Institutiones canonicae Remigii Maschat a. S. Erasmo Complectens librum 3., 4. et 5. decretalium

281쪽

su dignior non praesentatur cum esse-ctu, eo quod pro digno flent potiora

vola.

Cirea pruesensationem ad paroelialem notanda sunι responsa Bened. XIV.

ad dubia sibi proposita ab Archiep. Florensino in epistola Redditae nobis s. April. 1746. I. Pa Ironum Eeelesiasti.

cum teneri in foro Glerno praesensare id beneficium eurasum magis idoneum

et massis dignum inter approbalas abeaeaminasoribus. II. Episcopum debere beneficium conferre praesentato a patrono. absque eo quod inquiraι de illius judicio. si inter eramina fo3 nemo de Me queratur: Si vero siι qui queraιur. ιeneri in diesum judicium inquirere. III. Admittendam esse appellationem in devolutiro tunsum, interpositam ab eo, qui se digniorem

existimat, eι posthabitus est, non retardata possessione praesentast, si Discopi , eι puironi judicium de magis

digno conveniat: si vero non eonvenia ι, tunc si quis eae approbatis ab Maminatoribus, eι tamquam magis dignus praelectus a patrono, putet se gravatum esse ab Diseopo, eι ideo appella ι, ejus appella ιionem operari debere ad epetum suspensionis: et interim Eeelesiam parochialam remanere sub oeeonomo. donec lis finiatur. 52. R. b. Semel lacla praesentali 0ne, patronus EcelesiasticuR variare non po-limi: bene vero laicus. re integra: non quidem privative, ut priorem praesenlatum exculdat, sed tumulativo ut alterum ei adjiciat. et electionem Episcopo relinquat e. 5. 24. 29. h. s. Ratios sparilatis est : quia Ecclesiasticus

meliorem nolitiam Clericorum bubore praesumitur, ut longius tempus ait praesentandum habet: secus est in laico. cui rationahiliter variatio ista permittitur, etiam haeredi, non tantum semel sed probabiliter etiam pluribus vicibus ut colligitur ex e. 24. h. t. el Clem. 2. eod. praesertim. eum variatio ista sit Lectos iis favorabilis. In patronalii mixto variatio ista non extenditur ad Ecclesiasticum, quia non decel, ut laicus trabal ad se Clericum. 2. Si patronus det primo praesentalionem juramento firmatam, licite variare non potest: cum juramentum hoc servari possit absque dispendio salutis: si tamen Episeopus secundum praesens aluminstitiiseret. valida esset institutio : sicut matrimonium do praesenti. non obstantibus aliis sponsalibus juralis. 5. Si Episcopus praesentatum idoneum injuste reiecit, is appellando non rescindilinstitutionem secundi instituli e. 29. h. t. sed Episcopus tenetur ei de alio

beneficio providere, ibid. 4. Si lite

pendente, unus ex collitigantibus inst, lutus est. non licet patrono variare. c. D. uι lit. pend. in 6. si vero neuter ex praesentatis institutus est. patronus variare potest, adjiciendo alterum colli. ligantem ab alio pauono praesentalum; non vero extraneum. ut pluries

docidit Rota. ne scit. lites litibus augeantur. De institutionibus praesentalorum vide supra tit. 7. de instit.

55. 0. Vl. In dubio de jura nam

sensandi cui ineumbat onus probandi 'B. 1. Patrono id praelendenti: nam Eeelesia de jure comm . praesumitur libera. donec probetur eam eSSe Su-Diuitiaco by Gorale

282쪽

bjeelam servituli patroni, Trident. Sess. 25. c. s. de res 2. Magnales, et uia, versitates, in quibus praesumitur usurpatio, ut non legitima aequisitio iuris patronatus, obligantur ad striclissimam probationem ex instrumentis authenticis: probatio vero ex lempore immemoriali non aliter eis prodest, nisi prinbeni per scripturas authenticas, quod Saltem per 50. annos continuae praesentationes ab iis factae suum esseclum sortitae fuerint, Trid. loc. ciι. tenet lamen Garcias, et alii, quod, si Seripturae praesentationum deperditae sint. testes ad milli possint, qui testentur descripturis super continua praesentatione

conlaelis, et de earum tenore, ata. c.

2. de privit. Haec tamen adeo stricta probatio non requiritur, si non contra Ecclesiam, sed contra privatum exigitur: quia privato jus non assistit: vel si aliundo cesset praesumptio iniquae usurpationis, ut si institutor aeque piniens fuit, ac patronus, ut non laci Iesinoret hujus juris iniquam usurpationem. I. Privatus contra Eeelesiam sa-cilius probati patr. pula ex instrumento authentico, ex tempore immemoriali. quo admissae sunt praesentationes, ex fama cum aliis adminiculis, antiquis monumentis, honoratiore loco palponi ele.

54. Q. VII. Ouis derogare possit

juri patronatus R. Hodie regulariter solus Papa: non quidem pro placilo, sed ex justa, et gravi causa; cum jus quaesitum sine tali causa neque Princeps tollere possit: imo Papa patrono

lateo non censetur praejudicare, nisi

id exprimal specialiter: siquidem pa- Masehat. T. III. P. II.

US xxxv m. 28 ltronatus laicus habetur ex causa υnerosa, et ideo sub generalibus reservationibus non venii: bene vero patronatus Ecclesiasticus, qui habetur ex caum gratuita: unde nec Legatus a latere

iam facile derogare potest patronis per

Trident. sess. 24. cap. 19. de reform. quamvis olim sibi reservare pol velit beneficia jurispatr. Ecclesiastici, s. 28. h. t. neque EpiScopus ea potestate pollet, V. g. ut praesentatum idoneum reiiciat, vel Ecclesiam patronatam alteri uniat sine consensu patroni :multo minus, ut Ecclesiae qualitates in landalione expressas mutet, etiam

de consensu successoris patroni, c. 8.14. 20. h. ι. Clem. 2. de Relig. do.

tronalus amittatur R. l. G dei, eso, cui annexa est privatio talis juris. uti sunt: caedes revioris, vel benem ciali ΕαIesiao patronatao c. 12. de poenis. Haeresis, simoniaea venditio jurispa tr. c. s. h. ι. iniqua bonorum Ecclesiae usurpalio, Trid. sera. 25. e. 9. v. neo dictum jus de res crimen laesae majestulis. vel aliud imdueens confiscationem bonorum, quibus annexum est juspatronatus. 2. Sine deIieιo amittitur iuspatronalus voluntaria cemione, e. un. h. t. in si unione cum alia Ecclesia ex consensu patroni, c. 8. ds cmSιiι. non uSu.

extinctione iamiliae, extinctione Eoclesiae: quo casti, si palmnus monitus nolit, et alius reaedificet, et

dolet Ecclesiam, iste acquirit juspalro.

natus.

283쪽

TITULUS XXXIX.

Do Censibus. Exactionibus,sti Proeurationibus. Agitur de hac materia in Sexto.

Clementinis. Extrav. comm . h. ι. in Decreto l0. q. l. 2. 5. el can. 57. cum Reg. 11. q. l. eι Can. 20. in sin cum seqq. 25. q. 8. in Trid. sera.. 24. c. 5. v. interingus de refor. . Nota, censum generaliter accipi pro quaeumque annua pensione; hic autem census significat annuam pensionem ex proventibus Eeclesiae dari solitam. Maelio est contributio pecuniae: vel ordinaria, quae singulis annis penditur. vel extraordinaria quae ex caum necessitatis imponi solet. Procuraιiones sunt victualia moderata, quae Episcopo, vel allori nomine ejus visitanti Ecclesiam praestantur.

2. u. I. Ouis possiι Melesiis censum imponeres R. 1. Papa ob generalem

administrationem c. 8. da pris. 2. Episcopus in limino landationis e. 10. h. ι. vel in consecratione Ecclesiae Can. 50. Eleularius 18. q. 2. vel si Iegitime concedat. v. g. Regularibus aliquas Leclosias. aut exemptionem a sua jurisdictione. e. 21. h. ι. e. 6. de relig. domib. e. s. de his, quae a Praelaι. 5. Patronus in limine tanda. lioniis de consensu Episcopi, c. 25. de

jure paιr. c. 24. da elaeι. non vero ex post facto. o. T. 35. h. l. 4. Ex nova causa justa, V. g. pro neceMisalibus Ecclesiac cathedralis. debilis

exolvendis: pro erigendo neceMario Seminario Episcopus polesi novum tensum imponere, aut veterem augere. Trid. sera. 22. o. 8. de res modo accedat consensus ea pituli. et census

usui Episcopi non applicetur, e. T. h.

ι. nisi eo casu, quo Ecclesiam a sua iurisdictione eximeret, vel eam monasterio concederet: tunc enim in rem-gnitionem prioris subjectionis. et gratiae acceptae pensio annua Episcopo dari potest, cap. s. de relig. domib. Celerum ex solo censu annuo non prohatur subjectio Ecclesiae. vel monasterii : quia talis census ex alio capite solvi potest, v. g. vi landalionis in f,gnum liberialis datae ele. nisi in annua praestatione dicatur, vel ex eis. cumstantiis collivtur . eam fieri rations subjectionis: quo sensu procedit e. 2. h. ι. ibi: ideo enim tributa praesis. tis. quia haec esι probaιὰ subjectionis. De iure, et possemione. et ammissione eensuum idem proportionaliter sentiendum. quod de aliis iuribus. 5. d. II. In qua moneta soluendigunt erasus, aut debita antiquat R. l. Si eonventum est de certa specie monetae, et numero, v. g. ut solvantur 10. aurei

in specie, tunc in tali specie, et numero solvi debet. sive valor crescat, aut decrestat. ars. l. 99. Τ. de soluι. quia contractus ex conventione legem accipiunt: nisi aliud praescriptione fieret: vel mincla prior non esset acquisibilis: quo casu solvendum esset in moneta alia ejusdem aestimationis, ata. c. 19. h. ι. 4. B. 2. Si non est convelum decerta specie, et numero, solutio sa-cienda est secundum valorem currentem, etsi pretium nummorum decre- Dissiliaco by Gorale

284쪽

ycal. aut uterestat, atque ila damnum

et commodum est debitoris: ita Sylv.

l. Mi . La Iman. Selim . et . contra Cov. Bartia. Tiraq. Fach. Fagn. et alios. volentes damnum rese cred, toris, si valor pxtrinsecus monetae decreseat. Prob. ex ordinatione monetaria Ferdinandi I. id statuentis ann. 1559Rutio est: tum quia peeunia non ab tenditur Meundum corpus, et materiam . sed seeundum valorem publicum, I. l. f de sontrah. empl. tum quia in solutione altenditur non solum lem. pus contractus, ex quo habetur quantitas debili: sed etiam tempus solutio.

nis, ex quo con Sideratur valor pec niae. ne illo aliento, plus, vel minus Solvatur, quam debeatur. Undo si ae-eopisti a creditore 25. aureos per t. florenos adeoquo 100. sor. et aureus crescat ad 5. stor. satisfacies, dando 20. aureos: si vero aureus decrescat ad 5. stor. pondere, debebis M. aureos et V, seu unum forenum. Nec obstat I. 22. Τ. do R. c. nam in vino, trilico, et similibus rebus mutuo datis attonditur sola materia, quantitas, et qualitas: non vero valor aestimationis: et cons vinum idem genere restitui potest. Di debet: sive valor vini ere. scat, sive deerescat: e contra in peeu.nia non allenditur corpus, sed primcipaliter valor extrinsecus: adeoque de moneta tantum restitui potest, et M. bet, quantum requiritur Recundum valorem currentem; Iicet monetae valor immutetur extrinsece auctoritato Principis. 5. R 5. Si valor intrinsecus, Seu

bonitas monetae muletur ermeendo, aut decrescendo, et nou est convenium ULGs xxxix. 285do certa specie . et numero: probabiliter solutio fieri potest in moneta currento eiusdem publiel valoris, et aestimationis : ita Gomin. GOnZal. cap. 26. h. tit. Menoch. Schmala. eum citi. eon. tra Bartol. Abb. Layin. Fagnan. cap. 20. h. tu. et plures alios Theologos, ut canonislas volentes solutionem debere fieri in antiqua moneta, vel secundum aestimationem eius v. gr. ac pisti 10.

aureos mutuos biungiales: si stante valore extrinseco eodem, aureus intrinsece mutetur in uncialem, vel aliquid de materia deteriori ei admisceatur: lune toneberis reddere vel 10. aureos antiquos, vel 20. novos: in illa vero sententia. quam hic ut probabilem defendo, salislacies, reddendo 10. aureos novos unctules: quia secundum valin rem publicum, qui unice spectatur in peeunia, lanium reddis, quantum accepisti, pula 40. stor. in aurea minneia, licet de materia auri minus reddas. Rationes sunt eaedem, quae pro priori assertione: nam lim modo nulla si

iniustitia ereditori: quia formaliter eandem quantitatem recipit, quam dedit: ex alia vero parto illud materiae dam. num, quale quale sit. Susiicienter purga. lur ex causis publicis, ei gravissimis ob quas solum licet Principi monetas

intrinsecum, et extrinsecum valorem

immulare. Favel etiam Clem. 2.de decim. ibi: ad monetam eu

6. Diees: In mutuo lacile semper convenitur, auι aeque bonum nobis res

datur l. 5. f de R. s. quod non fit

in praesenti, ut si pro aureo biunetali reddatur uncialis, 2. e. 20 et 26. h. Duiliaco by Corale

285쪽

t. praecipitur solutio fieri secundum

antiquam monetam.

n. Ad l. In pecunia sin qua corpuS, Seu materia non altenditur) aeque bonum redditur. dum eadem quantitas valoris publici redditur: in alio autem

mutuo, ut vino, aeque hona materiaristituenda est. Est ergo sicut damnum, ita, et lucrum debitoris, si bonitas intrinseca monetae augeatur, vel minuatur, Ad 2. c. 20. praecipitur solutio aequalis secundum publicum valorem secundum quem ires ducenses non adaequani unum Papiensem: bene vero quinque, vel sex. Vel si de valore intrinseeo sermo est, videtur ibi eonventio fuisse super specie . et numero sex denariorum Papiensium solvendorum ἰ e. 26. eit. jubplur debilum solvi in moneta tu ronensi: qu a nova parisiensis, quam Canonici injuste praetendebam. erat melior, non lanium in valore intrinseco, sed etiam major in valore extrinseco: vel forsan aequalis valoris extrinseci suit: et tunc eleelio est debitoris, in qua moneta Solvero velit.

ter crestat, Vel deermeat, V. g. ut

moneta unius florent elevetur ad 8.1loronos: idque ex causa publica, et in perpetuum. solutio sit secundum currentem novum valorem: eum in hoe sit adaequalio debili, et soluti: si vero id lial ad tempus, nec creditor ad recipiendum , nec debitor ad solvendum cogi potest, ut si moneta 8. florenωrum decresceret ad valorem unius florent: quia uterque enormiter lae-peretur: nisi forsan valor mercium eodem modo augeretur, aut minue

retur.

8. R. 5. Legatum pecuni se solvendum est secundum mentem tessaloris

disponentis: ei quidem si praecepit dari

100. ex pecunia sua, dandi sunt denarii 100. sive eorum valor creMai. sive decrescat: si vero indeterminale praecepit, dari 100. florenos. hi solvendi sunt secundum valorem current m mortis tempore, a quo dies legali cedit. ι. 28. Τ. quando dies leg. eed. praesertim si mortis tempore, idem sit valor, qui tempore conditi testamenti. licet deinde ante solutionem mutetur. At si legatum preuniae Sit annuum, praesumitur esso legatum quantitatis

et cons. Secundum valorem currentem exolvendum est. Sive valor crescat, Sive decrescat.

s. II. Qui vovit, se daturum. v. g.

sia, non determinando mensuram, --iislacit dando in minima mensura c. 18.

h. ι. I. M. g. sin. flue de legas. l. quia

in obseuris minimum est sequendum.

Nec obsint l. 58. g. 2. is de auro

legaι. nam haeres ideo tenetur templo offerre statuam saltem argenteam: quia tunc in templo non ponebantur Statuae. nisi aureae, vel argenteae . non vero uereae, ut ait IClus ibid.

0. 0. III. Quid Episeopus erigere possiι ab Leelesiis 3 R. ta omnia, quae ei debentur ex lege dioecesana, puta

quartam decimarum, et mortuariorum cathedralicuin . seu synodalicum, et

286쪽

rasiones 3 R. s. procurationes, Seu moderata victualia secundum saeullates Eeclosiarum. et Clericorum debentur visita sori: et quidem principaliter Episcopo, Si per so visitet: secus alteri nomine illius visitanti: non vero Episcopo servata forma Trid. self. 24 e. 5. de res Si uisitator non siι Episcopus, sed vicarius, vel generalis, vel capitularis, uel alius subssitvιus, sive etiam vicarius Apostolicus, procuratio solvenda esι pro medietate tansum summae seopo solvi consuetae: cum non deceat, vi hi incedanι. cum tanto comiιatu,

quanto indigeι Episeopus, qui majori praefulgeι dignitato, uι er pluribus

vicario eapitulari a Thes. Besol. sub die 28. Iulii 1708. ιom. s. pag. 152. Reliqua vide in summariis hoc eodem titulo posι cap. Cum venerabilis 21. ει Elencho II. num. CXXVI. ει CXXVII. Idom die de Legato Λpostolico suam Provinciam visitante, e. 17. 19. 25. 24.

h. t. alias nolentm visitatorem procurare, ex ommunicari possunt, c. 25. eod.

12. II. Licet ex Decreto Innoc. lv. et Greg. X. c. 1. 2. h. l. in s. Visi. tator non potuerit aecipere procurationes in pecunia, Sed solum in victualibus : hodie tamen ex Const. Bonifatii VIII. cap. 5. Felicis eod. permittitur pecuniam accipi loco victualium; non lamen munera, vel procurationes: alias duplum restituere tenetur c. 25. intin. h. ι 5. III. Visita lor remittere potest

procurationem particularem sibi debitam, non tamen onus procurandi : cum hoc dederet in praejudicium successorum. Nec regulariter praescribi pol est procurationibus, quae annexae Sunt visitationi, cui praescribi nequit ox linctive c. t T. et 24. h. ι. nisi forsan praeseriptio esset immemorialis, quae aequivalet privilegio, liberante ab onere procurandi. 4. IV. Ad procurationes lenoniurΕeelesiae, et loca religiosa non exempla, jurisdietioni Episcopi subjecta, dum

acta visitantur, etiam si pervenerint ad exemplos, cum tranSeant cum Suo onere, Clem. l. h. t. non tamen laici. monasteria exempla, et oratoria privata, c. sin. h. t. Forma visitationis praescribitur e. l. h. t. in 6. In praxi tonsulenda sunt statuta, et consuetudines cujusque dioecesis.

nes profanas, seu seculares 8 R. 1. Princeps ex juxta, et publica causa necessitatis imponere potest suis subditis novas exactiones: ila com. nam subditi secundum proportionem suarum lacultatum obligantur ad sueeurrendum publieis necessitatibus: ergo: cessante autem tali causa, cessare debent exa-lliones. Harum variae sunt species: tributa, seu cenSus, quae praestantur ex fundis, eorumque fructibus. Talliae, seu collectae, quae ex lacullatibus patrimonii praestantur. Fectigalia, quae ex rebus. et mercibus invectis. Gabe lae, Seu aecisast, quae ex vino, Sale.

aliisque venalibus rebus dantur. Gu dasia, seu pedassia, quae pro securo transitu imponuntur. Capitasse, quae Diqitig Corale

287쪽

286 nE coXAE RATIONE ECCLESI E. FEL ALTARIS personis. seu capitibus. sine respectu

ad eorum bona imponitur. Ne nimium gravamen pauperibus inseratur, regulariter in capitalionibus liabenda est natio facultatum, ut docet Lipsius L 2. e. 5. alias magna inaequalisas ponitur inter subditos. 2. Principes in terris

suis sine iusta causa novas exactiones imponentes. ipso facio incurrunt ex communicationem reservatam in casu 5. Bullae Coenae: pauidem incurrunt

privati c. 10. h. ι. imo de iuro civili plectendi sunt perpetuo exilio ι. sin.

c. veesistat. nov. 5. In easu 18. BGlao Coenas excommunicantur, et anathema ligantur omnes, qui collectas, decimas, lallias, praestanιias, eι alia onera clericis, Praelatis, et aliis perisonis Eeclesiasticis, ac eorum. οι G-cle8iarum , monasteriorum, eι aliorum

benesteiorum Eeelesiasticorum bonis illorumque fruetibus. redditibus, et proventibus hujusmodi absque Romani Pontificis speciali. eι evressa licentia imponunι: et diversis etiam e uia sitis modis erigunt, auι sic imposita,euam a sponso dantibus, et comedent bus reeipiunι. Me non. qui per se, vel alios direetsi veι indiseela praediosa

farere. eXequi, vel Procurare non ve rentur cujuscumquesint praeminensiae

esiamsi imperiali, auι regali praesu strant dignitate, auι quavis etiam Ponti. Dali dignitata insiqniti ete. Et hanc

excommunicationem jubentur 0rdinarii per se. vel a suis subditis publicari, donee illi sie exaeta restituerinι, et de transgressione hujusmodi satisfeemrint compesenter, Clem. sin. h. t. Sub hac lainen prohibitione non continentur onera realia. quae cum landis ad Clericos, et Religiosos pervenerunt: sed haec praestanda sunt, sicut antea praestari eonsueverunt: quia res eum suo onere transit. Plura de his dicentur infra liι. 49. de immun. Ecel.

De Consecratione Ecclesiae vel AllariS. Agitur de hae materia tu sexto k iit. in Decreto disι. 1. de consere. et incidenter s. q. l. ει g. 7. . Nota. nomino Ecclesiae hic non venire coelum fidelium. Sed ipsum materiale templum, cujus conSecratio, seu deditatio est solemnis depulatio ad cultum divinum. interveniente debila ma. teris , et forma a legitimo ministro laeta. Originem habet ex veteri testamento : et in lege nova initium sumpsit a tempore Apostolorum: licet quaedam caeremoniae a S. Silvestro Papa. aliisque Romanis Pontificibus additae sint. 2. 0. l. 0uis, et quo modo consserare possit Melesiam 8 n. l. Solus Episcopus de iure comm . est ordinarius minister Ecclesiae consecrandast, canon.

4. d. 68. ubi talis consecratio dieitur esse actus ordinis Episeopalis: ut proinde ab alio. quam Papa simpliei &eerdoti eo inmitti non possit. Valide igitur quicumque Episcopus consecrat: licite vero solus Episcopus loci. vel

alius ejus nomine. c. 2. h. ι. Meus consecrans sine licentia Ordinarii. etiam exemplam Ecclesiam, per annum a

288쪽

L I D. III. TITULUS TL.

Missarum celebratione cessabit, Can. 28. Episcopis T. q. l. et ab exercilio Pontificalium ipso jure suspensuS ret. Trid. Sess. s. e. 5. de res ubi non revocatur privilegium datum Regularibus, ut . si Ordinarius humiliter requisitus,

ultra quatuor menses distulerit consecrationem, possint a quocumque ea-iholico Episcopo Beere suas Ecclesias

nSeerari, quemadmodum concessit

Honor. IV. Minoribus, Ioannes XII. Carmelitis. Paulus III. Soet elati Jesu

Mirand. LM. Barbos V. I. Eccles. I. 2. . 2. n. 55. et alii. 5. R. 2. Rilus conmerandae Ecclesiae servandus est, prout praescribitur

in Pontificali Rom. et quamvis licita

consecratio non semel, nisi die festivo inter Missarum solemnia Can. 5. GeonSecr. d. l. emct lamen valida dis non festivo, et extra Missarum solem. nia : nequc repetenda, nisi aliquid sub. stantiale omitteretur, Can. 20. vi 26. ibid. et c. g. h. t. In dubio, si nulla probatio saltem ex signis appareat, an Ecclesia consuerula sit. e Secranda erii. Can. 16. de cona. d. l. ubi ra. ito additur quoniam non monstratur esse iteratum, quod nescitur factum.

Collocatio Reliquiarum, licet sine eulpa mortali omitti non possit, non videtur

lamen esse de Substantia donsecratio.

nis: licet tutior sententia: adeoquo in praxi sequendu id doceat eum Piabee. Mor. et aliis ex Cun. 24. et 26. de

cons. d. l.

4. R. 5. Requisita Ecelesiae eons trandae sunt. 1. Dos sufficiens pro Ecclesine ministris. paramentis, et aliis neemsariis, cap. 8. h. ιit. eι Can. 9.

de conmor. d. l. exceptis Ecclesiis Rugularium, quae ex eorum redditibus conservandae sunt. 2. Causa devoιimnis, seu cullus divini, non quaesius: ut si quis Ecelesiam aedificaret eo sine ut medietas oblationum ad eum perlin rei, e. 10. d. l. de consecr. 5. Ne Episcopus pro consecratione aliquid exigat: cum hoc simoniacum esset. Can. 106. statuimus l. q. l. licet moderatam procurationem recipere possit, c. 10. da Simon. Jejunium pridia. num in Episcopo, et patrono ex sola decentia videtur requiri: non vero ex praecepto Leonis in epist. ad Diodor.

5. 0. II. Ouid juris eirea benedi.

esionem Ecclesiae r R. I. Ecclesia aue Oritalo Episcopi erecta, ex ejus o m- missione per simplicem Sacerdotem

benediei potest: eum benedictio non sit alligata indini Episeopali, sicut consecratio. Disserunt antem haeo duo non solum in ritu, et caeremoniis, sed etiam in edictu: quia consecratio inhaeret parietibus, eisque dirutis, perit: o contra bonedictio inhaeret pavimento, et dirutis parietibus, manet: nisi Ecclesia auctoritate Episcopi suisset destructa, sine spe reaedificationis, Silv. Larm. s. II. Regulares ex privilegio Leo.

nis X. benedicere possunt Ecclesias. Altaria, et caemclaria tantum ad suum usum: quo uti possunt. maxime in casu, quo ordinarii absunt, vel amgro benedictionem concedere volunt. compend. privit. Minor. et Sociei. Iesuv. benedicere.

7. 0. BI. An, et a quo consecrari debeaι Altare. ealia cum patena. eam labi es puramenta sacra i R. l.

289쪽

288 n E coXRE BATIONE ECCLESIAE. VEL ALTARIA

Αllaro sive fixum. sive portalite, consecrari debet de jure commvn. a solo Episeopo: ita ut sine gravissimo sacrilegio non liceat celebraro in altari non consecrato. Can. 19. 25. 50. 5 l. de consere. d. l. c. 5. h. lit. Et quamvis Episcopus consecrationem iSlum.

utpote annexam Dedini Episcopali, committere nequeat simplici Sacerdoli: id lamen potest Papa, ex cujus privilegio multi Abbates. ut CussinenseS, Cistercienses. et alii habilitati sunt ad consecranda Altaria pro suis Ecclesiis: et accedente licentia 0rdinarii etiam pro alienis: eum Ordinarius non dellianc potestalem. sed tantum restrictionem tollai: sicui Abbali indulgendo. iii alienis subditis dioecesanis minores

conserat. Idem dicendum est de consecratione calicis, et patenae. Praecepto S. Silvestri Allare debet esse lapideum ex uno quadrangulari lapido sa-clum, capax recipiendi calicem cum pale. na , habens sepulchrum, et sigillum. hoc est, cavitatem aliquam, in qua Reliquiae

M. recluduntur. c. 5 l. de consecr. d. l.

8. R. 2. Consecratio, et benedictio campanarum ad solum Episcopum de juro special: ex privilegio vero ad Abbates, Barb. et alii. Νequo suspendi debent in oratoriis privatis, sed in Ecclesiis, et oratoriis publicis, cap. 10. de priuil. et una tantum in Ecclesiis uendieantium, Ezιravag. un. de olseusιod. int. com. cui juri praevaletalicubi consuetudo contraria. 9. R. 5. Paramenta ad Sacrificium Missae deservientia benedici debent ab Episcopo. can. 59. eι seq. de cons. d.

l. At ex privilegio Pontificio Praelati

regg. in privilegiis tommunieantes benedicere possunt paramenta ista non tantum pro suis Ecclesiis ex privilegio Leonis X. cui innituntur declarationes Sae. Congreg. sod probabilius etiam pro Ecclesiis alionis ex privilegio Innoc. Vill. Prioribus ordinis S. Hieronymi concesso, ut docent Rodriq. Reis hie n. 52. cum citi. cum in dicio privilegio dicatur, eos posse benedieers

corporalia, vestimenta. ceteraque ordinumenta Ecclesiastica ad euilum dis, num pertinentia tam sui monasterii quam etiam undecumque sint. 0uao sententia firmata est praxit et consuetudine immemoriali nostrarum regionum : cui proinde non praejudicant de. clarationes Sac. Congregat. imo nec

Bullas Pontificiae: nisi speetalem mentionem laetant consuetudinis immemorialis. eap. l. de conssiι. in s. Cirea has benedietiones aliendendum est sequens generale decretum Sae. R tuum Congreg. conflrmurum ab Aleae. VII. 27. Septembr. 1659. reluι. a Benedieto XIV. I situi. Ecelesiast. 21. eirea Abbases, aliosque Praelato3 Mum Pontificalium habentes S. Itaque Ecclesiasticam supelletilem pro servilio dumtaxat suarum Ecclesiarum, vel monasteriorum benedicant.

Reliqua Pontificalia extra loca ipsis Abbalibus subjecta, vel pro servitio alienao Ecclesiae, aut in subditos pariter alienos, etiam de licentia ordina.

riorum exere re non valeant: puta campanarum henedictiones. calicum, et

similium, in quilius Gem adhibetur

unctio, nec non minorum ordinum col.

290쪽

L I B. III. TITULUS TL.

talione Ideo rue sine speciali indulto pro alienae Eeelesiae serviιio haec peragere nequeunι: et contra acientes puniri possunt per censuras in vim ejusdem deeresi ab Episeopis tamquam Sedis Apostolieae delegatis. Celeri uero Praelati regulares usum Ponι ealium

carenteS. nee pro serviιio manum Eeclesiarum consecrare possunι ea, in

quibus adhibetur Saera unctio, uι ea ejusdem S Const. deereιis 44. Novem

vel altare Meeresur, Seu amittaι Suam consecrationem y R. l. Tunc Ecclesia censetur exeerari, dum vel tota dirubtur . vel major pars parietum, aut crinstorum decidit: etsi intentio adsit ex eadem maleria reaedificandi, Can. 20. d. 1 . de consecr. nam destructa sorma rei, perit illius consecratio. Nec obstat. quod navis ex iisdem labulis reeom. pacta eadem numero censeatur l. 85.

soluι. nam Ecclesia quoad consecra. tionem non comparatur navi, sed domui: licet quoad gubernium, et alios

essectus eidem comparetur Can. T. d. 40. eι Can. 7. non turbatur 24. q. 5. E contra si minor pars parietum d ruatur, non execratur Ecclesia, etiamsi successive per minores partes ita repararetur, ut nihil maneret de muris consecralis, cap. 5. 6. h. t. quia pars major conSeerata semper trahit ad se partem minorem non consecratam: et stetit moraliter idem exercitus, vel fluvius manet, licet diversi milites . et Masehat. P. III. P. II.

aquae succedant, ita quoque eadem cem setur domus, aut Ecclesia, si succe sive per paries reparetur: Secus autem si lota domus corruat, et raedificetur,

I. 10. g. 7. is quib. mod. usust. am. Similiter si Ecclesia minor amplietur, per additionem, dummodo priorem sor

mam non amillat, non execratur: docens tamen est, ut pars addita benedicatur. II. Altare execratur per eno mem laesionem, seu fracturam, maxime in medio, per fractum sigillum Reliquiarum de consuetudine, per rem. lionem altaris fixi a sua basi, seu structura: cum in liis casibus non censeatur una, eademque forma permanere: at si fractio sit modica, maxime ineornibus, vel si altare una cum Sua basi transferatur, non cemetur execrari. c. I. s. h. L Can. 19. 20. d. l. da

2. III. Exeerato altari, non per hoc execratur Ecclesia: nec e contra, c. l. h. t. ex quo explicatur Can. 24. de cons. d. l. nam utriusque conseeratio est principalis, per se stans, et non accessorie. Nee obstat, quod polluto aliari fixo, polluatur Ecclesia, et e contra: quia pollutio allicit indivisibiliter

totum interius eorpus Eeclesiae, et omnia in eo fixa: meeratio vero assicii solos parietes, vel ipsum allare. 5. IV. Calix, vel patena tunc censetur execrari, dum notabiliter frangitur, vel formam suam amittit; ut si pes, non rotatilis. avellatur a cuppa. Ei quamvis probabilior, et securior sententia doceat, calicem per interiorem deaurationem exeerari, ut opus sit no-