장음표시 사용
311쪽
ribus ei vitalibus. Nec obsta l. quod be- nodictio ista fiat ex pura devotione: nam plures actus, qui ex devotione sunt . privative spectant ad proprium Paroelium, ut bonodictio nuptiarum,
Sae. Bituum Cong., approbunte Clem. XI. 12. Ian. 1704., ad dubium VI. Deo sibi propositum inter alia
ab eadem resolvenda. - Αn Mnedictio. nes mulierum post partum, Fontis haptismalis. ignis, seminis, ovorum, et similium sint de juribus mere Parochialibus. respondendum esse censuit. - Ad VI. nega live: sed benedictiones muli
rum. et soniis haplisimalis fieri debema Parochis. Nola. Benedictionem hujusmodi. non
osse quidem da juribus Paroehialibus:
Agitur de hac materia sparsim in fisi. l. de eonseer. in Trid. S. 21.
. 0. I. Ouid requiratur ad aedit,
alionem nora Ecelesiae 3 R. l. Con- ensus Superioris Ecclesiastici: ot qui. dein Papae in loco exempto: Episcopi
vero in loco non exstmplo : etsi exempli in eo loco aedificare velint, e. 4. inhibemus de privit. in 6. alioquin aedifieatum acquiritur Episcopo, c. 14. de priuit. Nec obstant Can. 55. eι 55.
de consocr. d. l. nam procedunt de oratoriis privalis. In dubio praesumitur consensus Episcopi, qui lautius susficii, dum is seiens aedificari Eeclesiam. non contradicit. Porro si Episcopus sino justa causa deneget conSenSum, a
majori Superioru compelli potest ad eum praestandum: nisi Papa per se illum supplere velit, cum Episcopus
tali modo non satisfaciat officio suo. Justa autem causa denegandi consen- Sum est, V. g. desectus dolis nec Sariae Can. 9. de eonsere. d. l. si aedificatio fiat in praejudicium aliarum Εcclesiarum, maxime Parochialis Can. 44. quicumque 16. q. l. vel quaestus causa Can. 10. de consecr. d. l. Sola vero diminutio concursus non attenditur, elex hae causa agentes Parothi nihil agunt, Monaceli. Mathaeu . et alii. 2. Requiritur dos competens, de qua in seq. q Lieeι Regulares eae antiquo jure cap. Auctoritate 27. de Constit possenι de ιieentia Episcopi Missae Sa- erificium eelebrare in privato oratorio filo in eorum domihus ruralibus desιinatis pro animi recreatione, vel pro culsura astrorum, posι Trident. tamen ibidem celebrare nequeunt absque peculiari indulto. Sed Apossol. eae Decreto Cong. Conc. s. Mart. 1087.
2. 0. II. An intra fines Eeelesiae Parochialis erigi possit alia Εeclesia Paroehialis 3 n. I. Affirmative: dum- Dissiligod by Corale
312쪽
modo adsit justa ea usu, et sufficiens numerus Paroelii inorum. Mil. 10. A- miliae, c. 2. et sin. h. t. dusta autem causa est dissicilis accessus ad Ecclesiam Parochialem. pro recipiendis Sacramentis, et audiendis divitiis: ul si magna sit distantia, via praesertim in hyeme impraclicabilis, flumen medium quod pontem non patitur, multae sa- miliae extra moenia civitatis, multitudo
leprosorum ole. Sola autem multitudo Parochianorum plerunque non sufficii,
quia his aliter provideri potest per additionem coadiutoris, ut respondit S. Congr. conformiter Trid. S. 21. c. 4.do refor. o. B. II. Licet ol, causam iustam
et publicam nova Ecclesia Parochialis erigi possit. etiam invito priori reclo.
re, et patrono c. o. h. t lamen regulariter requiritur consensus matricis
clesiae. et patroni, ibid. eι Can. 9.de cons. d. l. ita ut competeos honor ei Servetur. v. g. ut Ecclesia nova annuam pensionem praestet matrici,
vel ei relinquat sepulturam eis. Quod lotum relinquitur arbitrio Episcopi eum consensu capituli: nisi Ecelesia sit exem
sensus capituli, Trid. S. 21. cap. 4.do reform. 4. R. Ill. Jus patronalias novae Ecclesiae ei acquiritur, qui illam landavit. vel aedificavit, vel dolavit: adeoque si matrix Ecclesia haec tria. vel unum ex illis praestitii. praesentatio pertinebit ad rectorem matricis Ecelesiae, α 5. h. t. Quod si alius dolare nolit, tunc dos ex redditibus matricis Ecclesiae per Episcopum assignanda
erit: ium ex subsidio Paroelii auorum, si domini terrilorialis, Trid. l. e. his
deficientibus, succurret Episcopus mroddilibus suae mensae c. sin. h. t. Secus rector moro Apostolim vivet ex labore manuum suarum Can. 5. d. 9 l.
5. R. IV. Initio aedificandae Eoelo. siae Episcopus per se, vel per alium Domini Crucem sigii, auium designat. lapidem primarium ponit, c. 5. de con-
Seer. d. l. et ex recepto usu jubet Ecclesiam origi in formam navis oblongam . ita ut altare summum respiciat orientem versus, quod hodie non servatur, sed potius ratio habetur coni.
modi talis loci, ot labricae. G. 0. III. 0uid juris circa repurationem Ecelesiae' R. l. De iure
communi Eeclesia reparanda est ex
propriis redditibus ad fabricam depulatis, Can. 10. decernimus 10. q. l. et Can. l. cum. seqq. l0. q. 5. 0uodsi Ecclesia tales redditus non habeat, tunc ad illius reparationem concurrere debent beneficiali, patroni, et quicumque alii aliquos proventus ab Ecclesia habentes : lum Parochiani: et tandem si
Ecclesiae lapsae succurri nequeat, iura illius transferenda sunt in vicinam Ecclesiam, cum facultate Ecclesias dirulas in protinos usus, non Sordidos, erecta tamen ibi Cruce, convertendi: ila de jure novo Trid. S. 21. o. T. de refor. Si vero patronus ab Ecelesia nihil percipiat, alienio jure Cnium. non tenetur speciali litulo ad ejus reparationem, ne beneficium Sit ei onerosum. Nec obstat, cit. Trid. quia loquitur de patronis aliquos fructus ab Ecclesia percipientibus. IIuic juri comm Diuillaec by Gorale
313쪽
praevalel consuetudo, et pacta specialia, quae circa reparationem Ecclesiae observanda erunt, ita ut patronus, si taliseonsuetudo sit, leneatur illam reparare: olsi ab ea nullos lautius percipiat. 7. R. 2. In decimatoribus servatur ordo, ut pro reparanda Ecclesia dopulentur decimae novalium: lum illae . quae ultimo loco ab Ecclesia avulsae sunt: tandem devenitur ad decimas laicales, si eum tali onere sunt translatae: alioquin decimatores laici, praesertim si decimas litulo oneroso D, linuerunt , regulariter non tenentur ad reparationem Ecclesiae: cum decimae istae, ita separatae vim habeant patrimonii profani. Ipsi vero Parochiani, in CaSu. quo vocantur ad reparationem Ecclesiae, contribuere debent secundum proportionsem saeuitatum, sicut ad alia opera publiea. licet usus sil communis diviti, et pauperi, v. g. in foro, platea et c. l. 12. de operib. rubi. 8. n. 5. Ad reparationem Ecclesiae eat hedralis, seclusa consuetudine, leuetur solus Episcopus ex quarta Su0rum reddituum. Ca i. 27. quatuor l2. q. 2. lum compellendi sunt Canonici, hi alii beneficiali: vel Episcopus cum capitulo reservare potest fructus vaeantium beneficiorum. Haec omnia proportionaliter servanda sunt in necessaria ampliatione Ecclesiae, dum ista populum capere nequit.
De Immunitate Ecclesiarum, Caenae-leri, et rerum ad eas pertinenlium.
Agitur de his in Sexto, Clementinis,
et Extra v. comin. h. ι. in Decreto Ces i. 5. et seqq. d. 87. et d. 07. et Cari. T. cum Seqq. 2. q. s. et 1 T. q. 4. eι 25. q. 8. in Trid. sess. 22. in decreto : quanta et sess. 25. c. 20. de res
. Nota. l. In omni republica dari
munera, et honores: munus est officium privati hominis sine gradu dignitatis, ex quo commodum in rempubl. dimanal; ac proinde in omni munere continetur onus. I. 14. g. l. et seqq.
f. de munerib. ι. 259. g. 5. is de
V. S. Honor est admnistratio Reipubl. cum dignitatis gradu, sive cum Sumptu, Sive sine erogatione contingens, eit. ι l4. pr. Sunt autem munera. seu onera triplicia: Personalia, quae personis subdilis imponuntur sine ullo respectu ad bona eorum, ut tutela, cura, procuratio annonae, capitalis etc. Patrimonialia, seu Realia, quae imponuntur intuitu bonorum, seu rerum, non allenta personae qualitate. Mista quae partim personis, partim rebus imponuntur, ut ire ad bellum propriis sumptibus. Divisio ista habetur l. sin. Τ. de munerib. ubi plura de his legi
trariam muneri: et deliniri. quod sit
exemptio a munere, Seu Onere, quo reliqua communitalis membra gravantur.
Et quamvis nonnulli immunitatem a privilegio distinguant per hoc. quod Disitired by Corale
314쪽
immunitas competat universi tali personarum, rerum, vel locorum: privilegium vero uni, vel alteri personae, haec tamen disserentia non habel fundamentum
in jure: cum etiam particulari personae immunitas concedi possit t. D. g. 29. f. de munerib. Melior videtur
illa disserentia. quod privilegium latius
paleat, et in quacumque materia iuris concedi possit; immunitas vero coa cietur ad libertatem, seu exemplionem a communibus muneribus: atque ila
sit species privilegii. Porro in jure Can. immunitas Ecclesiastica est jus sing
lare, quo pers0nae, loca, et res, Seu patrimonia Ecclesiastica eximuntur a communibus oneribus, seu muneribus:
ac proinde est triplex: Personalis, quae personis Ecclesiasticis: Loealis, quae Ecclesiis, el locis sacris: et Patrimonialis. seu Realis, quae patrimonio seu bonis Ecclesiarum, ac Clericorum
S. I. De Immunitate Ecclesiastica
5. 0. I. In quibus consistaι immunitos personalis clericorum R. In seqq. l. in privilegio fori, et exemptione ab obligatione legum civilium, ut suis locis dictum. 2. In privilegio Canonis.
do quo lib. 5. tit. de sentenι. Geom. 5. In exemptione a muneribus personalibus. et de hac in praesenti. Unde R. 2. Clerici immunes sunt: l. Α muneribus sordidis, statum Clericalem dedecentibus, ut purgare stabula: item Masehat. P. III. P. II.
a muneribus honorificis, ut regere civitatem: et indisserentibus, ut agere
tutorem, curatorem, nisi sponte obeausam nationabilem ea Susciperct vel,
leni , l. l. 2. et seqq. l. 50. C. de is. et Cler. ne scit. per talia munera a suis spiritualibus ossiciis, ei meditationibus avocentur. 2. A tribulispersonalibus, uti est capitalio. vectigalibus . teloniis. aliisque exactionibus: uti etiam ab angariiK et parangariis, Seu operis publicis, et serviliis. quae ob aliquam necessitatem imponuntur, ι. l. 2. avsh. item nulla C. de Disc. et Cler. ubi sustus ista legi possunt, c. 4. h. t. c. s. eod. in 6. 4. 0. II. An, et quae res Ecclesiastieae oaudeanι immunitate reali, seu patrimoniali ' R. l. Loca sacra, ut
Ecclesiae, caemeleria: item vaSa Sucra,
ct alias res ad cultum divinum destinalao, gaudent immunitate ab omni
seculari onere, cum Sint extra commercium humanum ι. s. pr. Τ. de divis. rer. nullumque habeant usum pretio aestimabilem. 5. R. 2. Bona dulalia, seu patrimonialia Ecclesiarum . si libera ad Ecclesias pervenerunt, immunia sunt ab omnibus oneribus. et tribulis laicalibus
c. l. de censib. c. d. h. t. ita ui nova onera eis imponi nequeant, cum sui,
irael a sint iurisdictioni principis socrutaris. c. l. h. t. in G. Auth. item nulla C. de Diso. eι cier. At si gravata
erant oneribus antiquis realibus ex causa dona nii, aut pacti impositis, et ita pervenerunt ad Ecclesiam, haec non est immunis ab istis oneribus. quia res eum suo onere transit, c. 5. de pignorib.
315쪽
Meus si onera imposita erant ex vi jurisdictionis lanium: tunc enim . sicut
res eximitur a iurisdictione laicali. ita quoque ab oneribus jurisdiction. c. 1. h. t. in 6. Neque per hoc sit injuria principi. quia nemo tenetur bona sua relinquere sub iurisdictione principis, sed libere potest de iis disponere, donando ea Ecclesiis, et piis causis. His
non obstant can. 27. si tribusum 11. q. l. Can. 22. tribulum 25. q. l. nam procedunt vel de antiquis oneribus rea. libus. vol de tribulis dandis ex consensu Episcoporum pro neceSSila lis casu, pace. et quiete. Sicut etiam nunc ex licuntia
Papae Clerici. et Religiosi tribula pendunt August. Imperatori, jura autem eivilia. si quid contrarium statuunt, non curantur. uli I. 5. C. de SS. Eccles.
I. 5. C. de Episeop. eι Cler. elo. Si autem princeps bona aliqua in laudavit
Ecclesiae eum certis oneribus, aut tribulis, ista ulique praestanda erunt. cum lauda cum his oneribus acceptata sint
ab Ecclesiis. Eadem doctrinae propo iionaliter applicanda decimis, et praediis Ecclesiasticis, ex quibus ministri
aluntur, c. 10. de Const. c. 46. de Seni. eaco m. c. sin. h. t. in 6. Trid. sess. 25. c. 20. de refor. Auth. item
nulla s. de Episc. et Cler. 6. 0. lli. An bona paιrimonialia Cimricorum gaudeanι immuni ute reali B. Assirmative c. 4. h. tit. Clem. un. eod. et Const. Urbani VIII. incip. Romanus 25. Sept. 364 l. et saepe decidit S. Congr. patrimonium Clerici esse exemptum instar honorum Ecclesiasticorum ut patet ex Tricariensi. 14. Nov. 1605. Ratio est, quia res sequuntur conditionem perSonae, et quae religiosis adhae. rent, religiosa sunt l. 45. is de R. V. ergo sicut Clerici quoad suas personas sunt iminu nes ab oneribus personalibus. ita quoque quoad res suas ab oneribus. et tribulis realibus: secus saltem indirecte ratione rerum subderentur poteStali.el jurisdictioni seculari. Neque hic audienda est glossa marginalis in c. 4. decensib. in 6. ubi excipit res patrimoniu-les, nam exceptio ista violenta est. et repugnat universalitati textus d. c. aliorumque jurium mox citatorum: lum quia tribula realia imponuntur vi jurisdictio. nis, et praestantur in signum subiectionis. c. 2. de censib. er Rom. 15. v. g. Subdisi estote. ideo enim tribuis praestatis, sed Clerici non sunt subditi jur sdielioni laicae. ergo non tenentur praestare tribula ex rebus suis. At tribula
antiqua realia jure dominii particularis
imposita, V. g. vi contractus emphyleu-lici. laudatis, censualis, et hujusmodi, omnino a Clericis solvenda sunt, quia
res cum onere suo transis. Non lamen
tribula antiqua vi iurisdictionis a principe olim imposita, cum res exempla a iurisdictione, in consequentiam etiam eximatur a tribulis. ratione iurisdictionis impositis, ut supra dixi ex o. l. h. s. in 6. Oppositum non improbabiliter insinuat Engi a n. 26. existimans, Clericos non videri exemptos ab illis tribulis antiquis. ordinaria lege ab antiquo cuiquelando impositis ad susleolationem prin-eipis. Vide Larm. lib. 4. tr. 9. o. s.
T. R. 2. In easu necessitatis communis privatae. quae privatum Singulorum commodum respicii, lenentur Clerici prorata concurrere, ut saepius respondit S.
316쪽
Congr. lium hin.: nam talia tribula non exiguntur via jurisdictionis, sed via ainquitatis naturalis, ut qui Seniit commodum, etiam sentiat onus. 0uod si autem Clerici nollent contribuero, non per lai cum, sed per Superiorem Ecclesiasticum cogendi sunt. Casus hujusmodi necessi-ialiS esse possunt, v. g. munitio ripae contra vim fluminis, lassa eruenda pro recipiendis aquis tempore exundationum, cisterna fabricanda pro aqua communi, maxime si necessaria sil ad incendia amcenda, via Iapidibus sternenda ante singulorum domos ele. At contra in casu
necessitatis publieae, qua principaliter respicit commoda totius reipublieae, Clerici regulariter nihil tenentur contribuere, v. g. pro bello, viis publicis, pontibus, palatio principis etc. c. 4. T. h. Lnam nullo titulo ad id tenentur, non titulo jurisdictionis, quia ab ac exempli sunt: non litulo civi latis, aut paeli lacili, quia Clerici sunt membra privilegiala civitatis. ut neque laetie censeantur se
obligare ad talia tribula: non deniquo titulo commodi, quia commodum istud, quod ex publica felicitato sentiunt abunde compensant per sua obsequia spiritualia. 8. R. 5. In casu communis, et gravis necessitatis, eui per laicorum facultates succurri non potest, Clerici de aequila lonaturali obligantur aliquid contribuere.
servata lamen Arma Cone. Lateran, c. 4.
h. t. puta. ut contributio ista fiat sponte a Ciero absque ulla coactione per laicos lacia, ut Episeopus cum Clericis, seu Ca. nonicis suis deliberet, an, et quantum contribuendum sit, et ut desuper conSulatur Rom. Pontifex, nisi periculum e
set in mora: quo easu prima gabella solvi posset absque recursu ad Papam;
pro celeris vero Solvendis, recursus iste est necessarius, secus Clerici non te. nebuntur contribuere. Tunc autem dicuntur facultates laicorum non suf*cere . dum laici etiam in particulari,
salva sua honesta sustentatione, non
suisciunt ad sublevandum nec silalem Reiff. Selimal E. et alii Insuper eae c. 2.
h. ι. Cloriei in gravi hostilitatis periculo, dum laici non sussiciunt, videntur obligari ad vigilias murorum.
In Ditione pontificia pro negociis
ad Ecelesiasticos pertinentibus in publicis consiliis quorumcumque locorum eae Constit. Bened. XIV 0uamvis 29. Iul. 1752. deputandi sunι duo Melesiastici. unus eae Clero seculari, alterea regulari, eι ambo eae seculari. si
desint regulares, interpellandi tolles. quoties pertraesandum esι aliquid ad ipsos pertinens, ut intersin ι in iisdem
consi Ilis, eum sust ragio consultivo dumta ι : cum saeuitate tamen recurrendi, si latet contrarium resolverint. Si vero negleeterin ι interesse . non inde
invalidum erit, quidquid in dictis eon. filiis deereιum fuerit. Vocandi sunt
eιiam, quando redditur ratis es emarum, quae ab iisdem Ecclesiasticis tolerantur, eisque communicandi in Deo designato a Gubernatoribus, non vero
tradendi libri compulorum, cum facu tuta pariter recurrendi ad Superiores,
si quid injustum in illis deprehenderi ιι.9. u. IV. In quibus easibus prineeps laicus erigere possit collectas a Cier eis, eι Εeelesiis 3 R. in seqq. 1. Si Disiligod by Corale
317쪽
liabo at expressam licentiam Papae. 2.
Si ipse princeps dedit bona Ecclesiis reservato sibi jure eisdem imponendi la-les gabellas: vel si bona cum tali condilioue inlaudavit Ecclesiis. Id vero Princeps sacere nequit, ut omnia praedia, in suo territorio Sila . in perpetuum lacialtribularia ad quascumque manus pervenerint: nam hoe modo indirecto violaretur immunitas Ecelesiastica, et jurisdictio latea protenderetur ad praedia, quae ad elesias. et Clericos devoluta, non am plius continentur sub tali jurisdietione. 0. Do excommunitationis poena contra violatores Ecelesine immunitalistula vide c. 4 T. h. t. e. lin. eod. in
B. Clem. v l. h. t. qua corrigitur cap.
o. h. t. in s. item vide Clem. lin. decensib. eι easum 8. Bullae Coenae de quo dixi supra tit. de censib. insin. Nec contra agentes excurantur consuetudines: lum quia tali consuetudini perpetuo resistit jus Can. . tum quia immunitas ista est juris divini, cui consuetudo praevalere non potest, c. sin. de consuesuis. Taciturnitas autem Papae non halbetur pro consonsu. Sed pro patientia ad majora mala ovi landa. Vide La Sin. l. 4. tr. 9. c. 6. eι Seqq.
De Immunitate Ecclesiastica locali. Immunitas ista consistit polissimum in duobus: I. 0uod in Ioeis sacris certi actus sieri prohibeantur. 2. Quod in eis
confugientes reperiant asilum. ul inde extrahi nequeant.
l. d. I. 0ui acius in Εeelesiis, seu locis sacris sieri proibeantur'
R. l. Omnia placita se utaria, h. e. actus judiciales cum strepitu forensi
ita ut omnia acta, iudieis, vel arbitrilaici sint ipso jure nulla c. 2. in sin. h. t. in s. ol quidem judietum sanguinis prohibetur in Ecclesia, aut
caemelerio exerceri sub interminatio. ne anathematis, seu excommunicationis saltem serendae, c. 5. h. t. quae lamen poena non extenditur ad exercentes judicia ei vilia. In domo autem Ecclesiae propria. cum licenis a Prae tali judicia secularia exerceri possunt,
eum id non prohibeatur. Judicia qu0- quo Ecclesiastica absolute in Εeelesiaiieri possent. sed decentius in palatio Episcopali. vel alio honesto loco expediuntur. Can. sin. 2. q. 2. et e. 25. de appell. ibi: non in Ecclesia. 2. Prinhibonlur in Ecclesia fiori concilia p0litica, et partamenta, vana, et profana colloquia. npgotiationes, nundinae contractus seculares, qui tamen non irritantur: imo si in silensio fiant. cxcusantur a gravi culpa: ludi theatra. les. nisi ob causam pietatis excusarentur, convivia, lusus profani. et alii actus a pietate alieni, qui cum reverentia templi non componuntur c. 2. h. s. in G. Multi autem actus honesti permittuntur in Ecclesia, ut manu
millere Servos, lulores. aut curator
dape, praelegere lectiones scholasticas praesertim Sac. Theologiae, conferro gradum magistorii, disputationes celebrare etc. Venditio candelarum, quaesit in caemel orio. vel atrio Ecclesiae ad promovendam devotionem fidelium. ox generali consuetudine cohoneStatur.
318쪽
minosi, qui liuul in Ecclesia, contraliunt specialem malitiam Merilegii, sed lantum ilii, qui ex determinatione log sEcclesiasticae special ter contrariantur sanctitati loci, ut homicidium, effusio
sanguinis, aut seminiS humani. sepul- iura insidolis, aut sidelis excommunicat ivitandi. quibus locus sacer polluitur, ulsupra tiι. 40. dictum. Item larium, si res Ecclesiae auferatur, vel profana quidem . sed templi custodiae commendata. quo casu evadit, quasi res Ecclesiae. An vero surtum sit sacri logum eo casu, quo res prosaria per accidens est in Ecclesia. et tollitur, ut si fur alicui pecuniam ex sacco tollat, dubium est inier DD. assii mani Suar. Perer, et
alii ex Can. 2 l. quisquis i T. q. d.
rendo Sacrum de sacro. rei non sacrum de suero, sive sacrum de non
sacro. - Negant probabiliter Victor. Fagund. Λn l. de Spiritu Sancto ir non
sacrum de sacro restringenies ad non sacrum, quod eSi proprium, vel commendalum Ecclesiae. De poenis surum
sacrilegorum dicetur tit. de furIis in lib. 5. Ceterum contra eos, qui in Ecclesia peccant, vel exercent aliquosaelus prohibitos, si specialis poena non est a iuro prodita . erit poena
5. 0. I l. h. ei quo jure jus asyli competat Ecclesiis 3 R. Ius Asyli compelli Ecclesiis. quidem probabilius jure
humano, non vero naturali, et divino.
l. pars patet ex h. t. et 1it. C. de his. qui ad Leel. II. pars est Couar. Loes, Engi, Schmier, Reiff. cum cita l. con-
rale , quod praeeipit cultum divinum.
et reverentiam locis sacris imponendam. non alli ibuit asilum: tum quia mal laetorem extrahere Ox templo non est per se intrinseco malum, sed medium bonum ad exercendum justitiam ἰ tum quia extraelio malefactoris de se nunadversatur cultui divino, ei reverentiae
templis debilae: ergo jure naturali non competit asylum Ecclesiis. Non etiam jure divino scripto. aut iradito: quia
de hoc plene non con Stat . cum prae eeptum veteris legis claea civitates refugii, utpote caeremoniale, aut judiciale. expiraverit per mortem Christi: et aliunde asylum hoc non dabatur, nisi illis. qui praeter in lentionem deliquerunt Exod.
21. v. 15. Deuteron. 19. v. 4. eι Seqq. Iosue 20. v. 5. Restat ergo, ut dicamus asylum istud compotore Ecclesiis jure humano, iam Ecclesiastico, quam politico, licet occasio haec jura condendi desumpta sit ex veteri lega. Nec obstat lexius Trident. Sess. 25. eap. 20. de reform. ibi: Ecclesia et . nam procedit de immunitate personali, et reali localis vero quoad asylum Canonicis
4. 0. IlI. Ouae loca sacra gaudeanι jure asyli 3 R. I. Omnes Ecclesiae auctoritate Episcopi creelao cum caemPlerio . ei sola sua fabrica interiori, et exteriori, licti Ecclesia necdum sit consecrata, benedicta, aut plene ex-lmela: et licet sit pollula. interdicta. aul diruta cum spe readificationis, c. 9. h. t. e. 4. de Belig. domib. et Can. 5. nulli lieωι 12. q. 2. Undo reus eliam vectem portae, vel murum Ec-
319쪽
clesiae langendo, gaudet asylo. 2. Omnia
monasteria cum suis hortis, areis, Stabulis intra sepia monasterii sitis. 5. Omnia loca. quae jure Can. censentur religiosa, seu cum auctoritalo Episcopi erecta, ut caemeleria, hospitalia. Dratoria et c. Neque lamen hoc privilegium extenditur ad 40. passus ab Ecclesia cathedrali. et 50. ab inferiori. quia Can. 6. et 55. 17. q. 4. distantiam istam concedit eis, qui jam ad Ecclesiam sugerunt. pro requigilis naturae: imo contraria consuetudine aliud observatur. 4. Palatium Episcopi, licti ad 40. passus distet ab Ecclesia callio. drali, et publica capella careat: ita generalis textus Can. 56. id eostiιu mus t T. F. 4. alioquin nihil specialo haberet domus Episcopi, cum .eliam domus Canonicorum, et Parochorum, si tantum ad 40. passus distent a sua Ecclesia, gaudeant tali immunitate, uti et domus privatorum publicam capellam habentium. Idem privilegium competit probabiliter domui Episcopi illularis. ot Praelati jurisdictionem quasi, Episcopalem habentis ut leslo Dian. Fagn. etc. sertur declarasso S. Cong. 15. R. 2. dure asili non gaudent: l. 0ratoria privata sine auctoritate Epi.
scopi erecta, licet ibi ex licentia ripas
Missae celebrentur. S. Congr. in Perusina ita l. die 9. Nov. II. Palatia S. R. Ε. Cardinalium, cum de his nihil statutum sit: nisi extra urbem consuetudo id privilegium eis tribuat, vel etiam galero cardinalilio in eaput rei oecurrentis apposito. Intra urbem palatia cardinalilia. nisi titulis Ecclesiarum adhaereant, non gaudent iure asili ex declaratione Gregor. XIII. et Sixti V. in ullo minus id privilegium
conceditur palatiis principum secularium. vel eorum statuis. nisi princeps in certo loco profanum asylum constituere velit. III. Nec Sacerdos Hostiam sacram
deserens, gaudet jure asyli, nisi pia
consuetudo aliud obtineat: nam nullo jure id cavetur: et a locis sacris, etiam
propter majorem reverentiam, non rellicenda est ensio ad alios casus, Sed standum est dispositioni Gregorianae.
de qua infra. Ac proinde asyli jure
non gaudent ara portatilis, supra quam in lentorio celebratur: calix cum patena, et alian res sacrae, neque CruX,
nisi proxima sit Ecclesiae, tanquam ejus pars: nec Reliquiae Sanctorum nec domus rurales Regularium. nee domus piae quaecumque auctoritate Episcopi non erectae Ple. 10. 0. IV. Ouae permnae gaudeant asylor B. Generaliter omnes specialiter non exceptae. Et quidem . Banniti, interdicti, et excommunicati, quibus solum ingres sus formalis ad divina audienda. non vero materialis ad vitam salvandam in Ecclesia est prohibilus. 2. Haeretici, excepta causa haeresis. 5. Judaei. el alii insideles, si ante delictum, signa conversionis ad
fidem dederuul, et in asilo positi M.
ptismum petani, quo sensu eis applicatur generalitas textus. c. 6. h. l. at si ante delicium nulla signa ostenderunt, etsi petant baptismum, probabiliter non gaudent asylo: quia hare pe-lilio praesumitur ficta. nisi aliud ex indi. ciis colligatur. Et hoc sensu procedit t. l. C. de his, qui ad EecI. confus. Disiti od by Corale
320쪽
Immun. ar. 2. n. 158. absolute gaudent.
7. IV. Effractor carceris secularis,
vel qui elisi i juratam fidem dedit de
reditu in carcerem, tum casus isti non excipiantur. ul saepius declaravit S.
Congr. v. Debitor in causa civili ob debila. tribula. pi alias obligationes
incarcerandus: et si esset mercator. eampsor. ad ratiocinia obligatus, vel fraudulentus d Ocior suae substantiae,
gaudet asylo ad evitandum squaloremearceris. Ita do jure Civ. I. 1. C. d. t. tibi clare supponitur in Eccles. evitari posse crimina. et pondera debitorum. Seu poenas corporales pro his dehilas . di elarius id ipsum habetur l. 6. pr. et g. 54. eod. quae jura civilia generaliter approbantur a Sac. Canonibus c. s. h. t. ibi: ad mortem, vel poenam eι Can. 30. et 56. T. q. 4. Neque obstat Constitutio Pii V. circa fraudulentos decoctores, quia ei derogatum est per Const. Gregorianam infra allegandam. Neque eo easu iniugi ilia fit creditoribus: nam promissa impunitalo. debitor vel per se, vel perproeuratorem lenetur citatus comparere;
alioquin servulo juris ordine fiet immissio in ejus hona. vel proponetur eorum subhastalio. est. l. 6. quae
utiliter perlegi polebi. 8. VI. Servus adversus judicem gaudet asylo, quia respectu judicis ro-pulatur pro libero: sed si nullum, vel
levo delictum commisit, juramento promissa impunitate, etiam invitus restituendus est domino: secus si grave
delictum commissil. et iram domini timeat. dominus cogi debet, ut eum veneat, cum Reipubl. intersit, ne quis
abutatur re sua, maxime Servo. est.
I. 6. g. 6. et Can. 51. metuentes t T. q. 4. e. 6. h. tit. Idem proportionaliter dicendum de colonis, adseripli liis libertis, damnatis ad triremes, et militibus, qui fugientes ad suos dominos. quibus obsequia debent, promissa impunitate, redire tenentur, nisi subsit gravius delictum, ob quod mors. aut mutilatio, vel gravis poena corporalis timeatur. Hinc sericidiae suis dominia subditi, et contra prohibitionem seras capientes, non sunt restituendi ex Εe. clesia, nisi dominus juramento promittat, quod nulla poena eorporali eos assicoro vel ii. Si enim servus non est extrahendus, multo minus liber homo. nisi juramento promissa impunitale.
judicem Ecclesiasticum quoad poenas vindicativas corporales gaudent asylo in Ecclesia: ut si deberent degradari,
curiae seculari tradi, ad triremes condemnari elc. ita Barbosa l. 2. I. E. cap. 5. a num. 155. eum civ. DD.
Reiff. et c. contra Abb. Sylv. Armill .Laym. Haunold. etc. nam iura generaliter hoc privilegium concedunt confugientibus. nec alicubi Clericos exei. piunt Can. 9. 35. eι seq. T. qu. 4.eι cap. 6. h. t. ei pro lavoro Cleri. eorum respondit S. Congreg. in Fal ventina die 20. Aug. 1601. his verabis: Cleriei confugientes ad Ecclesiam,