장음표시 사용
171쪽
a poterat, omnis divini atque humani juris. Auctorem doctrinae ejus, quia non exstat alius, salso Samium Pythagoran edunt: quem, Servio Tullio
Subseciv. Leet. x3. De eadem nuper acerrimo contenderunt M. Britannias viri doctissimi, hinc Guliel. Lloyd et Richard. Belit-leius, qui ipsum natum consul
riint anno V. Di 1 inpiadis 43.
Sive anno V. C. arroniano 240. inde Ilenr. Dod vellus, qui au-num ejus natalem conseri in anuum 3 4 Olympiadis 5 a. sive annum U. C. , arronianum i 85. Moriento itaque Servio Tullio, qui
nomae annos 44. re num olitinuit. Pythagoras ex litorum senistentia natus fuisset annos a. ex
huius autem, annos 36. qui cum idem Pythagoran demum anno aetatis 4 o. in Italiam venisse statuat, etiam adventum eius in
tempora Tarquinii Superni dinfert. Cetorum credunt, pro edunt, Leid. see. Similis scripturae Varietas infra est h. l. e. 46, 4. Irum nihil mutandum. infra 30
43, i. O qui nac Cu/onis orationem Iegisset, et fabulae raulum sine au- e/ore edi ae credidisset. Edero hoc fiensu saepe oecurrit. V. ad 23,32, 4. .et, a, 3. et 43, i 3, 7. Praeterea Pieragorem Leid. sec. ' hagorae Leid. pr. Puthagora Haveis. Pythagoram Hari. a. quem Serolo TMIIo regnante Romae centum a Ilus post annos IIuisio plerique hahent libri. Aldinus eodex Duo presserat. sed male. DIIus enim tertius Romanorum rex dictus, Tullius autem sextus. Deinde legendum ceretum ori nunos est amplius: quod idem Aldinus eodox invertit . et seruti
centum ampIius Gunos post perPeram uariet. I. centum a Ilus post aunos. 'luod Glareano di-Iicuit, reliqui omnes nostri. Non videtur concoquere potuisse Io-
etilionem amplius censum annos.
Heracleamque et Cro onam tona legendum puto, accusativum Graecum, non Crotonam. Μirum
autem hoc Livio visum est, si ex his urbibus quispiam ad Sabinos Pervenire potuerit, aut contra; eum sit ilor quinque fortasse dierum. Consimilis ratio de Cimi ni a silva libro Postea nono sc.
Glareano legendum Crotona. nam Pall. et Camp. Crotonam. GEB-HARDUS. Quum ot seripti et eis diti veteres consonsu habeant Croronam, adsentimur luhentes Glareano, Graecam terminationem , Crotona. Plaeuisse Livio. Nee minus Julii no 24,4. Croιona
rhagine. Sic apud Valerium Maximum I, 6, 4. Areios agos. 4, T. 4. Loquatur nunc Graecia Thesea. 5, 3. circa sin. ThemissocIea vi e orem in MAS. reperitur. Sio Timagoran. Man inean. Eiusmodi cum multa passim, tum inultimis quinquo lihris ex prima eis ditione, rostituimus. J. FH. GRO-
NOVIUS. Crofonam hie portassis dari potest consensui MSSorum, e quibus id tuetur Davisius ad
Cie. I. Tuscul. 46. et alia huius generis ex aliis adsori. Adde Tanaq. Fabrum ad Iustin. ao, 4. Perigon. ad Valor. Max. 8, 14. Ext. I. Torrcn. ad eumdem 5, 3.
172쪽
que et Crotona, juvenum aemulantium studia coe
tus habuisso constat. Ex quibus locis, etsi ejus- 3dem aetatis suisset, quae fama in Sabinos, aut quo linguae commercio, quemquam ad cupiditatem discendi excivisset 2 quove praesidio linus per tot
Ext. 3. et quae ad Florum 4, Ir, έ. aanotata sunt. DUHERUS.Crotonam etiam omnes nostri. At infra semper Livius Latina terminatione proseri Crotonem. i-de 23 3o, 6. 2, 2. 20, 36, 0. et 34,45, et ita hie etiam edide-Tat Frobonius anno I 535. quod posteriores adoptarunt usque ad Gronovium. Ita aeud Frontin. 6. ex. 4. ubi bis in vulgatis oditionibus est Crotonam, unus Hillenti. IIS. quo Tennui . usus
aest, eviusque excerpta penes me sunt, Crotona utroque loco exhi. het, et Crotonienses, pro γοι --nses. Cluvero quidem auctore
in Ital. Ant. 4, 15. P. I 3 o. urbs Latinis dicebatur Croto, et GO-ron , et Crotona. postremae tamen terminationis in locis scriptorum subjectis nullum exemplum Osincurrit, ut ipsum his Livii, Fron. tini, Justini, similibusque aliorum corruptis locis in eam sententiam induetum suisse vorosimile sit. V. Doct. Oudondorp. ad Frontini a. Strateg. 3, 6. venum aemulantium studia eoe
go l. 2.J ubi, quia Aesopus oc-Qriparit, et primus morit in sa-hulis scribendis, se, quod su-Dererat, studuisse ait, ne solus ille soret, Me Aaec invidia. per- Cie. Orat. Pro Murena 29. Liv. I, 8 8. Cio. 12. ad Fam. I 3. Teiarent. in Prol. Andr. 2ο. l. 3. Ex quibus Ioeis etsi eiusdem aeraris fuisset Caussas, o uas
Numa, licet Pythagorae Mualis fuisset, tamen ex Livii senistentia ejus aiscipulus e so 'non Potuisset, examinat, ac Dini iniponderis esse pronuntiat Florid. diabin. I. Subseciv. Loet. 13. V. etiam Baudetot de Da levat in libro Franei eo L'OiIiρί des Voνages p. 35. Et sane argumentum, ex dissono sermone petitum, minus stringit, cum non diu post reges eiectos Romani non in Volseos modo, sed Cumas, etiam Graeeam urbem , legatos ad
frumentum com Parandum miserint. teste ipso Liv. I, 9, 6. Et non longo post frumentum in Si ei lia quaesiverint, toste eodema, M. immo TarqMinius Superisbus, adhuc rex, filios miserit Delphos, ut oraculum Apollinis consulerent, narranto iterum Liv. I , 56. Ex quibus simi l P a tot, non tanto opus suisse praesidio , ut quis per has gentes. quamvis
dissonas sermone moribusque, in Graeciam, in Stellia m. mul. to minus in ultimas Italiae oras Perveniret.
quaa fama in SabinosJ Vet. lib. Qua fama. SIGONIUS. Λhruetum illud, tu Sabinos, nisi intellignq,
momen ejus pervenissat. uod quidem durum mihi videtur. Pollux delo praepositionem, aut seribe, qua fama tum Sabi ori
mediae Italiae incolis eum maiaritimis: quomodo igitur Sal ino aut quemquam alturius orae exo
173쪽
gcntes, ditanas Sermone moribusque, pervenisset 24 Suopte igitur ingenio impcratum animum virtutibus suisse opinor magis ; instructumque non tam peregrinis artibus, quam disciplina ictrica ac tristi Tutorum Sabinorum. quo genere milium quondam 5 incorruptius suit. Audito nomine Numae , Patres Romani, quamquam inclinari opes ad Sabinos, rege inde Sumto, videbuntur, tamen, neque Seeivis et 8 Neque enim transponere voles, qua fama, in Sabinos,
quove suraesidio unus per ρον gere. res dissouas sermone moribus fite perseuisset 7 aut quo linguae commercio quemquam ad cupiditatem
ma tu Sabinos. Nain in IISS. o. mnibus et veti. edd. reeerio quoestima. Et videtur loqui hac pam te contra eos, qui vellent, Pythagoran et i, Nili in in Sabinos accitum. quae tanta tum tem
poris alicui poterat contingere Dominis sania, inter populos dig- sociabiles et proxima quaeque
tur x magna Graecia in Sahinos ad discendi cupidum P et si contigisset fama, quo eadem fierin
esset, id esseeisset amam eleganter dicit excire eum, qui ob famam evocatur. Altera interrogatio etsi possit ad utrumque referri, tamen ad Numam potius videtur pertinere, ut utruit fluctevic rit, nec Pythagoran ad Numam, nec Numam ad Pythagoran ire potuisse. I. FB. GRO NOVIUS. quassama Harlei. antiquior. Leid. uterque, oss. a. Haverk. et Pori. Atque ita etiam ex Oxoniensi B. Ilearne laudat. Mox quoque praesidio intereor gentes II averti. a m. Pr. quo pruasidis unus inter tot gentes Rm. see. Tum inser ιοι genus diserto sermone Lipsiens. Cl. II nismisnnus transpositione hoc modo succurrero loco male adsecto coianahatur: qua fama. otii quσ Iinguae commercio quemquam ad cuispiditarem discendi exeioisset' quo-- pruesidio unus per tot gentes, dissonas rermone moribusque, in
Sabinos pervenisset y Ego pristinam lectionem , quae ante Sigonium Pxstallat, reduxi. Prior J. Fr. Gro novit conjeetura displi-euit Sehess. in Misc. Oh s. Crit. T. 8. P. Mo. qua reiecta vulgatum servat, et fama in Sabinos exponit, quae in ipsorum usquae pervenit regionem, ac subintelis ligit periata. Inli iurat autem Imeo Taciti xx. An n. 6. qui eodem modo dixit fama in posteros. l. 4. Sunpto igi/ur ingenioJ sum p o igitur ingenio Lipsiens. suopto igi/ur tune ineeuio vocula into posita IIavir R. suo tegitur ing-nio , duabus literis elisis, et reis liquis inperito in sua vocabula diis visis, cod. Leid. pr. suo apro istiatur iugenio Vos . a. evius seri DR ad vocem minus in Livio obviam offendit. suapte igi/ur ingenio VOS. 2. st Leid. g. V. Cortium ad Sall. Fragin. P. 0 98-Ins ructumque uou am feregrianis artibusJ Copulam que ignorat Loid. sec. Eius loco pronomon quae exstat in Loid. pr. rissi -- fere Sabinorum Veilli. Sabisorum veterum IIclin. I.J
174쪽
quisquam, nec factionis suae alium, nec donique 'Patrum aut civium quemquam praeserre illi viro ausi, ad unum Omnes Numae Pompilio regnum defercndum decornum. Adcitus, sicut Romulus 6 augurato urbe condenda regnum adeptus est, de
ae quoque Deos consuli jussit. inde ab auguro cui deinde, honoris ergo, publicum id pcrpetuumque sacerdotium fuit, deductus in arcem, in
I. 5. Noque se quisquam, nec fa -σtionis suaa aIiumJ neque factionis Martei. a. An scriba existilitavit, Post το neque non uet, Rod iterumareque, inserendum ess 8 Verum vel ita sequitur adhuc nec denique Patrum aut eivium quemquam. Sed v. infra ad 9, 9, I4. Praeterea accirium Portus. et LilλR. pro aut. . ad I i. 53, 3. Denique alia Vo. eum Positura quamquam uti Diro praeferre. l. 6. Augurato urbe eondenda IIIaud aliter Pall. tres, nisi quod duo augurio r quomodo item editionum prima. Aldina primum
maluit aue urato in urbe condenda. GRUTERUS. augurio in urbe coHiadenda uarie i. a. quod ex Oxoniensi B. landat IIcarno; idem autem ex L. 2. et C. Prosert ar urato in urbe conisada: et ita in
tum fuerat. augurio urbe condeuin
Neapol. Lati iiii et Ditio Cam
Pani. Grutoro adsentiunt Voss. ambo, Loidens. ambo, Iarlet. antiquior, Lipsiens. et ΡOrtug. De so quoque Deor eonsuli iussi JDe te quoque, ut de Romulo Dii eonsulti fueranti quod tamen Liviun nusquam antea dixit. Diony iun certo non neglexit, I. s. Prope ab initio. GL ΑΗΕA LIS. P. Bι. Immo stiloda inniodo denomulo rege Deus consultos suisisse Livius supra rotulit e. 6. Ut
Dii, quorum u eIae ea Ioea eT-sent, auguriis tegerent, qui nomem novae urbi daret, qui conditam imis perio resteret. Dionysius autem
Dis de Boni ulo Deos adhibitos
narrat, primo in certamine cum fratre Remo, uter coloniae nomen daret, eique imperio prae-PssUt, I. Antiq. p. 73. Iterum post Hemum interfectum, quum, urbe iam eondita, a populo de
ret, nisi Dii laetis auspiciis honorem ratum iussissent, i. a. P. M. Ceterum voces de se desiderantur in Portug. Cui deinde, houoris gratia, FublicumJ FI v. et Hel m. houor eris
ea pubIicum. Holt. Αοuoris erga. Legendum, ut annotavit ex suod Iurotus, et nos notavimus in
Volr. Guae honoris ereo, publicum. J. FR. GRO OVIUS. honoris eringo Loid. ambo, Hario . antiquior, et a m. I. Vossi astu alter. Vulgatum ex interpretatione eis narratoris natum erat. Simili modo variatum est infra 37, 4 , 4. honoris erga Helm. I. teste Vortis tors. non ut Grono v. vult, honor ergo.J Deductus in arcem in lapide ma- sedis I tu Iapirim Florent. Leid. ambo, Voss. 2. Haversi. Portu . et Voss. I. a m. I. illelm. I.J marcem Iapidem consedis Haesei. a.
175쪽
et lapido ad meridiem versus consedit. Augur ad
laevam ejus, capite velato, sedem copii, dextra
manu baculum sine nodo aduncum tenens, quem
lituum adpellaverunt. inde ubi, prospectu in urbem agrumque capto, Deos procatus, regiones ab oriente ad occasum determinavit et dextras ad me
l. . Augur ad Iaream, eius eois ire vel ito, sedem cepist Ilune in
modum distinguendum esse hunc Ioeum, ni, odisino placuit. Plutarciii auctoritato adducto, qui serihil in Alima sp . .J 'Κντasdia
caput regis velatum fuisse, non auguri Α, si grii sicare. Me aut omiuvat o rum esse sententiae, qui ad Iuepam ejus scribunt, et caput
velatum auguris i litelligunt. quod infra dicat se. 36,5. J Matua Attii capite vela o in Comiιio fuit. Et l.
D. se. 7, ID.J Si augur capite νε- Iato victimam eae ι, auguriumνε
ex arae capiat. SIGONIUS. ad Iaetium ejus, scilicet regis, ex Mutaretis in Nilnia, et ex Di O-
Dexsteras ad meWidiem partes JIIoe de augiiro intelligitur, qui
Orientem speet at, auctore Dion sto l. a. p. M. J rex autem versus meridiem, ut hic ait au.
etor. Cetera saeile intelliguntur.
GROXO, IUS. Iaevas etiam Leid. amho, Ilar ei. uterque, Lipsiens.
Portu g. et ita very. l. 8. Signum contra, quod IongissimeJ Flor. it Mur. et Oxon. ut etiam conjeceramus, et Tari Ven. Asc. Mog. ediderunt, Signum contra, quo sensissime. Ex
adverso id, quo longissime Prospectus datur. 3. FH. GRONO IUS. Iongissimo Leid. Ree. et ita Hearno notavit ex Oxon. L. a. B. et C. quod primus ediderat Aldus. Praeterea Signum
Nero, quod cetera Iongissima Haria Iei. a. nox ferebant ocuIi Voss.conferebant oeuIi Leid. sec. fri- suum vero contra quod Veith. quod uel m. .J Dextra in capi e Numae imposia
bri. at a Cami no dexιra iis c put Numaa posita. Cui aecedunt Pall. trear et malim. GRUTE-ΗUS. Omitis libri, tam scripti, quam impressi, derim in eapus Numae posita. GEBIIARDUS. Flor. Vosr. uterque, a Boit. et Gud. dex ra in eaput Numae. J. FR. GRONOVIUS. dextra in caput Numae imposita quoque legi in Florent. S. Marei. et haud dubie Livianum. Festus in Strop-pus. quidam eoronam esse dicunt, aut quod pro corona insigna in ea pus imponiιur. Nostis 5, 4 I. Scipio, eburnso in caput inctisso. JAC.
176쪽
ridiem partes, laevas ad septentrionem esse dixit. Signum Contra, quo longissime conspectum oculi 3 ferebant, animo finivit. Tum, lituo in laevam manum translato, dextra in caput Numae inposita,
precatus est ita: Iupiter pater, si est fas, hunc Nu- 9-n Pompilium, cujus ego caput teneo, regem Romae
GHONOVIUS. Usitatius sane estra caput. Sed in dissensu librorum veterum non adfirmari potest, hanc haud dubie esse scri-Pturam Livii. Xam alterum illud non minus Latine dici videtur. 8, 23. COIoniamque in Samnitium agro inposuerit. 36. II. Praesidio Medione inpostro et in quibusdam aIlis Acarnaniae o pidis. Sallusi. Iugurth. 61. In has urbibus, qua ab se defecerant, praesidium inponit. ubi v. Cortium. D ERUS. iis caput Numae postra Leid. pr. Harte i. a. sVeitti.J et Haveta. in σπ Numae posita Portug. in ea iis
νe Numae post a Lip . in eaput Nu--ae imposita Harlei. I. et Leid. a. pust etiam in Oxon. L. a. B. N. et C. invenit Ilearne. I, 64, 1o. Cornicines tubicinesque in equos in Mositos canere ante νaIIum iubet. Ita eo loco ante Sisonium ede-hatur, qui ex vet. lib. in equis reposuit. Vide ibidem notata. M, Ο, 9. Extemploque inpositus ρα navim et Karthaginem missus. , 51, 2. Magona et quindecim δε-- seMatoribus, qui simuI cum eo cuti eran , in natiem inpositis. mhi plura vide. 37, 25, 9. Masinis sam se in Syphacis, a quo ante expuIsus fuisset, regnum inposuisse. Cie. 5. Tuse. 5. Chorus Di rutum in ecuisum inpositus. I. Tuse. 35. DieIIum multi fili in rogum inposuerunt. Terent. in Andr. I, 1, Io I. Ad sepulcrum venimus, in gnem inposi a est. ubi v. Georg. Fabrietum et Richard. Bentlei tim. V. etiam Doctiss. Oudendo mi.
iam ad Lurani υ , 233. iu Rostra ponere quidam eodices praeserunt e. 85. infra in Epit. I. M. Simili modo deponere in ariam. V. infra ad 23, 3I, 6. reponere in theis auros. V. ad 20, I9, 7. ubi etiam consulendus Gronov. Uulgatam lectionem imponere in capi a Latine loquendi rationi non adversari docuit quidem Joh. Davixius ad Cie. 1. de Nat. Deor. m. hie tamen eodices seriptos secutus in eopiat inposita recepi. Ilox precatus est itaqua Voss. a. recutus ita est Harlet. Prior. suel in. I.Il. q. Regem Romae esseJ regem Romanum esse Harlei. see. Pari modo in seriptis saepissime urbs Roma et urbs Romana Promiscue oecurrunt. V. in a ad Epit. l. 49. Uti tua signa nobis certa ac cjam sinta Desideratur verbum p
eor, vel quid simile. Nisi quia deesse contendat. Sed hoe levi evium. GLAREANUS. Hic Iocus cum videatuT satis integer,saeit tamen scriptura membra.
narum . et codicis impressi, de quo jam antea dixi, quae est,
uti lu signa nobis eerta ae eiurasis, restituendum ut existi inem, uti tu signa nobis eerta ac Garassis. Quod verbiun mire non Veis
nil antiquae huie sormulae, et ab aliis interpolatum vidPtur, ui similia non intelligunt , et ivi uni nihil, nisi vulgo tritum, uti in libris suis amasse existi.
mant. Verbo Clarara eorte, Pr elarum et eonspicuum sacere,
usi multi, ut in multis Lucretius Duiligod by Cooste
177쪽
T. LIVI Iesu, uti tu SQ uolas certa allarassis inter eos mao nes, quos feci. Tum peregit verbis auspicia, quis mitti
I. 3. sv. 36.3 Horatius 4. Carmin.
Od. 3. Ausonius: citatque ipse Cie. de Divinat. si . I 2.J verfium suum huc omnino lactentem. Puppiter exuIsa elarabat se tra
Ad eius enim exemplum hie Iocutus Livius videtur. ΜενDIUS
Novant. Leet. Epist. M. Pall. uti tu . Ceterum secundus inter illos quoque, pro sint, praefert des. Sed Modius, quoniam in membranis reperit ac claras fix, restituendum existimaturi in siqua nobis cerra acetarassis. GEBlIΛΗ-DUS. Haerebam ambiguus in Sigonii acetarassent, Modii stistu ueciarassis, donec e Flor. notatum vidi uti ru signa nobis re ea adclarissis: et idem, quod voluit Modius, prorsus e suis notasse Muretum. Vos sanus sprim.Jtiti tu signa nobis certa acclaras sint. Hel m. ωιi ru sisna uobis ce ea ae eIara sis. Chisi. uti tu si gna nobis certa adclarassis. ROlt. Mri u signa nobis cena adcIarasis. sie ut fptis appareat, suisse
Nihil igitur dubitandum ultra. nam sic quoque retulit duo verba iungi solita. Horat. a. Sat. 6.
Cicero 7. Famil. 23. cui plana
Tiberio se. 50.J Deinde vera pia ne certaque esse ipse fecit suem.
arne in Oxon. L. a. n. et C. in venit. uti tu siana nobis certa ae crura sinι Leid. a. Lipsiens. et Noapol. Latinii. uti vi signa re bis certa ac clara si Voss. a. uti. Vel m. a. ut signa nobA ceria aceIara sint Portug. quae ipsa.
lectionum varietates satis clamant, Livium vocabulo usum.
suisse, quod indocti librarii non
intellexerunt, ideoque varie pro captu mutarunt. Sigonius in Priori oditione notarum in sequentibus enim haee nota omissa est se audire notarat, Vet. libr. quemdam habero ut rua signa nobis certa accIarassint; idque vel stum et sollemni precationi conis veniens verbum dixerat. Eam lectionem carpsit postea Robori. a. Emend. 56. testatus, omnes codices Praeferre, ut in vulgatis editionibus eo tempore leg hatur. Sed recte Sigonium a. Emend. 5 I. reposuisse, Robo tollum non omnes codices evolis visse , docent variantes ad hune
locum conlatae. Ex illis hava malo viri docti eollegerunt Livium seripsisse, uti tu signo nobis cerra adclarassis: quomodo
et Leid. prior, et antiquior Hamleianus exhibent, nisi quod eorum posterior, Pro uti, legatuις Prior autem certe , Pro υνια. habeat. adeIarassis verbum sorma antiqua pro adclara risisquemadmodum Duasso,
pro levavero, dixit Ennius apud Cic. de Seneci. I. V. infra ad 3, 53, 5. Solitum autem misso Livium in formulis his vetustis,
quarum subinde meminit, anti quitatis caussa nonnulla illorum vocabidorum, quibus olim conceptae fuerunt, ad verbum reia
178쪽
161 mitti vellet. quibus missis , declaratus . rex P umado templo descendit. XIX. Qui, regno ita potitus, urbem novam, iseere, Inserius doeehimus ad 36,
2, 2. Fortassis etiam non malo Gro nov. pro Mi tu signa, scribendum opinatur at tu signa i cui Coniecturae saxent eodd. qui ut, Pro uti. rotinent. De enim et atvropter ductuum similitudinem Dei e eommutari possunt. V. 3, 56. a. 5, 4, 8. Ita ingeniosus Marti . ad Stat. Silv. p. a. in Ovidii 8. Met. v. ω. At, Puto, xiutamur, legendum coniicit, Pro Ur puto, licet alio gensu. Inudat tu pariter infra oecurrit h. lib.
C. 28, 9. Nunc quoniam tuum insania bile ingenium est, at tu tuo supplicio doce Aumanum genuff, ea sancta credere, quaa a te violata
sunt. Idem adhue duobus Io eis restituendum videtur infra li. lib. ut e. 24, 8. Si prior defexit sublico consilio dolo maIo : ar ρυ illo dis, Iupiter, popuInm Romanum sieterito, ut ego Aune portum hic hodie feriam. et e. 32, . Si ego iajuste lupieque iIIos homines Hiasque res dedier nuneio myuli Romani
mihi exposeo , at tu patriae co/ιν rem me numquam siris esse. et loris
P. 86. tasse etiam 22, 53, . Si sciens fallo. at tu ine, 'pirer opriine Maxime, domum famiιiam remque meam pessimo se oadscias. In liis formulis vocula γε idem notat ac eum, Mi do. Q t J. Fr. Gronov. ad 24, 32, 3 a. ubi pluribus inlustravit. V. Ptiam, quae notantur infra ad 3, 56, 12. io. Tum preogit auspicia, quae mitti seiaeta Tunc peragit avis apicia, quae mitti vellenι Porperam eod. Haverti. latius verba regno potitus novam urbem iuncta sine interl unctione aecipit hoc sensu, ut Numa reis
gni titulo regiaque poto state no.
mam urbem novam obtinetis, Din
am legibus velut denuo condere statuerit. Alioquin, n ld;t, redundabit inepte pronomen eam, quod et apud Isceliarium deest.
Non urgetio nunc, nondum me notasse, Livium verbo po/irf, quod vel eum secundo, uri eum sexto casu construere solitus Est
alibi ea sum quartum iunxisse, licet id iure meritoque sacere
Possem. 'rum nae saepius I oii.
iatio dispi ieehunt Livius et alii
Plerique scriptores, Si erono. men ita abundan inter inepta loquendi genera resbrentium sit. Quantopere lito. resiorum Pro a sessorum Primicerius lectione Liviana animum imbutus ad edi. tionem gravissim; histori ei ne .cessorit, hinc aestimes. quod por,
mulas loquendi. qua Livius et optimi seriptores in delie; is lia buerunt, inter Ineptias roserre non dubitaverit. Plura exempla hujus Ioeutionis Infra congesta videbis ad 25, 2 , x. Voculam eum, quam in editione Beeliarii
deesse monet, omiserunt omnes, quibus usus fium, vel istiores In
pressi. Primus Alaus interpo. suit ν eul adsentiunt omnes eo.
dices nostri. Deinde urbem novam, vi et armis enud fam. jure eam, Iegibus, ae moribus 1 arte .see. traieetis in alium ordinem vocibus, et omisso τψ quo. Male. V. ad a, 3 , t. suo Dam vi et armis condi am iure etiam legibus.
minam, conditam νε et armis, ju-wo eam et C. condere parata Do a.
Licius. Torn. I. l. 1. Qi no efferatis mili is animis J Hic quoque, quod eonte. etura deprehenderamus, postea Duili do by Cooste
179쪽
a 6 et conditam vi et armis, jure eam legibusque aC mo-2 ribus do integro condero parat. quibus quum inter bella adsuescere videret non posse, quippe ens oratos militia, animos; mitigandum serocem Po-
Pulvin armorum desuetudine ratus, Janum ad insimum Argiletum, indicem pacis bellique, secit:
apertus ut in armis osse civitatem ; clausus pacatos
3 circa omnes populos significaret. Bis deinde post
Numae regnum clausus suit: semel T. Manlio con-
Sulo, post Punicum primum perscctum holium: iterum , quod nostruo uctati Dii dederunt, ut videremus, post bellum Actiacum, ab Imperat Oro Cacta-4 rc Augusto, pace terra marique parta. Clauso CD,
vidi inii' requirere veteros eodi. f. 3. Derum, quod nostrae aerare . Flor. est rari miiuia animos. ti Dii dederunt ote.J His vertiis Nur. Ilelin. Roti . Gud. Andreas, Livius indicare videtur. Ait - rarinosteros miIitia animos. Seriis stilan semel tantum Jani templum ti p. quibus cum inter boIIa assue- elautilis. Adversantur itaque et .scere non Dideret posse, quippe es quod Polori Sueton. in Aug. aa.
feratos militia animos, mitigati- δauton quirinum . semet a qua Deis dum ferocem.J J. FH. GRONOVI - νιιιn a condita rerhe mer/ιoriam an .l S. Da innatae a Grono vio le- suam eIausum, in multo b iore et ioni adhaerent ex nostris VOS. temporis spario terra marique Fa-υl Pr lito, 'Drttig. Lips. et Ilaverti. eo parta ter clausit. Ea ut con- ex Oxoniori sibus autem, quos He- eiliaret. Lipsilis I. Eloci. xo. artio consuluit, L. I. N. C. et B. Ex illimavit, Primam partem oΡes ei th. I Prima denique editio- ris Liviani oditam fuisse, Prius. niim, quae eamdem praeseri, est quam Aligustus post devictos Cari-
oneta anni 408. Non multum labros Ianum iterum clauderet. ahount Leid. see. qui habet esse Cuius sententiam plures viri do. ratis miIitia animis, et Har i. sec.' cti probarunt. Verum ea displi- in quo Oxstat effraιis militia ani- citit viro Doct. JOh. Masson, quiniis. Sed efferari miIiνia uisimos in Iani templo Christo na c. TE- Iiari t. antiqMior, Florentino as- fier. seel. 2. e. 2. Post adducta RPntiens, quod praeserendum pu- dissicultatos, ob quas Lipsit sent . quibus quum inter beIIa ad- tentiam Prohare non Posset, R-s te cere, nempe urbPm, vel Po- Iiam viam institit, atque opina P it tm , Ni eret non posse, quippe tus Est, Livio Propositum non est rari mili ia animos, mitigan- fuisse , ut enumeraret, quoti PS. dum ferorem. Proxime accedit sed per quos, Ianus elausus .vid. pr. ex lithons Gerra militia suerit. Cui opinioni obstare vi Guimos. largi Ierum Helin. a. ur dentur verba praecedentia, Nisarmis idem. deinde pos Numae regnum Hausni Diuiliai ci oosla
180쪽
Diam omnium circa finitimorum societato ac Me
doribus junxisset animos, positis cxternorum periculorum curis, ne luxuriarentur otio animi, quos motus hostium disciplinaquo militaris continuerat; omnium primum, rem ad multitudinem inperitam, et illis seculis rudom, efficacissimam, Deorum me tum injiciendum ratus est. qui quum descondere 5 ad animos sine aliquo commento miraculi non POS-aci, simulat sibi cum Dea Egeria congressitS nocturnos esse: ejus se monitu, quae aCceptis rima Diis essent, sacra instituero; sacerdotes Suos Cuique Deorum praeficero. Atque omnium primum , 6
ad cursum lunae, in duodecim menses describit
fuiρ. Longe aliter enim ea conis ei pienda erant, si Livii consilium foret, eos tantum, qui Ia
num elausertant, memorare. Ceterum uerumque nostriae aetati,
Pace terra marique parra J ρο ea , oss. i. et Leid. a. Alale. Suet. in Aug. 22. quirinum terra marique pote partia ter clausit.
De errore lioe librariorum frequenti v. in a ad 5, 6, 1. f. 4. Ne Iuxnriarent orio an mi JVet. Iuxnriaren/ur. Bene. LIP.SIUS. Ita etiam Voss. ambo, Leid. p. 87. ambo, Harlei. I. Li Ps.
Portug. et IIa very. R n. pr. Ve-Tum Iuxuriarenι Harlei. antiquior, et idem Havork. a m. Ree. qua sorma usus est Liv. a. 48, 3. Querti quoquo quidam, Iuxuria est evanescere vividum quondam iIrad Caesonis ingenium. 3, 33, 2. Laesa enim principia magistratus eius ulmis Luxuriavere. 23, 2, 12. Mareor, ne haec quoque Iaetitia Iu- nuriat nobis, ac Mana m M. Mox metus diseiplinave IIarlei. 2. Lips. Portug. et liaverk. eocacissimcim
f. 5. Cum Dea AegerisI et . lib. Egeria. Probo. Dionysius enim l. 2. P. I 22.J Pt Plutare luis sin Nunia p. 62.3 'Meμinii dicunt, aut 'Lyeρiaν. Folius ah Egerendo die tam esse scribit. SIGONIL S.
EGER A MARCELLA memora. tuo in Lapide apud Gruter. P. 302. n. a. At δUPITER AEGE. RHIS ibid. p. a. n. 5. Egeria
Florent. Paullo ante commen . aliquo Osr. pr. et Leid. sec. se-jusque monitu Veilli. Sacerdotes suos eωiqua Deorum
s es. συὶ Sacerdo es Deorum, ut ovis, Apollinis. Martis, recte dicuntur. Sacerdores Diis praef. cera an apud alios inveniatur, non scio. Si hoc ostendi non Possit, suspicer legendum esse
l. 6. Atqua omnium primum adorsum Lunaa etc.J Bustidianus eodex hunc ad modum habet tisque o. r. ad currus L naa iis