T. Livii Patavini Historiarum ab Urbe condita libri, qui supersunt, omnes, cum notis integris Laur. Vallae, M. Ant. Sabellici, Beati Rhenani ... et al.; excerptis Petr. Nannii, Justi Lipsii, Fr. Modii, Jani Gruteri; nec non ineditis Jani Gebhardi, Ca

발행: 1820년

분량: 451페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

T. LIVII

annum. quem quia tricenos dies singulis mons bus luna non explet, desuntque dies solido anno, qui solstitiali circumagitur Orbe) intercalaribus

d. xv. d. a. q. quia tr. d. F. m. I. u. e. desu rigite dies solido , qui S. c. orbe intercatares mensibus νιtei ponendos ita dispensavi/, ut Oigestino quoque anno ad sine amote. dicin alucri plissem diversam lectionem, nisi inter Macrobi. um s iiii hune locum quasi ex professo interpretatur I. Saturn. i3.J et M. Ciceronem in 4. Verr. 4et. s c. 5et. J ingens esset discordia. ideturque scripti Cod. Bu l. lectio Ciceronis causissam , vulgata Macrobii sustinere P. NANNIUS 5. Misceli. I. cur sus Iunae etiam Voss. I. Leid. ambo, Isarlei. ambo, Lips. et Portus. LVeith.J Et hoe voluit

Ithrarius Voss. a. scribens NerfugLunae. Tum descripsit annum

o T. h. Leid. sec. et Lips. sdis ribuit Holm. I. JDestinique dies solido anno An. nus apud Hipparchum sui auctor est Ptolemaeus l. 3. περi et is ite-πμaynaeteias dios habet 365. Pt εPindrantem, hoc ost sex horas. Illinc secuti sunt Roma. ni heistiani quo a temporibus C. Julii Caesaris. Sub Romulo au- tein annus docem habebat menses, sex quidem tricenis, qiiatuor vero trie enix singulis die. bus, qui esse iobant dies Mo. ae4. et a Martio initium habehat.

i erit m eum is numerus neque Soli ' cui qui, n quo Lunae rationit, is conveniret, atque Raepe rasu veniret, ut hiems praecipitat Pt aestatem, et contra aeuas hiems oceuparet tempora ; tantum dierum sine ullo mensis nomine interentabant, quantum satera pristiniani coeli halaitum. M ac Nunia con iderans, ad deis eo in iam diei menses, quin-

qilagitata addidit dies: retractisque sex diebus de Bomuli mensibus , qui tricenum erant dio

rum , duos novos effecit mon es vicensi in octonii in dierum, Januarium ac Februarium. Ita annus iactus est 354. dierum, quot etiam apud Graecos aliquamdiu sui it sed Graecorum ordinem Numa turbavit, uno adjecto die

Januario . ut omnD men es Praeter Fel, ruarium impari eonsta. rent numero. Et Graecorum suΡ-

putationi ah solido Hipparchi

anno desciebant dies undecim ac quadrans. Verum quod dis ficile erat quotannis intercalars eum reliquis diebus quadran.

et a , mensis Die ratio potius Oxpetehatur, hune num Priam orti.

es multiplicatum , hoe est nonaginta dies, qui nascuntur, si quadran cum undecim diebus

quo anno interserebant per tres tricenum dierum distributum

menses. Hos dies υπερβαιν--τas, nostri concurrentes menses

Vero vocabant. Hune

igitur Graecorum modum interia calandi eum etiam Furna ohseris aret, ἱnvenit quotannis die claudicantem, nimirum eo, quem ipse adjeeerat. Quare tortio quoque Ociennio ita intercalandos di pensavit dies, ut non nona. ginta . sed M. intercalaret, comis

pcnsatis 24. diebus pro illis , qui

per totidem annos nupra seraeis eorum numerum e reverant. Hare

ex Maerobio pleraque I. SatitT-nal. i 3. Dilare in Livio hoc I . eo paullo post legendum, ret Nicesimo qMarto quoque anno ad mo.

tam eandem solis etc. quod in Al. dino eodice neglectum vidimus. iiidicione an temeru, scire non Posgum. Est autem visum notiis operae Precium, ut hanc rompaullo diffusius tractarem S ,

182쪽

monsibus interponendis, ita dispensavit, ut quarto et vigesimo anno ad metam camdem Solis, unde orsi essent, plonis annorum omnium spatiis dica

quRmquam nece AItas propositi nostri non urgobat. Reliqua qui latius se ire volvorit, viti Mat ipsum Maerobium. GLUMLANUS. Missi iaIi circumagitur orbe JIil eli. solari. I est i enim solstiliaIis a solstitio deducitur, tamen in eo saepenuine o solis P. M.; tantum significatio attenditur. ut solaris sit. Solinus e. 28. seto. J qua solstiriasi plagae ob

via G. id est, solari plagae et meridiei. TURNEBUS 2. . Advers. 33. Inserealares mensibus luteryotiendoJ Scribendum intercalaribus mensibus interponendis ita disponsavit, ut qDarto el vicesimo quoque

anno otc. de quihu alibi. Seali. gor set. de Emea d. Temp. p. l81. viginti duorum annorum eum cygium saeit, Sigonius et Potitus 5. Eclog. Cliro nol. i. J viginti, diversis rationi hus. Sed saliuntur. I. - . GRO NOVIUS. Vulgatam lectionem servant Portuo

eamdemque Hearne inve norat in Oxonion si hus L. I. B. N. et C. iv.

stercata VPs meusibus inremouendis Floroni. tute ea Iares mensis interispoueudo Have rh. n manu De C. in ster utaros mensibus interponendor

re testatur. Vide infra ad huius Iib. c. 53, 6. Plenius ae latius de hoe Ioeo egit J. Fr. Gronovius s. obs. 18. v. etiam ComeI. Vitellium in Geors. Merulam Dag. 637

μ νicesimo anno ad metam eam.

dem solum Graeci, quos Numa haud dubie imitatus est, octavo

quoque anno tres menses interis calamios constituemini, hoc est. nonaginta dies, qui ex numero II. dierum et quadrantis octies multiplicato supera hant. Nam eum annum illi Ox et . Lunae cursibus statuendum putas ent, fra Peressentque ad solstitialem n nisnum dies xl. et sex horae, quRrta se ilicet diei Pars, eum die. rum numerum octavo quoque ut dixi anno Placuit interea lari. Quaro Graecos Numa imitatus

adori non potest. Quin illud Vide potius, quod subtilissima

Maerobius idissertatione demon-fitrat, ne non vicesimo Livius scri pserit, sed uicesimo quarto quoquaanno: idque ex Numae constitu tione comparatum. Nam cum ad eum numerum dierum , quem alLunao cursum Graeci constitue

rant orant enim trecenti 5. . unum in honorem imparis numeri diem Numa adiecisset, Η manis, simpliciter Graeeorum intercalationem se eutis, ob diem unum, cuius obliti erant, non ea, quae et Graecis, constare potuit intercalandi ratio. quo postea errore cognito, Numane adis huc regnante parum compertum haheo, satis constat, huiusmodi emendationem induetam, ut in tertio quoquo ociennio, id est,

quarto et Vie fimo quoque anno, non nonaginta, 1 d sex et sexaginta dies intercalarentur. Si quidem nonagenarium numerum

explebant quatufr illi et zo. di es, qui quotannis singuli in ho. norem imparis numeri adjiete. hantur. Etenim ille dies, ut dixi neque Iunari rationi adseribi potuit, neque Graecorum interca. lationi erat insertus, sed super. vacuus , nec intellectus aliquamis

183쪽

7 congruerent. Idem nefastos dies fastosque socii,

quia aliquando nihil cum populo agi utile futurum

erat.

1 XX. Tum sacerdotibus creandis nnimum adj cit, quamquam ipse plurima sacra obibat, ea mu-

diu Romanis fluxerat. Erit igitur, ni fallor, vera Livii emendata ciue leelio vicesimo quarto an no. Nec obstat, quod Livius intercalationis illius Numam aucto. rem dixerit, eum Macrobius eis mendationein illam quandam suisse innuat. Siquidem talis in. tercalandi ratio ab eo prosectapsit; sed sive Numa, si vo alii postea emendarint, jure id totumaue tori roserax acceptum. SΑ- BELLICUS. M. Antonius Sabel lieus huius loci obscuritatem primus, ut opinor, et sensit, et, ut ipse sibi visus est, sustulit. Cuius viri auctoritas tantum va. luit, ut post eum Glareanus et cetori, qui hunc locum attigeriint, eundem ita, ut ille ostenderat, exposuerint. 4'. ,,Glare anus Macrobii traditionem exis i liravit, non suam; in ilIum, igitur clam 1, OPorint, non Glareanum. 'i'. Quoram interpretationem cur hoc demum tempore unus ipse repudiem,aucis, ut institui, explieabo. te igitur Oxponit Sabellicus. Cum lunarem annum NMma II. In nsium. et 355. dierum primus instituisset, quia eum solari eum anno hon convenire reperiebat, ut diphu 363. et quadrante Concitur, dies. qui quotannis ad

solaris anni rationem deerant, quorum summa vigesimo quoque quarto anno erat 264. ita ui Pensavisse , ut octavo quoque anno . interponeret, tertio autem ociennio, id est, vicesimo quarto quoque anno, non 'o. sed λ. qui superabant: atque ita emia Cisse, ut eo demum anno dies lunaris et solaris anni, a quo Orsi essent, congruerent. Hune a listem sensum ut eliceret, contra omnium librorum auctoritatem legit viresimo quoque quarto areno, eum ubique vicesimo togatur. Ego autem ita sentio. lunarem an . num Numam instituisse non 355. sed 354. dierum. Cum aut Pm Ro-laris lunarem superaret quotannis i . diebus et quadrante, in. venit vicesimo anno lunarem a solari vietum esse diebus omni .no et 25. ut ergo illo demum anno solaris cum lunari congrueret, atque ad eandem motam fi lis, unde orsi ossent, dies convenirent, hos dies ita dispen a Vit, ut non Oetavo. sed 1 citriis do quoque anno alteri alim mo. do dies zet. modo et 3. interPOrie. ret. vita ratione fiebat, ut, crimpervenisset ad annum 2o. lui R. rin annus a solari nec vinceretur, nec eum vinceret. Quod

unusquisque intelligit, qui summam annorum hoc modo con iis

Piel. nam cum quarto quoque anno 45. dies interealentur. si

P. 80., mi inquies quadraginta

quinque stim seris, eos 22I. DPddidoris. Hanc autem sententiam,

184쪽

LIBER I. CAP. XX.

xime, quae nunc ad Dialem flaminem perlincnt. Sod, quia in civitate bellicosa plurcs Romuli, gquam Numae, Similes rogos putabat fore, ituros quo ipsos ad bella, ne sacra regiae vicis desererentur, flaminem Jovi adsiduum sacerdotem Crea.

Cum intercalamo mensi et a. dies, I 23. aI eruis annis addi poeti- νυ ν, ων ciνilis auuus ad uafuraia Iem exaequaretur, in mense rotis iasimum Februario inter Termanatiaost Regifugium intercalaιum ese.

Hoe tantum inter hos interest, qMod Plutarchus wἰadratuis diei

rationem non habet. Itague secundo quoque anno 22. die fi in. terpositos Effse censet. Cen ori. ius autem habet. Itaque modo2 a. modo 23. interea latos Pseata, ut quinquo dierum, qui ex

quadrante diei. vicies sumto ori untur, ratio linheretur. Haec cum fium morum 'Cri Plorum auctoritate sirritent ir , neminem non Drohaturum, illa altera non

omnino repudiaturia n usse con

sido. In probat hanc Sigonii fieti tetitiam 1 ohortellus in dis. putatione de ratione torrigenis ii, quod adversetur Maerotiio et Censorino, qui imparis Nu- , ineri habitam rationem n Νtima docent in anno institi iendo. '. SI GOXIUS. Sabelli eum secutirditores iam ab anni' centum ad. diderant hinas adhue voces vice simo quarto quoque anno. Ea expunxi , tum guasu Pall. librorum, tum auetoritate Sigonii. GRU-TERUS. ut vigesimo, vel ν ωσι-- ct anno, quemadmodum Alatis edidit, et Sigonius leg-diim censuit, omnes nostri, Florent. ambo Voss. ambo Haripi. ambo I. id. Portii g. I. ips. I rilli.

sus Rohortelliun Ohlo' lentem sententiam suam defendit Sisonius I. Em. I. p. 343. Pleuis anuorum omnium spatiisJomnium auuorum constanter nG-stri eodices omnes, modo PHumerati. IIel m. i. eith. orti pro orsi Veith. Il. 7. Idem nefastos dies fastosque Mallem eum Pal. tori. Iudauefastos. Nam . et sic 'trioque aliquando lectum suisse aliis. Pa. et ex Pal. see. in quo Iade veι idem nefastos. GHUTERUS. Id est nefastos ost. a. Reliqui nihil mutant. Quod autem Gruterii Inde nefastos in Palat. tertio invenerit, ortum esse potuit exeompendiaria seribendi ratione it riusque oeabuli id. . id est, idem, et Ide, id est, iude. undo patet, lacile inter se commutar potuisse. Alia exempla v. in ah. lib. c. II, 8. et 32. ad 2, 45, 4. 3, 50, 3. 6, II. B. s 33, 33, 0. ν3., 33. I. 33, 3, 2. et e. 37. 3237. 36. 9. 38, 2, 4. ot niihi. Indo I idem ne fros, quod Palat. Ser.

I raeseri, inde profluxit, quod

ibrarius duplieem lectionem iungere voluerit. de quo V. ad

3, 44,4

3. . Ea maxime, quae nuuc ad Diatem flaminem partiueu J et maxime, Pro ea maxime, Ila versi. Tum famivum Harlei. antiquior.

185쪽

T. LIVII

163vit, insignique cum voste et curuli regia scita ado navit. huic duos stamines adjecit: Marti unum,3 altorum Quirino. Virginesque Vestae legit, Alba

oriundum sacerdotium, et genti conditoris haud a. lienum . his, ut adsiduas templi antistites ossent, stipendium do publico statuit: virginitate aliisque 4 ccxcmoniis vcnerabiles no sanctas scoli. Salios item

l. 2. Ne sacra reg ast ν eis desereremur I regiae Dices L id. pr. uasi por adpositionem capien. um foret, sacra vices regiae. quum tamen rotiqui nihil mutent, cum audisndum non ess sarhitror. Deinde desaron ur Loid. goo. obvio passim orrore. V. ad

a, 56, 7.

Insigniqua eum Vestae I Exem. plar primae De cadis manuscri. Plura Sane quam eleganter, quod nobis communicavit non gente solum, sed et literis elarus illo Vormae tonsis Eeelesiae De anus Do. Boinhardus a Rio pur, de. stim tum illio ex Bibliotlioea pub. lica . primis duobus ternionibus Carehat, quos nebulo quispiamdsqocuerat, dum liber ali ei linei istoditiis iacet. Idem scelusot in sine voluminis commissum. V varo coaeti sumus hic aliquot paginas transiliro. Ceterum P. xomplaria quaedam excusa ha. bent Ves sto, quilin sit scriben. aum veste, absque diphthongo. Non enim de Dea Vesta, sed do vostimonio loquitur. B HEXΛ. NUS. cum vaste Ilel m. r. m. e duos flamines adjeti J Cl. Heum annus malebat Einei quod praesert Lips. in contextu. Sed ejus margini adseripta ost vulgata loetio. Ita lii, rarios saepe I eoeasse propter ductuum simi. ituAinem, in a notamus ad 25. 4 , a. Ρaullo anto Sches r. in Μisc. Obs. Crit. T. 8. p. 3-. Io

ornaviι . omis a media voce serisIa. Absolute enim curulem PT euruli sella crebrum esse apud antiquos. Vertim Omnos codd. constanter hane vocem servarit.

et Livius, saepe hoc magistratuum et sacordotum in igno memorant, Sempor Bellam ourulem

alibi.

l. 3. GνMi conditoris haud aris. numJ Palat. primu gensis esudM-ctori. Et ita fuisse in tertio li que t. . Quod non capio. GEB

RARDUM Nihil aliud voluisso

hi librarii videntur, quam geratas couditori. Verum eoaleos nostri nihil mutant, nisi quod gen νF ereis di ori sit in Lips. Paullo ante Virgines quoquo Ressae, Pro Vir ἐ-nesque Ves ae . habebat Haverti. V. ad 5, 27, I. Mox is, Pro his,

pernoram omissa adspiratione,

exseut temptis antistites assiduas

186쪽

LIBER I. CAP. XX. . 169duodecim Marti Gradivo legit, tunicaequo pictao

in signo dedit, ct super tunicam aeneum pectori tegumem e coclestiaque arma, quae ancilia adpellantur, serre, ac per urbem ire canentes Carmina cum

tripudiis sollemnique saltatu jussit. Pontificem dein- 5 de Numam Marcium, Marci filium, ex Patribus Ic-git, eiquo sacra omnia exscripta exsignataque ad-

metiuiaque arma, quae aueiIiaa6eIIantur, ferreJ Si libri, qui

tamen ita concorditer Oxhibent, non adversarentur, Inallor C-Duiaque arma, aucula adpeIIan.

νur, ferre. V. ad eta, 46, 9. Eadem eo lectura etiam Cel. Du. Aero in mentem venit; qui monuit , pronomina is et qui saepe ah inportiis inculcata esse, J. Fr. Gron vium docuisse ad I, I, ii. et ad M, Ceterum νο- eantur, Pro adpetiamur, Haverh. vid. mox ad c . M, I. ac saDu, Pro saltatu. quod Posterius etiam stiporest in lari ei. sec. lsoueFniurim. I. soIIenuique saIlu Veiiii. 5. Pnmiscam deindo Numa Maraium Marci filum ox Parribus Io i/J Non integrum videtur, Maris ei filium Martium . non Marcum,

appellari, quum nomina Patrum in siliis itorari gentilitii iuris sit. Auget suspicionem, quod mira isti e est in seriptis Itheis diserepantia. Alii habent Mureum Franium, alii M. Fulvium. nonnulli M. Furium. Quid melius sit, in modio disceptandum relinquimus. P. NANXIUS 5. Miseell. τ. Nemo animadu riit, hunc locum

e se mendosum, cum sit tamen. Rominativus Onim Numa vaeat,

Cum tota oratio altius petenda sit, et suum habeat nominativum, quem npectet. Inquit enim; De. Claratus rex Numa Janum indi

cem meis bellique socii. annum deseripsit, Flaminom Jovi assiduum creavit, Virgines Vestas legit, Salios legit, Ruri am dei

damma Marcium, Marci flagit. si e ogo dico, non ossct noeeSfie, nominativum Numa iteraret Placere autem Numam Marcium Ioiast. Fuit enim Numa Praenomen

Νabinum. Itaque Pompilii et

laeeii id tia erunt. Marcus autem Marcius is est, credo, qui, Numam Pompilium ad regnum Romae accipiendum , ut ait PIu tarchus sin Numa p. 74. J hortatus, cum eo Romam ex Sabinis commigravit. Hio cum ab eo dem rege in patriciorum nume. rum relatus esset, Post eius obitum cum Tullo Hostilio do regno contendit, ab eoque victus si hi mortem conscivit. Huius filius

Pompiliam, Numae Pompilii regis filiam, in matrimonio habuit.

et ex ea Ancum Marcium regem suscepit,quem tulisso Numae prae nomen apparet l. 6. Taciti te. II. ubi ait Numam Mureium praepositum urbi misso a Tullo Hostilio

rege. quod auic in rations consi P. mavi, id etiam in quibusdam manuscriptis libris inveni. M. Marcius Sabinus, a Numa rege in Senatum vetus, a Tullo Hostitio victus sibi mortem

consciri .

Numa Marcius, Num a regis goner, primus 'ut. Max. ab eo factus, a DIIo rega urbi praefectus.

Ancus Marcrus rex IV.

187쪽

Τ. LIVII

tribuit; quibus hostiis, quibus diebus, ad quae

templa sacra fierent, atque undo in eos Sumtus Ρ

6 cunia erogaretur. Cetera quoque omnia publica privataquc Sacra Pontificis scitis subjecit: ut esset,

quo consultum plebes veniret 3 ne quid divini juris ,

negligendo patrios ritus, peregrinosque adsciscon-7 do, turbaretur. Nec coelestes modo ceremoni RS,

Seripturam, si tae ante Sigonium obtinebat, unus servat vo T. 2. Sed deinde Numam, Marci flium . media voce omissa, I ortus. d. Uniam Amina F. M. Haversi. Ain. de Ammam Marcius Maritis Fluvius Lipsi oti . corruptissime. ut pi einde Numa Mareum Fulvium Ioiae ι I ritinii Neapol. dein e Numam mmium Marci illum ost . i. et Leid. sec. deinde Numam Mar tum

Marei fItam, ut Sigonius cm Pndabat, Leid. pr. et 1 ar ciani am-ho. Sigonii emendationem e P-gie firmaret hoe marmor, quod ex schedis Sorvii odidit Rei no

nisi id multas ob caussat ros laesus reclissimum soret Miror II ei nos itim, monente insuper Ilii porto, sucum non deprehendis e. 3 Iox elegit, pro Imiι, Lips. Λ,-

qtie eompnret in Ρal. teri . GΗUT EHUS. Eaindem omnes nostri servant; quae sorte Grutero displicuit . quod modo praeco fictis rit. Sed v. ad I ,3,9. Praeterin ea, quibus hos iis, ad quae semis pia sacra ferent. reliquis omissis, lari ei. pr. quibus hostiis, quibμs diebus, quaene ad tempta Haustrii. et IIarte . sec. quibus hostiis, quibus diebus, ad quaeve templo sacra ferenρ Portug. a m. I. ith. IMox alio ordine, atque in eos sumtus unde pecunia Leid. sec. p.qt. l. 6. Cetera quaeque omnia pubiitaJ 'i liis lectio caetera quo Irie omnia. ot sic logi dehet. nil EN A NUS. Primus ita ediderat Aldus: quod et praeiert ost'. et . Pt Ila very. Ρriores editiones doderant ceteraque omnia. Sed . quemad modum Iuleiiantis restituit, etiam , o T. i. Loid. uterque, Iar. Iei. uterque, Lips. et Portiag. In verhis sequentibus pontiscisci/o habet Voss. Rec. pout cibus suis Lips. in contextu, sed Pro varia ieetione pons scibus siris in

ΗΛΗDUS. Similitor Florent in. os . amho , Leidon . an ho, HR-vork. Lips. et Plariol. I. Atque ita iam Gro novius edidit. V. supra ad huius libr. c. IT, I. 2, 24,

2. C. 55. 2. 3, II, 8. c. 14,4. I. r. 10, 3. C. 29, 3. c. 37, 5. e.

188쪽

sed justa quoque funebria placandos quo Manes, ut id in Pontis x cdocerct; quae quo prodigia, fulmi

nibus aliovo quo visu missa, sit sciperentur atque curnrontur: ad ea elicienda ox mentibus divinis, Jovi Elicio aram in Aventino dicavit, Deumque Consuluit auguriis, quae suscipienda essent. I. Ad haec consultanda procurandaque, mul- 1g. 6, 3. '5, 2, . 6, 14,9. e. 13, 3. e. 18, 1, c. 3o, a. c. 32, 2. C. 36, 9. c. 3 , a. 7, , a. e. 5, T.

nregrinosquo adsesseendo I Copulam que ignorant Leid: see. et

laveris. Paulo ante negIegeudo Florent. turbaren/ur Hel m. 1.3Tum vox modo exsulat a Loid. sec. Denique manes Didem poMifex edocereι Voss. sec. I. I. Iime quo viro missa suscia pereri uri Palat. primus aIιου quoris usu missa. Decundus fulminibus ne quo visu missa. Tertius Vero ab manu eorruptrice alioquoquovis modo. nequiter. Pejus mP. aliove quomodo. Extricentingeniosiores. GΕBH. BDUS. a-ιinis quovis modo missa Haversi.

et Mahol. Latinii eum priscis editionibus u que ad Aldum, qui

rostituit aliove quo visu missa, fit ne dubio lihros secutus; certo eamdem scripturam servant Vom. ambo, Leid. pr. et Porti g. Eodem etiam ducunt ambo IInrici. Praeforentes a Iiove quo jussu missar et Leid. see. exilibens aliusve qNo risu. quare visu in contextum Tecepi, pro viso, quod intereia

ditiones, quas acti ibui, prima exhibet Paris. anni 15 3.

Susciperentur, a quAurarenturi

Lib. 43. se. I 3, 2.J quae illi pru-Aensissimi viri pubiice suscipiendaceusuerint. Et mox, Duo non susiscepta prodigia rura; auarum, quod n Ioel racro fac tim esset paI erum . quiad in perin tuo. Prodigiorum alitem procura inues milislies legi: curatioues, quod Ii ornineri in , nunquam. Itaque vi donis dum. ne Leris' fierit procur areratur.

J. FB. GRO ADVIUS. Loeu Ionem procurare prodigia illustravit

oestius nil al. Max. . I. EL. I. ubi tam on curare etiam non viis detur rei te oro. An ita tuo pi adis striienclav lacero po et locu in fisa e . 3I, 8. Sed non rite tui tim austeu ρum id sacrurn esse. Di Torontiam tamen utriusque locutionis Prohe video. v. ad 5. i5, 6. Doritatius curarentur Dx Ponit, novnegligerenti ir. Tandem proeura rentur, ut Gron ovius conieeit, praesert Hariri. a. Eius tamen unius at et oritatem sequi augusnon sum. Mox ad aelicienda Flo

rent.

Cousutait auguriis. qnao susc pionda essentu CL Ant. Poriκoilius ad marginem Livii logerulum conis iecit eo usuluit, austuria quae suscipienda esseis . Male. agitur eui inde prodigiis suscipiendis. dicavit . denique consuluit iis auguriis Haverh. corrupte exhibet. l. 1. Munitudine omni a in re armis reu,rsa I In primo haeo uitiosa sunt: quippe continet, mulsitudiis omnia o m. Soeundit u Pro melius. omni muti ludiaeo abui et armis iouoersa. GEBiIAn-

189쪽

T. LIVI I

titudine omni a vi et armis convorta, et animi aliquid agondo occupati crant, et Deorum adsimia insidens cura, quum interesso robus humanis CoClesto dumen videretur, ea Pietate omnium pectora

et Portug. a m. Pr. Omittitur. M.que armis liabet uarici. se .

imi aliquid agendo Occupati

erant J Palat. sec. omiserat to erant, rescriptum tamen inter ii neas. 34, 43. spec acuIo eorum occupari animi omnium essent.

PropuIso Iegum ac poenarum me. tvi Archetypum orinacior se habet, proximo Iesum ac poenarum injiu. IMIENΛNUS. Alia exemplaria habent prepulso Iegum. Ouod tametsi inquinatius viile. tur, ast inius tamen veritati, quam illuit susterilis. Omnino mihi psr. sua deo legendum esse, pro ipso Iegum eι poeuorum metu. ut pro ipso corruptum sit in propulso. Nimirum religionem sue cessisse in vi eo in metas legum ne P Pnarum. Sed ut mihi hoc persuadeo, ita aliis neeenitatem Crede nili asserre non velim. Sequor enim moam divinationem. non teItimonia codicunt. Hahol autem Fabius Pietor similem sententiam l. . AMIIo 1une vindice sue

me M, sed sua spoute, retinebant

Idem et rectum. P. NANNIUS. 5. liseell. 8. Antiqui libri, proximo Iegum. Quid suspicer, dicam. LIPSiUS. Bevocandam putavi

laetionein authenticam, qii ae et

in Rhenani, in Lipsit, in Pall. libris, imo ot in Edd. Vett. Aldina priorihus. Ea namque in . oxerat textui propuIso Deum etc. minus reete. Idem enimἹiete dieit, quod Ovid. I. Fast. V. sto . Proqua masu populam sine vi pudor ipsa regebat, Fultus era/ fusιis reddere iurs

Sie de ii Adem Sallustius Catii. s.

Dis bonumque apud eos non Iegibras magis, quum narura, vaIebat. Quod et idem de suo aevo aflimnat Polybius 6. Histor. 4. 'ud Romanos P. 02. qui publicam pecuniam tra tuus , propter unicum jurirjuranAir I iovem servare Mem et c. Vult

igitur hie Liviii , iidem ac iusiurandum non minus eoercuisso Populum Romanum , riuam leges.

Rostri libri proximo legum ac Poenarum metu. aliti propulso, Valde impoliter ut et Natinius, rescribens pro ν ' o. GEBIIΛΗDUS. Legerim, proxime Iegum ac νο narum metum. Sallii filiis et alibi Livitis. TAN. FABEΗ. proximo legum Andrea' et M SS. in quo tamen cum sit aliquid vitii , supposuerunt propulso Imrem. X annius pro ipso legum. Conieei pro summo Iegum. Et particula nonnunquam eomparationis : Pro nihilo pulare, pro Aepulcris, pro Hienigenis mem

At mea pro nuIIo pondere Nerba

cadunt.

Quod nee Latinum, nee supplemson sum caullatiis Gruteriis Doris

190쪽

LIBER I. CAP. XXI.

i uerat, ut fides ac jusjurandum , proximo legumuc poenarum metu, Civitatem regerent. Di quum et

ipsi se homines in regis, velut imici exempli, moros formarent ; tum finitimi otiam populi, qui ante,

verim tamen coniecturam Mureisti di proxima Iegum ae poenarum mesum. Iano veram puto. V. ad

utio Iegum ac poenarum mem Iarloj. recentior, Portug. et1IR-

ver h. quihus adstipulari Oxonienses Η. et C. Hearne montiit.

Iegum ac poenarum metu riore ut.

oss. Amtio, Leid. ambo, Lipsiens. et filari. I. ut et apud Ile. amium Codex Ν. Coniecturam

yro summo Iegum ac poenarum m

ru iam Gronovi iis in Epistola ad te. Heinsum perseri Ilia Pro P suit , quam edidit Cel. Burmann. in Syllog. Epistol. t. 3. P. I .

Hortius lamen postea Mureti coniecturam proxime Iegum ac post morum merum probavit . quam et in contextum recepit. Ego vero OP imorum rodi eum scripturam

redueendam existimavi, licet ea-dom uureti eoniectu nihi quoque inprimis placeat, et vera esisse videatur, praesertim quoniam L. ivius aliique seri ploras ita saepissime loqui soliti fuerint. In

fra 23, 35, 1. Ad mare proxime Neapolim descendit. It. Oris Ai torque proxime morem Romaritim instruendo et decurrendo signa sequi, est servare ordines docuit. 28, 33, T. Promtissimum quemquaest proxime IIum atque in ipsos muni ores primum iuvectum Nix

dum proolio inito fuderunt. Colum. 4, 1 5. Praecidi ur proxime palmam.

Cl. Cortium ad Sallusi. ait εurti . IB. et quae notavi ad Silii l. i. v. IS. Douiatius proximo Iegum ae poeuarum metu desondit, eu-jus hunc sensum esse contendit,sulem et iusiurandum rexisse ei vitatem, quod, Propter religionem animis hominum penitu in lixam, Proximus et quasi praesens cuique esset legum divitia. rum, et Poenarum a Diis sta itini niligendarum peccantibu meistus. Ita hic statuenda esset ellipsis του existens, de quo alibi.

Sed an iam tum leges de periurio latae sunt

nus. Italic. l. 5. p. 33 i. in Appii Claudii orat. 'Onora aua ij τa

. Antigouus lin Epistola ad Lo.

SEARCH

MENU NAVIGATION