T. Livii Patavini Historiarum ab Urbe condita libri, qui supersunt, omnes, cum notis integris Laur. Vallae, M. Ant. Sabellici, Beati Rhenani ... et al.; excerptis Petr. Nannii, Justi Lipsii, Fr. Modii, Jani Gruteri; nec non ineditis Jani Gebhardi, Ca

발행: 1820년

분량: 451페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

Τ. LIVI Ilus serox, praecipue morte regis, magnumque Deorum numen, ab ipso capite orsum, in omne nomen Albanum expetiturum poenas ob bellum inpium dictitans, nocte, praetcritis hostium castris, 5 infesto exercitu in agrum Albamuri pergit. Ea res

Ferox, praee pust morsa Palat. primus morais regis. Sapithel leni sinum. GEB HARDUS. Immo potius sapit manifestum Iuhrariorum errorem : ut et, quod mox magnumque Deorum omen, Pro numen, praeserat Ilavctis. In omne nomen AEbauum expetiis

eurum ροεαas J Vacat poenas, ah aliquo sciolo additum , qui modum loquendi ignoravit, qualis est ille supra positus te. 22, 7. ais in eum omnes expetan Aujusce elades heIIi. Nam expetere euaSin aIiquem inauditum est, sod ab

quo ego locutionem Oxpeter nas in aIiquem ali hi notavi. Non tamen ideo vocem poenas eum

Sanctio delendam eonseo. Quid

si legamus 7 magnum Deorum nu-vmen ab ipso capita orsum ; tu omne nomen Albarium expetituras postuJs. Sed integriorOg eodico exvPE-etandi sunt. v. viros doctos ad

Val. I ax. 5, I. in prino. Io in omittit ita verti. quod Oxcidit propter litoram m. qua proxima Vo finiebatur. V. infra ad Io, I 3, 3. Nocte prasteritis hostium eattrisIPalat. gee. uoltu. GEB HARDUS. v. ad 20, i 8, 36. Infesso exercitu in agrum AIba. uum pergit J Antiquiores odd. o. mittunt dans priores voces. Et deinde legunt in Alba uum agrum. Sed invitis omnibus M8S. quibus primus obsecutu est Aldus. l. s. me νυ - ρium. Is ducit exerciιΜm. quam proximo ad Aoutem po est a Non dubito. quia Livius scripso rit, quemadmodum

est in volumino Vormae iensi,

Ea res ab stativis exeiῶι metitim. Ducit, quam proxime ad hos empo est. Absolute enim verbumdtico subinde Livius usurpat, et a uetores ceteri. RHENANUS. Vet. lib. is ducit, quam proxime. SIGONIUS. Pronomen is invexit Sigonius, quod pariter in Mor. maciensi, testo Isbenano , Pariis terque in Pall. desit. Verissimal scito. Ea res ab statiuis excivis Palat. Primus accisis Mettium. duci/, quam proxime ud hos em potes . Et ita serme per omnia Campanus: mutat, dum edidit, duacitque. GEHIL I DUS. Io is do tendum esse diximus. quam pro xime potest tolerari, si intelligas proxime Romanos castra po Mi se Mettium. Sed de ipso itinero potius dixit, qua proxime. l. 9. r. 4i, Ο. J duci proxime potis

esι , expeditas legiones ad collega, duci . μγ, M. ConsuI ad eam partem urbis, qua adierant equiσεν, circumducit agmen. et c. 35. Mavia una, est ea ipsa praeter hostes erat: qua ingressi. sic utrobiquis uan. et Pall. Vulgo quam . l. 4 se. 21, 7.J quum in conspectu eon sutturet , quo proxime itinera ad hostem ducerent. Mox Fl. In me. dium duces prodeunt, procedunt. Idomque et Vo T. et Bott. reye titae siui. non suust. I. FB. GRONOUIUS. oculars, INRm, RRhonano eiectam , Sigonius Vet. lib. auctoritato malo reducoris conabatur. abest ab cieto nostria Voss. utroque, L id. utroque. Hortet. utroque, Lipsiens. et Por- tug. Unus tantum agnoseit ita

202쪽

tih stativis excivit Mettum. ducit , quam proxime ad hostem potost; inde legatum praemissum nunciare Tullo jubet, priusquam dimicent, opus effoconloquio: si secum congressus sit, satis scire, case adlaturum, quae nihilo minus ad rom Roma-

ad Phaedr. I. Fab. 8. V. . Tum diuitque, ut Campanus edidorat, etiam male Voss. g. exhibet. Ρrae. terea ducit exercitum perperam Harlei. g. et Haverh. Optime Rhe

te , Pro ducere exercitum, Liu. io in delicii, misso. Infisa h. lib.

e. a , 4. DIIus, Metto exerci/uque rius ab AIba exciso, contra hoses Eucit. 5. 28, 9. Poscentes. ut confossim inde ad easra Anstium dueeret. 7, 39, 15. Ad urbem ducere jubent. 9, 35, 1. ConsuIi Fabio imis montibus ducensti ad ferendam opem

sociis acies hosfium obcurris. II, 58, 2. Profectus ex hibernis in Etruriam ducit. 22, 12, 2. Diueribus summa eum cura exploratis ad hostem ducis. c. 52, x. Hannibat ad minora ducit castra obpugnanda. 23. 18, I 3. quod non ex Caninnensi acia protinus ad urbem Romanam duxisset. ubi adhue alia videbimus ex Livio exempla. Si Ithri suaderent, Omnino etiam recipiendum censerem qua pro xime , quod Gron Ovio Plaeenat. Infra 22, IS, II. Castra in Diam deferunt, qua Hannibai dueturus erat. 27, 43, Praemissi per agrum Larinatem , Marrucinum, Frentanum, Praetutianum, qua exercitum due urus erat. 'Similem errorem Blis nanus infra ornon.

dat c. 33, 6. Nunc, invitis libris , quam proxime ad hostem potia in mutare non Sulline . , 12, s. Ipsi, obseura nocte, simi'Iici ordine , quam poterant proxime Πι- us seuentes, intrari us omidum. Et solet saepe quam superlativis

apud Livium iungi. V. ad 37, 2. , IO. proau/ne Florent. Doni. quo ad hostes IIariel. see. duci

qua proximo Helin. I.JOpus esse coIIoquisJ Palat. Primus tompus esse coIIoquio. GER HARD . Ita quoque Lipsieri . qui etiam verbis praecedonti hus permissum lini, et, pro praemissum, et dimicares, pro dimirent, at dimicent in margins. colloquia

Florent. Ea se a Iaturum, quas nihilo minusJ ea allaturum Vis T. t. et Loid.

P. 90.3 sec. Saepinimo Livius hoc Ironomen omittore solitus Pst. nisa e . 58, 4. Addiι ad in tum

dedecus: cum mortua jugututum servum nudum post urum, a D. 2. , 0. Asidum novae Iibὰrta is populum jurejurando adegit, uemi nem Romae passuros regnare. e.

45, 8. Edicunt indo , ut abstineanstpugna. Si quis injussu pug ιβι

3, 24, 7. Iu mora fribuni erant, qui comisia quaestores habere doreo . nisi prius habita de I ge es. Fent, passuros negaban . 5, 36, 4.

Responsum eo in Romanis accipe. 6 νeIIe. 6, 17, 6. yam ue nocte quidem ructa ex eo Ioeo dilabebatur, refracturosque eareersm miuaban

tur. c. 38, B. Addidit minax, si pergerent, sacramento omnes junio. res adae urum. I, 2 . I . 21, 2, 4. Iton, nsetis Saguntinis, praeibus aIiquid moturum ratuF. E. 2I, 7. Negantibus Gallis, nisi obsides sibi redderentur, eos diis missurex. 23, 34, 4. celerita ovinei sauserunt, fradunt se Roma

ιι s. ita onim ibi optimi eodd. 25, 26, 2. DAradinam inde, tri nis eastris per idonea dispositis Dca, spe μου inviam omnium υ-- Duiligeo by Cooste

203쪽

6 nam, quam ad Albanam, pertineant. Haud adis spernatus Tullus, tametsi vana adserebantur, in aciem educit. Exeunt contra et Albani. Postquam instructi utrimque stabant, cum paucis Procerum

7 in modium ducos procedunt. Ibi inst Albanus t

rum incIusos redacturum, eircum sedit. non aliter etiam hic integerrimi libri. 28, 23, 6. Perfugao

a Gadibus uenerunt, poIIicentes, urbem Punicumque praesidirim,quod in ea urbe esset, et imperatorem praesidii cum classe prodituros es-xe. e. 26, 14. Nihiι aeque eos teris ruit, quum praeter spem robur eι color imperatoris, quem adfectum visuros crediderant. C. , 24.

truriae primum populi pro suisquisque facuItatibus consuIem adisju/uros poIIiciri. Vide , quae notantur ad a, 45, 13. 4, ID, 1. 57, 3. 6, 25, 1. 2D, 24, T. 26 2. ai, 27, 7. 23, 22, 5. 24, 33, 2. et aO, 14. 25, 26, 2. 26, 39. D. 27, 9, 9. et Io. 3ο, 22, 5. 33, 28, 2. 37, 27, 6. 4ο, 42, 2. 42, 35. et Passim. V. insuper Cortium ad Sall. Catil. 31, . et ad Ι'lin. . EP. I 0. Hinc, si plures codi- accederent, hie etiam non di,s,l iceret. Ad rem Romanam, quam ad AI-haniam J quam PGbauam, omis a Praepositione, Voss. i. et Leid. 1 C. Contra morem Livii, qui saepissime Praepositiones rei' tere solet. V. infra ad 6, 23, 6. g. 6. Tametsi vana adfereban-ρurJ Coloniensis anni 1525. Praesert, ιamen. ac si Naua offerrenis

fur, suos ete. Praetor MSS. quidem , sed nihilominus coniectura ingenio a Iaeobi Sobii. GBUT EHES. Undo seiebat vana as- eri 2 suspieabar legendum, tam-e si Darea afferri rabatur. TAN. FABER. Tamoris vana assereban- mr dictum hoc Ioeo, ut 25, 33. Nν inrans quidem ab Romanis erat, quippe tam paucis, si si retiuerent. 34, I. Pro Iege, quae abrogabatur, ita disseruit. Ubi videsis paterna: et adde 23 I9. JAC.

GRONDUIUS. In his, quae huc

adfert Jac. Gro novius, inperseis aetorum alius, quam bie, usus

cst. nam retinarent est retinere νεIIene , vel eonarentur ἰ quae abrogabatur, quam abrogari volebant.

Et si e sere omnibus locis in Notis patris illius ad 34, i, . Nee

in persectis solum , verum tiam aliis temporibus, ita utuntur La. tini. Vide. quae ad FI orum I, 18, i a. dicta sunt. Non adsperis nanda videtur coniectura Fabri. DUREBUS. Fabro etiam lavet Dotitatius. Vox autem rebatur Livio in deliciis est, eaque non raro a scribis suit corrupta. V. in a ad et , 25, II. ir lat. Jac. Perigonius ad marginem Livii

scribendiim eoniceit /amen ut si vana asterebantur. Pra terea efferebantur vosi'. a. offerebantur Hii rici. 2. Pt Ila VPrk. R m. Proia ferebantur Florent. Suos in aciem eduli I ox suos

non est in ullo Palatino, aut Pisditione antiquiore. GRUTERUS. Prima vox abest ab Pall. omnibus. GEB HARDES. Et hie in

terpolavit Aldus. Deto membraianae, quas Partim oh oculos, Paristim in Oxcerptis hahemus, et omnes editi ante illum res eant τυ suos. Si e l. 4. te. II, 12.J D efaror Romanus haud promi inde ad consitien/es consedis in re riusque ripis amnis, qua sequi munimento poterat, IIo interposi/o. γαstero die in aciem eduxit. V. Rd 4 3, 25.

204쪽

injurias et non reditas res ex foedere, .lli Ie reperitae

sint, et ego regem nostrum Cluilium, caussam hujusce esse belli, audisse videor: nec te dubito, Tulle, eadem prae te ferre. sed, si vera potius, quam dictu speciosa, dicenda sunt, cupido imperii duos cognatos vicinos-

omittunt ex nostris Florent. Vosr. a. Harlei. ambo, Loid. ambo , Haverh. a m. pr. Lipsiens. et Portu g. eamdemque vocem II ea me non invenit In Oxon. L. a. et B. Sic infra 3, 42, 5. beust Nerrat , gesturum se illis morem, posseroque die in aciem educturum.

ita Gronovius Iegendum coniicit; Pro deducturum. I. 13, 9. Si quis

dea signum, tu aciem educat, ut iris ac Romanis dignum sit, pugnoturos. 8, 9, I. Romani consules , priusquam educerent tu aciem, inmolave ut. 4o, 25, Io. Aemi- Iius, quum eι νenturos scisSet, et educere in aciem posuisses, infra νa IIum suos continuit. ubi alia vi-

do. Ita absolute otiam τὼ ducere supra la. cap. habuimus praee. Malo adurar habet Lipsiens. ssuos in aciem educit eith. IPostquam infructi utrimque stabanι J Pall. Primus ae tertius, Pt Campani editio Postquam structi, GEB HARDUS. Postquam structi etiam Florent. Vossi ambo, Leid. sec. Hari j. antiquior, Haverv. et Portug. IIclin. I. J Struere ais elem Pro instruere , et strucri mi. Iires pro instructi Livio usitatumesro infra videbimus ad .2, 51, 3. Hic tamen verius puto, ultimam literam vocis praecedentis m Pr Pter ductuum similitudinem abissorpsisso duas priores vocis Seisquentis instrueti. V. infra ad io, P. I . 23, 3. et supra etiam h. e. l. 4. In medium duces procedun/J Pall. omnes' ite vetuiti editi prodounρ.

GER, ARDUS. prodeun/ etiam Voss. 2. Leid. pr. Lipsiens. et Huverv. a m. pr. Neque aliter Hearno invenit in Oxon. L. I. I. et N. Reliqui nostri stant cum vulgata lectione ; similiter etiam

omnes, quibus usus sum, editiones antiquae. 1 e reor enim, no Gebhardus Drraverit, ex Οmnibus vetustis editis prodeunt lauis

dans. 3, 62, 6. Et ipsi jam pridemasidi certaminis proceduret. 6, 23, 2. Nec jam pro castris lautum suis explicare artem, sed procedere iomedium eampi. 7, 26, 2. Prius sciscitatus consutis Noluntatem tu me dium armatus processit. 93, 28, I. Ex eastris primis diebus sole orto poriter omnes compositi et instrvincti procedebant. v. ad 5, 48, 7., Verba eadem infra etiam inter

se commutantur. U. ad h. libr. e. 41, 6. produnt Florent. l. 7. Regem nostrum ciuilium audisse videor Ρeri Aoniu c. I. Animadv. II istor. P. 271. supplet dicenum. Mihi videtur e sequentibus huc retrahi posta prae soferre. Livius non raro in prio. re membro orationis omittit, quod e posteriore supplendum est. 1, 56. quum primores civita istis, in quibus fratrem suum ab avuncuIo interfectum audisset. 2, 33. In his Siciniuis fuisse sedi iovis auctorem, de duobur, qui fuerint, minus convenit. 3o, 3o. quem jam prope scandentem moenia Romae, hie cernis. ubi contra MSS. post Roma. inferserant videras. et 34,4 . Quae imperio constiIis notue

ranι , suo terror. ac pauore eas ra

reperunt. Addo Grono viii in . . Onserv. 2. Saepe quoque ita Thii.

edidi des. Exempla dabit index in Ellipsis participiorum vel verbo.

205쪽

oque populos ad arma stimulat. Neque, recte, an pe peram, interpretor: fuerit ista ejus deliberatio, qui bellum suscepit. me Albani gerendo bello ducem creavere. Illud te, Tulle, monitum velim: Etrusca res, quota circa nos teque maxime sit, quo propiores vos, hoe magis scis. multum illi terra, plurimum mari 9 pollent. Memor esto, jam, quum sevum pugnae δε- bis, has duas acies spectaculo fore; ut fessos confectosque, simul victorem ac victum, adgrediantur. Itaque, si nos Dii amant, quoniam

m. DURERUS. Cel. Desieri

ententiam veriorem puto. AIihi tamen ellipsis illa . ad riuam Cel. Perigonius l. l. etiam hune Ioeum pertinere arbitratus est, Livio non infrequens est. Vide, Hac notantur infra ad 4, eto, T. aullo ante rei misiι Alba/ιus,

ro Ibi infρ, perperam Neapol.

mino omisso, quod in reliquis omnibus constanter superest, Lipsiens. redditas exfed/reres Holin. I. f. 8. Neque, recte. an perperam, in erpretor: fuerit is a ejus deliis heratio, qui beIIum I Hoe est, uistrum id i octo an porperam fiat, de eo deliberri, ac vident illo, qui ole. I in locum exponit Cl. Porigon. Anim. Hist. c. 7. P. 28 . tibi plura vide. dubiratio. Pro delibera so, est in Havork. R m. PT. I in quo mox susce lis, id est, fisceperit, Pro suscopi . lii, rartus Oxaravit. V. nd 4o, x5. I. sfueriι enim ιsta ejus Vetth.3

non contenti libertate cerin

seis J Nannius testis est, in Buslid. libro perpetuo esse, Vulsci, Istorum, VuIstis, Vulscos. Ex. I ediam igitur nodum hunc, quom thrarius vitio calami nectebat, et, abiecta Primn I itera, divisim

scribam , quo propior uis eis, hoe magis seis. Propior uIs eis , deest Tiberim. Oratorie, non vere. Id temporis enim Romani Cisti heros,

Etrusci Ut isti heres. HLOCRIUS in Syntagm. Epist. quas edidit Cel.

Illirin. t. I. P. 30 , Campanus ediis dii quo proμior es Etruscis , hoc magis scis. Sed Pall. omnes concoris diter' propior es Volscis. GEH- ΗΑlU US. Antiquiores editiones partim quo propior Volscis, partim quo propior es Volscis Praetulerunt; donec Basilene Frobe- , niti anno I 53I. ed Cet quo pro- riores Nos , hoc magis se s quam 3eetionem inde omnes oditores sorvarunt. Sed quum dixerit,lu' propiore' νοs, non recto in iaorri puto hoc riiugis sc s. Scio .equidem, interdum Livium nu moros commutare solitum misso; simile lainen ex omplum adhu or quiro: praesertim quum Livius in praecedentibus dixerit etiam circa nos teque. ideamus itaque codices. quo propior VuIscis Florent. es proprior Ususcis Voss.

206쪽

LIBER I. C p. XXIV.

ta, in dubiam imperii servitiique aleam imus, ineamus aliquam viam, qua utri utris imperent, sine magna clade, sive multo sanguine utriusque populi, decervi possit. Haud displicci ros Tullo, quamquam, tum

indole animi, tum Spe victoriae, scrocior erat. Quaerontibus utrimque ratio initur, cui et fortuna ipsa praebuit materiam. XXIV. Forte in duobus tum exercitibus erant 1 trigemini fratres, nec aetate, nec viribus dispares. Horatios Curiatiosque fuisse, satis constat; nech. es propior VuIscis. Leid. sec. quo proprior est VuIsci, Voss. a. quo proprio res Iscis Leid. pr. omissis vocibus sequentibus nocmagis scis. quo propior as GI-set, Harlej. I. et Portu g. quo propior es GIscis Haversi. Ueith. quo eropior es Etruscis Harlej. I. et Lipsiens. sed IGIsis, pro Geruscis, in margine habet eorum Irior. quo propior Volso ς Νeapol. at in ii. ΓΙIel m. i. J Mire etiam turbant reliqui codices, quos viri docti adhibuerunt. Ita tamen, ut omnes indieent, latero hic nomen gentis vel urbis, eui Tullium, quam se, propiorem esse P. 1 oi. Albanus dicit. Et qui dein i idem subindicant, excidis.

se Volscorum nomen. Verum

quum olsci fuerint Latini, non Etrusci, quales tamen requiri videntur, verosi militer admodum , te Col. Jae. Gronov. in Disteri. Epist. ad Livii loca quaed. Geogr. Ep. I. P. 6. legendum arbitratur quo propior er Vuis, hoc magis seis. Veientes enim Etrusei

fuerunt. Nerito vero non adtrenis di in iis, quae Gro novi anne senistentiae destruendae reposuerit

Fabreti. Apologem. P. q. simi. lis locus 33, 3I, 37. l. 9. quoniam non contenti I qui non conunιi Neapol. Latinii, et priseae editt. usque ad Aldum, qui quoniam primus ei substituit.

concinentibus omnibus meis scriptis. quoniam coutenti, omissa ne satione, Leid. sec. in quo Versu praecedenti deeri int etiam voces ac victum. Praeterea si nos Dii ment, Pro amant, est in Haverk. Iu dabiam imperii semitiique a- DamJ servitutisque Vos . I. et Leid. sec. surris omittit 1iel m. 1. qmae sine magna eIade Veith.Jl. Io. Tum indole animi, tum spavictoriaeJ eum indole Florent. Hiirialei. I. et Leid. uterque. , . ad 6,

23, 3.

quaerentibus utrimque ratio in istum utrisque Vo T. I. Mox forma, pro fortuna, Vor sec. soli omni errore. V. infra ad AI, 2O, . Denique τὼ ipsa deest in Havcrh. f. I. Forte in duobus eum exeretribus J Vocula in deficiebat a in . pr. in Haverk. Forte ρum in duo bus, dictionibus transi , itis, habet Liplici sis. Horatios Curiaιiosque fuisseJ

ratiosque uariet. Ree. et Portug. R m. Pr. Saevissime laoc modo variant scribae, et Passim nunc Curiatios , nunc Curatios memorarunt. Ita mox hoe f. Ctiris ii

207쪽

serme res antiqua alia est nobilior. tamen in rotam clara nominum error manet; utrius populi Horatii, utrius Curiatii fuerint. Auctores utroque trahunt: plures tamen invenio, qui Romanos ΗΟ- ratios Vocent. hos ut Sequar, inclinat animus.

, Cum trigeminis agunt reges, ut pro Sua quisque patria dimicent serro. ibi imperium fore, undo victoria fuerit. nihil recusatur: tempus et locus

abii Leid. see. et Lipsiens. ea P. seq. l. 6. Curatii Loid. sec. et Portu g. Curucii Lipsiens. l. s. Cura iis ictorii Lipsi oras. f. IO. -νasium Loid. sec. Curaritim Lipsietis. c. 26, 2. Curatiis Vor sec.

et Loid. see. Curariis Lipsi tis. f. Io. Curatiorum iidem tres libri. II. Curasiorum Portug. Cura inerorum Lipsiens. c. 3ο, 2. Curatior Portug. et Ilaverk. Curarios Lipissions. V. infra ad 3, 32, 1. Nec ferme res antiqua alia est κο biliorJ Hoc est, notior; ut sura scriptum in Palat. sec. ne quisiversa in loctionem exilii inet. GEHlIχnt . Eo sensu nobilissivraei ille infra est 30, 4, 8. Quum sim nobilissimaa sibi cum eousti Ieiuimiciliae. Ita Grono vitifi, Pro nοι 1ssimne, odidit: ubi plura dieentur. Praeterea nec fere amisua res alia, in diversit in ordinem iligestis

vocabulis, et taria Pliam voce mutata, editi ante Aldum; qui pri-

imis lectio nona, quae hodie passim circumsortur. recepit. Cum Aldo alite in stant omnes seripti mei. Ubi tuo τὼ fere ot ferme inter se eulpn librariorum commuis

tantur. V. infra ad 37, 38, 5. Utrius popuIi Horatii J Palat.

r. utriusque. Et scirio resolvera iaum et utrius populi. GEllli AIl. D S. utriusqua populi Etiam ex inois Lipsiens. et i lave rh. Sed nillil nitito. Usrius Curiatii fuerint J utrius que Voss. pr. et Leid. see. quod hoc loco commodius in et utrius resolveretur, quam Paullo ante utriusque myuIi Horatii. ubi Gobhardus id volebat. V. infra ad 3.3o, . Uerum nihil etiam hie mu tandum puto. Livius enim locutus est Γσinstoerms, ut saepissime alibi loqui solitus cst.

PIures tamen invenio. qui Romanos Horatios Docent I vocant OILPr. et Leid. see. Deinde Horatios Romanos vocent, traiectis vocibus, Haversi. Hos ut sequar. inctiuat animus

quos etiam infra Livius secutu est, inter gontes, quac ab Tullo II ostilio Alba Boniam traductae

sunt, Citriatiam reser ris, C. M, R.

f. et . Ut pro sua quisque putria dimitent ferroJ disui et ferro Leid. sec. Qith. J IIale. U. infra ad

2, 22, 7.

Ibi imperium fore, unde victo ria fueri/J ubi victoria fueriι He-arne se in Oxori. L. i. Pt C. in Veis

nisse professus est; quod mihi in

nullo meorum obvium fuit. Ilienim omnes in vulgatum con piis rant. Et recto. unde. est a qua parte victoria su rit. V. Cortium ad Sallusi. Jugurth. I 4, 22. ΡPae

teren tempus et Iocus conveuiunt,

Pro convenis, vetustiores lupis in- Pressi, quo' videro mihi contio

sit; quam formam Ioquendi Li vio familiarem esis infra vid abimus ad e. 3 a. huius lib. l. 7. Extinus deinde Aldua convenit vulia

208쪽

LIBER I. CAp. XXIV.

91 Convenit. PriuSquam dimicarcnt, foedus ictum in- 3ter Romanos et Albanos est his legibus, ut, cujusque populi cives eo certamino vicissent, is alteri populo cum bona pace imperitaret. Foedera alia aliis legibus, ceterum eodem modo omnia, fiunt. Tum ita factum accepimus, nec ullius vetu- 4stior laedoris memoria est. Fecialis regem Tullum ita rogavit: Iubesne me, Rex, cum patre patrato po-

eavit; quomodo etiam habent

omnes calamo exarati. Id et ipsum Livianum esse constabit ex

illis, quae dicentur inferius ad p. ioa. 37, 29,6. g. 3. Priusquam dimicarens, foedus ierum inter Romanos et Alba

nos in J Ultimum verbum defieit in Palat. sec. GER HARDUS. Idem verbum omnes mei, et fieri-Pli . et exeusi, constanter Ser

vant. At contra dimicaretur, Pro dimitarent, habet I averk. De quo librariorum errore infra V.

ad 2, 26, 4. Ut cujus popuIi eices I Uet. euisiusque yopuli. Ita vulgo dieebant, ut cujusce . hujusce. LIΡSIUS. Pall. primus, tertius, quemadmodum et Lipsit liber, Me euius σε popuIi, pro cuiuscumque. GEB-NΛllDUS. Septem HSS. nee non

Florent. is cujusque pop. Redo- Iet vetustum sermonem in formu- Iis servatum. Cicero et . de Leg. e. 8. I quae quoiqua Diuo decoraeco seque sint Lostiae . exhibeuto..ursum : Quaeque augur infesta, me sta. vitiosa, dira, Dixeri , irri/a. infeetaque sunto. quique nou Furuerit, ea itaI es/n. Livius hoc ith. e. 31. Ut quandoque idem prodigium minetaretur, feriae per

movem dies agereutur. c. 32. C ιις-que gentis suus, uominat. 9, Io.

quandoque helee homines injussume. Romani quiritium foedus ictum

ira spornrirunt. H, IO. quaudoinque hostis aIienigena terrae Italias oeuum intulisset. Sie omnibus his locis ex MSS. restituimus.

Curtius I, Io. iram, quam uoci perent, piguori futuram esse dixerun/: reddituros, quandoque repe reret. ubi male subjiciunt, quav-docunque. Horatius sart. Poet. V.

Indignor, quandoque bonus doris

mitat Homerus.

mus Ieνis est exsertus, et, quaredoque emissus fuerit, ad suprema emicaturus. I. FH. GHO O, IUS. cujusque populi cives etiam Utrambo, uterque uariet. Leid. v terque, Lipsiens. et Ρortlig. Pariter etiam tres ex suis cod.ici iabus habere Hearne monet. 3, 3, 1 o. Suae for tinae a quoque sumtum

iniicium es/. ubi etiam codico

aut . Plura V. apud J. Fr. G o novi uin ad 1, 31. 4. ad 9, 3 ,0. ad 39, 24, I. aa Senec. 3. Νat. Quaest. 28. Jac. Gro nov. ad Li V. 23, 2o, B. I. G. Gravviurn ad Sue a oton. Claud. i. Victorium ad Colum. l. a. p. 67. Antono Augustin. i3. Emend. . Burmania. na Suet. Caes. 26. et Cortium ad Sall. Caa

209쪽

T. LIVII puli Albani foedus ferires jubento rege, Sagmina,

inquit,

mum nominis ratio postulat. δει tales enim a feriendo dictos esse serihil Foitus, quod pacis fotiendae essent auctores. Si GUNIUS.

Sigonii sententiae gubperibitV oss. in Εtyin. ling. Lat. Negligenter

Pro Sigoni uin consuluisse debet Dausquc j. in Orthogr. Pnrt. sec. hac voc. scribens, eam illi mentem fodisse, ut τὼ fetialis per litoram e scribendum eroderet. Regem IuIIum ira rogaui J No-m Pn Proprium Tullum exterit

agnoscit etiam eamdein vocem Lipsietis. In reliquis meis fit perinest. Paullo post vox rege non cominparet in vos s. sue. Sagrnina, inquit, te, rex, pos

eo Herbam fuisse saeram et purum, quo eaput patris Patrati socialis tangeret, Vol circund ret, ex Livii vertiis elaro patet.

Soli illud di me ultatem tacit, quod

primum inquit, Meia Iis ex arce gramiuis herbam tulit: mox vero subdit, Ierbena caput capiIlosque augeas. Aliam autem osse her-ham gramen, aliam Vero verbenam nemo ignorat. Huiuscemodi objectioni sic occurrendum Puto: a meri non soli in accipi speeice pro herba singulari, ita appellaia ; sed et generi e Pro lacrisba cujυqcum quo generis. Virgil. 6. Aeneid. sv. 6 2.JPars in gratuineis exercet inem.

bra paruestris. Id est, palaestras oxereobant in

Ioeo aperto Et herboso. Ita gramineurn campum 3. hasi. sv. 5iq.J dixit ravid. hoc est, herdat dum. Mini ine itaque mirum . si verbent in gratuinis voce eo myrohendit

Liviri r quod elare ex hiseo Pli xiii diciis et et, et . colligitur: Non aliunde sagmina in a Gnidiis publi. eis fuere est in sacris Iegationibusque verbenae. Certe utroque nomine idem signifestur. hoc est, gra

men ex arce eum sua terra evuIsum.

Hactenus Plinius. Eo autem , quod ex sacro loco, Capitolio scilicet. colligeretur, dicebantur sagmina, quasi sancta. Festus l. II. svoce Sagmina I scribit: sa-mina esse Verbenas, hoc est. erbas puras, quia ex loco saniaelo sumebantur. Servius ad it Iud Virgilii Iet. Λen. sv. II . I et verbeuo tempora vineti. Verbena, ait, proprio G Aerba satra , sumpta de toto sacro Capitolii, qua corous bautur DeiaIis rapater patrasus, foedera facturi, o/I bolia indicturi. Ahusive tamen etiam verbenas appellamus omnes herbas saeras, ut sunt Iaurus, oliva, vel myrtus. Ut Te. rentius in Andria aet. 4. se n. 4. Ex ara hine verbeuas sumst: quem locum explicans Donatus inquit. Verbpnae dixit, quasi herbenae, et sMut omnes herbae frondesque Dissiae, ex aliquo puro Inco decerptae ad aras coronandas. Citatque meis I andrum , qui myrtum suisse testatur, a quo Terentiu transtulit. Unde et illud Virgilii Eel.

p. rQ. octava V. 65.J Verbenas adole pingues. Ita et Suet. in Caligula et . scriptum reliquit: --terum , qui se periturum ea de causisSa voverar, cunctantem pueris tradidit sorbena tim infulatumque. qui votum reposcenses Fer Nico a gerent, quoad praecipitaretur exaggere. Verbenatum enim, non Nerberatum , ut alii, legendum peritiores decrevere. sagmina. inquit Mareianus in l. 8. I. n. do divis. re r. sunt quaedam herisbae, quus segati popuIi Romais

ferro xoIebant, ne quis eos Diotariret. Quo in loco. adnotavit Bu. Duiliaco by Coosl

210쪽

inquit, te , Rex, posco. Rex aIt, Puram tollito. Fe- 5cialis ex arce graminis herbam puram adtulit. post-

dae , perperam leg; sanctum di- euiit ἱnterpret; si expositione mar.etum a sarauinibus. Nain legen- ginali in conlexium inrepsissedum re sagminibus. riuod etiam censori debet. Is vero exi, Olitio ex posterioribus Catellianus Cot- nomadripuerat ex verbi' sellii Pnista, memorabilium Ithro in di- tibus feciatis ex arce gram nix Ctione sanctum , confirmat. Nec herbam puram adtulit. Tum a te,

minus reprehendendi, qui apud rex. nosco Portug. e illi. J ne Modest. l. penult. D.de lege Potnp. que aliter Heame in Oxoniensi

de Parrie. sagmineis Dirgis caedi B. reperit. ter exposco Morenti a parricidas legunt. Non enimveo te posco, τω rex exsulante, HR.

risimilo est, Homanos , religio. verti. Sed nihil muto. Infra 33, ni quam maxime addictos, per. 33, 0. quum id ipsum decretum misisse , sacram frondem parri. posceret eum quinctius. ' 7, 32, 4. eidarum corpore eontaminari. ubi v. Virgil. II. Aeneid. v. 362. quare reponendum non dubito sanguineis, hoe est, quae sangui- μIIa satur bello, pacem lepos. nem ietibus eliderent; vel quae cimus omnes. ex Dulice illo pararentur, qui appellatur : euius meini. Rexari, puram toIlisoa Uet. lith. nit Plinius 16, 3 . saηguiκeos'u- pura. ut ad sagmina reseratur. eices vocans t et de sanguineis SIGONIUS. Betinui seripturam.

virgis sto, o. inquiens: Sunt, avorum seculo eomprobatam, qui sanguineis virgis sangunt ea, firmatamque auctoritate trium quae noIunt his obuoxia esse. et I. Ρall. Sobius invexit pura r noque M. se. Io. J Nec virga sanguinea aliter publicavit Sigonius. quem felicior habetur. Correx ejus in- tamen contra MSS. meon sequi erior elea rices, quae praeranain non audeo, expertus lihrum, vere, aperit. Sanguineas autem quom laudat, non esse fidei ni.

virgas infaustas fuisse ex hisce inium bonae. GRUTERUS. Pura

patet. Sed ad rem nostram re. etiam ex Oxoniensi L. a. profert vertentes addimus, dubio pro- Heame. Neque aliter a n. sec. eul sagmina suisse verbenam ex est in HaverR. Ioco saero .Joc Prptam, de qua

tamen Romanae nobiIifatis pIus resem interrogavit Neapol. Lati-Aabet, quam meraborauer aliqui nil, et vetustae Piliit. usque ad Perisereon, nostri Derbenam vocant. Aldum ; a quo primo restitutum Haee est, quum Iegatos ferre ad est. quod nunc vulgo exstat. Cum Aoses indicavimus, Aae mois meu- Aldo autem faciunt omnes seriosa verritur, domus purgantur, Pti moi. Irνanturque. et t. 22. se. 2.J d - Fac sue me u regium nuncium

cet, verbenarium dietum, qui vee. popuIi,'Do Romavi quiri iumJ Seriabenas in saeris gestabati quod bendula ripvIi Rom. quiri tum, sariter testatum reliquit Livius absque partieula que. Ril ΕΝΑ . M. circa finem se. 43.J tibi de ΝUS. En indem Dartieulam igno.

verbona et sagminibus plura. ιε- raiit omnes nostri. Verum Cl. Padordi verbenam Graeci di. Jac. Gronov. ad e. 38,2. eam se

xere, hoc est, sacram herbam. vandam iudicavit, qui videndus. MARC. DONATUS. gramina, pro Praeterea Leid. sec. et sagmina, Voss. see. quod ex ali. priseae edd. quae ita et verbia

SEARCH

MENU NAVIGATION