장음표시 사용
281쪽
L. Eos qui. Eos qui ab hostibin eapiuntur id est, de hostibus. Vel hostibus riduntur J Lege: Vel ab hostibus aea tari L. Postlimini, iuri Dira praesidia J Vide libro iii. de iure Belli vi. 3.
Nam si cum gente aliqua, neque amicitiam, neque hostistium, neque sedus amicitiae causa factum habemus, hi ho iste, quidem non sunt J Vt nunc quidem est eius vocis usus. at in lege xii. tabularum hostes vocabantur. Varro: Olim hosem dicebant peregrinum, qui suis legibus uteretur. Nunc eum quens tunc appellabant perduellem. In Attilio Regulo, quem Carthaginensis Romam misere re s)οnsium est, non esse eum ex postliminio reuersum J ideo capitis minor dicitur Horatio. Qia iurauerat Carthaginem reuersurum J Deiurio deuinctus erat, ut in simili re loquitur Gellius vii. IRL. Non dubito.
De quibuι nihil in pares erat comprehensium J Te quibus
id in pactis erat comprehensium. ut diximus libro xii. de iure Belli ac Pacis iX. 4. Apud quos iam hostes suo fato deprehenduntur J Sic legendum ostendimus Di. de iure Belli ac Pacis VI. I 2. Et in paetorem dedit causam J In propiorem.
282쪽
L. Postliminium est itu. Qia dist*bna Gyrarum antiquior fuit parenti,M Romanis , quam caritaι liberorum J Manlius Torquatus ipsi naturae patriaeque amori praetulit ius maiestatis, ait Cicero primo de finibus. . L. Si eaptiuus. Dominia eorum ad priores dominos rediret De iure Belli
ac Pacis III. IX. I . Publicatur enim ille dem libro VI. q. L. Latrones.
Latrones tibi seruum eripuerant: postea is simus ad Gemmanos peruenerat J Simile apud Tacitum Agricola:
que ita circumvectι Britanniam ter ιέcιliam regendi nauibus , pro praedonibus habiti primiim a Sueuu, mox a Frisiis intercipiι siunt. Ac fuere quos per commercia venundatos ,σin n6iram usque ripam mutatione ementium adductos, indicium tanti calus ι strauit.
L. Militum delicta. De his vide Polybium. Hinc iurisdictio castrensis Τacito in Agricola. stratis subselliis tantum, ut ait ad IuvenalemScholiastes. Etiam in ciuilibus quaestionubus miles priuilegio fori utebatur:
283쪽
Lenibus antiquis castrorum, oemore Camilli Seruato , miles ne vallum litiget exιra. L. Desieriorem.
Porna militum huiuscemodi suntJ Inter poenas militum reperio praecipitationem, apud Tacitum Annalium 1; lauigationem apud Lampridium Commodo, confi-xionem per sagittas apud Rufum in legibus militari bus, & Vsuardum ac Bedam in Martyrologio ad xiii
Kalendas Ianuarias. agmen excessit J ο α; αλιι αἰ-ων ο iαν οσ,ait Chrysostomus
ad Theodorum. ei militia stemel nomen dedit,si aciem δε-
sierat , de vita eius agitur. L. Hi cum vno. Pretiosiorem se aduersarioraldus, non male.
Sed si in transactione recidit J Idem: res cecidit. facere J Speciosiorem legit He- L. Omne delidium. ut in acie prior fugam fecit J Pro modo periculi atque ipsius fugae, poena modo maior, modo minor. alios vivos ex ustos, aliis ademptas dexteras narrat Ammia- . nus libro xxix. idem libro xxiv exauctoratos quosdam capitali addictos supplicio : addens in eo Iulianum secutum veteres leges. Habes & libro eius xxv exemplum equestris numeri, cui adempta signa, hastaeque infractae: ipsi inter impedimenta, & farcinas,&captiuos agere iter iussi.
284쪽
Ab omni militia strui prohibentur J Chrysostomus de
έοι xs si δευλος et ς ', -cοι-εet . Neque vero haec tantum halere debent militaturi , sed oe esse liberi siquis enim seruus sit, elicitur. Idem oratione aduersus eos qui coetus derelinquunt: ουδε. ςραπιυεται οἰώρος. ἐώ
πιλήγυ. Nemo seruus militate ac si quis simus inter milites deprehensius sit, cum poena eiicitur ex militum numero. Q dautem ait Marcianus, seruos capite puniri, id intelligendum si voluntarij se obtulerint : non si electi sint is aut ab alio vicarij dati. Ita enim distinguit Traianus . in epistola ad Plinium 3 4. additque puniendos qui se obtulerint probatoribus ; etiam si in numeros distributi nondum sint.
Si mitem tenuit J Plinius libro xiv. i. de vitibus e Pid
quod insieriae castris summam rerum imperiumque continent' Centurionum in manu υiιμ, m optimo praemio tardos ordines ad lentas perducit Aquilas: atque etiam in delictis poenam idisam honorat. Scholiastes ad illud Iuvenalis: Nodosam frangebat vertice mitem. centurione v ipulando Juo vertice si angi paιiebatur Marius πιι em dum mιlitat. enturio quidam apud Tacitum, Annalium. milit ibus facetiis cedo alteram dictus,
285쪽
quod fracta vite in tergo militis, clara voce alterani ac rursus aliam poposcerat.
Iuvenalis: 'Iam qua sunt parta labore
Militiae , placuit non esse in corpore censes, Omne tenet cuius reymen pater.
Vbi Schioliastes: Castrense peculium liberum habent.
AD MUNICIPALEM, ET DE INCOLIS.
Et proprie quidem municipes appellantur muneris participes J Municipes qui una munus fungi debent, ait Varro libro v. Festus vero : Municeps est, vi au AElius Gallus, qui in municipio liber natus est. Item qui ex alio genere ho- num munus functus est. Item qui in municipio a seruιtute .pe liberauiι a municge. Item municipes erant , qui ex altis cit uitatibus Romam vemssent , Ριibus non licebat magistratum capere, sid tantum muneris partem. At Seruius Νιus aiebat,
initio fuisse, qui ea conditione ciues Romani fuissent, ut sim- per rempublicam separatam a populo Romo no haberent , C
manos videlicet, Acerranos, aeqιestanos, quι aeque cιues Romani erant, in heione merebant, sed dignitates non capiebant.
De Municipio idem sic: Municipium id genus hominum dicitur , qui cum Romam venissent, neque ciues Romani essent, . participes tamen ferent omnium rerum ad munus fungendum. .na Pum Romanis ciuibu , praeterquam de j retio ferendo,
286쪽
aut magistratu eapiendo : sicut fuerunt Fundani, Formiani, Lumani, Acerrant, Lanuuini, Tusculani, qui ponaliquot annos ciues Romani effecti sunt. Alio modo, cum id gerus
hominum definitur , φιorum ciuitas uniuersa in cιuitale' Rumanam menit , ut Aricini, CaraIes , Anagmm. Tertio, cum id genus hominum definitur, quι ad ciuisatem Romanum ιIa venerunt , πιι municipes essent suae cuiusque ciuitatis . coloniae, mi Tiburtes, Praenestini, Pisani, Arpinates V Nolani, Bononiensis, Placentinι, Nepesint, Lutrini, Lucenses. Gellius vero xvi. i 3. ex Adriani imperatoris oratione ait municipes esse ciues Romanos ex municipiis, legibus suis& suo iure utentes, muneris tantum cum populo Ro-'mano honorarij participes, a quo munere capescendo
appellati videantur, nullis aliis necessitatibus, neque ulla populi Romani lege adstitisti, ni populus eorum fundus factus est. Coloniarum aliam esse necessitudinem: non enim Venire extrinsecus in ciuitatem , nec
suis radicibus niti, sed ex civitate quasi propagatas esse, & iura institutaque omnia populi Romani, non sui arbitrii habere : quae conditio cum sit magis ob. noxia, atque minus libera, potior tamen & exi mabilior existimatur propter amplitudinem, maiestatemque populi Romani, cuius istae coloniae quasi effigies paruae , simulacraque esse quaedam videantur. lnter multas municipum & municipiorum sighificationes, haec a Gellio relata horum iurisconsultorum temporibus congruit. Confunduntur interdum municipij& coloniae nomina. Nam Placuentiam, quae colonia erat, municipium in oratione contra L. Pisonem, dici notauit Asconius. Isidoro municipales, originales
287쪽
ciues, & in locis ossicium gerentes, decuriones clii hi, quod sint de ordine curiae: Curiales ii dein & Decuriones qui ciuilia munera procurant, exsequuntur. Ad municipalem hic in titulo, intellige legem. Incolae sunt uidoro non indigenae, sed aduenae, de Cicero peregrinos cum incolis coniungit. L. Simile. Simile priuilegium sisto nulla eluitus habet in bonis debita ris, nisi nominatim id a principe datum .sit J Vt Antiochia: L. Antiochensium. D. de rebus auctoritate iudicis possidendis: pleraeque ciuitates Bithyniae, & Ponticae. minius x. Epist. Io 8. L. Pod maior. οἱ maior pars curia essecit, pro eo habetur, ac si omnes egerim J Vide libro ii. de iure Belli ac Pacis v. 17.
Vide quae diximus ad Matth. xxVI3. 37. Non tenem tur autem decuriones pecuniam publicam asud se accipere sub usuris. Plinius 6α. 6a. Nonnullis in locis moris erat, ut aliquid soluerent pro introitu. Idem x. xi 3. ii . Antiochenis indultum ut ex materna origine decuriones fierent. Zosimus libro III. .
288쪽
L. Generaluem Sedo necessitates in imposeuerunt,c'ae silesi nem eorum non iaderenti Nolueriinteos cogi ad sacerdotiac, unis das γν-αMαρέαι , dc similia onera, ipsorum ritibus
DE ALBO SCRIBENDO.In albo scribebantur decuriolus, ut dicit lex illa
prima. Procopius in Arcana historia. A- αλιος , stia Ασκαλωνιν Anatolius erat
quidam princeps in beatinitarum albo.
Legati , quod ut publice mittantur, legantur, ait varro. Verius est quod lege fieri solebant: nam &in testamentis legare, est legem haeredi dicere.
uis qui gratuitam legationem susceperunt, legativum ex forma re ituatur J Ex forma, id est ex contrai tu. Vide L. munerum, I. legati, sepra, de muneribus. Legativum est quod datur pro impensis itineris. Munera
quae legati acceperant, in aerarium relata a legatis, Valerius Maximus iv. rII. s. non ut rem moris, sed ut signum abstinentiae refert, additque & patrum conscri
ptorum decreto, & populi permissu, data iis quae in
289쪽
L. Cum qmeritur. An in 'qui in legatione sit, actio duri debeat J Absens. respublicae causa, inter reos recipi non poterat, legis Memmiae beneficio. L. Si quis. Contra iis genitum id commissum est existimatur J Vide quae attulimus libril ii. de iure Belli ac Pacis xviii. Min 'annotatis.
ciuitates pertinentium.. Rationes talis administrationis solebant a Prouinciarum praesidibus inspici: quaedam tamen ciuitates ab ea inspectione liberae erant: Plinius & Traianus
Nundinae sunt,ait Macrobius, paganorum itemque riasticorum , quibus conueniunt negotiis propriis vel
mercibus prouisuri. Saturn. i. is. Festus: δε undinas fortarum diem esse voluerum amiquι, ut rustιci conuenirent, mercanda vendendique causa, eumque nrfastum, ne si limracum populo agi interpessarentur nundinatores. Solebat ius
in agris nundinas habendi a senatu impetrari. Plinius
290쪽
Pollicemur sponte. Rogati promittimus. Servius ad AEneidi. origo vocis ab iis, qui post alios, honores
DE EXTRAORDINARIIS COGNITIONIBV
o & si iudex litem suam fecisse diceretur. Ea quae hoc titulo tractantur, maxime ad illa b neficiorum genera pertinent, de quibus agit Seneca VI. i . & is. quae sine conuentione quidem praestantur, sed animo tamen vicis exspectandae: quae cum saepe non redderetur, repertae sunt hae actiones, sicut ingrati apud Macedones, & popesos alios quosdam. Vide Attaliatam xLIX. Omnes virtutum actiones ve- , nire possunt sub legum praescripta, si ita reipublicae , expediat.
Si s τι vulgari verba impostorum etiar exoretrauuJ Ualde iniquus Christianis filii Vlpianus, homo Tyrius, ut qui & de poenis Christianorum scripserit libros complures. Non quia, non religiosia res est ,-ed quia hoc primum profiteri eos oportet , mercenauam operam Lyernere J Sic & Papinianus in L. in honoribus. supra, de vacatione & excusatione munerum: Vere philosophantes pecuniam contemnunt, euius retinendae cupidine fictam adhuerationem dete-νnt. Egregie dicta haec: non quod non philosophiam docentibus multum debeamus, sed quod indignum sie