Hugonis Grotii Florum sparsio ad ius Iustinianeum

발행: 1642년

분량: 447페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

IV se interest fervi bellas sy volucres mirum in βο fundo quis capiat, an in alieno: plane qui alienum fundum ingrediatur venandi aut aucupandi gratia,potest a domino si is prauiderit, prohiberi ne ingrediatur J Mirum quam haec conueniant cum traditionibus Hebraeorum, quae ex Maimonide iuris Hebraici doctissimo, explicat ipse iuris non Hebraici tantum & Romani, & Anglici, sed omnis omnino doctissimus Ioannes Seldenus libro vi. de iure naturali iuxta disciplinam Hebraeorum, cap. 4.

Illud quaesitum est, an si fera bestia ita vulnerata sit, eticapi po fit, statim tua e se intelligatur J Iure Langobardico

fera ab aliquo vulnerata illius manet per horas xx IV. interea si quis alius eam ceperit, tollit dextrum armum cum septem costis. libro I. tit. xxi I. Radeuicus qui Ottonis Frisingensis historiam est persecutus,in hac quaestione distinguit inter carnem venaticam & lepora

riam.

QRd multa accidere soleant, ut eam non evias J Cato Censorius dixit inter os & ossam multa interuenir posse, quod idem valet isti adagio Graecorvi ex Sulpitio Apollinari se didicisse ait Gellius xiii. in. Vide quae diximus 11 de iure Belli ac Pacis viri. 3. &in

annotatis, ubi habes voces excitandi & agitandi, quas venatui esse proprias etiam ex Cicerone officiorum iii. discas. Examen quoque quod ex alueo tuo euolauerit , eo que in telligitur esse tuum , doneae in constectu tuo est, nec discitis persecutio eius est J Inter declamationes quae institutioni

bus Quintiliani subiungi solent, est una de apibus pau-

42쪽

peris depascentibus flores diuitis, quos fiores diues ob

id veneno sparsit, unde apes periere: ubi pauper examen id vernaculum vocat, & ex libero ait transiisse inius priuatum, quia scilicet sponte sua domum reuola tent, finemque laboris sui sole metirentur, quia quam dominus dedit incolerent sedem , quia fuga tinnita compesceretur. Multa alia sint in ea declamatione, quae definitionis eius quam hic habemus, causas ostendunt. Baimarij si auolasset 'amen ad alienam arbo rem aut vas, iubebant priorem posse rem fumo ac tinnitu eas, fi posset,ejicere, ut quod apum remansisset,

id eius esset in cuius arbore aut vasculo reperirentur. A tlex Langobardica libro i. tit I xxv. cap. 37. in apibus quae de arbore eximuntur, distinguit inter arborem signatam, & non signatam, ut ex hac eximere apes liceat, de illa non liceat. Caeterum Plinius historiae naiaturalis viii. s. apes ait nec placidas esse, nec feras, sed mediae naturae. Pari loco habet lepores, hirundines,

delphinos. vide eundem XI. F.

Ideoque s anseres tui, aut gallime tuae aliquo modo turbati turbatave euolauerint, licet conste tum tuum essuerint, quocunque tamen loco sint, rui tua ille esse intelliguntur J Apes ferae esse naturae, non item gallinas & anseres ait Mai monides. de columbis distinguunt Hebraei, ut extra triginta stadia a columbari capi queant, non intra . vide Baba Lamma Constantini l Empereur VII. T. &X. II. Item ea quae ex hostibus capimus iure gentium flatim no-

'a funi J Hoc quomodo intelligendum sit, vide quae

diximus libro iis . vi. 8. de sequentibus , de iure Belli

43쪽

Infula quae in mari nata est quod raro accidit) occupaniis fit J Non paruas tantum, sed & magnas insulas emergere subsidente maris alueo docet Strabo libro i. Sic exstitere olim Echinades, quas Acarnanes & AEtoli incommune possederunt, tradente Dionysio Halicaranasseo libro 1. Sic per terraemotum mare circa Cretam subsedisse ad stadia ferme septem, enatamque insulam nouam medio situ inter Cretam ac Theram narrat Philostratus vita Apollo us iv. it. Sic in Ponto Leucen exstitisse .insulam in Heroicis, ubi de Neoptolemo agit, alter tradidit Philostratus. Adde si placet de similibus insulis Dionem Cassium libro Lv. Eusebium anno CIDII CCCXCII &CIDCIa LX: Senecam Naturalium II. 23. VI. I. Plinium II. 88. III. 9. IV. Id. Vi 'Ο-

rem Claudio Orosium iv. 1 o. Liuium libro xxxi x. Itilium Obsequentem. At ne mulsium quidem ad minum mel resolui potes JSic aliud esse μίλ-aliud γ μῆιυς ait Aristoteles Topicorum vi. c. ta a Junt quae

o, -ουν - - - ἀιri, ait ex Meti odio Photius. Si duorum materiae ex voluntate dominorum confusi uniJPromiscite usurpat Imperator, ut & Vlpianus l. idem, D. de rei vind. mixtionem S: confusionem: Graeci dicunt &συωαν. Aristoteles, μόνι et , inquit, ωνταε ροτα ῶωπα. Misicentur inquit,quorum extrema inter si siunt

contraria, de sensu 7. & fine libri primi de genitu & interitu mixtionem ait esse Uic οιωκν--ν ἔ-αν, ubi mixta mutata unum fiunt. Fieri autem mixtionem ex iis quae in agendo repugnantiam quandam habent,

ac proinde a se mutuo pati possunt, si ea scilicet & Ω-cile

44쪽

cile terminabilia, & facile diuidua sint: tunc autem, cum partes minimae quae quidem in sensum cadunt nihil tetinent incompositum. Huius generis species quaedam est quae dicitur, id est temperatura. ου ra η-α--,-η - λι ες

ait Aristoteles Topicorum iv. I. non omnis mixtio tem peratura e F : nam siccorum non est temperatura. At Iurisconsulti latius usurpant mixtionis vocabulum, etiam ubi partes minimae,quae videri possiant, naturam propriam retinent,siue id fiat εσι-- ας-ν ex cohaerentibus,aut ex non cohaerentibus. Alio quam diximus sensu haec tria, res 'Mν, αἰξιν, explicat Philo de linguarum confusione. et ς A l 1ν ή συθ υας ἐ-

45쪽

γαμιιν. earendum quid sit confusio. Id quomodo quaeremtus

Saepe quos homines ante non vidimus, eos cognouimus ex cognatis aut aliis aliquam cum lsis similitudinem habentibus. Sic res qua non facile per se cognosti possunt, manifesta sunt, ex rerum Ulaium similitudine. eae igitur siunt res con usioni μmiles ' mixtura, ut fert veterum sermo, ac temperatura. Harum mixtura in aridis, temperatura in humidis naturis lyectatur. Mixtura igitur est corporum dioerentium sine ordine intir se appositio , ut si quis aceruum faciat hordeo, tritico, eruo , fatisique aliis in Unum coniectis locum. Temperatura meia non appositio est, sed partium diuersaram in se mutuo

penetrantium per totum extensio , ita ut arte quadam qualitates discerni possint, eti in vino m aqua dicitur feri. nam ex his naturis coeuntibus feri aiunt temperaturam : quod autem temperatum est, nihilominus recuperare eas ex quibus consilit qualitates. nam a stongia oleo illita , aquam a sumi, vinum

derelinqui. An forte, quia stontia origo ex aqua est, ideo quod Abi cognatum est, aquam ex temperatura sibi Alet assumere, quod vero alienum est, id est vinum, relinqueres At confusio

est interitus originalium qualitatum omnibus rei partibus co- extensarum ad productionem unius rei diuerse, quod contin-rhi in eo quod medici tetrapharmacum vocant. nam cara , c

46쪽

AD IVS IVSTINI AN EUM. 3

resina, ni fastor, inter se eoeuntia id esciunt. quod ubi sic concreuit, fieri amplius nequit, eti di cernantur qualitates ex quibus compositum est,sed illarum periere singula:

omnium autem interitus unam mim produxit ab illis diue

sum. In hoc loco μάξα est confusio distantium, contra res v mς est mixtio talis quae resolui potest, xώας talis mixtio quae resolui nequit. Proclus ad Timaeum : ουτε

ο- . nec satisfciunt qui exempla hie asserunt earum quae pariter corrumpuntur: nam temperatura facta hae in sua natura non manent. at nos quaerimus, non quomodo simul pereant res, in quo nihil est miri, ped quomodo manentia quod siunt, sibi mutuo coaptentur. Hic κμας, ut apud Aristotelem est, ἰξις υκύν, mixtio liquidorum. Chalcidius vero in Timaeo : Proprium vero hoc est eius natura, qua . est sine corpore, it dulcedinis, qua pervadit melleum corpus, qui lucis qua corpus aerium penetrat. Nam b haec corpora es sint, ut applicata corpori, vel mixta vel concreta inuenirentur. Sed applicata non siunt haec,eorpus anima sita legendum in nec anima corpori. Nec enim ex applicatione eius vita eorpori prouenit, sted quia anima per omnes se dissundit partes. Necetero ex permixtione: non enim esset inum quiddam anἰma,sid multa commixta. Sed nec ex concretione: nullum enim compus aliud penetrare corpud valet usquequaque. Non ergo antima corpia est,etet corporeum aliquid , t quidam purant. sine corpore igitur. Qim in loco applicata videntur dici quae in L. rerum, D. de usucap. & usurp. & apud Achillem

47쪽

Tatium ad A ratum vocantur , in quibus est& aceruus lapidum, aut fiugum: Concretionis nomine

οπς intelligi: permixtionis nomine id quod Aristoteli Vides quam varie apud philosophos

voces istae usurpentur. itaque ne ambiguo fallamur, pluribus vocabulis uti erit opus. Propter legem duodecim tabuiarum, qua cauetur, ne quis tignum alienum adibis sius iunctum eximere cogatur Pari ratione Adrianus vetuit domos dirui transferendae ma

teriae.

Fona fide fundum emerit J Non tantum in fiuctibus, sed& in usucapione discernitur bona & mala fides. Augustinus de fide & operibus: Sicut in iure pradiorum tam

diu quisque bona fidei p6pessor rem1 e dicitur, quamdiu se

possidere ignorat alienum. Cum merό siluerit nee ab aliena possessione recesserit, tum maia fidei perhibebitur , tunc isne iniustin vocabitur. Partuι vero ancilla infructu non estJ Hinc solue quaestionem in Ammiani Epigrammate propositam, quod epigramma legitur Antnologiae libro II. tit. 46.

Utque suo seruo sit quasi nupta facit,

Sed gnarus non esse suam. parit illa marito. Illius ad partus ius habet, inquit, uter sStultum describit Rhetorem, qui in re planissima haesitaverat. Partus enim seruilis matrem sequitur. hic ve-

48쪽

ro nec bona fide ancillam possederat.quodsi etiam bona fide eam possedisset, tamen partus in fructu non habetur. quod nunc quidem certum est, sed olim controuersum fuit, ut ex Cicerone primo de finibus apparet, & eὰ respicit quod infra est de usucapionibus, j. s. Thesauros quos quis in loco suo inuenerit, Diuus nus naturalem aequitatem secutus, ei concessis qui eos inuenerit J Et ante eum Nerva Attico, qui pater fuit Herodis oratoris, cuius vitam scripsit Philostratus, cum is Atticus ei scripsisset: Thesaurum, Imperator, domi meae inta ueni, quid de eo faciendum esse iubes' Respondit: ettere repertu e & cum Atticus perstans in sua scrupulositate scripsisset iterum, maiorem esse thesaurum quam pro suae fortunae modo, respondit iterum: Abutere ergo lucro, , quando tuum est. Caeterum de variis legibus moribusque circa thesauros, vide quae notauimus de iure Belli ac

Pacis, libro II. VIII. T.

Cui conueniens est mi si quis in Isiali loco, vel publico, mel esuitatis inuenerit, dimidium inuentoris esse debeat, σdimidium sisti mel ciuitatis J Rex Theodoricus in sepulchro repertos thesauros publico vindicari voluit, ut videre est apud Cassiodorum iv. 34. imὁ & alibi repertos vi. 8. Sine damno enim, inquit, inuenta perdit qui propria non amittit. Rem pro derelicto a domino habitam J Habitam derelictui, ut loquitur M. Cato Censorius apud Gellium

IV. u.

Alia sane causa est earum rerum, quae in tempestate leuanda nauis eausia esitiuntur: ba enim dominorum permanent, quia palam est eas non eo animo esici, quod quis eώ habere n

F iij

49쪽

sit, si i quo metu cum ipsa naui maris periculum effat. qua de causa si quis eas farilibus expulsas, vel etiam in ipso mari

nactitas lucrandi animo abstulerit , furtum committit J Bene hoc intellexit in Rudente Plautina Daemones qui vidulum a seruo suo in mari inuentum alienum esse iudi

eat, non suum. Actus IV. Scena II.

DE REBUS CORPORALIBUS ET

IN CORPORALI B VS. T I T. E. Graeci dicunt de οια - πν. Corpus autem definiri solet aut ab esse stu: vi' Tangere etet tangi, nisi corpus, nulla potest res, apud Laertium. unde explicanda illa quorundam philosophorum definitio: ε σψω, ' , quod agit aut patitur corpus est: aut ex partibus: γquod terna dimensione constat, quod sequitur Philoponus in Proclum. Vide Gellium v. 11. Cicero minus accurate in Topicis esse ea sola vult, quae cerni tangi vepossunt, itaque solum vocavit A. Funἀus, homo, vestis J In Theophilo hic pro cla ascribendum οἰκοτης, ut & ex hoc Latino, & ex iis quae apud Theophilum scquuntur, apparet.

DE SERVITUTIBUS PRAEDIORUM.

Iter J Apparet dictum ab itu, unde &semita, quasi semi-iter, ita Varro libro iv. Martialis Dea fuerat quondam semita, facta etia est. At Ius J eo agebant, actus. Varro ibidem: & alibi: Actus iter in agris , quod agendo teritur. agere sume, ut apud Virgilium :

50쪽

en ipse capellas 1 i

Protinus aeger ago.

explicat Festus iter inter vicinos quatuor pedum laiatum. actus via duplicata, Seruio ad iv. Kneidos. Via e i ius eundi, m agen ri, ambulandi J Legendum videtur vehendi. nam ambulare cst ire: dc via praeter id quod iter & actum comprehendit, proprium habet ius vehendi. Varro: Sic qua vehebant,etiae dictae. oc alibi: quidem iter quοά vehendo teritur. Isidorus: Via dicta avehiculorum incusu. Vetus scriptio fuit vehaa vehendo,ut

vehes, vehiculum. Vehere autem ex Graeco ογεῖν.

t vicinus onera vicini fustineat J Hoc Theophilus generaliter accipit, cum sit species quaedam seruitutis, L. cum debere, D. de Seruitutibus praediorum urba

norum.

Stillicidium mel flumen recipiat J Varro libro quarto: Fluvius quod fuit. item flumen a quo lege praediorum urbanorum sieribitur ostillicidia fuminaque etii fluunt caduntque silc legendum in ita fluant cadamque. inter haec hoc interest, quod stillicidium, eo quod stillatim cadat sumen quo fuit continue. DE VS VFRVCTV. TIT. IU. usfructus est ius alienis rebus utendi fruendi J Donatus ad illud A delphis: Huic demus quifruatur: id eri, qui

studium capiat, non proprietaIe potiatur . proprie egoc quasiis iure dixi fruatur.

Quasi et umfructum constituit J Non debet id mirum videri, cum & philosophi quidam defenderint usum a dominio nihil differre. Uide Horatium ii. epistola it. α ibi Scholiasten., Oui sic frutiebant, sub utendi no-

SEARCH

MENU NAVIGATION