장음표시 사용
131쪽
menti, puta ne a Domino male tractetur , ne torvis ceniatis a pietatur , ne domo expellatur . Est s r. Innoc D. THOM AS 1.2. q 62. art. 7. in argumento sed contra . Dicitur ad Rom. r. Digni funt morte non solum
qui faeiunt, sed etiam qui consentiunt facientibus. Et in responsione ad i. Non solum peccat 3lle , qui
peeeatum exequitur, seu etiam 'us quocumque modo peccati est causa, ,, vel cooperator Et prosecto cur minus peccet ille , qui cooperatur domino in peccato luxuriae, dc quidem modo tam dixe cto. 8c aperto, qualem alleg t propositio, quam is , qui Hero obsequitur in committendo simo λΤheologi dum loquuntur de famoso Naaman Syrcise simul incurvante cum Rege, qui illius manibus inmixus Idolo Remmon corpus Inflectebat, inter se laborant, ut eum ab idololatria excusenis atque ideo s Ium excusandus venit, quia obsequium Regi dumtaxat humanum, de civile qae id praeliabat extra templum. etiam exhibebat in templo longὸ remotus tb id lolatria Regis: profitebat aer enim se veri Dei cultorem, & nol- e se dei neeps idola colere . Non faeiet ultra servus tuus kolocaustum , aut victimam diis alienis nisi Domino . 4. Reg. s. Unde circumstantia tales erant , quae eum tum apud Gentiles, tum Judaeos a.cultu Remmon alienum esse indicabant. Quis vero mortalium ex circumstan
tiis scienter, Ac sudio delatae, & erectae statae ad stuprandam virginem, opertae januae, aliisque id genus actibus non illico talem servum arbitretur eriminis esse
Domini participem , & revera servum peccati, d gnum. que profligarissimo Hero ministru in pSaαὶ si talis famulus ' eonscientiae stimulis agitatus petiisset ab Eliseo, ut quondam Ni aman. an illud posset continuare obsequium, non ei, quemadmodum alteri, Propheta respondisset υade in paee, factum Naaman approbans; Dixisset ei, suge, fuge protinus, te que praesentissimo eripe salutis animae perieulo. Obedi re magis oportet Deo, ejusque mandatis, quam hominissagitioso nefaria piaecipienti. Scilicet servitus, seu semulatus , quo homo homnni subjicitur , ad eorpus pertiner, non ad animam 2. L quaest. IO . attic. 6 ad 2. unde si aliud Imperator ,
132쪽
ase Dominus, is Aliud Deus Iubeat, contempto illo, obtemperandum est Deo D, inquit Augustinus citatus ab An. gelico piaedictae quaestionis articulo s. in corpore.
si probabilis opinio, qua dieit esse tantum veni Φle, osculum habitum ob delectationem earnalem . O sensibilem , qua ex o eulo oritur , ferius o perieulo coa sensus ulterioris , ct pollutionis . Est qo. Alexand. D. THOMAS 2. i. q. in corpore. Oseula sunt is peccata mortalia secundum q-d tibidinosa fune se . Oscula autem, seu osculum datum ob delectitionem carnalem , dcc . revera libidinosum est , negaturquo suppositum secludi a tali osculo perieulum consequatilterioris . Unde enim delectat carnaliter osculum . nisi quia oecultius mentem delectat , stimulat, rapieid , ad quod istud suapte natura quasi pondere suo sertur quid illud est aliud, quam repraesentatio, di praegustatio ulterioris eriminis 3 Sane SS. Patres iocos, nutus, blandiora verba, cae. teraque hujusmodi in disparis sexus praesentia passim appellant moritura virginitatis principiar Quid dicendum igitur de earnalibus osculis Apage hic commentum illud, quod intendatur sere sibilitas , quae ex osculo oritur. Certe di sensibilitas intenditur, de carnalis indivulse sequitur, vel potius haee sola intenditur delectatio. Quo enim non vergit libido in quam natura peccato originali saucia de se maxi-mὸ proclivis est nonia haec. dum osculum illud figitur, vel sopita resuscitatur, provocatur, irritatur Liquet igitur, quod osculum istud non vemale, sed mortale sit.
De sensuum voluptatibus. PROPOS. DAMN. ir. ς Omedere O bibere usquὸ adfatietatem obsolam
a voluptatem, non est petratum , modo non obsit
valetudini, quia lieise potest appetitus naturalis suis n-μbus frui. Est 3. Innoc. D. THO
133쪽
D. THOMAS I. I. q. I . art. 9. in corpore Ciam να-rionis sit ordinare, a ctus a ratione deliberativa procedens,
si non sit ad debitum finem ordina tus debitus illa finis non est voluptas) ex hoe ipso repugnat rationi, ct Babee
rationem malle bibere igitur & comedere ad satietaeem obsolam voluptatem, peccatum est, etiamsi non obsie
Ne quod vero refugium supersit petitum ex eo, quod appetitus naturalis possit. suis actibus, seu delectationibus frui, occurrit. D. Thomas & radicem propositio. ni h evellit i. i. q. 4. art. t. ad 2. Secundum avetitum senis sitivum, qui est in animalibus, operationes quaruntur propter delectationem: sed institutor natura homini ., d Iactationes apposui e propter operationes is: scillicet inter alias, ob sustentationem corporis: &tune aliquis ordinis- ὰ cibo . & potu et itur. Non debet igilar comestici, dehibitiosi stete in voluptate, seu delectatione, ne homo in animalium conditionem degeneret, ec cum mon- pro voluptatis Epicuro consentiat.
2. Pus eonjugii ob solam volvtatem exercitum se omni penitus caret culpa, ac defectu vamali. yst y. Innoc . D. ΤΗOMAS in suppl. q. 4. art. s. in eorpore. M Duo bus solis modiis is conjuges absque omni peccato conveniant ;scilicat ea a proereanda prolis, ct debiti reddendi r Malias autem i i est peecatum M ad minus veniale.
i. Ermissum est furari non solum in extrema necesq. sitate, sed etiam in gravi. Est 36. Innoc.
D. ΤΗOMAS 1. 2. q. 66. art. 7. ad 2. Uti ro alisna o euIte aecepta in easu necestatis extrema non habet ratιο- nem furta propria loquendo,,, quia per talem is necessitatem cecce extremam, non gravem oscituκ Dum id,
134쪽
Objicies tamen. D. Thomis agens A. a. quaest. 3 i. obse Lartie. s. de obligatione dandae eleemosynae, necessi aistem gravem squam illi e uetentem vocat sub extrema comprehendit . 1rticulo vero ejusdem quaestionis septimo ad 3. docet et , qui necessitatem extremam pari suν , Iiecte accipere de alieno ad fui sustentationem e se, quitur itaque etiam in Gravi necessitate id licere . quod tamen damnat Pontifex . . Respondetur, quod necessitas extrema alia est late iuste sumpta, quae sub se etiam comprehendit eravem, sed urgentem . de hac intelligitur D. ΤHOMAS, dum dicit dandam esse Eleemosynam ex superfluo naturae Gravi etiam necessitate laborantibus: alia est extrema str cte sumpta. & hanc solam dicit requiri, nullo modo Gravem, ut quis possit accipere de alieno adsuι susten. rationem. Idque patet ex articulo illo septimo citato ad 3. ubi Angelicus necessitatem illam respectu miseriani
patientis continuo nuncupat extremam. In casu, inquit, necessitatis extrema omnia sunt eommunia. Non ait, in ea su necessitatis gravis: in extrema autem accipera licet de alieno , se non inveniat , qui sibi dare velit. Uide etiam Stellaertium in Aphorismis tomo riparte a. disput. 34. numero 6.
. Amuli, ae famula Domestiea possunt oe Ita m. ν sis suis furripere ad compensandam operam suam, quam majorem judicant salario, quod reeipiunt. Est 3 . Innoc. D. THOMAS ἐi. quaest. 66. artie. ad 3. qui aeriapit rem fuam a flud alios injuse detaniam. vel suo sibi iudieio liquide debitam , peceat eontra communem justitiam, dum Use sibi usurpat sua rei iudicium juris ordine pratermisso . In hoc igitur peccat compensatio occulta, quod quilibet in propria causa judicem agat. omni ordine, & subordinatione, perniciosa metamor phosi subversia. Unieuique simulantium videbitur debitum omninci liquidum, Ze non dubiums non enim homines procedunt secundum hoc. quod res sunt, sed
secundum quod sibi videntur , proindeque illorum quili
135쪽
quilibet operam sua ni suo judicio , majorem salario exin rimans tuto, secur8 Dominos expilare poterit. Ardebit Troja, de ignorabitur author Intendit. Certe surta Domestica prae aliis gravius puniri possent. eo quod specialiter perturbene pacem, de securi eatem domesticam : jam vero quae pax , securitas , 5c tranqui iras erit in aedibus, si passim compensitionum occurutarum permittatur colluvies
Nee in illis sistit familiarum ruina . Ut nihil dicam de molitoribus, sartoribus , aliisque id genus hominibus, quibus facilior est clanculum surripiendi Occasios quilibet operarius conductitius, qui minori sert/quam
Vellat, pretio operam suam addixit Domino, reliquum rompensatione Meulta sibi comparabie . Idem sibi jua vendiea ne . qui res suas alteri vendiderunt. Etenim
pluies ex illis si in sua quisque ea usa judex sedeae γhae in re ipso Tullio no domo Da loquente facundi
νει allegare poterunt , se fuit se infra justum pretium mertes suas adactos vendet e s a divitibus passim stringi muerones in suum suorumque iugulum, ab νIIorum peccatis divinam provocari vindictants se fame enecari , atque hinc se compulsos fuisse. merces suas non tam vendere, quam imminentem famem redimere. Ita grassabuntur undique fures, &. famosarum instar rana inrum tempore Pharaonis, in omnes aedium sinus . p netra Ita . angulos, cistas sese inserent eo illis pericu losiores, quod videri non poterunt. Qualis ista rerum saetes, familiarumque calamitas,
ra , quantumcumque sit magna summa totalis. Est 38. Innoc. D. THOMAS 2. v. q. 62. arti in corpore. Restitutio est actus justitia commutativa, qua in quadam aqualitate eonsistit. Et ideo restituere importat redditionem ιμlius rei, qua injuga ablata est. Sic enim per iteratam ejus exhibitionem aqualitas repanitur .
Object. Sic est, inquis, sed restitutio non obligat sub mον- tali
136쪽
eati in paucis, seu parvis furtis. Plura enim peccatἀvenialia nequeunt constare unum peccatum mortale . adeoque nec parva surta id possunt, ac proindὸ non genetur quis sub mortali restituere quod per talia a
''s.d de ρε sponsio nulla est i licet enim surta illa
parva secundum se considerata non sint peccatum mortale, ultimum tamen furtum, quo pervenitur ad masnam materiae quantitatem , est peccatum mortale sex con notatione enim surtorum praecedentium , cum quibus illud mortale conjungitur . redditur surtum relσravis. adeoque tenetur quis sub poena pereati mortalis restituere quod ablatum est per parva furta , dum ad shmmam notabilem perventum est.
'Ut alium movet, aut in eis ad inferendum gra- ve damnum tertio, non tenetων ad resilutionem Aiad damni ijlati . Est 39. Innoc. . D. ΤΗOMAS 1, 2. q. 61. arti m in eorpore. Ad νsιωροtionem tenetur alιquis no solum ratione rei aliena , quam aerarie, sed etiam rariona injusta aeceptionis: O .dέ quieumque est eausa injusta Acceptionis. tenetiar ad regis tutionem qu3d quidem conrιngit. . . . is Movendo ., ad fam aeceptionem, quod sit pracipiendo , eon tendo Ora Qui quidem omnia continentur samosis versi eulis lusem, consilium, consensus oec. hic etiam a D. Thoma citi
De mutuo, & usura. PROPOS. DANN.
I. Um numerata peeunia pretiosior sit numeranda L , ct nullus sit, qui non majoris faciat pecuniam rasensem quam futuram , potes ere.ior aliquid Mitra fortem a mutuas arιo exigere, is eo titulo ab usura excusari. Est x. Inn e. 2. Licitum est mutuanti aliquid ultra fortem exigeres fa Obluet ad non repetendam sortem usque ad certum rampus. Est 4r. Alexand.
137쪽
D. THOMAS q. g. art. I. in corpore . Ruadam ex sunt, quarum uisa est ipsarum rerum eonsumptio, secueminum consumimus eo utendo ad potum , ct tritieum consumimus eo utend. ad cibum, unde in talibus non debes seorsum computari usus rei a re i a , sed euienmque eonineeditur usus rei, ex hoc ipse eonte itur res .... proprius autem, o principatis pecunia usus ast ipsius consumptio , μωὲ distν amo, Deundum quod in eommutationes expendi--ν . Et propter hoe feennum se ely tillieitaem is pro nos pecunia mutuata aecipere pretium , quod dieitur Hura ri. In utraque autem propositione accipitur aliquid pro mearo usu pecuniae mutuatae, quod facillim8 demonstratur. Ad primam enim quod attinet, mutuum selet definiri a Theologis quod sit eouractus , quo Mnus rem suam se alteri tradit, ut ipsa flatim fiat aeripientis eum obligatione reddendi postea prafixo tempore rem eamdem
speeie Mutuatori. Itaque ratio dc natura mutui impor tae inter alia actuatim eraditionem pecuniae , adeoque importat numeraram pecuniam , non numeranouam , pr entem , non futuram , hoc enim ineptum de ridiculam est omne igitur quod hic mutuans petit ultra sortem a mutuatario numerata, Ac prasentis pecuniae titulo, revera totum id exigit pro mero,
de solo usu pecuniae. Ad secundam habetuν responsio ex dictis. Includitur
enim in mutuo, quod mutuatarius obligetur eandem rem specie mutuanti reddere tempore ma o. Itaque re mutuans vicissim se obligat ad non repetendam sortem ante certum aliquod tempus. U. G. ante trimestre, vel an num . Ecce Itaque Iterum mariis usus pecuniae, quem isti auri helluones seorsum ab illa vendunt.
Nec reteri, quod obligatio ad non repetendum sorum ad determinatum tempus , videatur posse pretio aest immari: haec enim obligatio est intrinseca murus, ideo que naturam ejus sequitur . Si quid igitur mutuatur
exigit, totum id est pro usu pecuniae mutuatae I qu dularariam est. PRO
138쪽
3. π T Sura non est , dum ultra sortem aliquid exigit ν. . J tamquam ex benevolentia , e, graιitudine δε- bitum : sed solum si exigatur tamquam ex justitia debitum . Est 42. Innoc. D. THOMAS hic a nonnulli citatur quas tradat do. Obj a.
ctrinam illam 2.1. q. 8. art. 2. ad 3. Si munus ab obissoquio, vel a lingaea non quasi ex obligatione res exhι-betur , fad ex benevolenti/,, , sicet hoc aeripere, ct exigere, , expinare Sed ab hisce vel bis vel umbra abest erroris. Non R. p. enim illis fit mentio de exigendo munere ab obsequio, vel a lingua , idque ex benevolentia, tamquam debi tum, ob quae verba prael ta piopositio confixa suit, sed de exigentia, seu petitione, qua liberalia peti solent. Idque colligitur ex fine corpori . Si quis ae.
e. iat aliquid hujusmodi cujus pretium peruusa memsurari poιest non quasi exirens, nec qu si ex aliqua ,, obligationa rarita. vel expressa ti, sed sicut iratustum
donum , non peccat ἰ quia etι- utequam pecunιam
mutuasset, licitὸ poterat alιquod donum gratis aecipere :nae pejoris conditionis efficitur per hoc , quod mutuavit. si quod igitur lucrum mutuans accipiat ex dom, vel liberalitare mutuat rii quod etiam antequam mutuas.set, accipere poterat requirit Q. Thomas ut id non exigat ex aliqua obligatione tacita, vel expressa, seqsamquam debitum. Undε S. Doctor non solum non
doctrinam si adit erroneam, qui omnes libros, teste. ofaeulo Pontificio, ' sine ullo pro sus errore constri Gem. pfit, sed eam quosve totaliter profligat. Convellit de illam citato articulo ad A. Debito sinicitia non eom. petit etialis obligatio, per quam indueitur quadam nee essitas , ut non spontanea eo enfatio t. ratem obligationem, di compensationem non spontaneam certE continet propositio damnata
Nec valet titulus, seu debitum Gratitudinis. Ementitam enim, di ridiculam haec assertio facit gratitudinem: quemadmodum ridicula foret donatici alleuritus Nobilis, qui habens equum centum pataconibus
139쪽
Ohea. narrat libro t. de Sermone Domini i. monte cap. 2'. de muIletequadam Antiochena , quae se, consentienate marito, alteri prostituit, ut eum morte liberaret.
Sed objectio facilὸ refellitur, non enim de veritate Uertioniι nostra, sed de veritata historia, sive facti dabitare se D, Augustinus indicat, dum a te. Nuia Lein at quam partem disputo, liceat, euique istimara,
quod velit: non enim da Divinis authoruatibus deprompta historia es: Caeterum quid sentiret de veritate dogmatis, disertis verbit significavit . dum antὸλ 6. hujus narrationem historiae haec inter alia profert. δ' Cert e non ita existimandum, ne Re famina, viro permittente , facere posse videatur is quod emulum senos exeludit . Et luculentissime libro vi M. ct operibus capit. r. In civitate Dei nostri , in moη e Sancto e)us, boc est in Ecclesia, nuptiarum non solum
vinculum, verum etiam Meramentum ita commenda tur , ut non Ileeat is uxorem suam alteri tradere ri r
quod in Repultica Romana non solum minimo culpa Piliter, verum etiam laudabiliter . Cato βασι perhibe eur. Neque hine diutisi modo disputaνε opus es, eum se illi, quibus respondeo, non audeant asνmare, nullum hoe esse pereatum , nequε is negent esse adulserium ne ipsi Domino sanctoque Evangelio verta coαυincantri ob era. Atque haee pro vindiciis Augustini, quem cuni
D. THOMA Agustino rantracto indivulse sequitur Sehorita Thomistica .
hROPOS. DAM 3. lva Ouitiei jura natura prohibita non est, unde si
. a I Deus eam non interdixisset, fasto esset bona .m aliquando obtigatoria sub mortali. Est 49. Innoc. . D. THOMAS. s. I s. de malo artieulo a. Omnis actus dicitur inordinatus, qui non est proportionatus dabito fini: sicut comesio est inordinata , si non proportionerureorporis salubritati, ad quam ordinarur sicut ad finem. Finis autem usus genitalium membroν um est geneνatio prolis. Et ideo omnis usus praedictorZm membrorum , qui non est proportionatus generationi prolis, ,, est facundum se inredinatus , quieumque autem actus pradictorum
140쪽
membrorum est prater commixtionem Maris , famina ut fit in mollitie manifestum est, quod non sit aeeo modatus ganeνationi prolis: Proinde mollities ut pote actus modo jam descripto inordinatus 1 u e natura prohibi
Et sana si illa non esset jure naturae prohibita, rurinsus Gentiles lege Dei Positiva hoc crimen vetante deis stituti nullum se polluendo peecatum perpetrassent. Horribilis, & tamen vera sequela. Sed hujus propositionis Authorum os obstruit vel Ie-vissmus inter et linitos Poeta Martialis hoe gravissimo disticho directo ad quemdam Pontieum tetium istius
vitii mancipium. Ipsam credo tibi naturam disere rerum,
Nud, quod digitis, Pontice, perdis, homo est . PROPOS. DAMN. 4. I Ollities, sodomia, is bestialisas sunt peeea - 1V1 ta ejus em S eisi infimar ideoque fuscis in confusiona dicem se procurasse pollutionem. Est 24.
Alexanda D. THOMAS 2. q. I . art. Ιχ. ad 4. Gravitas imprecato magis attenditur ex abusu alleuius rei, quam ex omissono dabiti usus. Et ideo inter vitia, qua μον eontra naturam infimum Deum tenet peeeatum immunditia , , sed Mollitiei quod ransistit in sola omisesione coneubitur ad alterum e is graυissimum is autem esspeccatum , Bestialitatis, quia non servatur debita species. Undὲ fuer illud Genesis 3 . aceusavit fratres suos crimine pellimo: dieit glossa quod eum pecoribus ista- tres Iosephi mUeebantur . Post Me autem est vitium ι .domiticum,. eum ibi non servetuν debitus sexus.
PROPOS. DAMN.Amulus, qui submissis homeris scienter adjuvat. x Herum suum ascendere per fenestras ad stuprandam virginem , multoties eidem ἱnfervit deferendosearum , aperiendo 1anuam . aut quid simile eooperandos on peccat mortaliter , si id faciat metu notabili detri-H meu