Veritas in medio, seu D. Thomas doctor angelicus propositiones omnes circa theoriam, & praxim, rigorem ac laxitatem versantes a Bajanis usque ad quesnellianas 101 ... Praedamnans. Inserta est ... auctore Fr. Francisco van Ranst

발행: 1754년

분량: 461페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

in m magna putulit et confidentia objicere, se immerito fuisse lepra percussum et eum non alio, quam grainsutia compensationis titulo mumh a Naaman petierit.& impetrarit. Undὸ nec Eliseus i psum increpans ait e Areepsi argentum, aecepisti vestes, pretium miraculi νsed simpliciter; accepisti argentum. ct accepisti vestes

ea utique a viro munifico titulo gratuita compensa riovis ex gens accepisti haec, ut emas oliυeta, ct --neas, ct oves, ct bouer .ctservos , ct ancillas. 4 Reg. s. Sie & Simon potest dici pecunias obtulisse Apostolis

pro compensatione gratuita , dum ei tribuissent id , quod petebat et pro compensatione, inquam , fatis gratuita , similique asseruoni damnatae tertiae de usura.

Ex dictis spont/ sua ruit propositio secunda ,

PROPOS. DAMN.

I l non eo ιννε gratis, quia eollator conferens sula benefleta , pecunia interveniente , non exigit illam proe Ilatione beneficii, sed veluti pro emolumento tempora ii, quod tibi eonferre non tenebatur. Est χχ. Alexand. Contendit propositio omnem hic abesse simoniam a non enim ςollator pecuniam exigit pro collatione benefieii 1 illam solum exigit pro emolumento temporali, quod tibi conferre non tenebatur. Sed de hoc vere, & aperte simonia est. Nee obest frivolum illud effugium, quod tibi eonferre non tenebatur, quamvis enim absolutὸ non teneretur spotera aenim beneficium non conserre si tamen conferae beneficium, non licet ei temporale subtrahere, adeoque nee istud vendere, sed debet dare gratis, sicut ipsum beneficium, cui temporale annexum est . Atque hoc

colligitur ex D. Thomst q. I Oo. arr. in corpore

Ban tia Ecclesiastiea, quoad temporalia nullo modo vandeνe licet, quia eis temporalibus ,, venditis, intelliguntur etiam spiritualia is qualia certe sunt beneficia Ecclesiastica is venditioni subjici Pori pro hae materia de Simonia, & beneficiis, ac curatissime observandum est, excludi oportere illam praaim, qua nonnulli ex eo, qui beneficium acceptu-

152쪽

itus est , explorare solent , an non sit honestus 'vel etiam ab illo petere. an non sit futurus honestus. Notate verba, signate m eria, Prosecto talia factitantes Simoni in gradu satis propinquo sunt con sanguinei.

4. Um dixit Conrilium Tridentinum eos alienis peccatis communicantes mortaliter pecore, qui nise quos digniores, ct Ecclesia magis utiles ipsi iudieaverint ad Eeelsas promovent, Concilium vel priso videtur per Me digniores , non aliud significare velle, quam aenitatem eligendorum sumpto comparativi pro positivo vel seeundo locutione minus propria ponit digniores, iast excludae indignos, non vero dignost vel tandem loquntur rartio, quando sit concursus. Est 47. Innoc. D. ΤΗΘΜAS non interfuit quidem Τridentinis pedisonaliter deeretis. interfuit eis tamen divinissimis suis scriptis, praesertim summa, ad quam . ait orator Concilii, uta Ddium lapidem sententias fusa referenuas esse Gravissimi Patres existimarunt. Itaque Angelicus mentem Tridentini explicat, dc propositionem damnatam brevissimὸ praedamnat 2. 2. quaest.l 63. arr. 2. ad 3. Necesse est eligera ad benefieta Ecclesiastica, ueex toto liquet articulo, is meliorem, vel simplieiter, vel in ordine ad bonum commune. Conformiter loqui-xur & quaest. I 8 s. art. 3. incorp. dc quodlibeto g. Ut vero pateat, quam longe aberrent a mente Tridentina , qui has ipsi citatas in Propositione explicationes allateare non sunt veriti, en ipsi celeberrimi, sanctissimique verbx Cone illi sessione 2 . cap. I. de re

sermatione . Coneilium: omnes hortatur, ou monet, ut

in primis meminerint, nihil se ad Dei Guriam. Op pulorum salutem utilius podse facere, quam si bono

P tmes, ct Ecclesia gubernanda laoneos promoverassu.deant: is eosque alienis peccatis eo unicantes morta. Lur peccare, nisi quo digniores , ct Ecelesia magis utiles judica/rint is, non quidem precibus, vel humano sectu aut ambientium fuhestionibus ἱ sed eorum exigentibus meritis proci diligenter curaverint. An verba H x tam.

153쪽

tam clara , tam perspicua sinistram pati potuere inter' pretationem

De ossicio Canonico.

I. T N die Palmarum recitans oscium paschale faHUMI cit pracepto, Est 34. Alex. 2. Uno ficio potest quis fatis facere duplici praeepto pro die prasenti, ct erastino. Est 3 s. Alex.

D. THOMAS quodlibeto 3. quaeli. 33. arr. i. ti omni divino ostio hoe es commune, quod pertinet ad Laudem Dei, ct ad DFragiumsidelitim , sed distinguiturtinum offerum ab atio secundum diversitatem te oorum , ct Ioedrum. Rationabiliter enim institutum est. ωε diversimode Deus laudetur Deundum congruentiam

iamporum , ct locorum: ct ideo sicut in inciis dilinis

.aesolvendis observanda est congruitas Loei, ita etiam congruitas ,, temporis, , . Adeoque non satisfacit ossicio

qui recitat tempore quadragesimae, atque in ipsa quidem die Palmarum ossicium Paschatis teu Paschalis temporis. Ηine ruit propositionis Damnatae sundamentum, scilicet quod Ecclesiae consuetudo precipiat quidem ossicium , sed non hoc praecise determinatum. Ecclesia enim clar8, dc diserte praecipit, & exprimit, quale ossicium tali V. G. d: e. vel tempore siepersolvendum. Quamvis fatendum sit mutationem OL ficii eum ossicio, nisi vergat in fraudem, de considerabilis sit inaequalitas, vel a die discrepantia, non esse gravemr in casu autem Propositionis inaequalitas trula, Ac simul discrepantia maxima est, εc ante exortum probabilismum prorsus inaudita. Est dictis etiam convellitur Propositio altera, nimiarum quod uno ossicio potest quis satisfacere duplici praecepto pro die praesenti, dc crastino: praecipit enim Eeclesia, ut tale oscium Me V. G. die reeitetur, ita ut quilibet dies distinctum exigat ossicii pensum. Nec obstat, quod unius si cri auditione in Domianica, in quam etiam festum incidit, adeoque uno ain

154쪽

ctu possit quis pluribus obligationibus sacere satis: per ae-eidens enim est, quod festa dies in Dominicam incidat, per se veto suum cuilibet diei correspondet ossietum.

PROPOS. DAMN.

3. non potest reeitare Matutinum , se Laudes, ρ test autem reliquas Horas et ad nihil tenetur, quia major pars trahit ad se minorem . Est sq. Innoc. D. ΤHOMAS 2.1. q. 62. art. 8. ad 2. aliquis totaliter a restitutione absolvitur , si omnino sit impotens : Si igitur quodammodo sit potens, ad proportionatam solutionem tenetur. Cur igitur si totum nequeas, possis vero partem recitare ossicii , ad illam non tenearis y an minori tibi loco Deus sit, quam tu ipse tibi, qui a tali debitore, qui totum non posset, tamen aliquid, id. quod dare posset, exigerest

. T T Abens Capellaniam , aut quodvis aliud benefi-L 1 eium Ecclesiasticum , si studio litterarum vacet, satisfacit με obligationi , si oscium per alium recitat.

Est ii. Alexand. D. THOMAS quodlibeto I. q. r. arr. I. Prabendatus debitum quod debet Deo, is perseipsum debet exsolυere is . Non itaque satisfacit suae obligationi, si ossicium petalium recitet. Nec valet malae causae pejus patrocinium, scilicet Clericos per sui solutionem pensi detrimentum pari in studiis. Nulla est enim jactura tempolis, quod tam

religiosὸ , & pie Deo impenditur. PROPOS. DAMN.

s. D Estitutis a Pio R. imposita beneficiaris non ree m. tantibus non debetur in eo eientia ante sententiam aeriaratoriam judicis,eo quod sit pana . Est ao.Alex. 6. Restitutio fructuum ob omissionem horarum suppleri potest per quascumque eleemos=πas , quas antea beneficia

155쪽

D. THOMAS 2. a. a. 62. art. r. in cor' Adressia tutionem c ex natura rei 3 tenetur aliquἰs ratione rei alis. na, quam accepit. Beneficiatus autem non recitans. Ecfructus reeipiens ceum talis juxta sancti illius Ponti seis deeretum fructus non faciat mos percipit rem ali , nam, seu rem non suam , adeoque de D. sive ex natuνa rei ad restitutionem tenetur, proindὸ opus non est sententia declaratoria judicis . Nec a restitutione lut altera .innuit Propositio stcusane datae interdum pauperi eleemosynae enima restitutione facienda pauperi excusaretur isὲ qui iam aliquid pauperi surripie, dc eidem . tanei antea tribui Gset valoris eleemosynam non crediderim.

De praeceptis Ecelesi. e quoad observantiam s storum, auditionem Sacri, & Iejunium. pROPOS. DAMM

x. satisfacit praeepto Eeelesia de audiendo saero, qui duas ejus partes , imo quutuo simul a diviss celebrantibus audit. Est Innoc. . 3. Frangens jejunium Melesia, ad quod tenetur, non pereat mortaliter ι nisi ex eontemptu . vel inobedientia He faciat, puta, quia non vult se subiicere praecepto.

D: THOMAS i. x. q. 69. are. . in corp. Leges Ue I civiles habent vim obligandi in foro Zonscientia, de qui dem graviter in materia gravi, secluso quociue eontomoptu . eur igitur parem obligandi viihin materia gravi. qualis certe est dierum festorum observansia, remoto etiam eontemptu, sibi lex non vendicet tecti silea Sed quam amplum hic video forum eonscientia quoad auditionem Mista di bus Dominieis, is festis ab Ecclesia praeeptam 3 certὸ ex duabus , vel quatuor Hυersarum Missarum partibus nuIlatenus uallum con fiet. eur Sacrificium: sicut ea put Petri, pectus PauIi, Scndea Ioannis cangustae, verae tamen in Augusta ma- leti

156쪽

eri a parce similitudini non sunt simul unus homo. proindὸ taliter non impletur Prκceptum do audιenda

Ex praefata D. Thomae ratione de se currit propci. sitio tertia. Apage illud: frangens jejunium non pecoeat mortaliter, nisi Ox eonte su Me faciat. Prosecto haec lata porta, si non suisset opportune per Pontificem obstructa, timendum fuisset, ne in inatima ipsarum Divinarum Legum sacraria patuisset aditus, & ne praetextus ille quod contemptus abesset cur abest in eo, qui ex gravissima tentatione sornicatur timendum, inquam , suisset, ne praetextus iste illarum etiam transgressioni peccatum mortale abstersisset.

PROPOS. DAMN. . T N die jejunii, qui faρius modicum quid comedis,

etsi notabitim quantitatem in sine comederit, non frangit jejunism . Est 29. Alexand. D. THOMAS 2. a. q. a I. art. 3. ad a. Si aliquis δtum Legislatoris transgrediatur, ut impediatur finis, quem intendit, peccat mortaliter talis rνansgressor: sinis autem rejunii are. g. in corpore ab Eeelsa institutas reprimere conrupiscentias earnm. Qui autem saeptis modicum quid per diem comedit . vel ter, aut quater

sumit . ut vocant, collationem, Honnὸ is carnem egregi4 afflixit ΦSed di supra ad propoc de νε tutione ostensum est ιpeceare eum mortaliter, qui saepius exiguam summam iuratus tandem complet notabilem quantitatem: quid.

si, qui iter agunt equitando, utcumque ite

agant, etiamsi iter necessarium non sit; ct etiam si iter unius diei edincrana. Eit 3I. Alexand. . 6. Omnes Oseiales, qui in Republiea eorporaliter laborane , fune excusati ab obligatione iejunii, nee debent se certificare, an labor sit con patibitis eum jejunio. Est 3o. Alexand

157쪽

juma pratermittenda. Si autem, Inquit, immaneat necessitas statim peregrinandi , ct magnas distas utique pede si res, seu onerosis) is μι- , HI etιam mniarum laboranda δε vel propter confervationem vita corpora tis , vel propter aliquid nee sarium ad vitam spiritualem .e, eum Me nem, , possint Ecclesia jejunia observari. non obligatur homo ad jejunandum. E converso igitur dum currunt tantum illa , de quibus. utraque agit Pro

positio, tenetur te, nium.

PROPOS. DAMN

. I On est evidens , quod eonis tudo non comedenri, is lactici ma in Luadragesma obliger. Est 31. Alexand. o D. THOMAS 2.2. q. I4χ are. g. ad 3. in quolibet jejunio interdicιtur eius carnium, in jejunio autem Ouadrare manati scum illud sit solemnius interdicuntiar etiam ,. Ουa , oe Lactιcinia is . D. THOMRῖ temporibus consuetudo quoad Lamiama tempote Quadragesima li ubique vigebat ; quoad O , i Illa etiam viget in Belgio, cum ista ei tra dispen satiMnem tunc comedi non possint. Nunc potissimum. consuetudo carendi Lactisiniis obtinet in Italias uod Propositio, ejusque condemnatio illi principa I iter Regionι applicanda est .' quamvis & iri hoc Restio vestigium pristinae abstinentiae a Lametatis in oti adrage sinia residuum sit cum in plerisque Dioecesibus assisi soleat pro redemptione Lacticiniorum solvi a singu Iia . Ruisque debet observare consuetudines fecundum morem eorum , inter quos cenversatur. Hic rursus adla, sub finem

158쪽

PROPOSITIONES DAMNATAE

Circa materiam , qua traditur in tertia parte ,

ct supplemeneo s

De Celebratione Misse, ejusque stipendio.

PROPOS. DAMN. . I. Andatum Tridentini factum Saee doti fa 1 v I ιν ranii ex necessitate eum peccato morta. li, confitendi quam primum s est consilaum non prae ppum. Est 38. Alexand. x. Illa particula quam primum , intelligitur eum, Saeerdos suo tempore eonfitebitur. Est 39. Alexand. D. THOMAS Tridentinis ut supra ad propositi

nem 4. damnatam in materia de simonia notatum est personaliter non intersuit decretis, eis tamen in t et fuit scriptis suis omnium erromeatum Propositionum profligati vis, quod in his quoque assertionibus liquera Itaque sie loquitur in suppl. q. 6 art. s. in corpo re . Cum tenetur Meerdos ad celebrandum , si non δε-sa rapia Eaeerdotis, eo teri supposito peceato mortam si lanetur: aut si desit. saltem conteri tenetur ,-hambere propositum confitenda, propositum illud redigendo ad actum sub pracepto sic δc non aliter hic sonat Iytenatuν copia Saeerdotis oblata is I seu quam primum Consessarum nancisti poterit . Non igitur dum suo

temporo confitebitur.

PROPOS. DAMN. 3. I On est contνa justitiam pro pluribus Saerificiis

L stipendium arripere. Sacrificium renum offerre et neque etiam eontra fidelitatem . etiamsi promittam promissionem etiam juramento firmara , quoa pro nullo alis oferam. Est io. Alexand. . Duplicatum stipendium potest Saeerdos pro eadem Missa licite accipera, applicando petenti parrem etiam specia.

159쪽

dus olim

um .

speetatissimam fructus ' eleelebranti eorrespondentem ;idque post deeratum Urbani VIII. Est S. Alexand. Prior assertio fundabatur in eo. quod Mista Saeris. eium infiniti sit valoris, ideoque non minus inde par ticipare videantur plures, pro quibus i Ilud offertur :quam V. G. unus vel pauciores, ex quo quidam dedu.cebant: licere pro pluribus Saerificiis stipendium ate pere , e, Sacrificium unum offerre. Aliqui Thom istae negant 2. partem anteeedentis Ob ea, quae docet D. Thomas in suppl. q. γ r. art. Iq. ad a. Ruamvis virtus Christi, qui eontinetur sub hoc Sa. eramento , & Sacrificio sit infinita, tamen i desermina in

rus est esctus, ad quem illud ordinatur; Unde ejusidem quaestionis art. I 3. Susagium Missae, inquit, distributum in multos is minus prodest singulis is , quam pro esset, si fieret is pro uno tantum , , . . Alii Τhom istae, atque plures admittunt dictam par. rean . Non valet tamen sequela inde deducta. Stipendia eniri non dantur Celebranti tanquam pretium fructus Sacrificii, sed tanquari aliquid a lege, vel consuetudine statutum ad vitam sustentandam, lex vero, vel

consuetudo numquam pro uno Sacro statuit. aut taxavit stipendia , sed illa semper prohibuit, & damnavit. Quantarum fraudum haee damnata propositio suo tempore c ut advertit quoquept- eausa fuit 1 Quot Sacrifieiis pii fuere fraudati fideles, quibus Sacerdotes etiam sub juramento promiserant. se pro iis folio Celebraturos 1 - . sane iuxta commune Theologorum proloquium, pr missio data se aeceptata obligat, cur non igitur a sortiori promisso juramento firmata ECareerum horrendus in Missarum eelebratione abusius, & quodammodo hujus propositionis damnatae pro dromus jam olim in ordinem sacerdotalem irrepserat, quem Petrus Cantor author celabris in υarbo a breviora. aedrri md perstringit cap. is. Solebant eius temporibus nonnulli Sacerdotes plures Missas in unu ni congerere , celebrantes Mi ilam Deli vel aliam praeci puam suo ordine usque ad offertorium, tum aliam Incipientes usque ad eundem locum , deinde rere iam .dc quartam eodem modo . Postea tot Secretas Orationes di.

160쪽

nes dicebant, quot Missas incaeperant: tandem sub uno Canone Sacrum perficiebant totidem additis in fine Collectis, quot initio recitarant. Hujus abusus originem adscribit Petrus Cantor sordidae quorumdam Sacerdotum avaritiae, qui, cum scirent illicitum esse pluries in die celebrare . has plurium Missarum insitiones invenerant, ut multorum devotioni petentium pro se osse tri Sacrificium unica celebratione ut existimabant a satisfacientes, plura uno Sacrificio sen eas noster stipendia corraderent. Has autem Missas baris baro vocabulo bifaciatas, de trifaciatas nuncupat, quia duplicem, vel triplicem faciem ἰ repraesentabant. Caeterum eas veluti monstra, ac institutioni, & consuetudini universali contrarias Ecclesia ea tempestate sicut dc hane modo propositionem seriit 3 improbavit.

ει detestata est . . , di .

In propositione secunda regnat etiam auri sacra fames. Porro ut haec accurate percipiatur, observandum

est, triplicem solere distingui portionem effectus Sacrificii Missae . Una est generatissima, quae ex intentione Ecclesiae applicatur Papae, Antistiti, Regi. imo quoad affectum limpetratorium omnibus circumstantibus, qui terio aliquo sensu totidem offerentes sunt, Portio specialissima est, quae reservatur ipsi Sacerdoti . etiam dum honorario accepto, pro alio celebeat. Alia portio appellatur specialis, N: est ista , quam applicae Sacerdos specialiter illi, pro quo Sacrificium offert. Eam stati in demonstratum est non posse per unum dumtaxat Sacriscium applicari pluribus, qui Misani petierant, & distinctum tribuerant stipendium. Itaque

haec modo propositio versatur circa portionem , ut vocant, specialissimam, quam nonnulli a se abdicabant, ut pro illa stipendium acciperent. Sed hoc abunde refellitur ex eonsuetudine Ecclesia .

qua, errare nou potest, ut continuo, de indefesse infinitis in locis repetit Angelicus. Ecclesia autem non patitur , ut sit in Sacerdotis potestate de portione illa D/cialissima disponere, aut eam a se pro nummis abdicare: cum ex Ecclesiae praescripto se Millam se in os O erre profiteatur: Pro innumerabilibus peccatis, is ieri offensionibus. O negligentiis meis. Piari verat Aposto' rio. lus

SEARCH

MENU NAVIGATION