장음표시 사용
221쪽
I g. In statu . . . . passivo exercentur omnes virtuta distinctae, non cogitando quod sitit virtutes. In qu libet momento aliud non cogitatur . quam sacerae id , quod Deus vult . di amor Zelotypus simul ei cit, ne quis sibi virtutem Velit, nec unquam sit adeo virtute praeditus , quam cum Virtuti amplius assillus non est.
rs. Potest diei in hoc sensu, quod anima passiva.& desinteressata nec ipsum amorem Vult amplius . quatenus est sua persectio , di sua felicitas , sed mlum quatenus est id, quod Deus a nobis vult. χo. In confitendo debent animae transformatae sua peccata detestari , δε condemnare se ., 3c desiderare remissionem suorum peccatorum , non ut propriam purificationem, Ec Iiberationem , sed ut rem quam Deus vult . de vult nos velle propter suam gloriam. 1 t. Sanini Mystici excluserunt a statu animarum
transformatarum exercitationes virtutum.11. Quamvis haec doctrina de amore pura esse pura , es simplex persectio Evangelioa in universa traditione designata , antiqui Pastores non propone bane passim multitudini justorum, nisi exercitia am ris interemti eorum gratiae proportionata. 13. puris amor ipse solus constitute tot m vitam Interrorem , & tunc evadit unicum principium . dcunicum motivum omnium actuum . qui deliberati εω meritorii sunt. Non intendimus tamen per expressam Propositi num hujusmodi reprobationem alia in eodem libro contenta ullatenus approbare : Datum Romae apud Sanctam Mariam Majorem sub annulo Piscatoris die XI L. Martii MDCXCIX. Pontificatus nostri Anno octavo. I. F., Caia. Albanus I Propositiones I. B. 4. s.f. de vigesima tertia. D. THOMAS I. a. q. 6 s. are. 4. & s. in corpore. FAdes, O ver possunt quidem esse sine rhaν itate a at chamritas sine fida ct spe cinctatu viae nullo modo esse pinis . Dari igitur nequit habitualis status amoris Dei , qui est charitas pura , dc sine ulla admixti ne motivi proprii imiteta , quo Aee timorrarum ε
222쪽
mm nee desiderium remunerationum habeane amplius partem , in quo non ametur amplius Deus propter felicitatem in eo emando inveniendam. Talia enim charitas pura sine ulla admixtione proprii inte4resse, & per quam charitatem neque homo desidere exemunerationem, neque Deum amet propter se licitatem suam , tollit rationem spei , quae direcia is pro ἀppium bonum respicit is 2. z. q. I=. art. q. adeoque remunerationem , proprium interesse , ct felicitatem suam. Unde iterum Angelicus quaestionis art. v. ad MSpes, inquit, principaliter respicit beatitudinem aterianam scilicet ut sibi obventuram.
Hinc de ruit Propositio secunda, dc simul resellituectatus indisserentia, de quo in aliis fit mentio. Oporiatet enim ut homo positiυε Velit salutem ut bonum pro. prium csicut vidimus ex D. Thoma adeoque ut prooipeiam salutem , ut liberationem suam aternam , ut suum interesse omnium nra X mum.
Unde purus amor ito solus de quo Propositio 13.
non constituit totam vitam interiorem e cum etiam aliis vir iuribus Theologicis dare locum oporteat, proqindeque de spei , quae aufertur , si Reatitutinem nora respiciamus , ut interesse proprium. Ckaritas quidem attingit Deum, ut in ipso si at, non ut ex eo aliquia nobis proveniat 1.2. quaest. 23. arti c. o. Atque ita ten dit in Deum sine ullo intuitu ad mercedem aeternam gattamen talem intuitum charitas non excludit , sesillum per spem elicitum perficit , sicut perficit actus
reliquarum virtutum , ut illarum omnium mater, raridiae, & serma, unde etiam spes per charitatem forma itur, is perfectionem virtutis acquirit. I. 2. quaest. 61 .art. 4. adveniente charitate spes perfectior reddituν. quia de amicis maxime speramus . 2. 2. quaest. Iy. ar 'g. Et consequenter quo persectior est charitas, eo perffectior spes evadit: adeoque excellens etiam amor coinpatitur spem, proindeque solus amor non constituit
totam vitam interiorem. Propositiones Z. g. s. Io. II. 3c I .
D. THOMAS loco citato. Spes directa ρropriam boqxum cadeoque suum interesse respicit. Unde renuari
223쪽
iis, non recte per Propositionem septimam ponitur in MI ua postquam externη omnia reliquerimus, renunis ciemus quoque spei nostri interese proprii etiam aper. nis qui enim isti renuntiaret, spei absolyte renqntia
Hinc nee est spes vera . si sit desiderium desinteres eum promissionηm c de quoi agit Propositio II. nec anima potest confieere sicrifieium abiolutum sui interesese proprii quoad aternitatem. ut habet Propositio s. Se i q. hi quia persuasio reprobationis spei contrariatur non pinest animae umquam in vinci iliter persuasum esse persuasione reflexa , se iuste reprobatam esse a Deos quemadmodum habet assertio nona. Imo si aliis cui talis revelatis c de reprobatione 4 fieret, riberer in- relligi non feeundum modum Prophetia prad sinationis πιι pr eientia , sed per modum Prophetia eomminationis qua intelligitur supposita eonditione meritorum . Dei erit. q. 23. art. 8. ad A.
Proinde Directobr propositio est 12. non potest tali animae permittφre i ut simplieiter aequiescae jacturae fui proprii interessa, ct iusta condemnationis.
interiorum, quando non repria.
aenis illieitum passionis motum. Et adtas inferiorum vi-Fium . etiam exteriorum membrorum possunt esse pe ora .seeundum quod de is ordinatio superioris moris . Ibid. art. 8. adiunde in purificatione amoris etiam in anιma probata, numqium exemplo: Christi. ut male vult Autl Pr, ea fit separatio partis superioris animae ab inferiori , ut actus partis inferioris maneneant omnino earca. voluntaria perturbatione 3 in quiretius pars superior partem non habeat, adeoque qui
e peccato osse videri possint . Ratio iis periorcebet invigilare actibus virium inseriorum illiquer utantur tarum desectus , si ejut ordinatio , diremGlo, seu moderamen defietae. Unde qx tali syste male , ex communieatione illi utramque inter eartem interrupta , videntur nonnul Ia dimet nare perieulosiora dogmata invito haud die is Autliore lategerrimo, '
224쪽
Propositiones Is . I6.5c. γ THOMAS licet mctor maxime contem Plati Uuς,
ut interdum dum oraret, imo Lepius, cubitι altitudine a terra sublatus cerneretur 'ae. a. q. I 8 I. Art. q. ad 3. Ex corporιs gravitate, inquit, reerahimur ab alti. sudine contemplationis. Unde subdit Greeor. Homin Ezech. Quod ipsa sua infirmitate ab immensitaietanta Celsitudιnis animus in semetipso relabitur . Qui
dabitur igitur status contemplaticinis adeo submits . adeoque persectae , ut fiat habitualis , ita ut quotie anima actu orat, sua oratio sit contemplativa s Imo quia pondera infirmitatis humana deprimitur animal ad inferiora, ideo eontingit, inquit Angelicus 2. Q 83. aris I 3. ad 2. quod quando mens orantis ascendit in Deum per eontemplationem , subito eυagetur. Propositione II. 'aminabus ejusmodi contemplati. vis . In casu non uno adimitur intuitus distinctus
sensibilis , ct reflexus Iesu Christi tanquam 1oite non satis sublimis, eo quod sit sensibilis. Aliter D.
Thomas discurrit 2. h. quaest. 82. art. 3. ad 2. Sicut mens humana indiget Ana nuductione ad cognitionem Di, vinorum : ιta ad dilectionem ducitur per aliqua sensi bilia nobis nota r inter qua praequum est Humanitas Christi . . ideo qua pertinent ad Christi humanitatem , maxime devotionem excitant . Quidni ci contem in plationis materiam , de objectusta subministrant r Haevia contemplationis a tanto Ddctore tradita tutius gradimur. Tradidit autem ille di modum meditandi 2. 2. q. Is . at t. i. in quo varios illius actus discursi vos de quo propositio is . iam m. bus etiam persectis com 2 petentes nil re suo admirabiliter explanat.
Propositiones I 8. I9. 2 o. 2 I. dc 22.
D. TH AS quatuor halce priores Propositionet.
quibus te movetur a dicto statu contemplationi , seu passivo studium omne virtutem ut virtates sunt, ut
tersectio, vel liberatio nostra sunt, adeoquae quae sunt ejusdem spiritus cum sex primis, de vigesima tertia, refellit iisdem vel bs jam bis allegatis. Sper directe pro primm bonum respicit , ergo homo vult virtutem si, periectionem suam , felicitatem suam , liberationem tuam, praesertim zzrm quilibet teneatur vitare d mna rionem i
225쪽
tionem in 3. ad Annib. q. 3s .ar x. adeoque omni staradio colliniare ad liberationem 'am. Propositio 11. quaestio facti est tendens ad hoc , quod antiqui Pastores non proponerent passim multitudini Iustorum . nisi exercita amoras interegati eorum gratiae proportionata. Quasi hoc perversissimo tae ulcimajorem gratiam plures habeant, quibus doctrina da more puro proponi queat.
Saeculum decimum - octavum. CArol. Ieeundo Hispaniatum Rege, clementissimcl
nostro Principe x. Novembris Iros. e iviser pto. Saeculum hoe luctuosissimam faciem induit. Mars ubique extremas vires exeruit. Nulla Europae portio dirum potuit declinare incendium. Sanguis undique loe per annos, ad eruentissima spectacula horren . flente, ululante Europa, terra, marique uberrime effusus illud nequivit extinguere. Flammx credebatur per petua, nutrimentum ei suppeditantibus animis in muteuam perniciem conjuratis. Tandem placuit miseranti Numini, quod immutat ear Principum Job. I 1. eorda bellantium Regum inflectere, de immane sistere incendium, pace Rastadii composita, et in Badensi eo
Dιm. Dum haec geruntur 3 proscriptae sunt a Clementenare XL felicissimi Regiminis 8. Septembris Iri 3. Propo εunt Pro fitiones io i. exeerptae ex Libro Galli coe idiomate im ορsti'. presso, 3e In plures tomos distributo, sub titulo ra
P Authoe illius est P. Ruesnal per varias, tum in Gai lia , tum in Belgio commotas procellas semosius. 'u' Liber eum primo aspectu legentes specie quadam pie tatis illietae . plurium versabatur in manibus . Ar ridebant molliti sermones, diffusa unctio , emenda4tior lingua Gallica; sed sub splendido Pietatis appa ratu prava occultabantur dogmata. jam olim in Ba'io de Ianferio damnata. Atque irio scilicet quod vulnus intus lateret, samma istius libri pernicies potis simum progrediebatur, de invalescebat ν unde 'elut
improba sanieri amnisi secto uberet sotas potuit et
226쪽
rumpere. Itaque sectum est ulcus. Liber fuit diligenώtissime discussus. Ex eo prorupere nin unus, aut al. ter, sed plurimi, & pridem proscripti, de nove etiam adinventi errores. Noxia aizaniorum semina e medio eritici, quo tegebantur, educta omnia oculis a Ponti. fice exposita sunt. En modo Constitutionem Pontificiam una cum Pro. positionibus Io I. per eam profligatis. Porro visum est quod non existimamus inutile ad singulas designare Ioea, ex quibus illae extractae sint.
Unisersis Christi fidelibus salutem , , ct Ipsolicam Benedictionem.
UNigenitus Dei filius pro nostra; dc totius Man' OUN. di salute filius homio is factus, dum Discipulos tutio
suos doctrina venitatis instruerer, universamque Ec- Clemen. clesiam suim in Apostolis erudiret, praesentia dispo, fis XL nens, & sutura prospiciens, praeclaro, ac saluberrimo uias 3 documento Nos admonuit . ut attenderemus a salsis Prophetis, qui veniunt ad Nos in vestimentis ovi. um, quorum nomine potiis mum demonstrantur Maisy gistri illi mendaces, & in deceptiones illusores, qui .i splenduia pietatis specie prava dogmata latenter . inini sinuantes. introducunt sectas perditionis sub imagine Sanctitatis , utque facilius incautis obrepant , ψ quasi deponentes lupinam pellem , Ee sese Divinae Legis sententiis , velut qu busdam ovium velleribus a.' obvolventes Sanctarum Scripturarum , adeoque et ly ' iam ipsius novi Testamenti verbis, quae multiplici-ῖ ' ter ici suam , aliorumque perditionem depraVant, ne quiter abutuntur: antiqui scilicet, a quo progenit Ni t sunt, mendacii Parentis exemplo, ac magisterio e νς - docti, nullam omnino esse ad fallendum expeditio
ix ' rem viam, quam ut ubi nefarii erroris subintroduci
227쪽
he i aut olentia, ibi Divinorum verborum praetenai ihur aut horitas. 3 .
His non verὰ Divinis monitis in liructi ; ubi primum , non sine intima cordis nostri amaritudine ,
accepimus, Librum quemdam Gallico idiomate olim impressum, de in plures Tomos distributum, sub tiis
flexions moratis fur thaque verset c. A Paris Io99. Aliter vero ... Abrege de la morale de ι' Evanglia, des Actes des Astot res, des Epitres de S. Paul, des Ditres Cavoniques , O de ι' Apocalnsa , ou Pensees Chretiennes μν te Texta de res Liυses Sacree cte. A paris I 693.i694. tametsi alias a Nobis damnatum, ac revera Caint holitis veritatibus pravatum doctii haru in mendae iam ulti sariam permiscententi adhuc tamen tamquam ab omni errore unmunem, a pluribus haberi, Christi fidelium manibus passim obtrudi, ac nonnullorum nou sexi per tentanti uni tonsilia. dc opera studiole nimis quaqua versum disseminarii etiam Latine redditum .
ut perniciosae in Ititutionis contagium, si fieti possit; pertranseat de gente in gentem, dc de Regno ad populum alterum: vcrsutis hujusmodi sed cultionibus, atque sallaciis treditum Ncb:s Dominicum Gregem iii viam perditioni r sensim abduci summopere doluimus: adeoque Pastoralist non minus cuiae nostrae stimulis . quam frequentibus Orthodoxae Fidei Zelatorum querelis , maxime Vero complurium Venerabilium Fra-erum . praesertim Galliae Episcoporunt , litteris . ae precibus excitati s gliscenti mo ibo, qui etiam aliquando posset in deteriora quaeque proruere, validiori aliquo remedio obviam ire decrevimus. Et quidem ad ipsam ingruentis mali causam providae nostrae tonsiderationis intuitum convertentes .
perspicue novimust summam hujusmogi Libri pernielem ideo potissimum progredi , de invalescere ι
quod eadem intus lateat , dc velut improba sanies ἐnon nisi sectio ulcere seras erumpat , cum Liber ipse primo aspectu legentes spetie quadam pietatis illitiat i molliti enim sunt sermon est ejus super Oleum esed ipsi sunt jacula . dc quidem intento arcu ita ad nocendum parata . ut sagittent in obscuro re-
228쪽
ctos eorde. Nihil propterea opportunius ἰ aut salua, brius praestari a Ni bs posse arbitrati sumus , quam, si fallacem Libri doctrinam generatim solummodo a Nobis hactenus indicatam i pluribus singillatim ex eo excerptis Propositionibu . distinctius , 5e apertius explicaremus , atque universis Christi fidelibus . . . noxia Zizanioru in semina E medio Tritici ι quo te
xebantur ι educta ..velut ob oculos exponeremus -
Ita nimirum denudatis ι dc quasi in propatulo positis , non uno quidem . aut altero , sed plurimis I gravissimisque . tum pridem damnati , . tum etiam 3
nove adinventis erroribus , plane confidimus . Min nedicentes Domino ι fore ut omnes tandem apertae iam, manifestaeque veritati tredere compellantur.
Id ipsum maxime ἡ re Catholica futurum, de se. f.' dandis praesertim in gorentissimo Galliae Regno eior. iis ingeniorum varie opinantium ι amque in acer- biores scissuras protendentium dissidiis apprime proficuum e Conscientiatum denique tranquillitati perinutile, dc propemodum necessarium , non mbdo prae
fati Episcopi , sed de ipse in primis Charissimus in
Christo Filius nosser.Ludovicus Franeorum. Ret 'Christianissim mus . cujus eximium in tuenda Catholicae Fidei puritate , extirpandisque erroribus Zelum satis laudare nim possumns , saepius Nobis est etinte- satus: repetitis propterea vete piis, dc Christianissimo Rege dignia officiis atqu8 ardenti hus votis a nobist efflagitans , ut instanti animarum necessitati prolata quantocius Apostolici censura sudicii consuleremus. Hinc adspirante. Domino ι ejusque caelesti ope confisi, salutare opus sedulo . diligenterque , ut rei magni ludo postulabat, aggressi sumus; ae. plurimas est prae dict' libro, juxta seprc recensitas respective editionet ἐfideliter extractas; dc tum Gallico i eum Latino idio. lnate expressas propositiones a eompluribus in Sacra Theologia Magistris, primo quidem coram duobus ex
venerabilibus Fratribus nostrii Sanctae Ronianae Eccleqsae Cardinalibus accurate discutit deinde vero coram Nobis, abhibito etiam aliorum plurium Cardinalium 'consilio , quam maxima diligentia ac maturitate, sin
gularum insuper Propositionum cum ipsemet Libri
229쪽
textu exactissime secta collatione , pluries iteratis Congregationibus expendi, di examinari mandavimus.. Hujusmodi autem Propositiones silat, quae sequuntur, videlicet mis. 16. 1. Uid aliud remanet animae. qirae Deum . atque
3. ed. ipsius gratiam amisit, nisi peccatum , 5epec la693. eati consecutiones, superba Paupertas, & segni indi- 69y. gentia, hoc ea generalis impotentia ad labntem, alcitationem, dc ad omne opus bonum ea . Jesu Christi gratia, principium emea. boni curiia. iascumque generis necessaria est ad omne opus bonum pla6s . absque illa non solum nihil sit, sed nec fieri potest. Aia. I6. 3. In vanum: Domine, Praecipis , si tu ipse nocilao. ec das quod praecipia. Irο93.
Rom. v. s. Quando Deus non emollir eor per.interior 28- ed. unctionem gratiae suae, exharrationes Se gratiae ex te q
693- riores non inserviunt, nisi ad illud Niagis obturandum . Rom. Ir. 5. Distrimen inter talus Judaicum , de Christianum. χ' ed. est, quod in illo Deus exigit sugλm peccati, & imple-l3693. mentum legis a peccatore. relinquendo illum in suau s. impoetentia: in isto vero Deus peccatori dat, quod ja- t. illum sua gratia purificando. Rebr. g. r. Quae utilitas pro homine ire veteri stetere . in ' ed. quo Deus illam reliquit ejus propriae infirmitati.' im-l3693. ponendo ipsi suam legem; Qaae vero felicitas non est iron. admitti ad scelus. in quo Deus nobis donat, quod
Hebris. s. Nos non pertinemus ad novum talus, nisi in Io. ed. quantam participes sumus ipsius novae gratiae, quae ci-ix693. Peratur in nobis id, quod Deus nobis praeeipit. 699. Cor. 12. s. Gratia Christi est gratia septem et, sine qua con-3. ed. fiteri Christum numquain possumus, de eum qua 'nain. 3693. quam illum abnegimus. --
230쪽
to. Gratia est operatio manus omnipotentis Dei. Mattianum nihil impedire potest aut re ardare. 2 o. 34.
13, Quando Deus vult animam salvam faeere . Sc Luci s. eam tangit interiori gratiae suae manu, nulla voluntas 23. ed. humana ei resistit. 1693. 4. Quantumcunque remotus a salute sit peccator ob. Marc. s. stinatus, quando Iesus se ei videndum exhibet lumine 6. I. ed. DIutari suae gratiae, oportet ut se dedat, accurrat, se- I693. se humiliet, de adoret Sa Ivatorem suum .is. Quando Deus mandatum suum, Ac suam aeteronam locutionem comitatur unctione sui Spiritus. & in. Lue. s. teriori vi gratiae suae,ioperatur illa in corde obedien- eo. eceiam, quam petit . I 693. 6. Nullae sunt illecebrae . quae non eedant illaee. I 699. bris gratiae, quia nihil resistit OUnipotenti. . Act. 8.
i693, tr. Gratia est vox ilIa Patris . quae homines in- Ioss. terius docet , haec eos venire facit ad Iesum Chri- Dan. 6.stum s quicumque ad eum non venit , Postquam au- s. ed. divit vocem exteriorem Filii, nullatenus est doctus a I 693.
18. Semen verbi . 'quod manus Dei irrigat, semper Au. D.
s. Dei Gratia nihil aliud est, quam ejas omnipo Rom. I tens voluntas : haec est idea , quam Deus ipse nobss q. ed. tradit in omnibus suis Scripturis. 4693.10. Vera Gratiae idea est , quod Deus vult sibi a MarcA.