장음표시 사용
61쪽
quia tamen est futurum esse . Undo e hoc nodo do immundo
sumin et in iniquitatibus concipi potest int0lligi, non quod in
sum in immunditia sit peccati aut peccatum sive iniquitas, Sed quia ab ipso semine et ipsa conceptione accipit homo necessitatem, ut, cum habeat animam rationalem, habeat peccati immunditiam, quae non St aliud quam iniquita et peccatum. Νam, etsi vitiosa concupiScentia generetur inflanS, non 3men magis est in emine culpa, quam in Sput Vel Sanguine s. Deinde inquirundo subinfert et Pato igitur, quomodo in insantibus non statim sit ab ipsa conceptione peccatum, et ora sint quae dicit Scriptura: In iniquitatibus conceptus sum, quippe non Si in illi peccatum, quia voluntatem non habent; et tamen inesse
dicitur, quoniam in emine trahunt, cum homines iam erunt, necessitatem peccandi s. Aliquando autem Originale peccatum Umitur pro SUO R-teriali, quod quidem est duplex unum Si quidem priVati Vum, videlicet privatio seu nuditas iustitia originalis iuxta illam definitionum Anselmi, qua colligitur e multis capitulis in libros conceptu viro inali ' Originale peccatum est carentia Seu nuditas iustitia cum dubito habundi eam. Est sero aliud. 0- sitivum, scilicet rebellio habitualis, o qua conSurgit pugna et rebellio actualis, quae quidum rebellio non solum os in membris deputatis ad onerationem et rospectu delectationum
carnalium, immo otiam in omnibus instrumentis Sensuum interiorum et X teriorum, et univerS9liter, Ubicumque S appetitu SenSitivus, quae quidem rebellio est causa pronitatis ad malum respectu Omnis materiae virtuosae. Et ista rebellio multis nominibus nuncupatur; vocat eam tyrannum AuguStinUS,
libro II De baptismo parvulorum, et in libro De nuptiis et
concupiscentia , dicens, quod vi in nobis Si concupi Scentia, quae non est permittenda regnare sunt ut eius deSideria, quae Sunt concupi Scenti3 actuales, qua sunt arma diaboli provenientiae languore membrorum languor enim tyrannu QSt, qui OVet dosideria mala s. Vocat autem eam legem membrorum pOStOlus ad Romanos PR, ubi dicit: ideo aliam legem in membris
62쪽
meis repugnantem legi menti meae. Unde Septem Sunt nominR, quibus consuevit rebelli nominari, qua Magister Sententiarum ponit per orclinem libro Dd. 30 quaerenS, quid Originale peccatum dicatur, et respondet, quod Ome peccati, concupiScentia, cupiditas, e membrorum, languor naturae, tyr3nnuS, qui est in membris nostris, lex carnis. Hanc rebellionem Oeat peccatum apostolus ad Romano. dieens: Concupiscentiam nesciebam SSe peccatum, nisi lex diceret: Non concupisces et ibi: Non iam ego operor malum, quod odio, sed illud peratur, quod habitat in me peccatum; et ibi: Video legem captivantem me in esse peccati, quae est in membi is meis. Propter hane etiam rationem caro nostra appellatur caro peccati et coi pus peccati ab eodem postolo. Ex quo Videnter colligitur, quod huiusmodi turpitudo vitium est et peccatum; certum est Utem quod non est peccatum formaliter ergo materialiter tantum Aliquando autem Originale peccatum Sumitur pro Suo sor- mali voluerunt enim aliqui dicere, quod non esset formaliter culpa se Dei offensa, qua videlicet vel puer 8Set culpandus formaliter, vel oculi divina maiestatis offenderentur, Sed quod esset nisus quidam, Obligati et reatus et obnoxieta atque addictio ad poenam temporalem, quae est ames, Siti S, OPS et Similia, et ad poenam aeternam, quae est carentia divinae Visionis. Sed hoc contradicit aperto sontentia apostoli, qui dicit, omnes natura fore silios irae, ad Ephesios 2 , et vasa divina iracundiae, ad Romanos M. Clarum S autem, quod Deu non offenditur nec irascitur nec odit nisi culpam et illud, quod est formaliter iniquitas, peccatum et offensa, iuxta illud prophotae :Quoniam non Deus volens iniquitatem tu es et David ': Dilexisti iustitiam et odisti iniquitatem. Quare reStat, quod peccatum originale non sit aliud sors naliter quam esse in Deo Offensa ac ira et Odium. Unde proprie dici posset, quod originale peccatum est originalis rebellio, prout est Osssensiva η- iustatis divinao, ut quod praemittitur oristinatis rebellio Soteneat e parte materiae, quod ver subditur offensa divina rotuniatis se teneat ex parte formae.
63쪽
1. Sed his, quae dicta Sunt, Obvia r videtur, quod nullum naturale peccatum est nec Ormaliter nec maturia litor rubellio autum est aliquid homini naturale, nam natura Sequitur carniScomplexionem ergo ipsa non pertinet d Originale pocc9tum. 2. I Ieterea, peccatum Originale est aequale in omnibus hominibuq sod obsellio non est in omnibus aequalis, immo minui dicitur secundum complexiones materiale minus calidas: ergo non videtur pertinere ad peccatum Originale. 3. Adhuc peceatum nihil est secundum Augustinum Super Ioannem 3 et peccatum nulla essentia est, prout dicit AnselmuS, De conceptu virstinali, c. 5 cum igitur habitualis obsellio sit aliquid Halo, videtur, quod non Sit liquo modo peccatum. 4. Amplius, ista rebellio vel est ipsa Complexio vel comple-Xionalis qualitas carnis Vel proprieta conSequen ipsam Omplexionem non est orgo pertinens ad pecCItum. 5. Item, respectu eiuSdem formalis non obo poni nisi unum formalo; sod arsentia originalis iustitia est materiale in peccato originali, ut dictum est ergo PQbelli materiae non pertinos ad ipSUm. 6. Rur Sum in baptigati non remanes Originale pecc9tum nec aliquid porti non ad ipsum ut videtur, nisi orto per modum poenae, Ut OPS, Sitis et famos; romano autem in baptigatis rebellio ergo non est pars aut maioria origin9li peccati, sed
magis poena esse tu et sequel 3. T. Prueterea, si Voluntarium deo coniunctum QS peccato, Ut nullo modo peccatum sit, nisi suserit voluntarium s Sed Sta rebullio non subiicitur voluntati immo nec actu eiu primi, tam non sit in potestate nostria, quominus eis BD 3mur, Secundum Augusti nulli' ergo ista obollio occatum non est nec Dei 1 sqnsa. Unde irrationabilitor Dous offunditur irascitur et dete- Statur ac horroscit infantem, in quo turpitudo naturaliter invenitur, cum de his, quae a natura insunt, nec laudemur nec Vituperemur nullus enim increpat turpe aut caeco perint Ur3m,
Sed eos, qui propter dosidiam et sui inexercit: tionem et n0gligentiam facti sunt turpes et caseo per vini potationum vel aliam incontinuntiam, sicut dicit Philosophus, III Ethicorum 10 .
64쪽
40 TRACTATUS PETRI AUREOLI. 8 PI Retere3, Omne peccatum est in voluntate aut in anima
rationali, ut dicit Anselmus, De conceptu virginali Q. Tin; ista autem obollio est in appetitu Sensitivo et in carne non igitur pertinet ad peceatum. 9. Praeterea, peceatum original non fuit in Adam, sed tantum actualo; sed in Adam fuit ista robollio secundum illud scriptum Gunosis Aperti sunt oculi amborum, et cosinOverunt, Se Ss nudos, et consuentes folia cus fecerunt sibi perizomata ergo videtur, quod hoc non it Originale peccatum. Non obstantibus tamen his dicendum est illud quod prius. Ad cuius videntiam est Sciendum, quod quidditas originalis poccati declarari potest in ordine ad Se ipsum, et sic non est aliud quam qua sedam inclinatio vitiosa, quae principaliter est in appetitu sonsitivo, videlicet rebellio et reluctatio ad rectam rationem, quae Sicut manu paralytici est inobediens et reluctans, et dum oligitur moveri ad d0X ter9m, pravo sertur in SiniStram, secundum Philosophum in in I Ethicorum . Ex consoquenti autem est in voluntate et appetitu intelluctivo; nam appetituStrahit appotitum, Sicut rota trahit rotam, Secundum eundem in III De anima . Et indo consurgit, quod erim hominis et costi talis humana prona sunt au malum ab adoleScentia Sua, ut dicitur Gonosis S . Oritur autem ista pronitas ad malum et dissicultas ad bonum ex quibusdam delectationibus complantati in appotitii sensitivo impollontibus rospectu seluctabilium
obiectorum Xcessive et ultra rationem, et ex tristitiis retr9hentibu P0Spectu actuum virtuosorum. Huiusmodi autem delectationes et tristitia habitualos non sunt aliud quam quaedam di S- positionus et qualitatus vitiosae. on enim Sunt id ipsum, quod appetitu Sensitivus, quod patet e multis primo quidem, quia in Virtuosis hominibus por sexorcitium et assuos actionem in bonis 3ctibus minuuntur, et tamen non minuitur substantia appetituS; Sectando, quia in glorificato corpore non erunt uitrimodi habituales tristitia vel dolectationes, et tamen erit appetitus tertio quoque, quia intenduntur in prave viventibus et vitiosis. on
65쪽
CAPITULUM II. 41 autem sunt etiam consequentes de necessitate natur9m, quin Separari possint propter eaSdem rationes Sequuntur tamen nuturalem compl0Xionem sibi relictam, Sicut rigidi las aquam con-Sequitur, et tarnon potest Separari ab ipsa. Sed tunc surgit dubium quomodo ori dispositio vitiosa, Cum nullum naturale sit vitium Et sine dubio, si in homine non esset ratio nec intellectiva apprehenSio, Sed Superior apprehensio et iudicium, quod esset in o esset iudicium sensiti Vum, tunc non Videretur esse aliquod Vitium Vel peccatum, quia vitium est corruptio naturae, X Metaphysicorum , et peccatum est illud, quod est praeter naturam, II Physicorum . Undo nullus habitus dicitur vitiosus, nisi in quantum est diSCOnVenien et corruptela naturae, in qu est. Et propter hoc in brutis dolo talionus ista vitiosa non sunt, quia Sunt animaliat9ntum in homine Vero, quia non est tantum animal, Sed animal rationale, et est in ipso iudicium rationis, delectationes istae Vitium Sunt pro eo, quia Su9 propria natura diSCOnVeniunt. Quidquid enim est praeter rationem, St praeter B tu PBm O- minis, cum homo sit solum intolleotivus maximo et principaliter, Secundum Philosophum IX Ethico Dum Potos etiam seclarari in ordino ad Suum OppOSitum Origin9le enim peccatum opponitur originali iustitiae, qua nihil aliud sui in statu innocontiae 1 parentibus primi S, qU3m quae dam habitualis doluctatio et tristitia omnino opposita pr9 edictis doluetationibus ut tristitiis vitiosis, e quibus consurgebat Summa pronitas ad bonum et distieultas ad malum. Unde Sicut post naturam lapsam homines ad malum proni sunt et ad bonum dissicileS, sic per oppositum m natura instituta proni erant ad bonum se dimetios ad malum o se huiusmodi doleo lationibus proveniebat concordia et obsedientia 9ppotitus Sensitivi et voluptati ad rectam rationem; propter quod appellabatur merito iustitia, rectitudo et aequitas. Et hinc est, quod nudi parenteSprimo non erubeScebant, quoniam in eis nihil erat turpe, nihil obliquum. Quia Ver consequeretur quemlibet hominem ab Origine et a natura huiusmodi pulchritudo, idcirco dicitur Origi-
text. M see sensum August. Enchir. C. 2 . . Clis text. 49 sqq. C. 5 qq.). C. Vivere autem nihil aliud esse quam sentire vel intelligere r3ecipue et proprie Videtur B.
66쪽
42 TRACTATUS PETRI AUREOLI.nalis iustitia iustitia enim dicitur propter concordiam ad rectam rationem, Origin9li Vero, quia Originem SequenS. Ubi considerandum est, quod ista duae dispositiones de-loctationum et tristitiarum Oppositarum, quarum una Si in natura proStr3ta, qu3m modo geStamus, iter Vero in primi parontibus se in natura instituta sic o habent ad natur9m hominis simpliciter considoratam, quod una, videlicet vitiOS9, Stnaturalis homini, in quantum est animal, et emcienter, quia ex complexione consurgit, et Ormaliter, quia 9pprehonsioni sensitiva et iudicio congruit, sicut et frigiditas aqua congruit et oritur ex principiis eius. Altera vero, videlico qua suissol in homine, si per man Sisset, erat quidem homini Simplicitor considerato naturalis et congruens, in quantum homo formaliter, utpote inclinans Secundum rectam rationem, non tamen molenter', quia non oriretur ex principiis hominis, in quantum homo, sed daretur effective a Deo. Licet igitur dispositio vitiosa non sit homini naturalis, inquantum homo, tamen hominem sequitur sibi ipsi derelictum; te converso, licet altera dispositio virtuosa instituta natura sit naturalis et congruens homini in quantum homo, non tamen pSum sequitur sibi ipsi dorolictum, Sed portet, quod donetur 3 Deo. Sucundum aliquos quidum daretur cuilibet puero, dum genera Petur, sicut et anima continuo infunditur a Deo Sed magis proba bile videtur, quod primo Ada data orat vis transsundendi activa, tu non Solum caro pueri generaretur, illimo etiam illa quali lasvirtuosa in carne isti enim qualitas non pl)Iret, Cur non possit subsesso licui virtuti et activitati naturalis gentis. Potest otiam tertio docta rari natura originalis peccati in ordine ad subiectum, quod quidem Secundum aliquos S VO-luntas dicunt enim, quod At in voluntalo rebellio it rationem, sicut et in appetitu Sensitivo, ex qua voluntas est ad bonum dissicilis ut ad malum proclivis quam quidem insectionem nim Rtrahit e coniunction ad carnsem insuctam in primo instanti Sua insusionis. Quod quidem Stare non potest tum quia non app3ret, a quo cauSetur Sta rebelli in ipsa voluntate, non enim
a Deo, cum Deus creat ipsam animum rectam, nec 3 3rne, Umnihil imprimat in animam effective tum quia voluntas non habet huiusmodi rebullionem, immo complacet in bono rationis na-
67쪽
CAPITULUM II. 43turaliter, iuxta illud apostoli ad Romanos T in Leae mihi olenti bona est, conuelector enixu leo Dei sectinuum in te Piorem hominem; et illud : Non enim quod volo bonum hoc asto, Sed quod suis malum, hoc facio. Et Philosophus dicit VIII Ethicorum , quod volumus omn0 quidem bonia, eligimuS
autem nequ3 quam e quo apparet, quod Volunta etiam nunc in natura prostrata non rebell9 ad rectam rationem, immo naturuli ter complaco in bono rationis; sed tot rebollio oritur ex appotitii sensitivo Voluntatem contr9hente.
Propter quod dicunt alii, quod Si originato peccatum in Voluntate Subisectivo, non quia sit aliquid positivum, sed quia est mora privatio et carentia iustitia originalis, qua quidem erat in voluntate quidam ubi tu dominativuS, quo in plena obsedionii poterat voluntas appotitui dominari et ipsum coercere,
ne moVeretur contra rationem nec praeveniret ipsam. Et quia habilus et privatio sunt in eodem subiective, neceSSe St. VI Od privatio istius habitus sit in voluntato, ut hoc est Originale peccatum; et tunc non est di incult9s, quomodo nima e coniunctione cum carno contrahat originale . Non enim contrahit aliquid positivum, sed quia 9ro immunda indigna est, quod anima copulata cum ea aboat habitum praedictum, idcirco contrahit privationem illius, et ita originalla pecc9tum. Sed hoc Stare non potest, tum quia apostolus ad Romano Tε, ubi tractat istam maioriam sto peccato originali, nulla habita montione de privatione tali concupiscentiam xistentem in carne et essem membrorum nominat aperto peccatum tum quia Augustinus in libro II De baptismo parvulorum , ubi tractat istam materiam, nihil liud dicit osso peccatum nisi vi carnis inobedientiam , qua vocatur K peccatum habitan in membri no- Stri y tum qui in voluntato non sui tu titia originalis subi clive nam Obediqntia non est Subiectivo in praecipiente, Sed inobediento. Erat utorii originalis iustitia obsedientia partis in
V. 2 sit. In Deniocissitur testem, solenti mihi Licere bonum, quoniam mihi
malum adiacet ' V. 9. C. 2 et Amat inusiluisque non quod ipsi bonum est, sed quod apparet :et e la alias 5): a Volunt quidum honesta omnes aut plerique, seu utili tamen diligunt s. Et it orat Eudem. c. 0 habet: o Deliberativa enim' ero omnes, qu0 eligimus, 3dem Volumus, ne tamen quae volumiis, omnin Eligimus . V. 20. C. 22 n. 36.
68쪽
serioris ad voluntatem et rationem, sicut bidum ' dicit Augustinus alioquin, si in voluntate fuisset coercitivus habitu P0- Spectu appetitu S, Violentaretur ab pSa, et non se haberet tantum imperatiVe OluntRS.
Propter quod dicendum, quod originalis iustitia obsedi0ntiam includit totius appotitus, ut ibi erat subiective; quare et peccatum Originale, quod est inobedisentia, erit subisectivo in ipso;
est tamen in voluntate attraetivo, in quantum trahitur volunta Sad obollandum rationi propter coniunctionem cumrappetitu e-bollant0. Quia oro obedientia et inobedienti Opposita Sunt, sive sint actuales sive habituales, idcirco originalis iustitia ut iniustitia opposita sunt et contraria. Contrarium autem unum so habui per modum dignioris et per modum habituS, alterum Vero per modum priVationis et minus digni, sicut calor et al-bodo sunt habitus, frigiditas autum et nigredo Sunt privationes. Ex quo equitur, quod Originalis iustitia sit quasi habitus, originalis vero iniustitia privatio ius et in hoc intollectu verum eSt, quod communiter dicitur, peccatum originale esse privationem, non quin Sit liquid positivum, ut dictum est. Potos otiam declarari natura originalis seceat in ordine ad Deum, respectu cuius est imputabilita S, Offensa et culpa. Imputat nim Dous huiusmodi obollionem ad offensam se culpam naturae, quam invenit a primo homine propagalam. Quod, quamvis iniquum et irrationabile videatur, tum quia non est in poteState pueri sine ipSa nasci, tum quia non est a Voluntate et libertat et o proprio motu, quae videntur Xigi ad hoc, quod aliquid sit ossuus o culpa, nihilominus hoc rationabilitero iusto sit propter multa primo quidem, quia propter peccat Imprincipii iuste offensa procudit, immo et poena contra Un3m communitat0m, sicut apparet in humanis. Cum ergo primi parente fuerunt quasi principes o capita totius humana multitudiniS, non est iniustum, quod seorum culpa et turpitudo ac rubellio divina maiustatis ost sensiva in multitudinem totius generi derivetur. - Secundo vero, quia Secus S de peccat et OssenSa persona et do offensa natura unius Vel generi Vel nationis Licet enim ration porsona nullus iusto offendatur nisi propter peccatum per Sonae, OleSt tamen unum genu Vel n3
Et c. 23 n. 3 sec. sensum. SeSs principio.
69쪽
nati iuste diri propter peccatum excessivum alicuius notabilispersonae de illo genere. - orti Vero, quia etiam conditi n9turalis aliquarum nationum est displicibilis propter hoc, quia turpis os aut dissona rationi; et idcire robollio, qua invenitur in hominibus obvia rationi, non Si mirum, Si quantum S e Se, odibilis sit Deo, Sto, quod non it a propria Voluntate. - Quarto Vero, quia non Oditur directe Socrates vel Plato se quilibet singularis homo alius, Sed oditur ipsa natura tota Licet autem odium personae exigat voluntatem et assenSum pSiUS, non tamen offensa naturae; sed contrahitur per voluntatem totius naturae et RSSensum ipsiuS. Ota enim natura potest accipi volnumeraliter et divisim et sic est in protomartyr Stephano et cunctis hominibus vel originaliter et virtualiter et coniunctim, ut sic suit in Adam ut in Eva Quapropter X consensu ipsiUS in occatum fuit tota natura consentiens in ipsum, et ideo turpitudo illa ut rubellio morito imputatur ad iram et odium et Ossen-Sam reSpectu totiu naturae. - Quinto vero, quia huiusmodi Offensa et culpa non imputatur a Deo puero et infanti usque ad liquam poenam sensus, ignis et lias amictivam, Sed usque ad privationem visionis divina o et quia sex nulla iustitia visio Dei debetur naturae humanae voluerat autem et proposuerat Se daturum toti natura et generi Adae, Si Adam eius praeceptum servasset et illam rectitudinem habitualem, de qua Supra dictum est. Nullam ergo iniquitatem facit, Si non servata ab Adam illa conditiono, ausor donum sua visionis Oti generi, cui daturum se proposuerat, ipsa conditione Servata. Et Secundum hoc non est aliud Deum dire puerum propter UiUS- modi habituatum sebullionum ut turpitudinem, niSi quia non reputat ipsum dignum nec competuntur ornatum ad ingrediendum istam familiaritatem, quam habent, qui eius a Spectu et Vi
Ex praedictis ergo potest originalis peccati aliqualis dest-nitiva notificatio sormari, ut dicatur, quod si habitualis rebellio appetitus sensitivi universaliter ad rectam rationem, privativa iustitia et obedientia eiusdem appetitus a Deo primi parentibu generose collatae, offensiva, displicens se odibilis divinae maiestati, cuius notificationis intelligentia patet ex praedictiS. Ad 1 ergo eorum, quae obiiciebantur Superius, dicendum, quod haec rebellio non si naturalis homini, in quantum homo
70쪽
forma litor, quasi congruen rationi homini S per quam est homo,s0d tanturn offective et causaliter nasi Oritur ex compleXione
ipsius orelicta sibi ipsi, et qui natura propria ponto in Ad 9m priva Vi Se Opposito, quo ineXistente, nullatenus haec obsellio orirsetur isto sibi imputatur ad culpRm. Ad 2 dicundum, quod robollio non est aequalis in Omnibus hominibus imputabili tu tamen in omnibus est a qualis, et ita original quoa d Suum ibi male aequale remanet, licet non quoad
Ad 3 dicundum, quod peccatum os nihil aliud sormaliter,
quam privatio et Sic rebellio, in quantum peccatum, Ormnli tor os privatio rectitudinis eo modo, quo unum contrarium aliud privat materialitor lamen omne peccatum est aliquid positivum, cum in aliquo renti sundetur. Ad 4 dicundum, quod rebellio non est ipsa compleXio, Sed est proprieta ipsRm consequens, eti9m naturaliter, et tamen imputatur ad culpam propter rationem iam dat3m.
Ad 5 dicundum, quod robollio se privatio ori' inalis iustitia incidunt in idum, sicut frigidita sit privatio caloris propter
quod non sunt nisi unum materiale PeSpectu offensae.
Ad 6 dicendum, quod in baptigatis romanet rebellio et obrentia Originalis iustitiae, non amon imputabilitas v0 Dei
offensa, quia Deus libere potest offensam suam remittere et donare, Sicut o homo alii homini libere donat offensam. Est autem considerandum, quod peccatum, vitium, OssenSa et culpa, is sint id in ea litor, tamen ratione et formaliter distinguuntur. Nam vitium et peccatum dicitur in ordine ad naturam, in qua est, cum non Sit liud quam privatio et corruptela naturae';0 ido rebullio, in quantum privatio originalis rectitudinis, dicitur peccatum qui secundum hoc eSi di Sconvenien n9turae humanae, qui Si homo por rationem, ut supra dictum fuit, offensa vero addit super huiusmodi corruptel9m respectum ad Duum, cum sit displicentia Dei, et idem est do odio et ira. Unil robullio illa offensa dicitur, in quantum non compl3cet, immo displicut Deo culpa vero addit reSpectum ad poen9m; nam poena et culpa relativo dicuntur, et ideo rebellio ista culpa dieitur, in quantum moretur privationem divina visionis.