장음표시 사용
71쪽
Ad T dic nilum, quod Origin9lo peccatum volunt9rium estui ordine ad totam naturaui in Ad9m X istentem virtu9liter et coniunctim se idcirco est vitium natur9e, non ingui II Um
Ad 8 dicundum, quod peccatum Originale est in appetitu
Sensitivo, qui OnSt t ex aliisna et corpore Undo non Si in anima praeciso sumta, Sed in toto coniuncto, qui rebellionis non est sola anima subiectum Vel 9PO, Sed frumque coniunctum e quo apparet, quomodo tranSfunditur per generali inem. Quod utem additur in ratione: si omne peccatum Si in voluntate , dicendum, quod Vel est in voluntate per SSentiam vel per participationem. hinc autem appetitus Sensitivus Subest voluntati iuxta illud Gonosis 4J Sub te ob is appetitus tuus idoo in tantum participat de voluntario, quod poleS in eo Sse peccatum et Originale et actuale.
Ad se dicundum, quod fuit in Adam utiquo ista obsellio
offundon otium oculo divinae maiestatis, et per ConSequenSpeccatum Originale quoad tot9m Suam Substantiam non tamen muruit dici originulo, quia a creatione et Origine ipSum non habuit, sed sui poena inobedientiae, quod contra divinum m9ndatum venit. Νunc tertio distinguendum est de vocabulo Sto 00ntisthele. Dicitur narraque peccatum originale contrahi aliquando de iure, et Sic contrahit omni S, qui per viam prop9gationis et seminis ab A tam libidinos doscendit. Quia nim in actu generationi eSt motus libidinosus excessivus et obvius rationi, proceden a rebellion habituali, qu90 os peccatum originale remanens in omnibus hominibus setiam post baptiSmum, quam Vi non rem3nent URntum ad imputabilitatem ut offens9m et culpam, ideo similis rebellio transfunditur in prolom; quae quidem proli imputab9tur ad offensam et culpa in tum quia gener Rnti non erat Ulpu e miSsa nisi personalitur et pro Se ipso tantum, tum quia culpa illa natura est totius. Non autem don9tur culpa toti 3turae, Sed cuilibet singularitur in se ipso Aliter autem contrahi dicitur etiam de facio, unde non os impossibile, quod aliqui S deberet contrahere do iuro, et tamen praeservante Deo et prae-
72쪽
donante offensam non incurrat de acto. PoteS etiam dici, quod aliquis contrahat peccatum Originale e neceSSitate natur3e, utpote quia taliter generatus, et tamen non contrahit ex gratia speciali, et talis Si poneretur, esset natura lius irae , sed do gratia liberatus Potest etiam contractus originalis occati referri ad necessitatem contrahendi, ut dic9tur illo contrahere, qui habuerit nocessitatem contrahendi, liquando vero pro ipso contractU. EX raodictis colligitur videnter punctus quaestionis. Si enim quaeritur de conceptione SeminiS, clarum est, quod fuit Virgo Maria in Originali concepta, accipiendo originale pro Suo causali set pro necessitate contrahendi et Sic currunt omnes auctoritates illae: In peccatis concepit me mater mea, et in iniquitatimus conceptus sum, et Similes, Sicut supra patuit per Anselmum. Si vero quaestio currat de conceptione tertio
modo dicta, id si do infusion anima rationaliS, tunc est aliquid ortum et aliquid dubium, aliquid determinatum et aliquid disputabit ut nondum dolor minatum. Quod enim ipsa contraxerit rebellionum et original peccatum et fuerit filia ira set
Vas iracundiae de iure et quantum erat e natura et e necessitate contractus, nulli fideli dubium esse debet, quin fuerit ita, pro eo, quod concupiScibiliter generata exstitit ex concubitu mari et seminae, Sicut et ceterae mulieres. Sed quod fuerit sic de facto, dubium os se disputabit ac incertum, et hic Si punctus inquisitionis praesentis. Videtur enim horrendum pii auribus et animis devotis, quod unquam beata ius anima filia ira suo rit aut in odio Dui, ita quod fuerit displicon a deto- stabilis oculis divina maiestatiS. Si vero currat quaesti de conceptione Secundo modo Sumta, tunc licunt aliqui, quod tempore formationi corporis ot aedificationis seminis in corpus muliebre, quod quidem templa a conceptione Seminis usque ad infusionem animae duravit, fuit illa materia δ purgata a morbida qualitate et impuritato omnimoda, ut in hora insusionis anima mundo corpori uniretur. Et, quia haec purgatio in ipsamo die conceptionis seminis saeti fuerit, ideo potest celebrari illa dies,
Eph. 2, 3. ' Pag. 29 Ol. 3. 'oss. fuit ipsa natura.
73쪽
habendo respectum ad istam mundationum. Sed hoc Ataro non potest, tum quia Obvia transelmo dicenti, e conceptu vir-oinali, quod K non Si in Somino aliquid tangis mundabile, quam in Sanguine Vel in putos tum quia non apparet, quae qualitas morbida Sit in semine aut in maioria illa. Non enim est illa qualitas rubelli habitualis sive concupiscentia, quia nondum est animata haec autem non sunt alibi quam in anima subiectivo nec potest poni aliqua corporea, oetida et immunda qualitas, cum sit Q Superfluum ultima digustionis s; unde est humor purior inter humore corporaleS; nec poteStponi, quod sit aliqua virtus continens obollionem effective; nam virtus formativa, quae est in emine, Sicut compleXionem et carnem continet virtualiter, Sic continet illam rebellionem, quae est proprietas compleXionis et carnis quare non Videtur a toria illa purgatione aliqua indigere. Relinquitur igitur, quod tantum currat quaostio de hora infusionis animae an tunc ex lanion ad carnem contra Xerit Dei offensam, Odium, culpatu et iram, aut fuerit creata in gratiae Dei amore sic, quod nunquam odita suserit a diluet Filio suo lEt hic est punctus quaestionis, in quo capitulum Secundum sinitur. CAPITULUM III. In quo probatur, quod Deus de potentia ruinata potuit
Qua0stionis ita quo intellectu praemiSSO, restat inquirere, utrum ous potuerit animam beata Virginis, ne Originalo contraheret, in hora infusionis animae, do potontia absoluta et Sua Omnipotentia praeservare. Et indubitanter dicendum, quod Sic; immo tenens quod non, vel do hoc dubitans, incidit in articulum de divina potentia, quo dicitur et Credo in Deum, Patrem Omnipotentem . Maioris enim potontiae est Deus in parcendo et offensam propriam dimittondo, quam sit homo aut aliqua alia rationalis cruatura. Sed homo potest offensam et culpam in eum Commissam remittor et donare liberaliter, etiam
74쪽
pro quocumque inStanti ergo et Deus donare potuit culpam, quam contraxisset anima Virginis in inst9nli unioni eum 9rno. Praotero duorum gentium Sese Xcedentium in Virtute, si ambo simul rigor incipiant in idem passum, illud, quod est potius ' in Virtute vincit olor hit ud o passum; sed virtus divina potior est ad gratiam infundendam, quam caro insecta ad Virginis ni mari insciendum ergo, si in insinnii, in qu infun-d0batur anima Virginis, Doris agebat dirati QRndum, caro vero ad insteiondum pur culpam, virtus divina tanquam infinita tra-Xisset ad se animam et vicissest ita ut Asot sub gratia et nullo modo sub culpa. - Et Constrmatur haec ratio de duobu adamantibus trahuntibus id om surrum, in medio amborum neque distanter X Sistens vincit eniti illo, qui Si potentioris Virtutis, et tr hi ad A totaliter serrum. Ampli US Deu potest Suspendere actionem cuiuslibet genti naturalis potuit enim pra0Servare tres puero ab incendio in fornace ardonii Dantulis 3 , undo sua Oumipotentia potesti nem, ne Stuppam comburat pl)OSitam, impedire Sod virtus sormati v I SQ habet per modum gentis naturali in generando Carnem se imprimendo obellionis Icul9m in carno animn tapro instonii, quo infunditur nimn ergo poteS Deus pro eodem instanti activitatum istum suspendure, ne imprima concupiscentiam in carne nimR13.
Rursum duorum offectuum realiter distinctorum Duus potest unum et maximo posteriorem ab Ilio separare; Sed in generatione et caro ignitur ut caro nisuntur, et concupiscentia in- Soritur toti niuiuio ergo Deus duo prima potuit sacere, Vidulicet, quod caro generetur et insundatur anima, et nequaquam concupiscentia in Seratur. Adhuc, si id, quod minus videtur inesse, inest, etialia id, quod magis Sed minu videtur inesse, quod agens naturale Sua Virtute pr3 eveniat effectum naturalem, o sit in primo inst9nti sub proprietat sibi debita ut amon hoc sacere potest, Sicut patet de 3 qua, ut e curia Sit naturaliter frigida potest amon in primo instanti ori non rigida ut calida generari, ut patet in natUralibus alnois ot similitor lapis, cui debetur naturaliter locus deor Sum potest nihilominus in primo instanti steri 0 gonserari
75쪽
CAPITULUM III. lsursum, Sicut in grandine ad Oculum videtur ergo, licet Virgod iuro nasci dubitori in peccato et suisse filia rao, multo magis per divinam potontiam fieri potuit ilia gratia et amori S. Iterum, prima materia naturaliter est informis secundum Augustinum XII Confessionum ' et tamen per divinam potentiam potest ori sub actualitate inruiae, ut non praecedat Sua informitas suam formationem tempore, Sed tantum nutura orgo, licet Maria naturaliter obuerit esse Sub informitate originalis peccati, tamen potuit Deo gente per gratiam flori in eodem instanti, ut peccatum originale gratiam praecederet in
Praeterea, Omnem legem, quam instituit legiStator, potest X certa causa et Singulari privilegio immutare in personis liquibuS Unumquodque enim ex eisdem causis Solvitur, quibus legatur*s; sed Deus instituit istam legem, quod anima contraheret originalem unione sui ad carnem concupiscibiliter seminatam et editam ex concubitu viri et mulieris, Secundum Augustinum y 0ro illam potuit Deus in Maria, si voluit, licite revocare. Praeterea Deu poteSi dare animae gratiam, pro quocumque instanti ipsu Si capa X alia plus OSset nim capere quam Deus conferre nec cuilibet supernaturali potentiae passivae reSponderet Olentia supernaturalis potiva, quod est absonum dicere; sed anima capa est gratia in ipso inStanti, quo unitur cum carno. 9m si repugnat Sibi pro illo instanti divina gratia, o ut hoc est e parte Sui, quod Sse non poteSt, tum, quia AEX eo Si capa grati9 et gloriae, quo est imago Trinitnti Θ, Secundum Augustinum ε; si autem im9go Trinitatis in primo in- Slanti tum, quia persectio prima et Secunda OSsunt SSe in eodem instanti, nec Oportet, quod esse pr9ecedat tempore bene QSSe tum, quia non repugnat aeri corpore, illustrari in primo inStanti, in quo St, lumine corpor9li ergo nec animae illuminari Splendore gratiae aut repugnat ratione carni insectae, cui Unitiar, quod nec etiam Stare poteSt, tum, quia manente insectione
76쪽
carnis in tempore consequenti poteSt gratiam 3pere alias nullus poss0 iustificari tum, quia in viris sanctis stat gratia etiam cum Summa rebellione et concupiscentia carnis iuxta illud, quod dixit Deus apostolo carnis stimulum patiunti, II ad Corinthios 12Φ: Suoicit tibi oratia mea; nam virtus in insit initate persicitur ergo Deus potuit in primo instanti anima boata Virginis conferre gratium, cuius ipsa naturaliter capax fuit. Amplius, do ratione originalis occati non est nisi vel concupiscentia in carno seminata vel privatio originalis iustitia odubita insesso vo ossons Dei Super utrumque undata; sed haeo omnia Deus potuit tollore a boata Virgino in instanti suasecreationis, et a carne concupiScentiam, et a privatione iustitiae obligationem ipsam , t ab utroque offensam ergo potuit Oller tota litor culpam Origin3lem. Iterum, Omnin, quae concurrunt in primo inStanti, quo anima carni infunditur, concurrunt etiam in sequenti instantiet in tempore OnSequenti, in quo OnStat, quod Deu poteStoriginale tollere ergo potest aequaliter et in primo. Ex praedictis potest concludi, quod otiam do ordinata potentia Deus illam potuit praeservare, ubi Sciendum, quod Ordo a Vodiciturio potentia ordinata, o potest roserri ad ordinem voluntarium et libero praestitutum, ut dicantur a posse fieri de potentia ordinata, qua Deus ab auterno instituit liber se sacturum et Secundum hoc ea, quae acta sunt o qua fient a Deo dicuntur flori de polontia ordinata quod si sic ordo potentia divinae iniselligitur, nihil aliud est quaeroro, an Deus de potentia ordinata potuerit praeservare, niSi inquirere, an eam pr3eServaverit Deus de acto, qua est intentio in quinto capitulo explicanda. Vel potus ordo ad rationis et a sequitatis exigentiam reservi; ot uno de potontia Dei ordinata dicuntur illa posse fieri, quae Secundum Xigontiam rationis fieri possunt; qua quidem ratio vel intelligitur osse solum congruitas vel convenientia et docentiI quaedam in nullo arctans divinam voluntaten quin possit iusto et rationabilitor sacoro oppositum absque omni inordinatione, Si velit nihilominus arnon est quoddam condecentia et condecenS, si sic facit et in hoc intollectu inquirere, an Virginem Mariam potuerit praeServare de potentia ordinata, pertinet ad caput SequenS
77쪽
CAPITULUM IV. 53V0 ratio illa, secundum quam Dei potentia ordinata dicitur, est necessaria et arctans et determinans divinam voluntatem, ut, si secus faceret, esset irrationabile et inordinatum; et hoc modo non est in Deo aliud potentia absoluta a potentia ordinata omnis enim potentia, quae in De est, etiam 9bsoluta, ordinatissima est quod patet ex multis. Ubicumque enim est Ordini carentia, ibi malum, quia malum est privati Ordinis, Secundum Diony-Sium . Undo et a bonum universi in ordino consistitis, XII Metaphysicorum . In De autem non est rati mali ergo nulla potentia est in Deo, quae non Sit ordinata. Praeterea, Ubicumque est potentia absoluta alia a potontia rationali 0 logibus ordinata, ibi potest intervenire peccatum;
agen enim Secundum potentiam absolutam praetermittens ordinem peccat; Sed Deus peccare non poteSi ergo in eo non eSt
distinctio ordinatae potentiae ab abSoluta. Iterum, prima regula nulli alteri regulae, nullis aliis l0gibus sui rationibus os subiecta; sed Dei voluntas est prima regula: non igitur ipsa vel ius potentia est alicui ordinationi sublucta. Praeterea, Si t9lis potentia ponoretur in Deo, quidquid Deus posset sacer de tali pot0ntia, sacero necessario; Rm Si detur, quod non flaceret, daretur, quod peccaret, quod Si imp0SSibile; sol nihil adit sub divina potontia, quod Deus neceSSari 1laciat, cum sit creaturarum principium voluntarium et liberum Secundum do veritatum ergo non est talis potentia in Deo. E quo igitur Duus do potontia absoluta potuit Virginem, ne Originale Contraheret, prReServare potentia Verorabsoluta ipsa est ordinata, ut declaratum est, relinquitur, quod potuit de potentia ordinata, praeSertim, cum in eo nihil sit irrationabile aut inordinatum. Et in hoc tortium capitulum finitur.
CAPITULUM IV. In quo Stenditur, quod de summa decentia ipsam potuit PaeSe ΓΩΓe.
Nunc poS praedicta evidenter est ostendendum, quod de Summa decentia et ordinata me rationabili voluntates ipsam
CD. De div. nom. c. l9, 20, 32. - August. dicit De natura boni, C. Peceptum est corruptio Odi, speciei et Ordinis s. Potius XI Metaph. C. 0.
78쪽
potuit praeservare reserendo ordinationem potentia ad Congruitatem et decentiam potiorem, non tamen necessitatem liquam imponentem. Ait enim apostolus ad Romanos quod Deus posuit Iesum Christum propitiatorem Omnium delictorum penredemptionem, quae PS in ipso. Ex quo concluditur, quod ipse sit redemptor puri octissimus et peccatorum potentissimia propitiator. on est autem propitiator potenti SSimu et redemptor, qui caret actu persectissim redimendi et quidem, cum Sint 0Xmodi rudimendi seu redemptioni a peccato primu Siquidem, quo quis odimitur post lapsum in mortale peccatum, quo modo Q-dimuntur communiter hodie peccatores Secundo Vero, quo UiS redimitur post lapsum in veniale, utpote cum quis non cecidit in Ortale peccatum, Sed tantum in veniale tertio vero, quo qui redimitur poSt lapsum in originale, ut pueri post baptismum et sanctificati infra maternum uterum qu 3Γt Vero, quo UiS redimitur et Servatur, ne prolabatur in mortalo, ut apostoli post Pentecosten, qui mortaliter e tunc peccare non potuerunt, Ut tenetur communiter quintus vero, quo qui redimitur et Ser-Vatur, ne labatur in venialo, sicut se beato Ioanno Baptista aliqui voluerunt dicero expononios ad hoc illud, quod de eo cantat ecclesia :
licet Augustinus videatur sentire contrarium, in libro De natura et o Palla ' sextus tamen est potiSsimus modus redemptionis et persectissimus, quo videlicet quis redimitur et Servatur,no labatur in original peccatum. Cum igitur Christus rodemptor persectiSSimus Sus fuerit quinque modis primariis redimonili a
peccato, aliquos quidem a mortali redisnendo, ne caderent, liquo Vero post lapSum, ut rosurgerent, et liquos similiter prae- Servando a Veniali peccato, nomadorent, aliquos Subveniendo, ut reSurgerent, et aliquo a peccat Originali relevando OS in pSum non Videtur decens nec congruum, quin usus fuerit etiam Sexto
in V. 2 et 25. in hymno ad Matui. 0sti . loan. in quo hymno recentiora breviaria legunt p083PS... crimine linguae Hymnus iste attribuitur Paulo Diacono. C. 36 n. q. ubi dicit, beata Virgine excepta, omnes alios Sanctos peceat subditos luisse.
79쪽
modo porsectissimo se potissimo odi mundi scilico aliquem volaliquam, ne in originale incideret praesorvando sed non debuit no potuit ita docenter in aliquo alio uti sicut in Virgine Matre Sua ergo in a docentissimum suit, ut isto modo utoretur. Quare Secundum Omnem docentiam ipsam obuit praes0r-Vare e qu 3pparet, quod qui hoc negat derogat Xeolluntiae Redemptoris. Non est enim redemptor persectissimus illo, qui nunquam habuit actum persectiSSimum redimendi, qui tam onorat possibilis abori Aod si modus redimendi homi non ab omni pocosto origi noli veniali et mortali est possibilis, ut supra declaratum est tertio capitulo ergo non app9ret, quod aeque congruonter teneat aut decentor Christum in sediuisendo persectum qui negat, quod nullum hominoni redemit per hunc
Νec obstat, si dicatur, quod redempti praesupponit liquem lapsum in occatum. Hoc enim Videnter est imisum, Cum nos dicamur redempti a morte aetoriis pol passionem Christi, in quam tamen non fuimus lapsi sod quia in ipsam laberemur, Si non PaeSerVaremur, Congruenter dicimur ab ipsa redempti. Et similitor fur dicitur a furca rodimi, qui orat adiudicatUS, QSto, quod non fuerit appensus ad sua. Sic tiam odimi dicitur a peccato qui praeservatur ab O. Ce etiam Obsisteret, Si quis dicere vellet, quod non os porseetissimus liberator poreandem Itionem, nisi Omnes homin0s iborset quasi sic argueretur liborare nulli hominum magnum est; sed liberare duos maius liberare autem omnes maximum se Summo pertinens ad persectissimum redemptorem ergo per istam rationem non Stredemptor persectissimus Christus si non m nos homines liberavit. Hi ad pra000dontom instantiam dicimus, quod hoc non ObSiStit. HOC, inquam, non obstat, quia persectio genti non pensntur e multitudine, sed mugi ex modo gendi persecto. Unil se Christus voluit rodimur de omni stione, quae ubcaelo est' sed non uinos, oeundum illud Apocalypsis T :Post haec vidi tu bam mastriam, quam dinumeΓΩΓ nemo poteHat, ex omnibus uentibus et Dibubus et populis et linouis ante th Ponum. Consimilliter omni modo odi mundi uti debuit,
80쪽
etsi non redimeret omn0S. Et confirmatur, quia multitudo individuorum productorum non arguit maiorem persectionem agentis, Sicut patet, quod per unam artem Scribendi potest unus scribere centum R, Sicut unum vel mille Vel infinita Modus autum agendi magis persectus bono arguit persectiorem Scriptorem et consimiliter Et de redemptor tenendum. ec etiam ObsiSteret, si quis hoc dix0rit, quod nihilominus manet redemptor persectiSSimus, Sto, quod non fuerit Su actu redemptionis potis- Simo, dum tamen potuerit uti, quia persecti redemptoris mensuratur Secundum posSe redimere, non Secundum redimere in actu.
Hoc siquidum non Valet; nam redempti notum nominat, non pot0ntiam undo dicitur tunc persectiSSimu redemptivus, non redemptor, praeSertim, quia hoc Verum non St, quin actus sa-ciat ad persoctionsem respectu virtutum. Undo magis iuStu est, qui actus iustitia exerc0t, quam qui semper Staret in habitu. Et Christus etiam porsectior redemptor dicitur, quia liquo re- deruptioni modo Sus St, quam Si nullo usu fuisset. Praetorea, ad Romano γ' Xclamat Ontra peccatum apostolus: Infelim eos homo, quis me liberabit de corpo emortis huius et respondet, quod gratia Dei per Dominum nostrum Iesum Christum. Ex quo Videnter concluditur, quod Christus rospectu peccati hominum est persectiSSimus liberator. Sicut igitur cernens liquom casurum in lutum corporeum liberaret eum persectiuS, Si non sineret eum in lutum prolabi, quam Si DS lapsum erigeret et mundaret, Sic persectius liberatur per ChriStum a peccat qui non sinitur eius gratia in
ipSum peccatum prolabi, quam qui erigitur iam collapsus. OneSi ergo decens aut rationabile, quin Christus usus fuerit hoc actu liberationis. Νec obstat, si dicatur, quod ob hoc usus non fuit, quia nullum hominum sic docuit totaliter liborari in actu nim lib0rationis non attonditur dignitas aut iustitia liberati, sed tantum misericordia liborantis Unde se aliquis dignus fuit lib0rari aliquo modo liberationis, sed in omnibus assuit misericordia sive bonitas liberantis. Et praeterea Virgo Maria multo minus digna exstitit, ut stero Matur Dei quod si istam gratiam socii sibi Altissimus absque morito sui et aliqua condignitate, quae tamen