장음표시 사용
81쪽
maior St, non est mirum, Si absque ut dignitat libora vitiam
Rursus, ad Romanos apostolus distinguit inter vasuirae et rasa stratiae et mi8ericorsitae tanquam inter opposita Vasa. Si autem regula, quod, Si num OppOSitorum os in natur9, et reliquum, maxime η Si Xcellentius sit; sed intur h0minos inventi sunt aliqui, qui fuerunt perpetuo 9Sa irae et erunt, ut qui concepti in originali 0 baptigati addiderunt blasphemiam actuales ut in illis dos uncti finalitur sunt damnati; inveniuntur etiam aliqui, qui aliquando fuerunt vasa irae, deindemisoricordiae, ut baptigati ergo et operiri dobo aliud X tremum excellentius, quod videlico sit aliquod vas mi soricordia0 Dei perpetuum, quod nunquam fuerit de saet V9 irae, praesertim cum Deus pronior sit ad miserendum quam ad iram. Unil si invonitur de facto liquod vas ira perpetulam, m3giS docens os o rationabile, quod inventum fuerit us misericordiae aeternum. eo valet. Si dientur, quod isto sit Christus nam ipse misericordia non eguit, cum pSe miseriam peccati non habuit no de iuro nec do acto, cui portuerit misereri. Maria autem, etSi non do facto, habuit Amon do iuro, et habuisset dosacto, nisi fuisset praeventa Dei misericordia. Hoc idem videtur rationibus approbari, quae innituntur auctoritatibus Augustini. Ait nim in libro De natura et oralia ε circa modium libri loquens de peccat actuali, quod
propter honorem Domini nullam prorsus cum de peccato agitur, do Maria vult habere quaostionem Sibi enim collata est gratia ad vincendum X Omni parte peccatum, e eo, qUOd concipere et parere debuit, quom nullum constat, Bbuisse peccatum . Ex quo evidenter concluditur, quod in ea etiam nunquam sui peccatum veniale Cortum est autem, quod pecc3tum originato maius si oniali ut detestabilius Deo, cum promereatur eius iram et damnationem aeternam, quod veniale non meretur; si igitur Christus ioceatum veniat horruit in ipsa,
V 22 Sq. Aristot. Topic , c. 3 et Si alterum oppositorum multipliciter dicitur, et reliquum . Et V Ethio. c. Si unum multis modis dicitur, alterum UO-
82쪽
quae ipsum peperit et concepit, Secundum Augustinum in orgo multo sortius horruit originale, quod detestabilius est, horribilius et maius. 0 obStat, Si quis dixerit, quod, liget eam permiserit in originale cadero, tamen antequam conciperetur ab ea ipsam purgavit pari enim ration debuisset permittero do veniali, quod tamen non fecit; se iterum, si dicatur, quod nondum
erat mater eius propter eandem rationem; nec etiam, Si quis dicat, quod veniale imputatur et Son3e Originale ero nutUPRQ, nam se original imputatur per Sonae tamen propter RiUPRm.
Unde et propter ipSum 9gis oditur persona et Hlestabilior sit quam propter Veniale. Praeterea, in Sermone De assumtione beatae Viroinis dicit Augustinus, quod, ubi ε Scriptura divina nihil commemorat se Virgin Mari 9, ibi uuerendum est ratione, quod On-v0niat oritati statque ipsa veritas auctoritas, in qu ne est nec valet auctorit9 s ot concludit', quod laborandum ostvidero, si hoc conveniat tantu sanctitati, tantae praerogati Vae aula Dei s. Illud igitur Secundum P0gulam, quam hic dat Augustinus attribuendum est Virgini gloriosae, quod congruit rationi ac tantso sanctitati ac tanta pr9Q rogativae SanctissimIoaula Dei; sed clarum est etiam de panno corporeo, de quo debet fieri corporale, Super quod corpus Domini consecratur, aut dehOSti3, qu30 OnSecrari debet, quod, si uisSent deturpata, ut puta in ore canis vel in luto ut uno animulium nullus diceret ex tunc ea esse congruentia Sanctitati corporalium ut hostiae conSecrandae, quantumcumque dealbarentur ut purgarentur ergo multo sortius caro se anima illi maculata Virginis non congruerent sanctitat aulae sei, si sui Asset per originale foedata, licet OStoa Undarentur.
Amplius, ibidum Augustinus sic dicit on immerito excipitur a quibusdam regulis oneralibus vera aestimatione Maria, quam tanta servat gratia se attollit dignitatis praerogativa Promeruit enim hoc singularis sanctitas et Singularis gratia, qua Suscepti in Dei aestimanda est digna s. aoc ille. Ex quibuSpoteSt argui, quod merito Virgo Maria sexcipitur ab omni P0
83쪽
CAPITULUM IV. 50gula generali, dum tamen hoc promereatur singularis Susceptio Dei et gratia maternitatiS; Sed clarum est, quod Dei susceptio et maternitas hoc meretur, ut Vas susceptivum cloitatis ab omni culpa fuerit mundum, non Solum pro Ora Su SceptioniS, quinimmo pro somper Sine dubio multo sortius qu9m praeservationem eiusdem Susceptivi corporis a conversione in pul-Verem, lutum et Vermem et tamen hoc ex prae dictis orbis concludit ut licit Augustinus ' igitur decolitissimum Xstitit, quod ipsa Oxciperetur 9b illa regula gener9li, qua Omne Contrahunt Origin9le peccatum, pr9eSertim, cum Deu plus detestetur peccatum qu9m lutum in c9rne, quae 9SUm concepit. Item Augustinus licit ibidem , quod mar Christi os caro Mariae et sumta de euo et ideo si excipitur a generali sententiad Virgine sumta natura, quos Si non Mariae congruit, congruit tamen Filio, quem genuito et in ima si sicut divo Sa est a natura, ita divorsa est ab usu per quam Deus voluit 9sci otcarnis ut Stantiam communicare . Haec ille. Ex quibus evidenter propoSi tum potest concludi, quoni9m iuxta istam rogulam illud quod litor non congrueret Marine, ponendum S convenire propter hoc, quod convenit Filio quem en iit, et carni, quae caro Sua est et in qua communicant ambo Sed certum St, quod carni Christi congruit, quod nunquam fuerit per poecatum inime a ergo et congruit earni Mariae, o sino dubio nihil arguit Augustinus probando per hanc rationem, quod caro Maria nunquam debuit incinorari.
Adhuc Augustinus, libro V Cont a Iulianum , didit se
Christo, quod nullum secit peccatum maior eXSistens, quia non habuit originale occatum puer existens Profecto enim peccatum maior socisset, si a parontibus habuisset naturam ε; propterea nullii est hominum raptor ipsum, qui peccatum non socerit grandioris etati aceessu, quia nullus est hominum rueteripSum, qui peccatum non habu o it insantilis aetatis X ortus. Hauc AugustinUS. Ex quo colligitur, quod quicum quo peccatum originale habuerit, necessu grandioris aetatis peccatum actu Ale Commi Sit; Sed clarum est, quod Virgo nullum actust peccatu in commisit
84쪽
Bor nardo i attostantse, quod si decuit reginam virginum absque omni peccat ducere Vitam s igitur ipsa non habuit peccatum originale, ut Videtur. Praeterea, Augustinus in sermone De assumtione ' dicit, quod sui sonovit sensum Domini et qui consiliarius eius fuit β, respondeat, Si non pertineat ad bonignitatum Domini Matris servare honorem, qui essem Soli ere non venerat, sed
adimplene εἶ ex autem, sicut honorem matris praecipit si ita inhonorationem damnato; et concludit, quod et qui in vita praecotoris illam sui conceptus gratia honora Vit, pium Si credere, eam singulari salvatione et Speciali gratia honorasses. E quo colligitur, quod Chri Stus, morali SSimia legiStator, praeceptum illud do honoro matris impondendo et opprobio vitando tanto excollentius circa matrem propriRm ObSe PVRVit, quanto pr9 Cetoris legem non Solvit quoad moralia, sed implevit. Omnem ergo honorum sibi impendit ut ab inhonoratione praecaVit, quem impondere potuit salvo honoris sui privilegio singulari sed Virginem non contra XiSse Originale peccatum Summe honorificum eSt, etiam amplius, quam incineratam non fuisse post mortem; et hoc Christus Virgini duro potuit non dorogando privilegio tonoris Sui, tum quia adhuc ipse HXcollentior St in sanctitate, qui nec de iure nocte acto potuit habuisse Originato peccatum, iuxta illud Augustini, Contra Iulianum libro si e Peccatum Originale, quod per concupiScentiam carnis transit, in carnem Christi transtro non potuit, Uam non per concupiscentiam Virgo conc0pitis; tum, quia maior honor est Filio, si non solum ipso a peccato sit immunis, immo et Mater ob gratiam et reverentiam sui iuXta
illud Ansulmi in libro II Cui Deus homo, capito 16 Matris munditia non fuit nisi ab illo, qui per se ipSuu et a Se mundus suit s. Igitur hunc honorum, quem dare sibi potuit abSque praeiudicio Sui, Si non contulerit, non apparet, quomodo mandatum Γο-prium ObServaverit, quemadmodum tiam Augustinus ibidem arguit contra incinerationem.
85쪽
Rursum, ibidem dicit Augustinus in quod ab opprobrio humanae conditionis, a quo IeS ISAEXeipitur, rationabile est, ut Maria sexcipiatur sed inter opprobria humana conditionis maximum os originale peccatum, cuius Virtute omne aliud opprobrium famis, sitis, mortiS, incinerationis ot vermis derivatur, iuxta illud
Augustini, Contra Iulianum, libro III 4 il mali vel in corpore vol in anima est in homino nisi propter primi peccati originale
contagium ' ergo ab St opprobri potiori, Omne aliud opprobrium continent et inducente, ipsam praeSerVatam fuisse decentissimum et congruum videtur, alia Videretur, quod gaudero gratis in opprobrio Matris. Amplius, in praesuto sermone Augustinus Subdit, quod et Sin in obvi9 necdum perspecta auctoritas, Vere credit, quod tanta sanctis catio dignior os caelo quam terra; quod thronum Dei ut tabernaculum Christi dignum est ibi Aso, ubi est ipse; quod tam pretiosum thesaurum dignius est caelum SerV9re quam terra; quod tantam integritatem merito incorruptibilitas, non putredinis ulla resolutio sequitur . Et concludendo subdit 4 Illud
ergo Sacrati SSimum corpUS de quo Christus carnem Ssumsit, escam vermibus traditum, quia SSentire non valeo, dicere pertimesco s. Haec illo. E quo evidenter concluditur, quod pertimescendum Stssentire de illo sacratissimo corpore, quod Vermibus ut corporalibus aliis turpitudinibus sit subiectum; est certum St, quod spiritualis turpitudo occati est maior vilitas quam quaevi corporea turpitudo, unde, si Filius eligendum ossurro Matri intoristam se illam turpitudinum, non dubito, quod Virgo eligeret
corrosionem Vormium et perpetuam incinerationem in carne potius quam habuisse odium et iram Dei ac offensam in mente, quia et sic constat eligendum esse secundum rectam rationem, cum peccatum directo obviet caritati, isti vero corporei desectus non obviant ergo hoc sentire aut dicor de Virgin valde pertimescendum est Secundum UgUStinum. Νec obstat, quod Ioannem evangelistam, Secundum quod pie creditur, praeserVavit Christia a carni putres actione, Sicut scriptum est Ioannis ultimo ε Sic eum volo manere, donec ἱ-
86쪽
62 TRACTATUS PETRI AUREOLI.niam et in men constat, quod non fuit praeservatus ab incursu originalis occati. Siquidolia hoc non ol Stat, qui nullii pertim oscit aut horro do Ioann Evangelista aliqua sentire turpia et indigna, quod tamen d Virgine Augustinus in hoc loco sopor timoScore saletur. Pr9eterea, Augustinus Cout a quinque haereses, loquenS contra haeresem tertiam ' qua est Manich90Orum, quaerit bhaeretico in haud orba: Stulto undo ordo in Virgine Matre, unde sordes in domo ad unu fabricator eiu venit, e- Stemque, quam non habebat, induit eamque, Sicut invenit, clausam reliquitis Et paulo supra in persona Christi sic alloquitur Manichaeum: si Hanc, quam despicis, Manichaee, Mnter mea St, sed manu est imbricata mea s Haec H UStinu S. EX quo evidenter concluditur propoSi tum conSt3 enim, quod nullus rudon artifex abricans opus d aliquem certum sinem deducit opus primo sub opposito ut 0 pugnanti illi sint, Si tamen posSit pr9eservare; sed clarum est, quod Deu sa-bri 'avit Virginsem in utero materno ad istum sinem, ut it See en proceSSU temporis conciperetur se nasceretur ut hic testatur Augustinus et II De baptismo se euho u dicens, qUod Dou si Atrem, quam legor l, creavit, et de qua Cren retur, elegit 9 igitur, cum conceptioni Dei repugnet Omne peccatum tam originale quali actusto, non uisso prudentia nec di-Vinae 3 pientiae congruum, opus istud prius includor in Ori-
pi P09 Γου tio, quare hoc noluiss0t , quia se hoc non aceidit aliqua X00lluntia ipsi Christo, immo magis decrescit. - Et confirmatur ratio sensibili xemplo, quia nullus odi sican eccleSiam, ut ibi corpus Domini consocretur prius procurat it Salii inlici aut 00dari stercoribus, spurcitiis aut turpitudinibus quibus
Iterum, in sermon De sueumtiones arguit AuguStinus, quod non permisit Christus, corpus Virginis in- putredinem vorti per talum rationsem: si Si nullus, inquit, eccleSiasticorum dubitu do potustates Christi, quin possit matrem Sine OPPII-
87쪽
ptione in perpetuum OnSerVaro, cur dubitandum os volui Sese, quod ttinui ad inagnam benignitatis gratiam, Consimilit0r in propoSito, Vel Sua ratio non concludit vo hic evidenter concludit. ullus enim dubitat quin potuserit sanctificaro Virginum in primo instanti quo fuit, et nim3m eiu creare Cum Pnti9,
pra ostensum est capitulo tertio. Si igitur potuit, dic mihi, quar fuit sic Inpius et crudoli et carons oodoro filiali, quod hanc benignita lom o misericordia in noluit exhiboret on enim
V let, Si diceres, quod uno Xeollentiae de Oguret nurn Sicut OStenSum St, pSe nil huc Sanctior esset quam Virgo, qui do iuro tilo acto e sto natur: et de omni iustitia sanctus esset Virgo aute in do noto tuntum, non de iure iterum, non IturI, Sed gratia, nec de ulla iustitis, sed misericordi Summ9. ec 'let etiam, si di Xoris, quod sibi derogaret in quiantum redemptor, quia non derogaret immo perficeret, cum isto Sit modu pers fetissiluus redimonili, noc otiam tollitur, quin media loro indiguerit Vir O Maria sumino enim indiguit, Ut SerVaretur, Sicut latro in torcsessore indigo apud iudicem, ne Suspendntur, et omnos indigemus Christo modiatore, ne incida inii in barathrulla d innutionis aeternao orgo, si non derogat Christo in
demptor no in quantum modiator Dei set hominum, da 9tio-Dem tu, qui Vi qu9 dici sunt refragari, quare hoc dignum non fuit. Unde o Augustinus sub his verbis coneludit inmodum Sermone ' quod K si qui refragari his ligit, cum dicere non Velit, ista Christum non posse, proserat, qu9re non OnVeni ItVelle, ne per hoc non ess0, et Si veraciter consilium se nosse Se manifestaverit, incipiam i credor supor his, de quibuSt3men non litor praesumsi sentiro . Et inimi tui subiungit loquens ad Christum 4 Si vera sunt qua scripsi, tibi grntia Sago, ChriSte, quia de Sancta Virgino, Matro tua, nisi quod pium Si utque dignum ViSum ost Sentire non potuis. Et haec eadem ego dico in praesenti unesito. Item AuguStinus, Contra quinque haereses, in haereSi tertia ε introducit Christum sub his orbis loquentum do Virgine:
88쪽
Si potui, inquit, inquinari, cum eam sacerom, potui in ea inquinari, Cum X ea naScere Ps Sed certum est, quod Christus non sui inquinatu per Originale peccatum, cum B Sceretur X ea orgo nec Maria inquinata fuit, cum fieret et formaretur ab eo. Rui Sum ΑUgUStinus in quodam Sermone De nativitate Vi oinis ' dicit, quod summa sapientia Dei nullam in massa generationis humana viam invenit, per quam, ut diSpOSUerat, in mundum venion eius subveniret luctuosae perditioni, dono Ad illam, de qua loquimur, virginem Ventum est. Sed haec, O ut in mundum per humana generationis lineam venit, tanta omnis boni virtute persecto resplenduit, ut eam Dei sapientia vore dignam iudicaret, ut per ipsam in hominem veniens non tantum reatum primorum hominum, sed et totius mundi occata deleret. Haec ille. Ex quo Videnter propoSitum declaratur. Constat enim, quod mox et statim reseruntur ad instans Secundum Philosophum, IV P hysicorum . Constat tiam, quod Augustinus hic loquitur de adventu in uterum per lineam humanae generationis, tum quia, si intelligeret de adventu extra uterum, non eSSet verum, quod dicit, tunc temporis suisse iudicatam dignam, ut X ea nasceretur Chri StUS, nec quod tunc primo reSplendu0rit omni bono, quia sanctificata sui in toro secundum Omnes Igitur illud statim et mox, in quo resplenduit et electa sui ad hunc honorem, ut in aui Deus veniret reserri debet ad advontum in torum per lineam humansio generationis; quare Secundum Augustinum in instanti plasmationis resplenduit omni bono, et per consequens non habuit Originale. Praetero in sermon De assumtione inuinii Augustinus dicit, si nullam equi debere corruptionis aerumnam Mariam. Ut Sit Semper incorrupta, quam tanta orsudit gratia sit integraliter Vivens qua omniurn integram persectamque genuit vitam s. Et ex ista ratione concludit, quod sui assumta cum corpore nec sui incinorata dicens: e Laotare, Maria Virgo, laetitia nonarrabili in anima et corpore in proprio Filio, cum Γο-δ si'. potius Traci de concept. . . . inter opera Anselmi). . L. 59, 308 Sq. alias 9 vel Summa 3 de temp. text. 27): Quod autem dicitur, quod est propinquum praesenti nunc n etc. ' C. 8.
89쪽
prio Filio, per proprium Filium, de qua, quia aliter sentire non audeo, aliter dicere et sentire non praesumos. Haec ille Cuius ratio se est nullius momenti et nihil concludit vel in proposito nostro concludit Clarum est enim, quod plus repugnat illi, quae
omnem, integram persectamque genuit Vitam mor montis quam carnis, or Crimini quam CorporiS, quoniam Vit9, quRm genuit, non fuit OrporaliS, Sed Spiritualis scilicet Christus, qui dos ipso ait Eoo sum via, veritas et ita, Ioannis 4 peccatum autem est mors Spiritualis repugnans et contraria huic vitae: si ergo concludit octo et veraciter AuguStinus, quod in- cineratio corporalis Virgini nosse non debuit, quia genuit vitam, multo sortius concludetur, quod nec peccatum Originale, quodeSt mors summo contraria illi vita u. AmpliuS, Augustinus in sermon De nativitate iusdem Virginis dicit, quod puella o propagine nata Adae et de peccatrice orta propagine Subito versa vico maledictionis Eva saeta est benedicta sed hoc vocabulum subito resertur ad instans sicut mox et nunc et similia ergo in instanti, in quo primo sui bono- dicta per gratiam, exstitit non maledicta per Originale peccatum. Et confirmatur, quia indost nita negativa consuevit aequipollere, etsi non logico, tamen Secundum communem modum loquendi, universali negativae; unde ista diameter non Si commenSU-rabilis costae, aequipollet huic nullus diameter etc. et dicenS, quod columba non sui in arca oo, innuere videtur, quod nulla. Similiter, cum angelus maledictionem Eva in bon0dictionum convertendo Maria dixerit β Ave, et id si in vase s indos nito, sebo intolligi generaliter absquo Be UiUSQUID JUe peccati originalis, mortalis et venialis. Rul Sum, quando aliqua duo proseruntur sub dubio et sub
conditione, rationabile videtur, quod proserens aequo dubium reputet de uno sicut de altero illorum duorum; sed Augustinii Sin eodem sermone si dicit sub dubio, quod, si adhuc in boata Virgin aliquid vel occati originalis se actualis subrepserit, ita mundatum Si cor ipsius, quod super eam Spiritus Dei requie-
90쪽
66 TRACTATUS PETRI AUREOLI.vit ergo videtur, quod aequo dubitaret Augustinus de peccato actuali Sicut et de originali, utrum Subrepsisset in Virginem Clarum est autem quod in libro De natura et oratia Augustinus determinat, quod nunquRm actuale peccatum Subrepserit in am ergo idem illotur de Originali sensisse. Prautorea, nihil est o boatissima Domina aestimandum, cuius aestimatio procul pellat inaeStimabile munus gratiae sibi collatao, qua gratia nihil aliud est quam esse Matrem Dei, eSSe principium gratiae, paci et amicitia et caritatis divina0. Ait nim Augustinus in sermone De assumtione . quod do Maria credendum non videtur ' nec ostimabile illud, cuius aestimationem procul pellit incomparabile munii gratiae, quod me dicere multarum consideratio rerum invit9 s. Haec Augu-Stinus. Sed certum est, quod maternita Dei, causalita omnis gratiae, principiatio divinae pacis, caritatis et amicitia procul pullit ostimationem omnis peccati inaeStimabilo enim St, principium amiciti90 ε Aso Iliam dii principium caritatis et pacis osso siliam rase, Matrem Do osso filiam peccati igitur haec Omnia esse non docuit secundum verba Augustini. Hoc idom videtur rationibus qua innituntur auctoritatibus Hieronymi, Gregorii, Ambrosii, Anselmi et Eo nardi. Ait nim Hieronymus in sermone De assumtione beatse Virginis , quod e non est dubium, quin totum ad gloriam laudis Christi portinuat, quidquid genitrici sua impensum uerita Solemniter exhibitum s ox quo colligitur, quod Omni honor imponsus Matri redundat in Filiunt, et consimile esse videtur de vituperio. Cum ergo turpitudo peccati Originali Summe repugno Filio, non videtur bene Christum honorare in Matre, qui ponit, in ea originale peccatum suiSSe. Praeterea, Hieronymus in eodem sermone teStatur , quod et quidquid humanis dici potest verbis, minus est a laude eiu Sy ex quo concluditur, quod quidquid potest humarii mentibus co-
C. 36 n. 2. C. 6 sq. Edil e insinuat: 0nsentibile, quia aestimationem. Sess. caritatis et pucis esse ilium irae. Vel Epist. 9 ad Paul et Eustoch. inter pera iuron.), D. L Ibid. D. 5.