Epistolarum Pauli Manutii libri 8 tribus nuper additis. Eiusdem quae Praefationes appellantur

발행: 1569년

분량: 689페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

P A V LI. M ANvΥIrras tales, O plane duo nostrae Italiae lumina, non optime conuenire,ferendum uix erat . itaque, cu de nonra auctore Seripando reconciliata gratia ex

ipsius Sigoni litteris cognouissem istcisat , quae

meae partes erant, ut animo te complecterer, me . tibi, leuiter antea, nee sane mediocri eum dolore immutatum , libentissme totum renituerem . oete peto, non ut me mutuo diligas, quod te iam fac re , perpetuoq. facturum certo scio, sed ut osciis etiam ita mecum certare uelis , quibus O cupide uincam, O uincar tamen no F inuitus, ut nihil omnino neque de mea in te uetere obseruantia, neque de tua in me benevolentia detractum esse uideatur . quamquam hoc, tua fretus bonitate , sapientia, cum sperauerim antea, nunc ut plane confidam, si terae tuae fecerunt , ad hominem bene doctum, O Mtriusque nostrum amantissimum , Raphaelem o lenium proxime conscriptae: quibus in litteris pamtim de me, quo sum mirifice laetatus, amantissime laqueris, partim etiam typos graecos fratris mei , nescio qua culpa amissos, benignissme mihi pollic ris , ac defers. Ego, mi Dbortella, istam ueheme ter amo voluntatem, quam tibi certe emetior: inberalitate vero tua etsi delector marime , tamen . , cur utar , non es ; cum vicinam satis ampla in i pereleganti huius generis copia magnis iam sumpti bus isseruxerim . tibi tamen , quia de commodo 'meo tua stome cogitaueris, quod sine summo erga me amore feri profecto non potuit, aeque de

352쪽

RPIs T. LI 2. v 33 teo , usi rem omnium maximam meo pernecessa vio tempore detulisses. quodli a me paria, ac miato etiam pracsantiora in omnibus rebus , quas ad tuae laudis , tu'. commodi partem aliquam pem

tinere intelligam , sudia , O vicia en ectabis gnumquam te fallam . atque huius quidem tolam promiss , O quasi loco foederis , quod a me violat

vi numquam patiar , hanc esse apud te epistolam uo lo . camillum Palaeotiam, cuius excellentem humanitatem , coniunctam pari uirtute, non dubito quin praeclare coinitam habeas , O communem amicum , dignum mulo parente filium, Pompilium Amasaeum, rogo trisalutes meis verbis -- genter. Vale. ' Venetiis.

H A E R et hoc virtus, ut a citias m n inteme ore conciliet. itaque , cam de studiis tuis, O incredibili quadam ad liberales artes voluntatis propensione , ex Sebastiani Leonis, familiaris mei litteris cognouissem; dilexi testatim, Qq. ut intel

geres, vehementer optaui. nunc, quando opinionem meam de ingenio tuo susceptam γειοι tua coUrmat; ego quoque aliquanto magis ad te amna dum impellor. quod vero etiam in amore mihi re stondeas, tuamq. speram, curam, O auctorita'. oem nullo umquam loco defuturam promatias αὐεmmiue facio plurimi perperaam e pio .

353쪽

P A AN UT II quod vit considam , tua probitas facit, ultorum sermonibus, praecipue vero Leonis nostri testimornio comprobata. Hic ego hortarer, pro mea in tς summa beneuolentia, ut acrius te ad omnem laudiciis cupiditatem incituros . Ρd neque industria tua euhialuum indiget praeceptis: nec te res vlla marns ad gloriam accendet, quam nobilitas tua, quam , non dubito, quin saepe mente cogitatione .contempseris. tantum igitur te rogabo, ut istum teneas , quem coepini, cursum ,mec te umqμam aut v

luptas, quae adolescentibus maxime suis blanditi s. sidia boni specie perniciosas insidias tendit, aut sumtus rerum humanarum splendor a studio uirtutis, idest a uera, solidaq. gloria deducat. Vale, O Leoni nonro, doctissimo atque optimo uiro , dicsalutem

meo nomine plurimara . Meneti . l .

SCRIPSIT ..H A N C . ROGATUS

C V M insummis molesti s , quibus me fortasse immerentem fortuna vexat, quae quidem tibi satis notae sunt, unicum mihi solatium fuerit berituο lentia tua , quam opinabar me singulari quadam ac perpetua erga te observantia , ct studio quodam incredibili consecutume eo me solatio magna ex parte privatum csse , meo sermon , quem barbuit mecum proxime Drusus tuus , uehementer do

Do . quod quidem eo patior acerbius , qu0, si pin

354쪽

set auteri amor in me tuus , augeri potius debere . pro mea in te egregia uoluntate, maximisq. studiis, exintimabam . quid enim, a quo primum tempore aditus mihi patuit ad amicitiam tuam , de te sens rim, ipse mihi optime fum conscius: quid uero prae' dicauerim , testes habeo , non leuillimos homines ,

sed praefiantes uiros, eosq. minime paucos, quo rum auctoritas , est probata uita uel sine iureiura

do facite fidem facere po sit . quae cum re ordor ,

magnam ex oscio meo uoluptatem capio: propter ea quod nihil umquam mihi grati animi Minori iucundius aut est, aut umquam erit. qMamquassanimum tuum non nihil immutatum Drusi uerb significabant; cum ego perpetuitatem amoris tui ex diauerim; eamq. tanti fecerim, ut ex omni bus rebus humanis nihil paene pluris aeIlimauerim ς tamen, non ut animatus nunc in me sis, sed ut antea fueris , in omni mea uita iucundisine cogitas bor, quaeq. in amicitia colenda a doctissmis utriris c santiae tributa laus est, eam ut omnino consequar . ienitar quantum in me erit: non quod tua virtus cu-

iri uam hominis laudationem , uel tua fortuna cuiusquam opes, aut merita desideret: sed profecto apud sapientismos homines , quem ego te in num rum refero, significatio bonae uoluntatis, etiamsi

merita non habet, pro meritis tamen est. Te uero , Principem egregium , omniumq. uirtutum ampud omnes homines, maximeq. apud o aes Prin

cipes laude florentem , praeteraa sia ornatym d

gnitate,

355쪽

ν A v.LI . M AN UTI Ignitate , quae ad omnem laudem tacita quadam et hortatione uidetur impellere , figmentis commou

vi hominum improbissimorum , O alienis fortast 'bonis inuidentium, prorsus aequum non en. Quid enim e an ego tam prauus esse possim , ut optimo Miro coner umquam in sermone detrahere e an tam

sultus , ut, qui mihi multis rebus prodesse, multis etiam obesse possi, eum indignissmis lacessam imu-rijs e an tam ingratus , ut, cuius erga mesummam humanitatem, ac benignitatem senserim, de eo quisquam cogitem , aut etiam loquar iniquius e uuid honor meus e an apud me nullius en ponderis e illa Mero mihi uel ipsa uita carior adhuc fuit , eritq. inponern m. ita sum a puero educatus, ita natus: ita etiam didici ab exemplis maiorum meorum . an igitur honor meus tantam ferre posset inconnam rium e ille certe eum omnes maculas , tum hanc, quae turpissima est , leuitatis, o intemperantiae . vespuit, ac reformidat. Quare, si peccarem in te, magne Princeps , simul in me ipsum peccarem. quorum alterum ab incio meo, alterum a uoluntate nimis abhorreret. Quod igitur neque committere neque possum; id mirarer equidem a te credi; si plane, quae ad me delata sunt, vera omnia putarem . sed primum haud libenter id credo, quod iniucunditatem, ac solicitudinem affert arimo meo edeinde quod indignum uidetur bo late tua, quam

ego, ut maxime omnium habeo cognitam, ita m

356쪽

RPIST. LIB. Vnremo , quod cum ipsa ueritate pugnat. Quod au-m , quiddam etiam de liberalitate mea gloriose a me iactatum , i dem commi cuntur: impudens mendacium est, ac, ne alijs utar argumentis, te ipso ise sal um . nam , fuisse metui perstudiosum, omnia tibi, tuisque , quae potuerim, obsequia, atque oscia praestitisse, uere dixeris, O multi sciunt e quo ta men ipse nomine gloriari non soleo ir contentus ipsa resum: uerumfuisse me, cui multa desunt, is te, qui cunctis rebus abundas, liberalem, O de meis rivulis paene aridis afflux se aliquid ad tuos uberrimos fontes, certe nemo dixerit inec, si quis diceret, ego agnoscerem. Hoc igitur uno, quod inanisesimum esse constat, reliqua, mihi obiecta, refelluntur . parent insidiae malevolorum: infirmatur , ut

saepe solet , ast ipsa, o suo quasigladio iugulatur

improbitas. itaque recreor paullulum in acerbiss-ma molenia: ut etiam hoc sterem, si qua uoluntatis tuae facta mutatio sit, quod quia meritus minia me sum , ideo minime possum credere, me tamen ab humanitate tua facile impetraturum, ut te mihi totum restituas . nec enim decet, apud talem virum, taάtumq. Principem, natura bonum , iudiario, o consuetudine optimum, consiliis O artibus locum esse hominum perditorum . quam mihi spem

ut confirment litterae tuae, peto a te pro mea perης rere non solum erga te, verum etiam erga tuos omnes obseruantia: idq. a te summa tua, tuaeq. fam

Iiae dianitasponulat. Vale.

358쪽

. PAVLI. M AN UT II

FRANCISCO .RICHARDOTO

: VM antea tibi, ex hominis mihi amicis simi, tuiq.studiosissimi, singularis uiri, i Octaui, Pantagathi sermone tribuebam

plurimum, ac te, nondum mihi de facie motum, colere tamen , ct diligere non uulgariter coeperam: tum uero, ut legi orationem tuam, nu- per habitam in Synhodo Cameracensi, qua nescio an

l. quidquam adhuc uiderim praestantius; dici uix D - te,qβantum ad meum de te iudicium, quantum

etiam ad amorem accesserit uidi enim, ut in tabellat Uictam, atque expressam, ingenii, doctrinaeq. tuael ' imaginem excellente: quam intuens, amore tuisum

incensus incredibili, sic, ut ardentius esse nihil ρομ st . O, quamquam assiduis dininebar cstris i feci' tamen; Rudio scilicet 'impulsus: ut bis tibi litteris, , aliquam uoluntatis in te meae significatisnem da- rem . nam, etsi tu is es, cuius uirtutes , quasi pleno theatro hyectatae, iam ita notae sint, ut nec augeri, cuiusquam praeconio, nec Uinui uituperatione pos . sente me tamen ita animatum esse uelim, exinimes , cum multi certatim te ornent laudibus, ego tara men

359쪽

men inaeo uil principatum appetam , uelsuperio certe feram neminem . Nam , quod te de studiis meis non pessime sentire Ioannes ηkbardotus ,

praeclara indole it enis, natus ad omnem laudem,

planeq. te avunculo dignus , Uirmat, O litterae tuae, aditiau scriptae significant: ualde triumpho, atque istam opinionem , mihi crede, beatorum hominum copijs,atque opibus non comparo solum, uerum etiam antepono. quid enim optabilius,quam iis placere, quorum uirtus , uita tum principibus uiris, tum etiam populo Macet uniuerso quid autem accidere cuiquam possit illustrius, quam a te laudari, qui ita uiuis, ut nihil agas, nihil expetendum putes, nisi cum eximia laude coniunctum e notum enim genus es institutorum tuorum , nota industria, notae curae pro salute animarum uel tuenda, vel recuperanda. Scimus,quos ex ingenio tuo fiuctus Atreb tes tui partim iam colligant, partim etiam ex* esente dicerem, nobis inuidentibus, si aut in Chrisianum inuidia caderet, aut ex eo genere virtus esset, quae non longe distribui, non communicari passim facileposset. quod cum ita sit; non comittam tamen , ur te horter , ut ad nos quoque tuascripta pςruenireumf.qmod enim publice profuturum uidetur, inebitisque cui quam hortationi bonitas tua, neque consilio prudentia locum relinquit laetabor rius,quod ea sis O uoluntate,ct uirtute praeditus, ut optime de Christiana rep. mereri, eamq. miseris semporibus labefactatam co1 rmare maxime pos-

360쪽

D. quo facto, inibis maximam gratiam ab omnibus bonis, tibi. perennem gloriam , ea, quae sum.1nis meritis proposita sunt, praemia consequeris. A me uelim, si quid tua,tuorum ne caussa praestare posm;quamquam,et quam tu firmus ab omni re sis, o quam ego imbecillus, intelligo ; verumtamen, si acciderit, ut uel amplitudini, gloriaeq. tuae, uel eorum, qui tibi cari sunt,commodisseruire posm; e I ectabis eadem a me, quae soles ab ijs, quorum uat. de cognitam habes fidem, beneuolentiam , obseriantiam . dabo operam, O assequar, ut spero, ut opinioni tuae oscia mea re*ondeant. studium quidem ,si res postet, exsabit eiusmodi, ut nec obsicurum esse, nec mediocre uideripo . Vale. mae.

Epidaurum . M v L T A uirtus praemia, sed nullum haletβ- ipsa praestantius citaque, nisi te ipsum promus ignores, ualde te laetari necesse en, mi incolae, tum doctrina, tum etiam eloquentia tuaa quarum alteram ex hominis mibi amicismi, cuius testimonio plurimum tribuo, Pauli Bosii litteris iampridem habeo cognitam, altera sese ostendit in epistola tua, sic, Milpeciem egregiam veteris Romanae .linguae propemodum in te uno mihi uidear agnoscere. Quoci

capatriae tuae gratulor,quam praeclaris institutis, x a opibusi.

SEARCH

MENU NAVIGATION