De summo pontifice Christi in terris vicario, eiusque officio & potestate, liber verè singularis, & eruditionis, & puri sermonis nomine, in modum dialogi conscriptus olim, nunquam verò antehac editus, authore Reginaldo Polo Anglo S.R.E. Cardinali Reu

발행: 1569년

분량: 327페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

REGINALD POL itepestatem imminere videret. Vt a tem recte vivatur una est ars regem& ei gregem simul, quae arcano illo Dei consilio continetur quod ille semperante oculos propositum ii bere debet, ut semper mortificatione Christi in corpore sit circumserat,

non minus quidem tranquillis temporibus si antevlla possunt esse traquilla tempora quam si turbulentissimis l. Iis Apostolorum temporibus vixisset. inlinetiam multo magistraquillisi poribus hoc iacere debet,quo grauius ac periculosius,, sibivi gregi mundi fauor, quam odium nocere potest inlod ii Domini sit formam exprimere velit, atque essingere in praeclaris illis titulis qui apud Prophetam sequunt iii Is luique in conspectu etiam hominum maxime simi gloriosi, quales sent, Deus, sortis, Pater futuri sy-culi, reliqui, quos enumerat Pr

pheta, horim quasi laudamentum

112쪽

qtiod clam, radiae ij sunt tituli, tuos iam dixinius, quosque ille nullo tempore negligere debet,sed magna semo per cura,magn6que bidio custodire, Ut tanquam gloriosa arbor, sitos seu-ctus serre posset Nana ut apertius loquamur,priores illi tituli,quos pro viribus iam explanavimus, est quasi radix arboris illius, sicut apud Ecclesiastieum seriptu est Erillius honorificeseca aedifri honestatis. Etenim cum Christum diceremus esse paruulu,esse ta-

quam filium,sii Patris tutela degentem, fortare Principatu siler humerosa nihil aliud nili huius arboris

radicem exponebamus.Quae vero sequuntur,eu esse Deum,esse sorte,esse

Patre Hluri oculi,es Principem pacis,4 eu qui omniti Principii seliumcofirmet atq; corroboret,quiq; Imp iij se fines in perpetuu propaget aatueatur. Hi sent videlicet huius tali.

cissimae arboris fructus, & illi quidem

113쪽

. REGINALDI POLI omni pulcherrimi,&gloriosissimi,

quos nemo sanὸ no libeter, cupideq; ad perfruendu arripit.Caeteri ut par uulus sit,ut tanqua filius in Patris tutela costitutus,regi se sinat, omnibus in rebus ex illo pedeat propiusq; sit ad sescipieda serendaq; onera, quaesitis humeris ille impossierit: haec nul-ltis quide appetit, sed prorsiis refugit.

Attame praeclari illi fructus,qui latopere Oibus placet, quiq; adeo expetu- turmec pulcluitudine ulla habe neq; virtutem, nisi ab hac ratione proficiscwtur.Verti quia logius proue 2 Ω-mui,de huius praeclarat arboris radice disieredo:tempus iam erit de eius seu.ctibus distincti' dicere. Atq; illud quidem prius animaduertendu est,tanto sibi imiore,in admirabiliore sere hac arborem, tantoe Gaviores, utiliores digloriosiores fimictus dii ura:quato altius in terram radice defixerit. 6hbentius etia adducti semus,ut de radicet

114쪽

dice ipsi, quo notior esset, copiosius loqueremur quae quide in eo lita est, Vt uium quisq; principatu, gregem laqua onus a Deo Christoq; imposituserat silper humeros,perinde ut Christus tulit. Hoc aut si Vicarius eius es.ficiat, necesse est ut non in Dei selii, sed etiam in hominii cospectu praecebsus,admirabilis, taquam Dei cosilio rectus,ac deniq; tanquam Deus quae vox oem in se continet persectionem gloriam in terris iudicetur.

Explicantur tituli Christi, Dra fori . Paterfuturisaeculi. Pracepi pacurite quomodo Luariu Christi inhaz ominusuu referre debeat,acpotis lsimu inpostremo, estnisce pacis. CAPUT XIX.

Christus semper hunc tituis tum meritus est, quippe quit G ij natura

115쪽

REGINALDI POLI

natura esset Deus:tamen dum sese, quam homo demitteret,principatu super humeros suos, , ad morte seres, ut pareret Patri, nunqua gloriosis his titulis insignis apparuit: ut ver 'Deus, ut sertis, ut Princeps illius pacis, qua ipse inoriens inter Deum & homines

conciliavit,cognosceretur. Siquidem usque- illud tempus,ut homo infirmus,& abie ius existimatus est, quod humanae sermae,qua salutis nostrae causa induerat,imbecillitate,diuinit tem, Fortitudine sitam contegeretruodq; ut maior pars arboru, per hy-bernos meses videtur extincta,sic ipse instam virtutem sirum, per totum illud temporis spatium,quo patiebatur clauum & quasi sepultam contineret. At quemadmodum eaedem arbores,transacta hyeme, Asia,flores, disclictus mittendininagna cum voluptate atque utilitate honi inum se viuere testificanturiita Christus se es

sit ad

116쪽

sit,ad certum enim lepus,quasi sepultus in corde terrae iacuit. Et perinde viPanum fiumenti iactum in terra, nisi mortuum fuerit,ipsum solum manet, si autem mortuum fuerit, muldu Ioan.ir.

fiuctum assert sic per sterilitatem cimortem, ad vitam Miscunditatem peruenire voluit . Hoc igitur exemplum sequetur Christi Vicarius, ocquo magis sterilis in se, Sc mortuus peccato, infirmitatis Crucisque C,isti particeps meritaeo magis diuinitatem,sertitudinem & gloriam in Imperio repraesentabit. Ante enim ita ge

stabit clam quasi sepultum an corde

Christum,cum itis potentia atq; Virtutervi nemo in se quicquam glori sum cernat, quoad noui hominis speciem,m serma induerit. Induit atricii Magistratu anit. Est enim sui antedi

ximus' Magistratus,cu velptus suci pitur, quasi quida nouus hortus,sicutae Saule scriptu est: propterea quod

iij vi

117쪽

REGINALDI POLI ut in regnum sublatus est, totus lan

mutatus sit. Hoc igitur modo Pastor Christi Vicarius ex priuato statu adsimmum Magistratum vocatus ac electus a Deo quasi planta e terra, in qua humilis antὸ latebat, eminere incipiens, nouos fructus,qustam illustris, excelsi status proprii sint,profert, atque omnibus ostendit: quorum:videlicet primus est is, quo omnium virtutum vis continetur, ut se Deum

factum esse declaret, quod tamen de Christo dici no potest,quippe qui natura semper fuit verus Deus,nisi quatenus deuicta morte Diuinitatem sitam inclusam atque abditam omnibus aperuit ac patefecit. Sic igitur eius Vicarius Deum se ostendit,si ChristuDeum in animosio inhaerere,siPatre, si Filium in se commorari declarauerit.Vtruq; aut efiiciet, si omnibus in rebus quas Deus Pater a se pro λει-gistratu commendato requirit. Se emplum

118쪽

DE UMMO PONTIF. 12 emplum Christi, veri Dei filii, se

ad pascendum alacrem promptum raebuerit. Ita enim filium intus haere ostendit.Patrem autem, si in hiscuae pertinent ad iuuandos hominesndei sitiae traditos,si ut Patrem,Vt Deum gerat, paterno ac Diuino amore procurante omnia quae illorum salus,&scelicitas postula nulla propitii, aut commodi, aut vitae ratione habita, sic enim se tanquam Deum quendam in terris hominibus ostendet. Iam titulus, sertis, sequitur. VR B. Titulli sortis,post Dei tituluconsequi dicis, an ei esse adiunctumqPOLUS. Rectὸ quidem inte rogas, potest enim videri non alius titulus, sed adiunctus ut Deus sertis, locum unius tituli obtineat verum non ita se res habet Fortis enim titulus sequitur titulum Dei, sic ut eundem maximὸ illustret.

Dititudo enim de qua hic loquitur his Prophe-

119쪽

REGINALDI POLI Propheta est illa, quae maxime ili strat Diuinitatem Spirituri Patris&Fili intus inhabitantismon enim est

haec sortitudo humana, sed Diuma, a Spiritu amoris proficiscens: quae montem ipsim, quae a nullo nisi a Deo superari potest, plano seperat inprosternit.Siquido haec bieci Unonso, tum est sortis ut mors sicuttradit scri. plura sed ipsa morte sertior quippe quae mortem ipsam,quae perdit omnia deletque, morti tradit, ut homines morti obnoxios vitae restituat. Nd

siquaesis)quae sortisudo eficere potest nisi diuina tosque adeo autem

est sortis contra moriem inlectio, ut non modo extingui morte nequeat:

sed tu incipiatri vivere,ue maximὸMcunda esse, ubi cu morte luetatur. m enim concipit vita,lciamne de- eant. . uicta,gignit filios vitae. Quare sequ1tur post titulisutis,inter saturi taculi.Nam qui hac sortitudine est praeditus, is

120쪽

lior quidem euentu,quam Patriarcha Iacob: qui primogenitu situm sortitudinem suam appellat his verbis: Ruben serues. s. primogenitus mem,tu fortitudo meactprincipium doloru.Non sic Deo gignit filios nouus hic Pastor, Christi Vicarius principium enim non doloris sed consolationis, primogenitos gignit, quicunque stilicet per eius ministerium Deo renascuntur, quippe qui φ μnon ex myumbin, nec ex voluntate carnis,sed ex Deo natisint ut sint hae. xedes artema vitae, atque ob eam rem pater futuri oculi appellatur. Est ve Lucae. . xo mutua consistitio ut Lucae varbis

utar,cum corda filiorum conuertuntur in Patres, ac rursum Patrum

filios. Talem Patremn ostendit,primus ille Christi Vicarius. Sic enim

eos,quos verbo vitae,ad mutuam dilectionem genuerat,cohortans ait: Sim I .Pet.uplici ex corde inuicem di ite attritu

renati

SEARCH

MENU NAVIGATION