장음표시 사용
201쪽
cunda sententia negans. Solmin-
eadem assert. 7. in . . 2. easu suo diximus consessione praeiudicare etiam creditoribus, nempe, quando praecessit promissio, ieinde ex interuallo subsecuta est mariti conseisio, inuando
intercessit geminata consessio ex intcruallo, cx quibus videtur etiam inserendum, quod, quando renuntiatio exceptionis subsecuta est ad consessionem ex aliquo tempore inseratur praeiudicium eisdem creditoribus, cum videatur in hoc etiam casu vigere parratio Ioannes
Angelus ossius de dote c. I O num. I O. σseqq. sustinet conseisionem, cui praeceisit proini Ilio nocere etiam creditoribus, ta inen eod. c. I . n.2ω in hac hypothesi renuiuiationis ex interuallo negateindem consessioneri eisdem nocere, nec rationem disparitatis aurarat. Videtureti u quoquo modo sustineres, quod talis renuntiatio preexistete consessione noceat creditoribus,clla conina ea, quae
diximus in praecedentibus, quod scilicet lapsus temporis ad opponendum,quantumuis noceat marito non excipienti intra illud tempus, non noceat tamen
eisdem creditoribus, unde,si in praesentiasseramus, quod eisdem creditoribus non noceat iuxta secundam sententiam mox propositam debemus allignare di DParitatem,cur noceat, quando praecessit promi illo, subsecuta est confessio, vel gemmata consessio ex interuallo; si vero asseramus,quod creditoribus noceat,debemus assignare disparitatem , cur non noceat, quando sunt lapsa tempora ad opponendum, sic sumus in bivio quomodocunque respondeamus. Dicamus
igitur,non nocere tum propter rationes adductas pro secunda sententia mox a Llegata, propter conuenientiam,quam habet hic casus cum praecedenti, quando lapsa sunt tempora ad Opponendum. Ad ea, quae dicebantur in illo primis,& secundo casu consulsionis poli promis, ionem ex interuallo geminatae item consessionis ex interuallo, nempe praeiudicare creditoribus,diccndum est ea 'erificari, quia illa geminata consessio, & coiiseisi cum praeui. iramissione ex praelumptione iuris habetur pro vera numeratione illa vero renuntiatio etiam ex interuallo non habetur pro numeratione, sed pro ccssione iuris ad opponendum i maritus autem potest cedere sub iuribus, non iuribus creditoruin; item in illis casibus praelum itur pro solutione δε numeratione, in hoc autem casu pro donatione; atque adeo haec vera intelligit Ioannes
a celus ossius de dote c. o. u. O7. Vtas larat cliam locum habere, quantumuis renuntiatio facta a marito suerit iuramento confirmata, plures DD. pro
hac extensione a limat eod. c. IO. n. II per textum in I. cum contingat in sin de iure ιW.,σc. quamuis de pauis in o. ,σc. licet de iure iur etiam in .
Non praerudicat quinto consessio de dote recepta facta a marito sub spe sui
rae numerationis creditoribus anteri ribus , quantumuis sint tantum creditor ex consessione eiusdem mariti,siue sint tales ex causa mutui, siue ex alia qi lacunq; causa iusta. Iunus Vulascus
tom. I consuit. 6. m. 8. . umanas in . I. 1.DIut matrim..σ4bi fretinus M. T. Bulgarinus num. 9 quibus adhaerere magis videntur Ioannes angelus ossius de dote c. I . nu.2Io., apud ipsum Bainc o- Mellus de dote pari. Io. n. o. Dixi ex causa, mutui, cum soluin modo exceptio non numerat pecuniae concedatur aduersus consessionem mutui, dotis. Dixi
ex quacunque alia casia puta commodati, Depositi, similium, quia, quam
tumuis in confessione eorundem non detur exceptio non numer pecun pertextum in toto tit. c. de non numer. pecvn., cri' de dote eaut non numerat. , consessio
tamen in ipsis probat. Ratio primae par tis ex eo deducitur, quia, quando uxor non habet pro se aliam causam, quadrua consessionem mariti, non habet quoad eandem tem priuilegia dotis, cpri lationem concessam dotibus in ι. 4bduis c. quint inpun habeantur, ergo, cu non sit in causa priuilegiata non excludit regulam iuris communis, quod, qui priorcst tempore, potior sit in iure ergo , cum creditores sint anteriores ipsi erunt eidem uxori praeferendi Neque obesse potest , si asseratur , quod , cum sint paro in titulo potior videatur esse caula dotis per textum in I. in ambiguis f. detur dotium. Non, inquam,obesse potest, quia inprimis ad summum haec valent, quando sunt pares in titulo, caeteris conditionibus puta in aequalitate temporis, quod non militat in praesenti hypothesi. Deinde docilla sic praecise con- Iessata non habet,ut innuebam, priuilegia dotis, praecipue, cum ius uxoris, si quod esset quoad illam dotem consessatam,sito uoddam ius speciale fundatum in d. l. assiduis, quod tamen non extenditur ultra dotem datam, cius speciale facilius tollitur, quam ius commune ata textus in I. eius militis . milita misius
f. de tectam milii Ratio secundae partis ex eo deducitur, quia in alijs causis a
mutuo, d dote consessio probat veritatem per textum in I. publicas. sin. f.&post I. generaliter c d non numer m . donec
sint tantum tales ex conses sone ma riti, ueex mutuo
202쪽
tingunt in praesenti dubitari; irimo, si maritus post confessionem, quae prae Nonninsumaturia animo donandi, adeoq; i dubi per modum initae donationis commisi ς Πια est delictum enorme,ob quod eius bona
veniant, confiscanda, possit istus ean, seu inci m donati donec contrarium suerit probatum. Si autem inquiratur ratio,pr pter quam e sessio simplex in mutuo, in dote non probet numerationem, admit texceptionem non numeratae pecuniae, in alijs autem consessio prouet veri tem, non admittat talem excepti nem; Dicam in dote prouenire ex prae nem reuocare. Secundo, an, si maritus sumptione fraudi , seu donationis ex evnsessus fuerit dotem recepisse sub spe nimia affectione mariti erga coniugem futurae numerationis , & deinde deli- in mutuo vero etiam ex eadem praesum querit delicto exigente confiscationemptione fundari in eo, quod sicuti mum bonorum, Possit Fiscus intra tempore aluum ipsum est solummodo in benem iure praefinita ad opponendum oppocium mutuatarii, ita, talis consessio nere aduersus uxorem querelam non .ex beneficientia mutuantis praesumitur numerat necuniae. . Tertio, an possit facta in fauorem eiusdem mutuatari j eandem opponere post lapsum tempo- ω intraudem creditorum . ris. Quarto,an, si maritus post consessi Assastrio VIII Conisi dotis re nem dotis receptae renuntiauerit exce reptae praecedente dotis promis one a trini dotis non numeratae, intelligatur
eri per maritum post delictum a se ipso praeiudicasse Fisto.
consessis commissum , quod subiaceat confitca In ordine ad primum asserendum est dotis te tioni omnium bonorum, non inducit posse Fiscum eandem consessionem, seu ceptae pro numeratione, quin potius supponi tacitam donatimem reuocare Ioannes VII tu haudulam in praeiuditium eius Angelus Bosustras de dote QI . m.ΣΙ .m m. ς dein Ficti Peregrimu de iure isci tib s. Ratio est,quia ipse maritus potest talem iis rix. . m. 18 ., SMrdata decisD6., qui etiam testatur ita fuisse deeuum in S
consessionem reuocare,iliique opponere' P0 simulationem donationis inualidae Menochius de praesumpt. lib.3 prafumpi I 2. nu.
e praclo., mascus tom. I. consuli. . num. I 6. s Augustinus arbosa colles ad i.2 cbde dote caut non numer. Sanchez de matrim lib.6. me facta natu Mantuano Borellas in summa deesin fraude para. Σ. tu. 3. numm52. Da et Angelus
sisti distraa. de Ore c. I O num. 63. Expresse videtur colligi ex textu ι. si is posthac Meian. abcripi. O in ι. disp. .mm.6.,e colligitur expresse ea d.
res uxoris se donat inter vir. συ r. ι.2. . de ἀοι. cautonon numer. ne nocet
Iura,& nec incongruae rationi haec iura innia creditoribus eiusdem mariti, prout promtiones tuntur, quandoquidem delictum praet bat Ioannes angelus ossius d. c. o. m.
Pmino cedens consessionem est causa praesu i 8 . iuxta DD. pereundem ibi allega- mendi laudem in insessione post illud os, erm, nec nocere debet Fisto,cum inlaeta; Neque obesse potest, si asseratur, hoc non debeat esse deterioris conditi quod iustifici in hac hypothesi qui nis ipsorum creditorum, mariti,cum
paretur iuri creditorum, scuti quando praecessit dotis promissio in authe timi ma, quantumuis consessio subsequatur ad ius creditorum, haec probat pro numeratione in pretiudicium eorumdem creditorum, ita, quando praecessit omnia iura eiusdem ratione delicti ac
quisierit In ordine ad secundum dicedum est, Fiscum intra tempora a iure praefinita sad opponendam querelam non nume Fiscus poratae pecuniae , quando consessio facta est oppomst mi senium eiusdem dotis promissio. deo est, seu praesumitur facta sub spe futura φ . numerationis , posse eandem opponere ςpti nudiitate lictum est comissum me consessionem, eadem confissio subsequentetr facta suf-ncienter probabit pro eadem numeratione in praeiudicium eiusdem Fisci non, inquam, obesse potest, quia, quod Iraecedente dotis promissione contestici
ubsequens inordine ad creditores pro het numerationem, seu praesumere faciat pro numeratione fundatur in coniectura, cui iura tribuunt praesumpti nem iuris in ordine ad hunc essectunt ,
deducitur, quia maritus ipse intra rati Pora. tempora potest illam querelam opponere per ea , quae late supra probauimus, ergo non est, cur non possit eandem opponere Fiscus, qui ratione delicti in eius caus in succedit, acquiritius in bona eiusdem hocque videtur quae certe coniectura militare nonio colligi exu f quis ponda C. de bon prae test, quando alia lartior comecti Ira icu script. iusmodi est illa delicti commissi ante In ordine ad tertium dicendum est, consessionem, illam attenuat videri probabilius, quod etiam eo tem
Orca hanc agertionem multa con re elapso possit opponere talem excep tempore.
203쪽
tionem exemplo ereditorum, de quo late egimus in praecedentibus. Sed circa hoc potest esse maior dissicultas, an, si maritus consessus fuerit dotem recepissα5c post elapsum tempus
iure praefinitui ad opponendum commiserit delictum dignum confitcatione, misit nihilominus Fiscus adue sus uxorem opponere exceptionem nonnulneratae pecuniae e Uidetur absolute dicendum, Fiscum non posse amplius opponere ratem querelam ad effectum transferendi onus in eandem uxorem probandi dotem fuisse numeratam, ratio est , quia per illam conlassionem confirmatam lapsu temporis a iure pre-
finito uxor ipsa acquisiuit plenum ius in bonis mariti suoad suam dotem, omnia priuilegia eiusdem dotis, quRiura non videntur posse laedi ex iure su- Irrueniente in Fisco ratione delictii
ea coinmissi, ter consequens eidem Fisco excipienti, vel agenti ad consecutionem bonorum mariti delinquentis potest eadem uxor opponere priora sua iura,eiusdemque eludere actionem,atq; ita sentire videntur ora Romana apud realliam decisam lib. I. Peregrinus de
iure Fisci lib. . tit. I. um 82., Marescotus υ, π. lib. I. 48. num l8., Hodierna ad deci I tot Surdi, Borellus in summa deci paria.
tit. 3. num 238. Ei aduerso alij sustinent, quando delictum commissum est post conseisionem, post lapsum temporis a iure praefinitum ad opponendum, eandem confessionem cum illo temporis lapsu non nocere Filao, propterea hunc adhuc posse opponere illam querelam non numerat pecuniae δε hoc ob pcciale priuilegium isto concessum in I siquis posthac C. bonis praescript.
vers. dos etiam Ibi Tos etiam non qua amq/ιoties inaniter dotalium instrumentorum tenore conscribitur,sed quam se corporaliter docuerita apraesentetur, ubi vides concediv Aori contra Fiscum ius ad dotam,quae vere, corporaliter fuerit tradita marito, non quae inaniter dotalium instrumentorum tenore conscribitur , seu quod idem est, quae est simpliciter comtuli. a. In cuius ecundae opinionis confirmationem addi potest, quod illaco fessio cum lapsu teinporis, vel cum renuntiatione mariti induera sit ad n cendum marito, non Fisco, seu alijs ab eodem marito, Ad ea, quae exaduerso afferebantur responderi potest, quod plenum ius acquisierit aduersus maritum, quatenus per illum temporis lain sum cesserit iuri suo ad opponendum, non aduersus Fiscum, alios; non enim emeitula consentacum illo teporis laria vi dos sit numerata, sed Itum,quod maritusob neglectum oppositionis intra tempus ex dispositione ruris teneatur relinquere uxorem in iure eludendi ipsius exceptionem, si Brte exceperit postrale tempus, cuius veritatis signum est, quo maritus adhuc misit assumere onus probandi pecuniam non fuisse numeratam; cum igitur uxor non habeat plenum ius, non est, curiis sconsiderato illo iure non pleno in uxore, non misit opponere; stante potissimum pra- mea, de qua testatur Bostis in prau. tit. de bonor. publicat n-.a9., quae obseruatur hic Mediolani, secundum quam in dote praecise consessata admittitur Fisicus ad opponendum etiam post lapsum temporis. Prima opinio est communiter recepta raccunda tamen sua non caret probabilitate. Tu cogita. In ordine ad quartum luxis superius dicta dicendum est, quod, quantumuisma itus post confestionem de dote recepta renuntiauerit exceptioni non numeratae pecuniae, non nocuerit luco, quin possit opponere aduersus uxorem exceptionem Si etenim non nocet creditoribus eiusdem mariti etiam post lain sum temporis ad opponendum Glasa in ι assiduis ven datae C. qui pol in pign. ba
σali, quos supra allegauimus, non est,
cur nocere debeat Fisco, nam hac rati ne deterioris esset conditionis eisdem creditoribus AMERTio IX. In quibuscunque ea sibus supra recensitis, in quibus confessiodotis receptae facta per maritum non nocet creditoribus eiusdem, nec nocet fideicommissariis vocatis post mortem mariti ad bona fideicommisso supposita.
Praxi Medi imi admittit Fiscum ad exci
I easi bus, in quibus consenio
substit. q. Π2. m.28., seqq. Sensus huius assertionis hic est . Suin ponimus, quod maritus dotem actu non acceperit, nec constat de eius numeratione,sed tamen consessus suerit eam recepisse brtassis sub spe futurae numerationis Ulterius supponimus maritum defecisse non relictis honis liberis proprijs, quibus posset restitui uxori dos consessaraci cumque ageret uxor ad consecutionem dotis conkssati, pro qua aliter satisfieri non poterat,nisi per alienationem bonorum fideicoinmisso
suppositorum contingebat dubitari, an fideicommissari possent eludere actionein
204쪽
nem uxoris per exceptionem non numeratae pecuniae,an vero deberent succumbere alienationi bonorum fideicommisi se subiectorum. Quotiescunque dos vere fuerit numerata per uxorem marito, cui alia non fueri ut bona libera , queis eidem uxori posset satisfieri, pcisse bona quae supra late commendauimus, Hessile ad summum sustinetur in vim legati,&donationis causa mortis , quod autem consertur uxori per maritum primum titulo legati, vel donationis causa mortis, non censetur conferri in dotem secundo marito, quando nihil expresse
fideicommisso supposita alienari tra actum est,unde memo mander inconsidunt communiter iuris interpretes ex
textu in authares qua communia delegat.,
sed an idem dicendum sit de dote comsessam,quando non sunt alia bona libera mariti,queis satisfieri possit uxori,ncis dicimus,quod fideicommissari, non posisint obligari ad alienationem bonorum fideicommissorum in casibus, in quibus
me creditores per consessionem maritii . cod. I volst dicit, quod legatum,oc confessio dotis recepta non probet dotem datam, de ideo opus ςst aliter mi stare de debito. Confirmatur ex ijs, quae docet Bore las conf49 num. 8., quod, si in computatione falcidis detrahendum primo, niat aes alienum,tamen non deducatur uxoris eos, quae solum constet per co laeduntur in suis iuribus, sed possunt sessionem mariti intestamento; cx qt
ri dela Opponere exceptionem non numeratae
uniae, quam etiam ipsi fideicommis-ri possunt opponere, non teneantur detrimentum pati in bonis, ad quae tam vocati; quod sic Probatur,quia fideicommissariusv eatus ad bona fideicommitta supposta computatur tanquam creditor, is bus eruitur, quod solum illa consessio teneat in vim legati, non in vim debiti, caeteroqui, o ipsa quoquectat detra, henda. Sed quid dicendum est, si aliunde constaret talem consessionem in in mento non fa n esse animo donandi, sed sub spe futurae numerationis, tum
qtubus nocet Creditoriabus, κα
fessata a Primo praecise non intelligitur repetita seeundo, si constet sol per consensionem
ius ius habet in illis bonis, ae habeant dicendum est, quod haeredes mariti posiali creditores mariti in ordine ad ipsius sent intra tempora a iure praefinita orboni, siquidem talia bona ex mente te ponere querelam non numeratae pecu restatoris sunt eidem alligata, ergo in iis iae, Iceludere actionem eiusdetria 4 41iuna omnibus casibus, in quibus consessio uxoris, fit per consequens etiam intem d8ebstre dotis,cepta non nocet creditoribus tionem secundi mariti Si vero suppo consessio mariti, nec nocere poterit fideicommis vias,quod non opponentibus haeressibus nem fac-sario quoad bona fideicommilis suppi primi mariti deiuncti uxor ipsa conse tam in sit . euta sit illam dotem, vel plenum ius ad xςi Ex quibus omnibus ex aduerso ipsam tunc iuxta supcrius dicta dicen test deduci, quod in ijs casibus, inqui dum erit,probabilius esse, quod illa dos bus talis consessio praeiudicat eredito intelligatur repetita secundo marito, siribus, intelligatur etiam praeiudicare aliud expresse non fuerit actum Ratio fideicommissario Resandus a mile eon Ay. ., fortia odias de fideicommis. q. a.
niam. Ia , Ioannes Angelus opus rein de
AssERTIO X. Dcis praecise confestaria primo marito, quando non constat, seu non probatur eius numeratio, seu solutio, non inligitur repeti secundo,praecipue, si constet solum per comsessionem primi mariti factam in testa
ex eo deducitur, quia in fauorem uxoris, Si in praeiudicium haeredum primi mariti, quando noci est opposi exceptio non numeratae pecuniae intra tempora a iure praefinita,illa confessio dotis probat numerationem per superius late commendata δε habetur ex dispositione iuris perinde ac si esset vera, & realiados ergo ex dispositione eiusdem iuris inissem, a mass. O ..dot., intelligitur repeti in secundo marito, quando aliud expresse non est actum Neque obesse potest,si asseratur, quod dos quidem ab uxore primo marito constituta intelligatur secundo repetita . nos autem clos, quae non fuerit primo marito
gelum ossum de dote c. Io. --., quam ab uxore constituta, sed a primo marito tamen Rotae decisionem in meo Codice constituta uxoriatam etenim non intelli- non inuenio. gitur repeti secundo ea proportionali Ratio ex eo deducitur,quia consescio ratione,qua plerique docent,quod aug- dotis facta atriarito intestamento,quan mentum dotis factum ab uxore primodo aliunde non costat denumeratione, marito veniat cum ipsa dote secundo censetur iacta animo donandi peta ea, marito non autem augmentum dotis
205쪽
& nocet filiis primi m.itrimonii. Ratione Pro hac asserti
lactum eidem uxori a primo marito.
quam, obeiae potest , quia in primis tria hac hypothesi dos illa non supponitur
constituta a primo marito, sed habetur pro dote numerata ab uxore, cum illa consessio corroborata per illum tractum temporis in fauorem uxoris probet numerationem. Deinde id, quod dicitur de augmento dotis lacla per primum maritum uxori non ita verum est, quin ab alijs contrarium c non sine valido fundamento sustineatur,prout sustinent
Angrius Bogias de dote c.8. Man. IT . , nos etiam supra sustinuimus sub boeeodem tit. praenot. XVI. assert. 3 vers. nihil minus in M. in probatione tertiaparsis, ad quae vos remitis. AssgRTio XI. Conscusso dotis receptae praecedente eiustam dotis promissione racina marito hinnubo probabilius prinbat numerationem,oc nocet filij prioris matrunoni j eiusdem mariti Fonoesia de pacti Upt elag. i . quos micapart. I. m. 18. Ioannes Angelus ossius tris de dote
secundis nuptη desin.9. Ratio ex superius dictis deducitur, quia cocisudis saera per maritum simpliciter de dote rempta praecedente eiusdem dotis promtisione probat eiusdem dotis numerationem in fauorem uxoris, excludit quamcunque exceptionem
non numeratae pecuniae,ergo etiam pre
cedente eadem promulione confessio subsequens de eadem facta per maritum hinnuoum plene probabit, o cxcludet exceptionem Sc non etenim qualitas binnubii in eodem marito videtur posse minuere dispositionem l in contractibus F.
sed quoniam . de non numer. pecvn. Neque dicas,praesumi in hac hypothesi illam conseisionem esse fraudulentam in damnum filiorum prioris matrimonii ex nimia affectione mariti binnubi erga
secundam uxorem contra enim impugnaberis,quia iura non praesumunt maiorem aflectionem in Per consequens, ncc maiorem fraudis sulpicionem mariti erga secundam uxorem , ac erga primam,crm,si in conlassione dotis reccpte: aprinia uxore praecedente eiusdem pro- mulione iura non praelumunt pro fraude, sed pro vera numeratione,etiam in consessione iacti de dote recepta a secunda uxore praeuia eiusdem promissi ne praesumere debent non pro fraude, sed pro numeratione maxime acceden
te noua coniectura arietionis in Patre erga filios prioris matrimonij, quae pintius retrahereta consessiones, quam induceret ad illam, si numeratio non esset
Maior difficultas in praesenti erit in
concilianda hac nostra assertione cum dispositione iuris in I. hae edictaliae de secundis nupt. ubi disponitur, quod maritus bini bus non polit plus donare Nouercae, quam uni filiorum prioris matrimoni j,cui minus tribuit,adeoque nec possit confiteri in alio contractu recepisse, cum de iure prohibitus donare non possit confiteri in alio contractu,nisi aliunde constet de receptione resentius
de confestiscis. . alias I98. Rota Romanais recolles per Farinarium in Ut .ves decis. I 2I. r. I. secus facilis via aperiretur
fraudibus in damnum filiorum priorumatrimoni j cum etenim prohibeatur maritus binnubus plus conterre uxori, quam dederit uni ex filiis prioris matria monij, cui minus tribuit, si intenderet plus conferre ua fraudem legis,confit retur recepisse.Sed facili negotio possumus ad haec respondere asserentes iura in illa hypotheu praecedentis promissio inum nis non praesumere pro donatione, se oo Mez- pro Vera numeratione, adeoque, nee t muralem consessionem aduersari dispositioni textus int.bae iactati c. de secundis 1M oti nupti's, que tantum prohibet donationes Gi. non ea, qua speciem habent donationis, seu praelumuntur pro donatione, nec fraus in dubio praesumitur per textumina quoties . in dolos deprobat. Quod, si dicas, quod, cum versemur inter personas suspectas,possimus legitinae prisumere pro fraudes statim clicam cum Fontanesta de pis nupt. tofo . glos
unica p. I. num 33. .er eum Ioam Angelo
B si de dote d. e. IV. m. Id . insin. quod hac ratione omnes contractus initi inter maritum binnubum,4 uxorem essent suspecti quinimmo praecise inter maritum, α uxorem sic etiam confessiodotis receptae praeuia eiusdem dotis promissione constante matrimonio facta amarito etiam no binnubo esset suspecta, tanquam facta in fraudem donationis inter virum, o uxorem, quam tamen suspicionem respuit textus M. I incomtratiita, sed quoniam C. de nonnum .pecvn.,
nec aliquid negotiifacessit, quod maritus fuerit binnubus, quandoquidem illa qualitas non addit aliquid suspicionis ad tollendam praesumptionem
AssERTio XII. Si consessio dedo recepta facta fuerit per maritum aute eiusdem dotis promissionein,quae tamen
206쪽
Ad queeffectum institui tu haec quaestio Actus
immediate in incontinenti fuerit su secuta siue in eodem instrumento confessionis, siue in alio, censetur confessio facta causa illius protrussionis , si vero promissio subsecuta fuerit ex interuallo
ad eandem confessionem, conseruo setur lacra sub spe futurae numerationis. Ludovicus Moro in cons. 6o m. I 6., Men ebius de praesumpt. lib. 3. pecis t. L. m. z. Mantua de tacit. ambu conuent.. II tit.Σ . num . . Fontaneua de pati. mpi claus. 4. glos unica part L. m. ., σIo. Da ei euisam instrua nupt. o. h. xu. 73., oui etiam attestatur se ira obibnuisse Mediolani in Regio Senatu in qLradi causa Joanius Angeias Uustrin.
Haec assertio ad eum effectum posita est, ut dignoscaturi, quandonam possit opponi exceptio non numerate pecunie, quando promtissio subsecuta est ad confessionem;cum etenim dixerimus,quod, quando promiusto incontinenti subsecuta est,intelligatur contemo facta causa,
seu habito respectu ad illam promissi nem , quae mox posita suit, videmur etiam dixisse, quod illa confessio non lacri sit sub spe suturae numerationis, sed sub spe promissionis, qua propterea secuta impleta eicitur causa, ob quam facta est, unde maritus in ea hypothesi
censetur acceptasse illam promissionemro solutione, seu, tu qui a Mantica tacit., ambig. conuent. lib. D. rit. . nu.I3 nomen promistaris in solutum; sic subdunt Fontanella de pact napi. d. claus. q. pari. . n. 3., Dames Angelus Bassus d. e. Io. nu 167. in D. quod maritus non possit amplius opponere racein
tionem pecuniae non numeratae, quia
impleta est causa promissionis , quod
probat Bossius exu lin. Gaath .sequentic de dote e t. non Vrat. Cum veroclixerimus, quod, quando promissio ex lateruallo subsecuta est ad coles sionem,
intelligatur facta illa confessio sub spe
futurae numerationis,tune videmur dixisse,non excludi exceptionem non nusmeratae pecuniae,cum confessio ordinata suerit ad eandem numerationem ,
quae posita non est, quinimmo ex eo, quod ex interuallo iecura fuerit proemissio, arguitur, quod numeratio non fuerit facta. Racio primae partis est, quia, quando unus actus immediate positus est post alterum censetur duo actus correspecti-ui, ut probat Menochius deprasu t. lib. 3. prcumpl. I 2. m. 87.. pro hoc allegat Baldum,4 Romanum, scilicet, quod unus causa alterius fuerit positus pertextum in I. s retris. Ut st de priωι. eredit. , quod latius etiam probat idem
Menochitis depraesumpt.lib.6praesumt L ., ergo,cum posita fuerit confessio per maritum, Wimmediate promissio fuerit subsecuta rensenda erit confessio posita intuitu, causa eiusdem promissionis, qua propterea secura erit positum id,ad quod facta est, adeoq; c. Neque hic
audiendus est Baldus in I. legem . 3. C. pin. , Oml.pevit. s. si mulierss. sinu. matrim. dum asserit confessionem, cui immediate subsequitur promissio, cem seri simulatam Esraudulentam i Non, inquam, audiendus est, quia, ut norat Fontanella d. pari. Σ. m. io Baldus circa hoc dictum est communiter reprobatus, cum ratione illius simultatis, seu proximitatis actuum unus propter alterum, censeatur positus,& sic confessio propter promissionem iuxta notata indier retentionem .de Q. Circa hanc primam partem , quan tumuis in declaratione auertionis dixerimus,illam consessionem Aut immediate subsecuta est promissio,non admittere exceptionem non numeratae pecuniae, excitat tamen dissicultatem non modicam Paulas de castro in I. prauit. 6. si virnu.2. f. solut matrim volens , quod per promissionem, quae subsequitur,non amittat maritus, qui prius confessus est recepisse, ius ad excipiendum, quod sibi competebat aduersus confessione,quam remiserat , quia illa promissio potius illam consessionem roborat,quam infirmet, cum probet numerationem pro tempore consessionis non fuisse posita unde in praesenti duo nobis occurrunt ex professo examinanda. Primum , an vere in hac suppositione competat marito talis exceptio Secundo, ex sup sitione,quod non comperat,possitaliqua ratione se munire aduersus uxorem agentem ad consecutionem illius dotis ad excludendam illius actionem , cquomodo. Ad primum asserendum est reueranon competere marito illam excepti nem Fontanesta depact. nupt. claus. I . glas
istas de praesumpi tib 3. praesumt Iz. m. 86. Ratio ex praecedenter dictis deducitur, qui , cum laeta fuerit consessio sub respectu,seu causa promissionis, non autem suturae numerationis habita eadem promissione iam impleta est causa,& acceptatum est nomen promissioris in
solutum ergo non poterit amplius maritus excipere de pecunia non numera in i nec obstant ea, Quae ex adueris asseruntur a Castrensi in d. .praul. 3 si vir n.2.
207쪽
g. Diat matrimon , quia, ut bene notat
Fontanesia lac cis nu. I L. ea procedunt
clumraxat, quando a principio non fuit cogitatum depromissione, sed illa secuta fuit ex interuallo, quia tunc supponitur facta sub spe future, merationis,
aduersus quam conceditur exceptio. Ad secundum dicendum eH,maritum posse se munire aduersus eandem uxorem agentem ad consecutionem illius dotis promissae, nec teneri eandem soluere Castrensis iid. ι peniat. s. se vir Issolut matrimo n. Purpuratus a L. . si
Faber lib. s. M.tit. Io definit. 8. Fon tanelia depin. nupt, claus. q. glos nic ρ-2. . V., qui etiam reseri circa rem praesentem decisionem Senatu Cathaloniae die . Nouembris 372. reserente Senatore Sabater in causa nobilis AntoniiCasas contra Mariannam Augerri, quae decisio certe est in terminis terminantibus; Nec dissiditis est probatio prε- sentis resolutionis quandoquide aequunon est, ut uxor possit repetere id, quod non soluit,eum etiam eidem obstet textus mi dolofacit 8. f. de dot mal except i
haec potissimum procedunt , quando ipsa uxor incontinenti post consessionem mariti facit illam promissionem;nec potest dici, quod per eandem mulierenia, possit opponi,saetam fuisse delegatione de obligatione;non inquam, dici potest, quia , cum illa obligatio, de qua sacra
est delegatio,se teneat ex parte eiusdem mulieris,dolo ageret perendo illam dotem, quam ex vi illius obligationis esset statim redditura ex eod. tex in i dolo facit. Quid veru dicendum fit, si non ipsa uxor, ted Pater eiusde incontinenti post tessionem lacerit illam promissionem; distinguendum esse existimo, vel solui Pater inmittinenti secit illam promissi nem, vel Pater simul cummia; iuxta, utrumque membrum distinctionis sentiendum est, non posse peti a marito dotem illam promissam,prout constanter asserunt Fontanella de pact nul loc.
eii num. LI., o Dames Angelus ossius de dote d. c. I O num. I 6O Ratio est, qui ,
actio de dote repetenda comunis est Patri, filiae per textum inu. 2. . quod βin Patris L solutomatrimon. ademu non minus filiae, quam Patri agenti poterit opponi exceptio doli mali exa dola facitis dedol. mal excepi Ratio secundae partis ex eo deducitur, quia, cum illa promissio sacra suerit ex fonte iratio, confessio non intelligitur lacri respective ad ipsam, sed adfuturam numerationem, ergo eadem numeratione non postga locus erit --
ceptioni non numeratae pecuniae atque in hoc consentiunt communiter DD. Sed quid sentiendum sit, si illa promissio incontinenti post consessionem mariti de dote recepta facta fuerit siue a persona coniuncta,quae non tenebatur dotare, siue ab extranea In hoc casu
absolute sentio, maritum non posse op ho postponere exceptioncm non numeratae pe colassi cunix, nec posse eludere actionem uxo neris agentis ad eiusdem dotis consecutio tanem, vel contra maritum, si matrimo unium ex causa fuerit dissolutum misi et uente , vel contra haeredes, si ipse a hoc
Bo sim de dote e. o. IN. Ratio prim partis deducitur ex ijs , quae dicta sunt in prima parte assertionis. Quoad secundam liceuincitur, quia illa promisisio facta ab extraneo habetur pro vera,&reali solutione dotis,&sic quodam do per delegationem illius promissionis creditum dotis transfusum fuit, nouatum in aliam causam promissionis , quae promissi cadit in solutum dotis, sicut cadit delegatio debitoris mulieris V. . quamuis 3 iure dum f. ad Vellei ., d. i. ab eo f. de iure dot., atque sic expresse sentiunt cavolus tione d in ι.2 numin f de is inter empl. , Coa tis. ruuias var lib. I. c.7.--.6. versverum spo, Dames Angelus Bosus de dote cap. Lo. num. ITO, innum. ITI. ergo uxor viique poterit agere aduersus miritum ad consecutionem illius dotis; nec in hac hypothesi potierit obesse doli mali exceptio per textum m .dolo facit 8. F. de doli mali excepi. Non, inquam, poterit obessetas, uia ipse maritus non habet ius aduerus Uxorem exigendi Promissum , cumaeus obligatio transfusa fuerit in illam promissoris, unde non potest dici,quod dolo malo perut id, quod statim est redditura. 92 vero maritus possit eludere actio QEi senis aem uxoris agentis aduersus se ipsum x M' ad illam dotis promissae acceptationem cedendo eidem uxori actiones, quas sere ac habet aduersus promissorem extrane, tionem DD. inuenio inter se clivisos . Baldus uxoris ind. l. penuit. f. si mulier F. Diat matris., medio ibi Angelio , qui hoc etiam asserit Pi . Rcois Io asserunt,maritum posse utique u hi eludere actionem uxoris cedendo eidem promita actiones, quas habet aduersus promi. Iorem
208쪽
scirem,ad quod pluribus rationibus
sionis non est ius periecte quaesitum ipsi uxori, cum ante lapsum tempus prescriptum ad opponendum possit opponi querela dotis non solutei. Secundo,quia
dotem numeratio iacit, non consesuo per textum in I. I. C. de dote cauta. Tertio, quia maritus restituendo id, quod accepit, restituit complete, cla plane, adeoque liberatur a debito.Contrarium tamen communitu docent, cedendo scilicet huiusmodi actiones non liberari a debito dolis,nec posse compellem uxore ad illas acceptandas in solutum. Da
ubi testatur ita fuisse decisum in Regio
Mediolani Senatu . Fontanelia de pact.mUtiri. d. claus 4. glofvnica pari. 2. . . ubi refert ita fuisse resolutum in Senatu Cathaloniae Petrus Barbosa ind. ι. I. pari. 6. num. Π., seqσ. f. solut matrimonio, Dannes Angelus ossius de dote d. c. I . u. i7I., ubi alios innumeros allegat, quibus tanquam probabilitis sentientibus adhaereo; nec dimcilis est probat sta tibus praemisus , quandoquidem creditum , quod habebat maritus aduersus uxorem nouatum est in illam obligati nem promtulanis, quam simpliciter a quisiuit ipse maritus, unde ex illa obligatione promissoris transfusa in marituta tumestivi omnia eiusdem mariti bona hypothecae tacitae fuerint subicista in
fauorem eiusdem uxoris per textum in ι. nicas. συ plenius c. de rei uxor act., ergo maritus innebitur dotem uxori restituere, nec deobligabitur cedendo eidem actiones aduersus promissorem atque ira communiter tenent scribentes, o praecipue B tiavi, castrensis. Immola in d. l.pen. I. βυPs.solui. matrimon. Ad rationes, quae pro contraria sententia afferebantur , respondet Iacbineas
contrati iuris lib. 8 d. cap. . quem vos
consulite.& iacit Volui possunt ex pre:- dictis. Mouent solum aliquam difficultatem hic DD. an, si post consessionem promisita ab extraneo lacra fuerit incontinenti muliere praesente , ipsi promissioni
consentienti, illa confessio cum illa promissione tollat exceptionem nonnum ratae pecuniae, maritus, seu eius haeredes cedendo actiones mulieri adue sus promissorem liberentura debitod iis, OD. plurimi in hane hypothesi, inter quos Fontanesia de at . nuptialib. d. clausi . glos mica pari 2 num II., qui etiam allerit se pro indubitato hoc tenere, sustinent talem consessionem cum
dotis non solutae,in haeredes maritieedendo actiones contra promissorem liberari Rationem huius ipsorum dicti nullam assignent, sed latum supponunt pro indubitato: Eam tamen arbitror posse esse, vel quia uxor presens prominsioni, eidem consentiens praesumitur acceptare eandem promissionem, seu nomen promissoris tanquam propriam dotem, quod propterea non potest resepuere, vel quia ipsa videatur ipsum induxisse, cquodamod approbasse, vel accessisse cum ipsa ad promissionem . Nihilominiis minarium approbat Ioan
nes Angelus Blossius tria. de dote d. eap. IO. num 1 L . cum aliquibus tamen limitationibus sistendo semper in regula generali, quod promissio subsequens inco tinenti ad consessionem, siue illa tacta fuerit a persona coniuncta, siue ab extranea excludat exceptionem non numeratae. pcuniae, cum maritus acceptet Iro dote nomen illud promissoris, nec beret eundem promissorem per cessionem actionum,nam maritus in fauorem
uxoris acceptat illam promissionem, &sie fatetur re puta dotem,&se obligat ad illius restitutionem, unde promissio subit vicem solutionis Uerum tamen est hec est limi intio, quam specialiter apponit idem Bossius quodiu eadem mulier ex speciali dispositione testamentaria successerit ei, qui pro illa dotem promisit, seu se constituit debitorem illius dotis, tunc si ipsa ageret aduersus maritum ad consecutionem illius dotis, posset maritus cedendo eidem mulieri actiones, liberari a debito eiusdem dotis
corneus cons lo9. -.3. lib Veritanus in silua nupt. lib. 2. num. I. in fin , Meno ebias de praesumpt. lib.,. praesumpt. I L. num. 9 . , rati ex eo deducitur, quia uxor inaniter quaereret a marito,seu ab
eiusdem haeredibus,quod ipsi tanquam haeres promissoris deberet eidem , sed eisdem immediate restituere Procomplemento eorum,quae hactenus actitata sunt de dote consessata, de praecipue quoad ea,quae sub hac ultima assertione discussa sunt, hic remanet examinandum, an si maritus consessus fuerit se dotem ab uxore recepisse, obligans se ad illius restitutionem euenie te casu dissolutionis matrimoni , deinde incontincnti Socer, seu Pater uxoris siue in eodem, siue in diuerso instrumento dote promiserit, an, inquam,
si eueniente casu restitutionis,antequi dos promissa fuerit soluta, conueniatur ab uxore maritus ad dotem restituenda cedendo actiones possit liberari, an
vero postsi compulli ad dotem ipsa
209쪽
restituendam e rima sententia docet, oia quod, siue fuerit Pater, sui promiserit,
siue extraneus, non possit inaritus ce-
asseren, cndo actiones uxori contra promissore quod V liberari ab onere restit vitionis dotis
maritus uiganus in silua vi. lib.2. . 3., Capitιus consessus decisi 83. num. 8. Mautica de tacit. hieri se conuent. lib. II. it. 2o jis, 33. se*2' Facbraeus contris tur lib. 8. e. ψ. Mem Gius de praesumpt. lib.3 praesum . ΙΣ. num. . er93. GUin Antonius Thesaurus in annot ad dec I. VI 2. . ton matris, rationem ex eo desumunt, quod siue fuerit Pater uxoris,qui promtiit,sive extraneus maritus illam promissionem acceptando factus est debitorixotis de illa dotes, quae plenum ius acquisiuit, Isit .non hypothecam tacitam in omnibus bonis possit ma eiusdem mariti ex vi I. unicas. sed utρω- ritus e nitis C. de rei uxor ad . sicque illa prodendo misito cedit in solutum dotis, ergo non ἡ est, cur ipse maritus non teneatur eu tari niente Casu restitutionis illam restituere. Addit ulterius in confirmationem as
posse compellere maritum ad restituendam dotem, nec liberari cedendo actio. nes uxori aduersus Patrem promissore. Tertia sententia, quam potissimum videtur sustinere Antonisu Fabe lib. . Cod. tit. Io de . 8 in ipsa desin. . in scolionum . . ., eod. lib. s. ix. T. desin. I . ,σeod titi'. desin. I. in scol num. t. procedit sub distinctione, vel etenim Pater, qui incontinenti promisit post confessionem mariti est soluendo, vel non est soluendo si sit soluendo,asserit posse maritum eogi, vel eius haeredes ad dotis restitu lairtae. tionem , cum sit habiturus utilem re expogressu in aduersus Patrem 6ciuxta hunc nitur. sensum dicit procedere textum in I. sextraneus in de iure dor. si vero notia fuerit soluendo; tunc asterit,periculum dotis pertinere ad eandem mulierenia, non vero ad ipsum maritum per textum expressum in d ι. se extraneus, Hic maritum, vel eius haeredes cedendo acti ne liberari. Rursus ident Faber distimguit,vel marito habita estrides de dote, par Antonius besaurus loc eis. quod, si quatenus consessus sit eam recepisse , res aliter se haberct cx culpa quodamodo Iariti cogeretur uxor remanere indotata,quandoquidem cum vir distulerit dotem petere, quam ex vi talis promisiti hi, durante matrimonio poterat exigere,constitutus est in culpa,qui propterea debet sibi impurare, quod accepta uerit,& solutionem non quaeisserit. Secunda sententia extreme prime opposita docet, quando Pater uxoris, scis cer fuit promisso incontinenti post con- sesisionem mariti, lsit idem maritus cedendo uxori actiones aduersus promisi rem liberari ab onere solutionis dotis Vrsillus ad decis 3x3. Afiicti num. . , --torita de pact. Ut clausti . glos unica
in ipsa desin. . in scolio rum. q. cognoscentes in hoc discrimen inter Patrem
uxoris, quando ipse promisit post confessionem niariti incontinenti,M inter extraneum promitiorem; atque haec videntur cohaerere cum i3s,quae nos supra diximus sub hac eadem sacri. I 2. post probationem primae partis in reso utιone secundi dubis ibi excitati, quod scilicet quando
Pater ipse promisit vel per se solum, vel
simul cum filia, maritus aduersus uxorem, vel Patrem ipsius possit se munire, cum isti nequeant ab eodem marito p Rxtione, ter restitutionem dotis, quam non sol- pro line uerunt, in quo concordat etiam Ioannes Iecunda Aigelas Bosus d. c. o. u. I 69. quamuis opinione modo . e. Io. num. I76. in fine nescio tamen qua consequentia' dicat retineno 'i' cile scatcnua qui asserit uxorem
seque obligauerit ad illam restituenda, tanquam sibi soluta, vel marito non est habita fides si non procedunt ea Omnia, quae dicta sunt in prima distinctione, si habita sit fides; tunc adhuc disti guit, vel lapsa sunt tempora ad opponendam exceptionem non numerata:
pecuniae, vel adhuc lapsa non sunt; si primum asseratur, dicit, quod maritus, vel eius haeredes teneantur dotem soluere, nec liberentur rer censionem acintionum , perinde ac si promista esset
extraneus pertextum inu. υlt eum auth. seq. C. de dote cautaui adhuc tempora
praefinita ad opponendum lapsa non tint; tunc ait, quod, siPater non sit soluendo maritus, seu eius haeretas non possint compelli ad dotem restituenda, sed cedendo actiones liberentur; si vero sint soluendo, polliunt conat cili, cum facilem habeant regressum ad diuerentia quando cxtraneus est promissor, quia tunc maritus, seu eius haeredes absolute possunt compelli ad restituendam dotem, siue promissor sit soluendo, siue
In hac sententiarum varietate standum esse absolute existimo secundae sentcntiq.asserendo non teneri maritum in ea hQm,thesi soluere dotem , sed cedendo actiones liberari, quia Pater tenetur dotare filiam,&actio ipsius ad A Adotem reeipiendam est communis ipsi, filiae per ea,quae infra late probabuntur, unde perinde est, ac si ipsa filia , respective uxor promisisset nec o stant ea, quae pro prima sententia an
210쪽
rebantur quando'uidem non videtur imputandum negligentia mariti, quod dotem a Patre promitare durante matrimonio non exegerit, quandoquidem sic exigente reuerentia, aege permitatente Poterat non cogere socerum iudicialiter ad eam soluendum, oc propterea huic nostrae sententiae assentiuntur praeter praecitatos Coa uias M. lib. I. c. 7. inas. .s Hia vers verum s post bae, Tereus Barbosa in I. I. part 6 m. II. σο6. f. solui. natram.
Exploduntur nonnullae dis ultates quoad dotem confessatam ex vitarium municipalium Mediolam, V M M ARI U M.
Primum statutum Mediolani refertur. Ieserta secundum statutum . .
praesumptione fraudis adinsus eredito
Procedit, si mr fuerit traducta ad domum
mariti ante biennium. q. Luxor non fuerit tradacta ad domum me risi, sed maritus aurari ad domum uxoris, non babet locum prasens flaturum. F.
Omius confessio ex vi huius statuti post
biennium non praeiadscet creditoribus etiam posterioribus , ex stilo tamen praeturicat eidem marito eius haereisdιbus. 6. Coclessio facta ante biennium acie traductionis non praeiudicat creditorons mariti in casibus, in quibus non praeiudicat ius com
Hoe statutum non habet vim aduersu posesis es creditores ex causa mutui confestiti. 8. In alus cosis a mutuo. dote, confessio probat eritatem. 9.si confessi facta per maritum post biennium
fuerit adminiculata non obstante Me R tutos indica creditoribus Io. Saluium asserens, auod non admittatur H batio per instrumenta facta post duos a nos, sed tantum intra illos intelligendum Nocet tamen ereditoribus etiam anterioribus habentibus tantum actionem person lem. I Statutum ratum babet id, quod in tali tam mento Ufirmatur. F.
Huiusmodi iuramentum debet esse formale , e praebendere omnia expressa in sta
Non requiritu eopulati , quod illa dos silesima iurataictrubricata ad modum statuti. IT. Hi rubricatio non esset pereontrariam eonsuetudιnem abrogata dotis constitutio, non subsisteret in prauudicium ereditorum I s.
ni rubricatio vigeret. non ese opposita , posset ex interuallo apponi, nisi eisdeiam oppositum de nullιωse. 9.mplex statutum circa hanc mate tiam inueni in iuribus municipalibus ediolani, alterum in om I. Iapud Carpanum is c. 268., quod can Primum tacin haec verba . si quis amota xorem statutum duxerit,in ipse et eius Pater, et ascen in
dens post duos amos a tempore traductionis ad domum habitationis mariti de dote eius confultum, e confessionem de ea recepta ei, vel alti ea vivente, vel mortua fecerit per instrumentum, vel sine non praeiudicet crediatoribus iri, et afrendentis viri, quos bab ret, vel babebit postea siue eum hypotbeca, siue sine noctua , nocin praeiudicium ereditorum recipiatur probatio per instrumenta facta sinos duos a nos ,sed dumtaxat per instrumentum faciam infra illos duos annos probare possit, per testes, etiam post illos annos duos fien possit probatio de reali sol mne, tradit ne, μι satisfactione ipsius dotis, ais eo, uetus facti infra duos ipsos annos post di m radiarum .
Alterum Om. 2 apud eundem in paetum ad c oz. quod sonat in haec, erba Licet ex forma statuti subrubrisag nerali de fraudibus remouendis, ab rubri Reserturca speciali de dote post biennium facta in cap. si quis amodo uxorem duoeerit σe eaueatur cartiam dotis, Oeonsultus factam post duos
nos a tempore traductionis ad domum , bitationis mariti non praeiudιcare credιtorι-bus Uri,. ascendentis oec prout in eo sa- tuto continetur . Tamen flatuimus , quod es in eastitas, in quibus de iure communi ubicunque dos post dictos annos duos reperi confesto praeiadstat ereditoribus posteri tu facta cum iuramento praesito per talem, vel tales dotem constituentem e constituentes, O in ipsa dote, quod ipsa dos non sit per
malitiam, Me in fraudem alicuius creditoris futuri,ne alterius,inquod talis dos est vera, non autem ficta,nec simulata, rubricata fuerit ad oscιum statutorum, prout requirit 'noceat creditoribus futuris talis constituentis,stu constituentium dotem cum Wporbe ribus. II. si dos post bienium a die traductionis si s cta. firmata iuramento constituentis
Rationes suadentes anterimbas habentibus tantum personalem. II.