장음표시 사용
141쪽
i 16 . Juris Canonicirum ejus vitae , sed reparatorem Screstauratorem, quae fere per diuturnas persecutiones abolita erat inter Cleri cos. Hic quidem decreverat se natios
admissi1tum esse Clericos , quam qui
eturi eo vitam hanc communem aetero
vellent ; sed ab eo proposito recedere coactus est , cum multo plures Camprofiteri nollent, ut ipse testatur in
se . r. de vita communi Clericorum :quod elim de se ipso S. Ambrosias. Possidonius in vita S. Augustini ala ejus exemplo plures Episcopos in stiis Ep scopiis instituisse Monasteria Cleri
corum , seu sacras aedes in quibus Clerici vitam communem agerent, Mabea dici coeperint Cano nisi Clerici, quod in eadem matricula inscripti si cundum Canones cum suis Episcopis, de communi viverent in communi, in Stephanus Tornac. in D. i 18. Episcopi eos habere coeperunt quasi assessores Scconsiliarios , cum quibus & ex quo- .rum consilio res Ecclesiasticas gubernarent, administrarent Ecclesiastica sacramenta, & divinum officium celsbrarent ; ut passim videre est apud S: Ignatium , sed praecipue in D. 2.
142쪽
2 vicos vitae communis observatio inter-V quievit propter persecutiones , ita &2 saepius frigescente charitate, in multis ste locis defecit, de subinde passim etiamns Deus sanctos quosdam viros dedit, et qui eam restituerunt, S. Isidorum ae Hispal. in Hispania . S. Egbertum Ebo-;: rac. in Anglia , Chrodegandum:Me u tensim, qui Clericis Canonicis rcgulamri scripsit sub Carolo Magno ; quam Lu-h dovicus Pius in suo Aquis gran. Con-ri cilio sequutus cst , Petrum Damiantuni: in Italia, & adhuc Ivonem Carnot. in a Gallia. Neque veto appellati sunt C o nonici S. Augustini , quod eam regus iam servent quam praescribit in Doris IO'. Eam enim mittit ad suam soro-;l rem quarumdam Montalium Praeposio, tam : Nec alibi extat in ejus operibus, quam in ea Epistola. Et hinc cum ii Concilium illud iis longiorem regu lana scripsit, ne verbum quidem de- , sumpsit ex ea Augustiniana, quam vi- debat neminino genere conscripta mii pro Monialibus t Sed ideo sic dicunia, tur, quod regulam suam magna ex parte desumpserint ex duobus Sermo nibus Sncti Augustini de vita cominmuni Cler. Nec iis data est regula
b Concilii Aquis ran. quod aliquid C F iiij
143쪽
etra Juris canonici nonicae & Apostolicae vitae contrarium contineret s puta res quasdam habere proprias in Can. iis . quod ad petitionem Petri Damiani prohibitum Hic in duobus Romanis Conciliis . Id genus Canonici Clerici non tam, tum in Episcopiis instituti sunt,sed etiam in Monasteriis quorum Praelati appet labantur Abbates. Eorum omnium jam
mentio fit in Can. 13. 2 1 . tertii Tu ron. Conciliii. Sed cum nec in eo, necit,
Aquis grania nec in regula Chrodega di agatur de Minoribus Ecclesiis, quas hodie Collegiatas dicimus , quae qua Canonicos habent , quidam Volant eas prodiisse tantum circa decimum saeculum, easque primo fuisse Abbvias. Canonicorum Regularium, qui tandem mutati scut in Saeculares Sed Arte id genus Ecclesiae iampridem occurruncin tertia uestimani Nov. ubi ait Constantinopoli quasdam esse Minores E clesias in quibus instituti Clerici propriis sumptibus exhibentur, alias Vero in quibus Cathedralis Ecclesia quosdam ex suis Canonicis instituit & exhibet. Constat etiam nostram hanc Ecclesiam S. Albini ab initio habuisse Clericos Canonicos, in quorum lo- eum positi sunt Monachi Sicut M
144쪽
Instat; unum Liber L 11 Ecclesiam S. Dionysii ad Lutetiam, sub
Carolo Calvo , nec eas antea fuisse Abbatias. Verum Aqui ran. Concilium saec Iaribus Canpnicis viam aperuisse vide tur, cum in Can. II s. Canonicis rex proprias & res Ecclesiae habere permisit, ut jam diximu& : nihil enim magibcanonicae aut communi vitae repugnat.
quam aliquid habete proprium. UndόCranigitis is Metropoli. lib. I. cap. 16.
non tam mase ait Concilium illud Re gulam seripsisse Canonicis Regularibu, vi saeculaributi Non mulio pbst s. Ren bertus Bremensis fundavit Ecclesian, cum inaeposito se Canonicis saeculatibus , apud incertum Aut rem de Onata mememum Archiepiscoporum. Selcum circa decimum de 11. seculunx vita communis deficeret in omnibus. Eeclesiis , ait Ivo Carnoti in D. 213 Clerici Canotitii tacularitatem acceperunt, ait S. Bernaidus in D. 8 quoa praecipue' tria saeculo invaluit qui, Stephanus Tomac. agens in Ep.. 1 18. - . smi. nit modernam esse illam dis blationem , dc generalem Ecesesi GML consuetudinetia, ut singulares pomtiones singulis Can6hicrs honesidat, Maia saeculariter vivant. Arnullas Lex
145쪽
a 3o , Juris Canoniciviensis in Ep. 21. docet quosdam Epiccopos huic novae Institutioni favisse Ut Ecclesiastica bona sic divisa suis nepotiabus facilius concedere possent , quod
stante vita communi praestarco aut ex qui non poterant.
Sic Clerici Canonici in Monasteriis
remanserunt, & Petrus Abae lardus S. Bernardi aequalis in D. 3. ait eos noviter seipsos appellasse Canonicos Rogulares , quae gemina nomenclatura, idem plane significat ; nec tamen om nino frustranea est : nam dicuntur C nonici quod nomen dignitatis est,&R gulares, qubd sublata regula,vitam Coinmanem agant , ait ille Idem Steph nus in D. i. circa An. quique ' ab ea recesserunt, eadem aetate appellati sunt
Canonici saecularcs, vel quod singulares dc saeculares idem plane sint, Idem in D. 83. vel quod pro Canonicis resulis amplexi fuerint libertatem saeculi, ut de iis Trithei aius Abbas in Chron. Hir agensi. Sensim adeo invaluerunt Canonici seculai 3, ut omnes sere Cathedrales Ecclesias obtinuerint , & Regulares amanuati fuerint .in quasdam Abb
tias. Statim etiam eorum saeculari una& Epi scopi separata negotia cap. H. Ext.
146쪽
Ins Pisionum Liber I. I 3Iae rescript. Separata est mensa Capituli a mensa Episcopi, quod nihil aliud est, quam utriusque substantia aut bona
omnia , prout mensa genςraliter accipitur apud Gregorium Turon. Lib. H. cap. s. ct in Concordia regularum cae .
61. g. 2. In ea divisione quaedam soli Episcopo relicta sunr, quae inconsutito Capitulo faciat to. tit. de iis quae sunt a praelatis sne consensu cap. qumdam Episcopo & Capitulo communia quae sine utriusque consensu fieri non possimi 3 qualis est alienatio rerum E
clesiasticarum cap. I. eod. ac tandem
quaedam soli Capitulo , de quibus C
nonici statuta facere possunt passim intis. de Constit. Eaque ab omnibus C nonicis observanda sunt, vel etiam ab eorum succestaribus, si modo utilitati
Ecclesiae conveniant,ait Innocentius IlI., lib. I Ep. 6 . nec sint contra sacros Canones . humariasve leges seu regias,
ut rectissime addit Balsamon ad Can. I. Constantinopolitana Synodi. Ea etiam facienda sunt a majori parte Capituli : tunc enimi ab omni bus facta praesumuntur. Quod ita placuit ut rebus Ecclesiasticis finis imponatur cap. 48. Eai. de Elect. 2 EDEF. fol. tum etiam quia ubi major est n
147쪽
merus, ibi etiam prudentius praesumitur esse Consilium. cap. 11- Ibid. Ezhinc duo illa saepius junguntur, majOT& sanior pars Ut autem si majoz pars sufficit duas adesse Canonicorum partes si modo alii etiam vocati fuerint , ὶ ut de Collegio decurionum dicitur in L- . f quoi cujusque unia versi nom. ct L 3. de Decret. ab ordia fac Nec requiritur ut duae illae pariegeadem plane sentiant, sussicit eas adesse, quodque a majori earum parte stet tutum fuerit , illud observandum est. Nec obstat quod vulgo dicitur tres facere Capitulum di Nam hoc nihil aliua est, quam sufficere in quadam Ecclesia tres institui Canonicos, ,ut iis CO
cedatur jus Capitali 2 Nam si plures
instituti sunt, absurdum esset tres ex iis seorsim convocatos statutum facero posse, quod ab aliis. omnibus terv
Quamvis autem pilares Canonici in eadem Ecclesia instituti fint, attamen
non semper jus Capituli habent, sed ita demam si ab Episcopo datum iis
fuerit cap. I . Ext. de Excess. Pralatia
quod sepius ab ipsa fundatione pendet, ait Glossa Prag. saneh. ad tit. de Elem Et hinc statuta facere possimi de x
148쪽
In Brutum no Liber I. nii Ims ad suam. Ecclesiam pertinentia i bus , habent arcam, & sigillum capia: significavit. Ext. de appell. & ipsum Ca- a pitulum Iurisdictionem. in suos Cano, nicos habet saltem correctionalem. ii Denique singulare Canonicorum omi cium, est psallere in Ecclesia. Ivo Ca i not. in Epist. 218. de quodam Parisie , si Canonico agens sic loquitur , ad: hoc instituta est Clericalis militia uti psalmodiae de hymnodiae quotidianum
i md inerat Sacrificium. Ibi Can Isi,1 I32. Cautum est ut Canonici re4t ligiosissime pullant in Ecclesia. Quod: exscriptum est in regula Canonicorum Chrodegandi Metensis Episcopi cap. 24 2J. ωρ. 26. Cumque instituti sint, ad quotidianam psallendi ossicium, si ad illud non conveniant horis Canonicis, a Cleto deponendi sunt. Cancult. dist ya. Et per se ipses in eapsalmodia deservire tenentur tanquanti
in principali ossicio quod Ecclesiis de
149쪽
De Monachis. Monachus , id cst . solus ait S.
Hieronymus in Ep. ad Heli dorum, sic dictus a singulari & solit ria vita, inquit Cassianus, in Collat.18, cap. s. S. Benedictus in cap. I. suae Regulae quatuor facit genera MonaChorum, ut alii sint Coenobitae, alii Anacho retae seu Eremitae, alii Sarabattae, alii Gygovagi. Coenobitae qui sub Regula dc
Abbate vitam communem agunt. An
choretae qui cum diu sub Regula & Abbate probati sunt, secedunt in Eremum seu desertum aliquem locum. Sarabattaec ea vox est AEgyptiaca in qui nulla Rogula probati a Congregatione Coenobii
xecedunt, ut suo arbitrio vivant; Gyro-
vagi qui numquam stabiles , hinc inde
vagantur & currunt. S. Benedictus ait Sarabattas teterrimum genus es sie M
nachorum, & tamen Gyro vagos iis Eine deteriores. In hoc titulo agitur potis smlim de Coenobilis. Sulpitius Severus in vita S. Martinni, & S Hieronymus in vita S. Pauli Eremita , primam Monasticae vitae I
150쪽
Institutionsem Liber t. 13sstitutionem in Oriente huic Paulo adscribunt , & Antonio ejus discipulo.
Prior Anachoretas, alter Coenobitas i stituit ι & initio tertii saeculi egerunt sub Decio & Aurelianc. Nec multo
post sto ruit S. Basilius. Sed quomodo ει quando ea vita in Occidente proindierit , docet Hieronymus in Epistola
ad Principiam. Clim nempe S. Ath nasius Romam venit δc secum exportavit vitam S. Antonii, quam ipse consciipserat: Eam Romanis dedit, eos. que docuit quomodo eam sequi possent. Tunc in Occidente tor propemodum erant regulae, quot Monalis-ria, inquit Cassianus lib. a. de In titutis Monachorum cap. 2. alibi sola voluntas Abbatis erat pro regula , alibi antiquae traditiones. Sed tandem iniatio sexti saeculi S. Benedictus Regulam scripsit, quam omnes fere Monachi receperunt. Rectissime tamen Bernardus ait eam quidem omnibus propositam suisse non imperatam et eodem enim tempore fuit regula Caesarii, A reliani, Columbarii, aliorum.
Ludovicus Pius in suo Aquilran. Concilio jussit ut in omnibus regni sui Monasteriis una obtineret Regula S. Benedicti , ut scribit Anonymus in ei μέ