Canonici Juris Institutionum libri tres

221쪽

xos pris canonisἰ alibi addit Ordinem Ecclesiasticum,

Idolol. cap. 7. Eusebius etiam antiquior Gallicanus Episcopus in Homilia de S. Ephipodio oe Alexandro Clericalem statum simpliciter vocat Ordinem. . Ordines Tonsura praecedit. Cum . Apostolus I. ad Corinth. cap. II. gen iraliter prohibuit , ne vir comam nu- triat , illud olim observabant omnes Christiani; sed sacri Canones illud ro. strinxerunt ad solos Clericos, & quidem exemplo Sacerdotum veteris test menti , Ezechielis cap. 4 . Rationem hanc afferunt Hieronymus & Augustinus quod plexam comam habere lux riosoram sit, aut militum , aut Barba-

Olim varia erat Tonsurae forma t, aliis erat in modum Crucis, alii totum caput attonsum habebant, alii medium, alii modicum : aliis erat in modum sphaera

aut Coronae, eaque varietas non noc

bat Ecclesiae apud eos qui erant rectae, fidei , ait Beda lib. s. Hist. Angliae cap.

22. Prae caeteris curare debent Clerici , ut congruentem Tonsuram habeant, cap. I S. ext. de vita ct honesti. Curi I dest. Ecclesiae suae consuetudini consent

Verius est olim Tonsuram eo ips q

222쪽

ν - tuitur ut qui velint eue Clerici timui

lli . tondeantur.& fiant Lectores. Sed incat valuit Tonsuram conferri ante quemlibet ordinem : & hoc cepisse volimis ci circa annum septingentesimum. Quo , i vel etiam pueri a parcntibus offercba tur Ecclesiae, ut ei ministrarent, & ut si-la .gnum aliquod haberent Clericatus,ton- ό aebantur antequam ullum ordinem z. . accepissent : quod tandem ad omnes productum est. Qaaeritur an Tonsura sit Sacramemo i tum & caracterem imprimat. Innoce a. .lius IlI. in cap. o. ext. de at. quai ct z Ord. praef. Rescribit per Tonsuram con-

serri Clericalem ordinem. Sic etiam: ii fletus Author Historiae Albigensium cap. Io. Tonsuram vocat caracterem cieri- salem qui videtur indelebilis: licet enimis .Tonsuratus uxorem ducat, & post ejus o mortem iterum incipiat capax esse Or-li dinationis , non opus habet nova Ton- sera : Et tamen verius est eam esse tantum dispositionem & praeparationem ad 3 ordines: qaae instituta est tantum ux

223쪽

ror Bris Canoniri signum sit & indicium Clericalis Ordianis , ut apud Petrum Cellensem bb. 7. ct in Z cap. so. Cumque per eam conferri dicitur Clericalis O do, id est Clericalis status, quo tons rati a laicis discernuntur. Nam sunt Clerici . ait Balsamon ad Can. I.

Epist. ad Amphil. Sed proprie nullum

habent Ordinem. Quod etiam agnos.cunt Trident. Patres Sess. I . de Reform. cap. r. ct Sess. 23. de Reso . cap. q. Post Tonsuram conferuntur Minores

Ordines squinam illi sint diximus lib. I.

tit. 13. & verius est eos non esse Sacramenta: nec habere rationem Sacramenti. Nam nec a Christo Domino ; nec ab

Apostolis instituti sunt; sed ab Ecclesia

ad utilitatem ministerii, crescente Fid lium multitudine, ait Amalarius lib. a. de OF Eccles cap. 6. Et procedento tempore , ait Gratianus ad dist. Er. sunt tantum ad celebritatem & decorem Sacrificii, non etiam ad illud perage dum. Unde non conseruntur per manus impositionem,sed per simplicem ben dictionem. Quodammodo tamen Videntur divini Iuris , cum olim etiam implicith conferrentur cum Presbyt

ratu & Diaconatu. Presbyteris enim &Diaconis eorum ministerio commiti

224쪽

Propriε igitur secundum Antiquos Cariones, soli Presbyteratus & Diaco-ciatus erant inter sacros ordines , ait nominatim Urbanus I. in Can. ult. dist. 6 Q. quem exscribit Innocentius III. in p. 9. eat. de at. st quai. Sed quaeriatur an uterque distinctum Sacrame tum faciat a Breviter dicendum est cum S. Thoma, ejus Sacramenti quod diciatur ordo, totam plenitudinem esse in uno Sacerdotio; alios Ordines habere tantum participationem ordinis , esse tantum Ordines analogice, seu per reolationem ad Sacerdotium , omnes O dines unum eise , unum facere Sacra

mentum , quatenus Omnes reseruntur

ad Eucharistiam, ad Sacerdotium. Jamoi m diximus Sacramentum Oro dinis imprimere caractorem seu indelebile sgnum quod animae imprimitur virtute Sacramenti. Et hinc sequitur Sacerdoti nunquam adimi posse sacruficandi potestatem ; sed solam ejus executionem. Hinc etiam sequitur iterari non posse ordines, seu aliquem iterum ordinari non posse in eodem ordine ait S. Gregorius lib. a. reg. D. 3Σ. illud

225쪽

aio Iuris canonis; quidem addi & suppleri potest, qriod

in Ordine omissum fuerit a nam hoc non est iterare ordinem cap. I. ext. de Sacram. non iter. Sed & anxio dispar tum est olim, utrum ab haereticis ordia nati , iterum ordinandi sint , cum ad Ecclesiam accedunt; & verius est- iterum eos esse ordinandos, qui contra formam

Ecclesiae ab iis ordinati sunt ; quia quod est contra leges, ipso jure nullum est; non etiam eos qui secundum E clesiae formam; sed eos opus habere sola reconciliatione, ut Ordinis sui exec tionem accipiant. Quaestio illa siepius ac saepius agitata est in Ecclesia , propter Ordinationes Formosio, Photii, Ebbonis, & aliorum : de quibus consule Morinum in libro de sacris Ordina

tionibus.

ΤITULUS VIII.

De ExtremaaVnctione.

Es τ sacramentum quod per oleum

ab Episcopo confectum in nomine Domini, & Orationem Sacerdotis imfirmo & de vita peticlitanti Fideli co fertur , ad mentis & corporis salutem Dicitur Sacramentum in Epist, I. Im

226쪽

In fitutionum Liber II. aracentia I. ad Decentium cap. 8. Ma- Muri Sacramentum a Gaustido Vin- 'ocio. Et quidem ab ipsemet Christo omino institutum , cum enim Apo-olis sitis potestatem curationum dedit, et issi , eo adhuc praesente , infirmos erunt & sanaverunt , Marci cap. F. Jud omnino fecisse intelliguntur ex jus Mandato quia nullum ejus Un-hionis vestigium habebant in veterie mento ) quod apertius consignavit,. Iacobus iis verbis : Si quis in si maturn vobis , inducat Presbteros Ecclesia ,

orent super eum, ungentes eum oleo in

romine Domini, ct Oratio fidei salvabit infirmum; ct si in peccatis fuerit, remisetenturei. Ex iis probantur singula quaeque capita definitionis allatae. Ejus Sacramenti materiam praescribit Apostolus, puta oleum in nomine Domini benedictum ii& quidem a solo Episcopo , ut docet Regino lib.-1. dedissiplis. Eccles cap. 118. quod ideo dicitur oleum infirmorum , in cap. um

ext. de Sacram. Uncti. Et formam puta orationem Sacerdotis , quae qualis sit pendet ex vario Ecclesiarum usu , ut fusius probat Menardus ad Sacramentariam Gregorii Magni: Et Ministrum pata Sacerdotem, ex ipsis verbis S. I

227쪽

cobi , atque etiam Episcopum , ut imterpretatur Innocentius I. Graeci plures, adhibebant Presbyteros ex iis verbis Apostoli. Inducat Presbteros r sed Latini unum sufficere semper existimarunt , etiamsi non urgeat necessitas. Quidam etiam volunt Diaconum ungere posse infirmos saltem necessitate cogente , & deficiente Presbytero. Sed cum Iacobus praecise jubeat induti Presbyterum, vix illud concedendum

Diaconis. De interpretatione verborum S. I

cobi consultus Innocentius I. laudato loco respondit , non solum Sacerdotibus , sed omnibus uti Christianis liacere in sua aut in Gorum necessitate ungendum. Ex iis Beda velle videtur omnibus Christianis licere uti eodem oleo. Quasi etiam laici seipsos & alios ungere possint, quod fere omnes Inte

pretes rejiciunt. Omassis eorum expositionibus conjicerem eam esse mentem Innocentii, vel ut omnes omnino Christiani aegrotantes Unistionem illam ρο- tera possint a Presbyteris quos indu cere aut accersere praecipiuntur 9 non tantum in sua ; sed etiam in suorum necessitate , seu non tantum pro seipss;

sed etiam pro suis: quod ultimum IM

228쪽

, addidit Innocentius. Et ejus iplum extat in vita S. Hugonis alac. apud Surium. Quodque tan- statuerunt inultae posteriores SD. Vel potius, cum Iacobus pIaec

Ingendum esse infirmum , subjicit centius, quod de Fidelibus aegrobus accipi debet , qui perungi mi, non solum Sacerdotibus ; sedibus uti Christianis 3, uti, idest pa-: nam ea particula est similitudinis, ossius. Et ibi delenda est vox illa; postea legendum, ad ungendum: ancto oleo perungi possunt, quod piscopo confectum, est ad ungen- nempe infirmum. Sicque invitarVa , non passive accipiendus est ille, ut quidam volunt. Eam i etationem & lectionem suggessit Alculnus de disinis ossicis cap.& cum Iacobus dixit ungendum n firmum , in quibus Corporis pa ungendus sit , varius fuit Ecclen usus. In aliis ungebatur solum, in aliis solum pectus, in aliis pars,

a morbus magis urgeret. Invaluit

esse ungendum in quibus locis lue sensus corporei suas habqnt

Videndus ibidem Hugo Me

229쪽

bet magna infirmitate , unde mortis est metus: & post susceptum licitE r verti ad opus conjugale. Denique Ivo Carnot. in Epist. a1 3. MGautridus Vindocin. lib. 2. D. I'. contendunt Extremam - Unctionem iterari non posse , quia inquiunt, ea est Sacramentum Poenitentia: pNblicae: quod forte iis, nihil aliud est quam complementum & ultima caeremonia Poenitentiae publicae. Nec quidquam illud apud eos facit , quominus ea unctio sit Sacramentum : sacri autem Canones eam poenitentiam iterari prohibent. Sed explosa illa sententia, omnibus placuit eam unctionem iterari posse, non tantum in variis morbis,

sed etiam in eodem , si post aliquod

tempus recruduerit : quia datur ad remissionem peccatorum , qua semper opus habent Fideles, ait Petrus Venerabilis lib. s. Epist. 0 . ubi fusius docet cur aliae sacrae Unctiones iterari non possint, & extrema possit.