Ad Ephesinum Concilium variorum Patrum epistolae, ex manuscripto Cassinensis Bibliothecae codice desumptae. Item ex Vaticanae Bibliothecae manuscripto, Commonitorium Celestini Papae Episcopis & Presbyteris euntibus ad Orientem tituli decretorum Hilar

발행: 1682년

분량: 602페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

lisola sancta memoria Tenerabilis Andreae , Episcopi Samosata civitatis . , ad Alexandrom Episcopum Eierapolitanum de Rabbula Epistopo Ed

sino, qu se ab Orientali Sinodo separavit.

I qui pro recta fide laborant . scripserunt mihi ab Edessa I quia Rabbulas apertissime declinavit a Dogmatibus veritatis , & persequitur. rectae fide L Defensores. Ita ut Theodorum quidem Beatum rectae Glorificationis 11 gistrum preesumeret anathematizare in Ecclesia,&multa mala contra eum diffunderet. .Anathematizaret vero.& illos, qui ea, quae illius sunt. legunt. Insuper & qui illa.. quae scripsimus. Et quia cumque veniunt, & non portaverint ad combustio oena Theodori Codicem. Et eos qui praeter illa, quae . Cyrilli lant , sapiunt. Dicitur autem Sc praedicare, quod una tantum natura sit Christi. Et expellere valisse hos, qui aliquid aliud dicunt. Superflue igitur, ut' apparet, Dominos confingimus, qui per taciturnitatum proditores veritatis essicimur. Et festivitas quidem, quae sistit in ianuis . nunc convenire nos prohibet. Rogo vero , in. mihi tua Probitas indicet, quae oportet dicere vel agere super his, & prius . quam nos convenire contingat. Amici vero, qui persecutionem lustinent, interrogant nos , si oporteat jam scissionem fieri , &'ostendi fiduciam: Quia circa ea constitium minime id nunc usquescerunx. Mihi autem rationabile videtur. ut qui fiducialit cr impici agis , dc omnes abjuravit Orientale & nos contra eum clare pugnMus . . Si sero essent quidam fortes , de illud aliud fieri de- Hiit. Et mihi quidem videtur , quod in Constantinopoli sussipiens literas, quas nunc usque sustinuit, crupisIet: Et impietatem, quam olim conceperat, clarissime pepcrisset. Nobis vero tutum sicut arbitror, non est,ut de talibus ulterius taceamus.. CAP.

142쪽

C A P UT XLIV. .

Θ dicam Decretam Ioannis Antiocheni Epistopi, breliquorum , E sopos .grhoeniae Pro inciae contra eundem Rabbulum, Edessenae Cimitatis Epistopam.

Multis & dignis fide viris. subtiliter. de integre didiciamus, quia honorandissimus Rabbulas ct Edessam per- turbat, & Omne S qui vicinas Provincias habitant, A-t . . , postolicae fidei VRide contraria perpetrans, & eos qui recte tapere clWerunt, vertit,in fugam. Et multa molitur eontra. Orthodoxam fulem. Unde compulit stimus , haec discentes a plu-ximis , vestrae Religiositati Epistolam destinare, ut si vera sint Ista, quae hic diffamantur a pluribus, immunes vos ab ejus communione scructis, doncc eum evocantes ad nos, & integredi GJutientes quae ad eum pertinent , aut ignoscamus satisfacienti, aut convictum subdamus satisfactionibus Regulae. Oportet enim: veuram Deo Amabilitatem in fidei caussa uti fiducia, qua & prae-.tar literas nostras vestra Mnctitas utique uti potuerat: Quippe . quae in Divinis Legibus ante conscripta est. Omnem Fraternit dem , quae Vobiscum est,mego & qui mecum sunt, plurimum s aut M.

143쪽

VARIORUM PAΤRUM

CAPUT XLV.

Enientibus quibusdam , & oui praesentes se fuisse ipso

tempore in ipsa Thyanenti Civitate , Sc haec vidisseii confirmaverunt, cognovimus quia Firmus subtrahens aliquos , qui erant de Provincia sua , cum multitudine venit super Deo Amicissimum Eutherium, Ac quemdam ex Asses.soribus orditiavit. Et quia Magnificentissimus Comes Longras Isauros ad auxilium Sanctissimi Episcopi Eutherii destinavit. Et portas quidem Civitatis ad eos , qui eontra Episcopum venerant, Cives claudebant. Dum ergo ingressi fuissent universi, supervenientes tςnuerunt , inter quos de eum', qui ab eodem Firmo fuerat ordinatus. At erb ipse , qui ordinatus est , negavit Ordinationem suam, dicens & contra voluntatem se ordinatum fuisse, dc non acquievisse , ita ut mox se indueret Chlamydem, & in Τ heatrum vadens exspectaret ludos. Aliqui verb , qui cum ipso c*nt, fugientes ad Narianetum pervenerunt. Haec agnoscens multo dolore atque angustiatum repletus, cogitans Ecclesiarum, quae ubique sunt, perturbationem dc procellam, solam te per omnia pesiunam. Oret igitur Sanctitas tua , dc Dominum Geprecetur, ut extinguat hanc validissimam tempestatem , & vel modicam serenitatem donet Ecclesiis. Quae vero& contra Deo Amicissimum Episcopum Dorotheum Martianopolitanum tentaverunt Adversarii veritatis efficere , & ex ipsis agnosces Domine, quae ab eo ad Amatorem Christi Regiae Urbis Populum per Epistolam dicta sunt. Hujus enim rei gratia, nobis ab aliis directum, exemplar earundem literarum tuae Panctitati direxi .

144쪽

GAPUT XLVI.

Epistola Dorothei Metropolita , 3nissa ad Populum

constantinopolitanum. RLvertente Reverendissimo Martino Compresbytero , suta

cipimus a vestra Charitate literas, & colligentes noςmetipsos in idem , & legentes eas confusi sumus immodice , . colligentes quia in tali tempore multorum millium Charismatum plena, & amica Dei navis vestra piorum Sacerdotum siti nunc aestuat: Ita ut nonnulli quidem vestrorum Catechumeni de hac vita exierint; alii vero vita desiderantes ultima Communionis Iudicium , in ipso vitae termino id non potuerint obtinere, eo quod adversarentur communicare cum impiis , sed sic ad D minum migraverunt. Verumtamen nostrae fidei nobilitatem recordati , quam didicimus a prioribus temporibus , ad gratiarum actionem conversi sumus, omni tribulatione deposita. Quia &ille justus Iudex , cum sit etiam clemens , dc per omnia nostrum Propositum noverit , etiam sola voluntate contentus est. Et ad nostram saepe intentionem mensurat divitias miscricordiae suae, ac sontem propriae largitatis. Verumtamen vestrae Chalitatis Epistolam non nos soli cognovimux, sed etiam legi eam Christo amicis Plebibus, cum literis Orientalium Deo amicissimorum Episcoporum , coram , Ecclesia secimus. Communem orationem cuncti pro vestra stabilitate ac fiducia , quae secundum Deum est, cum eompunctione cordis & lachrymis obtulimus Domino .Christo . ut ad Gima Ecclesiae Gubernacula intempestate hac

maxima deprecantes. mi si

Sed his ita gestis 1 nobis in Domini corde , nequam Daemon stimulatus denis, quae ab omnibus pariter atque affectu sincero fiebant, praeparavi ut superveniret ad Civitatem nostram cum Magnificentissimo & Religiosissimo Magistro militiae Plintha P a Satur-

145쪽

Saturninus quidam , qui diffamabat semetipsum ab Apostatis Se Praevaricatoribus Episcopum fuisse ordinatum nostrae Metropoli. Qui & per violentiam capere hanc studuit patrocinio viri praedicti. Sed Spiritus armati virtute Populi nostri ,.qmitatorcs vcstrae , in Christo sortitudinis facti sunt. Omnia enim reliqua in praesenti postponentes, intus intra sanctae Vcclesiae Septa Psalmis &Hymnis , Canticis Spiritisilibus scinctipso armantes', machinamenta Adversariorum Omnia , & Saturnini artes , & concinnationes eorum , qui etiam patrocinabantur, telam araneorum Ostenderunt. Praeparaverunt sentctipsos ante de vita exire praesenti . quam Nequam & impium sulcipere Pseudo-Episcopumi: Maximo cognostcntes,quia unam Domini de Salvatori ς' nostrin turam prodigiose de nunciet, alteram negans. 'ii .. Si hnim , sicut putat , una narura in necesselast eam aut moris talem esse aut immortalem. Et si mortalis est haec circa eoruni impiam factioitem', igitur Deus Vcinum passibilis atque mortalis cst. Si vero hane impassibilem dicitiat, clare circa illos Christianorum gloria est convicta, & salutatiς Baptismi evertitur Donum. s. Ad quid sit mi jam pertinebit, quod Apostolus ait: Quicumque in Christim bapticati sumus, in mortem ipsius bapti ii sumus. Consepultuonim sumus ei pex B.iptisma in mortem Ubi verδ cst & ic quod est scriptum esSicier plantati iacti sumus militudini mortis Uusse etiam Resurrectionis crinius ' . . t Propter istae igitur simili zelo Reverentiae vestrae motus nostrartacie fico Populus festinavit non deserere vestra vestigia. Unde Ecclementis Des gratia effulgens super nos hoc praeparavit, ut omnem inimicorum conatum fumi vice dissolveret. Saturninus autem,sicut venerat,sic discessit. His igitur ita factis,& dum praedictus Uenerabilis Presbyter Martinus propter id ad Regiam pergeret civitatem justum este arbitrati sumus per humiles literas nostras haec ipsa si cud Dilectis nobis innotescere,& rogare amicani Christi Dἱlcctionem vestram,ut reaccendentes,perpium 4esum ad Deum, pium desiderium circa Patrem vestrum , quoque Episcopum nostrum,huius quidem sine oblivione habeatis memoriam vos qui per ea, quae docuit, ac docet nunc usque,dum leguntur, semper juvamini.

146쪽

cd n gregati sunt, absque omni simulatione clamantes: Credimus in unum Dominum Iesum Christum, Filium Dei unigenitum. Ex Patre natum ante omnia Saecula. Consubstantialem nobis quippe , ut ex semine Abraham & David, circa humanitatis naturam. Noque enim quiescimus unquam dicere duas naturas in Filio. Licet non videatur Haeredibus impiae culturae Apialinarii,qui dignus cst exuri. t unde tamen confitcntes Creatorem , Operatoremq. unive Drum: Secundum Deitatis rationem. Ε Spiritu Sancto 2 Maria Virgine y Secundum humanitatis fructum. Impassibilem ct immorta Iem y Secundum humanitatem. Haec . incessabiliter meditamini, 3n his permanete : Ut prosectus vcster inanisestus in omnibus sit. Rogamus autem vos,o amice Dei Grex Christi,qud per operationes ac deprecationes suppilactis Domino Christo, ut quantocius Bad totius orbis terrarum increpet tempestatem, & prosundam

147쪽

ν18 VARIORUM PATRUM

CAPUT XLVII.

Alia Epistola Theodoreti ad Populum constantinopolitanum, commendaritia.

Uantum nos anxios facit error eorum , qui rectam YIam dereliquerunt, tam laetificat vestrae Deo Amabilitatis fervens Zelus pro Evangelica fide. Invenimus enim de .ri Beatum Paulum dolentem quidem nimis de insania inimicorum , reanimatum tamen de bnitate, fidelium. Unde & ΤΙ-motheo scribens tristiti dim , quam de illis habebat, revelavit de refrigerium, quod de istis , inquiens : Nosti quia Mersisunt a me omnes , qui sunt in Asia. suorum est Philetus 9 Hermogenes. Et ostendens factam sibi per illam angustiam Divinitus consolationem, mox superadjecit Zc haec: Det Dominus misericordiam Onesiphori Dο-mui , qui sepe me refrigeravit, ct catenam meam non erubuit. Et veniens. Romam studiosius me quaesivit . 9 Inrenit. Det illi Dominus inpenire misi ricordiam a Deo. Maximam igitur & nos habemus consolationem, Deo Amabilitatis vestrae devotionem. Et firmitas fidei vestrae dissolvit tristitiam nostram , quam parit hyems , quae comprehendit Ecclesias. 'Unde etiam 'saepius icribens festinamus etiam accipere sanctam lectionem vestram. Et indicamus quia nos nocte ac die pro pietate laborem suscipimus, de speramus nos non perdituros usque ad mortem domunam traditam nobis a sanctis Apostolis. Attea.

stantur vero his literis Ac Domini mei sanctissimi, Sc Deo Amicissimi Episcopi Ioannes , 6c Petrus , & Eliseus, de Alphius, &Iephthahe t Qui elegerunt expelli ab Ecclesiis sibi commissis, Scmulta millia luctuum spectes sustinere quam perdere Apostolicam haereditatem. Confidentes igitur, quia non sustinebimus despicere , ut vel una syllaba Doctrinae, quam percepimus, corrume tur , state in Fide, viriliter agite, & confortamini. Omnia vestra in i charitate fiant. Et Deus. Dacis erit vobiscum.

148쪽

EPISTOL AE.

CAPUT XLVIII.

IJ Epistola Ioannis Antiocheni Episcopi ad Helladium Tharsi Episcopum, allata ibi Maximi i SInodica,

noluit ejus nomen in inpiisba recipere. Condelector tuae Religiositati, quae sic clare pugnavit. Incire tu namque ambulantibus impiis vestra effulsit Ecclesia. Non enim pacifice ramum portabant olivae , qui venerant, sed sensu inem & mortem insatiabiles requirebant. Unde defendentes in omnem praedicabimini Orbem terrae,& claritatem vobis universa secula non deducent. Tales enim sunt piorum fortes animi, ut facilius universa deponant, quam piae fidei possessionem. Circa quam quicumque damnificat fuerint, nihil eis prodest, etiamsi totum Mundum lucrentur , juxta Domini vocem. Qui vero lucrati hoc fuerint, haeredes quidem aeternae sunt vitae, obtinente syossessionem , qua nihil dignum est eorum,quae praesentia sunt,nili futura tantum : Et quae parata sunt piis, his qui parvo quidem tempore habentpro pia Religione Gduciam, in illum verb,qui absque senecta & Ene est, ordinem m '

tabuntur.

149쪽

Itim Epistola Ioannis Antiochem Egiscopi ad Clerum UPopulum Nar en s Ecclesie, quando personuerat, quod Imperator juvet, ut inde pelleretur Hellarius, eo quod minime si, cepisset Maximiani Episco i constantinuo - . brani Ssnodiea.

FAm quaedam novalli Facti contra Ecclesiam vestram signia

ficata , nobis etiam annuntiata est. Sive autem Dalaesit, sive res, quam fore venit in notitiam vestram , quae benu

ac magne inchoavit pro Christi Fide certamina fortiter propugnare , & favillam arbitrari ipsam Disti, quae contra vos nuntiata sit, novitatem. Talia enim Oovit quidem dextera Dei dissolvere. Scit verb & egregius animus irrisione digna monstr Te. Unde rogo vestram in Christo Beatitatem, neque corpore, neque an a praeter illa, quae olim nobis cognita sunt, aut sapere, aut in consilium sumere. Vult enim PDeus, ut cx nulla re , quae apud homines vel tristifica est vel suavis, occasionem perditionis Fidei faciamus. Nam si quae ventilantur caussae dissidii , de Sedibus aut Praesidentibus essent, & non de piis impiisque Dogmatibus, forsan haberet aliquam veniam remissio animi. Si verb Confessionis est tempus , quaeso ut Fidem , quae sola , omnibus pra feramus : In qua & spem salutis habemus. Pro qua hi, qui ante nos fuerunt, & vitam despexerunt & mortem. Neque ad patiendum quodlibet haesitantes, neque ad agendum. Ne appareat inter vos aliquis , qui Commune prodat in animae suae damnationem. Magis autem ne quis appareat in Ecclesia vestra , qui non sit Dei fensor pietatis : Et putans bonum esse segnitiem. Decet enim dc amicum Deo e se , ut omnis, qui apud vos, perstet unusquisquo

150쪽

in ordine suo Sc aetate ostendere fortitudinem pro pietate Religionis ad Deum , & Sacerdote ancto , & pro Civitate , quae &magnum dixerim quoque Paulum protulit : Illum , quem nul lum periculum a Christi charitate se junxit. Quamvis vel si s

mam vanam ,ea quae dicuntur esse, noscamus.

CAPUT L.

Epistola Ioannis Antiocheni Epistopi ad Alexandrum

Hierapolitanum de Aristolao, quem pro pace facienda misit Theodosus Imperator ad eundem Ioannem, Cyrillum Almandriae Patriarcham cum Epipolis siuis, per quas Synodis omnibus inter eos pacem feri iussi.

QVi me vocavit ad Constantinopolim, jam in januis est

Mirandissimus Τribunus Aristolaus. Si autem in nostra fuerit potestate ire vel non, responsione congrua opus est,& quae ex co ubi deliberatione desceno it.Si vero violentum sustinuerimus ali Ni Maoc eveniat ut valedicamus ad invicem. Licet nostrum corpus ita sit fragile , ut si Cyrillus millibus contra me necessitatibus abutatur,vias me assumere possibile non sit. Scriptum mihi est enim ab aliquibus amicis &propriis, quia & in via mihi dolus intersectionis compositus sit, si passus fuero iter assumere. Et haec agnoscens, quaeso,ut post Coulcetam , . quae hoc tempore Cyri fieri solet, simul cum Domino meo, Deo Amicissimo Episcopo Theodoreto, & his quoscumque pereris, advenire absque mora digneris. Ea enim, quae ad fidem pertinent, si cum fastidio coeperint agi, ad extrema pervenient, dum quid sim responsurus, ignorem. Propositiones vero, quae nunc adferuntur, aperte sunt impiae. Nam Cyrilli quidem Capitula obumbratam habent incongruitatem, nunc autem qui pote'

SEARCH

MENU NAVIGATION