장음표시 사용
161쪽
congregati sunt. Et direxi hoc , ut tua Sanctitas bene cognoscat. Quia enim recte se atque irreprehensibiliter habet, clare ipsa lectio docet. Adjecimus vero & sanistorum beatorumque Patrum testimonia , ut sciant Adeuntes , quomodo intellexerint illi fidei Symbolum , qui & nos ipsos Mysteriis imbuerunt. Igitur olim tam hoc ab omnibus facto , quare non magis & ipsi consentiunt λ Si enim quod omnibus placuit ab omnibus confirmetur, obtinebit omnino pax : Dum omnino a nullo ei fuerit contradictum. . Igitur etsi nimis plura , dc valde pessiina contra nos ab eis facta sunt ,&omnis species adversa humanitati tentata est , sed considerantes quia Deo, ac pii ssimo amicoque Christi Imperatori placitum , de ipsum vero quod Ecclesiis utile est, do tuae Sanctitatis admonitiones omni Rcvcrcntia dignas habentes, consequente dui fratribus dimittimus quae in nos commiserunt. Illud autem potius quaerimus , cpiod omnibus videtur bene rectuque se habere. Complacet vero ctiam Deo Amicissimo Imperatori, ut consentiant ic positioni Nestorii,anathematizantes ejus blasphemias de polluta Dogmata. Et nihil ultra residuum est , ut
contentio de medio auferatur. Recipient enim semetipsas Ecclesiae invicem, Christo cis donante praemium pacis. Nec vero simpliciter quidam alienantium dc inconsideratorum contra nos
evomant verba , ea quae sunt Apollinari i vel Arii , sive Eunomii , me sapere distamantes , sicut in Epheso conscripserunt. Ego rgratiam Salvatoris semper fui dc Orthodoxus , nutritus vero humdc inter manus Orthodoxorum Patris. Et neque illa quae sunt Apollinarii sapui unquam: Absit. Nec ca quae alterius cujuslibet
haeretici. Immo vero anathc mali 2o illos. Neque enim in animatum dico Christi Corpus. Confiteor vero, quod animatum sit anima rationali. Et neque confusionem , vel consermentationem,uel refusionem factam confirmo, sicut aliqui
dicunt ; in convertibilem vero de immutabilem subsistere secundum naturam Dei Sermonem novi, de omnis passionis in susceptibilem secundum propriam naturam. Impassibile enim est quod Divinum est, dc conversionis obumbrationem minime suffert. Quin potius requiescit in propriis bonis. Haec habet vero inconverti te, in quibus est ejus exilientia. Unum vero eundem Christum
162쪽
pro nobis carne secundum Scripturas, sive secundum Beati Petri
Capitulorum verd virtus contra sola Nestorii Dogmata scripta est. Quae enim ille non recte dixit ac scripsit, ipsa ejiciunt. Qui
vero anathemati Zant atque negant ejus vcsaniam, cessabunt haec
quae a nobis scripta sunt, increpare : Videbunt enim Capitulorum Sensa solis illius contraire blasphe in iis . Reddita vero communione, factaque inter Ecclesias pace , quando rescribere absque su-llectione licuerit, vel eis qui illic sunt ad nos , vel nobis rursus ad eos, tunc & sitisfaciemus facillime. Quaecumque omnino eorum , quae a nobis scripta suns, recte non intelliguntur a quibus iam , & haec excandidabuntur. Satisfaciemus enim , Deo favente, non jam sicut repugnantibus, sed sicut Fratribus , quia omnia recte habeant. Et eorum , quae scripsimus nos , Nestorii Dogmata impugnantes nihil est omnino quod dissonet vel Sanctis Scripturis, vel certe fidei definitioni, quae exposita est a Sanctis Patribus. Dico autem illis, qui in Nicaea suo tempore congregati sunt Nostra igitur intentio ad pacem se habet, non impetere quae sunt definita. Ita videlicet, si Nestorii depositioni consentire
voluerint , & anathematizare contaminata Dogmata ejus , 8c communicare , & ad concordiam venire, Christo juvante ad idem, qui est pax nostra secundum Scripturas. Eis vero qui dicunt, quia oportet ejici ea,quae contra polluta Nestorii Dogmata scripsimus, nullus acquiescet. Apertissime enim elingues nos esse volunt illius blasphemiis, cunctorum nundinantes taciturnitatem. Aut forsan magis & nos persuadendos reputant, ut ea quae sunt illius sapiamus , si quae nostra sunt abnegemus , recte se atque immaculate habentia, & contra illius vocum novitates stantia.
Si vero illorum , qni illic sunt, quidam secundum quod eis videtur e trahunt aliquibus , ad ca quae nec convenit transvertenates sensus eorum, sciant quia praeter omnes, qui in toto orbe sunt;
soli hi perpetrantes sapiunt. Consenserunt enim his quae a nobis facta sunt, atque consentiunt universi , & recte se habentibus, &dictis, qui certe subtilcs perscrutatores sunt Dogmatum Divi-
163쪽
norum. Et illud autem super haec tua Religiositas cogitet, quia oportet ita componi pacem Deo Amicissimorum Episcoporum, ut non ulli displiceat eorum , qui per omnem Romanorum sunt Principatum. Et universalis fiat : Ne minima scissura ingentes plures alias faciat. Omnino enim non consentient, si tale aliis quid fuerit factum , quod non sequens videatur. Et maxime hoc cogitari oportet. Cunctis namque instantibus in Epheso , & non acquiescentiabus communicare his , qui ex Oriente sunt, proponentibus Vero, quia non erit prius hoc , nisi susceperint depositionem Nestorii, re anathematizaverint nobiscum Dogmata ejus, quomodo nisi hoc fuerit factum , ea quae ad communionem pertinent, stabunt Quis autem non clamabit contra nos , dum perdiderimus animas nostras , & negaverimus rectam fidem, & quae rectEdicta omnibus placuerunt, nos cjecerimus, tanquain non recte sint dicta
An non oportet facta pace nos Epistolas mittere his, qui ubique super alios Religiosissimos Episcopos eminent, ut& ipsi concordes effecti reddant eis communionem p Deinde quis sit, qui eis
suadeat, si quid factum fuerit praeter quod omnibus placet, & in
quo omnes institerant, ut oporteret depositum haberi Nest rium , & anathematizare insanissimam ejus doctrinam, quin D , tius Verbositatem contra omnium nostrum Salvatorem Iesum
Contristatos vero nimis, & intolerabiliter dolentes propter illa,quae contra me gesta sunt ab Orientalibus, tam ex Clero Alexandri ae,quam cunctos AEgvptiacae Dioecesis Episcopos Religiosissimos lic mitigavit Dominus meus admirandi simus Tribunus Ari stolaus,ut mihi etiam levissimam pacis faciendae redderet Viam,& omnes venirent in hujusmodi voluntatem. Et plurimum quidem me fateor ejus Admirabilitati esse debitorem,quia modo mihist cooperans ad omnia, & competentibus rationibus , quae con tristabant, aboleverit. Saluta Fraternitatem quae apud te est. Te quae nobiscum est, Fraternitas in Domino salutat.
164쪽
Epistola Al xandri Hierapolitani ad Acaciam Berrhaen
ARbitror Dominum christum, praecipientem Discipulis
suis, ut essent prudentes sicut serpentes, de simplices scut columbae, principaliter instruere , ut caput omnium bonorum , quae in nobis sunt, rectam fidem sinceris mam conservarent. Sicut enim nulla salus est Repentibus , si capite conterantur , sic neque Christiano , qui sanam fidem corruperit. Propter hanc crucifixus est Petrus,Faulus capite caesus est, diversis mortibus Evangelistae atque Apostoli compleverunt pium cutium. Obsecuti sunt Martyres. Irridebantur vero de subsannabantur omnes passionum temporibus , ab his qui multiformes eis mortes crudeliter ingerebant. Scit Sanctitas tua , quia secundum Syricam vitam quidem peccator ego sum. Unde etiam quadragesimum jam annum ago, quibus mea plango peccata. Fidem vero rectam a prima die, licui testatur Sanctitas tua, usque ad mortem dilexi. Unde nec unquam cessavi his, qui vicini sunt, de hac abominabili haeresi
inferre certamen , quam Cyri lius ipsa quidem virtute renovat, Apollinarium verb anathematirat,simile aliquid faciens,tamquam si & aliquis em non existentibus Dei filium dicens anathematizet Arium. Et ut sub una dicam omnes haereses , ea quae ipsorum sunt sapiens , haec praedicat. Ubi enim Dei iter, nullum revereor. Cyrillus haereticus cst , unam naturam praedicans Christi, reipsi universas passiones adjungens. Et ipsam mortem. Et lucidum est cuilibet legenti cum veritatis amore Capitula ejus, & Epistolae ad Hebraeos interpretationem , & Epistolas , vel Festivas vel alias , dc universa ejus Conscripta , invenire quod unam naturam
Dei de Hominis dicat, dc quod sunt unum. Et circa hunc sensum
165쪽
Caro sit factus, & mortuus fuerit Carne , & primogenitus factus
fuerit Deus Verbum ex mortuis Carne. Sparsit vero Carnis nomen propter unius naturae confessionem.
t. Quod si noncita est, minime opus ost mulii loquio , confiteatur quia Christu , qui e Sancta Virgine genitus est Deus namque Homo unus Filius, unus Christus, unus Dominus j passus secundum humanitatem, crucifixus secundum humanitatem , & re-IMan. v. suscitatus fuerit a mortuis per Verbi Divinitatem, quae dixit: MI- vite Templum hoc , ct in tribus dicbin resus itabo illud. Si vero perm n et in Capitulis suis haereticis atque Coqscriptis , nulla nobis pars est cum illo. Certamus enim cisca Tribui at Christi,& Aposito lumsi lium , praecipientem bonum Depositum custodire , per Spiritum Sanctum, 'ui habitat in nobis.. .Licitum Vero considerare volenti verba eius ad seductione in. Quia verbo quidem seducens impassibilem dicit Deum Verbum , inconvertibilem , immutabilem , inconcussibilem , habentem , ut ejus Dicto utar , in quibus est per substantiam ; in unam vero naturam concludens duas, omnia praedicta Divinitati Vot geniti circumponit. Propter quod non recusavit interpretationem Gpistolae ad Hebraeos dicere: Quia is revixit Deus Verbum, passus Carne. Et haec vero ex aliis ejus Conscriptis , & maxime ex Epistolis ejus, quas tuae nuper Sanctitati transmisit , possibile est his possibiliter qui diligunt discere , subtiliter pervidere. Quia dicens Dei Sermonem immutabilem subsistere , & omnis in susceptibilem passionis secundum propriam naturam , passionem fraudulenter cointroducit,dicens Deum Verbum Carnem factum fuisse,non vero Carnem assiimpsisse. Hoc enim in totis fere ponit Capitulis suis, Carnem Dqum Verbum ubique factum dicens , lai
qum sit an tu dispensitioncm quidem impassibilis , post dispen- 'i'nem . vero passabilis : Perseipsum namque , inquit, impassibilis ,
Caro aut factus ut homos istinuit passionem. Si vero consessus fuerit evidenti ssime dios naturas, liberat semetipsum ab haeretico sensu. scit enim Sanctitas tua, sicut olim mihi per Epistolam scripsit, quia & in Roma coram S. memoriae Episcopo Damaso , praebente tua sanctitate , motum. cst.de haeresi Apolli 'arii: Et nobis duas
naturas. confitentibus, ut non Divinitati passionem.tribuamus,
166쪽
III dicebant hi qui erant Apollinarii, duos nos dicere Filios. Quod& isti sursum ac deorsum diffamant contra nos. Dicat igitur,: i Christus mortuus est , Filius passus est , I lenitus passus est. addit , quod Verbum Carne fit palsum ' Homine moriente anima carne patitur mortem p Si vero blasphemum est, ut hoc anima passa dicatur carne , ultra impietatem omncm est dicere Filium Dei, vel Dei Verbum i vel Unigenitum circa intellectum haereticorum passum Carne. In Divinis enim Scripturis reperimus , quia Christuι mortuus est , Filius mortuus est , Vnigenitus mortuus est , Sanctus mortuus est , Iustus mortuus. Hae namque appellationes universae utrasque naturas ostendunt. Vox autem Dei Verbi unam naturam signat. Secundum quem sensum
nunc& Filium dixit in Epistola Carne passum , ut significaret Unigeniti passionem Divinitate. Scio autem me ab Epheso scribentem direxisse tuae Sanctitati allegationem Melitinensis Acacii, ubi sequens Cyrilli Capitula de ejus intellectum , sic in Salpto deposuit: Mentitus est, inquit, Divinam Scripturam Nestorius, tamquam Natipitatem mortemssi non Dir nitatis , sed humanitatis edoceat. 'Calumniatus est o Sanctissimum Episco pum C rillum , ranquam Deum passibilem dicentem. Et habemus totum Tomum apud nos ad satisfactionem pro salubri fide bonae hujus instantiae. Nos igitur nullam communionem habemus cum his . qui talia docent. Si verὼ potuerit ostendere aliquis Sanctissimum Episcopum Nestorium contraria Prophetis, & Apostolis,& Evangelistis aut sapuisse aut sapere , & Doctrinam ejus anathemati ramus , & ipsum, donec Orthodoxiam praedicat, quam multis in Codicibus ejus & habemus & legimus. Nulla necessitas Christi potentia per ipsius gratiam violenter siet, sed parati sumus omnia sustinere, ut neque impii neque iniqui simus.
167쪽
Epistola quidem Alexandri ad Andream Di opum
CRedat mihi Religiositas tua, via relegens ea quae scripta sunt a Domino meo Sanctissimo Episcopo Acacio , 8c ea quae ab AEgyptio illi per Epis am scripta sunt, quae δctu omnino credo quod legeris, admiratus sum propter velocem ejus nutum ad mutabilitatem. Et oravi ut mihi terra de his.ceret. Et nisi timor Dei retinuisset me, forsan continub Eremum petens extremum spatium requisissem. Meminit enim Sanctitas tua, quales Epistolas olim Sanctissimis Episcopis destinavimus ab Antiocheno persuasi,quando adveniente Mirandissimo Aristolao, ejus literis convocati convenimus,& euntes ad Antiochiam Con cilium fecimus, & multa millia pertractantes deliberavimus, ut . propter Ecclesiarum perturbationem , mollem quandam propositionem , & habentem vel modicum pietatis velligium, proponeremus AEgyptio. Sed & perquisivimus, scrutati sumus, invenimus vix qualem voluimus levem , & rursus ab ipsa molliorem , & denub ab hac marcidiorem. Sed breviter dedimus Clarissimo Τribuno propositiones.Complaetiit vero ei,'uasi jam quae mollior esset,una,Sequx volebat Nicaena fide nos esse contentos , expulsis his , quae quod commune est turbaverunt, sive per Epistolas , sive per Capitula. Ad quam etiam ipsam contradixit, sicut scripsit, AEgyptius. Certat enim, sicut vides, pro Capitulis suis , ω reliquis haereticis se superbisque Conscriptis,confirmans ubique, quod impossibile sit haec unquam expelli, quae ab eo secundum Scripturas sint di cta. Divinas, & contra Nestorii, ut dicit, haeresim. Sed nostent mus, ut video, sic manifestam illius hac fiducia, & tam cruda pro
168쪽
haeresi instantia orthodoxiam diffamare, etiamsi non possimus propellere impietatis Torrentem in nostra deflectere. Ego verb in Dominum Christum credo, quia cuius meus dexter, & dextera manus mea, si proponatur, Cyrillo neque ejiciente haeretica dogmata , neque aperte confitente Christum & Deum esse & Hominem , & passum secundum humanitatem , & resuscitatum per Dei Verbi virtutem secundum sententiam Domini dicentis, Solvite templum hoc, o in tribus diebus suscitabo illud, abscindam potius membra mea per virtutem Domini, quam cum istis impie agam. Quando ergo volunt, veniant: ordinent. Paratus sum ego, coram Deo dico, discedere cum omni laetitia. Sicut enim in veritate credo,quia Deus est, sic & satisfactum habeo quod pium sit manifestaturus Ecclesiae dogma , quando novit ipse. Et veritatem non permittet absorberi. Verumtamen eorum, quae scripta sunt,omnium exemplaria tuae Religiositati direxi.
169쪽
CAPUT LIX. . IV istola Andreae Episcopi, per quam respondit ad Episto-
lam hanc Alexandri. I Elegens ea , quae Cyrillus per Epistolam scripsit, & quae
de his a tua Sanctitate ad Sanctissimum Episcopum Acacium sunt rescripta , iine fallitato dico', non sine Spiritu Sancto arbitratus suin ca , quae in tua epistola rescripsisti. Nam de quod verum est , & quod subtilitas Dogmatis habet, in eis inveni, & obumbratum occultumque inimici dolum bene ac manifeste nudatum, ac fiduciam multam quae decet Christi se,.. vum , qui pro sina fide vertat. Consors igitur Jc ego tuae San- ctitati, uniusque scntentiae. Et nunquam praeter haec alia sapiam, consortante mc Deo. Quomodo enim non turpe sit, ut ille, qui, notha & reproba Dogmata subinducit, tamen pro eis certet; nos autem pacis obtentu perdamus fidem p Admiratus vero sum MPropositioncm , quam in ipsis literis positit Sanctitas tua. Si enim veri jam dogmatis est, de rcctam fidem servat, & non intellectum suum fraudulenter occultat, si dc duas naturas confitetur, & impassibilem Christi Divinitatem , quid prohibet, ut & Hominem cundem confitens Christum dicat, Quia passus est secundun, humanitatem p Et de his quidem supernuum est multiloquio uti ad tuam Sanctitatem. Ex literis vero Sanctissimi Episcopi Acacii videntur quodammodo hi, qui sunt in Antiochia, cessiste , atque his quae scripta sunt consensisse. Et bene quidem facit Sanctitas
tua, praecipiens nobis ut minime perturbemur. Ego vero trepido, ne per eos circa ipsis res illuu confirmetur somnium , quod non ante multum quidem tempus vidi, nimis autem coarctat meam animam. Uidebam namque me esse cum tua Religiositate, praesentibus aliis quibusdam non paucis Episcopis , loquens Verti ad me dicebas Apollinarium haereticum vivere. Me autem -- Pius cum admiratione interrogante, si vere viveret, confirmabas.
170쪽
eundem vi m superesse. Verum quodammodd, improvise utique , in domum quandam facti sumus , in qua Apollinarius senex valde jacebat in lecto. Oportebat autem nos ad viri ipsius venire colloquium. Quod dum esset futurum , ipse ad aurem mihi dixisti, quia ille impius nunquam persuaderetur acquiescere his , quae dicebantur a nobis. Ego vero alterum quendam praeter ipsum sedentem videns dicebam, qudd ipse esset caussa ut Apollinarius nostris verbis minime flecteretur: Dum vero venimus ad colloquendum ego & Sanctitas tua, sedes autem ego portabam tam mihi, quam tuae Sanctitati, juxta illius lectum subito video Apollinarium quidem stantem, & Eulogias dispertientem, Saoctissimum vero Ioannem jacentem in lecto, & suscipientem ab eo. Deinde & tuam Religiositatem supponentem ei manus, propter condescensionem inique coactam. Ego autem stans ad me irsum dicebam: Qualis est condescensio ista φ In Sanctum Spiritum peccat. In ipsam Domini inhumanationem impia est. Et qualis ot ista condescenso r Et haec dicens evigilavio Et oro ut phantasia sit somnium hoc , re nihil significans.