Ad Ephesinum Concilium variorum Patrum epistolae, ex manuscripto Cassinensis Bibliothecae codice desumptae. Item ex Vaticanae Bibliothecae manuscripto, Commonitorium Celestini Papae Episcopis & Presbyteris euntibus ad Orientem tituli decretorum Hilar

발행: 1682년

분량: 602페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

CAPUT LXIX. .... Ir sola Alexandri Epipos Hierapolis, quam rescripsit Bellato Archι- sopo Tharsi.

IN praesenti confusone sanae fidei, & Ecclesiarum Dei dissen

sione , quorum caussam Cyrillus impius praebuit principalia ter, nullam talem, si verum est,habemus mitigationem consolationemque , qualem tuae memoriam Sannitatis , & per sermonem & per literas addiscentes & pro pietate instantiam tuam , & duarum Ciliciarum consonantiam , & pro Orthodoxiae Praedicatore concordiam, id est, Sanctissimo Episcopo Nestorio. Et Beati vos , sicut veritas habet, qui hujus estis Propositi atque constantiae. Praestet autem Dominus, ut cliam firmamentum t tius efficiamini Orientis , dc corum qui per diversas Provincias pro fide certant orthodo Xa. Pervenerunt enim, quae ad vos pertinent, in universam terram: Quia vero cognovit Sanctitas vestra cx his, quae nobis innotuistis, quia haereticam Cyrilli Epistolam ad Sanctissimum de Sacratissimum Acacium, in qua pro universis decertat haereticis Conscriptis sitis , quidam sic justificaverunt, ac si esset Orthodoxa , rogo Sanctitatem vestram , ut quidquid verbo sive Scripto de hoc ad vos fuerit demandatum, non hoc absque inquisitione ac discussione suscipiatis, scd cum omni praeinquisitione perscrutemini. Et primum quidum, ut quae de ipso dicant, ab ipsis quae ab eo diriguntur literis cognoscatis. Deinde non excusetis, quatenus & duo dc tres ex vobis ad AEgyptum pergant, & si Orthodoxa sunt, quae ab eo dicuntur, renuncient, ut ab eis certissime de hi S, quae nunciata sunt, agnoscamus. Et si quidem consenserit sua esse, quae nunciata sunt, icu praeter Scriptum sive Scripto, cum sint orthodoxa & haereticorum Capitulorum negationem habentia , 3c praecedentium dolorum , tenebrosorumque Dogm

182쪽

tum ejus , & communicemus ei, & amplectamur eum, & ejus genua teneamus , & nihil eorum , quae ad ejus honorem pertinent, omittamus. Si vero contraria significata fuerint his , quae dicun-vur ab eo, habeamus qualiter cum conscientia bona , & firmitate, securitateque usque ad sanguinem fidem veram defendere. Cognoscat enim Sanctitas vestra, quia si toties millies esse illum diffamemus Orthodoxum, non tamen corrigat de praeteritis , nihil proficiemus amplius , nisi ut proditores rectae fidei judicemur. Non enim patietur de caetero , nisi ut cum majori audacia, cooperante sibi tempore , ipse quidem fiducialiter agat per haeresim, nos autem ita dedi titios suos in toto Mundo nosis detrahens asserat: Quippe quasi qui haeresim negaverimus,acquieverimus vero ejus orthodoxiae secundum ipsum. Olim namque, Oli in votum est natum : Quia & his qui Romae sunt, & ubique nostram correctionem annuncient. Quaeso igitur Sanctitatem vestram non transitorie , neque in discusse acquiescere hi S , quae nunc nunciantur ab AEgypto ; sed, ut praedixi, omnia facere, nihilque relinquere eorum, quae ad laborem & opus , vel pertinent ad itineris fatigationem atque studium, ut dignoscentes Vcritatem, aut revera poenitentem suscipiamus , aut persistentem refutemus AEgvptium. Sic enim & reliqua re istae fidei Permanentia Sacerdotium radicabitur, & nullus nos, tanquam si ipsi magis quam Christo serviamus, blasphemabit. Si vero & oportuerit per hanc perseverantiam & Provincia &civitate , & vita carere , arbitror Sanctitatem vestram pro ne uniuersa suscipere , & pati, & facere , quam a sola spc nostra, dico vero, rectae glorificationis fide recedere , pro qua dc Patriarchae.& Prophetae , & ipse Salvator noster est passus , & reliqui universi. Confidamus vero in Domino , quha habebimus cooperatorem & ipsum Dominum Christum , qui & nostri certaminis fautor existet. Qui utique praestaturus cst nobis, tanquam prompte pro sua fide certantibus, ut & pro Praedicatore Ort nodoxiae , qui in justit iam pertulit, ad piissimum Imperatorum nostrum legatione

fungamur.

183쪽

VARIORUM PATRUM

CAPUT LXX.

Distola Theodoreti Di copi ad Helladiura Disicopum daremerio Qqc o A icomediae. Et hanc, Mut posuitar aeus, duraraus transrendam.

TAc dumitatem praesenti tempore servare deliberans,inveni

hanc noxiam nimis , ferentemque pcriculum. Unde t citurnitatem solvens non prohibeho labia mea. Cum Propheta clamabo. Sed ea quae mihi recta videntur de justa , his qui sunt a tua Sanctitate innotesco , & 1 vestra Sanctitate,omni cum voluntate suadebor quaecumque expediunt.Igitur manifestum tuae facio Sanctitati, quia ex AEgypto missam Iegeutes Epistolam , invenimus doctrinae Ecclesiasticae congruentem , & contrariam duodecim Capitulis e rcgione : Illis , quibus hactenus perstitimus ut haereticis repugnantes. Et deliberavimus pro Ecclesiae pace eos quidem , qui super his, quae pecca-Verunt, se correxerunt, in communionem suscipere ι injustae vero atque iniquae damnationi Sanctissimi de Deo Amicissimi Episcopi Nestorii neque manu, neque lingua , neque mente ac quiescere. Iniquum namque revera, & ultimo supplicio dignum est illi quidem , qui Muncum confudit, dc terram & mare turbis complevit ,& vix nunc expositionem nostram suscepit, impartire veniam ; illum verb, qui ab ipsa inieritia haec esse e doctrina docuit , injustae homicidali huic tradere inte ectioni. Nam simile quoque est istud , ac si omnes illos Deo Amicissimos perdamus Episcopos, qui nobiscum in Epheso, Sc Chalcedone, dc Constantinopoli pro veritate certarunt, δc usque ad praesens cum fervore certant. Et despiciamus leges , quae pro omnibus impugnantur, de foris ab Ecclesiis degere compelluntur. Deliberavimus igitur non prius vel AEgyptiis, vel Constantinopolitanis communicare,

184쪽

donec Propugnatores pietatis proprias receperint Ecclesas. Scribat igitur Sanctitas tua Deo Amicissimo & Sanctissimo Episcopo Himerio ,& persuadeat ejus Religiositati, quia & pietatem non prodidimus, & curam fraterni amoris habuimus , & studium votumque habemus aut cum eis traditos nobis Populos regere , aut cum illis expelli, & quietem , quae absque periculo est, recipere. Et mihi autem intentionem dignare tuae innotescere Sanctitatis iDeo Amicissime. Nimis enim coarctor, eo quod nihil a vestra Amabilitate de his,quae aguntur, sumus edocti.

185쪽

is 6 VARIORUM PATRUM

CAPUT LXXI

.. ... I

E istola Theodoreti Episcopi , fui idem beneus posivit

ad Hinieratim Δ uomediensem Episto m.

ET cui decet, ut superet omnibus bonis, nisi ei, qui posse iasionem bonorum omnium congregavit,& hanc in seme ipso circumfert p Vicisti, Deo Amicissime Domine, sicut in aliis omnibus, sic in festinatione allocutorias literas dirigendi. Et dum nos sumus & inertes & somnolenti, & circa urgentia fastidiosi & negligentes, tuo nos alloquio suscitasti, &pari illius , atque spirituali reverit, assectu ad memoriam revocasti. Verum ne omnes caussas literarum tarditatis occultans, memetipsum fastidii culpae subjiciam, modicam quandam, vera que satisfactionem pro nobismetipsis adhibebo. Habitamus civitatem longe alicubi sitam ab illa via , qua equi transcurrunt 2 Et ideo neque ipsos , qui ad nostram Provinciam veniunt, cerni mus. Nec cum illis vero esse contingit. qui hinc proficiscuntur. Et propterea non obtinemus consolationem dirigendi literas ad vestram Sanctitatem. Ad haec cum prius assueti fuissemus saepius ire ad Antiochiam , atque illic moras habere , unde facile erat & dirigere & sitscipere iteras , a multo jam tempore in domo habitare , atque illic elegimus quiescere. In praesenti enim hoc , tamquam quod amplius. expediret, sumus amplexi. Haec sunt quae nos usque ad praesens prohibuerunt Sanctum tuum Caput amplecti per literas. Sed Sanctitas tua & hac necessitate superior facta est, quae Dominum meum honorandissimum,& Deo Amicissimum Strategium Comministrum direxit ad nos , quem omni sestivitate conspeximus , ut Salvatoris nostri Christi Diaconum , & tuae Sanctitatis dilecticine ferventem, & omnia facere ae pati eligentem pro te , qui

186쪽

pietatis Athleta es, & fortis pro pietate Certator. Beatificamus enim,ut bene novisti, Domine Deo Amicissime tua clara & magna certamina, & fixum firmumque fortis tuae animae sensum, re pro Apostolica fide sudores & labores, atque pericula , per quae tibi aeternae , & a corruptione superiores, & ut complexe dic mus, perficientur Divinitus datae coronae, & Domini charum Caput ornabunt. Nos enim circa nihil utiles Ecclesiae Dei sumus effecti: A piis enim , fidelibusque omnibus, ac pleni eteli fervorem & piam Sanctorum Patruin confessionem spirantibus , circumoperti despicimur potius, quam despiciamus a & regimur,

quam regamus,

Tua vero Sanctitas in ipsa flamma existens, & circa tres illos Adolescentes in medio camini choros eXercens, unam magnamque habuit consolationem, Sancti Spiritus auram , quae & flammae impetum sparsit, &eius caminum permutavit in rorem. Et quidem de tuae certaminibus Sanctitatis a nobis tanta sint dicta. Superat enim non solum mensuras Epistolae,sed & maximam conscriptionem tuorum bona fama certaminum. Quod vero de pace fit murmur, significavimus tuae Sanctitati: Quia dum certe omnino proximi sumus, nihil ad intcgrum novimus , sed tanta scimus, quanta nobis nunciant hi, qui huc ad nos revertuntur ad propria. Intentionem nostram tuae manifestam facimus Sanctitati: Logentes literas, quae nunc ex AEgypto directae sunt, &crebro eas apud nosmetipsos discutientes, Ecclesiasticae doctrinae illas congruentes reperimus, & contrarias duodecim Capitulis, quae usque ad praesens permansimus expugnantes. Et deliberavimus , ut si receperit Sanctitas tua Divinitus sibi commissas Ecclesias, communicemus quidem AEgyptiis & Constantinop litanis, & aliis qui cum eis militaverant contra nos, quia nostrum, magis verd Apostolorum, Dogma confessis r Ei vcro quae dicitur , damnationi Sanctissimi & Deo Amicissimi Episcopi Nestorii minime assentiamus. Injustum namque secundum veritatem, dc clare impium perspicitur , etiamsi eisdem subjectus esset e minibus , quibus 8e alter, illi quidem veniam impertire, huic vero claudere poenitentiae januam. Multo magis iniquum, & --plius impium est , illum qui est insons, intersectioni contradere. Vs Sciat

187쪽

VARIORUM PATRUM

Selat igitur sanctitas vestra , quia prius eis non communicabi mus , nisi vestras receperitis Ecclesias. Haec vero non ego solus., sed omnes Sanctissimi hujus Regionis Episcopi in unum e v nientes habito Concilio deliberavimus.

Iam supra ostendimus, quia Nestorius sua Dogmata denegabat. Et orientales Episcopi iudicium fieri cupiebant se praesente atque Nellorio. Et si r

vera talia sentire convinceretur, eum se anathematigaturos cum tali ejus Dogmate promittebant. Hoc enim Alexander in sua ad Acacium dixit Epistola. Theodoretus vero scribit i Luia hominem, cujus non siumus judices facti, inauditum non possumus damnare. Nemo ergo Catholicus 3c Deum timens potest Theodoretum de fide reprehendere, cum maxime audiat eum laudantem

Dogmata Epistolae, quae ante Unitivam directaeit ab AEgypto, contra quam multi Episcoporum Orientalium clare dixerunt, quia Apostolicae fidei esset ad versa. Et quod pro omnibus est notandum, ante Ecclesiae pacem legitur facta. Haec tamen diximus salva illa quaestione, si ejus

sunt.

188쪽

I 6o Epistola Theodoreti restristi ad Alixandrum politantim. De ur cicit o ut apparuit ,

TUae factus sum sanctitati, tamquam prodiaetim pietatem.

Non enim me scribente, quomodo intellexerim Epistolae Cyrilli Dogmata , & discere volente si quid sit in eis aliud latens , quod Haereticis ejus Capitulis conferatur, admonuerat Religiositas tua nihil scribere super hoc. Ego vero testem Deum invoco in animam meam , neque Sedis desiderium , neque Civitatis cupido , neque persecutionum timor subegit me usque ad praesens, sed incorrupto Decreto,& indeclinata mente illas literas legens, convenientes nostris esse duxi inrellectus ea- rum. Quid enim aliud orabam audire , ut hoc venerarentur haeretici, nisi quia inconvertibilis est Dei Sermo . & inruassibilis atque immutabilis λ Et neque fermentatio, neque contusio, nequere temperatio faeta est in unitione Dei Verbi ad Carnem. Et haec tamen in literis compellcns minime tutum putavi esse , ut super his solis communio fieret, sed ut cuidentius fieret, & clarius. horum exponeretur intellectus: Sicut & olim literis , quas ante has scripsi , mandaveram', vitans omnino damnationis subscriptionem. Et haec autem per condescensionem suscepi: Et putans nec tuam contradicere Sanctitatem. Haec vero & in Antiochia, Scin Berrhaea, δc tu Hierapoli sumus saepius collocuti. Haec & D mino meo Sanctissimo , & Deo Amicissimo Episcopo Andreae per Honorandissimum & Reverendissimum Diaconum fortissimorum tertio Stabilistanorum, dum illuc adveniret , scripti. Et quia non de quolibet nobis certamen est , sed de ipsa spe nostra, venissem utique, si mihi hoc corpus infelix concederet , ad San

189쪽

iso UARIORUM PATRUM

ctitatem tuIm, ut majori discussione & communi colloquio comprehenderetur sententia literarum.

Ubique notandum, quantum distet Theodoreti intentio ab his, qui pro ea usque ad finem cum Nestorio permanserunt. Item ab Alexandro & therio, vel aliis similibus. Et quantum consonet his, qui pacem Ecclesiasticam asserunt. Item Ioanni, & Acacio,& Andreae, & similibus.

190쪽

Epistola Eutherii Episcopi Metropol tantsecundae Cappadocia, Thyanensis civitatis,ad Ioannem Antiochiae Archi- Episcopum de ei dem

literin MAgnos Patres atque Doctores vos dedit nobis Dominu

Christus ad defendendum , ad docendum, ad omnem animae Ducatum. Necesse est igitur nos quidem & importunos esse, dc discere quae oportet, vestram vero Sanctitatem & non graviter ferre deprecationes , & Monita paterna praestare. Quod autem nunc me movit, hoc est. Legi Alexandrini Epistolam, multa quidem & alia incongrua continentem : Ut contra Dogma pertinaciam malam , & alias Propositiones non pias. De his justum judicavi, ut indicarem quae mea: Humilitati placuerunt: Ut aut confirmentur , quae bene se habent, tuae Sanctitatis nutu , aut corrigantur quae forsitan per ignorantiam fuerint visa contraria. Et prius quidem de Capitulis hoc suspicor, ut non prius uniamur Expositori eorum , nisi omnino ea voce propria 3c subscriptione repulerit, quae habent praecipue blasphemiam. An ad haec manebunt, sicut ille praecepit Sed nos qui ei concedimus id , dc insuper eum tot laudibus atque praeconiis , quae fecistis , ab omni excusatione nos ipsos essiciemus extraneos. Si enim tunc quidem sic ea judicaverimus mala, ut eorum Scri prorem unanimiter dejiceremus, & excommunicatos illos , qui ea susceperant, faceremus , nunc aurem sic tolerabilia, ut uniamur Scriptori eorum non corrigenti haec , quae tunc nobis damnatione visa sunt digna,

quis nos ἱ justa increpatione liberabit, qui eum tunc quidem de-X posui-

SEARCH

MENU NAVIGATION