장음표시 사용
251쪽
obiecisse, vel docuisse quod ejus sit. Nec tamen mihi, si e jus est, inexcusabilis , fateor, videtur epistola. Nam quod pro omnibus potuerit rectae fidei intentione conscribi, illud ostendit, quod laudet fidem uniti vae epistolae Beati Cyrilli: amnon solus, ut probavimus, execratur Alexander. Sed nec ullus alius approbavit eorum , quicum. Nestorio separati ab Ecclesia remansere.Quod autem in dejectionem Nestorii non consentit ad praesens, hoc ei commune cum caeteris Coepiscopis
Et prius suit, & post non parva in parte tunc us que permanserat Concilio Orientis. Quorum' nullus quasi ab Haereticis tunc revelsus est poenitens , quia sufficiebat Ecclesiae Dei eos mutare septentiam. Aliud porro est de persona, aliud de fide non recta lentire. Sicut aliud est ipsum malum furti laudare, & aliud nondum tibi comper- . tum larem quasi insontem, eo quod insontem Puta vel is , vindicare. Similis de Dogmate ratio est.
Nam non solum de 4 heodosio tunc Principe, sed et de aliis pluribus legitur, im ind& de Sanctis Celestino Papa& Cyrillo Alexandrinq, quod aps
probaverint ejus initia. Quippe quem tantae civitati, sicut & Scripta eorum loquuntur, cohsem serant praesidere et Dum Presbyter Antiochiae fuerit. Quod Canones nisi pro magnis Doctrinae ac
252쪽
morum meritis non permisi sient. Talis vero ut adhuc apud Orientales tunc usque putare rur, idi circo contigit, quia negabat te in Constantinopolirilia praedicasse, qualia vulgabantur. Et ita super Joanni Antiocheno Episcopo rescribens , & Dei Genitricem clarissime dixerat, &alia, quae illum scribere potuisse mirantur, qui ipsa legerunt. ξt
quod est amplius , ipsi fidei apud Ephesum s e as.
sensisse conscripsit, quae communiter in Uniti vis Cyrilli & Joannis, mediante Paulo Episcopo litteris continetur. In quam tamen ficte coniensisse Nestorius postea deprehensus est. Quippe cujus Complices , quorum unus est iste Irenaeus, hanc Fidei confessionem clarissime arguunt , quam tantopere Theodoretus laudat. Nam reprehendens hic ipse renaeus suprascriptam Theodoreti spistolam, dc contra hanc laudatis Alexandrifc ait: Dιvino ardens gelo magnus ille Alexander, V qhodammodo futura prophetinans, proditionem vocis accosat. Et hoc clare conspicimus ex ipsis Cy - rilli literis. Omnes namque deceptionis materia. hinc accepit, &hoc piimum atque ultimum , quin potius solum deducens ad medium. Orthodoxam quidem Doctrinam exprobrat ut pollutam , proprium vero hac occasione exaltat errorem, dc interserens mox aliqua ex nomine Beati Dda Cy-
253쪽
Cyrilli,adjecit ita: Hac providens magnius Alexander ab olim , proditionem Pocis exhorruit, tanquam quasusiciens ex atoi Theotocossolum, non adiecto Anthropti locos nomine, proferatur, haereseos inferre languorem ,'Ecclefabtica corrumpere Dogmata. Idem velo Irenaeus paucis mediis subjunxit & haec.
MLinor sum , quia quando sumus ad invicem collocuti ita
loco qui dicitur Arbathimitas , tunc tuae dixerim Sanctitati, dum certe nihil ante praetexuerim, quasi verum. aliquid aliunde audiverim , ne forte pacis hujus Leg tus ibiam vocem , quae est Thratocos , AEgyptiis detulisset. Et puto non absque Dei providentia fuisse id dictum. Ad nos namque pervenit Epistola Joannis , quae nuper facta est ad Cyrillum, & a Cyrillo ad euni: Quae circumferebatur in Urbe , in qua nomen ,
Enixa Deum, tantummodo AEgyptius obtinens , tanquam cunctis: erroribus propriis accommodum, multis eam laudibus praedicavit,
dicens nunquam se aliter sanuisse , nec sapere praeter hoc. Et vere dixit: Quia hoc est quati arx totius ejus haeretios. Et memor est utique Sanctitas tua , qualiter Ephesi positus communionem talis Epistolae tota virtute refugerim : Dum certe illa valde accus et eas , quae inerant Cyrilli Capitulis, blasphemias. In novella namque Epistola , dum transcurrissem totam partem , quae etiam
254쪽
Religiositate conscripta est , reperi quia neque initia, neque fines illius ipsius Epistolae posuerunt hi, qui ad AEgyptum dire cti sulit. Hoc autem claret non ex illis solum vocibus , quas idem transscripsit AEguptius , sed& ex illis , per quas multis jurgiis& accusationibus & ipsum & ejus Capitula perfuderunt , re ipsius haeresim detestati sunt, qui tunc Ephesi conscribebant. Accipiet igitur, timc ut dixi, AEgytius per hunc unum sermonem eorum consensum ad omnia Conscripta sua haeretica : Et in nullis in quibus pridem simulaverat veritatem , habet de caetcro haeresis, tutamentum. Et intente legentibus Epistolam manifestus est ipse quoque , proprie veneni semper jaciens semina. Direxeram vero.& easdem literas, nisi nossem, quod eas tua Sanctitas habeat.
255쪽
Epistola Theodoreti, quam reser fit Episcopo .
Ulpari & ipse hujus rei caussa Paulum : Falsa est. Et e
rum memor sum , quae Ephesi contigerunt. Novi subtria liter caussam, tanquam si hodie facta sit. Et tanquam coram ipsis veritatem sic dico, quia mox ut legi redargutionem a te factam , dolui animo, sciens discretionem Sanctitatis tuae. Mihique valde displicuit, quod Mediator ejus, quae dicitur, pacis factus , quia sciens perturbationem, quae Ephesi facta est , atque molestiam, hac magis propositione usus est, & non illis aliis, quae in Antiochia factae sunt. Ego verti propter omnia necessarium arbitror, ut ubicumque jubes , conveniamus. Sed &Dominus meus Deo Amicissimus Episcopus Andreas. Si vero tuae placuerit Sanctitati, ut & alii Episcopi veniant Hierapolim, aut in Zeugmate, quatenus pariter, utrum si quid agendum sit deliberemus non enim parva caussa versatur, sed principalissima omnium in scribere igitur dignetur Sanctitas tua praedicto Deo Amicissimo Episcopo & Domino Andreae : Et spromiserit se adfuturum , dignetur Sanctitas tua fgnificare mihi, quo veniam, dc
256쪽
Haec Epistola, si vera credatur, non inexcusabilis mihi videtur. Potuit enim non ob hoc ei displicere Paulus Eme senus Episcopus, quia quasi noncon. venientem fidei Catholicae pacem fecerit , sed quia non ita ut infirmioribus consules et Orientis spiscopis. Fi certὸ ipsas unitivas Epistolas circa fidem paulo ante laudaverat. Immo nec unquam laudare desiit. Idem Ireneus ait:
Epistola Andreae ad Alexandrum , indicans quod neque ipse in aliquo iudicit contra Nestorii personam,see potitu contra eos, qui non ita habebant.
GR ti segi Deo suscipiens tuae Religiositatis literas, per
quas iussisti nos Zeugmate convenire. Primum quidem, quod fruar Sancto & Paterno Capite; secundo vero quia, bc de proposito negotio forsan aliquid considerabimus , quod & nobis prosit ,& expediat Orbi. Nec enim ad verborum pugnas, neque ad contentiones, neque ad concussiones conveniemus. Sed de nos parati sumus Paternae tuae Pietati acquiescere in his , quae utiliter & secundum Deum proponit. Atque ipse rursus novi, quia pie sis dispositus circa nos : Nec te negabis nostro
257쪽
si misi praecipiantur multa millia mortium. Sed nec si Orbis coi
Quod quidem conditionaliter dico. Quia & metuo cum, qui ait utque ad mortem pro Vcritate certare. Et insappr novi , quod prymeditata a multo tempore nunc venerit ad effectum progCatholicae vocis. Et quidem ut in festivitatibus , sive latque Doctrinis in circiam specte Dei Grnit x , sive Drum Orthodoxi, iratum modb sine adiecti onc diceretur, vel
quae magis in suspecte dicta Ob Orthodoxista accusatione sunt digna, eo quod pec d0 matice si Mur dixi', non maligite fiat dict.i. ini plta ,' sed nec tali tunc quaestione proposit . At tibiaem totius Orbis, & cx quo praedicari nunc cDeus ab impiis Cyri lii Capitulis , dogmatice pis :quae enixam pronuntiat Deum , id est j, Neotoco pronunt; at hominis Genitricem , id est , Antaliud, nisi ea quae Cyrilli sunt praedicari. Unes ac mortem hoc unum Dictum paritetocles millies altera vox per quos ibet citi liter legenti epistolam totam perspinullo modo liberam. Verum si sana conscientia & hi, qu i ille , qui suscepit, suscenit, quid vetucerent Christolocon , id qu , Christum eni mitiemque persectum consubstantial minum Christum p Si vero & voce les respuerunt ad vocem, quae est Theoto Absit enim ut unquam quemlibet pjgeat confiteri, si una ponat & Ποm impium refutare vocem Anthropoloccum Anthrop. locos. Quando vero eorum , qui Deum passum praedipurum gicunt Hominem Curis autem supt Patres haeres os uir
Ecclesiae, qui pro sana fide ce
258쪽
Dogmatum resistentes, utrisque usi Vocibus: Per quas Ec omnes haereses perspicue notaverunt, & Orthodoxiam irreprehensibiliter praedicaverunt.
Et hae epistolae, & quae sequuntur Theodoreti Cyrensis Episcopi, ab irenaeo sunt in , quae ejus dicitur, Tragoedia per ordinem positae. Declarant autem suffcienter differentias utrorumque, & qui Catholica, qui autem videantur altera volsintate moveri. Si verὸ tamen sunt.
259쪽
Epistola Andrea Samosateni Epistopi ad Alexandrum
' nens, licui tua SanctitaS novit, videor quidem cum
fastidio suscipere nuncios, ingemisco vero apud memetipsum cogitans , quasi non aliquid novius nunc nobis ab Alexanoria deferatur e Pax cum corruptione fet Dei. Nam literas quidem, quae ab Alexandria directae sunt,legens,quas de olim tuae Sanctitati Tans. misi , clariorem vidi impietatem divulgari. Video autem multos eorum , qui videbantur pro fide certare , particulariter subdeponentes, & satisfacientes pro his, qui nos ad jurgia concitaverunt, tanquam perducti sint, & sapiant recte. Et quem exicum caussa suscipiat, videre non possum. Vereor autem=,Juqesica Anth ninum meum inveniam ut Eulogias ab Apollinxrio incipientes. Tua vero Sanctitas, Domine , iussicienter P o pietate recertans ,& nos confirmat atque corroborat, & Deiis cunctis te foventibus columna, & firmamentum verae fidei Exi stet. CAP.
260쪽
379 Epistola Ioannis Antiocheni F piscopi ad Imperatorem Theodositim de pace Ecclesiae. Dio Amici mis V Pii reis Imperato ritus nostris et i dig
ne sunt honorari a Deo Pelorinati, Theodoso Ο lentiniano, si iistia oannes Episcopus Antiochiae τesne, de*ma Syriae, in Domino gaudium.
Orportuisum nunc illo eloquio Prophetae dicere: quia erunt
prava in diri . Quando enim Deus aliquid facit, consequitur in his , quae fiunt, facilitas nominis, & nullus Divinae resistit voluntati. Voluit nunc, Sc complacuit ei, ut per intentionem vestram piam, & has beatas curas , quas pro Ecclesia Christi vestrum suscepit Imperium , ad pacem conjungere orbem terrarum , & dare unitionem , in qua non alius
aliud quid sapit de Ecclesiasticis Dogmatibus, sed unus sensus se vatur & idem de Humanatione Domini nostri Iesu Christi. Idem
sapimus igitur universi. Et communis nobis est facta consessio, convenientia complectens his, quae olim & a principio exposue runt Patres, satisfacientibus nobis ad invicem in his,de quibus nos ambigebamus, decertando contra Dominum meum, Dei Colentissimum Episcopum Cyrillum. Ipse vorOuunc ea, quae a uobis sunt directa , luscipiens , & quae componentes Pietati tuae in Chalcedonensi civitate tradidimus , his acquiescens, & appr bans ea, similibus intellectibus contexuit nobis idem confitentem fidei Apostolicae traditionem. Expulsa est igitur universa haere- fis atque contentio, Pietate vestra incolumi orbi terrae, cujus sceptra cum pia confessione nutrita sunt: Et certe obtinuerunt, obtinebunt in perpetuum, Divina dextera continente.