장음표시 사용
381쪽
Epistola, inquit , Meletii ad Deo Amicissimum Episcopum Alexandrum , qua cripsi cognostens, quod post introitum Deo Amicissimi Discopi Theodoreti in Anti etiam commoti Cilices de rebus propositu i ersa tra
ctarent. CLare Deus tuae revelat Sanctitati, & non nulli abscondere
volunt, quod omnes quae sua sunt quaerant, non quae Iesu Christi. Ego autem promissionibus credens eorum, qui haec I tua percunctati sunt Sanctitate,id est,utrumne oporteret ribere , an minime. Erant enim nimii . ut &esse videntur, pro pietate omnia gerere promittentes. sic praesumpsi tuae pridem scribere sanctitati, ut minime pigri inres usque ad nos iter assumere. Nescio autem quomodo costia verba propria venientes, in rebus alio tempore alias nobis forissas ostendunt, perturbationemque animae. Id usi, intus quae eis ex necessitate placuerant. Quippe per ista mynstrantes, & nunc quidem ista interrogantes, nunc ver. alii imoponentes, quia nullam stabilitatem suae sententiae habent: siaut de illis animalibus fertur, quod in adspectu cernentium colorum varietates subito mutent. Et vidctur mihi, quod eos toedeat, quod & usque ad praesens simulationem servaverint, & non primi aliorum Diabolo semetipsos addiderint. Sed quidem quid alii velint, nos satagere non oportet. Nam & prius mandantes, si oportet dirigi eas , quae dicuntur , Benedictiones , an non , & ex mea sententia cognoscentes non modo eas dirigi non debere , sed nec ab eis suscipi
literas, omnia contraria peregerunt. De me autem noverit, Deo
Amicissime Domine mi, quod ex quo cognovi factam cum Impi filio conjunctione in ab Antiocheno , semel tantum per
382쪽
Magistrianum literas ejus accepi, quas & in Latoris faciem jeci , ita ut nec ipse praesumeret a nobis reciprocas poscere, neque ille in obis ulterius Scripta transmitteret. Omnem , quae cum tua Religiositate est in Christo , Fraternitatem ego, & qui mecum sunt, plurimitin salutamus. .. T. a , in P
383쪽
Epistola, inquit, Deo Amicissimi Episcopi Alexandri ad
Deo Amcissimis Episcopum Meletium, quam strito, ..elim quidem approbans pro tali constantιa , reliqMn umaeerb inconstantiam reprobans, indicans persecutionem factam Deo Amicissimo sescopo Acilino.
QVi Cilicos , paucis exceptis, semper & calidi Zc tepidi
fuerint, ut non dicam , trigidi, & sublimes& humiles. quales etiam nunc inuciati sunt apud hos, tuam non latuit Sanctitatem: Quae & meam de his suntentiam n vit. Semper enim,dum ad eos scriberem, in tuae Sanctitatis judicio posui, utrum haec eadem diriperentur, an non. Habemus Verbetiam nunc,pergratiam Dei,eandem te Cincilius consolatonem, sicut& prius habuimus. Hoc est, Div nitus datam constantiam ,& invincibilem etelum sanae fidei, tuam Sanctitatem. Suffccitenim Deo dc utilis, quando submersit Orbem generale n fragium : Et tres in Babylone, quando per terrorem fornacis accensae omnes Idolo servinrant. Rogo igitur Sanctitatem tuam , ne resutes saeptiis nos ad praesciis instigare certamen. Ecce enim clare videmus illud Isaiae impleri Trophetae, quod ait: Contritio binfelicitas in viis eorum, es viam pacis non cognoverunt. Et non est judi- Nd. ix. cium in viis eorum. Semita namque eorum, per quas ambulant, perverse t ' sunt, ct nesciunt pacem. Ideo Iudicium recessit ab eis. Et Beati, ac ter
Beati, qui oppugnantur a talibus per Ecclesiam malignantibus. opter beatifico nunc Dominum meum Deo Amicissimum Quapropter Episcopum Acilinum, a Barbatisso ab eis expulsum,qui pariter cst nobiscum , & olim coronas emeruit. Sole enim clarius fere ab incunabilis conversatus cst, nunc verb per calumnias & factiones a sua abjectus Ecelesa per Magnificentissimum loci Servatorem , atque fortissimum. Sed ora,quaeso,& pro hoc ipso,qui me rogavit id scribere: Et pro constantia, ut Dei voluntatis signaculo robo retur. R r CAP.
384쪽
Jcopum Nebrium, Indicans quod persuase Antiocheno, ut in m ei is nihil superfluum poneretur, id es, de Nes rii depositione, Personae communicaverint hi, qui eram ex secunda Cilicia.
SIcut illic de praesenti tuae Religiositati promiseram , quae in
caussa contigerint, nunciare , studui per has literas id implere. Convenit igitur per pratiam Dei Christi, ut his , quae in illa Epistola superflue legebantur, exclusis, suscipiantur illa,quae bene & Apostolice dicta sunt a Domino meo per omnia Deo Amicissimo, & Sancti silino Ibanne. Ut dc Sanctitate ejus perfeci, ut por has nunciemus , dc quae sint, quibus assensimus ,& quae, a quibus abstinemus. Sciat autem subtiliter Sanctitas tua ex his; quas ad eum dictavimus literis, quarum destinavi Rescriptum. Et dignare , quaeso, quod tamen non ut ministran consilium scribo, sed ut commemorans, sic de hac caussa tractare, sicut a sancto ac beato Domino illo nostro nutritus: Ut modis omni biis maneat ingis ruptum corpus Ecclesiae Domini Christi.
385쪽
Velut ut Anagnosticum, inquit, Deo Smicomi Episto
Meletis ad Maximintim Episcopum Anazarbi.
Hi quidem , qui scripserunt, qua intentione scripserint,
non habeo dicere. Sed illud novi, quod nos ad impia manifeste invitent. Namque praebendo consilium , ut ne Ecclesias obtineant haeretici, nos eas potius Ioanni communicando teneamus, quid est aliud dicere , nisi ne alii haeretici futuri sint , vos potius esse haeretici festinate Claret enim , quod qui his communicare delegerit , qui omnes haereses incongruitate vicerunt , unus eorum ipse quoque sua communione reddatur. Sicut enim qui adhaeret Domino , unus est spiritus , sic & qui adhaeret hacteticis , unus est spiritus. Nam quid est aliud cum talibus una communio , nisi ad eos conjunctio per animae affectum, 'Quare de his proprie fortasse dicetur, quod qui eis adhaeserit , unus sit spiritus Haec autem clarius indicavit Humilitati meae Deo Amicissimus Episco pus Helladius per literas , quae mihi sunt redditae tertia sabbathi , meridie , quas etiam mandare tuae disposueram Sanctitati, nisi Lector cum tuo, ad quod respondeo , Anagnostico pervenisset. Illi autem rescripsi, quod per gratiam Dei nec noverim illos, qui semper quidem contra nos synodos facere meditantur. Sunt vero a semetipsis depositi: Nec reputo eos ullatenus. Qui enim sunt illi, qui ios ad Synodum provocent λ Quos oportebati, si tamen justitia servaretur a nobis, ad judicium provocari, & eorum, quae ab ipsis inique dc insane sitiat praesumota , reddere rationes. Igitur nec respondebo ullatenus ei, quem girexerint, si tamen revera venerit aliquis , sed ad Di rectores suos inhonoratum remi tam . Si iero habere vi si fuerint Principis nutum, tunc credens xx permissione Dei esse hanc rem , & per has tentationes bonam circa se devotionem 'Donstrare , abscedam potius ab Ecclelia ista, opere docens per gratiam Dei quemque volentium, ut Barathrum R r 2 pe
386쪽
perditionis effugiant, quam patiar communicando eis in hae E clesia permanere , & memetissum omnibus prodere. Quae ad tuaui Sanctitatem nunc a me. dicenda provideo supercontestatione Clericorum. Ridiculum namque est, sicut illi non trahuntur ad curiam , ego meam fallam conscien tiam coram Deo ,& perdam & me & Populum,quem mihi commisit dum me illi sequi debeant, si bene praesuero, Sc sicut dux 'erit Dominus Christus. Manifestum vero est, quia eum qui proi pietate certat, non solum nihil metuere op rteret, scd Sc ad sustinendum dira omnia esse tota devotione praeparatum , ne perdat pretiosissimam Ma garitam. Me vero confortante Deo , de Ecesesia mea exierot Si ita contigerit, non sollim mancipem nominent, sed de si quid est pejus, de quidquid aliis vilius. Si autem volunt, de ad Forum purgandum me deputent, ut manibus meis plateae. pulucrem mandem : Sicut in Judicum fieri solet adventu. Si vero & his est aliquid deterius,ad aliud ad dicent. Nam cujus votum est pro con-1eientia Christo devincta & per custodias expendi, S per omnem tormentorum speciem trahi usque ad ultimum spiritum, huic quid dc omnibus caeteris pertinebit p Pro qua re mihi eveniet tuae Sanctitatis orationibus, ab Ecclesia, si hoc Deo videtur, & si tempus restat,.abscedere , opere cunctis, qui mihi commissi sunt, demonstrante , quomodo sit ab eis perditorum fugiendus assensus. Si vero aliquis me sequi voluerit, lucrabitur semetipsum. Alioquin ego, quod facere debui, faciam,si me dignatus fuerit Dominus Deus. Credo autem quod dignetur pro sua clementia. Quid autem mea interest , utrum multi , an pauci sint mei consortes. Nam si quidem Antiochenus institerit , non contristat, etiamsi nullus adjutor sit. Si vero Imperiale Praeceptum necesta talem simul intulerit nihil proderunt solatia plurimorum. Quippe quidcabsque hoc, si a me non perditus fuero, nec sic quidem aliquid mihi pertinet propter Christum, cui commisi spes meas. Excepto quod infelicium perditionem potero lamentari: Quia non oro ex ipsorum perditione lucrari. Uerumtamen Dominus Macarius, sicut scimus, ex quo ejus agnovi miseriam, nec scripsit ei, nec fecit ut de Episcopo mentionem. Quod si eum minime deposuit, non impii idcirco ei communicare dicendus est. : Noa
387쪽
enim potuit Synodum facere contra eum. Quod autem ad se at tinet, fecit, ab eo se animo separando , qui ulterius nec scripsit
ad eum, nec eum nominavit Episcopum. Immo&e contrario in sollocutionibus amari sime ejus faciens mentionem. Nam nec nos nunc Cyrillum de Ioannem ab Ecclesia secimus alimos, sed non ob hoc communicare eis credendi ullatenus sumus , donec illorum perditionem nostris animis inducamus. Et quHem miseriae meae per gratiam Dei ista voluntas est. Si vero Ioannes anathematizaverit ista Capitula, cumque eis Cyrillum, qui ea exposuit,& agit pro eis, & non subscripserit ordinationem Procli, per hoc utcumque compensans ea , quae contra Deo Amicissi
mum Episcopum Nestorium inique praesumpsit. Etenim Proclus amplectitur procul dubio Cyrilli & Ioannis communionem. Unde & de ea, quae dicitur, ejus confirmatione Synodicam utrisque transmisit. Si ergo Ioannes haec secerit, & Deo Amicissimum Nestorium Episcopum fuerit se habere confessus, non dictum tantummodo , sed ut eum in Ecclesiam introducat, & cum eo sedeat , tunc cum nostra ipsorum securitate, seu munitione ample .ctemur eius communionem. Praeter haec autem decies' millies
ab Eccleua pelli exorem, & per universa mortis genera transire, quam communionem ejus ample cti . Etiamsi nullus E Clero veIPopulo hanc beatam viam carpentem me sequi voluerit.
388쪽
1 rS,modica, inquit, Maaimini, b eorum qui erant ex se
cunda Cilicia, ad Antiochenum de communione. Et de capitulis jecit ut haereticis mentionem.
SUscipientes tuae sanctitatis literas per Dominum Admira
dissimum Comitem Neoterium , omnino delectati sumus super expositione fidei Sanctitatis tuae. Quomodo prius sanctorum beatorumque Patrum, qui Niceae convenerunt, tua Sanctitas fecerit mentionem, deinde illorum Sanctorum proposuerit nomina, qui semper clariinxe rectae fidei micuerunt, repro pietate sortiter decertando coronati sunt.Haec clarificaverunt .animas nostras : Haec corda nostra festivitate repleverunt. Nihilominus vero Anathematismi contra omnis contaminationis &impietatis Apollinarium, & abominandissimas expositiones ejus nos supergaudere fecerunt. Et oramus ut sanctum tuum caput donetur nobis longissimo tempore , perpetuo haec exponens , immul & admonens. Quae enim praeterita vel scripta vel dicta sunt, aliena ducimus a sanctorum , beatorumque Patrum fide. Expositioni verb tuae Sanctitatis , Orthodoxae existenti, & satis claret raedicanti piam fidem , acquiescimus. Et non nos dijudicet Re-igiositas tua, eo quod hactenus ad Paternas tuas ulnas non percurrimus. Etenim semper nos omnino turbaverunt illa Capitula , quae & tua Religiositas saepius ut prava existentia repulit. Nunc autem optima expositione tuae Religiositatis accensi , rogamus Sanctitatem tuam , ut ores pro nobis , quod in fidei pietate perstemus, 3c diligenter servemus vitae munditiam. Hoc namque de nobis tuae Religiositatis est lucrum , ut filii tui animi virtute proficiant. Omnem, quae tecum est, Fraternitatem ego, & qui mecum sunt, plurimum salutamus.
389쪽
Judicent & de isti , qui Beati I heodoreti ae Bea.
ti ibae Dicta condemnant: hi pariter de Antiocheno Praetule Sancto Joanne, qui talia scribentes minime respuit. '
390쪽
VARIOR UM PATRUM CAPUT CLX. --.248
Epistola, inquit, Theodoreti Epistos ad Hellarim Nara sensem , qui ei scripserat, direxerat literas , qtis a
Constantinopoli menerant. Scripsi vero ei hortando eum, ut liniretur Antiocheno, Irmans, quod a nemine cogereor depytism consentire Personae.
K literas , quas tua sanctitas destinavit, inspexi, & Magnificentissimi atque Gloriosissimi Quaestoris Epistolam legi, quam per Deo Amicissimos, Donatum Presbyterum , & Acacium Diaconum nobis destinavit. Legi vero & alias literas Amicorum, & inveni quod omnes pro pace nobis hortatus offerrent. Memor verb est & Sanctitas tua, quia& a principio dixerim Orthodoxam esse Epistolam , quae ab AEgyptio directa est. Et nullam circa eam quandolibet discordiam 'habui. Haec igitur apud memetipsum cogitans omnia , & quod unum sit Ecclesiae dogma, & quia haereticorum illorum Capitu lorum virtu evacuata est, dum duae naturae pro una praedicentur,& confessa impassibilis Deitas, collocutus sum Domino meo, Deo Amicissimo Episcopo Ioanni,& inveni eum Dro Orthodoxia studiose certantem , & Ecclesiae unitionem fieri restinantem, &depositionis subscriptionem minimc exigentem ab eis, qui facere nollent. Invcni vero & eos , qui sunt secundae Ciliciae , ad eum communionis Epistolam destinasse. Necessarium igitur aestimavi dirigere honorandissimum re reverendissimum Pre byterum Basilium cum his literis,& rogare Sanctum tuum Caput: Ne perdas gregem tibi commissum, dum caussae nullius intersit. Nam per gratiam Dei & recta fides obtinuit, & ad injustitiam nos secum nullus impellet. Quaeso igitur Sanctitatem tuam , iterumque, ne disseras literas, sed ut scribas, & salves Ecclesiam. Quan