장음표시 사용
501쪽
CAPUT CCIV. - ... 93 Incipiunt Epistolae, quas inveni in Codicibus Dion
corianorum, quarum signunt a Capite. Domino meo Dilectiomo Fratri, Comministro Donatoc rim in Domino salutem.
Convenit & omnino peculiariter tuae me Religiositati ea , .
quae Ecclesiarum subsecuta sunt pace facere nota. Fuit igitur Dominus meus Admirandissimus Tribunus & Notarius Aristolaus ad Antiochiam , Imperiales syllabas f Yens, quae jubebant Reverendi stimum Antiochenae Ecclesiae Episcopum Ioannem anathemati Zare quidem polluta Nestorii Dogmata , acquiescere verb & dejectioni ejus ad similitudinem Synodi, ac tunc quaerere , ut esset sibi nobiscum una communio. Et virtus quidem eorum, quae scripta sunt, haec fuit. Quidam ve- rb Orientalium Episcoporum, nondum, puto , eundem judicantium , vel etiam patrocinium illi praebentium , qui rectam fidem nostram contristat non mediocriter, & gloriam. Salvatoris omnium nostrum Christi non mediocriter offendit, praeparaverunt ad me scribere Religiosissimum Berrhaeensium Episcopum Ac cium fatua quaedam , quasi ipsa deposcerent: Oportere quidem cuncta, quae a nobis adversus Nestorium scripta sunt, solvi, &ut infirma projici ; consentire vero soli fidei Symbolo, quae a Sanctis Patribus nostiis in Nicrena definita est civitate. Scit vero sanctitas tua , quod tales rursus eorum propositiones&in Ephesina fuerint civitate. Ego vero scripsi ad haec., quod rem quaererent, quae fieri non posset. Scripsimus enim i ecte qum scripsimus , rectam immaculatamque afferentes fia m , dc.nihil omnino negamus ex nostris. Nec enim, sicut ipsi dicunt, aliqui excedenter est dictum , sed ubique juxta hectitudinem, & verita-
502쪽
tis virtuti concurrentia sunt. Illos autem potius oportere a non nece ssari is cessare, sed circa id acquiescere quod benὰ habens placuit, Mipsi Piissimo,& Deo Amicissimo Imperatori,& Sactnae Synodo,ut Nestorii verbositates, & contra Christum factas blasphemias an thematizent, fateantur vero & eum se habere deiectum & Ordin tioni consentiant sanctissimi & Religiosissimi Episcopi Maximiani. His igitur literis a me directis ad eos, conspicientes quod eis communio minime redderetur, nisi perducerent ad finem , quae ab eis fieri oportebat, mittunt ad Alexandriana Emesenorum Episcopum Reverendissimum Paulum, ferentem lite nas ad me,
communicatorias quidem , Hon tamen valde competenter dictatas. Simulabant enim de reprehensiones inferre, tanquam non
rectὰ quaedam dicta& gesta in Sancta Synodo fuerint. Et Epistolas quidem tales minime attendi, sed dixi quia illi, qui 3c veniam postulare in his , quae acta sunt, debuerunt, quoniam de secundas injurias inserunt. Excusante autem praedicto Religiosissimo Episcopo , 3c cum Sacramento assirmante , quod talem non habuerint intentionem , sed potius ex simplicitate ad has venerint literas, pro charitate 3c istud omisimus. Non autem prius ei Missas nobiscum celebrare concess, nisi libellum dans in Scripto anathematietasset Nestorii Dogmata , Scconsessus fuisset eum se habere depositum , Se consentire ordinationi Reverendissimi de Religiosissimi Episcopi Maximiani. Interrogabat quidem tanquam pro omnibus, qui in Oriente sunt, Religiosissimis Episcopis tales libellos dans, ut nihil ultra haec aliud posceremus. Consensi ver5 nullatenus . sed enim simul direxi cum Domino meo Admirandissimo Tribuno & Notario Aristolao duos e Clericis nostris in Antiochiam, tradens eis chartam , 8d dicens: Quia si subscripserit Religiosissimus Episcopus
Antiochenorum Joannes, δc receperit eam , tunc ei date communicatorias literas. Anxiabatur enim pro tarditate praefatus
Admirandissimus Tribunus Aristolaus. Subscribente igitur Religiosissimo Episcopo Joanne, 8c his, qui cum eo sunt. Clarioribus , de anathematirantibus Nestorii Dogmata , 8c confitentibus eum se habere depositum , consentientibus quoque ordinationi Religiosissimi Episcopi Maximiani , communionem reddidimus.
503쪽
Haee namque illis N in Ephesina Metropoli proposita sunt a Sancto Concilio. Noverit vero & illud Sanctitas tua, quod institerit quidem a principio plurimum , rogans Reverendissimus Episcopus Paulus pro his, qui depositi sunt: Helladio dico, & Eutherio, & Himerio, & Dorothaeo. Et rogabat vacare ea, quae decreta sunt similiter eis, praetendens non aliter Ecclesiarum pacem posse de Gniri , nisi adiicerentur & hi. Ego vero dixi, quod impossibilem
rem tentaret, & impossibile hoc esset obtineri unquam a nobis.. Permanseriint igitur in eo, quo nunc sunt, habitu : Et nulla eorum mentio facta est in compositionibus de pace Ecclesiarum. Scripserunt verb eandem Epistolam , quam direxerunt ad me , &ad Religiosissimos& Sanctissimos Episcopos , tam Nixtum magnae Romae , quam & Maximianum Sanctae Ecclesiae Constantinopolitanorum. Et necessarium fuit, ut de hi subtiliter doceretur Persectio tua, ne forte aliquando multiloquiis assueti, alia pro aliis seminantes, perturbent aliquos fratrum, quasi nos ea, quae adversus Nestorii blasphemias scripsimus . negaremus. Direxi autem varia Epistolarum , tam scriptae a me ad Revetendissimum Episcopum Antiochiae Ioannem, quam & ejus, quae ab eo ad me scripta est , anathematizando Nestorii blasphemias ,& assentiendo ejus dejectioni, ad instructionem integram tuae Persectionis. Et alias nemo proserat praeter istas Epistolas. Saluta Fraternitatem, quae apud te est. Te , quae nobiscum est, in Christo salutat.
504쪽
REverendissimus S Religiosissimus Diaconus Sc. Archi-
Mandrita Maximus venit ad me. Et dum talis siti vir, via di euna sicut oportuit. Eum qui per multum tempus videri desideratus. Admiratus. vero sum de gelum ejus, dc rectitudinem, & aculeum pietatis , quae in Christo est. Ita enim cogita j,l plenam curis nabet mentem , utS omnem laborem volit sua iter sustinere ,.quatenus mala doctrina Nestorii radicitus ab Orientis partibus exstirpetur. Legit auxem mihi & tuae
Sanctitatis Epistolam , scriptam ad Reverendissimum dc Religiosissimum Episcopum Antiochenorum Ioannem , multa fiducia& Dei amore plenam. Scripsi vero ei & ego tales. Epistolas. Sed ut videtur , deteriora vicerunt. Fingentes enim se ea, quae Nestorii suntiodisse,altero rursus ea detinent modo, quae sunt Theodori admirantes,qui certe aequa,immo multd deteriori potius impictate languebat. Non enim. Theodorus Nestorii Discipulus fuit, sed iste illius: Et quia ambo quasi ex unolore loquuntur,
atque unum conspuunt mali sensus ex corde suo venenum. Scripserunti igitur ad ine Orientales : Quod non oporteat ea , qua sunt T odori, accusare., Ut non, inquiunt, ea, qua sunt Beati Atha
1 sit , o Ihesis bili. V solist, o Gγνω, accuseptur. Qua enim locutus est Theodorus , hac ct illi. Ego vero ista scribentes non pertuli , sed fiducialiter dixi : Quia Theodorus quidem blasphemam habuit delinguam, de ei calamum ministrantem ; illi verb totius Orth doxiae fuerunt Magistri, & enituerunt in istis. Sic vero eos , qui ab Oriente sunt, affecerunt, ut dc exclamationes in Ecclesiis 1 Populis fierent: Crescat Theodori fides. Sic credimus, sicut o Theodorus. Et ista, qui eum quondam lapidibus insectati sunt, in Ecclesia , quae apud cos est , breve aliquid subloqui praesumentem. Sed scut vult Magister, ita sapit & Grex. Ego quidem nec quievi increpare ea , quae ab ipsis scripta sunt, nec quiescam. Quoniam vero oportuit, velut contradictiones in Scripto apud eos essent, intendens in Theodori dc Diodori Codicibus , qui scripserunt
505쪽
non de Incarnatione , sed magis contra Incarnatisnem, elegi quaedam Capitula,& quo fuit possibile modo egi contra ea,ubique pronunciansabominationepe inam eorum esse sententiam. Hortante autem
me praefato Reverendissimo Diacono & Archi-Mandrita Maximo interpretari Symbolum fide quod expositum est a Sanctis Paetribus, qui Nicaeae convenerunt, & ad hoc disposui memetipsum. Asseverat enim,quod quidam versute fingunt De dicere illud vi sequi, sed non sensibus rectis utantur, sed distulantur potiti eis, quae recte de indectinabiliter directa sunt,ad id quod ipsis videtur. Ut verb tuam' non lateat Sanctitatem, direxi codicem simul δ omum. Quae legens consiletas pro me preces offerre dignetur.
Qui talia pro se Scripta proferre consueti sunt,ex ipsis quoque alieni a Christi Ecclesia demonstrantur: Posito prilis, quod revera Cyrilli lint, &quod talia ejus Scripta de Gesta probanda sint. Vident. quod post damnationem Nestorii & haeresis us
ipse Princeps totius exclusionis eorum, deteriora dicens a Nestorio scripsisse Theodorum, a com- munione tamen ejus judicum se minime separavit: Dum certe hos ipsos , id est, Orientales Episcopos, ipsumque Concilium tota caussa divisitielegatur. non solum judicandi Theodorum , sed de ita ejus , quae accusabantur, Scripta laudandi, ut in Ecclesiis a Populis clamaretur Orientis crescat Theodori fides. Sic credimus, scuti e. Isti autem, qui se quasi Cyrilli sequaces extollunt, usque adeo se ab ejus iudicum communione diviserunt, ut non solum Scriptis & nomini Theodori anathema in Scripto dicerent, sed & non judicantibus &ana-
506쪽
ς VARIORUM PATRUM thematizantibus' ea. Et hoc tunc fieri coepit, quando non , ut pridcm , solius Orientis, sed totius eum vindicabant Orbis Ecclesiae. Nonne si hoc sane factum dicatur, pro antiqua communionis talium tolerantia, quae nunc intolerandisnsma judicatur, consequentissime dc ipse Cyrillus juste damnatus proponeturZ Longe gitur rectius iacimus, qui utrumque defendimus ab eis: Nec unum acerbe damnando, nec.alteri rationabiliter parcendo. Hoc authoreo eorum , id est, clarioresi equaces Dioscori obruit. Si enim tunc Cyrillus Beatissimus, & per talia reclamans, toleravit tamen solius Orientis Concilium, quomodo vestri: Authores Chalcedonense totius Orbis Concilium anathematigare praesumpserunt, & ab Ecclesiae ubique diffusae semetipsos communione sejungere 3 Jam si haec idonea non sunt ad utrisque partibus ostendendum , quod timore Divini iudicii schisma relinquere, atque ad Christi debeant Ecclesiam remeare, quid unquam dici poterit , quod gehennae metus, & aeternae vitae desiderium humanis possit animis commendare Z Per Chri stum, quaesumus, universi qui legitis, studete meminisse quae diximus: Et quia ob hoc ipsum& caetera Scripta similia in hoc Synodico vertimus
507쪽
'sola piarim Iam is Presbtero cir Clericis.
Egente me in AElia, vir quidam praecipuus eorum , qui in Palatio militant , Epistolam mihi obtulit multorum versuum, & grandem atque signatam,quasi qui accc perit eam ab Orthodoxis Antiochiae. Subscriptiones vero erant in ea multorum valde , dc Clericorum ,& Monachorum , M Laicorum. Impetebat vero Orientis Episcopos , quasi tacuerint quidem pridem Nestorii nomen , & fingunt se ei adversos, transilierunt veri, ad Theodori de inhumanatione Codices, in quibus multae deteriores jacent a Nestorii blasphemiis. Pater enim fuit malae Sectar Nestorii , qui impius loquendo ha , quae illius eranti, ad ista , in quibus nunc est , perveniste verisimiliter mihi videtur. Et scripsimus Gloriosissimo Eriscopo Antiochenorum, ut Theodori impia Dogmata in Eccletia nemo loquatur. Veniens verb Alexandriana Reverendissimus Diaconus dc Archi Mandrita Maximus multum clamavit contra eos, qui sunt in Oriente, licens quod Orthodoxi nullum illic habeant locum,neque fiduciam ad loquendum quae rectae sunt fidei. Dixit autem quod .simulent Ecclesiae se Symbolum confiteri, quod in Nicaea est a P tribus editum , interpretentur verd id male. Et hortatus me est , ut omnem eX positionem eorum, qui Nicaeae convenerunt, clare interpretarer, quod non subreperent altera pro alteris,cxponens. Quod & feci. Deportate igitur Tomos, ut offerantur de Piissimis Dominabus, & Amatori Christi ac Piissimo Domino. Feci enim in membranis fieri Tomum. Contrecta igitur eum, quando bene se habere conspicitis , opportune proferre. Oportet enim nos ubique pro recta fide certare , re eam, quae contra Christum excitata est, impietatem, quantum possibile est , tentare ut e medio auferaturi
508쪽
Epistola fusdem Ioah;m Epistolo Antiocheno.
Iteras a. tua Persectione transmissas , plenas festivitate multa, etiam suavissime nunc suscepi. Quod enim bonum , aut quid jucundum,nisi habitare fratres in unum Per unanimitatem & eandem circa Christum voluntatem in charitate conjunctos ad invicem, diruptis e medio scandalis, quae nescio qualiter subintroducta sunt , quae gratia Salyatoris per tuam Sanctitatem perempta quidem sunt olim , perimentur vero & in reliquis. Et hoc est . arbitror, quod a Deo Sictum est voce Prophetica : Ambulate per portas mea, , o lapides ex hac via projicite. Contingat igitur ut cuncti , quae meliora sunt honorautes, vel nunc tandem contra veritatem contendere desinant, α addicta veibositate Nestorii, rectum & immaculatum resumant fidei verbum. Et hi quidem, qui ad hoc olim vocati sunt), plurima valde nos, ut dixi, sestivitate repleverunt. Det vero omnium Deus tua Persectionis orationibus & educationem, addu- .ctos ad mansuetudinem capere nosse quod utile est. Si verd quidam Laevo contendunt, .Ecclesiae mansuetudinem non culpabunt. Sed sibimetipsis, quod passuri sunt, haurientes , a vobis audient: Esta. ,6. in luminc um .vestri, Of-mma quam arcesssis. Oportet enim disi reis jam non mansuetu concurrere. .
509쪽
Gregius quidem zelus Religiostatis est vestrae , & omni laude studium pl
laude studium plenum. Zelantes enim Deo Zelatis, ut scriptum est; ut ii on & nunc ab his,qui ea, quae sunt Nestorii sapiunt, exhonoratus inquiat : Sustinuimus qui mul conubiaretur, o non fuit, ct conflantem , ct non inveni. Et hi quidem, qui Dogmatibus Religionis, sive Dei culturae obsistunt, contra stimulos calcitrant, & suis ipsorum nocent animabus, offendentes in Christum, & contra eum calumniis se oblectantes. Alienum verb est ab anima Sacerdotis, & quae Populis praesidere sortita est , lingua quidem anathemati et ire polluta & contaminantia Nestorii Dogmata , resertam vero eis habere mentem, ct evertere animas Fratrum , pro quibus Christus est mortuus. Scripsi ergo & Domino meo Admirandissimo Tribuno &Notario Aristolao , quae uti quos criptura est Religiositas vestra. Scripsi vero.&aliis quibusdam. Cognoscens vero &hoc a Reverendissimo Iresbytero re Archi-Mandrita Adamantio, cujus A mores, ct conversationem , & disciplinam cum intellectu αrectitudine circa fidem miratus sum , & quasi omnes in uno praesentes adspexi. Quoniam vero mihi multi Orthodoxorum dc
Religiosissimorum Episcoporum scripserunt opposita sibi, seu Populis, qui sub eorum manu sunt , ab insensatis Nestorianis obtrudi, colligens ea librum brevem scripsi de Incarnatione Unigeniti, ut in tribus Capitulis redigens omnem de fide sermonem. Et primum quidem est , quod Sancta irgo si Dei Genitrix. Secundum, quia unus est Christus, & non duo. Te tium vero, quia manens impassibilis Dei Sermo pertulit propria carne pro nobis. Igitur Religiostas vestra praeparet eum ab
510쪽
Epistola ejusdem Ioanni Epistolo Antiocheno.
Literas a. tua Persectione transmissas , plenas festivitate
multa, etiam suavissime nunc suscepi. Quod enim bonum , aut quid jucundum,nisi habitare fratres in unum p Per unanimitatem dc eandem circa Christum voluntatem in charitate conjunctos ad invicem, diruptis e medio scandalis, quae nescio qualiter subintroducta sunt, quae gratia lyaxoris per tuam Sanctitatem perempta quidem sunt olim , perimentur vero & in reliquis. Et hoc est . arbitror, quod a Deo dictum est. voce Prophetica: Ambulate per portas me , o lapides ex hac via pr scite. Contingat igitur ut cuncti , quae meliora sunt honorau-tes , vel nunc tandem contra veritatem contendere desinanx , dc addicta veibositate Nestorii , rectum & izmaculatum resumant fidei verbum. Et hi quidem, qui ad hoc olim vocati sunt , plurima valde nos, ut dixi, sestivitate repleverunt. Det vero omnium Deus tua Persectionis orationibus & educationem, addu- .ctos ad mansuetudinem capere nosse quod utile est. Si verb quidam saevd contendunt, .Ecclesiae mansuetudinem non culpabunt. Sed sibimetipsis, quod passuri sunt, haurientes, a vobis audient: ite in lumine ignis restri, o anima quam arces istis. Oportet enim distoitis jam non mansuete concurrere..