장음표시 사용
521쪽
essabiliter univit sibi corpus animatum anima intellectus capaci, & processit homo ex Virgine , non per mutationem naturae secundum nos factus, sed magis dispensativa benevolentia. Voluit enim fieri homo , & secundum naturam Deus esse non perdidit. Sed etsi in his, quae secundum nos sunt, depositus est mensuris ,& portavit formam servi, & sic permansit in excellentiis Deitatis,& in Dominatione naturali ..Adunantes igitur nos sanctae carni, habenti animam intellectualem, ineffabiliter ac sublimiter intellectum ex Deo Patre Verbum,in confuse ac inconvertibiliter unum Filium, & Christum ,& Dominum confitemur. Eundem Deum& hominem , non alterum & alterum , sed unum 3c eundem, hoc& illud existentem & intelligendum. , Igitur aliquando fidem, ut homo dispensative, humane loquitur, aliquando vero ut Deus facit cum potestate Deo decente sermones. Dicimus vero & illud, disquirentes bona arte in carne dispensationis modum ,& subtiliter Musterium calculantes vi-demus, quod is , qui ex Deo Patre est Sermo, inhumanatus est &incarnatus, & non sibi ex Divina natura sanctum illud corpus
plasmavit, sed magis ex Virgine id accepit. Alioquin quomodo factus est homo, nisi quia corpus portavit humanum p Advertentes igitur, ut dixi, innumanationis modum, videmus quia duae naturae ad invicem convenerunt unitione indisrumpi bili incon-- fuse atque inconvertibiliter. Caro enim caro est , dc non Deitas , elu Dei facta est caro. Similiter vero & Verbum Deus est , & non caro, etsi carnem dispensatio propriam fecit. Quando igitur intelligimus hoc, nihil nocemus ei, qui est in unitate, con--- cursui. Et ex duabus naturis factum fuisse dicentes, verumtamen post unitionem non dividimus naturas ab invicem, nec in duos incidimus Christum, & ut Patres dixerunt, dicimus unam naturam Verbi incarnatam.
Igitur quod quidem pertinet ad intellectum, & ad solum ani-
mae oculorum visum, quomodost inhumanatus,duas naturas dicimus esse unitas, unum verb Christum, & Filium , & Dominum Dei Verbum inhumanatum & incarnatum. Et si videtur, adnem secundum nos ipsos , qui
Et exemplum suscipiamus compositio romines sumus. Compositi enim
522쪽
Et videmus duas naturas, alteram quidem corporis, alteram verbanimae; sed unus homo ex ambabus circa unitionem : Et non ex
.co quod ex duabus naturis sit homo compositus, duo homines unus efficitur , sed unus homo , ut dixi, secundum compositi nem ex anima constat & corpore. Nam si auferimus quod ex duabus diversisque naturis unus & solus sit Christus in disruptus existens, unitionem dicunt Orthodoxae fidei repugnantem. Si una natura est totum, quomodo inhumanatus cst, aut qualem carnem propriam fecit Quoniam vero in ipso Hypomnystico talem sermonis inveni sententiam, quod post resurrectionem sanctum corpus Salvato ris omnium nostrum Christi in totum si sola Divitatas, oportere arbitratus sum & ad hoc respondere. Scribit Beatus Paulus , caussas inhumanationis Unigeniti Filii Dei nobis enarrans, aliquando quidem : Quod enim impi sibile erat legi, in quo infirmatur, mittens Deus Filium suum infimilitudinem carnis peccati, peccatum dan navit in carne, ut justificatio Iegis impleretur in nobis, qui non secundum II bj. 1. carnem ambulamus , sta secundum spiritum. Aliquando vero: Quia igitur pueri communicaverunt carni σ sanguini, o ipse similiter comm
nicavit eisdem. Vt per mortem destrucret eum qui habebat mortis Imperium . id est, Diabolum, o liberaret eos, quicumque rimore mortis per totam viarum obnoxii erant servituti. Non enim Angeles apprehendit. Vnde ditauper Omnia Fratribus similari. Dicimus igitur quoniam ex transgres . sone in Adam corruptionem pertulit humana natura, &quasi tyrannidem sustinet animus noster ex voluptatibus , seu motibus carnis insitis in naturam, necessarimn fuisse, ut humanam carnem corruptioni subjectam,& voluptatis amore languentem, propriam Ω- csret. Et quoniam vita est & vivificans, destrueret quidem corruptionem , quae in ca est, increparet vero in natura insitos motus . nos videlicet qui ad amorem provocant incongruae voluptatis. Sic enim congruebat in ea mortificari peccatum. Recordemur verb& Beati Pauli, legem peccati vocantis motum , qui nobis est ri situs. Igitur quoniam cam humana propria Verbi est facta quievit qui . em corruptionem sufferre. Et quia peccatum nescit ut Deus . ipse eam faciens propriam , & suam, sicut dixi, monstra
vit, illa desiit dc voluptatis amore languere. Et non sibimet ipsi ia
523쪽
impetravit, Sermo unicus Dei est enim , qui est semper, sed utique nobis. Si enim subjecti sumus his malis , quae sunt ex transepressione Adae, venient modis omnibus in nobis & ea , quae sunt in Christo : Id est, incorruptibilitas mortificati peccati.
Ergo factus est homo, non hominem recepit, ut videtur Nestorio. Et ut factus homo crederetur, dum certe permaneret Quod erat, utique Deus secundum naturam , ob hoc & esurire cicitur, & laborare, & sustinere. Sustinere vero & somnium ,& perturbationem , atque tristitiam , & alias irreprehensibiles passiones. Ut autem rursus satisfaceret videntibus se , quia homo simul erat es verus Deus, Divina operabatur signa , increpans mare , suscitans mortuos , & alia inopinato perficiens. Sustinuit vero& crucem, ut carne patiens mortem, & non Divinitatis natura, fieret primogenitus ex mortuis, & iter perveniendi ad incorruptionem panderct humanae naturae , & In femum spoliansmisereretur animabus,quae illic tenebantur obtrusae. Post resurrectionem vero idem quidem corpus, in quo paulo ante pertulerat , veruntamen non habebat in sese infirmitates humanas. Non enim de caetero esurit, aut famis, vel laboris, aut cujussibet talium
esse susceptibile dicimus, sed de caetero incorruptibile. Et non hoc tantiam, sed & vivificum: Vitae siquidem corpus est. Id ' est , Unigeniti. Effulsit vero & Deo decentissima gloria: Et intelligitur Dei corpuS. Igitur & si quis dix erit id Divinum , sicut & hominis humanum , orationis decore non deviat. Unde arbitror&Sapienti se sinum Paulum dixisse : Si veνο ct cognorimus secundum Gunem Chria L. Cori s. sum , sed nunc non cognoscimus. Dei enim, sicut dixi, corpus cxistens proprium omnia humana transcendit. Translationem vero vel transitum in Divinam naturam corpus ex terra pati, possibile
non est, sed est in possibile. Alioquin Divinitati derogabitur quasi factae , & quas recipienti id in seipsam , quod ejus secundum naturam proprium non sit. AEquum namque est dicere, quod mutata caro in Divinitatis naturam , & dicere , quod mutatum sit Verbum in humanam naturam. Nam sicut impossibile est hoc , incom esibilis namque & immutabilis est , ita & alterum. Nec enim dici potest in Divinitatis substantianae vel naturairi
524쪽
posse quamlibet ex creaturis transire : Creatura vero & illa caro. Ergo esse quidem corpus Christi Divinum , quia Dei est corpus ,& ineffabili gloria illustratum , incorruptibile , sanctum , vivificum ι quod vero Divinitatis mutatum sit in naturam,neque Sanctorum Patrum sapuit ullus, neque nos ita sentimus. Non ignoret verd & illud Sanctitas tua, quod Beatae memoriae Pater noster Athanasius, qui fuit tunc Alexandrinus Episcopus, motis tunc temporis aliquibus, scripsi x Epistolam ad Epictetum Corinthi Episcopum , per omnia recta fide refertam. Quoniam vere, & ex ipsa convincebatur Nestorius, & rectae fidei As.sertores legentes hanc ipsam, vincebant eos qui similia sapere voluissent, ad convictiones suas ex ea quid dicere non habentes , amarum quiddam machinati sunt, & impietate haeretica dignum. Corrumpentes enim eandem Epistolam , & alia quidem subtrahentes, alia vero adjicientes ediderunt, ita ut videretur ille praedicandae memoriae vir consona sensisse Nestorio & similibu, ejus. Erat igitur necessarium,ne forte & illuc perserantur quibusicumque corrupta, de exemplaribus,quae apud nos sunt, paria sumpta tuae Religiositati dirigere. Etenim Reverendissimus & Religiosissimus Emesenorum Episcopus Paulus, ad Alexandriam veniens movit de his sermones,& inventus est habens quidem exemplar illius Epistolae,sed corruptum ab haereticis & infectum, ita ut supplicaret, quatenus ex nostris exemplaribus Rescriptum dirigeretur his, qui sunt Antiochiae: Quod es destinavimus. Sequentes igitur per omnia Sanctorum Patrum sententias, contra Nestorii dogmata scripsimus codicem, & contra aliorum quorundam Capitulorum , quae sunt vituperanda, virtutem: Et ista tuae Religiositati transmisi, ut si qui sunt alii confideles &unanimes Fratres nostri, quibus quorundam multiloquio sit subreptum, & putent quod poenituerimus de his , quae contra Nestorium scripsimus, ex lectione addiscant, quia bene & rectε eo ripuimus & increpavimus ut errantem.Et nunc nihilominus resistimus ubique ejus blasphemiis repugnantes.Tua verb Perfectio, quae & ultra νalet intelligere,ium scribendo, tum Orori nos quos jurabit. .
Aliorum quorundam Capitulorum, quae sunt vitu-
525쪽
E P I s T o L AE. 4 3peranda, virtutem dupliciter interpretari quis potest , ut etiam dicatur contra alios quosdam , qui accusati erant illorum Capitulorum virtute: Ut de . suis id intelligatur dixisse Capitulis. Ubique tamen de omnibus hujusmodi Scriptis, ubi una sonat ex duabus dicta natura, hoc generaliter dico,tia multa satis potui non persectillimae acribiae 3icta monstrare contra eos, qui velut ex hujus viri authoritate opiniones impetunt & memorias Patrum. Nisi quia nunc hoc propositum non est: Ex nodicum quippe, notr Apologeticum solum sicripsimus. Et hic, prout inveniuntur apud diversos diversa, absque integrioris inquisitionis praejudicio collocamus.
526쪽
xandria ad itin m Sancti mum Episcopum Dim sareensem hauriae. C in quidςm semetipsam constituit veritas diligentibus .
eam , abscondit vero , ut aestimo , & tentatJatere intelligentias Versutorum. Non enim dignos semetipsos pronunciant,ut eam claris Oculis cernant. Et immaculatae qui- dem fidei dilectores quaerunt Dominum in simplicitate cordis, ut scriptum est;qui autem per distoria dc aspera itenera meant,& cor habent sinistrum , seu vanum , sicut in Psalmis scriptum est , perversis intellectibus multiplices coacervant sibimetipsis occasiones, ut pervertant vias Domini rectas , Sc avertant animas simpliciorum ad ea , quae non licent, quasi liceant sentienda. Et haec inquam tuae Mnctitatis Hummnysticis agnitis , & inveniens in eis quaedam . incaute proposita ab his , qui nescio qualiter falsae scientiae dive salia diligunt. Erant vero haec. Si ex duabus na uris, inquiunt, collectus est Emmanuel, post unitionem vero una natura Verbi incarnata, sequetur omnino dici oportere pati eum in
Beati Patre ς, qui sanctum rectae fidei Symbolum nobis defi- .nierunt, inquiunt ipsum ex Deo Verbum , quod ex ejus est substantia Unigenitum , per quod facta sunt omnia, incarnatum atque inhumanatum , dc quemadmodum dicemus nescisse illos Sanctos,quia unitum Verbo corpus erat animatum anima intelle- .ctuali λ Consequitur ex hoc,ut qui incarnatum dicit Verbum,non . absque intellectuali anima illam fateatur carnem,quae unita est ei. Sic enim, sicut quidem arbitror,quin potius ut cum fiducia dico,&Sapientissimus Evangelista Joannes Verbum carnem factum dixit, non tamquam, quod absit, inanimatae carni amitum sit,
527쪽
seu quod tanquam conversionem mutationemve sustulerit. Mansit vero quod erat, idem natura Deus. Assii mens vero, ut esset homo, sive secundum nos ex muliere secundum carnem, rur sus unus perstitit filius. Veruntamen non jam sine i carne , scutolim, vcl ante tempora inhumanationis , sed potius velut vestitus etiam nostra natura Sed etsi non est consubstantiale Verbo corpus, quod ei unitum est, & in quo intellectualis est anima, tamen phantasia quidem mentis adspicit ea, quae unita sunt, alterius e sienaturae , unum Vero Filium, & Christum , & Dominum confitemur , ut carnem facto Verbo. Quando autem dicimus carnem , hominem dicimus. Quae igitur necessitas est pati eum in sua nata, si post unitionem dicatur unam atura filii incarnatap Si enimon est et in sermonibus de dispensatione id, quod solet se ccu mi non sit id , quod pati
naturae continge repasi Incarnarum , universus a
nobis sermo dispensationis cum carne habita introductus est, incarnatus enim non aliter, nisi Apprehendens semen Abraha , & Afini- HAE . . latus per omnia fratribus, & Formam servi accipiens , vano multiloquio 'sunt usi , qui dicunt consequi oportere omnino in sua eum pertulisse natura ,dum subjaceat caro, circa quam consequentissime passo intelligitur contigisse, Verbo impassibili existente. Sed non ob hoc a passionibus excludimus eum. Quia sicut cjus proprium corpus est factum , sic universa quae corporis sunt, excepto solo peccato, nihilominus dicentur ipsius per adscitionem gi spens
Si una, inquiunt, n tura Verbi incarnata, omni quodammdo necessurate consequitur dicere fermentatione; factam ct contemperationem, quasi imminuta ct subtracta in eo nostra natura. Ignoraverunt iterum , qui recta pervertunt, quod secundum veritatem una natura Verbi sit incarnata. Nam si unus est Filius, qui natura Sc veritate est Sermo , qui ex Deo Patre est inessabiliter genitus , deinde circa assumptionem carnis , non inanimatae , quin potius animatae intellectualiter, homo processit ex muliere, non in duas partietur personas filius , sed unus permansit. Veruntamen non absque carne , neque foris a corpore , sed habens
e re passioni, recte diceretur , quod duri solet, omni necessitate sequeretur Verbi sionem : si vero in eo , quod dictum est ,
528쪽
id proprium circa unitionem in deciscibilem. Qui vero hoc dicit,
non fermentationem , non confusionem , non aliud aliquid tale modis omnibus significat. Nec vero id unquam quasi ex necessaria ratione consequitur. Si enim & unus dicatur a nobis Unigenitus Filius Dei incarnatus Sc humanatus, non ob hoc, ait illis videtur, fermenti modo commixtus est. Neque vero in casenis naturam Verbi natura tran nata est. Sed nec carnis in hujus. Sed in proprietate , quae est secundum naturam , utroque m nente, atque intelligendo secundum hanc , quae a nobis nuper est reddita, rationem , ineffabilis & inenarrabilis unitio unam nobis ostendit Filii naturam, verumtamen , ut dixi, incarnatam. Non
enim in solis simplicibus secundum naturam imum vere dicit ut , sed in illis quoque , quae compositione collecta sunt. Qualis suaedam res est homo ex anima & corpore. Quae quidem dive ae sunt speciei, Sc non consubstantialia ad invicem , sed tamen unita hominis naturam perfecerunt: Eui compositionis rati nibus differentia inest circa eorum , quae ad unitionem sunt conducta , naturam. Superflua igitur loquuntur hi, qui dicunt, quia si una natura est Verbi incarnata , modis omnibus consequitur fermentationem fieri & contemperationem, quas imminuta dc si1btracta ei hominis natura. Nec enim diminuta est, neque ut dixerunt, subtrahitur. Ad plenisine enim declarandum, quod fit factus homo , sussicit fateri illud fuisse incarnatum. Si id tacitum ni isset a nobis , habuisset corum calumnia locum. Quoniam necessaribadjectum est id,ubinam mutationis vel subtractionis est locus Si perfectus,inquitanti Deus Christus, idems intelligendus homo perfectus, o consubstantialis quidem Patri securdum Deitatem , secundum humanitatem rerὸ consubItantialis nosiis, umest id imum, quod perfectum οβ , si h minis natura non subsistit ' Vbi pero ct consubstantiale nobis, fi non m fit substantia, qua nostra natura 'Suffcit & huic ad manifestationem solutio praemissi Capituli .
seu certe excusatio ejus. Si enim dicentes unam naturam Verbi, tacui ssemus non adjicientes Incarnatam , sed quasi extraponentes dispensationem, esset eis , Sc sorsan non nisi verisimilis, ratio interrogare fingentibus : Vbi est in humanitate perfectio, vel quomodo
substitit nostra substantia ' Quoniam verb dc in humanitate perie-
529쪽
ctio , & nostrae substantiae manifestatio introducta est per hoc,
quod dicitur Incarnata , sui escant in cuivbere canneae virgae. Hoc namque erat refutare dispensationem , & incarnationem negare,& ob id juste inclamare r Si a Filio perfecta humanitas auferetur Si vero, ut dixi, in eo quod dictum est Incarηatus, clara est atque indubitabilis satisfactio , quod homo sit factus, nihil jam prohibet intelligere , quia unus existens dc solus Filius Christus , idem Deus es homo est, ut in Divinitate perfectus, ita & in humanitate perfectus. .
Rectissime erge, & nimium sapienterma Persectio rationem salutaris passionis exponit, non ipsum Unigenitum Dei Filium , seu qui intelligitur & est Deus , pati in sua natura quae sunt co poris asseverans, sed terrena potius pertulisse natura. Oportet enim necessario ambo servire uni, & Lecundum veritatem Filio ,& non pati DivinE , Oc dici pati humane. Rus enim passa est caro. Sed arbitrantur rursus illi nos eam , quae apud ipsos Dei passio vocatur, inducere per ista, quae diximus, dc non intelligunt dispensationem. Fraudulentissime vero tentant transferre in . nominem seposite passionem . damnum sibi pietatis per suam satientiam providentes , ut non a Deo Verbo dicamur esse salvati , . tanquam qui proprium pro nobis sanginem dederit, sed ab homine potius, qui seposite ac sequestratim Filius intelligendus sit. Hoc quicumque sic capit, omnem dispensationis cum carne rationem , & Divinum mysterium nostrum non immanifeste ad hominis culturam redigit. Et non cogitat quod eum , qui ex Judaeis est secundum carnem, id est, ex semine Iesse & David, Christum Dominum gloriae, & Deum benedictum in se & super omnia Beatus Paulus dixerit, proprium illud corpus Verbi pronun-cians, quod ligno adfixum est ,& ipsi per hoc deputaverit crucem. . Addisco otem quod super hac o aliud sit, quod in quassionem venit rQuod qui carne nuda pati Dominum dixerit,irrationalem dicit,o qui dixerit cum anima intellectuali eum fuisse perpessum , ut sit spontanea palpo , nihil 'prohibet ut dicat humanitatis eum pertulisse natura. Si ver. ita, qMmodo non dabimus duas naturas post unitionem subsistere indivise r Quare quicumque dixerit, Christo igitur passo pro nobis carne , nihil alterum dica, ns christo igitur passo nostra natura. ,
530쪽
Confligit rursus haec nihilominus propositio his, qui unam
dicunt naturam Filii incarnatam, &quasi superfluum seu vanum id pronunciare volentes , contendunt ubique duas naturas su sistentes ostendere ; sed ignoraverunt, quia quaecumque non circa solam contemplationem dividi amant, haec ipsa utique modis omnibus de in alteritatem partium , dc omnimodam semotionem disciscant ab invicem. Sit vero nobis ad exemplum rursiis secundum nos homo. Duas namque in eo intelligimus naturas: Unam quidem animae, alteram vero corporis. Sed in puris intellectibus civi dentes haec quasi in subtillibus contemplationibus , vel certe animae phantasiis differentiam capientes ri non per partes poniamus has naturas , neque abrupte per Omnia incisionis virtutem linquimus inter eas, ted unius esse deputamus, ita ut duae jam non sint duo, per ambas autem perficiatur animal unum. Igitur vel si dicatur humanitatis natura & Divinitatis super Emmanuele .
vel in Emmanuele , sed ipsa humanitas facta est propria Verbi .
de unus intelligitur Filius cum ea. Cum vero dicat Scriptura Divinitus inspirata carne eum passum , melius est, ut nos ita dic
mus , quam Natura humanitatis. Quamvis si & hoc ab aliquibus sitis malo dicatur, nihil obsit tanti Mysterii rationibus. Nam quid est
aliud humanitatis natura, praeterquam caro intellectualiter animata 3 Et dicimus Dominum carne perpessum. Curiosissime igitur dicunt humanitatis eum passum ruisse natura, a Verbo eam quodammodo desciscentes , & extrinsecus semoventes atquase questrantes , ut duo intelligantur , & non jam unus incarnatus re inhumanatus is qui ex Deo Patre est,sermo. Adjectum vero ab eis India ise .apparet quidem quodammodo apud nos esse rectae culturae significativum, hi autem non ita intelligunt: Indipiis namque apud eos secundum vocum novitates Nestorii circa alterum suscipitur modum Dicunt enim quod aequalitate honoris , e dem voluntate, de una authoritate indivisus a Deo Verbo existit
homo ille , in quo habitavit. Igitur non simpliciter proferuntiverba, sed cum quodam dolo atque insidiis malignis.