장음표시 사용
481쪽
sos esse in alios , a quoque tam parum sibi imperiosos esse, ut vix cupiditatum ac voluptatum modos ullos tenerent. In hoc turbidissimo judicio eithus multas graves , pares eorum factis , orationes habuit , quarum omnia um hic sensus, haec summa erat. Numquamne
hujustmodi controversiarum rixarumque nis erit eaut adeone semper obtinebunt certamina ric nobis, seu victis . seu victoribus , pudenda lugeηdaque, O optanda atque ridenda his , qui quondam amulati arctissima inter nos amicitis ac conjunctioni,
nunc odia atque inimicitias exprobrent atque execrentur. Quoi per cum re omne consilium amiseri-mivi, neque amplius loci esset remedio huic malo, quod fianet , manatque ultra , non modo sempiaternam turpitudinem nostra ecclesia infiget, sed etiam usique e affliget ac ta,efaciet, inprimis in his oris ,
inter hos barbaros, ut ad extremum quis nequiquam exitum quaerat , id est , exitium omnimodum adferatis evertat Scilicet huc omnis causa deducta.
Dam in coηtentione hac illis , quibus hujus fraregionis ac religionis salvi concredita est , idetur docile , coaquare gratiam Omnibus, id ero discit omnibus palam adversari, hinc tot advocationes, tot conpentus , tot tam varii ac diversi e-νentin , donec eo ventum , paucorum audacium contra omηes lues ovstitutione , ut quidam constricti aηimo , conciti conscientia , veriti, ne ut rei appareant , nunc non solum non flent ut rei,
mm sedeant ut uerme actores, ut judices in sua
482쪽
61 HisTORIAE M A ME R. causa, ut tales judices, qui suum priratum odium, libidinem ulciscendi , sis judicium , quod
multum diuque inter se clam deliberando coxerunt, nunc e domo huc deferant in judicium. Et quata dem res, de qua tanta quasio, quae tanta inpidia, tanti criminis. Inclamat 3esaias , ille nostrorum prophetarum summin , si , qui quem reum peragunt propter verbum is corripienti tendiculam fruunt in porta. Nuper , in quos laqueos , quas angustias sum redactus . propter verbum , quod, praterquam quod praecipitantιr, non perseperanter,
dictum, si id rem fictis examinatum , is propria o congrua interpretatione , risum leni ac benigniore , qua ipsu stili insequenda , mitiis in
s.lam veniam, mim lautim attulisiet. Nunc ob simile factum denuo veritatis pirtutisque rei argui-.mur, eo atque hys.cii mei. At enim nos illi qui seditionis tenemur , qui imminuta dignitatis magi-sratui , qui las majestatis. um ut fere semper
hac crimina singularia illorum , qui quam late ab his criminibus assunt, o qui pracipue commuai legitima potestati atque imperi student. at quades hujusce rei argumentum ' qua pars probationis equa particula, qua ad hoc vel minimam smilitudi nem Uendat 2 nam si sufficit accusare , neque e-srum quisquam , neque ullus homo insons erit, ac non ea stupplicia , qua debentur his hominibus, opus habet reformidare. atqui argumentum' probati , quod in aliquos restri ordinis stomach ius fuimus locuti , quod sylum strinximus audimus. Nolitemne in modum ' Non permittit hoc pura
483쪽
dicere. scripsimus , sumus lociui , multa indigna in eos. uos j qui ct notri eraηt, ac sunt etiamnum ordinis, qui cam sum tales, ecclesiastici, iactores, mini , . nunc hoc statu prasente persei vi diponunt, ct induunt magistratuum ac judicum. iii autem indigna illa, accine , ad qua ut o illi Ἀο nosmet invicem hortemur, ', si id non jurat, de quibus ut eos, qui nostra cura commis sunt, publita commoneamus, m munensor uisi nostri iii in atque impellunt e Nunquid aliquid es hoc amplius liber nomen excusorii non pratulerit. Verum quid in eo mali ' quod rei istiusmodi jui qua lex qualis confluetudo e quot
exemplar Di appello socios, tot praeclarorum librorum editores, in Anglia , teque clarisiimum eη- num hujusce regionis herum ac gubernatorem --
premum, cujus tot extant monumenta , non tuum nomen Raponentia, non nomina eorum, qui excudere, continentia, tua quum ita sunt, videant,
cognoscant aqui bonique omnes, qui hoc loca potisy
mium sunt e reis eximendi, qui in sum numerum
referendi, quorum altori ad suos ire judices, atque rem totam plane judicari nequaquam recusant, iateri a genere hoc toto judicii refugiunt , ct judices non suos suis fallaciis illudunt. Etenim Obis quιdflatuatis pidendum, cogitandumque, id a se adversus eritatem probitatemque fasilaum ct fraud emquod adversus solem tempestates O halitus impuri ac retri, futurum, minus impraesens, utique ali-qμβη st, ut erita depres resurgat, atque extollat
484쪽
64 1sTORIAE myAxΕ caput, O probitas contempta ac contaminata renideat atque assulgeat, sicut post nubila densa radiisoli, hoe maris emicant, o tandem affore tempus, in quo ille judex scientismus, incorruptissimus, omnipotentissimus patefacietis illustrabit ea , qua nuη abscondita tenebris , o manifestabit cogitata ac consilia
cordium , ac cuique sua a Deo erit remuneratio. Pol longam nitigiosam tumultuosam quaestionem ac concertationem , in qua quidam ita linguam putabant suam esse , ut quicquid vellent pronuntiarent, juratis cognitoribus , paratis omnibus , perrogatis omnium sententiis, Keillio ac Buddo imponuntur , singulis pondo quinque. Brad sordi causa ad proximos disteris tu consessus Quod cum viris his videretur iniquum , illi serum judiciarium universae provintiae appellant. Quod hi judices , visi sibi
judices sine appellatione, non admittunt. Reservaverat sibi rex Carolus, in assignatione hujus regionis G. Penno facta , in magna charta
seu diplomate ipsi dato, judicium supremum in eo casu , si qui ex colonis sibi in ejus regionis judicio supremo non jus reddi, aut fieri injuriam, crederent, ac nullum aliud superesse praesidium putarent. Ergo hi iidem viri provocant ad regis reginae in Anglia cognitionem atque
eorum judicium consulare. Et hoc iis denegatum, praevalida, qua nil formidolosius ac perniciosius , cum audacia potestate. Unde illi illorum arbitratui ac tempcri praesenti cedentes,
suum sibi retinebant ac conservabant in at d
485쪽
tempus ius. Adveniebant attemperate in hac maxima molestiat infra mone animorum&d missione horum virorum , huc ex Anglia duo de ista societate , qui Keithum monent, ut pro veteri amicitiain conjunctione&consuetudine, quae ipsi cum se totaque cietate intercedebat, quantum in ipso est, tantum quantum maxime potest , suum privatum dolorem communis caritate remittat, sectetur pacem , fugiatque infamiam tanti dissidii, tant: distractionis, atque ad id sua consilia pollicentur. Quae hori . tio cum Keillio pergrata ac iucundissima esset, etsi sciret quam res esset incertain plena periculi, neque prudentis esse hominis, sequi quod
nequit assequi, tamen spem dubiam certo m lo maluit praeserre, adeoque omnibus prius bene ponderatis, ille suis adversariis varias conditiones pacis offeres, per Jiteras ad eos datas. Ait isti, suis jam rebus e voto fluentibus, animmisque jam odio roboratis, interpretati huius
modi mutationem pro inconstantia indecora fa-pientibus , etiam peti a se hanc rem indignantur. Quocirca Keithiani videntes , neque scopus perpetrari posse, existimantes , supervacaneum cinutiles noxium esse , si quid porro de pace agant, aut, si quid impetrent , futuram non pacem, sed pactionem conditionis servilis, se inter se, atque intra sua consessionis fines, quam eithus, quidam alii suo suorumque,
mine obsignaverant, porro continent. Et hactenus quidem usque sub anni tertii & nonage-
486쪽
vero harum rerum omnium nuntius allatus esset
in Angliam, ac quidem Londinum, haut facile dicti, quantum ea res illis sociis hominibus doloris atque aegritudinis inimicis ansam invehendi ac insultandi in totam sectam attulit, exprobrantibus, jam videri perspicue , quod diu occultum suspectabatur, de illorum distinctione atque distantia religionis is nunc auribus oculisque deprehendi, quales illi se profi-
terentur, quales se praestarent , contra quam
illi semper unumquodque in se de se confictum
clamarent. Quae quoque res cum Quakeris in his locis constitutis ingrata cimo valde acerba intolerabilis auditu esset, hi toto pectore atque omni modo laborabant, quo omnem a se suspicionem segregarent , ostenderentque, si alibi, aut alicubi inter suae sectae homines talis incogitantia & discrepantia doctrinete ac morum dissimilitudo foret, non ideo objectamenta haec in omnes convenire sese vero in Anglia regionibus bis belle consentire consonante fide ac oratione, cietinere pristinam gloriam suae gentis Sed tantum aberat, ut illi quenquam suis orationibus atque protestationibus ex ea opinione moverent, ut eam plus augerent. Quippe brevi exorti inter Qualteros ipsos qui ipsi ita se huic dissidio immiscuere, quisque suas sequendo partes, atque ita alii alios, odiis, ignominiis , convitiis suere insecuti,
quin ad postremum pro dissensione de discessio-
487쪽
ne a scismate loquebantur , ut nullus esset, qui ullam partem habebat mentis ac judicii, qui non illam excusationem cum summe inutilem, tum multo inanissimam ac ludibrio similem putaret. Quae cum ita essent, nihilomunus illi de his hominibus , qui praecipuum tenebant locum aut nometi sub extremum illius anni quem dixi, quibusdam ecclesiae Londinensis antistitibus, iisdemque antiquisissimis pro- fetaribus, ithado, Parco, Marschalio. alitiaque numero octo , hanc provintiam tradunt, ut nomine societatis scribant atque subsignent& edant confessionem seae omnium fidei, sua Anglica lingua , velut oppositionem ad objectiones adversariorum. Id illi munus perficiunt, hune libello praescribentes titulum , Chrsiana
doctrina ct societas populi, cui nomen uua e strum spurgata ab .nominia nuper divisionis aliquorum in
in corpus imponi illius populi, e in horitic vel in aliis. Et cum de singulis articulis fidei quae sua mens sit, quidque profiteantur , declarent cassirment, id in eo articulo, in quo agunt det Christo , negant, esse hoc, quod quis praedicet Chiistum internum externum , praedicare duos Christos ubi autem de Christi agunt resurrectione, ascensione , itemque de coelo ac laserno , se novae aliorum obrinae opponunt. Denique in fine opusculi rejiciunt animarum post mortem corporum in nova corpora
reditionem, declarant se nullos nosse , qui
488쪽
68 HasTORIAE intra xx R. dicant, sibi ea de re quicquam a Deo revelatum esse. Inter haec nullorum homicium nomina exprimunt, antequam absolvant opus, de suo nomine omnes cohortantur a. sanam fidemin charitatem uacem. Interea quum e
Pensylvania variete querelae, cum arueithianis tum ab adversa parte, singulis temporibus deferrentur Londinum in Anglia . ad concilium generale anniversarium, hoc quidem concilium , quod inde primo celebratum, animadvertens quantum talis dissensio suae genti, non modo in iis terris, sed labique terrarum dedecori ac detrimento esset si ipsum cunctetur atque agat lenius in tollendo malo, frustra se, spostea velit, subsidio venturum omnem movit lapidem , quo tantum malum atque periculum auferret Verum id quidem concilium omnem
perdebat operam. Neque tantum. Ham Londini, malibi, passim in Anglia reperiebantur inter uakeros , qui se quoque hac
disputatione detinebant, Winterveniente acrimonia, dum alteri sine iracundia refellere, alteri sine pertinacia refelli nec valebant nec volebant, hinc odio, ac postremum factione nascente, se inter se dii trahebant, quidam omnino societatem disset vere studebant. Hi quidem
initio non multi , sed, ut interdum parva nubecula magnam excitat tempestatem , ita paucorum insolentia haec ac vehementia majores , interque plures concitationes motusque exciebat Quare sequentis anni concilium generale, cui
489쪽
L III. cui facile erat existimare , talem dissensionem aemulationemque non alio quam in mutuam perniciem exituram, cupidissimum pacis atque amicitiae , etiam plus in eam incumbebat partem, ut id efficeret, quo omnes, missis controversiis, inimicitiis, & certaminibus, quorum tam anceps exitus , victoriae praemia nulla , aut evanida, damna senesta atque perpetua forent, paci studerent, ab ejusmodi bello sine fraude desisterent, quoniam quod hactenus factum
erat accusando, altercando, fieri insectum non poterat, ne in eo perseverarent, cunctorum dictorum factorumque memoriam aeterna oblivione delerent, super hoc dextram amia citiae fideique testem sibi inter se darent. Veiarum neque hoc concilium, quantum omnes vires animorum sermonumque contenderet, Ontroversiam potuit dirimere, aut negotium transigere , ac litigantes redigere ad concordiam. Quin tantum aberat, ut isti rem attentatam desererent, hos audirent patres , seu fratres,
ceu judices , ut etiam creverit dissidium, quo perseverantius , hoc acrius. Appropinquabat tempus concilii ultimi, sive anni praecedentis, nonagesimi quarti Atqui redierat nunc Keithus e Pensylvania in Angliam , idque
Londinum, is unde omnis dissensio nata erat. Itaque placuit concilio , habito eo anno, ut in tantis tam diuturnis turbatae suae gentis mcitibus, partium litigantium capita mantesignani, citem Keillius praesto adessent,is hoc Ggra coe-
490쪽
coetu toto coram suas causas dicerent Magerent. Sic lectae primum variae epistolae, scriaptae ac missae e Pensylvania super hac quaestione
ad coetum. Tum auditae partes, dataque cuiquein accusationum Ddefensionum copia Veis rumin hic ea dissidentia, inuorundam tanta vehementia erat, tam procax pugnaxque lingua, ut res, quanto magis agitarentur, quanto plus retroirent. Extrahebatur concilium ad dies duodecim, cum nunquam antea ultra quartum diem perseverasset Sic post multum spatium temporis, cum illa antelata lex oblivionis nil valeret,nullaque intercapedorixarum partium, nulla pausa molestiae coetus esse , tandem que non ultra consultando, sed facto opus esse videretur, concilii majoris multitudinis, lineautoritate praecellentis, consilio atque sententia
statutum , atque visum in rem, siquidem jam
omnis decollabat reconciliationis spes , ut Kei- thus agnoscat, se ecclesiam valde ptaegravata, illam tanti dissidii causam transferat in se , ejusque rei deprecetur culpam, ac porro desinat fugiatque suas opiniones , novitates , largutiolas, quibus ecclesiam tantopere aut adulteraverat, aut spoliaverat ejus decores, imbecillamque reddiderat, tueri ac disseminare, Te quatur hoc, quoi suae, totius societatis dignitati atque saluti consulat, eamque defendat ac promoveat. Quae sententia viro sane perpessitio, sed non semper aeque lento ac leni , hunc