장음표시 사용
131쪽
dii corporei, qui spatia inter orbem utrumque incolunt, voluΡtuoso vivunt, ut asSerit,
extra tumultum omnem et omni cura YC- moti .
Epicuro sic attestante, constat hominis anima puro materialibus atomis. In duas partes divisa, qua rationale principium, in poctore ΡroΡe Praecordia sedem habet ; qua sentiendi principium, tu corpore toto dissunditur. Ut immortalitatem animae consularet Epicurus, ea futilia collegit quae hoc aevo nostro prOΡΟ- susire pseudophilosophi. Asserebat: u Λnima,i nostra corpus in motum agit; cum ipson crescit, decrescit; destructa corporis orga- , uica structura, debent absque mora quo- η que destrui cogitationis atque sensus GP- η gana n. Contra stetis opponentes : K Quidni pos tuerit auctor rerum supremus duas sub-n Stantias producere, uuam c0ΓΡUT eam, alte-,i ram 1corpoream 3 Quidni valucrit eas ins homine conjungere vinculo tam intimo, ut η una prorsus ab altera pendeat P Εvolat inii corporea SubStantia, si corpus in elementa Μ primitiva resolvatur; cum anima non am- , plius necessaria sit regendo corpori, redit
i in loca ccelestia, quibus educta fuerat. Quid
132쪽
1, in eo deprehendat impossibile sana ratio, D Sensusque communis y Addamus anti piis v humani generis traditionibus asseri rem itan contigisse n.
Discipuli christiani, qui traditiones illas adeo seliciter acquisi istis in haeredium, auctoritatem ipsarum expendite. Nonne popuIO-xnim omnium fide confirmantur Θ Ιpsas comparate somniis inanibus philosophi qui capita Scientiae gravissima turpiter ignorabat; inde judicate quanam ex parte stet Veritas. Horrebit animus, ubi perspicietis in quae delaifus fuerit Epicurus, instituta disciplinae moralis impio pede proterens. Asserebat in Sententiis : u Iusti vel injusti nihil datur intern animalia, quae pacto convenire non potus -n runt in eo quod sibi non nocerent. Et huc γi quoque de causa neque valet in se justitian vel injustitia, inter homines, qui, quodn sibi non nocerent, neque voluerunt, neque η Potuerunt inter se statuere. In sc nihil est v justitia; pacto solum instituitur. Res in seu malu nou est injustitia. Talis sit, ubi legum M timorem vindictamque post se trahit. Quo in res arcana maneat, haud unquam certus
s invit, qui pacta sponte conclusa violat; i , quietus, quamdiu vitam aget.
133쪽
ἡ Ηoc est ipsi malum, quod in semetipsum, agat iniuste. Quae justa nos apΡellamus, ean res eadem ubicumque, ratio mutuae scilicet v utilitatis. Haec autem varia, pro locorumn rerunaque varietate. Si societati sit utile,
, quod justum esse creditur, id esto reverati justum: cessat esse justum, si non sit utile n. Utinam in Epicuri discipulorumque Operibus ad arvum omne sepulta iacuisset ea tum impia doctrinal Quae sors esset ergo populo rum, nationum, si leges ipsorum et instituta sola starent hominis utilitate, si non augus-liori sundamento reponerentur l Quis hunc hortum, eam cathedram, quae testamento tanta quo fiducia successoribus tradebat Epicurus, auctoritate suu protegebat Θ Alta voce inclamabunt, ad aevi suprema tempora, gentes,
ut optimo perspectum habebat Epicurus, in dogmata ipsius, in disciplinae moralis impietatem. Ingerebat ipsi, volui homini cuicumque sano, conscientia, dari justitiam aeternam, justitiam seculorum. Huicce iustitiae committebat curam, ut ea quae possidebat ipse, contra periculosissima dogmata defen
Per duo secula et amplius, in Epicuri cathedra sederuut Hermachus, quem testamento
134쪽
Vocaverat literedena atque successorcin ; Poly
Stratus, Diogenes tarsensis, Basilides, Apollodorus, Zeno sidonius, Phaedrus atque Patronus. Turpi auorum licentia provocaverunt Epicurei notissimum axioma: Epicuri de grege PO OS. Ipsos, quod adeo periculosa societati docerent, urbe removere Romani publico senatusconsulto. Idem eghre Messenii Creten-εesque, si quod, ut asserebant, illi viri dog- v matibus impiis adolescentes sanasque doch trinas corrumperent n. Cur ergo minus provida justoque mitiora sunt instituta legum nostrarum erga eo S qui funestum Epicuri haeredium apud uos re
I'. Quae sententia vestra de iis quae Gassendi tanto nisu congessit ut Epicurum et ipsius instituta defenderet M. Nonne Ciceroni debita fides potior ac adeo recenti philosopho 23'. Num asserere possitis ab Epicuro non fuisse traditum atheismum λ
4'. An excusari possit eius doctrina moralis 2 Essetne sortunata, nurn diu stare possit societas, in qua nemo praeιer asseclas Epicuri 3 Si famuli probi,
135쪽
fidi, prudentis egentis auxilio, numquid eum ex Epicuri grege credideritis educendum γ
ε Consulantur auctores indicati sub num. 23, 28, 323, 37, 43, 48, 6ο, 6i, 75, 87, io 1, 1ο5, 144b, 57, i 64, i 66, 181,
Pyrrho : Sc tici. CuΜ ita Graeciae philosophi disceptarent
absque sine, tradentes Opposita, Contradiacentia circa scientiae prima principia, Vocem extulerunt inter eos aliqui, clamantes: R Se - η pulta jacent in aeternis incerti tenebris om- v nia. Quis ergo tot inter opiniones, tot inters contradictiones et absurda, Veram genuin namque scientiam attingere valeat 2 Natura γ, constrinxit intellectum humanum arctis-s simo limite; ahenea fascia coercet hominisi, Oculos ; Vera tegit, si quaepiam existant, v impervio volo. Frustra totis viribus enitaturn homo, qui, statuente sato inexorabili, debeth incumbere inutili labori, poenisque animi es durissimis amigi. Ne possit asserere quidem η se nihil omnino scire. Desinentes itaques desinire, de re quacumque dubit tes, opi- , nioni nulli demus assenSum M.
136쪽
Ilic argumentandi modus, ab aucto iis nomine, vocatus Pyrrhonianus; Scoticus, a ratione, qua secta philosophiam pertractabat; hecticus, quod assensum cohiberent Pyrrhoniani; Zoteticus, quod absque sine Iuaererent et interrogarent; loreticus, quod omnia revocarent in dubium. Pyrrho, Scepticorum ille princeps, anno 375'. ante J.-C. natus, prima doctrinae Principia deprompsit ex operibus Democriti. Ineristicu seu megarica schola cum audivissct Brisonem, Stilponis silium, adhaesit Anaxa cho, quo cum Alexandrum-Magnum in Indiamusquo secutus CSt. Cum Athenas rodiisset, occupabantur a
Variis philosophis cathedrae. Statuit igitur
animo sectam instituere novam, Seu SectaSalias impugnare, contendens a no Stra mente
nihil apprehendi posse; nullam esse cauSam, cur de re quacumque judicemus; nihil in sedari vel honesti vel inhonesti, nihil aequi vel iniqui; a legibus et institutis humanis oriri discrimen inter utrumque. Asserunt ipsum egisse vitam quae principiis esset egi AEIO consentanea; nulla PraecaVisse, nunquam a via declinasse; recta xcbus, curribus, si qui sorent obvii, praecipitiis, canibus occurrisse, Pro
137쪽
serentem haud esse sensibus ipsorumque testimonio fidendum ; vix amiciq paruisse, qui saluti prospicientes ipsum comitabantur. Hac ejus agondi ratione singulari, doctrinaque concluserunt auctores illius aevi Pyrrhonis animum inani scientia, superbiaque suisse
corruptum ad insaniam usque. Inter antiquos atque recentiores cos annotate, qui doctrinam ejus attigerUnt. Vix asseri possit Pyrrhoniis suisse systema, fuisse codicem, quo dogmata comprehenderent ; ad hcc unum agebant, ut eruerent et everterent. Discrimen inter se et Academicos, praesertim inter Carneadis asseclas apponebant. Admittebant enim isti quamdam verisimilitudinem, qua regeremur in usu Vita socialis. Sceptici vero nulla re moveri valebant; rationi pariter atque sensuum auxilio dissidentes, nulla ratione pbterant ex eo statu suscitari, quem apathiam aut imperturbabili
In Pyrrhonis instituta cum humanum genus undequaquῆ voce conclamaret; cum Vir OProbo nefas sit, sensos communis sanaeque dictamina ratiouis n corde comprimere, ViX. apud Athenienses aliqua valu/re, Vana SO-phismatum arte, PDAE'nii; delituit ipsorum
138쪽
Secta, sine gloria. Pyrrhoni tamen haud de- ωhre discipudi, quos inter annotamus Euri lochum, Timonem ph basium, TucSi demum, , Xeuxippum, Xeuxili, Antiochum laodicensem, Meliodotum, Herodotum tarsensem a que Sextum Empiricum. Hic, qui jure quasi Scepticorum classicus auctor habeatur, doctrina n ipsorum accuratius evolvit, in qua ratione cum dogmatibus aliorum philosophorum stet, optime demonstrans. Iungatur ipsi Lucianus, qui scholas deridens, ea S Omnes evertere studuit. orationis argumenta. 1'. Indicate qui materialismus et atheismus ad pyrrhonismum indubitate trahant. 2'. Cum neque rerum originem, neque discrimen inter elementa materialia, nec ordinem in hoc orbe vigentem explicare valeant atheus, materialistaque, an non inde trahuntur ad opinionem nihil esse certi, nulla nos apprehendere, effugere Veritates, si quae dentur - 3'. Nonne satius esset adhaerere purae philosophiae viri, qui scientiae litterarumque studio destitutus, sanae rationis instinctui fideliter paret
139쪽
Philosophia Romanorum , ante et Post imperantes Coesares. Doctrina Ciceronis. II codice philosophico, Romani tradid/ropositivas veritatcs, eductas e generis humani traditionibus, quibus nationes in arvo juvenili cautius adhaeshre. Cum armorum imperio Macedoniam occupasset Paulus Tmllius, Athenienses ipsi roganti philosophum Metrodorum dedere, qui Scipionem AEmilii filium in litteris institueret. Postea Romam invishre Carneades, Diogenes atque Crito latis. Catone priscisque senatoribus in vanum contra nitentibus, urbem invasit Graecorum philosophia. Inter eos qui coluerunt ardentius haec iustituta, vobis iudicat historia Laelium, Furium atque Scipionem, cui postea cognomen Asricano. Quanto prosequerentur honore philo- .sophiam, inde probavsire iuniores illi patricii, quod in intimam amicitiae consuetudinem admiserint Polybium atque Panaetium, a quo docti inam Porticus accePere.
140쪽
Rediens Asia quo detulerat arma Lucullus, Antiochum aliosque philosoplios secum abduxit. Eorum gratia, prytaneum erexit atque copiosa collectione librorum ornavit; eo se conserebat, ubi vacabat a gerendis rei- Publicae ncgotiis. Favetis ita Graeciae musis et philosophiae, gloriabundus in adytum Sacrum inducebat Graecos, qui metropolim orbis invisebant.
Notetur accurrato temporis haec epocha ;tunc nempo Romae dissusa Lycei doctrina, cum illuc aliquot annos antea, jubente Sylla, delatae fuerint ΑYIstotelis atque Theophrasti bibliothecae . Romani, nova nulla tradentes, instituta Graecorum pilaeo prosecuti sunt. Iam dudium antea Magnam-Graeciam inviserat Ennius, ut ibi doctrinae pythagoricae, quam P. N. Figulus postea professus, reliquias colligeret. Pro veteri Academia stethre Ciceronis amici, Brutus, Varro et M. Piso. Edoctus in Porticu ab Antipatro tyrio, Cato uti censis, manu propria sibi vitam eripiens, instituta Zenonis horrendo cultu vene