Philosophiae turonensis institutiones ad usum collegiorum atque seminariorum. Vol. 1. 3. ...G. Gley Historia philosophiae, logica et metaphysicae pars prima

발행: 1823년

분량: 552페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

v gignere videtur P Neque enim serendi, ne v que colendi, nec tempestivo demetendi per- η cipiendique Ductus, neque condendi aut η reponendi ulla pecudum scientia est : ean rumque omnium rerum hominum est usus v et cura. Ut sides igitur, et tibias eorumn causa sectas dicendum, qui illis uti pos-n Sunt, sic ea quae diximus, solis iis consiten-v dum est esse parata qui utuntur. Nec, Sin quae bestiae surantur, aliquid ex his rapiunt,n illarum quoque caus1 nata dicimus. Nequen enim homines murium, aut formicarum a causa frumentum condunt, sed conjugum,n et liberorum, ct familiarum suarum. Itaque v bestiae surtim, ut dixi, Duuntur : dominis palam et libero. Hominum igitur causa eas

B Terum copias comparatas fatendum est n. Orationis argumentum.

I'. Tractatum de Naιura deorum analysi subjicite; quid ibi, contra quem agatur, oponite. . a'. Forma syllogistidii recludite argumenta qui bus Cicero probat existentiam Dei: i'. consensum unanimem hominum; a'. sapientiam quae relucet in hoc orbe; 3'. comparationem inter opera Dei et hominum opera; 4'. spectaculum naturae variis in partibus consideratae; 5'. vim qua Praecellii animantibus homo; imperium quo agit in ipsa.

162쪽

3'. Quid viri sapientes apud Ethnicos, de tanta multiplicitate deorum opinati sint, exponentes, addite consensui populorum unanimi de supremi N minis existentia nihil esse cum populari supersi tione polrihelitarum omnino commune.

Coluere Romani, Caesaribus imperantibus, haud absque gloria, Graecorum instituta philosophica. Inter Pythagorae discipulos invenimus Ana xilaum, Ovidium, Q. Sextium, Sotionem, Moderatum, Secundum, Nicomachum ger senum atque Uaneum Apollonium. In schola Platonis eminuἔre Thrasylus, Theo smyrnensis, Favorinus seu Pha orinus, Alcinous, Taurus herytius, qui fuit Auli- Gellii magister, Apuleius, qui scripsit Asianum aureum et alia phiIosophica, Atticus et '

Numenius, quorum scripta reseruntur ab F I- .sebio caesareensi, Maximus tyrius, Galenuε,

illustris ille discipulus Hyppocratis, Plutarchus, qui sibi illustrium mirorum Operribusque philosophicis adeo celebre nomen

later Peripateticos annotate Sosigenem, al,

163쪽

quem ex illis eruditis Disrum opera Iulius

Caesar usus est ad emendandos temporum asque fastorum errores, Nicolaum tamascenuin,

Boethum, Xenarchum, Athenaeum, Meraii-drum aegaeum, qui Neronem iis mante alicIs disciplinis instruxit, Ammonium, Alexan-

drum aphrodisaeum, Dexippum, Themistium, Olympiodorum atque Simplicium Scholam Cynicorum invishre numero'sa uci discipuli, quos inter Μusonius, Demetrius, AEuomatis; Demonax, quem adeo facete no- his appinxit Lucianus; Crescens, qui S. Iustinum martyrem apud Ethnicos detulit; P Tegrinus , qui dimi haberentur olympici ludi ,

sese coniecit in rogum ardentem, atque is 4ustius emesenus. ΣStoicorum institutis insigni gratia saxΦre Caesares : apud Augustum auctoritate valuit Athenodorus; Seneca Neronem educavit ὁ Ζ nonis pallio purpuraque Caesarum indui se gloriabatur Marcus-Aurelius; Porticus dogmata carmine celebravhre Μ. Μanilius et A. Cornutus; ea Strabo profitebatur in opere de geographia 3 romanos adolescentes adho labatur C. Musonius Rusus ut severam StON corum doctrinam amplecterentur. Zenonis etiam assectae suere, Chaeremon. qui cura bi-

164쪽

bliothecae alexandrinae abscessit, ut in instruendo Nerone partes acciperet, Dio prin Saeelisis, Euphrates, qui Plinium litteras docuit, Epictetus, cujus jam meminimus, et Sextus cliceronensis, qui fuit A elii Marci magister. Invenimus in hortis Epicuri Celsum, cujus errores ab Origene consutati, Plinium, Lucianum, Diogenemque laertium.

Alexandrinorum philoso is, S cretise

PTOLOMAEI reges instituerant Alexandriae musaeum, in quo sumptu regio fovebantuae eruditi. Bibliotheca musaei tanta copia libroqrum ornabatur ut hoc aevo nulla locupletior extaret in orbe toto. Inde brevi tempore, numero doctrinaque sectatorum in altum aSS rexit Alexandrinorum schola, cujus animum modestiam quo laudibus extollebant ideo quod e secta quacumque depromeret. Inde Vocata,

165쪽

nodo Θncretica, saepius Eclectica. Per aevi christiani priora secula, totis viribus enixi fudi e scholae principes, ut Christi religionem, quae motu tam rapido dissundebatur, in incunabilis opprimerent. Tradebant Eclecticorum

instituta Porphyrius, Iamblicus, Aposlata Iulianus, qui tanto surore Christum ejusque discipulos iinpugna ere. Potamonem, qui secundo C. seculo vivebat, uti scholae sutidatorem habent ideo quod Eclectismi traditiones uno codice complexus fuerit. Post ipsum habemus Ammonium-Saccam, qui Pantaenum, ut apparet, habuit magistrum, Olympium, Alexandrinum, Herennium, Longinum, insoriunatae Zenobiae magistrum auctoremque tractatus de Sublimi Plotinum, qui cum Romam Auxandria cathedram intulisset, apud imperatorem Galienum, ipsiusque conjugem Saloninam auctoritate,

gratia valuit; Amelium ,,Porphyrium, Iamblicum ipsius discipulum, Maximum ephesinum, Chrysantem sardicum, Priscum thespreusem, Eusebiumque myndium. Quatuor hi postremi notissimi consuetudine familiari, qua gaudebant apud Iulianum imperatorem, et auctoritate lauesta qua valebant in principis animum.

166쪽

Ethnicoriim superstitioso ritui videbantur infestae Christianorumque religioni favere contentiones illae, quibus agitabantur inter Se scholae Graecorum. Hinc, ut honori philosophiae consulerent, animo sibi proposuere principes Eclectismi, scholas majores ad unionem et ad aliquam cum christiana religione concordiam adducere. In metaphrsica, Platone, Pythagoraque nova doctrina, quasi sundamento, nitebatur. Aristoteli concessae Pa tos priores in dialectica. Epicurei, quod inhonesto nomine sectam polluissent, o novaesa miliae gremio repulsi. Quo majore valeret nuctoritate Systema, deserentes Eclectici duo

principia, tradidΦre materiam ab activo vel intelligenti principio productam e sinu ipsius

emanasse, cosmologiam eclecticam ita reducentes aliquatenus ad concordiam cum christiano dogmate de creatione. Consulendi Plotinus, Porphyrius, Iamblicus atque Iulianus Apostata, classici velut auctores Eclectismi, quem Eutrapius k itis ab ipso scriptis haud sane luculenter illustraxit.

Orationis argumentum.

I'. Quo sub aspectu consideranda sit alexandrina

schola 'a'. Nova numquid invenit aliqua dogmata

167쪽

3'. Anne polenter egit in priora quatuor aerae christianae secula P4'. Eclectica doctrina, clim intra scholae parietes includeretur, an agere potuit esidem essicaςi virtute , qua christiana religio, plebem, ignavos, haud minus ac eruditos, alloquens et instruens '. 5'. Numquid ad nos usque venerunt ea quae scripserunt eclectici philosophi 2 Quae sententia vestra de ipsorum operibus

Consulantur auctores annotati sub num. 23, 3aa, 37, 43, 85, 86, 87, 135, 142, 154, 393, 195, 2 , 215, 219.

Philosophia Iudaeorum, a captiuitate babylonica septimum ad inui nostri secu

lum.

DECURRENTE seculo decimo sexto ante C. N. . vixit luter Hebraeos vir exquisitae sapientiae, qui, quae de philosophia tradiderant incolae Prisci telluris, in unum collogit. Iuxta Mo- sen, qui propius incunabilis humani generis assedere, principium unicum, intelligons admittebant, quod res creatas ordine sapicnti disposuerit, easque potentia gubernet. Homo, Praestantissimum inter opera creationis, s

168쪽

stantia duplici constat; ipsius anima, purIssima cst e supremo Numine procedens ema-Datio. Homini sunt ossicia, quibus erga creatOTem, erga se ipsum, erga sui similes sungatur; quaedam sunt in se bona, quaedam in se mala ;discrimen inter bonum et malum, vitium inter atque Virtutem, hominum institutis legibusque praeit; ab aeterna lege vim atque rObur habet. Stulit eo laudamentali principio totus Hebraeoriam seu Iudaeorum codex philosophicus, ad illud aevum usque quo Ierosolyma suit a Fabii chodonosore destructa. Tunc in varias orbis cogniti partes abducti; ma a pars AEgyi tum sedem elegere. Ita populis alienigenis immixti cum essent, adulterata simplex illa doctrina, quam a patribus acceperunt. Pro dierunt inde Saducaeoriim, Pharisaeorum, Esscniorumque sectae; inde taliud atque cab- . bal R. In hoc aevo memorato philosophiam haud absque gloria coluere tres inter Hebraeos notissimi viri, Aristobulus, Philo, Iosepiriis. Λristobulus in alexandrina schola dederat operam Ρbil0sophiae pythagorico-Platonicae, qualis tunc orientalium contemplativis dog-imatibus temperabatur. Discipulus ipsius fuit,

169쪽

ex aliquorum opinione, Ptolemaeus Philometor, cui commentarium de lege mosaica dedicavit.

Natus Alexandriae Philo, discipulus eclectiere philosophiae, Platonem atque Pythagoram honore singulari prosequebatur. Α.Iudaeis Alexandriam incolentibus missus suit in legationem ad Caligulam. Notissimus Iosephus operibus oditis, ut et iis quae passus et egit, cuin infortunia tanta Iudaeam opprimerent. Captus in bello j daico, donatusque libertate, petiit Egyptum,nbi totum sese studio litterarum humaniorum

atque philosophiae tradidit. Capta Ierosolyma, Romam iit ; ibi faventibus insigni gratia Vespasiano, Tito, Domitianoque, de iudaicis antiquitatibus, de bello iudaico, varia-quc de re philosophica scrIpsit.

Vertitur auctoribus hisce judaicis in vitium, ipsos asseruisse nihil a Graecis inventum in scientia suisse; quaecumque legitima Graeci tradiderint in Philosophiae rebus, o sacris libris ca deprompsisse; hocce sonte divino Pythagoram, Socratem, Platonem, ha sisse; Graeciae sapientes hoc unum egisse, quoda Μose transmissas traditiones evolverint. Immodesta videntur haec effata, quae tamen

170쪽

etiam ab Athenagora, Iustino, Clemente alexandrino, Origene, Eusebio, aliisque Patribus Ecclesiae fuere propugnata. Ea quoque

nos ipsi credimus accurata, vera, factis his- loricis iunixa, si, velut id egisse desideramus, ingenue moderatuque Proponantur.

Philosophia sanctorum Patrum et Ecclesim catholicae Doctorum, ad Semimum u quese utram inui christiari.

PROFANAM plitIosophiam studio fuerant insecuti Patres et Ecclesiae catholicae Doctores. Ab ipsis: instituta sinoia praestantissima, eq-mia, quod ingenuae traditiones ipsorum omni superstitioso cultu liboeae suerint. Primus, ubi limina scholae coelestis hujus attigeritia, adstat Iustinus, martyr . ZenDnis, Aristotelis, Platonis, Atquie Pythagorae scholas inviserat; re maturius expensa, Cliristi fidem amplexus cst . . Quanta vi crederet, evidenti testimonio manifestum fecit. Ci in Christian

SEARCH

MENU NAVIGATION