장음표시 사용
61쪽
colligatus haeret universus orbis. Essatur hominum deorumque pater : si Simul adeste, diin deaeque, summisque viribus annitamini ; a Deum autem altissimum, in aditu cogita-χ tionis incomprehensum, ad inferiora detra-Μ here frustra speretis ; ast ego, si mihi forsanu arrideat, ego Vos Omnes, terram, oceanum- γγ que Vastissimum, in altum erigam; vos adu eXCelsa coelorum assigam, haereatis ut ibin suspensi. Tanta potestas illa qua diis homi-
Plebi cum exposuissent ea mythologiae figmenta, tradebant illi sapientes antiqui doctrinam occultam, quae primis humani generis traditionibus erat addicta reIigiosius. Quae doctrina quidem ut inviolato candore transmitteretur, ab Orpheo creduntur Eleusis in stituta fuisse mysteria. Initiandos inducens hierophans, Cererisve pontifex exclamabat : Unicus est orbis hujus universi rex, a se , ipso natus; ab eo prodierunt entia, ipsis inest, circum ipsa vivens; mortales Ocul O COIID siderans, ipsorum aspectui 'nuspiam obji- , citur B. Quamvis ut authentica non ab omnibus habeatur ea sormula, certo creditur, in hiscem1steriis, hierophantem in ilialis indixisse,
62쪽
supremum Ens unicum esse, ipsi subiacere quae colerentur a plebe numina. Auctoribus hisce theogonicis apponite Graeciae legislatores septemque sapientes. Silentio nolite praeterire veteres illos qui carmine demorali doctrina tradi hre sententias. GnOmographos inter eos annotate Theognidem megareensem atque misesium Phocytidem.
i'. Quae de Orpheo, de mysteriis eleusinis, de doctrina quam ibi tradebant, de Hesiodo et Hormero, Graeciaequie sapientibus, nobis asservavit Anacharsis, enarrate.
a . Senatum adite Sapientum, exposituri, quae Pythagoras, Anaxagoras, Socrates, Plato, Aristoteles, Cicero de piaticis figmentis opinati sint; addite, quanta cura, iuxta philosophos hosce, seiungi debeant inventa mytbylogica, superstitio popularis , a doctrina philosophica, quae supremum Εns unicum admittit.
63쪽
Italica schola. Elealenses, Heraclitus, Sopis sis.
An medium usque seculi sexti ante C. N. , philosophiam tradebant in Graecia poetae, Vestigia traditionum antiquarum heroico caT-mine celebrantes. Forma severiori constricta scientia, Solonis aevo, decuri ente quinquagesima olympiade; quo tempore Pythagoras italicam scholam, ionicam vero Thathsius instituit. Tantam immutationem ipsiusque actionem attentius exploraturi, primum adite scholam italicam, ipsi dein Eleatensium, Hexacliti, Sophistarumque sectas adjungentes. Brattea schola Porphyrius Iamblicusque, statuentes anti- rquas gentilium sabulas, ritusque superstitiosos opponere coelesti religioni, Pythagorae gesta scripto tradidere, principem ut italicae scholae collocarent in excelsiori loco, longo supra Salvatorem nostrum. Secula tunc octo
jam evanuerant ab obitu Pythagorae. Iis qui
64쪽
vitam ejus enarrare sibi proposuerant, op rosa res utique non erat, estingere sacta pro nutu et arbitrio, cum testis, qiii posset ipsis contradicere, nullus esset amplius superstes. Voce tanto potentius inclamavhre viri co dati, qui Caesaribus osserebant apologias pro christiana religione; asserebant : α.I. C. vitan conscripta suit ab ejus discipulis, qui testesn crant oculati; ut ea, quae viderant oculo, B confirmarent, essiadsire sanguinem illi disci- η puli testiumque tot aliorum millia n. Fidem habuit orbis universus in miracula' Christi, cujus hostes inani conatu luctantes, ipsi roboravere testimonia Veritatis, viris ocontra sapientibus sabulas, quibus Pythagorae vita quasi tenebris obducta fuit, aspernantibus.
In insula Samo natus, ut apparet, Pythagoras, anno 3 olympiadis quadragesimae, 613 ante C. N.; ciun excepisset instituta Thalesii, Pherecydisque, invisit AEgyptum, ubi
sacerdotum initiatus est occultae doctrinae. Ut est aliquorum opinio, superiorem Asiam, I diamque cum peragrasset, inde Magnam- Graeciam aut Italiam inferiorem adiens, instituit ibi scholam, Italicam nomine. Crotonae grandaevus obiit, oppressus, ut enarrant, i
65쪽
motu populari, quem ipsius inimici concit
Nulla scripto. reliquit Pythagoras. Quae tri
buuntur ipsi, composita fuerunt ab ejus discipulis. Nec ut authentica quidem habemus Aurea Carmina, quae tanta religione colebat
Commentaria quae de magistri doctrina scrips/re Laesis et Archippus, ea sorte sunt ipsa, quae DIoni vendidit Philolaus, aut . ea quae Plato emit ab Archyta. De doctrina Pythagoreorum adite fragmenta quae supersunt ex ipsorum operibus et epistolis. De causis primis asserebant: et Deus estv purus spiritus, in omnibus orbis universin partibus effusus ; utpote rerum initium a η que Parens, orbis anima, vitam, motum- η que dat rei cuilibet existenti. Ipse numerusn est simplex atque monas; objecta visibilian sunt numerus multiplex atque dualitas. Dii, , genii et heroes h Deo prodierunt emana- ω lionis via. v Homo, compendiosum orbis exemplaretn imago, rationis et intellectus ope, cum Deon consortium obtinet: virtute vegetationis,m nutritionis atque reproductionis, Par e t
66쪽
η anImantibus. Anima nostra numerus est', s qui virtute propria movetur. Qua PaIte ra- v tionis est particeps, 'ad animam universi v pertinens, immortalitate gaudet. Certus est
x atque determinatus animarum' numerus, v quarum unamquamque spiritus divinus Oseu dine successivo suscipit, ut eam corpores quasi coerceat. Pereunte corpMe, rursus ad n Superiora, maniumve sedes assurgit anima,n purior ut ubi reddatur. Inde, vel ad orix ginem primaevam, ad divina, rodit, seu des novo dilabitur in terram, ut ibi corpus hon initiis animantisve regat. In igne primum v et unicum elementum habete, quo Deus M usus est ad res essiciendas n. Nomina quadringentorum quinquaginta sex Pythagoreorum, inter quos triginta novem ex altero sexu, nobis asservavit Fabricius.
Huc adducite pauca de iis qui scholam insignius illustravere. Empedocles qui docebat Agrigenti, circiter anno 444. - C. N. carmina scripsit,' equibus aliqua supersunt ; docebat : v Nonn utique sensibus, at certἡ rationi, quam ipseu meditando firmaveris, concessum, ut veri η tatem agnoscere valea ; sensuum actionem η ipsorumque testimonium examini ratio sub
67쪽
, iiciat; evidentia claraque delegit, intellectun si sapienter utatur. Ratio quidem orbisn anIma concluditur, unde prodiit, emana- ω tionis via. Scnsationes ab anima sensitivan productas apprehendit anima; eas ubi cum n aeternis essentiis confert, cognitiones incon-D Cussas atque certas adquirit, cum ipsa situ regina Sensuumque supremn dominatrix.
, Res duplici principio gaudent; activo nem- γ pe, seu monade, seu Deo, vel igne intellec- η tuali. Principium aliud passivum est cliaos
Scripsit ocellus de Uniuerso tractatum in quo hausit Aristoteles ea quae de Generatione et Corruptione tradidit. Docebat Ocellus: si Deus atque materia ligantur inter se satin legibus aeternis. Initio caruit orbis, nec un- η quam interibit: corruptioni sed enim obji-x, citur. Res accepsire motum et ordinem abs Intelligenti principio, quod eas imperio η regit n. Scholam italicam Insigni splendore donavit Timaeus locrensis. Ex ejus opere de Natura rerum deprompsit Plato materiam diaIogi, quem Timaeum inscripsit. Neglecta monade Pythagorica, clarius quam antecessores evolvit Timaeus mentem de hujus orbis efformatione et
68쪽
Duplicem, inquiebat, admitte causam ab Mn solutam. Prima Deus est, purus Spiritus,u immaterialis substantia, radix undo prodiit , omnis intelligenisa. Secunda causa chaosn est, materia visibilis, principium elemcn-n tare corporum. Ubi Deus accessit ad callos,
s illudque disposuit e consilio divinaremn idearum, apparuit orbis universus, in ckin mia quam adeo miramur harmonia et dis- η positione Partium n. Adite iractatum ipsum, advertite qui Timaeus ibi mentem expresserit, atque Platonis itido I inuDunι expendentes, in quo disserat
utriusque philosophi doctrina, laciIe percipietis. Apud Archytam tarentinum excephre Plato, Philolaus, Eudoxiusque principia doctrinae pythagoricae. Carmine celebravit Horatius interitum Archytae qui de philosophia,
de scientia mathematica, de mecanica meditando, gloriam sibi quaesivit immortalem. Exvjus tractatu de Uniuerso supersunt et ex aliis ejus operibus fragmenta. Splendore disciplinarum asseclarumque numero superba, caput extulit italica schola Per annOS ducentos i evanuit, ut Socratis,
69쪽
Platonis, Aristotelisque dogmatibus quasi
loco cederet. Orationis argumenta.
I . Quaenam erant adeo celebria rithagoreorum instituta 2'. Quis ille concentus musicus, quem effinxit Pythagoras inter corpora coelestia Z 3'. Qui stant ejus cosmologica placita, si doctrinae Mosis conserantur Z4'. Numquid, ex opinione vestra, possit ignis unicum elementum esse, quo Deus omnia produxerit 5'. Quae possitis asserere pro doctrina metem-PUehosis, quid contra λγ. Quid erat illa monas adeo decantata Pythagoreorum
7'. Nonne iusto plura concedebant intellectui, Parcius indulgentes actioni sensuum 38'. Quae de Pythagora, de doctrina et ejus instis tuto tradidit Anacharsis, exponite. 9'. Quae cum Empedoclis amico, de doctrina plii. Iosophi agrigentini sermone contulit Anacharsis, in Euclidis bibliotheca, breviori compendio tradite. . Eleatensium instituta.
Elea, in Magna-Graecia, unde prodi/re Parmenides, Zeno, Leucippusque, nomen addidit scholae, quam Xenophanes instituit.
70쪽
Natus hic anno 556 ante C. N. , asserebat unicum ens existere, quod Deus et orbis esset universus. Ita mentem exponebat: u Ε nihilon nihil fit; quaecumque sunt, extiterunt abn aeterno. Ens hoc unicum, est aeternum, iIin sinitum, existens ubique, semper idem,n immutabile et immobile; si mutationibusn objiceretur, in ipso fieret aliquid o nihilo v et nihil ex aliqua re, quod in absurdum η abit. Neque generatio, neque destructio,
n neque motus in natura rerum esse posSunt.
χ Sensuum, qui contra loqui videntur, abjicev testimonium. Nulla datur inconcussa nota,n qua Veritatem agnoscere possimus. Quan-
ω tumcumquo desudes in inquirenda verita-χ te, probabilia conjecturasve, nullibi veron scientiam attinges n. Parmenides, Melissus , Zeno, qui Xenophani successere, cum ispso familiam Eleatensium, qui metaphysici vocantur, instituunt. In absurdissima delapsus Zeno, principia scholae cum ardentius insequeretur. Asserebat: u Nihilum existit ut nihilum; velut clasn ipsum existere potest. Existitne tantumn unica substantia, danturne plures Θ Ηοcn ignoro ; nec enim hoc illo certius. Unica v si detur, est insinita, suaque virtute sub-