장음표시 사용
91쪽
nes et epistolas, quae Antistheni Dioscitique
teibuuntur. . Inter ipsorum assc clas annotamus Xenia-ilcm, Onesicritum, Phocionem, Stilponem, Monimum, Cratem, Metroclum, Cleombrotum, Cleomenem, Demetrium, Menedemum atque Menippum. Ε Cynosargo Graeciam A siamque Ρeragra baut philosophi, quaecumque decora pede prO-
terenteS, quaecumque colunt atque venerantur homi ucs insulsa, procaci fronte contemnentes. Nuspia in aliqua fama valuit ea Secta.
i'. Quid Anacharsis de Aristippo, de ejus in auli
Dionysii Trranni commoratione 32'. Nonne ducunt ad scepticismum ea quae philosophus ille de sensationibus, de ipsarum vacillantilestimonio tradebat 7 3'. Quae sententia vestra de Aristippi doctrina morali 2 Annon impia, sanae rationi et aequitati con- traria Τ Νonno societatem e sundamentis evertit 4'. Quid actum, ubi, Megaram transiens, scholam Euclidis invisit Anacharsis 5'. Qui potiores inter sophismos, queis utebatur schola megareensis 3 Quid erant Mendax ,' Occultus, Electra, Velatus, Griles, Cornutus p
92쪽
Consulantur auctores in indke laudati sub num. 8,
Plato : Academia vetus, secunda, media et quaTta
Plato : Academia Ῥetus. INTERI RE quae Speusippus, Xenocrates, IIermodorus, Aristoxenus, Clearchus, ZosImus alexandrinus, Favorinus, Porpllyriusque circa principem Academiae collegerant. De vita doctrinaque Platonis adite Diogenem Laertium et alios quosdam inter antiquos recenti oresque. Natus anno 429 ante I.M. poesi liberalibusque artibus incubuit in juventute Plato. Cognito Socrate, priora studia deseruit ut se philosophiae totum addiceret. Violenta morte cum ip3 i suisset ereptus magister, Megaram aufugiens, ad Euclidem condistipulum sese 'contulit. Petiit Magnam-Graeciam, ubi mysteriis occultae doctrinae ipsum initiavere Prth
93쪽
gorici. Cum adiret Siciliam anno 389 , Et-
nam invisurus, ipsum videndi et audiendi cupiditate motus fuit Dionysius, Syracusarum tyrannus. Actus in surorem ille princeps, ob audaciorem Platonis in loquendo libertatem, ipsum lacedaemonio legato tradidit, occulte mandans ut inter navigandum aut Occideret philosophum, aut in servitutem daret. Venditus Plato, redemptus suit, et ad suos Y missus. An. 364 36i rursum adiit Siciliam, ut Dionem in gratiam cum Dionysio juniore
Post primam in Sicilia peregrinationem, adierat AEgyptum ut ibi sacerdotum instituta de philosophia susciperet, unde redux Athenas, haud procul ab urbe, in agris Academi,
scholam instituit, quae, sub Academices nomine, tantam gloriam acquisivit. In ortilis ipso die, unum supra octogesimum petatis annum agens, epulis nuptialibus aderat, e specie, gaudens integerrima valetudine. Dolore lactus inopinato, dilapsus animo, in ulnis amicorum animam essavit, et quidem, uti creditur, die decima-septima mali 347. Haeredem Scripserat te amento, quod a Diogene Lacr-tio pro ductum.
Opera magistri detulit in Siciliam He
94쪽
modorus, aliquis inter ejus discipulos, ea se summo pretio venditurum esse considens. Anne Platone consentiente, num ipso jam emortuo, contigerit, incertum. Supersunt e Platonis
operibus epistolae 13 et dialogi 55 in quibus
Personam paeimam agit Socrates. Concluduntur dialogi tetralogiis novem, quarum qiIa
libet habet quatuor dialogos ,,cum decem de Republied dialogi, duodecimque de Legibus, quilibet ut unicus dialogus habeatur. Legitis in prima tetralogia Eutiphronem,
Apologiam Meratis, Critonem atque Phoe δε-Πcnι, qui spectant Omnes ad Socratis horam postremam. Evolvit in Eutiphrone philosophus, quid sanctitatis et aequitatis nomine inisteIligat. Numina gentilium, ipsorumque Vitia deridens, asserit in Iovis aut Iunonis actis haud esse quaerendum . unde bonum a malo disserat. Socratem adierat in carcere Crito J1nus Inter discipulos, die qui mortem imminentem antecedebat. Exposito quae moliti fuissent ut sugae severent, orabat enixe sugeret seque suis asservavet. Contra testabatur Socrates fugam
hanc sibi turpem, aequi justique principiis adversavi. Ea res in dialogo, qui dictus Crito,
95쪽
Εnarrat Phaedo in dialogo, qui nomen Ipsius habet, quae Socrates de immortalitate animae disseruerit, cum Phaedoue, Cum Echecrate, cum Apollodoro, Cebcte, Simmia, Critone discipulisque aliis, qui prope magistrum adstabant, ubi pateram ictbalem erat hausturus. Dialogum illum veneramini profecto, velut antiquae philosophiae monumentum insigne; attamen ibi, non equidem Socratis, at vero Platonis instituta quaerite. Asserere quis
audeat, unquam sensisse Socratem animam corpori praeexistere, reminisci rerum quas ante corporalem unionem audiverit aut cognoveritῖ In Phtodone demonstrans animam immorialem csse, interitui non subjacere, mortem viro justo non esse reformidandam, utitur auctor argumentis, quae Videantur aequo subtiliora, temporique parum accommodata. Disserens ea de re Socrates, immota manu pateram accipiens, exhauriens, abiit e carcere in aliud aevum. Λi,pingit vivacissimo colore Plato quae discipuli senserint, cum Verba magistri suprema Susciperent, quantum auimo dejecti, cum ipsum abeuntem inspice- iit. Dialogo finem imponit egregie Plato
mentemque vehementissime CommOVet, Spectaculum adeo deplorandum oculo legentis ap-
96쪽
ponens. SIc offatur unus e recentioribtis nostris re De'Pluvdone, quhm reliquIs seae prae-n stantiorem veteres habuerunt, in quo den immortalitate animarum Plato disser t, ob-n servamus, lanii quidcm visum fuisse velon ribus, ut non tantum Cleombrotus, decanu latissimo apud priscos scriptores facinore,n de muro se , lecto hoc dialogo, in maren praecipitaverit, sed et Cato uticensis, an le-χ quam sibi mortem conscisceret, ad robon validum animum , Platonis prias Phindonem is ad Iuccrnam legerit: si tamen recte examin rictur, inter pulchre et recie dicta complu-n ra, ea quae potissimum argumenti nervum
n constituant, satis infeliciter et improbabin liter disputari. Nam Pythagoricas hypollic-Μ ses de animarum praeexistentia, migrationen et autokinesta supponit, quas qui negat, ton tam simul disputationem evertit. Unde necis Aristoteli persuasisse nolavit Theodoritus, x, nec ipse Phaedo cum probavit v. Secundam tetralogiam instituunt CraFlus, Thoates, Sophista, Politicusque. In tribus prioribus agit Plato de vera vocum significatione , de genuina scientia, quam DP ponit inani sophistarum argumentationi; in
97쪽
Politico de officiis, quae bono regi sunt adimplenda. In Parmenide, qui stat ad caput tertiae . detral Ogide, sententiam exposuit Plato de ideis,
de rerum essentia, Socratem, PM'menidem, Zenonem inter se colloquentes inducens
Iuxta ipsum, ideae reseruntur ad unitatem; existentia sunt e contra multiplicitas ; in intellectu nostro, quasi notiones .existunt ideae, quibus utitur natura velut archetypis aut exemplaribus, in rebus efficiendis. Ideae prodeunt a monade, vel ab unitate, quae Deus est ipse. rmenidem insequuntur Philebus, Θm 'hos re atque Phredrus. Agens ibi Plato de voluptate, de pulchro, de vero, de amore, rem ita pertractavit ut ea quae contra morum integritatem objiciebant hostes ipsius, aliquatenus affirmaVerit.
TetraI0gias 4 , 5, 6 et 7 instituunt Aleia
biades ambo, Hipparchus, 2Emuli duo, Thea-ges, Charmides, Laches, Lysis, Eut bilemuS, Protagoras, Gorgias, Menon, Hippias ambo, D, Menexenusque. Disserens ibi de homine, de ipsius natura, de aliis A philosophia depromptis quaestionibus, ostendit Plato, seu potius Socrates, quantum absurda, Periculosa
98쪽
quae sophistae docerent in Graecia. Viam in evolvendis dialogis ingenuam atque commovendis animis aptissimam insequens, adducit sophistas in seriem propositionum et in argumenta, quorum salsitas evidenter eluceat. Habeatur hic exempli loco dialogus Protagoras nomine. Adolescens, qui sophistas admiratione prosequebatur, Socratem ante lucis ortum adit, rogans ipsum adduceret ad Protagoram, qui modo Athenas advenerat. Manus dante Socrate, Calliae domum adeunt, ubi sophista fuerat exceptus hospitio. Hunc inveniunt ambulantem, Atheniensium et alienigenarum, qui loquentem audiebant avide,
CaterVa numerosa circumvolitante. Prope sedebant alii duo sophistae, Prodicus ceOus, et Hippias et eatensis. Impellente Socrate, doceri posse virtutem asserit Protagoras; enitentem argutiis id evincere, mira solertia con- sundit Socrates, ostendens obscvaeo, mente
praecipiti de re proposita iudicare Protagoram; scientiam, qua tantopere gloriaretur, in opinionum, contradictionumque colluvie
Pari gradu res agitur in dialogo, cui nomen Gorgias. Contra sopbistas Gorgiam Polumque disputans docrates, ostendit artem apte
99쪽
locpaendi, commovendique animos, Pialis ab ipsis intelligerctur, artem esse sutilem, peri culosam, quam si vero commendare velint, finem aequum, decorum sibi proponere, argumenta de Philosophiae virtutisque tando depromere debeant. Hac observat Cicero Platonem , dum in hocce dialogo rhetores derideat, insigni splendure, quasi principem inter
In ultimis tetralogiis includuntur opera Platonis gravissima, libri nemph de Republiea decem, duodecim de Legibus, tractatusque de Farum rerum seu Timinus. In fractatu de Republicia lectorem amoenissima delectatione rapit Plato, dum animi sententiam exponit de natura societatis, quam
instituere cogitabat; de ratione, qua puerisorent educandi; de milite, de magistratu, de potestate, qua PT0legenda, regendaque respublica ; de partibus quae mulieri laxent
in muneribus publicis attribuendae; de communione bonorum atque pexsonarum quam inducere sibi proponebat. Platonis eam rom- publicam habuere veteres uti phantasma somniantis ; ad ea figmenta requirantur homines alii, novus orbis esset essor mandus. In libris de Legibus, emollire nitens auctor
100쪽
ea quae in priori tractatii duriora tradiderat, metit an attollit ad legum ipsam originem causamque primitivam. Ε Platonis opinione, leges instituere tunc solum in coephre telluris incolae, clim, universoli diluvio consumpti, societatem e novo condere sibi proposuerunt eorum ope qui seliciter evaserant undis extintialibus. In hoc aevo antiquissimo lex erat ingenua, brevis, intellectu facilis. Evolvenda fuit ea ratione, qua societas in familias, ingentes varias abibat. A Deo prodit auctoritas legum, quae prae caeteris honore coli Num etistiΡr cum parentesque jubeat. si Terra, sol, u inquit, astra, orbis uniVersus, tempestatumn Varietas, quae tanta sapientia dividuntur inn annos, in menses, natura tot divitiis ornatan Supremum Ens existere praedicat; in eon Graeci barbaris assentiunt, ut ipsius action nem omnipotentem agnoscant laudibusquet celebrent n.
, Dinomide, qno dialogo tractatum de
Legibus absolvit Plato, sustus evolvuntur hilaius egregiae doctrinae dogmata. A majestate divini suam habet lex vim et auctoritatem; societatem in lor homines instituit aeterna Providentia, quae robore legum eam aSSCP-