장음표시 사용
141쪽
Cui non Vinfriae dicta Mx t Hampsonque t eui non Sub Ricbmondiare Regalis Cella recessu tEducant alii surgentia Saxa, minasque
Murorum ingentes, animataque mollius aera
Artifices doceant spirare; Britannia fatis Europae invigilans, aequato examine librat, Quem damnet labor, & quo vergant pondere Regna. Quacunque expandit victrix sua lintea Classis, obsequium Domino, Pacem fert omnibus una. I rius in adventum gentes jussa Arma reponunt, Pacatumque silent consecta Duella per orbeam Haec tulit illustres animos, acerrima corda, Heroum tellus: Te primum, Eaarde, nigranti Insignem clypeo, cui victis Lilia Gallii Rapta decus peperere. Hinc est Henricus uterque,
Hic bello, Hic Pietate prior; Magnusque Nevillus,
Avulsisse potens Solio, vel reddere Reges. Te quoque, Te nostrae vellem telluris alumnum, Quem reducem spectat nunc laeta Brisonia Regem. Saepius
142쪽
saepius illa pios perfudit ad aethere voces, Cunctantem Classim increpitans, Eurosque morantes Germanaeque diu infelix invidit arenae. Tandem dexter ades; Britonum nec gaudia differt Invida Ventorum mora; tandem flamina lenta Abselvunt, reducemque pio clamore sesutant Londinique arces, Chame que fulmina Regem. Mala
143쪽
11 a MUSAE ET ONENSES. Mala Librorum Copia.
CCURRIS quocunque loco mihi, Codre,
subindδNomina magna, Aldos, Plantiniorique cre- pasNunc Elzemersis, Stephano nunc plaudis utri
M oculos tantum litera pulchra trahit. Congeris authores, congestis nescius uti, Et nitida ut spectes tegmina, Carmen emis. Atqui ego non oculos, sed mentem pascere veni, Ad Μusas, Demens, non tua capsa facit. Ardet Epicterus lato spectabilis auro, Et Plato, jam caelo corpore, bellus Homo est. Jurares natos Epicuri de grege, splendet Tam bene curata, & pumice munda cutis. Ipse licet Musis venias comitams, Homere, Ni nitidus venias, ibis, Homere, seras. Non opus ingenio est, commendat purpura Librum, Et
144쪽
Et picta auratis cierula terga notis. Carmine pro pulchro, pulchre nitet aurea pellis, In nitida & B ius pelle venustus erit. Miratur Codrus, sed tanquam parcere sacris Cogitur, & tangi pagina pulchra timet. Hic honus in nido securum dormit Homerus, Nec fumum, & lychni lumina Flaccus olet. At Stultus furor est, periturae parcere chartae, Ut tineis possit lautior esse Cibus. Non sic Cotta; libros versat qui sedulus omnes, Nec Muta, libris nec datur ulla quies. Hinc Chaos, & fatui farrago aggesta cerebri, Confusumque trahunt dissona scripta caput. Utque movent stomacho dubiae fastidia coenae, Copia sic domino est peruiciosa suo. Desine jam tandem spatioso currere campo, Et, multum ut possis discere, pauca legas.
145쪽
Poeta Famelicus. UΕΜ tu, Melpomene, semel Nascentem haud placido lumine videris, Illum non Themis aurea Pollentem eloquio tradet in otia Ridentis senii: neque Insignem Medicum per plateas vehet
Currente Automedon rota. Illum non tunicae Sacrificae collar
Privo praeficiet gregi; Civilique procul murmure, rustico Donabit placidum Foco. Sed quae templa Poli proxima suspicit, Sublimem accipiet domus, Qua stridet pluvia grandine Jupiter, Qua Vatis Notus improbus
146쪽
Aures Rilio flamine personat. Ille inter laceros libros, Chartarumque sedens in medio, Tibi Grates sic, Dea, debitas, Attrectans digitis fila lyrae, refert: ol testudinis aereae Raucum quae strepitum, Pieri, temperas; o pingui quoque Copiae Donatura macram, si libeat, Famem; Totum muneris hoc tui est, Quod monstror digito praetereuntium Mendicae Fidicen lyrae: ' Quod spiro, & pereo, nam pereo, tuum est.' I a
147쪽
AC R A dat AEneas sancto portanda Parens Ne violet castos dextra cruenta Lares: Nec nisi Phoebeae renovari lampade flammae Eternos patitur candida Vesta focos. Ludant & risum tollant impune Theatra, Non capiunt nugas templa verenda Deum. Hic Res sacra agitur; procul, o procul este profanil Et quos non tangit Relligionis Honor. Quis locus est Templis augustior λ hic tamen aram
Furtivam accendens impius ardet Amor. Phyllida sacrataJuvenis suspirat in aede, Igneque lascivo conscia saxa calent. Hanc, Jove contempto, solam hanc & pallidus orat, Numen enim Phyllis vel Jove majus habet. Forte reluctantes si tendit ad aethera Palmas,
148쪽
Et Diis invito fundit ab ore preces, Una acies Nymphae jactusque natantis ocelli, Ad quos mittuntur, non sinit ire, Deos. Tot resonant nugae, tam creber risus amantum est, Idaliae credas Templa verenda Deae. Quinetiam libros, Sophiae perculsus amore Intempestivo, versat in aede Puer. Ne tibi discendi veniat tam dira Cupido, Sacra colens Musae, respice sacra Dei. Non hoc ista sibi Tempus Studia, improbe, poscit, Nunc Hios cultus resque, locusque petunt. Sacrilegi est, studiis dare Tempora sacra profanis, Praesentem Templo nec coluisse Deum. Respice, sacrilegas maneat quae poena rapinas, Numinis ut sontes vindicis ira premat. Respice CambUen, Libycae testantur arenae, Cornigeri experium numina laesa Dei. Et tu, Brenne serox, & cum duce Gallia Brenno,
In templa amatas ausa movere manus.
149쪽
Sensistis diro permista tonitrua nimbo, Cum caelum ignitas sparsit in ora faces. Delphicus haec cernens arcum intendebat A lla Desuper, & gelidas depluit aura nives: Cum conjurato descendunt grandine venti, Iunctaque pro templo stant Elementa Dei.
150쪽
.Memor Actae non alio rege Puertiae.-NGUIBUS a teneris, cimarum a tempore
Crescenti major tempore crescit amor. Qui junxit, servat junctos; & scedere certo Vinc a viros, pueros qui tenuere, tenent. Cum sociis fecisse simul quae juverat olim, Cum sociis simul haec mox memmisse juvat. Ipsa sibi visa est rumis puerascere ; bc actas Rursus agit juvenis cana senecta vices. Vita, pari studio, paribusque exercita ludis, In mentem grate iam revocata, subit; Nescia cum sceleris, cum curae nescia, raptim Transiret, creta quaeque notata, dies. Hinc, aetas matura Virum cum secit, eosdem Quos olim, socios gestit habere sinu.