장음표시 사용
171쪽
sum do- cte: & id etiamnum d Itit: nune ureo contrarium ab . ia. ia omni fers sebola traditum fatetur. Non ita: sanesum consessus , ab objecto' specifico caritatis abstra hi posse amorem beatitudinis actu expresso & explicito volitae , non autem ita, quin virtute & ἱmpulsu hujus motivi voluntas agatur, nec ita ut Ebeatitudinis secundario quoque motivo persequendae studio temperari possit. Quae quam inter se, dccum universa schola consentiant, docent n. 4. pro p. 7.& 8. una cum antedictis q. 2. praesertim n. 33. Non ergo Me id ensis secum ipse pugnat invitus, quod Cameracensis obiicit: sed Meldensis sententiam perspicuis verbis expositam, ipse Cameracensis In te ΙΜ, lectam noluit.
AIiud imputatum rursus oculos a statu quaestionis aυῖrtit. Irδεν. .il 134. Follicitus est Meldensis 3 se eo=1futaturans v sebolae sententiam libro ea de re edito. Ita Camera- z,, ..:r celisis: salso. Pollicitus est Meldensis, se ita explica-i, turum scholas opiniones varias, ut tota disputatio IMd. Γο. x. non tam de re, quam de nomine esse videatur. Item
4ος. add. ii. est pollic tus, sere ut de manstraret totam illam quam et r. cte. o. stionem nihil attinere ad rem de qui agimus. Item 4 r. a. s.. est Pollicitus, se demonstraturum nihil attinere agrem, an ipsa aeterna beatitudo primario , an secundario , modo tamen necessarici motivo ab ipsa caritato quaeratur. Haec quidem Meldensis est pollicitus . eadem nunc iterum poli Ieatur, atque ex parte praestitit
172쪽
I N v U T O. su p. q. 4. art. 3. & 4. Nec quod Cameracensis improperat, da eo di cultatis eardius scripturum se RHν. ad pollicitus mox mutavit sententiam. Quid est mox ti
mutavit quo argumento probat λ adeo autem absum ut mox mutarim sententiam, ut totus in eo sim ut quamprimum rem exequare sed distuli tantisper. Utinam non aliis Domini Cameraeensis opera occupatus
Aliud imputatum: de beatitudine ut
solo caritatis morido . 13s. Si Domino Cameracensi credimus, la ego sum Res ν.
qui totam interiorem vitam is ipsam caritatem ad 'beatitudinis in Deo amorem reductam velim. Rursus: Dominus Meldemis episcopus earitatis nomine nibi tutelligebat praeter amorem beatitudinis in Deo. Αd-. ει. M. dit: indesinenter collimat idem Episcopus, ut totam ' amandi Dei rationem, amabilitatem totam ponat in quaerenda in Deo beatitudine, is ut amandi ratio tina in beatitudinem resolvatur . Quo oculo nostra Iegerit qui haec objicit dc assidue inculeat, advertat lector diligens. Neque enim praecipuum, nedum totum moti qum caritatis in quaerenda beatitudine collocavi, sed tantum secundarium, nec in ei amabilitatem ipsam universim, sed specialem dc quamdam cum
Scoto reposui; quod & Summa doctrinae n. 1. dc nostrae num. 4. propositiones 36. & jam inde ab initio in Instructione nostra de Statibus orationis Ioel num. 334. P. allegati probant.
173쪽
Aliud imputatum de ofecto secundario . a x36. Quod autem seeundarium illud suggillat ue ' meum , nec Iegere voIuit annotatum ad latus Seois locum, supra expositum est q. 4. tota , ubi id quoque demonstratum est, non id a solo Scoto, sed etiam a sancto Thoma & ab omnibus theologis, vel istis vocabulis, vel Summa ipsa recognitum.
Da incentivi vocabulo respectu beatitudiuis r7οei Ambrosii. Rau. ad 137. Urget et a Meldensi iurensiva, amandi III ' ' ' oebras , fomitem ineminctum agnosci: quorsum i to' quidni motivum st quasi ego moti vi nomen reformi
i daverim, & incentivi maluerim ego vero non Sum tam acutus ut ista secernam: simpliciter dico motivum quod moveat, illieium quod illiciat, incentivum quod incendat, incitamentum quod Incitet: quae voceu sint eiusdem virtutis. Motivi vocabulo , quoties iσCommuni nostra Declaratione subseripsi λ eaeterum imeentivi vocem magis haesis memoriae fateor , quod latinis patribus sit familiarior. Sie Ambrosium dixisseam, . n noveram: mmmum virtuti laeentivum reposcit Dsus
it. ,:. ' futurae baatitudinis. Iterum: Dominω noster Iesus . rerni caelestis ruriam, perpetuae quietis gratiam . Pirae , bδatitudinis , ad virtutis humanae incent va proposait En beatitudo incentivum, id summum,
174쪽
IN TUTO. 17 quod In unum cum rei honestate Deique excellentia
Aliud imputatum da contritionis actu. t 38. Iam pius lector animadvertat velim, quam il- Rὸν ad Iud invidiose tribuatur nobis: cave ns imposterum tum contritionis actam elicias, nisi te ipsum beandi proposito ' quo omisso homo sibi Utaderet. Subdit: contritis quantumvis flagrans, ex sola Dei pulcritu
dine, is perfectione infinita , gratitudini Dei benefetis
sa se deIectanti derogaret. His argutἰis, qua.ipso usu ἐθη in praxi nusquam valent, Christum ipsum beneficiorum omnium fontem abdiceres . 339. Quam procul a nobis absit illud, ea , n bis tam acerbe imputatum, antecedentia Ostendunt. Quis enim ex nobis dixit umquam : cave, ne imprusterum uuam actum contritionis edas, nisi id ipsum beandi proposito st qui verborum tenor omne aliud motivum excluderet. Nos autem pro primario motivo caritatis, adeoque contritionis semper habuisse summam Dei excellentiam, toties diximus, ut lecto.
α- 14 . Neque item dicimus Istud: Contritio flagrans ex sola Dei pulcritudine, im perfectione infinita , benefico Deo is christo derogat: numquam enim dubitavimus quin sola Dei perfectio abstractive cogitari possit, nec eo minus valere rationem caritatis ultro confitemur. Si quis autem negaverit in amor Dei persect , ct excellentis virtute contineri amorem
175쪽
r76 s CHOLA Dei ut benevoIi, benefici, denique servatoris, Ac Iaeum propendere per se se omnem animam christianam , eum a scripturis, a patribus, a sana theologia abhorrere dicimus.
Doctrina concilii Tridentini de inripienta amore . domino Cameracensi adversatur.
Stia. VI. I I. Rog tum autem volumus D. Cameraeensem:
t quid sentiat de illo decreto concilii Tridentini , quo fide ac spe positis, eo etiam ante justificationem assurgi- oportere decernit, ut fideles Deum tamquam omnis Justitiae fontem diligere ineipiant. An haec. verba concilii ad verae, genuinaeque dilectionis initium
Pertinere praesul negat, spretis academiarum Belgii .i TheoIogis Sin autem non audeat aspernari tantos viros , tantumque eonsensum , fateatur necesse est beneficum illud , ac profluum, motivo caritatis contineri.
142. Quid ergo respondebit, si illud vicissim objicimur : cave, ne Dei excellentia ejus benefleentiam contineri putes: cave, ne contritionis actum editurus, Deum benevolum, beneficumque cogites, eoque te moveri sinas; sic enim perfectae illi contritioni derogares . Cave, dilectionem illam Dei tamquam omnia iustitiae fontis, ex deereto Tridentino, in contruionis actum inseras & involvas: quae nos non invidiose, sed vere & serio admonemus .
176쪽
Es formula consueta contritionis . .' . 14.3. Non ergo, objicitur , discedimus ab ea Res ν. ad contritionis forma, quam a parentibus edocti sumus. i. ' 'Ea enim serma in omnibus catechismis legitur, ut peccatum detestemur, eo quod Deo optimo, sive infinite bono displiceat . Et si autem illud optimum iis, infinita bonum, summam Dei excellentiam perfectionemque designat, ea tamen voce, vel explicite, vel virtute complectimur, beneficentissimum, beatificum, ae misericordem Deum : & cum Da vide dicimus, totoque affectu centies iteramus: Confitemini Domino p,. cv quoniam bonus; quoniam in saeculum misericordiacus: neque umquam penitus a beatitu3inis studio temperamus, ut dictum est.
ARTICULUS X. . Aliud de eatechismo Romano fatio imputatum.144. De catechismo Romano nobis objecto idem , Reip. aκ dicimus: nempe ejus qua sola moveamur bonitatis, Uir- 1 . tutisqua divinae nomine , comprehendi simul & illud c.is . T ;d. excellens in se , ct illud in nos pronum, eo ordine ac ritu, quem saepe diximus.' Rogamus enim D. Cameracensem , an negare audeat benevolentiam ac beneficentiam Dei, inter ejus virtutes, ac perfectiones esse numerandas ergo bonitatem Dei, virtutemque spectantes , eo quoque nomine beneficentiam complectuntur. Alibi autem ostendimus sanum intellectum P D, 1a,i. Boss. Cont. Quiet. ec. T. III. M ejus-
177쪽
i SCHOLA s.f. m. n. ejusdem catechismi ab auctore perversum: There 2. I.;.. siam , S lesium , reliquos frustra appellatos , oppositae sententiae favere pernegamus: neminem esse asinserimus , qui non poenitentes ad contritionis actum . o ex motivis benefici & servatoris Dei, inflammandos
Alia imposita nobis per apertam calumniam .. 14S. Neque praetermItiendum illuό mlhr splendide R., Impositum: 'Paulo, ae Mossi, aliisque piis ansmabus per supposisiones tuas impossibiles, pias Ineptias , pios excessus, pia deliria, inanes argutias; quodque bld. r. . r. graviSsimum, inordinatos adfectus a me suisse attributos. Quibus responsum est in tractatu qui inseribi tur: Mystici in tuis, n. t 93. I 46 . Haec igitur sunt, quae mihi per calumniam imputata et his autem liquet , me a se hola non nisi impositis manifeste falsis divelli potuisse ; totumque illud quod a schola diseedere accusor , non nisi distrahendis animis a statu quaestionis, inventum fuisse.
De earitate, ut est amor mutuus.
De amore Dei ut amici. 1 n Caritatem esse amicitiam, omnes consentiunt, attestante Christo et vos amici meI istis : α
178쪽
iterum: dico autem vobis amicis meis: & iterum de
Abraham: i, amittis Dei appetiatus est: & toto vetere, novoque Testamento passim: unde etiam amor - o caritatis vocatur proprie amor amicitiae , quo quippe Deus amathr ut athieus; in quo mutuum illud requiritur. Quod sponsa cecinit: diladas meas mibi , is ego illi: & illud : ego dilecto meo, is ad me contersio ejus . Quod etiam Christus praecepit his verbis:
maneta u me, is ego in iobis: eenties Inculcatis. I.. a. xv Amicus enim est ami eo amieus, nee sine respectu dieitur: ergo amor ealitatis non est absolute & abrupte seclusus a respectu ad nos : sed illud restrinagendum ad primarium objectum quod est speeificum ἔsimul tamen relicto ι saltem tamquam proprios eo. que inseparabili amote relativo, ut .saepe dictum est. 148. Radix autem hujus rei est , quod amor nam tura sua est unitivu1: immo vero est Ipsa animorum conjunctio : neque quis amare potest, nisi eum quem sibi traditum, cui se traditum velit e unde' ipsa caaxitas ab ApostoIs vocatur vinculum parfinionis , ecl. rII tiniendo Deo & homini aptum , cum conscient I, l-stis mutui 'a 49. Id a praequie semper Eissimulatum esse era-Φissimum est, etsi saepe a nobis objectum, jam inde ab Instructione de Statibus orationis; adducto in te-t . L a. stem post omnes theologos sancto etiam pranciseo Msesios quo vel maxime advenarii glotiantar.
179쪽
D. Cameracensis de Francisco Salesio' caviIIationes. , ,. Iso. Miror autem post allatum ab illustrissimo are .' chiepiscopo Parisiensi ejusdem sancti viri lutulentis-Am de Disu simam auctoritatem , D. Cameraeensem nihil aliud
ι'. quam eludere .voluisse : nempe sic laterpretatur , ut
M de Paet ilia convenientia , sine qua Deum pluris aestimare e' ''' tantum , non etiam amare possemus , bmito Sale si nihil aliud esse quam convenientiam inter obllectum facultatem , quod est aperte salsum Primum enim nec ipsa existimatio potest esse sine convelnientia inter objectum & facultatem, quippe quae cognitionem tantae excellentiae , adeoque aliquam pro '' portionem intellectualem requi ut . Deinde in eo vel maxIme reponit Salesius propontionem illam, quod amor earitatis sit mutuus di quae ratio aliquid exigit majus quam proportionem & convenientiam objecti Ac facultatis. ' . in ist. Quod autem ex Franc seo Salesio. affert , a Deo communicatam beatitudinem non esse motivum 4 et . p. diligendi, ut Deus nec minus amatus, nec mi us es
ubetur ira set amabilis, excluso paradiso , tanta perspicuitate a
διυ. s. n. a. nobis e X positum est, ut nullus supersit dubitandi lo-
φ ' eus ; dc tamen addentur quaedam necessaria , ubi de suppositionibus impossibilibus agendum rit. 4R
180쪽
Idem me testem afferens obi/ctionὰm meam pro solutione sumit . .
I32. At, quod idem praesu I in eadem epistola ad Dominum Parisienςem me quoque suae sententiae te stem adducit , pace praesulis dixerim , objectioirem pro responso accipit. Toto enim illo libri mei viri .., L loco, nihil aliud a me agitur , quam ut objecta prinponam, quae deinde sequentibus paginis dissolvantur. Sic enim ioci pio .: dicent δce.'quod est objicientis,
nondum decernentis , aut concludentis. Quod addo et videtur sanctus a caritate exesudere desiderium possidendi Dei: non iliagis est meum , quam illud san. Ν .cti Thomae toties repetitum γ.videtur qwod non . It que illud , quod mihi a D. Cameracensi tribuitur , nihil aliud est quam ipsissima objectio , quam totis decem, eoque amplius paginis consutandam aggredior: quae consutatio sic incipit: Uerum si quid bonae fidei μὴ L ..iuperesset , na illae quidem difficultates ferent. Sunt ergo dῖssicultates , quas mala fide factas conqueror :. sunt obiectiones quas aversor , his verbis : portenti Ih,r. ιών I., . Ioco esset , si quis dirersi desiderium videndi D)i , μ':2. 'O capessendae, salutis, non ess3 puri amoris actam.
Quare quod praesul addit, concessisse Meldensem id quo nihil est contra illum Iactilentius , objectio est .. Lm μPro .concestione accepta: non quidem mala fide, cre- ''do ', sed pessimo animi adversissima quaeque eogitantis exemplo . . . '