장음표시 사용
241쪽
24α . SCHULA . 3or. Hinc conficitur, ab auctore sub meo nomine' vapulasse sanctum Thomam , cum scilicet reprehendor dicens , nisi Deus esset totum hominis bonum , non eidem fare diligendi rationem ' quae verba a praesule graviter reprehensa, non mea sunt, sed sancti Thomae exscripta fideliter. n. 22. dc seq. 3oa. Ex his autem in tu Iimus secundum sanctum doctorem, ipsam caritatem super communicationae beatitudinis. esse fundatam: n. 33. 4o. caritat in Deum tendere, ut est obiectum, principium , causa beatitudinis: - n. 36. 59. 4α 4a. ut est sinis ultimus ad quem dc per se tendat caritas, dc caeteras virtutes dirigat n. 4r. 42. denique Dei fruitionem esse finem ad quem ordinatur homo per caritatem . Ex quibus fit, ut nullus actus rationalis sine appetitu beatitudinis , dc nullus actus Caritatis sine appetitu fruitionis esse possit: undst etiam sanctus doctor definitionem caritatis ab Augustinσ traditam adoptat ut suam. su p. q. 6. art. z. n. II O. 3o4. De spei & earitatis disse entia ν deque diversa utriusque virtutis ad fruitionem tendendi ra-
tione , sancti doctoris sententia explieatur, dc indae reducta objecta solvuntur. n. I 2I. I 22. 29. 13O.
De s. Bonaventura ,3o . Quae s. Bonaventura non docuit . haec sunt is Ac primum, post sanctum Augustinum ac Magistrum , de fruendo & utendo I Deum solum seipso frui nusquam indigentem: nostrum autem tam usum, quams seu Diu ir Coral
242쪽
fructum esse ex inalgentia : n-73. eum a quo quaeritur Deus ut merces Ideo non uti Deo , quia illum non refert ad aliua : n. 7 habere ergo puram dc veram caritatem : Deo fruendum ut eo qui nos iciat beatos, quia ciu beatitudine est recta fruitis. n. 7s. Item Deo fruendum esse es eo quod sit nostra beatitudo, ir quod ipse solus perfecte finit is, delectat ipsum animum propter se, θ' super omUia, ibid. qui est finis finIens atque consummans, hoc est finis ultimus: ex quo tota ratio caritatis instruitur.
3M. Hinc eolligit sanctus il Ie doctor , a quocumque justo amore caritatis Deum plus diligi quam seipsum , eo quod diligatur, diIectiona fruitionis propter se & super omnia: non dilectio usus, & pro. pter aliud : n. 71. quae dilectio seu tionis sit ipsκ beatitudo, & finis ultimus, ut dictum est. - 3o7. Haec autem qonfirmantur, quia oeus magis sit euiqus rei intimus, quam ipsa sibi; quare ex amore Caritatis anima magis tendit in Deum quam in se, quia melior est ei Deus quam υsa sibi : n. 77. en Deus a caritate quaesitus etiam N ese nobis optimus . ,
o liud, ex eodem s. Bonavantura: de' amor , sui per caritatem . 3os. Luculentissimus autem Iocus adve sus D. Ca. mera censem est ille quo utitur, sed trunco. Resertenim id tantum , quod coitas velit bonum Deo,
243쪽
eum vult eum esse summum bonum ζ omittit autem
quod eadem caritas velit illud bonum & proximo& sibi, nempe ut Ulud babeat per gratiam is gloriam n. 7o. hic autem fatetur praesul, agi de vera & proprie dicta caritate : ergo necesse est Δαteatur, vera dc proprie dicta caritate quemque veI- e hibere Deum per grktiam & gloriam. n. ri.
Da eodem. 3ost. Hue .aeeedit, quod idem sanctus Bonaventuis xa interpretans illud sancti Bernardi, quod cxtitas non euret praemium e de ereaeo praemio satetur: de increato negat: quia maxima caritas maxime desiderat babera Deum e n. 63. 69. agit autem san Elus , non de homine habente caritatem , sed de ipso motu caritatis: n. 6s. M. in unde discrimen inter ei morem poenae, Ac mercedis dea iderium, quod poena non sit Deus, nee aliquid Dei: merces autem &beatitudo summa sit ipse Deus: n. 67. propterea diligendus motu caritatis. ut dictum est, sup. art. s. & o. . aio. Agi autem hic de caritate proprie dicta , prout contradistinguitur a fide & a spe , easque informat, ex sancti Bonaventurae verbis, clare habes probatum . s n. 69.
244쪽
corbuarium ex u. Thoma , is Bonaventura doPaulo desidarante christum
gae. Hujus ergo doctrinae praecIarum est eo roli stium, nempe ex ss. Thomae & Bonaventurae conjuntiis a uictori t a t i bu s ; Ioeum illum Pauli , disso I vi des I-derantis, & esse cum Christo , esse terum motum verae ac genuinae earitatis, eorumque doctorum sum. num inter se esse concentum, & mihi cum ipsis.
iii. Scotus Is est qui maxime praesuli favere videatur, defixa ear Itate In Deo secundum se, dctircumscripto studio propriae commoditatis ab ejusdemearitatis notione: reprehenso etiam sancto Thoma , qui eatltatem in beatitudinis eo in municatione fundambit: n. sa. 33. & tamen hoc restringit ad prima itum caritatis objectumet admittit autem secundarias objectivas rationes, quibus valet ratio re Iativa r nemope amantis & redamantis Dei, communieando senbbis, S disponendo nos ad beatitudinem: in quo sit speetatis quaedam ratio amabilitatis, provoca ad amandum, & in ipsum caritatis actum influens. eod. n. 82. 3r3. Haec autem secundaria & post ex Ioris generis amabilitas reducitur ad ipsam excellentiam De ι: eo quod non esset persectissimus nisi red varet ;
245쪽
24 6 s C H D L Λ atque hinc seri amicitiam, immo superamicitiam , motivo creantis, ac beatificantis Dei, una cum summa rei honestate conjuniato , ab eoque inseparabili. n. 84. 83. 26. τῖ. 89. . 3i4. Ex his conciliatio sancti Thomae cum Scoto, una rei summa, licit non uno modo explicata
Praxis ex dictis: coσsensus mssticorum. 3II. Summa .conciliationis est : etsi caritas hoc rubet speciale , quod primarium, adeoque specificum ejus objectum sit absolutum ab omni re ad extra , adeoque ab ipsa beatitudine I tamen ex secundarici motivo ea praxis inducitur, ut utraque motiva conjungantur : n. 87. 39. fiatque amicitia, hoc .est amor
mutuus in quo consistit caritas: in quam praxim. obeunt mystici quoque eum scholis etiam adversariis, Thomistica nimirum & Scotisti ea. n. 9o. 92. I 28.
Estius , Silvius, Suarere ex bis conclusio . 336. Quamquam nom censui adhibendos multos scholasticos ad probandam rem facilem & claram , de qua nulla unquam fuit vera controversia , tamen adduximus Estium , Silvium; n. 13. & seq. quibus etiam- adjunximus Suare zium docentem, actussi amori S-glatitudinis esse elicitum ex ipsa earitate, manifestaeiducto motivo ex respectu ad nos. n. 127. I y.
246쪽
I N TU TU. 2473i7. Atque ex his certa est nostra zonclusio saepe repetita, saepe repetenda, scholam ordinasse motiva. caritatis , non autem negasse , aut Separasse.
Falso imputata nobis circa Hausuum rnullo respectu ad nos . 318. De illa elausula tria demonstravimus: primum..circa eam nobis imputari falsa: secundo, sententiam praesulis ab eo quoque infractam: tertio , multi argumentis probari non alium ejus vigere sensum, praeter eum quem diximus. 319. De falso imputatis q. s. egimus: sunt autem ejusmodi: a. quod sententiam nostrae advissantem a tota fere schola tradi consessi sumus, quod numquam fecimus: n. 333. a. quod . adversemur scholae, neque ullum gnoscamus motivum caritatis praeter
ipsam beati tudinem; quod est falsissimum,& calumnio. sissimum: ex n. 13s. I. quod contritionis actum ex motivo divinae perfectionis improbemus: aperta
calumnia : ex n. 138. I 39. 14o. quod formulam contritionis in cate his mi , ac maxime ex catechismo Romano editam improbemus: item calumniosissimum. s n. a 43. I 44. 32o. Ex quo patet, nos non nisi per aperta mea lumniam a schola dissociari potuisse; cum e contra, sanctum Thomam , sanetum Bonaventuram , Scotum , aliosque scholae principes; ad haec, Estium, Silvium Mareetium sequamur duces; quorum testimoniis saepe .yrolatis nullum Iespot sum bactenus datum inst.
247쪽
Dὸ eadem elausula, nullo respectu ad nos, concessa. ab auctore proferuntur : primum conc/ssum da, amori unitivo. 32I. Prymum concessum est, natu tam amoris esse e sunt Ialiter unitivam, adeoque respectum ad nos abi, amore caritatis non posse distrahi. n. 43. 9s.
Secundum eo cessum da Deo ut bene eor, - auctoris contradictiones . δ . Secundum concessume amorem Dei ut ben voli , benefici, & beati fiet pertinere pet sese ad caritatem: n. 43. 96. ὶ eum tamen ea attributa Per suum connotatum habeant inseparabilem relationem ad nos ex n. 4. prop. a 6. ὶ hujus autem Conces sionis tanta vis, ut ea sola quaestio finita esset; sed aperte variat auctor, totamque rem ad minuta d ducit. s ex n. 98. 99. Fictus autem Lovan ensis' negat, .. Eaειν. a Deum beneficum esse caritatis objectum: ex n. rol. ..is , i, & ipse Cameraeensis suo nomine, ejus rei gratia, meipsum recentissime reprehendit., . ARTICULUS XVI. Tertium concessum, dg amore sui , , da neeessario. appetitu beatitudinis . , 323. Tert Io concedit auctor , necessitatem ossinisesinabium, ut nos ipsos semper diligamus ergo
248쪽
IN TUTO. 24sIn omni actu: n. α . neque fieri posse ut nos diligamus , nisi nobis optemus supremum illud bonum , quod est unum necessarium. ibid. 324. Eam concessionem firmat illa sententia: quod supponendum sit cum Augustino, indesinabile pondus continuaqus imputiio, sive tendentia in beatitudinem, idest in fruitionem Dei: n..et . quo loco has duas Voces notavimus, continua, indeclinabilia . 323. Ibidem cavillationes auctoris, ac praesertim quod appetitus ille sit caecus elisimus r. n. 29. 3O.& seqq. quod idem efficacius inserimus ex s. Augustino . n. 223. 326. Huc etiam referendum est id quod de amora sui, tam ex as. Augustino, Thoma, & Bona ventura, quam ex ipso auctore diximus. s n. I 13. 114. ras. Ita. &c.
De amore Dei ut amici, ut sponsi .
327. Quin amor Dei ut amici, & Christi ut sponsi,
ad caritatem pertineat e dubitari non potest; cum amor amicitiae sit ipsa caritas; amor vero sponsi ut sponsus est, sit sponsae character proprius & innatus. Quod autem & amicus & sponsus voces relativae sint, aeque perspicuum. Idem de Salvatore, &c. Non posse ergo clausulam de nuIIo respectu aliter intelligi quam diximus, ex ipsa terminorum notione demonstratum est: n. 247. I 43. 149. quo etiam loco miras de sancto Salesio D. Cameraeensis cavillationes attulimus. n. I G. II1. 3 3. Α
249쪽
i , De s. Bernardo: novus Iocus ab auctore productus , truncatus. 328. De sancto Bernardo singuIarem quaestionem instituimus decimam , n. is3. cujus haec summa est; propter se Deum diligi, sive pro suo merito, sive pro nostro commodo diligatur, eo quod praemium nostrum sit ipse qui diligitur: pro merito autem suo diligi ex eo quod multum meruerit de nobis, prior nos immerentes diligens: n. 136. a 37. & seqq. quo patet duas diligendi causas , ad quas reliquas revocat, valere per respectum ad nos; quod erat probandum nobis.1... . 3 9, Melliflui doctoris novum praesul proseri loeum
M 4. -- quarta Epistola ad nos, ex sermone de diversis a DS. m. d. sectionibus animae: qui sermo totus adversatur praesuli. Citat autem hos locos de anima validiore, quae aetatem infantilem & novitiorum statum praetergressa, non iacte jam potatur, sed mescitu solido cibor nec parTas parvulorum consolatimsti captans, sed ipsam beatam spem. Haec ille : quae quid ad rem faciantnia. non video. Auctor autem ex his elicit agnosci a Ber- nardo naturalem nostri amorem, qui rescindi in persectis debeat : de quo tamen amore ne verbulum quidem occurrit, nisi forte existimet primas ineuntis devotionis suavitates esse naturales: quod & Bernax dus improbat , cum hic e ks tribuat gratiae & dono
Dei ; & nos alibi resellimus, & ipse auctor rejicit. ζ 's' 33o. Frustra autem praesul objicit haec verba M
250쪽
IN TUTO. Di Bernardi: invenitur tamen riter gradus sublimior o I 'ἐ. affectus dignior isto , cum psnitus casti cato eorda , nibiI aliud Gsiderat anima, nihil a Deo quaerit, quam ipsum Deum. Erro quaerit Deum, Deum habere vult; quod unum intendimus. Unde subdit et crebro scilieet didicit e Gimento, quoniam bonus dominus speraxtibus in sa, animae quaerenti ipsum : ita ut ex affectu cordis clamet, Ouid mihi est in caelo a ' Deus cordis mei, i i pars mea Deus in aeternum s quae
manifeste ad fruitionem spectant. 33I. Sic Bernardus: praesul autem haec verba, quibuν ipse sanctus mentem suam maxime explicat, praetermittit: qua fide, nescio: proseri vero sequentiar nequo enim tuum aliquid , non felicitatem , non gloriam , non aliud quidquam sanquam privato sui ipsius amore desiderat anima, quae ejusmodi est: quo 'Ioco iterum sistit auctor: haec autem omittit: sed
tota pergit in Deum, unicumqua ei cy perfectum desiderium est, ut introducat eam rex in cubiculum suum, ut ipsi adhaereat, ipso fruatur. Unde ΘJugiter Tevelata facie, quoad potest caelestis sponsi gloriam speculando, in eamdem imaginem transformatur daelaritate in claritatem. Ex hoc plane audire meretur; Tota pulcra es. Et audet ista loqui, Dilectus meus mihi, i i ego illi; atque in ejusmodi felicissima . Dcuadissima confabulations delectἀtur gloriosa cum
332. Non piguit integra haec verba transcribere, ut lector intelli geret , quam felicitatem , quam gloriam , nima illa despiciat: nempe eam se licitatem, yam gloriam, qus non sit in sponsor quam proinde