장음표시 사용
261쪽
Q. U I R T I s Μ V senim profecto affectum naturalem loco proprii comis
modi substitutum , erat suspicatus: nemo motivI --m ne aliud intellexerat , quam consueto more oboe-ctum, aut finem extra positum, quo ad actus singulos moveremur. Per motivum autem intelligi non eius
modi finem, sed ipsum impulsivum interius: tam nova & inaudita omnibus significatio est , ut ne miri Iprorsus venii et in mentem. Neque quidquam aliussi in liseres neque in nostra Declaratione ponere poteramus, quam id quod intelligebant di sapiebane
omnes: neque nos amorem naturalem, aliaque elusmodi commentitia ct a libro penitus aliena , nullique omnino cognita , divinare ae somniare oportebat. I. Neque tamen hic ratiocinatione agere volumus , sed ' ipsa auctoritate gestorum: habemus enim prae manibus explicationem illustrissimo Carnotensi ab auctore , ac per hunc nobis traditam , non ita multo po t editionem libri . Hac autem explicatione ulu.strimus Cameracensis per commodum quidem proprium , nihil aliud i telligebat quam ipsum bonum nobis , quod est objectum spei theologicae I per motivum vero nihil aliud qu m finem extra positum;
nulla usquam aut amoris naturali, aut motivi interioris mentione et quod idem illustrissimus Carnotensis ,
diti Epistola pistorali maxime theologica, ex ipsa
verborum tenore tam liquido ostendit , nullus ut dubio locus superesse possit. ma 4. Grave quidem est nobis , grave Carnotensi , νε ρ Cameracensi aliud credere, quam id quod Cameraeensi siDeci teste appellato , a se intellectum
262쪽
REDI VIVUS. 263que alia ratione gestum, ipsa verba nos cogunt, ve,
tantque aliud intelligere in Cameracensis libro , quam id quod & ipse data quoque ex Micatiqne prodidit , & omnes, etiam eius acerrimi defensores,
intelligendum arbitrentur. s. quod autem assidue purum amotam obtendunt, ae pulcherrimae vocis splendore se capi profitentur,. id quidem vanum est. Neque enim purum amorem eum qui vera caritas est illa justificans , infitiatur quisquam, Caritatem enim Scimus eam quae, teste apostolo, non quaerit quις duo uor, atque ita ea ri xii Dei gloria ac perfectione conceptam, ut ad eum is nem alii omnes animi Sensus voluntatesque rθ - .rantur, Hanc a Cameracensi quarto gradu colloca.t1m maxime collaudamus : improbamus autem tantum , amorem quinti gradus , unum puri amoris nomine celebratum, qui se spei auxilio juvari & exei. ari nolit. Non ergo de vero puro amore, quem scha Ia omnis agnoscit, ulla nobis concertatio est: sed de amore fictitio, qui virtutes omnes theologicas 3upergressus ideo se purum vocitat, quod spei chri. stianae opem, ac motivum ipsum aeternae salutis abjiciat. Neque sustinemus amorem purum dici eum, qui divinam fruitionem, hoc est summum & immodi talem ex Dei visione amorem pro fine non habeat, nec votis omnibus complectatur. 6. Sane Cameracensis ut ab imperfecta , nec ad liquidum pura carit axe, ad perfectam & puram trans. eamus, vult amputari aliquid; nempe studium comis 'modi , mercedis, beatitudinis. Hoc autem quod amputat, vel est illud studium, affectus ille naturalis,
263쪽
eommodi, mercedis, beatitudinis, quem tantis e natibus in Instructionem pastoralem invexit; vel est ipsa spes thePlogica , sive in spe theologica movetiindi, illicien eique animi vis.
7. Cameracensis autem studiosissimi defensores, non illam affectus naturalis explicationem admittunt: ergo admittant necesse est spei theologicae move nintis excidium illud , quod di nos criminamur, & ipse
Cameracensis improbat: non ut leve quoddam facinia. ran. nus, sed ut impietatem , quam a nobis imputari sibi di . omni s Paginis queritur .' 8. Mira ergo libri sors , quem defensores ejus ea tantum ratione a se propugnari posse putant, quam ipse auctor una nobiscum rejicit ut impiam. 9. At enim, inquiunt egregii defensores , nos spem non omnino tollimus, sed etiam in ipso amore puro virtute contineri , eoque suppleri' dicimus. Triste perfugium : eum Paulus fidem ac spem , re ipsa, non tantum virtute manere ac distingui pronuntiari. Verit, 'cunc' autem, toto scilicet hujus vitae decu m' su, atque adeo in persectis quoque, manent tria bAEc ,
enucleate , distincte , & per proprios actus , fides ,
spes, earitas: mrior autem borum, noo sola sed major , est caritas: has animans , regens , sibique conjungens, & ad sese referens, non autem consu mens , aut eorum actus premens.
Io. Nec aliter Mala vallus , Molinosus , Guyonia , spem illaesam praedicabant, quam quod puro amor. Illo uniformi ac permanente , virtute contineri , il- f. iii . loque adeo suppleri memorabant: quos nos alibi reis 3 , p. τοι, prehendimus, nec ipse Cameracensis excusat , dc in
264쪽
ipsis Issiacensibus articulis, fidei ac spei, aliarumque dynvirtutum actus cum caritate conjunctos, sed tamen distinctos explicitosque subscripsimus. Qui ergo CA meracensi hanc excusationem subministrant , Mala vallum , Molinosum , Guyoniam , infausta & damnata nomina, reducunt in ecclesiam. II. Alia argumentatior ille actus spem supplens& virtute eminenterque continens, vel est actus caritatis, vel actus caritatis major: est enim ea vir tus caritas, quae omnibus aliis virtutibus major est δea autem major esse nulla memoratur. Quin illa di- xv. lectio qua negat Dominus ullam esse majorem, non 'i' est aliud quam caritas . Ex eo autem quod omnibus virtutibus major sit, non sequἱtur ut suppleat reliquas , sed ut eas adjungat sibi, eis emineat ,. eas regat. Ergo supplementum illud spei fictilium est.22. Si potest spes ejus ve actus caritate suppleri smaxime ex eo quod dicat apostolus, caritas omnia
sperat. Atqui eadem ratione dicit, caritas omnia scor xiii credit: ergo tam fides quam spes caritate suppleri posset, quod nemo dixerit. 13. Sane haud magis licet supplere spem quam fidem ; fidem autem alio actu perfici, verum est: suppleri autem, falsum: nec minus impossibile est sine spe quam sine fide placere Deo, quod ait apo' Η.b. M. μstolus: cum eidem apostolo fides sit sperandarum
substantia rerum, argumentum non apparenIium. Ergo sine spe, ejusque expressis actibus, aeque ac
sine fide ejusque actibus, anima fidelis esse non
. Tum ea earitas, quae ex apostolo emnia cre.
265쪽
omuia sperat , -ηia sustiner, non est alia ea. ritas, quam ea quae est justis omnibus communis: si ergo ex eo loco concludi posset , spem ut caritate eontentam ab ea quoque suppleri , id ad omnes status vitae christianae pertineret: nec tantum illum puri amoris statum qui sanctissim s quibusdam Inaee essus esse fingitur. Non autem Id pei tinet ad omnemustae christianae statum: alioquin ubique tam spei qu1m fidei eliderentur actus, quod est absurdissimum
II. En quam portentosam, &a scripturis alienam theologiam cogantur inducere, qui tuendum aut ex e sandum Camera censem Suscipiunt.16. His igitur explosis , alii defensores prodeunt, qaorum hare excusatio, sive responsio e Sh: nos quidem confitemur optandum , ut nunquam extitisset ac prodisset liber tot aequivocationibus scatens: cael rum posteaquam prodiit, nulla censura est dignus ,
qui scilieet ubi occurrerit aliqua prava propositio , alibi confestim aliam contradictoriam statuit r ita ut nullus sens Is perspicuus ex libro eliquari possit rquare prudentiali , ut loquuntur , censura , non autem juridica assici potest. I7. Haec excusatio Iibrox fere omnes haereticosaeque a juridica censura liberaret. Ut enim omittam censuras non prudentiales illas, sed jurisdicti σnales, easque gravi simas, periculosum in fide, inducens in haeresim, aliasque ejusmodi, quas libro aequus omnis , licet benignissimus , interpres inussisset :quis Pelagio , eorumque asseclis non etiam' ab haereis si pepereisset, si eorum, & asseclarum propositiones
266쪽
contradictorias attendisset Uide de homousis, de
theoloco , Semiarianorum ac Nestorianorum technas tui de Severianorum , Semi eutye hianorum de duabus naturis; vide Mono the litarum de duabus voluntatibus pugnantia deliria : vide apud Prosperum carmine de ingratis, immo etiam apud Augustinum, quibus artibus Pelagius Iubricus anguis elapsus, ac viΣ unquam satis manibus comprehensus & constrictus evaderet . Audenter dixero : nullus error , nulla haeresis plane condemnabitur, si ex repugnantibus eorum duces liberentur , quibus eos magis gravari oportebat.18. Ipse Molinosus quanta arte serpitὶ ipse Mala vallus , ipsa Guyonia vix erroris, aut haeresis deprehendi possint , si repugnantiae pro excusationibush, beantur. Vide quae eam in rem diximus in opere de Statibus orationis, lib. I. n. 28. & X. n. I.
19. Ergo ut errantibus in fide omne praecluderetur effugium, ea semper regula viguit, ut quod e set per se haereticum notaretur, insuper habitis ex cusationibus , contradictionibus , tergiversationibus: si qua ambiguitas, si qui nodi inter se ita impli eati occurrerent, ut xx his eliquatus sensus vIx expediri Posset, non propterea dimitterentur intacti ; sed an.
cipiti illo gladio, quod est verbum Dei, ab ore
Christi prodeunte potius secarenture atque etiam inter censuras errantium memoraretur illud a S. Leo Eνυν. adne XI. prolatum D ut quisquis erraverit, idem sui z. ...'
ipsius impugnator extiterit. ao. Eat ergo necesse est condemnatus liber, quo Viia. Erata duee bonae mentes in tenui & ambiguo veri falsique sutra ιIt. iserimine nimis laborarent: quo proinde non modo
267쪽
268 QUIETIS MUs muliereularum , sed etiam quatum vis imbecillio tuissanimarum, interdum & firmiorum capita laederentur Ianimi fatiscerent, aut in nubes avolarent, aut quod est pessimum, novae persectionis, atque exquisitissimae sanctitatis specie in occultam superbiam agerentur.
2I. Neque tamen vcrum est, inesse libro omnimodam & inextricabilem contradicti ovem, ac semper occurrere propositiones alias aliis oppositas, sive collisas. Ecce enim illa propositio de Christi perturbatione in voluntaria , nihil apud aucto iem habet excusationis: quin ipse eam plane abnegavit, aliique imputatam voluit: quam tamen defensores ejus ipso quoque invito, tueri memorantur. Nec pudet suasisse auctori, ut manifestum errorem , etiam ejuratum & abjectum, resorberet, ut secit, dc nos de.
eta. Quid illa propositio perperam Augustino imputata λ Omne quod non provenit ex principio cari
tatis , ex cupiditate provenit ea, quae omnium vitiorum est radiae. Quam propositionem ipse non aliter excusat auctor , quam attrituta etiam Augustino ea caritate, quae sit naturalis, non virtus theologica eatque ea cupiditate vitiorum radice quae sit innocua: cujusmodi excusationes si valent, jam apud quosvis auctores etiam sallacissimos nihil erit inexpiabile . 23. Nec minus insolens est illa propositio de sacrilego amore sui, qui tamen ad justitiam, & ad conversionem, Invita omni theologia, iterum ac tertio , correctione nulla, piae parare dicatur.
a . Atqui hare imperitius, inquies, sive maη Is
268쪽
RBDI VIVUS. 269 incautius quam fallatius dixit λ pessime: neque enirn de rebus maximis, ac reconditissimis tantamon fiden. tia dicere debuit, qui non a theologia satis amplum sibi praesidium compara Sset.
multa apud auctorem quae inter se pugnent, tantum abest ut omnia ejusmodi sint, ut contra certum sit, ipsam doctrinae summam falsis, sed sibi consentaneis constare decretis sive principiis. Deducturus enim animas ad illam purgationem, qua salutem ipsam Perfecto & absoluto sacrificio devoverent, in eoque sacrifieio persectionem christianam collocarent: jam inde ab initio ei purgationi, quam summam esse voluit, comparavit viam , I fiducto amore illo cujus in eo esset puritas , ut vel esset penitus exspers, uel saltem ab omni spe independens, nullo spei, nullo mercedis aeternae, nullo ipsIus Dei potiundi motivo cxcitaretur: ex quo sit consequens salutis
ut est salus indifferent Ia ; nulla tanti beneficii ad amorem inflammandum h4bita ratione. Hinc etiam profluit suae reprobationis eonvictio invincibilis, & e ς. illa casul impossibiris ad salutem devovendam in realem is actualem ipsi animae perfectae visa is approbata conversio et quae si auctor obtinuerit, nihiIjam prohibebit, quominus in desperationem eam, quae summi, & absoluti sacrificii loco habeatur, prona
26. Neque vero obstabit Illud, quod illa convIctio Max. p. si apparens, non ἰηtima vocitetur: hoc enim ipsum est quo Molinosis mi ratio constat, quod desperatio si-iuul & invicta sit, nec tamen intima, sed tantum ap- Parens :
269쪽
leto QUIETIs M Us parens: eodemque ritu ipsa insidet Itas de quaecunquierimina otque sagitia , vero, licet actu perpetrata , tantum apparentia sint, internamque virtutem relin.
quant Incolumem . 1 1. Neque hujus rei omittitur radix, nempe generale desiderium non modo cognitarum , verum etiam omnium latentium Voluntatum Dei; quibus ipsa praedestinationis, ac reprobationis decreta cum sint omnium occultissima continentur : In quo ipse praesul, & Guyoniae gratifieatur, & totum Molino sismum suis principiis aptum & connexum struit. 28. De qua re dubitatio nulla superesse jam potest , posteaquam edita rerum relatione ex ipsius gestis, scriptisque contexta, exque ipsis litetis eius manu exaratis a nobis luce meridiana clarius demonstratum est, totam hane causam, quae eanto ambitu agitatur, inde esse profectam , quod a Guyonia sua tuenda abstinere nolens, ab amicis & coepiscopis discedere, & o Ia perturbare malust, quam ut ami- eam intimam , atque ex ipsa spiritualis vitae ratione
conjunctissimam, suo praesidio destitutam re Iinqueret. zy. Quo etiam coactus est, ct Molinoso Guyoniae coniuncto parcere, dc a salsorum spiritualium censu damnatum ejus nomen eradere , & cum quietistis eam inire societatem, quam Nincipiorum ac dogmatum declarat. o. Haec tamen principIa, ne se Ipsa proderene, quibusdam involucris oceultari oportuit unde multis In Iocis male consarcinata, imo vero dissuta , atque disrupta apparet oratio; sparsaque ambigua quae vim apertioribus tollere videantur: quae si excusationisint
270쪽
οἰnt, librumque a censura immunem praebeant, jam ad Illum occulta quietistarum factio quasi dato signo ita tenter confluet, aut inter vera, falsaque pendebit animus, totaque ecclesia fluctuabit.
tiis abhorreat, quarum principia ac landamenta posuit : neque pio hibere quisquam potest, quin libro innocuo viso, & in auctoritatem recepto, ejus legitimae, ac verae consecutiones ab invitis quoque extorqueantur: cum praesertim non desint ipsἰs principiis Congruae voces: nempe docilitates , humiliationes quaevis, libertatis privationes, obsessiones etiam, ae 'possessiones ad vitam interiorem pertinentes: tentariones quoqud novi generis, quibus cedere sit anum salubre remedium : spretis mortificationibus tanquam n M. r. .
bus: quibus congruat ad omnes praxes a directore ,, 'imperatas flexibilis animus e insuper habitis anteactis experimentis, lectionibus, consiliis, is consultati,nibus e nihil ut sit proclivius, quam pessimas diligendi artes, omnemque Molino si paraturam red cere; excusare saltem, & istactam relinquere. 32. De contemplatione, aliisque consectaneis in promtu est dicere ; sed his supersedeo, ne totum hoc opus ab ipsa praefatione contexere velle videar.33. His autem opponimus a scripturis traditam, ac patrum vestigiis tritam credendi, sperandi, diligendique semitam ac sermam: nempe ut diligamus dominum existentem illum atque viventem, sed e - Dαρ. VI.men Deum nostrum: in se quidem excellentem, sed interim se nobis commodantem, conglutinatum nobis s