장음표시 사용
311쪽
31 S RU I E et I s M u s . . S .. E C T I . Ο P, P. Aliae propositiones ad eumdem finem spectantes ex articulis libri D. Cameraeensis.
Ex artIevIo secundo demonstratur separari virtutem mov/ndi, sivi excitandi, ab aeterna salute. . Uigesima sexta propositio.
prii mixtione , non excitatur sui eommodi motivo tid autem est a commodo suo, quo etiam salus aeter. na continetur, arcere excitandi, sive movendi vim . Unde pergit: non viat beatitudinem , nisi quia scitis Deum eam velis, is viale ut velimu 3, ad ejus gloriam: quo essicitur, ut nostra beatitudo, a Iusque per sese suaque insita bonitate iam nos nullatenus moveat. Firmat ex sequentibus: si per casum, quiropter promissa mere gratuita est impossibilis , veIrat Deus ad nibitam redigera animas Justas in ictu mortis eorporalis , vel eas privare visione sui, aureas tenere aeternaliter in tentationibus, miseriisquo badas vitae, ut supponit Augustinus, aut. eis procia a se imponero sempiternas inferni poenas, ut sanctus bosostomus post sanctum Gementem Aramandrinum supponit, aσimae hujus status , puxi amoris, non ama rant Deum, nequo servirent Deo minus Idelitre.
312쪽
Vigesima- septima Fropositio. 2. Qua non possunt separari ex parte ob stitvi. x . nempe beatitudo a Deo amato tum finali perseverantia , respectu motivorum , realissims ' separari possaret. Vigesima octava Propositio.
3. Subdit: non potest Deus non esia beatitudo finiridatis animae: sed Uu eum potest amars amors tam
gratuito , desinteressἡ ut nee intuitus Dei beatLMi quidquam augeat amorem Dei in te considerati
nulla cogitatione sui: ae tantumdem amaret si numquam futurus esset beatitudo sua. Tres postremae Supia ram propositiones, quia coincidunt cum 23. 24. 2j. eadem : censura dignae sunt. Horum error est in γω magis inempe quod auctor asserat: animas persectas non
magis amare , sive non magis incendi ad amandum , Deo que ex amore serviendum, ex quo via Dei etiam visi, ae beatifici intuitu: quod in nullo sanctorum, quos auctor allegat , invenitur. Ergo concedimus quidquid Deus sive per possibile, sive per impossibile nobis imponat, eum amandum, ei amore se viendum esse : ut autem nullo Dei etiam visi bene. ficio magis magisque anima etiam perfectissima se . se ad inflammandum, sive ad firmandum amorem
cohortetur, & nullus sanctorum dixit, & est erroneum ex antecedentitus, ct ex concilio Tridentino a ,,o reprobatum expresso decreto , quod supra retulimus prop. 23.
313쪽
Ex bis solutio Deorum Patrum et Sanctorum securitas γ his couruunt Sebuastiri. n. mo. D.; T. Locus Augustini pro exemplo sit: postea quam enim statuit spe paci si aeternae adversus vitia certandum. , subdit: sed si, quod absit, lilius tanti boni pacis aeternar spes nulla esset, malis debuimus in bussus conflictationis moles/ia remanere, quam vitiis in nos dominat7onem non eis resistendo permittere. Vides Augustinum docere, vitio quidem repti gnari oportere , etiam si pugna sanctae earitatis cum uitiosa cupiditate foret perpetqa i non autem negare, earitatem hinc magis incitari ad pugnam, si spes, sempiternae pacis affulgeat . .' .. .
. Clemens autem Alexandrinus docet, si saIus,& caritas separari possent, anteponi oportere caritatem: non vero docet eam majorem, aut firmiorem non futuram, si salutis aetexnae, hoe est Dei habendi, dc possidendi, intuitu accendatur: quod esset er .
.nom. is Θ 3. Chrysostomus vero docet quidem, si fieri posset Paulum a Christo libenter anathema futurum pro Sas . iis lute Iudaeorum: hoc securus dicebat prae desideris is . . ,. au. Christis tanto scilicet ejus cupidior, quanto ut glo- 'i' . riam suam in Christo, ita amorem augeri per hoc quoque anathema sentiebat. ι '
314쪽
RADI VIVUS. 3I s uturum . Quorsum ista λ non enim sanctus martye propterea ab amore motivum spei separat, aut inutile praedicat ad accendendum amorem, eum subdat; Securus sum de Deo Cbristo , is Domino meo: qua uia.
voce declarat se promissorum fide ad martyrium,hoa est, ad eam caritatem, qua, ipso Domino teste, nulla potest esse major , excitari. s. En ubique apud sanctos illa securitas, quam saepe inculcavimus. En Aser Victorianus ejusdem securitatis a s. Augustino Africae speciali doctore ex. Seh. t ut plicatae memor : de qua. securitate vide id quod ali. t. zchi monuimus . . , m6. Ejusdem securitatis testis CasSianus de Pauli cin. . eapianathemate; securus optat interire pro Christo: en illa securitas, quae promissis nixa, & excitata se ad exhibendam Christo perfectissimam caritatem adhor
r. Ut addamus & scholasticos, eosque antiquissImos: seotum audivimus post circumscriptam ab OUs- S.,. ἔaioricto primario caritatis, commoditatem ad amantem , Iis' tirone tamen cetera motiva sive incitamenta ad exci f tandam caritatem minus valere viderentur, induxis.
se secundarias objectivas rationes amantis, reda- , mantis, ae beatifici Dei, in quantum est bonum com . municativum sui nobis , ex. specialis amabilitatis in. uitu allicientes ad amandum . . Videantur hanc in rem Ioci a D. Carnotensi allati: Durandi admittentis respectum etiam ad bom Leit. νuae. na temporalia tamquam adpiniculativum ad carita. VI tem : in quantum Omnd bonum addito alio bono red. i i'
citur eri Wibilius: iterum; in amicitia civili potest
315쪽
haberi νespectus ad dilectiones,'utilitates quae ex amicitia consequuntur, dummodo non babeatur ad D s. eas νεspectus principaIiter: Gabri elis : multae sunt rationas diligendi: prima, is perfecthsima, bonitasDἐi Denique, secundum quod plures, veI potiores rationes communicabilitatis concurrunt in uno diligibili , secundum boe magis diligendum affectivo:dtii. Majoris: IDet Deus secundum bonitatem intrinsecam sit ratἱο ofectiva caritatis, esss creativum, nos creasse, is redemisse , im glorificare , sunt causae auectivae minus principales ad boc,
Deum diligamus ece. quae Scoto concinunt. ,.,, 9. Ipse Carnotensis, unus omnium prosessus, vel λ 37 maxime se suisse, & esse communioris in schola Sententiae defensorem circa motiva specificativa caritatis & speir tamen eum ceteris theologis addit, Ibid. p. s. motiva particularia virtutum esse excitativa parῖκι. iis tui. amoris. Cui rei comprobandae proseri s. Thomae lo. '. .. eos a nobis etiam alibi memoratos.
ro. Huic adjunximus & s. gona venturam, Ac e re-eentioribus Suarem : ex mysticis quoque Rus brokium& Harphium .' ut schola omnis, omnes mystici In eam sententiam uno ore consenserint; ac si qui a communi omnibus sententia, verbo magis quam re nonnihil declinasse videantur, ad eam benigna interpretatione revocentur. II. Est en Im evangelicum, & ex Ipso earitatis
prareepto ductum illud , diliges Dominum Dilum tuum: & Istud : hoe De is Ῥiora r dc hoc: ut bene
sit tibi: nihilque est absurdius, quam a caritatis moxi is arcere, quae ipso mandato caritatis continentur.
316쪽
Idem probatur ἐν art. 3. Vigesima nona Proposiςio, r. Relinquendae sunt animae in exercitio amoris p u. adhuc mixti commodo proprio, quamdiu attractus fratiae ibi relinquit eas, Trigesima Propositio. ' .
a. Sequitur: haec motiva rsverνnda Inut . uia. Trigesima prima propositio. 3. Pergit: diffusa sunt ea motiva omniaut scriptuνae libris r pratiosissimis quibusqus traditionis. monumentis: is omnibus ecclesiae preeibus. Trigesima-seeunda Propositro. 4. Postea r utendum est bis motivis ad compri- IN. mendas cupiditates les passions ad firmandas vi tutes omnes: ad abstrahendas animas ab omnibus
vitae praesentis iuecebris sive objectis .
s. Ex his demonstratio e motiva reverenda commodi proprii: motiva commodi proprii tota scriptu, TR , traditione, precibus e eclesiasticis lasa; motiva adhibenda ad comprimendas anima perturbationes, ad virtutes exercendas, ad conculcandum praesens saeculum I nihil sunt aliud quam IpM motiva spei christi apae ex divinis promissionibus ubique inculea
317쪽
3i QUIA TISMUsta, quae a nullo statu nisi ex errore manifesto e que gravissimo, tolli possunt; atqui ea motiva , qualia hie adducta sunt in perfectionis statu, ab auctore tolluntur: sex pro p. 29. ergo ii Ie perfectio- uis status, qualis ab auctore fingitur, erroneus est. 6. Haec autem tam reverenda , tam ubique incultata motiva ad affectus naturales trahere , ni l est aliud cuam toti orbi illudere, ac patribus, ecclesiastieis precitas, ipsique seripturae vim apertam inferre ar. Quin auctor id excusationis loco afferens, contra seipsum pugnat. Λrticulo enim tertio salso inter falsa ponit istud: perfectis animabus detrabere oportet desiderium ea lestis patriae, ac recidere m tisa interessata spei. Ergo pro vero est, conservanda motiva spei : quibus, inquit, eversis, contemtui sunt fundamenta Justitiae christianae. Ergo motiva illa interessata spei, justitiae christianae fundamenta sunt: atque adeo non naturalia, sed supernaturalia equo uno dicto affectus naturalis explicatio plane tollitur
uem ransituν ex articulo quarto.
Trigesima tertia propositio ..pu. r. sanctus Franciscus Salesius, qui exeludit tam. formaIiter omns motivum interessatum ab omnibuε virtutibus perfectarum animarum, vestigiis in rer
318쪽
a B D I v I U S. 319 Trigesima quarta Fropositio. a. bis ergo quaerenda spes est, per motivum reta. 4 . interessatum exercita. ua voce motibi scilicet interessati intelligitur motivum Dei, ut est nobis bonus: unde subdit: ob ectum formale spei est bonitas uia. Dei, ut est nobis bona: quod objectum non potest non esse motivum. Ergo error auctoris est, quod illud objectum divinae bonitatis, ut est nobis bona, iam movere cesset; cesset esse motivum , ut etiam sequentia declarabunt. 3. Neque hic recurrendum est ad affectum naturalem, qui pro motivo. interessato habeatur, cum ab eodem auctore scapitis antecedentis i. 7. moti . a interessata spei sint supernatura Ita, quippe quae fundamenta sint justitiae christianae.
Trigesima-quinta Propositio . . 4. Una superest difficultas, quomodo anima ad I M. p. mplenum ab interesse absoluta desinteressEe possit oelia Deam , ut est suum bonum , quae dissicultas ita expeditur: vult Deus ut velim Detim, quatenus est meum bonum , mea felicitas , mea merces : eum Sora formaliter sub hac praecisione, sed non eum volo eo motivo praeciso quod sit meum bonum . Subdit: obvectum , motivam differunt; ofectum est meum
commodum: sed motivum non est inter IIMum,
quando quidem nihil aliud spectat quam Dφi bene- .
placitum. Id autem aperte est tollere motivum spei, quod est ipsum commodum salutis aeterrae, nec aliud molixum relinquere persedis animabus, quam ipsius
319쪽
axo e UIR TISMUS Qearitatis: quod est verbo tenus retinere spem , de objectum ejus; re autem, vim ejux omnem to II ere . . Unde Trigesima-sexta Propositio. Md. ν. o. s. Id volo quod est revera meum maximum eam. modum , interest is ut tale est a me agnitum , absqua eo quod motivum ipsum commodi studiosum interes ad id me determinet: quo aperte negatur ipsius maximi commodi, id etsi I palus salutis aeternae rationem valere quidquam, ut ad agendum animus impellatur: ex quo ulterius indueitur IIIa separatio , qua ab objecto Spei, quod est commodum, vis movendi, sive excitandi separetur: quod iterum atque iterum nihil est aliud , quam ipsam spei rationem , verbis licet de sensam , revera extinguere a m
. i s. Francisco Salesia . νυ. is,is. 3. Haec Rutem ut radicitus amputento , ct ad usque veritas elueeseat, repetenda diserimina 3ν. resignationis, dc indifferentiae a s. Franei seo Salesio mutuita, quibus totus liber nititur. Sit ergo auctoris
Trigesima. septima Propositio.. Man. au. 2. Duo ἔπη tatus Iuuarum animarum. Primus '' saxctae resignationis, in quo anima vult aut velut
multa sibi ex motivo sui proprii eommodi: son .
320쪽
n a D I v I U U S. 32 et propre interest itaque a s. Francisco Salesio babere adhue dieitur desideria propria interes sata, sed submissa voruritati Dei, quam suis eo modis soninterest anteponite aIter status es sanctae indiferantiae , in quo statu anima nihiI aevit ex motietaitii proprii commodi par te moris de son propre interest : neque habet submittenda dorderia interessata , quia nullum babet a rius desiderium inteis ressatum , sive commodi studiosum.
Trigesima octava Propositio . s. Sequitur: restant in anima proclivitates des nid. inclinations ac repunantiae involuntariae, quas su mittit: sed nulla babet desideria motantaria, is de. 'Iiberata propter suum commodum , nisi in iis casLhus , ubi non cooperatur fidelitιν toti suae gratiae. Trigesima nona Propositio, 4. Pergit: anima indifferens eum suam implet
gratἰam nihil vult, nisi propter Deum solum, quomodo Deus ut id veIit incit per suum attractumas. Hae propositiones duobus modis considerandae sunt: primum in se ipsis; secundo per respectum ad
B. Salesium ex quo reseruntur, . , 6. In se consideratas erroneae sunt, cum ex his
constet, animas Indisserentes, sive perfectas nihil jam ' deliberate velle sibi , sive ad suum commodum . Ergo excludunt omnem voluntatem deliberatam , qua volunt aliquid sibi, sive aὸ commodum illud. Λtqui spes est voluntas deliberata, qua anima vuIt aliquid Bou. Conti suist. ec. T. III. X sibi