장음표시 사용
331쪽
atalibus interioribus , postquam anima pervenit ad Deum: eo quod banc statum eadem anima transi lir snec manet Christus cum facta est unio essentiae' ad essentiam. 4 L . ' - ω . ων. iusti, γ' in Rutem repetenda duximus ex Instructiori an V. 'et nostra super statibus orationis toto libro secundo, ae θεε . nu. maxime locis ad latus allegatis.
ν. ιε. ere. 8. Hinc inter θῖ. propositiones Molinosi invenitur
Ista a I. quae sic habet: In oratu ne opus est manere
in fida obscura, θ' universiai, eum quiete is obIivio. ns ecuscumque cogitationis particularis, styx disti ructionis attributorum Dei, ae Trinitatis: est qua, i Iarti f. ias. i. inducitur jam a nobis indicata propositio 3 s. de nocieliciendis amoris actibus erga sanctam virginem , e . sanctos , O' humanitatem christi, qura cum ista sensibilia sint ofecta, taris est amor eua UM. 9. Haec ergo infanda de Christo , divinisque pe sonis, immo etiam de singulis attributis a sum m contemplatione submotis, P. Cameracensis in Guyo niae gratiam eo loranda suscepit his propositionibus .
D. cameraeensis propositiones eirea contemptationem. Quadragesima. octava Propositis. Δ, Contemplatio pura is directa negativa est, in ,. in '' quod voLII id non se ore et uIIa semibili ima. gine , tu uua idea distincta οὐ nominabili , ut Ioquitur Diossius: boc est, nulla idea Iranit ta, , partimiari uirea divinitatem.
332쪽
R E D I v I v V s. Quadragesima nona Propositio. 2. Pergit: contemplatio supergreditur omne sensἰ- M a T. bile ore distinctum: id est omne comprehensum, Iimitatum, ut uni haereat pure inteluctuaIi , O' abstra. Hae .idere entis, quod est Ulimitatum, nec restrictum. Has ergo propositiones D. Cameracensis cum illis Molinosi , Malavalli , & Guyoniae componamus ge minae apparebunt . Hoc enim innominabile , hoe abstractum, hoc illimitatum, nec omnino restrictum, quod D. Cameracensi unum est , Soluntarium quidem, directae & purae contemplationis objectum , nihil est aliud quam illud universale, confusum, e
obscurum, quod nullam notionem, nullam cogitationem distinctam admittit: quo item uno secundum eosdem auctores pura contemplatio continetur: ergo
ab illis auctoribus Cameracensis nihil differt.
3. Neque obstat, quod illa contemplatio directa, dc pura , negativa appelletur: addit enim auctor, eam haud minus esse positivam, realem . MI.4. Neque etiam obstat, quod haec omnia, scilicet, ni. . attributa divina, divinae personae, ipsa Christi huma- τε δ nitas etiam distincte visa, in contempl4tionem admittantur . Remanet enim restrictio , ut admittantur quidem, sed non voluntarie, non sponte, non ultroneo actu; ergo per sese excluduntur quod unum quietismo sussieit. Unde sequitur v Quinquagesima CPropositio.
s. Etsi actus directa, immediuta tendentes ad uta. a s. Deum solum, ex parte objecti in rigore pbiIosophi. ' '
333쪽
eo, sιnt mrfectiores: sunt tamen aequa perfectἱ , hoe est aequs puri , α que . meritorii ex paris principii , quando babent pro ofectis, ofecta quae Daur offert
quibus anima nou sf Oeevae nisἱ impressione gratia . En , ut attributa ut personae divinae , u ipsa Christi humanitas sint obiecta aeque persecta , aeque meritoria , debent a Deo off/rri s non his per sese , non voluntarist, ut dictum est pro p. 48. nec nisi impressione gratiae anima occupatur impressione autem gratiae singularis. Communis enim gratia yetiam objecto illi abstracto, illimitato, in nominabiliaeque est necessaria: objectum in nominabile seque a . Deo offertur: ergo hoe erit Eiserimen inter illus in- nominabile, dc haec distincte nota inempe attributa , personas, humanitatem Christi quod illud per sese Voluntarie , ac spontaneo actu sit contempIationis objectum: haec autem non per se, non voluntarie,' sed si offerantur; idque impressione gratiar singularis , nee ullo alio mossor quod est erroneum, dc personis, , , divi Di , ipsique Cbsisto contume Iiosum. 1, 4 ον 6. Huc accedit alibi suse a nobis explicita , con- ,et tinui , confusi , & universalis actu p ratio, auctore', ,.. h. Falconio , Moy noso. ac Mala vallo sequacibus; Guyo nia denique pedisse qua , per illum conversionis, dcconsensionis actum, qui semel active editus , continuus oportea & it evocabilis. juxtk aequoe irre iterabilis
canν. 7. Hinc exulant explicitae fideI actus , postulatio-
/nan sur ira ne S x gratiarum actiones: nec nisi impellente Deo
Iἱυ. t. n. u. per ιnstinclum, re Inspirationem, non communem iI-
- lum, qua omnes justi pollent, sed singularem & extraor-
334쪽
R E U I v I v s .dinariam profluunt e unde anima per se se his omnibus earet, nulloque conatu se ad hos actus provocat, nec suas exerit vires.
g. Aliud discrimes pariter qui et Isticum, & erroneum: quod illud abstractum, & in nominabile anima contemplatrix sponte quaerat, ipsa rei bonitate illecta : ad alia autem objecta, hoc est ad attributa particuIaria, sive absoluta, sive re Iativa, dc ad ipsum Christum , nulla rei bonitas invitare possit et quod Item est erroneum, divinisque attributis, ac personis, Christoque ipsi derogans.
' AInae propositiones bis connexae, consectaneae.
et. Si an Ima contemplatrix divinis attributis divinisque personis, ipsoque adeo Christo non occupatur.oluntarie, nec nisi id agente Deo per occuItam, &singuIarem, atque extraordinariam Impressionem, prosecto consequens est, ut a vera, puraque contemplatio ne haec omnia saepe arceantur, ipsaque anima his destituta maneat. Iam ergo quaerendum est, utrum hanc consequentiam auctor admittat. Admittit autem
his verbis: Quinquagesima-prima Propositio. 2. Animae contemρIatritas duobus diversis temporibus privantur visu distincto, ae sensibili, ae reflexocbrIsti et sed numquam privantur in perpetuum essus visu simplice ac distiηcta. ' . : si
335쪽
336 Q U I E T I s Μ V saxinquagesima-secunda Fropositio. 3. Pergite in fervors nascente contemplationis, ἐI- Iud exercitium est imperfectissimum, nihilque repraesentat nisi confuso modo. Quinquσgesima-tertia Propositis. . cenima velut absorpta gustu sensibili ad recollectio m , nondum potest visis distinctis occupari eam quippe debilem distraherent is rescerent in ratiocinium meditationis, unde mix egressa est a
uinquagesima-quarta Propositio . Θ
s. Hae impotentia videndi distincte Christum non est perfectio, sed e contra imperfectio bujus exercitii, quia tune sensibilius est quam purius. quinquagesima quinta Propositio. 6. Secundo, anima visum amittit Christi in tiDimis probationibus , quia tunc Deus ausot ab anima possessionem , O cognitionem reflexam omnis boni inexistentis, ut eam ab omui proprio commodo purget.
Quinquagesima sexta Tropositio. 7. Extra hos status, Mima excelsissima quamvis, in actu contemplationis potest occupari Christo praesen
ouinquagssima septima Propositio. s. Et in intervallis , ubi 'pura contemptatio eese sat , anima adhuc est oecupata Christo: per fidem praesente scilicet, ut supra 36. prop. s. Ex
336쪽
s. Ex his tres errores exurgunt: I. quod ab aucto- Te quaerantur status duo, quibus Christus fide praesens
absit. Io. 2. Error: quod idem Christus inveniatur in contemplatione pura sed ea conditione tantum, ut non voluntarie, ac per se, quemadmodum illa indistineta, is innominabilis ratio entis, sed tantum offerente Deo, nec nisi impressione gratiae singularis, is extraordinariae , ut est dictum supra ad prop. 48. 49. So. . II. 3. Error: quod Christus per se, i, voluntaria quidem ex dictis propositionibus, inveniatur in intervallis ubi pura cessat eontemplatio ; quasi indignus esset Christus qui in ipsa pura oratione fide praesens .esset. 12. Haec autem nemo mysticorum, nemo spiritua-
IIum , nemo theologorum dixit; nemo distinxit duos iillos status a quibus Christum abesse oporteret: nemo aut probationum etiam extremarum, aut init orum tempus fixit, aut figere potuit, nec nisi a Dei volun- tate suspendit. Quare haec omnia perperam, & teme- Te, nec nisi in gratiam Guyoniae, & quietistarum inducta sunt. I 3. Cetera In eam rem accurate tradit tractatus inscriptus Ustici in tuto I. p. art. 3. toto , ubi de de Christi humanitate sun datissima veritas , Beatae quoque Theresiae, ac Ioannis de cruce auctoritate ,
I . Quod auctor videtur prohibere tantum reflexos,& sensibiles actus ei rea Christum: de sensibilibus cum Molinoso facit in Bulla selicis memoriae Inno. 'Bοιι. Cont. Quiet. ee. Τ. III. Y cen-
337쪽
UIETIS MUSceentii XI. prop. 33. ut est supra dictum. Absonum quoque prohiberi de Christo reflexos actus, qui sunt per se optimi. Denique hic agitur de fide, quae prae in sentem praestat Christum fidem autem arceri a quovis christianae vitae statu , nihil est aliud quam a z. cere ipsum Christum, qui, teste Paulo, non nisi
'Π' per fidem in cordibus nostris habitat. Quare ista
omnia gratis, ac nullo Scriptura num testimonio, nullo auctore conficta , uni Guyoniae utilia , procul e liminanda a christi aisorum mentibus , dc auribus. 13. Haec igitur a me alibi fusius explicata auctor variis In locis confutare nititur: sed procu I am j '' ludii ,b intento nostro, multisque paginis frustra ira i respondendo consumtis, objectiones nostras nequid ia dem attigisse deprehenditur: neque ullo modo purgavo . . ad se. . illud Voluntarium , ac per se rationi in nominabili en-M .. iis dumtaxat attributum; cum cetera impressiona μ ν δ simulari offerri a Deo, non a nobis ultro eligi oporteat. Non etiam ulla ratione ex pomendum' suscepit illud , fida praesentem esse , quod ipsi Christo de ne gat, uti praedictum est: unde errores ipsi imputatos
stare , nec purgatos esse constat .
16. His addatur auctoris de actu universali
Quinquagesima octava Fropositio. II. Contemplatio consistit ἱn actibus tam sI ILcibus , tam plueidis, tam uniformibus, sive aequabilibus , tam nullo succussu, nullo conspicuo discrimina, ut nibit insigne babeant nihil observabile , unda ab anima ab invitem Eiscerni possint. Rursus : est
contexsus actuum fidei , is amoris tam rimplicium ,
338쪽
tam Grectorum, tam placidorum , tam uniformium tit non nisi unum actum, aut potius nullum actans facere videantur. Postea di bino alii, ut L Franeia Assisinas, dixerunt, nullos a se actus fieri posse alii, ut Gregorius Lopeetius, toto vitae decursu noti niti unum, On perpetuum actum fieri. Alibi: anI- m. mu , nou nisι unum motum sentit, eum scilicet qui ipsi impressas est: denique : tam placidi sunt; tam p. 3s7. uniformes actus, ut distincti licet , unus idemque
actus esse videantur. 18. His verbis nihil agit auctor, quam ut quietistarum continuitati, eidem sequi pollentem uniformitatem substituat e eam scilicet quae nullam actibus, nullam postulationibus , nullam gratiarum actioni , nullam explicitae de divinis attributis particularibus, sive absolutis, s Ive relativis, aut de Christo, fidei lationem relinquat, qua discriminentur actus: eorumve distinctio, aut etiam qualiscumque interruptio perspe- Ela esse possit. Nullus denique remanet conatus ani, mi diversos actus, a Deo Iicet imperatos, exercentis : quas quidem nihil aliud quam aliis verbis se sam quietem, continuitatemque referunt.
CAPUT IV. Sextu error de directis, is reflexis actibus.
i. Actus res exos quietistis exosos esse, facile nu. - tia demonstravimus allatis Iocis : MoIsnosi quidem di- Centis, relinquendos omnes actus animi reflectentis r quippe qui Wrum tam/n, is progressum animae ad Giatae ἔ- perfectionem probibeant: itaque ambulandum sine τι- .s
339쪽
3 o QUIETIs Mus n. .. s. flexione in seipsum, aut in divinas perfectiones: Guyon. n ae vero saepe admonentis agi oportere sius refla- ,T'. p xione r refecti in ereaturam , es1s retrari s r non eati ' h .. animum in sese recurUandum : simplicitatem in eo IA. I, regamus directe sine reflexioner ex reflexis actibus animam adduci ad summum periculum ,: denta Izid. α,- . que animam numquam in 16 recurvari r quo nomine ' γ' ' ''' res Yt .ctus ubique intelliguntur et. Haec quidem Quietistae, D. autem Cameracen sis rejicere non ausus universim reflectentes actas , eos ad Inferiorem partem ablegat his verbis et
suinquagesima nona Propositio. Λ μὰ ι, 3. Numquam amittit spem in superiori parte Oboeεβ est ' in actibus directis , intimis . Rursus actur EL
3 . . 3 ν. recti is intimi, sine reflexione quae impramat sem/bile vestigium , sunt ii quos s. Franciscus Salesius Uocat apicem me tis. Denique: haec partium animae
separatio fit per differentiam actuum realium, sed simplietum is directorum intellectus, Noluntatis , qui nullum relinquunt sensibile vestigium; is actuum f)xorum , qui relinquenteι sensibile vestigium sacommunicant immaginationi is sensibus , qui pars inferior appella tur , ad distinguendum eos actus abi arationa directa intima intellectus, voluntatis , qua pars suparior apnuatur. In has coincidit
340쪽
R B D I v I v I S . 34 r. Ex his geminus' error e primus, quod actus reflexi non sint superioris partis, sed infimae, adeoque non sint liberi , nec vera peccata quo turpissimi quique ac flagitiosissimi actus excusantur: alter, quod actus reflexi non sint Intimi, sed tantum apparentes contra quod constat actus reflexos , quo magis ex ve ra , deliberatissima , atque oculatissima cognitione prodeunt, eo esse interiores 3 ae, si mali sint, pejores : dicente Apostolo e voluntarie peccantibus nobis Jam nou relinquitur pro peccatis hostia: & ipso Dora Ino r nune vero dicitis , quia videmus e peccatum vestrum manet: & alibi : scienti igitur ... non faeienti , peccatum' est illi . , . - . Ha .c:autem adeo Sunt perspicua , ut auctor in Inst. pasti hunc errorem rejecerit , clari que verbis negaverit, partem inferiorem capacem rasa reflexionis I ubi gravissime dolendum est, quod pessimum, crassissimum ii exitiosissimum errorem; a se licet agnitum clarissimis verbis, aperte eiurare refugiato
' septimas error de fanatismo impulsibus
. Sunt qui prophetico spiritu uere acti a Deo i
singularis impulsus extraordinariam gratiam veris modunt operibus, rerumque eventibus ; sunt horum aemulatore ς qui se impetu divino , eoque continuo agi putant, eo quod ad quemdam perfectionis sta--m pervenisse se simulent nullo tantae rei indicior quos sanaticos dicimus c. . . . L Y 3 2. Is