장음표시 사용
81쪽
81 MYsTICIs ,,. vi. an hujus affectus concilium Tridentinum loco at Iegat cr mentionem faciat nullam autem facit, sed vim spei explicans, in eo reponit illam, ut nos excitet , cobortetur mercedis intuitu , cum boe ut imprimis glorifeetur Dgus: ergo 'acant reliqua, nec affectus naturalis ullam rationem habere non oportet. 183. Iam, quod auctor commodi proprii nomine a D
r. ν o. 1 . sectum illum naturalem semper oc ubique a se intel-Maae. δει lectum profitetur, manifeste falsum. Agnoscit enim . si δ' e' ' ' eommodum proprium aeternum , quod abdicari vult absque ulla sper commodum autem aeternum, praeter salutem aeternam, nullum est. Idem essicit illa vox IMd. p. ... Fit sacrificium absolutum commodi proprii in aeternum: illud enim quod objicitur respectu aeternitatis non nisi aeternum est. Non ergo hic intelligitur a Diactus naturalis, qui non potest esse nisi temporarius.126. Sans homine justo nihil est aeternum , nisi vel Dei possessio , vel de Deo possesso gaudium &delectatio . Atqui neutrum eorum est ex affectu naturali: neutrum eorum aut in patria exscindendum aut in via contemnendum. Non ergo commodum proprium aeternum, affectus naturalis est, aut aliud quidquam quam ipsa beata aeternitas, cujus studium exerceri, non infringi oportet.
I I I. Quod iue affectus naturalis ex ipso
auctore sit inutilis . R.,ν. ad 1 7. D. Cameracensis haec sunt in responsIone a s
v--' summam doctrinae et Fatetur D. Episcopus Meldensi s
82쪽
schotis communiter tradere, caritatem spectare Dduvi in se ipso amore absoluto ac libero ab omui resp2yund nos . Subdit: eam definitionem si semel admiseris, n)ἰd. p. s. tino Issiacensi art. i 3. iudiget systema meum. Duo ergo sunt capita quibus illud continetur: nempe definitione caritatis, & Issiacensi articulo illo i3. IIS. Atqui affectus naturalis ad ea duo est inutilis. Non enim amamus Deum , sine ullo respectu ad nos, affectu naturali. Non etiam est naturalis caritas illa t. G laib. quae benigπa est, quae patiens , quae omnia eredit , Η 'sperat, sustinet , de qua agit Paulus; de qua una tractatur Issiacensi att. 13. atqui ad haec duo capita, fotum systema revocatur: non ulla alia re indiget: non ergo indiget illo amore naturali , isque ad explitandam Theresiam perperam adducitur a
Secundus Iocus s. Tharesiae . 189. Ex eadem mansione 6. secvngus affertur Is it. seatae virginis locus: anima non se incitat spe adipi. p Τερ scendae gloriae: ferum id unum cogitat, ut suo amo. pi satisfaciat, ecus natura est, ut semper operetur mille modis. Si posset anima, mille inventa quaeraret, ut se se ipio amore consumeret: si id necessarium
ad maJorem Dei gloriam, ut aeternum in nihildyemaneret , ex animo consentiret ι
83쪽
84 MYSTIC rCAPUT U. De suspensionibus impossibilibus : auctoris
. manifestae calumniae.19o. Hic loeus pertinet ad suppositiones illas i m.
et is δ' εν possibiles, de quibus cum multa tradiderimus, sanctae
p. 3 2. n. 4. que Τnere Si se locos late pertrata 1 verimus , nunc aqν' haec capita summam docti inae nostrae referemus . Lis ilia. 19r. Primum, hae suppositiones nihil nobis ad veris γ' in 7' santur , quas annotatis ad marginem locis, & ultro Rep. a D recepimus , & sanctorum auctoritatibus asseruimus :
quare miror ita nobiscum agi , tamquam eas imprObemus.192 . Secundo, has etsi vellet tales diximus, non. tamen eis meritum detraximus, quas magnis animambus, Moysi, Paulo, caeteris, a sanctis attributas es- e , monuimus. i93. Tertio, male imputatur nobis a D. Camera
censi, Paulo & Moysi, aliisque piis animabus per i I- . .. las Suppositiones impossibiles attributas pias ineptias summa, p. pios excessus , pia deliria o inanes argutias, quodque ' ' -e8avit,imum , inordinatos Uectus. Ego Rutem ut dec . p. ino. P,us excessus , nec tamen extra fines debitos , non denegaverim sanctis cum Paulo mente excedentibus icto in excessu suo cum sancto Davide multa dicentibus: ita inaner argutias , ineptias , deliria, inordinatos
Pa.Cxv. affectus, etiam Paulo cc Moy s. a me fuisse imputatos, dolens dico, aperta calumnia est, Pessimo e Xe plo ab antistite illata antistiti : vel ergo proferat locum, vel inficietur indignam in fratrem contume
84쪽
sibi ipse Paulus, Ipse David attribuunt. Quod si
cuiquam sanctorum attribuere videor amatorias Irat. His L, amentias: id primum nec meo nomine, nec pravo
sensu dictum , cum et Iam ejusmodi amentias sponsae ipsi, atque animis sancto amore percitis, non Bernardus, non alii optimo sensu imputue vereantur. 194. Quarto, numquam dissensi ab auctore asseren Rεν. . iate velleitates de re impossibill , ut gravissimo pec- 'cato, ita etiam maximo merito imput ad posse. Quis enim hoc ab Augustino, immo ab omnibus theologis non didicit, peccare gravissime prava cupientem Si per impossibile impunita essent quod quidem ad bonum ut in malum valere, absit ut negaverim. ' .ays. Quinto, vesultatis nomen adhibui, ut docerem ejusmodi voluntatem etiam abdicandae salutis, I quoad quosdam effectus si possibile esset cum ea voluntas absoluta & perfecta non sit, facile coniungi posse cum absoluta, & perfecta voluntate volendi salutem: quin ipsum illud vellem pro Deo ratatem, quoad quosdam effectus abdicare , est revera velle salutem ipsam, quam te nolle non posse fatearis. Quare si quis diceret: vellem propter Deum non es se beatus si id velle possem, aut si Deo placeret, illo ipso actu clamat se beatum esse velle, & nolle non posse ἱ adeo nullus actus a beatitudinis voto est
vacuus .a 6. Igitur, quod sexto loco dixerim, ia eo actu vellem pro gloria Dei earera Optata beatitudins, si
85쪽
fieri posset, inest duplex meritum: & it Iud optando salutis , di illud anteponendae divinae voluntatis i si
I97. Denique non idem valet: si quis ita diceret imellem delectari quocumque peccata , si impunitum. esse posset. In eo enim actu meritum omnino esset malum : cujus rei ratio est, quod duo bona merita inter se compati possint, non possint autem componi compati in eo lana actu meri tum bonu n & malum: ac per has pro p sitiones septem patet responsio ad omnia objecta , quae oriri i ssunt ex suppositionibu et
impossibili bita. CAPUT VI. . , Tertius sanctae Tberesiae Iocus: bHas vi
Ν . auctori ignorata. Ihii. Dii. I98. In In4tructione pastorali tertius locus is est sanctae There si ae ex mansione 7. in boo perfectissim et' ' gradu inducitur tanta oblivio sui , ut anima utrum sit an non sit vix sciat: non enim cogitat de caelestipatria: ac si certo teneret stρtim egressam ex corpore , in caelum transituram , non ea felicitate mova. retur, quia tu Vc non cogitat de gloria sanctorum, aut da pari gloria consequenda ; sed tantum ut Deo Inst./ur res serUiat. Haec illa , quae nos in Statibus orationis fa-
I99. Ipse sensit auctor, hujusmodi locos non esse ad summum urgendos: sed pessimas interpretationes Him fati. addu it duas; primam, Secundum s. Theresiam, non incitari animas affectu naturali, ac mercenario sui
86쪽
ad formalem beatitudinem. Qua de re praemonuimus,
numquam beatam virginem cogitasse: n. I 77.r 78. numquam , inquam, de affectu naturali beatitudinis form1lis exsuperando cogitavit, sed ipsum christianae spei supernaturalem affectum praetergressa, eum a Dfectum ex omnium theologorum sensu subjunxit ac subordinavit Dei caritati : quare praesul Theresiam invitam ad suum affectum naturalem trahit, & a se ipsa facit esse degenerem. 2oo. Altera solutio non pluris valet: nemps quod citritas ordinaris proeveniat spem , ejusque actus impdret, non sutem a υδ se praeveniri sinat: quae persectio omnibus vitae christianae professoribus a Paulo proponitur his verbis, omnia vestro ex caritate
fiant : is sive manducatis, sive bibitis, live aliud quid facitis, omnia in gloriam Dei Deite.
2o I. Sane haec pertinere ad praeceptum & ad perfectionem illam evangelicae legis omnibus imperatam exactiores theologi tradunt: sed quia per festi nostri, non ita de cristiana persectione sentiunt, & Pauli sententias ad consilium revocant; non negabunt certe illud consilium proponi omnibus christianis e nec esse Ruemquam qui ab illo abhorreat; immo qui non ad id se invitari sentiat: non ergo pertinet ad purum illum amorem , qui D. Cameracensi , Fanctis quoque inaecessus , nec iis propovendus esse videatur: ad quem scλlicet, nec lumen interius habeant, nee gratia Uueebram : quo proindi coarurbent r, caudalizentur,
et o a. Quare illud, sive praeceptum sive consilium, omnibus communiter propositum eo pertinet. , ut
87쪽
28 , MYcsTI cII omnes nostri actus a caritate imperentur r quod II; d. autem subdit auctor ita imperari, at anima Deum ' diligeret; etiamsi nuuam ab eo speraret beatitudinemr id omni actui caritatis intrinsecum esse , pars multo maxima theoIogorum tradit, neque expectavit s. Theresia septimam mansionem ut Deum illo amore diligeret. Altius ergo vestigandus sanctae virginis
Verus sensus s. Theresiae eae ipsa stabilitus .
Eo 3. Is autem sensus hic est: ut spe gloriae non quidem moveretur tamquam sine ultimo, ac motivo praecipuo caritatis , moveretur tamen ut moveri solent piae animas per illas secundarias objeetivis rationest a theologis memoratas, quae ad amandum a I. liciant a 2o4. Neque id voluIt saneta Theresia, ut gloria coelesti non absolute moveretur quod eoncilio Tridentino repugnare vidimus: sed ut non moveretur tum: per certa momenta: alternantibus vicibus: etsi enim ea motiva virtute semper movent, non tamen semper actu de illis cogitatur; nec tamen diu a cogitatione absunt: ac subinde recurrunt; unde sancta Theresia subdit de illis animabus: rursus autem
redeunt ad desiderium Dei perfecte potἰundi, eui
tamen postea renuntiant quoad dilationem, non quoad rem ipsam satisque contentae, quod Deum eomitem babeant, ei offerunt vitam suam prolougatam , ut cθrtissimum ac laboroιissimum argumentum
88쪽
IN 2 U T o. s antapositae divinae commodi rationis suis rationibus On commodis: qui sensus nec intelligi potest, sine Dei possidendi absoluto desiderior nisi enim desiderarent, nihil Deo immolarent: immolant autem non quidem auferendum, absit ; sed tamen differendum Dei desideratissimi votum: ergo illo numquam absolute carent: sed vicibus, aut tantisper premunt, aut achi et ieiunt: summam autem ipsam n nmquam non retinent .aos. Quocirca ita concludit illum excelsisy mum de Deo potiundo locum: quo sensu putatis esse illaranimas cum reputant se illa felieitate privari posse e Absit ergo ut non optent illam felicitatem qua privari se posse, non sine gravissimo dolore sentiunt . Sie omnino intelligenda sunt dista sanctorum, relatis integris locis, non abrupte allegatis, & per vim manifestam ad aliena detortis .
ρ Ds B. Ioanne a cruce. 2o6. videamus autem an non a B. Ioannis de Cruee sensibus D. Cameracensis toto coelo aberrarit: is enim est qui non semel desiderium potiundi Dei pressisse , & suppositionibus illis impossibilibus indulsisse videatur. Is igitur de persectis animabus haec habet, sine eura , sine reflexions sunt, sane ed sti . M. per illud spatium , quo viget contemplatio. ζ' P d- . zo . An igitur per illud spatium non desiderant m s 33. 3s t. Devmὶ Absit: amans enim anima non potest amoris /ui non desiderare mercedem , cuius gratia amico '
89쪽
po MYSTICI servit: alioquin ude illud amor esset: quae marce nou alia est, nisi amoris augmentum, quousque per veniat ad illum per Dctissimum amoris statum , qui sit ipse sibi merces; nec aliam mercedem anima optare possit. Optat ergo illam : optat Deum ipsum habendum, potiundum: nec sine illius mercedis voto stat amor, aut amoris gaudet nomine. n d. H. 2os. Rursus: morbus amoris non nisi psaesentia,''I ..' '' sanari potest; quo nihil est clarius, ac simplicius:& iterum: animae Deum amanti non nisi potiundo potest satisfieri ; non enim aliae gratiae satisfaciunt, sed incendunt irritanti Dei, ut in se est, videm
zo9. Quod ergo alibi docet, non esse animas illa sola. κώ a. inteutas solatiis , aut commodo proprio, sed Deo pro sua ipsius dignitate is aeceptis beneficiis; primum
vides intentas acceptis beneficiis, adeoque profecto suis commodis: non sic tamen ut praecipuo, sed ut secundarici , magno tamen motivo. 2Io. Quin etiam cum anima videtur optare ut avertat Deus dulcedines suas , sponsae instar canene ιαν. viii. eis . sege dilecte mi: Us credas averti veIIer genus '' g. locutionis est ex nativa a millendae dulcedinis.metu :..us' ergo sit avertere, elicere esti optare est: estque illa fuga ex amatoria vi grande desiderium: quanto ergo ferventius est desiderium illis Deo viso atque possesso se Pernae dulcedinis unde illud erum it ex imo pectore: rumpd telam butus vitae, ut is sta.
'r. 3. r. tim amare possim cum ea pIeuitudiae ac saturitate, aseam desiderat anima maa aeternam is interminabilem a
90쪽
3 N τUTO, 93-D. Sic illis amantibus pressa desideria , etiam per suppositiones illas impossibiles , nihil aliud suas . sit m genus desiderii eo ardςntioris quo latentioris
Locus fas auctoris a D. Cameracensi prolatus raeque proprietate . et Q. Haec praesul omnia praetermisit, quibus clare sonstat, numquam a mysticis suppressum potiundi desiderium: adduxit autem hujus B. viri uinum tantum , locum de avaritia , atqud ambitione spirituali: quae M.,.sit illa a mysticis commemorata proprietas, hoe est illud spirituale commodum, quod numquam abest mJrcenariae animae virtutibus .: et i 3. Quodnam autem sit illud spirituale comm dum proprium, e Xpressit his verbis, essa nempe illud hia commodum sive meriti, sive pgrfectionis, sive merce- is aeternae r atque illud est quod in spirituali Ioannis . a Cruce avaritia, sive ambitione vult quaeri. 2I4. Contra : avaritiam illam εpiritualem sic de- ιsnit beatus auctor, ut ammae nunquam contenis sint ..., donis a Deo datis , deficiantque animo, ae lamentis indulgeant, si non iuveniant ea quae in spiritualibus irebus quaerunt solatiar hoc primum; alterum: ut praeceptis , consiliis , libris, reliquiis, agnis Dei , eresaturari non possint: qua in ra , inquit , damno proprietatem cordis inhaerentis earum rerum modo , multitudini, curiositati: quae quam abhoireant ab