Specimen exercitationum criticarum in versionem 70. interpretum ex Philone. Auctore Claudio Frees Horneman

91쪽

88 EXERCIT. PRIOR. C. XXX. v. I. C. XXXI ao.

anto μαχαιρο omittit et τεις legit pro Cap. XXX, v. I. Philo Lib. II. Allegor. p. IO9 . cum LXX. et textu Hebr. τεκνα; sola vero Comph σων ό editi τεκνον; ut et sola Alae edit. πιτεκε habet pro τε roramis LXX. Cap. XXXI, v. ao. Philo Lib. III. Allegor. p. 63. 64. et Lib. de Profugis p. 43I. lectionem των

LXX. εκρυειε δε Ιακοβ Λαβαντον συρον confirmat, pro qua tamen Oh Grabivr ex emendatione posuit . ori γεν. . . Utram vero ex hisce lectionibus, quae utraque sensum detipiendi vel celandi praebet, recipe re velis, ex illa tamen, num vocem di, post naa in suo exemplari Hebr. legerint Alexandrini, necne, certo determinari nequit. Etiams enim ipsi

LXX. vocem illam nec hoc loco neque infra v. 26. ad litteram verterint, atque ipsa Hebr. vox IIa non minus. quam Graec. κλουηττειν, notionem deeipiendi

vel telandi habere queat sp); facile tamen fieri potuit, ut integram phrasin Hebr. n, dira circumscrupserint, vocique ab intellectus potius, quam eo dis, significatum tribuerint Alexandrini interpretes q).

lieeat, non solum e cognato Syriaco sed etiam ex illis Bibliorum Heri . locis, ubi nulla ei alia significaticii tribui

92쪽

GENEs Is C A P. XXXI. v. ΩΙ. 26. 89 vers. II. Philo li. cc. cum LXX. habet και τα αυ- σου παντα, quae MS. Alex. ordine inverso legit κα

παντα τα αυτου. Similiter etiam verba Mia ανεςη,

a Cel. Gratio non solum contra reliquas των ό editt. sed etiam contra ipsum MS. Alex. secundum Hebr. inserta, omittit noster. vers. 26. Philo p. 64. recte cum Rom. των ό editi aes inpη απιδρας habet contra Compl. edit. quae sola απιδρας κρυφη , et contra AU. edit. MSque Alex.

quae κρυβη α πεδρας legunt. - Vocem Mαχαιρα. post ex μαῖ τιδας omittit Philo, et verbo εκλοπως os ας με, quye pro Hebr. an, IN posti runt Alexandrini, per το φρονειν εκλε λας explicat. - Denique etiam initium versus sequentis cum pra cedentibus conjunctum afferens hodiernum textum των ό. v. 26. ειπε δε Λαβαν τρ3 Ιακωβ λ τι επριη- σας, ἰναπι απιδρας, κα εκλοποφοροσας fura. . . . U. aT. Καs ει αταγγειλας μοι, εξαπιςM αν σε . . . . Dissentiunt nimirum LXX. interpretes

a textu Hebr. hodierno, dum verba rana, raram Iub, quae jam initio versus 27. exstant, satim post rara murra in vers. 26. legisse, ' N naam omnino non habuisse et pro N,', PN' invenisse videntur. Verum

enim miribui potest : e. g. Dan. V, 2I. satis constat. es IIIAM. Misehaesis colles. Crit. p. 162. 416.

93쪽

-9o Ex ERCITAT. PR. C. XXXII. I . C. XLV. v.II. enim vero, cum omnes reliquae verss. antiqq. ipseque textus Hebraico - Samaritanus cum hodiernis Bibliis conveniant, textum των ό, etiamsi sensum aptiorem praebeat, praeserre merito dubitamus.

Cap. XXXII, v. Io. Philo Lib. II. Allegor. p. II 4. vocem ταυτη post τη ραβδω μυου, in Rom. et Compl. σων ό editt. sorsan e proxime sequenti τουτον, vel ex illa mus. Lat. Sab., quae in virga enim mea isa legit,

Ortam, una cum textu Hebr. , ed. AU. et MS Alex. τανν ό omittit. - Pro Hebr. 'NUP, quod initio versus exstat, Rom. et Compl. editt. ἱκανουραν μοι, Ald. δανος ειαι, CH. Grabius, ex emendatione, ἰκανου- ται μοι pro lectione MS. Alexandrini, ἰκανκτρυ μ οι; quae vero, teste Cel. Monsamonio in Hexapl. ad h. l. in Sehedis Combessanis obvia, et in Vers Lat. Sab. idoneus es mihi fundata, reliquis eraeferenda videtur. Licet illa etiam, ut omnes reliquae, verbum Hebr. minus accurate exprimere, et sensum quodammodo turbare videatur r .

Cap. XLV, v. II. Philo Lib. III. Allegor. p. 9s.

cst Hieronmus Quaest. Hebr. p. 336. Pro eo. inquit, quod nos posuimus: minor sum. Hisd, notio quid, quod sen-μm inrist. in Graecis et Latinis eodιcitas emtinetur.

94쪽

GENE sis. CAP. XLVII. v. I . I9. C. XLIX. Is 9r Cap. XLVIII, v. Is. In Philonis Lib. III. Alle.

r. p. 93. verba των LXX. ενασιον αυτου post δε παγαου vitiose omissa sunt: 'illum enim haec quoque verba in LXX. legisse ex Lib. de nominum mutitione p. IOIo. evidentissimum est, ubi, postquam verba ὀ Θεος, ω ευηρετησία δε πατερες μου attulerit, addit: κμ προ ει τιν; ενωπιον αυτου, χαριν

τος sola Compl. edit. cum textu Hebr. et omnibus Vers Lait. Sabat. pronomen μου supplet, quod etiam Grabius recepit. vers. I9. Philo Lib. LII. Allegor. p. 78. pro verbis των LXX. κ- ουκ ηΘηλεσεν, Mπενῆ οιδα τε νον ριδα sic legit; . . . φησιν; ου διημαρτον, αλλ' Οιδα τεκνον οιδα .... quae, nisi pro circumscriptione habenda sint, lectionem variantem exhibent, in odiit. τοὐν ό, quae cum textu Hebr. et verss. Lait. Saba. conveniunt, haud recipiendam. - Sola Compl. edit. καs ante prius ὀυτος omittit, et pro utroque ὀυτος, αυτος legit.

Cap. XLIX, v. Is. Philo Lib. L. Allegor. p. 33. et Lib. de migratione Abrah. p. 4a3. vocem αυτ e post Οὐμον, quae in LXX. et Verss. Lαt. Sabat. exstat, o.

mittit.

95쪽

sa EXERCIT. PRIOR. C. XLIX. I6. T. C. LII. v. 16. Philo Lib. II. Allegor. p. IIo4. pro τον λαον αυτου habet τον εαυτου λαον, et εν ante Iσραελ omittit. v. 17. Philo L c. et Lib. de Agricultura p. ao . pro γε Θητίου Δαν Romana8 et Compl. editt. των o, atque pro εγενη=1 - Δαν editionis Ald. et MSti Alex. legit γενεΘω Δαν . . . sive γε Θητω sive γπε Θω receperis, idem manet sensus, cum Hebri D, plurimisque vers. Latt. Sab. stat Dan conveniens. Lectio vero εγενηΘη - , Cum qua tamen verso textvasis Sabat. et factus es Dan ipsi serpens in via, quaci

forsan uberior explicatio textus Biblici fuerit, aliquatenus convenit, vitio librariorum ex alterutra lectione γενηΘητι a vel γενεΘcia Orta videtur. - Pro Epy ό Philonis et των LXX. solum MS. Ald. εχτ οδει legit; atque pro τα ρπισω sola Aia. edit. legit τα om a.

Cap. Ι, v. II. Philo Lib. IIL. Allegor ' p. 6I. et Lib. de mim. Abrah. p. I. non solum cum LXX. Iegit; εποιγκταν εαυτιας ρωας, sed etiam hoc dictum utroque loco ita explicat, quasi obstetrices, puerorum servandorum gratia, sibimetipsis domos exstruxisse crederet; unde vitiosa videtur illa, quam sola Complτων ό editi exhibet, lectio ε ποιηMν. Philo initio versus εχτειδαν, sive secundum nanoanam editi επει-

96쪽

ExoDvs. CAP. II. V. IS. CAP. IV. v. I. a. 93δη cum LXX. praeter Rom. edit. quae Hrria δη legit, erilibet. Cap. II, v. Is. Philo Lib. LII. Allegor. p. 62. cum LXX. κατωκη r; sola vero Rom. edit. ωκη ν. Praeterea, verbis των ό, ελΘων δε-γην Mαλαν, prorsus omissis, .cum textu Hebr. legit: tu εκΣΘησεν LXX. εκα)πεν εm του φρεατος. Cap. IV, v. I. Philo Lib. V. Allegor. p. IIo3. cum Compl. et Grab. των ό editt. legit εαν ουν μη Στι-ςεωτωτι. min. et Ald. editt. εω μ η πιτευ τι. et rutis Lait. Sabat. si non crediderint. Alexandrini igitur interpretes Hebr. ln, cum Chalae ira et Syr. lmper εαν transtulisse certo videntur; quemadmodum etiam pro verbis, quae in fine versus exhibent, τι ερω-τους; quae etiam Philo et Verso Lat. Sab. confirmant, in Hebraicis quaedam legerint necesse est, quae in hodiernis Bibliis desiderantur. Cum textus Bililiorum Hebraico Samaritanus, reliquamque omnes versones antiquae cum Hebraicis conveniant, bellionem των o, licet sensuin standat meliorem, praeferre non ausim. - Philo oτι ante Uκ o merata Omittit.

vers. q.

97쪽

94 EXERCIT. PR. C. IV. v. q. . C. IX. 29. C. XVI. 4. vers. 4. Philo Mωσει pro LMωσιν. - Pon εκτεινον την χειρα Philo eum Compl. et Grab. των ό editt. Vers Lat. Sab. et textu Hebri pronomen σου

supplet. vers. s. Philo ab initio cum adina των o edit. et Verss. Lait. Sabat. supplet καs ειπεν quae igitur verba forsan in LXX recipi possent, licet in Hebraicis des-

derentur.

Cap. IX, v. 29. Philo Lib. III. Allegor. p. 68. et

Lib. de mutatione Nom. p. IOAT. pro ιυς αν, οταν legit. - Lib. de Temulantia p. 254. et t. e. p. IOAT. pronomen μου post τας , atque eum Rom. των ό editi et textu Hebr. 'verba τον ουρανον, quae in reliquis των ό editt. post κυριον inveniuntur, Omittit. - l. c. cum sola Cpmpi, των ό edit. τον ante κυριον omittit; Solum denique MS. Alem pro κυρ/ον legit Θεον. Philo l. c. ετι post ουκ εται, in Hebr. v sundatum, omittit. Cap. XVI, 4. Philo Lib. III. Allegor. p. 6o. αρτους του κρανου, et Lib. de mutat. nomin. p. Io8s. αξτους απ' ουρανκ legit, et posteriori loco Eγω ante ύω delet. Sed Lib. de Profugis p. Ioro. cum LXX. habet ιδου ἔγωὐω ὐαιν αρτου εκ - ουρανου. - pag. 9 . Oταν habet pro οπως των LXX, sed vitiose, nam ipse pag. R. dicit: διο και επιφερει; οπως πειρασω . . . et Vers. Lat. Sabat. ut habet. - συναξουσι legit pro συαεξ Disi ob by Cooste

98쪽

si σι. Vers vero I L Sab., tolliget. - Solum denique, MS. Alex. pro τω νομω suin legit εν του ονοματι μου. , Hilo, Itala b) et ipse Hebr. textus Cum LXX. conveniunt in voce voracco, vocem vero εν quod attinet, , consentiunt cum MS. Alex. Itala et textus Hebr. v. I . Editt. Philonis ante Mang. sc legunt Lib.

i τον ουτει κοριον, λευκον Οὐσει. Philonem etiam ante ωσει κοριον, πιπτον legisse e sequenti contextu cer

, rati verbi Hebr. pn, λεπτον substituit. Nostrum ve- . ro in LXX. etiam λευκον legisse exinde patet, quod insta hoc verbum sic explicat: καs σφοδεα διαυγm: καs καλαρος ὀραεινου Utramque etiam hanc te Elionein των ό confirmat Lib. I. de vita Mosis p. 663. ubi panem istum κεγκρον βραχυτα- κ Mυκοτα- την nominat. - Caeterum Alexandrinos interpretes pro do UzU per U, legisse Udo22 per P nemo non vidit. - Itala denique Sahat. legite minutum tanquam coriandrum . . . et reliqua in illa desideran

tura

c ab Hoe nomine ad versionem Lat. antiq. tot lam Sabat. significandam larevitatis causa utimur.

99쪽

96 Ex ERCIT. PRIOR C. XXII. v. . C. XXVII. Ir.

Cap. XXI, v. s. Philo Lib. III. Allegor. p. 96.

eum textu Hebr. et Aldina των ὀ edit. pronomen subae supplet post κυριον, γυναικα et παλα. ROm. vero edit. et MS. Alex. cum Itala tantum post κυριον. Sola denique Compl. edit. cum Philone Lib. Qvis rerum Div. liceres. p. 3O6. post κυριον et γυνωκα, non Vmro post πιαλα, pronomen μου exhibet. Cap. XXII, v. 6. Philo l. c. p. Io7. cum LXX.

- Pro ἀλωνας των LXX. Philo cum edit. Aldina leagit αλωνα, quod singulari Hebr. respondet. Pro σα-χυς των LXX. et editionis Compl. Philo h bet-- Denique sola Ald. editio pro εξη, Θον habet ε5λΘων' et pro πεδιον, Στααῖον. Phaonem vero in LXX. πεδιον, Hebraico respondens, legisse, e contextu ejus, praecipue L. IV. da specim Iibus legibus p. 34o. AH, certo constat. Damnanda etiam videtur lectio ed. Ald. Σταιλα hoc respectu, quod in toto contextu Biblico de rebus inanimatis et

agrestibus sermo sit. Cap. XXVIII, v. Ir. Philo Lib. I. Allegor. p. s.

100쪽

E x o D v s. C A P. XXVIII, v. II. C. XXXIII. Ig. 97MΘον τετρα χον . . . et omnes, ordine a Philonis diverso, λο- εςM. - Disserentia inter συνυφανεις Philonis et in φανεις των LXX. minima

videtur, praecipue cum ipsi loco parallelo iὶ pro

eodem verbo Hebr. NSU, συνυφίσειν posuerint. Phila equidem in eo, quod verba hodierni textus των ό, φατμια κατα omittat, verbo Hebr. NNbra quod auto FN reperitur, repugnare videtur. Nova vera Vulgata Hieronymi, cum milone conveniens, sic legit: ponesquι in eo quatuor ordines lapidam, ita ut Hieronymus verisbum Hebr. ante NN non legi sie v ideatur. stix Itala Sahatieri in hune locum nihil colligere licet, utpote quae hune versum non exhibet; a septuaginta vero interpretum textu hodierno ad textum Bibliorum Hebraicum hoc loco concludere eo minus licet, cum Philo non textum των o circumscribere voluisse, sed alium omni.no liabuisse videatur, cumque ipsi LXX, loco parasse.

to eadem verba υφα μοι κατα exhibeant, ubi tatuennebr. t NSU ante PN penitus desideratur. Cap. XXXIII, v. 13. Philo Lib. III. Allegor. p.79. Lib. de mutat. Nom. p. Io4s. et Lib. I de nonaretia