장음표시 사용
591쪽
rint gubernatores alioru debgnati. Nemo endis
tur a Deo tuni Aaron. Et utinam haec oes bene
expenderent, qui diuini magister Uicisi sibi
insoleter arrogant qualis est praecipue ipse Velsus,qui dicit fle uocatum a Deo,cum tame nullo indicio diuinosi ad hoc declarat' σ3buscus rebus diuras ac sacris sist merui administratio ἐκ mmundi erno sacri,et animaduerterent cuqua graui piculo propriae salutis id agat. Grais uiter enim delinquunt qui boe temere audet.Veruntamen si id tetauerint ac praesumpserint,ueoru quide conficient osteria,verus, administrabunt baptismatis sacramentu,quani ad iudiciuer damnatione propria eo quod indigne dignissima truciet indisteria. Vnde recte s. Iacobus mo Iac 3 net,dicens. Nolite plures magistriferi fratrumi, scientes, quoniam maius iudicium fumitis. Deinde quae siquutur in Ueso,nimiru s misnister Ecclesis sacerdos seu ne ister, debeat
alijs ducatu pbertim ut hoc praestare posit, in ipso reuri,ut σuiae cognitione sit instructus ac . minime coec',influp, ut Crsan'ac uales sit, Crambulare pinit,ut bubeat a fanu Crrobustu, ut in uitae ex christi instituto et praeceptis degetinia prat,alteris ducatu praebeat,queadmodum christus dixit. NunId potest caecus caecu ducere Nonni
592쪽
INTERROG. VELI. PROP. Nonne ambo infouem cadunt eo Oectant ut recte fungatur dux ac magister aliorum oscio suo,ne uiae ignoratio tam ipsi aberrandi i caui se, tum alterum seducendi. Praeterea quod praecedentibus adqcit,docto ixst Uicio,Ecclesiae minis,um fungi, nemino esse posse doctorem, qui non prius fuerit disicio pulus,omnino enim ipsum prius nouisse oporatere,quod alteri sit traditurus, Nou se autem, scientia comprehendisse aliquem quippiam steri non posse,nisi id ab alio didicerit,aut perase rienerit, etiamsi concedamus Veso, quid faciet aduersum noss er quid ad praefientem materiam quam tractamus Non eniri magistri offisicium ac doctoris, sed ministri Sacramenti erpraecipue baptismi excutimxs. ad autem utros modo Uum prius discipulumfuisse,er poti simum is rebus ad religione pertinentibus, probat, conatur Gedere,qui in Ecclesia doctoris munere functurus sit, nishil contra nos facit, nisi quod non caret suspiatione, quod interni doctoris facit mentionem, er ut dicit, absolute, christι dscipulumfuisse
oporteat,aut mediate, aut immediate, ut hoc praetextu vocationemsuam, quam mendaciter praedicaticonfirmet.
sed quod christi discipulus esse nequeat inoquit qui non gno verbo omnibiu mundi huius
593쪽
PROPUGNATIO. 28γanimo renuncia Cybaiulat crucem Asia, post christum uenit, ab ipso ueritatis autore didiacimus,quae uerba carnaliter nimium accipienαdo, Cr ineptis distinctionibus ad bibitis eluden- , is siuam aliorum s perniciem, perdit imisophistae adulterant. Mirum quod in re tam mus infim,tam prolixus Velsius est nugator. Quin prostri in medium ineptas quas eludendo adbiis. bem vi distinctiones.certo ego non ineptam adis hibebo dist victionesed dicum is veritate, quod
ipsi textus literae clamat, Christum non ibi Io de dctipulatu, qui consistit is administratione
Sacramentorum,sid in imitatione uitae,Cr discipulatum illum non tam spectare ad doctrinae magisterium, quam ad christi doctrisae obsiris uarionem. Qui inquit christus) non baiulae crucem, Cr venit post me utique per mirationem uitae non potest meus esse discipulas. Deo laede cr boc dico,istud non tantum dictum esse,
mistris Ecclesiae,aut sacramentorum,sed omanibus lin genere christianis. Nam ad omnes pera, tinet illud Apostoli. mi sunt christi, carnem
suam crucifixerunt cum uitijs Cr concupiscem ti f.Quod prorsus aliud non est, quam per aractam uiam incedere,quae foti ad salutem perduis
est aeternam. Od si qui sunt ministri Ecclis qui per imitatιonem uitae, cbristi distipuli non sunt,er tumn distensatores mar*triorum, Dei
594쪽
INTERROG. v EL s. pROP. sunt, nunqd idcirco osteria uerap eos non dis spe antur,praesertim cu is hoc sacrameto,no baptizet minister, nisi ministerialiter et iustrumetuister,cbrs' aut Ggprincipaliter baptietus Porro quod nusiad cere operaeprectu urbistratur Vesus pugnare nostru dogma cum ijs. quae apud Paulu habetur cap. 3 prioris epist. ad Υmotheu,rtems cap.primo ad Titu, ridicula est:Supra enim ostensium est a nobis Paulu ibidenon definire Episcopused describere Epscopi ditiones er qualitates, q bus ornatus ese deabeat,modo ad salute uiEpiscopalia munia obire uelit,er populo sibi ubiecto satisfacere, cutu ribilominus Episcopus reuerasitietiust istis' prediim non fit conditionibus,cu Iudas in ueriatate fuerit Apostolus,qui tamen fur erat Criuatro, πω quae mittebatur portabat. Sed Me boaminem omnia sua demonstrative er scientisce, ex indubitatis notionibuserprincipi s ut iustoli picio libri fui falcifime pollicitus em confaciente.Superius n inque circa laterrogatorium
quintum uoluit simpliciter er absolute, auri ibidem ponere Epistopi definitionem, his autefatetur eu Episcopi ac reliquorum Eccle ae ministrorum conditiones recesere, quales nimiru
se debeant,fecundum idipsum nimirum, quod quilibet eorum est ac dicitur, er non per accividens,ut merito definitionis quada esse censeri
595쪽
rRopvGNATIO. aes m rit,ut quibus ex ijs quae ibi continctur,quidd 'secundu hoc σ mulus iudicetur minister Possunt aut e Cytot er talia esse,quae in ipso deo fiderentur,ut ne minister quide sit censentaquem cultri exemplo superias patuit. Sed ad hoc quos surrius ruponsum est. Quae deinde adreri ex Paula s. r.4.sic nos existimet homo ut ministros christi,er disse satores m steriora Decbic ia quaeritur inter distestores,uimelis quis iuueniatur. Et quae barit in LTimotb.4. c proponeuratribwGMinnus eris minister christi Iesu, enutritus uerbis
mecer bonae doctrinae qua assecutus es, Cr c tera quae ibidem sequuntur, ad finem epistolae Us,sed erquae praecesserat nihilomin er que habetis posteriore ad eunde er etiam ad Titsi, omnia haec eo 1pectant,ut quid in bono ministro christi requiratur,er qualis esse debeat ostenis dat. Eodespectant uerba christi apud Matthaeum Cr Lucam docentis, quodHueri er fiala Lμς - acprudelissimcerdi ensatoris,cui merito id nomen tribuitur,oscium,ut det suae mei comam is,oportuno tempore,conueniente cibi mensurum. Item ea quae citat ex epistola.i. clemenatu ad Iacobum fratrem Donesmi.si enim salabriter suam ipsorum salutem,ersubditorum suoru utilitatem ministrare uolunt, necesse est eos eiuscemodi conditionibus esse priditos, cum ta
596쪽
INTERROG. VEL S. PR6 P. men nibilominus verum constrant sacramenutum, etiamsi mali existunt. Nec valet,quod abdit ves ius. Quod perinde est inquit ac si quis
diceret, nihil ad rem facere, bonus ne ac periotus quis it medicus, an vero malas Cr indoactus. Neque enim ideo esse medicum, quia bo αnus er peritus sit, sed accidere illi quod talis'. Quare nihilo fecius unare ipsium posse, etiamsi mulus er imperitus sit'. certe multum ad rem facit, bonus ac peritus quis sit medicus, an
vero malus Cr indoctM. Quia bonus er pra. ritus sanat, malus er indoctus minime. Sed non
est eadem ratio medici er ministri bapti t. Nam medicus per semetipsum agit ut agens principale licet utatur famulo sibi substruisente in consectione medicinae. Sed minister Sacramenti, duntaxat ministerest, Cr ministerium suum tantum adhibet, Mens autem princiri
pale est ipsie christus, de quo dictum est, hic est qui baptizat. Huius iritus intus agit. Porinuo minister Sacramenti, non alio modo operaritionis huius Diritus minister est, quam quod exterius baptizat prosirendo uerba super eleamentum, Cr perfundendo hominem aqua,ut sat Deo operante sacramentum. Habemus ergo bis internum agens, sed non consimili ratione, qua natura dicitkr morborum in edita. Plurimum cci te ήdiuuat medicino aeger bona coitiphoximu
597쪽
xionis sit ac naturae talemque minori nevacio funal, quemadmodum ex infirmus non boanae complexionis , plurimum remoratur mea dicunt. At in Sacramenti administratione, ministri malitia quae est quaedam aegritudo animi nullo modo impedire potest operationem Dei inteis rius operantis. Itaque cum minister nihil agat, nisi quod es fundat aquam,proferat uerba caeterasque externas adhibeat caeremonias ac ritus, sed Christius intus baptizet,initisri malitia nihil obesseepois teil. Ad ista autem quae intus peraguntur Crin oculto ut sit baptisima ut Petrus aionon carnis depositio fordium, sed conficientiae bone inaterrogatio in Deum, per resurrectionem Iesι cliuisti a mortuis, non alio modo cooperatur minister,quam ut instrumentum, exterius saricramentum d ministrando, ad quod facie umeius improbitas,inatis animi a cito nihil mos edimenti ad i.EIabet enim virtutem a Chriasio no a ministro sicut siemen iactum in terram
aequaliter fruciscat siue bonus sit qui semina, siue malas. Porro c superitis dictu sit muteis riam Crformam cr ministram Use de Aubstantia butus Sacramenti usum esse constat, quod dicit risus, a magis ad osteri ac sacrume iis stantum scire , qxae intus peragi Cr nio ο occliu
598쪽
1NTER ROG. VEL s. PROP. occulto oportet,cum in magis spectent ad Moptimi lectum. Non leui ergo muria ascit nos Vesus,dseserens Anubaptiitici erroris, uel praecipua causam nos essὶ,No enim nos,sed Martinus Lusterus ansam miseris Anabaptistis dedit. Qili ridiculo quodam libello in piae σ Foelicis recoradationis Ioannem cochlaeum Theologum hirxea cius,barbaris ac execrandis Anabaptistis,gra
uisimi erroris occasionem prestitit , ubi scris est,paruulos pro iis non esse baptizandos, si
uerum si eos in baptimo non credere, ne idua datur maiestatis Sacramentum ex uerbum,ais
sopbistas in hoc docere contraria, dum negant paruulo hiresse fide, Cr tamen ut baptizari pose sit,exigunt ab eo fidem, Ante haec Lutheri vero bufecta Anabaptistarum nobis erat incognita, post uer) sic exorti sunt, ut nullis queant sup plicijs aut mortibus absterreri. Haec cis occasione Matthiae Vorstach utrinq; dicta sint,nunc ad fratris eius Laurent ij Vorsebacb negoctu progrediamur, de quoVesus ita scribit. Hic cum quod cr Theodoritus facit) di ctum cbristi urgeret. Hoc enim corpus meum Er,nsae. nesenim ut Theodoritus inquit,Dominus accepto ombolo dixit, hoc est Deitas mes,sed hoc corpus meu) indes infirre, ut maxime dum panis,agi reponitAr, aut circumstrix corpus
599쪽
pROPUGNATIO. tisisti ibi statuatur,non esse tamen adorandu, quod ipse christus. Dominum Deum tuum adaeorabis, Crillam solum coles. Isti stelirati sopbi Μ- e in apud hcminem faudum istarum o camptionum inficium sophistica ratione , qua duo cerent eum ad id, ut falsi quid aut improbo bile dicere uideretur , ipse tale quid imputagunt, quasi in ea esset haerest, quae duas chriadi naturus, in unu Dpostasi coniunctas, dia
velleret ac distraheret,in qua minime ipsium fost opimione credo. caeterum Haereticus aliquis no ex eo, quod sermone ac dis ututione illaqueatur, est censindus, aut ex sermonis Cr disserendi imperitia, sed ex eo quod male fientiatim perniciosum errorem, qui cum uerbo Deier ueritate pugne animo conceperit. Fluct
ctenus Vesus. Non sumus ut sopbista Vesus calumniatur Uapud hunc hominem que Velsius dicit staudum er captionum istarum insiciaeum, quum tumen sibi tam sapiens er doctus uita
deatur, ut in sacrarum literarum peritia Cr inistelligeotia neminem sibi aequalem existimet μαpbistica ratione,qua duceremus .um ad id, ut
fas quid aut improbabile dicere uideretur,sta ex Oprij oris eius connione, exfpplici lihello eius que senatui porrexit, cognouimus euut falsi qd aut maptabile no soli; uideretur,sed reuera diceret. Vnde rectifime uerisimis tri
600쪽
snpingis',quod sit ea haerest, quae Das christi
nuturus, in unu Dpostasi coniunctus diuerit de distrabiceo quod in hoc Eucharistiae sacrum to quemadmodum ex ijs quae superii s dicta sunt, liquet duntaxat credat corpus christi esse, absique diuinitate, atque hoc pacto uerumcHRISTI corpus, er sanguinem , ab eius dio vinitate separet ac diuidat, quod tamen est imposibile. In quo reuerusinare comprobam in*xtu tur, cum Nestorio damnatae memoriae Haere tuo, qui etiam in hoc sacramento, negabae diuinitatem Dpostatica unione esse praesin αtem: Differt tamen nihilominus ab eodem iubosiqvia licet uters neget diuinitatem in chri,i persiona humanitati Dpostatice coniunctam adesse in sacramentoadmittunt tamen ibi adesse diuinitatem, sed diuersimodὶ Quia Nestorioug,christum t)ntum hominem absirmauit, neogando eum esse Deum, Dei praesentiam in eo asseruit, tanquam humanitati christi inti bitantem. Vnde eum deiferum appellabat,quod Deus in eo Jeciali quadam praerogatiua habita, taret. Et,quia nihil sublimius de christo credere voluit, non aliter quos confiteri potuit euesse prefiente in diuinfimo Eucharistiae Sacris
victo. Laurentius aut e,licet credat christu essu veru Deum Cybominem, in in hoc sacramento,