장음표시 사용
901쪽
qui cum uiuerent, ut haec sibi postea prodessapo et, meruerat.Et in lib. cura pro mortuis ageda cap tata scribitctu Machabaeorum librictigistus,oblatum pro mortuis sacrificiam. sed et nusquam inscripturis ueteribus omnino Ierigeretur, non parua est uniuersae Ecclesiae, quam bac consuetudine claret autoritas,ubi inpreis cibus facerdotis,quae Domino Deo ad eius ali refunduntur, locum babet etiam commendatio
mortuorum. Sed quod missae sacrificium non solum pro uiuis, sed etiam pro mortuis sit os eo vendum, Crfuerissemperim clista oblatum, superias ex patribM demonstrauimus. Porro consuetudo ista, ab ius apostolis is stituta σintroducta est,quemadmodum Damascenus assemat in quodisierinone de Aufragijs mortuoru, sic dicens: Ministeriorum conficij discipuli satinatoris er sacri Apostoli,in tremendis σ uiuiis scis nosterijs, memoriam feri eorum qui de
Porro Velitis dicit ueteres, quique proximi apostolorum temporibus fuerat, purgatorium non agnouisse, i 3 ex Dion Areopagitae ut timo cup.Eces. Hierarchiae sententia cognosceare licere, ubi de ijs tractat, quae circa eos, qui pie is christo obierant. νι solebant. Quo quiadem cinquit proficto loco , cum περι ταμ seM IPSO Goμποκων aga quibas pie tantummodo
902쪽
PROPUGNATIO, rhodo vita defunctos, quasi in patriam proficia
scentes,lato omine ac imprecatione prosiquebatur,mmine alitem impie,materia Crargvmenin
eo id exigente, siquidem purgatorium esse credidisset, omnino em mentionem fecisset, quod ei m ab illo factum non uiderim, hinc merioto colligimus, huismodi poetarum figmenta, nondum eo tempore is Ecclesiam irrepsisse.Haeciae. Obserua pie lector obsiecro, quam scienαtifice er demonstratiae Vesta ratiocinetur hoc loco. si inquit Dio sius esse puta torium credidisset, omnino eius mentionem facisset, quod cum ab isto factum non videmus, iligimus,er caet. Quo Diorosius omnia deo scribenda suscepisset,quae necessario creduntur:
Vnde non recte concluseris: Dio stus non fucit mentionem purgatoris, ergo non est.Non enim ualet Iocm ab datoritate negative.
Add fui imum esse sanctifimum Dion
sum purgatorium non credidissit,quid licet ita ι- nominis non faciat mentionem, facit Momen mentionem precationum, quas prout si per defuncto peragebat. Vt quid autem or retpro desencto, ns crederet illisacratisimas preces prodesses Vt quid oraret, ns credoret eum precibus indigeres Est quidem uerum praesiuim ipsium precem cum gratiarum actio
903쪽
ficificentem, lato omine ac imprecatione prose queretur, sed tamen nihilominus precem super mortuum peragebatini divina clementia, clinam dimitteret per infirmitatem humanam a
missa peccata defuncto; quemadmodum paulo post ex ipso Diondisto demonstrabimus.Et tamen ibilominuου etiam illi qui in purgator ijs poenis
detinentur, suo tempore, cum fuerunt per e expiati, in patrium prosic sicantur, ut merito istis congratulari debeamuε, er eos lato omine prosequi,quod in gratia er in Domino mortui, tandem beatitudinis perpetuae confortia obtinebui. Quod ut celerius m ex charitate,qua eos
afficimur,suffragijs nostris adnitimur obtinere. 1 Referam itus, quiae sacer iste paterscribit de ritu quo in primitiua Ecclesia pro mortuis orabatur, ut etiam man stum sat quam I ncere
Vesua Cr ueteratorie Dionysij autoritate abuotatur. agare libet nuc diutim his immorari, ut etia agnoscat lectoriqualis olim in primitiua Ecclesia fuerit ritus celebratus pro ijs, qui obdoromierunt in Duo, quaes ecclesiastico ritu recte Cr caste circa eos peraguntur, qui ex hac vita migrarui. Nam expleto uitae cursu, obdormire
Deliciterier functe quiscere, no est comunes cris ac qui pie uixerunt, O prophanis,qui a I aeis ceritate ermandatis Dei aberrarunt sed iuxime dum diuersum est uitae amborum να
904쪽
nm,ita dismus post obitum,status animaruat conditio, π pro operum suorum hic peroactorsi diuersitate,alia Cr alta post morte quaralitM ac diJositio animaru . Ita enim inquit. Ne istud uidem sacris id est initiatis, qui extra communionis participationem non iiii prophanisqvid est,non initiatis, Cr qui extra communionem fiunt er reiecti commune est, Verum ut virorumque vitae est lpecies varia, ita ubi in mortem ierint. Hi quidem,qui sacram tenuere vitam,m veras Dei promisse
si es intuentes ut qui veritatem ipsaru, in sua inspexerint resurrectione) fima dccertissima cum spe , diuinaque laetitia ad mortis tendunt finem, quasi ad lanctorum
certaminum vacationem, non ignorantes
in exactissima & immortali vita & salute, fore sua omnia, per futuram integram resurrectionem suam. Quibus uerbis docet eos qui functa duxerunt uita,animo attedere, uerMDei repromisiones,sacris π piijs factas quarti veritate π exbibition .m invictristi resurrectioeapexeru ut is propria etia resurrectio. ne, eas coplendas firmius 1perarent, idq;futuruproculdubio in mebris crederet,quod iam praesesit in capite) cu'ma et certifima aeternorubonorἄθe, ingetis animae utilia, ad uitae tetira exitii quaslad Uiduoru certamina, Τ in hoc
905쪽
mundo gesserunt completionem Cr terminum, certum babentes, quod in immortali caelestis uitae gloria, erunt rursium eis omnia reddita periistegra resurrectionem sua, quae ad humanc costitutionis attinent comptimentum, nunc per mortem ipsis adimuntur. Dei: nde subiungit: Sanctae profecto animae, cum in hac vita possint ad deteriora conuerti, in regene
/ ratione id habiturae sunt, ut ex Dei similitudine, ad inconuertibile traieant. hoc est,
cum in hac vita, propter liberi arbitrij uertibia ιstatem,pοβint ad peiora deflecti, non dest
Estantur, in extrema omnia resurrectione, id pro
praemio assequentur,ut ex Dei formitate Deis militudure, admonuertibilem a bono statum sint transiturae. Deinde βequitur: At vero casia sanctarum animarum corpora cu quibus una & vitae mortalis iter egerunt,& simul descripta sunt, simulq; certarunt)pro sacris sudoribus suis in animarum immutabili secudum diuinam vitam firmitate ac sede, resurrectione quoq; una recipient propria. Inserta enim animabus sanctis squibus hac in vi ta iuncta fuerant,ut Christi effecta me bra) diuina atq;immortalem, beatamq; recipient requie . In ijs ergo est sanctoru quietta obdormitio,in laetitia de spe immobili,
906쪽
PROPUGNATIO. 4et finem .Et post pauca lim propianoru erroreser exitum descripsisset:Norunt sinquit fai
cti,se totos percepturos, exactissimam ad Christi speciem requiem, cum ad praesen- tis vitae finem peruenerint, viamq; ad immortalitatem tuam e vicino iam clarius intuentes, diuinitatis laudant munera,diui naq; laetitia gestiunt,non iam ad deteriora conuersionem metuentes, sed parata bona se firmiter perpetuoq; habituros probe noscentes. Et post pauca. In sanctorum vi , rorum dormi lion is qui ad finemsiorum certaminum properat, sancta laetitia impletur, magnaq; cuiucunditate, Delicissimae regenerationis iter scandit. Defuncti vero
propinqui, sancta propinquitate, morumq; similitudine,ipsum qui talis est praedicant,qubd ad optatum victoriae peruenerit finem, authoriq; Victoriae, laudes cu gratiarum actione persoluunt,seipsos quoq; orares,ad similem requiem admitti. Sumen'tes autem ipsum, ad Pontificem ducunt, quasi coronis donandum sacris. Hunc ille libenter suscipit,eaque peragit, quae diuino instituto, super sanctequiescentibus fiunt.Observa quod dicitur, quae diuino instituto, hoc est, ex diuina costitutiones. ijs qui piὸ ebdormierat fleri debet aequitur: Coacto fan
907쪽
cto coetu venerandus antistes, siquidem sacerdotalis ordinis fuerat,qui obdormiuit, ante sanctii altare inclinas eum,orationem ad Deum inchoat,&gratiarum actione.Si autem honestissimis monachis,aut sanctae plebi insertus erat, advenerandum sacrarium, ipsum ante sacerdotum reclinat ingressum,deinde precem cum gratiarum actione peragit praesul.Deinceps vero ministri, diuinis inserta eloquijs, verissima de nostra resurrectione promissa recitantes, consentanea tantundemq; valetia, canunt Psalmorum cantica . Deinde ministrorum
primus bid est arctidiaconius principalwq; misnisteri dimittit cathecuminos, sanctosq; iadefunctos concelebrat, cum quibus & nuper vita functum,pari laudatione prolequitur, hortaturque omnes, ut sibijpsis identidem postulent beatam in Christo
consummationem. Postea accedens venerabilis praesul , precem super eo lacratissimam peragit, & post orationem ipse quoque Pontifex defunctum salutat, de post illum,qui astant omnes. Vbi vero cuncti consalutauerunt, super defuncto fundit oleum Pontifex, & oratione pro omnibus facta, honesto in loco ponit cor-Pus,cu aequalibus alij s corporibus sanctis.
908쪽
PROPUGNATIO. dis Et deinceps multis uerbis declarans, quid haec omnia significent, niter cietera ita scribit. A
cedens deinde venerandus antistes, prece lacra sup mortuum pagit. Precatur oratio illa, diuina clementia ut citcta dimittat,p infirmitate humana admissa peccata,defuncto, eumque in luce statuat Sc regione uiuorti, in sinibus Abrahae, Isaac&Iacob,
in loco ubi aufugit dolor &tristitia & ge- mitrasta ut reor)pspicua sunt beatissima sanctorii pinia. Quid enim immortali tati psectae, omnici, tristitia vacuae ac pignor Ppetui luminis, coferri possitἶLicet multu sane,pinissio es illet oi sublimiores nostra me te sint,q vocabulis nobis cogruis designatur,loge tame inferiores earure&veritate
appellationes habet.Verii enim profecto illud existimandu eloquiu est, quod oculus
no vidit nec auris audiuit, neq; in cor hominis ascendit, quae praeparauit Deus diligentibus se.Sinus autem beatorum patriarcharum , reliquoruml sanctorum om-ntu, sunt ut reor equidej sacratissimae illet, ac beatissimae sedes, quae ocs diuina effigie p se feretes, in sua sulciplut insenescibili &beatissima requie. sedis catholice Ieridior uel auditor, expetis uelim banc sacrati orna prece, ex constrissa cum nostris precibus ,
909쪽
INTERROG. VEL L PROP. quas modo Ecclesia in defunctorum exequijs ad Deum precando effundit, Cr pesisses quomodo nostrae preces promanent ex traditione apostolica, imo ex hinitatione diuina, quia paulo ante docui obstruandum, quod dictum est, qua diuino instituto, superfuncte quiescentibus muni.Porro Ecclesiae oratio se habet: Deus cui
omnia uiuunt,mcui novereunt moriedo corapora nostrased mutantur m melius, te suppliaces deprecamur, ut quicquid anima famuli tui. vitiorum illaes uoluntati eontrarium, fallente diabolo er propria iniquitate atque fragilitate contraxit, tu pius er miliericors abluas uel aba solvas hndulgendo,ems fuscipi iubeas per masnm sanctorum angelorum tuorum deducendam
mitium patriarcharum tuorum, Abiabam scilicet amici tui,σ Isaae electi tui, dis Iacob dio lacti tui,quo aufugit dolor an stirium deutium quoque animae felici iucunditate latantur,er in novi mo magni iudicii die, inter sanctos e lectos tuos,ea facias perpetuae gloriae percipere portionem, quam oculus non vidit,nec aris audiuit, er in cor hominis ascendit, quam
praeparasti diligentibus te, per christum D mmum nostrum.Disostus dicit antistitem ordotione sua precari diuinam clemetiam, ut euncta dimittat per infirmitatem humana admissa pecosuta defuncto,exEccis id ora Dei uppliciter,
910쪽
nt quicquid anima uitiorum π voluntati diui nae contrarium, fallente diabolo ex propria iniquitate dis stagilitate contraxit, Delmpius Cr misericors abluat er ab*luat ladulgendo.Antistes orat ut defunctum in luce statuat Cr regi ne uiuorum, in finibus Abrahae erc. in Ioco ubi aufugit dolor er tristitia Cr gemitus. Ecclesia precatur ut animam defuncti sancti angeli deducant in numpatriarcharum Abraham scilicu c.Dio stud dicit ,uerum itad existimandum eloquium esse, quod oculm non uidit,nec auris audiuit, nec vi cor hominis assendit: Cr Ecclerisia in me orationis iamprimissae,rogat Deum, ut anima defuncti faciat perpetuae gloriae perracipere portionem, quam oculus non vidit Cyc. Ex quibus escax fumitur argumentum, Ecclerisse preces quus pro defunctis facit,ex dpostolio ea deficedere traditione. de Cr Dion sim ibisdem dicit. Quaena verb de huiusmodi prece squasuper defuncto peragit praesul) ex
diuinis ducibus nostris Oer quos apostolos intestigit traditio peruenit ad nos, operet- pretiu est ut dicamus. Veneradus antistes ut scriptura ait) interpres est iudiciorum diuinorum,angelus enim domini omnipatens est. Didicit igitur de scripturis diuinitiis traditis, ut ijs qui pie uixerunt, lucis