장음표시 사용
451쪽
ia, MEDICINA HIPPOCRATICA A . 3xν.
Huiusmodi Respirationes fiunt ab animi pathemate in sanis , quae aliquam spasm Tam constrifitionem arguunt Hippocrates Igitur In antecedentibus γ ML 1 8 I dixit , Spiritum offendentem Indicare Convulsionem οῦ &quoniam Convulsio libri superveniens h. II. VI. periculum portendit, hoe in Aphorismo per constantem observationem Pronuncrare Potuit , ma
Od νἱ ἰ morbi vere, o autumno moventur ut plurimum. I Ateriem Podagricam diu in eorpore posse latitare, ut semina mala , IVI quae matura facta propullulant, observavimus h. 294. Mira bilis est hujus materiae proprietas, quod ita in nobis latitare possit, ut in nuIIa sanctione , vel secretione aliquis detegere posset aliquod vitium, hoc autem morbosum tandem saevire incipit, & iterum post toleratos dolores evanescit, saepe sine ulla visibili evacuatione . Mirantur multi , febres tempore apyre-xiae corpus quoad signa externa relinquere persecte fanum , sed hoc etiam observaque in Podagricis, & Epilepti eis, nasi adsit paroxysmus , istud corvus observatur perfecte sarium. Hoc autem proprium est materiae PodagrIese , quod prima vice adoriri soleat Febru rio mense h. 3r . I. ex communi observatione ; si autem adolevit, Vere , & Autumno redire solet. An vero ille reditus seu exacerbatio dependeat ex propria natura materIae, an vero ex anni mutatione , mihi videtur nimis subtilis quaestio , & parum fructuosa . Detegimus autem, vitam intemperatam provocare DarOxylmum , quare maxime cavere debent, ne temporibus his privprimis indulgeant eom- potationibus, vel committant errores in diaeta , & ut his temporibus , an tequam paroxysmus ingruit, istis utantur medicamentis , quae usus docuit
excellere in praevenienda Podagra. LIB. UI. A P H. LVI. Hr. 'AE O ἰs metinetit eis ad his perI usi sunt humorum de b tus , aut I V 1 eorporis 1id.rationem , aut convulsionem , aut ιnfamam , aut coemra
rem significant. I. C I ex signis constet, in corpore esse materiem melancholicam, h.
- auram o I 32. II. illa, si quacunque in parte decumbat seu colligatur,' μαε p per periculum insert: imo si sursum vel deorsum erumpat, morbis qui
humo m. que sponte, neque viribus vitae ita immutari potest , ut sanis alii , semper servat suam propriam naturam , sensimque, Ia retineatur , reaalacrior . Quamdiu autem retinetur in vena portarum , non multu ri mal Ia Cis, nisi reddatur acerrima, vel nimia copia accumuletur ; potest tunc per haemorrhoides evacuari, vel deposita per venas meseraicas in intestina , mo
do non possideat nimis magnam aerimoniam , eliminata fuit. Sed D Venae cavae suerit trλdita, & ita tandem in aliqua corporis parte decumbae, Pςr '
452쪽
culosos insere morbos. Ubicunque enitri haeret, non potest emendari , sua
tenacitate adhaerente non facile illam partem relinquit, &. acrimonia sua, atque qualitate aliena, functiones illarum partium miris modis perturbat, unde recensui in textu morbi , & multi alii fiunt.
II. Nomine Amplexiae intelligi abolitionem sensus , & motus animalis, Eae M remanente actione vitali, superius Aph or. I. notavimus; hoc autem loeo dicitur Apoplexi a seu Sideratio corporis, igitur videtur haec species dis- 22-
ferre a generali Apoplexi a. lnvenitur etiam apud noli rutri Auctorem Apo- eis. plexia alicuius partis . Necelle ergo erit ex phaei Omems colligere , qualis corporis affectio per Apoplex iam intelligatur. Generalis Amplexia tuae v catur , s homo privetur Oirini sensu interno , externo, & motu animali einde Apoplexia corporis erit , si solus sensus externus, & motus anima- lis exstinguatur per totum corpus, remanente motu vitali, sensibus internis,
sive mens constans maneat , sive simul deliret homo. Apoplexia ergo alicujus partis tunc vocatur, si sensus, & inotus animalis istius partis abolentur subito , ac si haberetur in quadam parte paralysis cum insensibilitate. Constat per experimenta, ex Cerebro oriri nervos adsensum externum, &motum animalem destinatos , hos solos nervos assici polle fine mentis peria turbatione ἐ nervos autem motus vitalis oriri ex Cere bello; si ergo materia Melancholica tenax sine acrimonia opprimat in encephalo istos nervos, qui ad sensum externum, & motum animalem sunt delimati, habetur in toto corpore In sensibilitas, & Paralysis, qualis morbus vocatur in hoc loco Apo- Plexia corporis . Talis autem morbus ex Materiae Melancholicae decubitu
natus non caret Periculo, quia nascitur ex materia a v I vitae non superabili, quae occupat principia nervorum, quaeque propter tenacitatem non sa-cile discuti potest, quaeque saepe ma)ore copia collecta etiam motum vita lem exstinguere potest, ut ita pereat aeger. III. Si autem eadem nervorum principia in encephalo tangantur a mate-E ria Melancholica acriore, quod saepe fit, corpus diris convulsionibus epile-pticis agitatur . Atrabitiarii etiam comitiali morbo corripi plerumque silenι . s. . H. a. SEq. Qualis etiam morbus ob allegatas rationes pericuIOsis limus est : nam non facile superatur, & si augeatur copia vel acrimonia materiae
melancholicae, etiam motus vitalis turbatur, aut exstinguitur.
IU. Ex Cerebro oriri nervos ad motum animalem , & sensus externos, Manio constanti observatione ex experimentis deducta ita est confirmatum, ut nullus hodie dubitare possit : simili etiam modo ex Cerebri compressione , &agi ratione constat mentis actiones exstingui, vel perverti. Si ergo illa materia Melancholica acris ad eam cerebri partem serat ut , quae naturaliter agitatura sensibus internis, talis homo delirat, seu insania corripitur, quae mentis abalienatio tam diu durat , ad illa materia hanc partem agitat: quia vero materia ea admodum simul eli tenax , non facile depellenda, mania melancholicorum perimacis lima esse solet, & saepe recurrens.
U. inter sensus externos etiam numeratur visus, qui autem per specialem caecitas. nervum ex cerebro natum exercetur: quoties ergo Nervus Opticus a materia Melancholica ita opprimitur, uti supra exposuimus in nervis Taetus, talis tunc aeger Visu privatur. Veteres exiitimarunt, nigredinem materiae suffocare transitum radiorum luminis ad mentem , sed quoniam hodie satis demonstratum fuit, omnem causam ita comprimentem vel implentem nervos opticos, ut liber spirituum fluxus ex cerebro per nervum opticum ad oculum intercipiatur, visum exstinguere , non erit Opus ex nigredine materiae inelancholicae Visus privationem deducere.
453쪽
M, MEDICINA HIPPOCRATICA Aph. 31 r.
VI. Egregium quidem est omnes hos morbos in melancholicis praesagira ' posse , & ex eonspeetis his cognoscere causam mirabilium effectuum .' praelia tius autem foret hos morbos tollere posse . Quare in his omnibus, quamvis facie admodum diversa conseiciuntur hi morbi, talem facere oportet curationem, qualis a nobis in Medicina Dogmatica, Ticulo Delirii, tradita est.
. 312. A Pol ei autem sunt maxime arare ab anno quadragesimo usque ad sexagesimum .
IN praecedente Aphorismo quosdam morbos citavit nomine, distinctos,
a Melancholia tamen unica natos, ex quibus per praxin detexit, illam Apoplex iam raro fieri nisi inter quadragesimum, & sexagesimum adita. annum; sed propterea non excludit reliquos morbos ex Melancholia natos solummodo etiam indicare voluit, se expertum esse eo aetatis tempore talem Apoplex iam generari. Duo in hoc loco notanda sunt; primum, hic agi de Amplexia corporis ex Melancholia: alterum, hanc Apoplex iam is quentius eo aetaris tempore generari , quam reliqui morbi ex Melaneholia nati. Omnes causae, quae ita possunt comprimere cerebrum , ut liber spirituum fluxus inhibeatur per nervos ad sensum , & motum destinatos , omnes que causae , quae ita invertunt spirituum indolem, ut inepti fiant ad istas runctiones peragendas, illae omnes Apoplex iam inducere ualent; quia vero multae sunt causae, quae talem mutationem inducunt, & unaquaeque suam propriam naturam servat, inde necesse erat simul indicare materiem , quae apoplex iam inducebat , hoc secit per particulam ira, ne cogeretur Priorem sententiam repetere, & dein solam Amplexiam excipere. Qua vis aetas suos
quasi proprios habet morbos, uti Rhachitis in Insantibus, Pueris Variolae, Iuvenibus Phthisis, Senibus Catarrhus, ita materia Melancholica praeci puegeneratur inter quadragesimum, & sexagesimum aetatis annum t & si aliis aetatibus generetur, non ita solet Amplex iam inserte. Quare dictum Hippocratis pura est fingularis observatio praetiea, quod etiam dici potest de Praecedentibus morbis cuicumque aetati propriis.
L I B. UI. APH. LVIII. I 3ia. SI omentum exciderit, necesse est putrefier. .
r. - - onstat ex Anatomicis, omentum anterius obtegere intestina , pen- ωὐI-νἐ dulum haerere a ventriculo, & intestino colo in anteriore abdomibus omis nis parte, 4nter intestina , & superficiem internam peritonaei Iocatum, mabis mi nusve Protendi ad pubem, prout majore, vel minore pinguedinis copia su A.''ῖ ., rit impletum , ita ut in macilentis vix attingat umbilicum, sed in obesis usi pulmosi λ que in Pel vim abdominis descendat, ut observaverunt in Epiplocele . Hoc in mentum Paucis comPonitur vasis , & mem Kranis , sed ingenti pinguedinis ς 'Pla Impletum est z gitur in eo debilissimus esse potest motus vitalis, quia illet habetur in Partibus firmis, non uero in pinguedine . Si ergo in Ventris vulnςri bus
454쪽
bus accidit, ut portio omenti prolabatur eum , vel sine intestinis; Omentum multo citius mortificatum erit, quam intestinum prolapsum, in quo motus vitalis validior. Quia vero in parte vivente non fit putredo, sed ita parta mortua, itide in omento, cuius acito vitalis citius, & a leviori eausa exstinias uitur, multo citior fit putredo, quam in partibus reliquis. Prudentes ergo debent esse Chirurgi in repositione Omenti, nam si mortificatum fuit, & dein 'reponitur , vita parti repositae non redibit, & perget putreoo in cavo abdominis, unde multa mala : neque in reponendo duriter tractare debent omentum , quod valde lacerabile est, nam vi inter reponendum videtur vividum, sed interim laceratum suit, post repostionem tamen eorrumpetur . Ut sciat Chirurgus, num omentum prolapsum sit mortificatum, ad sequentia haec a tendere debet. I Si novit, omentum aliquamdiu fuisse prolapsum , aerique frigido, & exsiccanti expositum, coniicere potest ex debili cognita actione vitali in omento, & concrescibili pinguedine, portionem eam prolapsam morti fieatam esse . Σὶ Hoc magis firmatur, si inveniar partem amisisse naturalem colorem , eumque commutatum esse in lividum , vel nigrum, quem acquis vitex concreto in vasculis sanguine , & incipiente putredine. Talia si detegit,
non erit tutum reponere in ventrem eam portionem omenti, nam pars ea
mortificata , etiamsi fuerit reposta, non recuperabit vitam , sed in malignam corruptelam commutabitur . Conducit ergo tali in casu abscindere partem eam, ut nihil mortui remaneat, antequam reponitur: si vero magnum aliquod vas in ea parte detegitur, praestantius erit in parte adhuc vivente ligare Ome
tum , & tunc quidquid mortuum est abscindere , ante repofitionem : postquam reposit io fuit facta, fili ligantis portio extra vulnus pendere debet, ut hujus ope portio ligatura intercepta, & dein mortua educi possit per vulnus, quod interim tu runda filo alligata servandum est apertum. Ut distinguamus filum tueundae a filo ligaturae, adhibenda sunt fila coloris diversi . Ex dictis patet, non semper omentum putrefieri, si exciderit, sed si aliquamdiu prolapsum fuerit, quali mo io hie Aphorismus est intelligendus , ne aliquis in recenti prolapsu abscissionem suadeat. Inanis incessit timor quibusdam , omento Mblato impediri ventrieuli, & intestinorum coEtionem, quum exstent exempla contrarium probantia . Hoc autem verum est, omentum Ioeatum inter intestim , & peritonatum faciliorem permittere harum partium motum , quae partes alias motu peristallico agitatae, tangentes per ironaeum nudum, maj rem attritum faciunt, quo aliquo modo inhibetur harum partium actio. Co
ducit ergo, si fieri potest, relinquere omentum integrum, ut intestina humectet, suppeditet pinguitudinem venae portarum pro bilis consectione, &se interponat inter partes terentes ad evitandum attritum.
NUllibi in toto eoepore invenitur articesus maior, quam in Coxa, Pr - st- mfundillime enim recipitur non solum semoris caput in Coxae acetabulo , verum etiam praeter ligamentum cinsens, alii Letiam articulis commune, per aliud te res, th tenax in media huius cavi tate senioris os colligitur, di minetur in sua sede: invenerunt quoque Anatomici satis magnam glan
455쪽
... MEDICINA HIPPOCRATICA Abh. ar .
dulam in hoc articulo, quae mucum naturalem deponit, ut non solum hie arti-eolus lubricetur a transudante medulla , sed etiam a mucci hoc naturali meduli '' isto Humore; hi actione articuli, vel diuturniore mora attenuati Iterum ab rbentur, concedentes locum novo affluenti humori, ut hoc In articulo perpetua maneat lubricitas. Hoc in articulo magis quam in reliquis generatur dolor, qui proprio nomine vocatur , & hoc loco vocant Coxae morbum . Iste autem dolor generatur a dolentibus dissis ligamentis, vel si Mueus ille naturalis aliquid acre contineat , vel si glandula in eo acetabulo locata tumeat & doleat, Omnes autem hi morbi non permittunt os semoris exci- δερὰ '& ineidere: nam dolentia ligamenta tantam Prolongationem non pedimitterent, ut os semoris excidere Posset : & glandula tumens extrusionem diens, reditum impediret. Sed acetabulum muco oppletum excidere & i eidere permittet articulum, quod Paucis Videbimus . . II. Coxae morbus diuturnus non significat, omni tempore adesse dolorem . in quando dolor aut molestia quaevis diu, vel continuo, vel per intervalIavexavit illum articulum, Ligamenta illa articulum nectentia per tam Ionis IIu- num tempus vexata morbo tandem amittunt contractilitatem, quod etiam D, r quid 2 alii; aetieulis verum est e sed illa laxitate ligamentorum non excideret μμ ' os semoris ex hoe acetabulo, cingitur enim caput osΙis semoris ligamento,utiod omnem ingressum liquoris externi Intercipit . Constat experimentis ohvsieis si quis haberet cavitatem firmam acetabulo coxae similem , corpore rotundo impletam, ut implet caput ossis femoris hoc acetabulum, exte-
eius circumquaque obductam accurate Impervia membrana, ut ligamenta hune articulum cingunt , fieri debere validam vim tendentem, antequam ouis uoluisset dictum corpus rotundum ex cavitate ea extrahere; tanta enim deberet fieri tensio , quae valeret spatium vacuum formare in ea cavitate Ioitue non est conceptu iacile , si maneat illa cavitas vacua, maenentibus
Iistament Pintegris, quod tam facile excidere, Sc incidere poisit ille articu-Iug Sed si haberet fimilem machinam, aqua vel alio liquore plenam, qui
liquor contineretur in loco e' a Iaxa ambiente membrana, facile potuillet istud eorpus excidere, & incidere: nam si excideret corpus istud seu caput ossis femoris, cavitas, seu acetabulum coxae impleretur illo ambiente Ii qu eo & s rediret cederet iterum ille contentus humor in loca vicina , quod minima vi fieri potest. Recte igitur ratiocinatur Auctor, quando concipit acetabulum muco impletum esse, si ossis semoris caput tam facile incidere ,& excidere possit, quum sine liquoris husus praesentia hoc phaenomenon non Deile demonstrari potest, & quia ille humor , qui tunc eo in acetabulo eo , tinetur, est mucus naturalis, vel in morbosam Indolem conversus.
bescit, o et dicant, nis usι fuerint .
s o I. Um diuturna illa causa implens acetabulum Coxae, & laxans ligamentaria is feeit spontaneam Coiae luxationem, non est mirum , quod nervus a I: ' 2-ῖ iacens etiam relaxetur, & muco oppleatur , quo spirituum fluxus ad musculos
'o' η- moventes crus, & corum , qui destinati sunt adactionem nutritionis, atqu.
- modo retardetur, ut inde hae actiones fiant languidiores, seu fiat claudicatio in
456쪽
motu animali, & desectus nutritionis in motu vitali, hoc etiam fieri potest prolisngato nimis illo neqvo, & arteria, ut inde minor influxus spirituum,& sanguinis habeatur ad eum pedem, quum vasa prolongata simul fiant angustiora. II. Vehementer dubito, an ustione illa mala possint praeveniri, vel praesentia tolli r nam si urendo aperiretur capsula ligamentosa articuli, ut col. lectus mucus potuisset effluere , continuum haberetur stillicidium, & liga. menta ita usta deinceps non facile consolidarentur : neque accurtatio liga. mentorum ustione nata relinqueret eam partem vitalem . Quamobrem a. tius esse existimo per medicamenta resolventia , & discutientia tentare cinrationem , quam subire truculentam operationem Ustionis.
457쪽
Ltimus nobis Liber erit Septimus , alii autem mcto Libros numerant , sed quoniam se Liber mctavus a multis habetur spurius , re ab aliis omnino repudiatur , multasque complectitur sentenistias in antecedentibus traditas, loco hujus Libri ad Mem adjeci quosdam χυλrimos interiectos ex Libro desumtos, qui in praecedentibus non fuere traditi, ut quidquid laude dignum, scitu necessarium erat , nostris Commem
sariis illuθraretur . Ne autem in hoc Septimo Libro numerorum seriem abrumperem, s occurreret borisimus antecedentibus smilis, eum etiam ruravi imprimi cum adiecto loco antecedente,
idem explicatus inmeniri potest . Breves complectitur sententias , ax ad praxin medicam utilissmas e hic etiam Liber magis quam antecedentes exhibet symptomata seu morbos aliis morbis sepem nientes, ut inde formari posser praesagium. Ita ad Anem sententiarum pervenimus , quae nomine Aphorismorum per tot secula Rherbierunt, re ita inclaruerunt , ut nul- Ius si Liber frequentioribus Commentariis illustratus , maiorique in pretio habitus . Multi quidem ira bule Libro fuere addicti ,
ut contenderent totam medicorum mentiam fere in eo contineri:
sed s inspiciamus Coacas praenotiones , Librum Praedictorum , crmultos alios facile consabii pamum tantum specimen totius ficu-
458쪽
itae in his Aphorsemis contineri. Eodem itaque ordine , ct mmihodo , si Deus largiatur vitam , sanitatem , ο otium , constiis sui caeteras Hippocratis breves sententias nostris Commentariis oris
459쪽
h.326. N morbἰs aeutis extremarum partiκm frigus , malum . Aseruauimus h. 24. III. Acutos morbos absolute positos
denotare morbum brevem , vehementem, periculosum , cum adjuncta febre continua calida . Tali in mor γo si Extrema rum partium frigiditas observatur, malum est, inquit Auctor . per partes Extremas inrelligunt manus, & pedes camnis digitis, tota etiam membra , atque nares , & aures , quae nempe partes remoti l simae sunt a corde , & ipsum truncum e adiporis non constituunt : hae partes quoniam magis expositae sunt aeri externo , citius refrigerantur , quam truncus ipse , si causa naturalis calefaeiens, id est motus vitalis sit debilis. Ut intelligatur , ex qua ratione frigus extremarum partium sit malum signum in Acutis, perpendendum est, omnes morbos Acutos sebriles habere vehementem circulationem per totum corpus, quare omnes partes in Veniuntur calidissimae seu urentes . Tali ergo in motu vitali aucto per totum corpus frigus extremarum fieri nequit, nisi istis in partibus diminuatur vitalis amo ultra modum; nam si minua tur causa morbi Acuti, extrema quidem magis temperatum calorem acquirunt, sed nunquam eo usque minuitur, ut dici possit frigus; atque in hoe casu calor totius corporis simul minuitur , quando non dicitur frigus Extremarum . Haec igitur phrasis notat, Extrema fieri frigida non cenante calore in trunco, & frigus fieri sine diminutione morbi. Hoc inquam est periculosissimum : nam si maneat morbi causa, & minuatur circulatio in extremis, quod ex refrigeratione cognoscitur, signum est vires vitae a morbi materia ualidissime irritata tam ἡebiles esse , ut non valeant in partibus extremis proportionatam servare circulationem , quod fieri nequit sine virium summa debilitate . Si nunc haec duo inter se conserantur , morbus nempe validus, & vires corporis debiles, rarum erit, si aeger emergat; e go hoc signum satis magnum periculum portendit.
L I B. VII. APH. II. 31 . FX sise aegrotante earo livida, malum. I. T TT intelligamus, ex qua ratione dicatur malum , s Caro livida fiat ex
osse aegrotante , constare debet, qualis ossium aegritudo intelligatur, &dein quae sit huius Livoris causa in carne , ut ex causa perspecta , & comperta ad
Propositum morbum is a re pol simian in ilum praesagi uin . Os aegrotat variis morbis, ut exposuiarius in Chirurgia repurgata , hoc autem in loco talis capiendus est morbus ollis , qui aliquam corruptionem , vel cariem in olle sermat, ut ex morbo eo caro circumiacens ita afficiatur , ut suum colorem naturalem com mutet in liUOrem . Carnis autem naturalis color in Livorem commutatus, si singuis ruber in Vasis contentu g concrescat: hoc experimur etiam in t tabuli S mi
nimis vitreis sanguine calenti impletis; nam si sanguis ille diu haesit in illo tu bul O s
460쪽
bulo, donee globuli rubri sanguinis soluti in massam concreverint, dimittentes liquorem pellucidum non concrescibilam color antea ruber in livorem commutabitur sponte . Carnis quoque color ruber livescit, imo tandem nigrescit, si superveniente putredine corrumpatur . Ergo Livor in adiacente carne signum est, sanguinem stagnantem esse concretum . & ita esse ineptum circulationi ; talis autem fieri nequit, nisi tantus si desectus in circulatione, ut fanguis fluidos servari nequeat: itaque Livor est signum desectus virium vitalium,oc concretionis sanguinis. Verum talis status diu durare nequit, quin pars ea moriatur, & in putrilaginem abeat, unde tunc Armatur ulcus sordidum cacoethes . Neque minoris momenti est , si Livor oriatur ex sanguine corrupto, quia nunquam corrumpitur , nisi partis vitalis actio si exstincta , aut nimis debilitata . Igitur si ex Olle aegrotante talis fiat caro, sive quod in corruptum ita inficiat Carnem , sue quod Caro adiacens ita sponte moriatur , in utroque casu in alum est , nempe generabitur ulcus sordidum Cacoethes ex carne corrupta, &osse mortificato , vel carioso , qualia ulcera difficulter curari possunt. Ipsa Caro Livida iacile praesagire potest etiam ossis corruptionem ; nam quia senificat, ea in parte subsistere circulationem , periosteum ex earne accipiens vasa circulato ria , privabitur etiam motu vitali , quare os sub ectum , quod ex periosteo hoc vitales humores accipit, desectu eius morietur, & ita lenta carie consumetur.
L I B. VII. APH. III. 328. Vomἰtu singultus , oe oculi rubri, malum. GΙ. V Uo numerat symptomata coniuncta , quae fi vomitui superveniant na- turali, vel a vomitorio excitentur, malum praesagium praebent, quae autem seiuncte a Celso proponuntur . Utraque sententia est vera, sed peius est, s duo mala symptomata superveniant, quam si unum accedat, imo fi insuper accedat Delirium, lethale est fgnum . Hippocratis rem pore in consuetudine Frat saepius propinare Vomitorium , ut quoque monuimus supra de purgantibus, zam consuetudinem ab AEgyptiis acceperunt; & inde magis necesse erat neces.
ias cautelas adiicere , quam hoc tempore , quando rarus Vomitoriorum est usus . olim enim magnum auxilium in Vomitu locarunt, sed sine ratione, quum vix quidquam boni praestet Vomitorium , nisi exonerare ventrieuli contenta , vel etiam interdum bilem eorruptam ; sed si vitium haereat in ventriculi lateribus, vel dispersum , Vomitorium malignum illum humorem eliminare nequit, sed potius irritat crabrones. Egreste summus vir in praxi medi ea Syden ham observavit in diversa constitutione epide mica Dysenter iam praeveniri posse dato vomitorio , si nempe oriatur a bile corrupta reli E a, sed alio tempore augeri perieulum , s similia fgna adsint, sed ex Erysipelate , vel Inflammatione ventriculi. Ex fgnis in hoc Aohorismo traditis de malo illo eventu Vomitus facile iudicare possumus : nam si esset humor morbosus , qui concitavit
Vomitum, eo evacuato, cessaret non solum vomendi conatus, sed & corpus liberatum ab illo alieno, sentiret se liberatum . Ita etiam a Vomitorio dato si Omne medicamentum fuerit exant latum, nullamque ventriculo laesionem imtulerit , neque Singultus, neque oculi rubicundi remanebunt. Sed si in Vomitua natura excitato non suerit materia morbi expulsa, aut si Vomitorium laesionem ventriculo intulerit, quaedam symptomata relinquuntur, inter quae nume-xat Singultum , & oculos rubicundos, quae malum praesagium proserunt. Sis nim superveniat Singultus, inducitur species Convulsionis h. 3o4. I. hic