장음표시 사용
241쪽
uoo M. T. CICERONI su non peto; sed ut ab hoc potius, quam ab illo accu-usetur, id peto. Da mihi hoc; concede, quod iaci la
c est, quod honestum, quod Don invidiosum : quodu quum dederis, sine ullo tuo periculo, sino' infamiau illud dederis, ut is absolvatur, cujus ego Causa la-u boro .n Et ait idem, ut aliquis metus adjunctus sit ad gratiam, certos 7 esse in Consilio, quibus ostendi tabellas velit; id esse perfacile; non etiim singulos serre
sententias, Sed universos constituere'; ceratam 9 unicuique tabellam dari cera legitima, non illa infami ac
nefaria. Atque is non tam propior Verrem laborat, quam quod eum minime res tota delectat. Videt enim,
si a pueris ' nobilibus, quos adhuc elusit; si a quadru
sii, idem est, ac iudicium data pecu- cera, in qua scriberetur, illitae; et Dia eorrumpere. Quod ideo honeste nn Iua serine color;s. h. e. albἱ aut exprimit, quia loquentem inducit subflavi, quἰ cerae eolor est legitimus
s. solo infamia. Quis nulla Ue qntim in iudieio Terentii Varronis,
stiberit eorruptelae stispicio. quem repetundarum reum ex Asia. . certos. Ait Hortensius se in in- nuper defenderat, eorrupisset pecunia dictim numero amieos habere, quibus iudiem; ab iisdem insuper exegerat. velit ostendi tabellas pritisquam In ut, in suffragio serendia, tabellis ute- urnam mi lanitie ut aciat an, Pro- rentur discoloribus. quas a se accepis. niaxo servato. quisque iudicum seri- sent; qua eertius aciret ille an empti pium In labola nomen Capellii habeat : iudices Paetionia sdena seruassent; ea illud vero non esse disseille, nam om- res quia cum totius iudicii infamia inno Des simul sententias seu tabulas In tuerat,motum hiseejudicibus demit lor eis a deponere. tensius. Non, inquit, hic discoloribus 8. Constituere. Ad serendam aenis utar tabellis, ut Olim e eerata uniculis totitiam non Ingulos iudiem voeari que vestrum labella dabitur, quae nais aut Consurgere, aed simul et eonfuso turalem suum colorem retineat. et innniversos. Non autem erat perdima qua nulla ait suspieἱO. satis erit mihi elle. inter serendas simul et consuse at tabellas vestras ostender; tis amicis labellas, alieni E eonsilio suas alios quos habeo in Consilio. CL selioliast. iudicea surtim tabellas ostendere. Ad- Aeron. et Porphyrion. in Horat. Sat. notat Asconius in diuinationititia et II, r.eausis maioribus, in elatam tabulas ro. meris. Aeensabant e m illia indises eoniecisse, In levioribus autem temporihus a II adolescentes. aut de- sentantiam de tahula prouuntiasse. latores, tunc grua viatores vocati. 9. Ceratam. Tabellae iudicum erant quod damnatorum de honis quartam
242쪽
IN Q. CAECILIUM DIVINATIO. a Gr
platoribuS, quos non Sine causa Contempsit Semper, ac pro nihilo putavit, accusandi voluntas V ad viros sortes, Spectatosque homines translata sit, se in judiciis dominari ' non POSSe. VIII. Huic ego homini jam ante denuntio , si a me causam hanc vos agi volueritis, rationem illi deson dendi totam esse mutandam; et ita tame mutandam, ut meliore et honestiore conditione sit, quam qua ipse esse vult; ut imitetur homines eos, quos ipse Vidit, amplissimos, L. Crassum et M. Antonium ; qui nihil se arbitrabantur ad judicia causasque amicorum, prae ter fidem et ingenium, assurre oportere. Nihil erit quod, me agente, arbitretur, judicium sine magno multorum periculo posse corrumpi. Ego in hoc judicio mihi Siculorum causam receptam L populi romani Susceptam esse arbitror : ut mihi nou unus homo
improbus opprimendus sit, id quod Siculi petiverunt, sed omnino omnis' improbitas, id quod populus romanus jamdiu flagitat, exstinguenda atque delenda sit. In quo ego quid eniti, aut quid emcere possim
malo in aliorum Spo relinquere, quam in oratione
I. Unus eod. voluptas, quod Facio Dimis plaeet. I. V. L. ra. Lamhin. ε eod. Cinaeiano receispi . . dominari diutina non possem. I. V. L. - Dominari in Ddieiis estis ad nutum feelere et permovere, sive Meunia , alve eloquentia, sive liἰa aridus. VIII. I. L. Crassum et M. Anto nitim. De illia disertissimis Oratoribus adi de oratore libros qui eorum lan in ditius sunt pleni. Gnser etiam sitiem Verrina, seeunda . et InItium quintae. u. Reeeptam. Reeipimias rogat; ἔstiseipimtis ultro. sἰe in aeq. orat. ω ego quum hanc causam sicut rem rogatu recepissem, tuin sua Pto ne gotio, maius mihi quidquam propo--I . . susceperat autem reipsa Cieero populi rom. causam. quum jud Jeiis vim suam ae auetoritatem restituere vellet. 3. Abest omnis a Graeν. et Mnest. I. V. L.-Optime explieat Amonitas. signis ei et eorruptos iudices, et
corruptores eorum, et Aeque tres. e
243쪽
uoa .s M. T. CICERONIS Tu vero, Czecili, quid Potes quo tempore, aut qua
in re non modo specimen ceteris aliquod dedisti, sed tute tui periculum secisti J In mentem tibi non venit. quid negotii sit causam publicam sustinere Θ vitam alterius totam explicare atque eam non modo in animis judicum, sed etiam in oculis conspectuque omnium exponere Θ sociorum salutem, commoda provinciarum, vim legum, gravitatem judiciorum defendere λIX. Cognosce ex me, quoniam hoc primum tempus discendi nactus es, quam multa esse oporteat in eo, qui alterum accuset : ex quibus si unum aliquod irate cognoveris, ego jam tibi ipse istuc. quod expetis, mea volutitate concedam. Primum integritatem atqucti citiocentiam singularem. Nihil est enim , quod minus serendum sit, quam rationem ab altero vitae reposcere eum, qui non PoSSit suae reddere. Hic ego de te pluria non dicam : unum illud credo omnes animadvertere te adhuc ab nullis, nisi a Siculis, potuisse cognoSci; Siculos hoc dicere, quum pidem sint irati, cui tu te inimicum esse dicis, Sese tamen, te actore, ad judicium non assuturos. Quare negent, ex me non audies rhos patore id suspicari, quod necesse est. Illi quidem ut est hominum genus nimis acutum et SuSpiciosum, non te ex Sicilia literas' in Verrem deportare' velle arbitrantur, sed, quum iisdem literis illius praetura
interpretes. et emissarios . et omneqnod villi est. 4. Tura tui. Solus, remotis arbitria, quae tuae essent virea . per te ipse expertus ea pIX. r. Aetitum. Ingenii aeamine stetitos valdiis e Ostendit saepius in Ere. et in Brat. de Siestia loquens, aequod esse . inquit. aeuta ilia gons
u. Literas. Testimonia, publicaseivitatam tabulas. 3. Deportare. Ut aeeusationem instituas. Aeeusatori Eonstituto pote stas Aellia lege sebat. Omnia nori modo Romae , aed etiam in provinciis signandἱ ac deportandI, quae ad Institnendam accusationem pertinere axistimaret. 4. Ilahent qtiod notinulli eodd. et
244쪽
Et tua quaestura consignata sit, asportare si te velle ex Sicilia literas suspicantur. Deinde accusatorem firmum si Verumque esse oportet. Eum ego si te putem
cupere esse, facile intelligo, esse non poMe. Nec ea dico, quae, Si dicam, tamen infirmare non POSSis et te, antequam de Sicilia decesseris, in gratiam redisse Cum
Verre; Potamonem, scribam et familiarem tuum, Tetentum esse T a Verre in provincia, quum tu decederes; M. Caecilium, fratrem tuum, lectissimum atque Orna tissimum' adolescentem, non modo non adeSSe, ne que tecum tuas injurias persequi, sed esSe cum Verre, cum illo familiarissime atque amicissime vivere. Sulat haec et alia in te salsi accusatoris signa permulta : quibus ego nunc non utor: hoc dico, te, si maximes cu-PiaS, tamen verum accusatorem esse non POSSE. Video enim permulta esse crimina, quorum tibi societas cum Verre ejusmodi est, ut ea in accusando attingere non
X. Queritur Sicilia tota, C. Verrem ab aratoribus , quum frumentum sibi in collam imperavisset, et quum
servitis ad aen. II, I 88. Non aliter Lambinus edἱdit. I. V. L.
s. Asportare. Auferre ut deleantur; ne tibi furtorum Verris participi nocere Possint. 6. Firmum. Qui neque gratia, neque tilla re ah Omeio dimovetur. V rtim. Qui nullum erimen aesens omittit
o. Retentum esse. Nam annia Meun
do taeeilius de provinela decenserat. 8. ornatissimum. Eram laudationem putant Aseon. Holom. Ferrat. quippe quam Cieem ostendat, at tilla esset Verris Iti Caeeiliam laimieItia, non inans rum illum eum Verre, sed is aris inimieitua perae luntrarum. Iro-nIam eredit Manut. quod multum de hae laudatiori detrahat eum periatissimo homine Verre misse.
rem acemare velles. tamen In mtiltiaeapitibus seu articulis eum persequi non posse.
. x. I. Aratoribus. Sientia nimirtim . qui, pro modo agri quem colebant, quatuor frumenti genera populo mismano ex foedere pendebant; .empe decumanum gratuitum; instimatum in praetoria cellam, l. e. M 44s et lamiliae usum; emptum lege Terentia ; et
in alteras disti vis ex aenat consulto.
Pro his tribus istimenti generibus peetaniam aceἰpiebant. Vide ad ealeemvere. III, De re istimentaria.
245쪽
esset tritici modius Η ri, pro frumento', in modios Singulos, duodenos sestertios exegisse. Magnum Crimeri, ingens pecunia, surtum impudens, injuria non serenda. Ego hoc uno crimine illum condemnem necesse est : tu, Caecili, quid facies λ Utrum hoc tantum Crimen pratermittes, an objicies Θ Si objicies, idne alteri crimini dabis, quod eodem tempore, in eadem provincia, tu ipse secisti λ audebis ita accusare alterum, ut, qUO minus tute condemnere, recti Sam non
possis 3 Sin praetermittes, qualis erit ista tua accuΚatio, quae, domestici periculi motu, certissimi et maximi
criminis non modo suspicionem, VPrum etiam mentionem ipsam pertimescat λ Emptum si est ex S. C. Dumentum ab Siculis, practore Verre : pro quo frumento
Pocunia omnis soluta non est. Grave est hoc crimen in Verrem: gra Ve, me agente; te accusante, I Ultram.
Eras enim tu quaestor : pecuniam publicam tu tracta- has': ex qua, etiamsi cuperet praetor, tamen, ne qua dedi ictio 7 fieret, magna ex parte tua potestas Orat. Hujus quoque igitur criminis, te accusante, mentio nulla
fiet. Silebitur toto judicio de maximis et notissimis illius surtis et injuriis. Mihi crede, Caecili, non potest
in accusando socios vere defendere is, qui cum reo Criminum societate conjunctus est. Mancipes' a civis. Noliae edd. in his Vietoriana, ΗΔ U; eod. Franc. I . sestere. XI. Recepit novam lect. Mancilicia; adhi-LIi. Vere. III, 8 r. I. V. L. - sensus
est: Quum duobus sestertiis 4r e n. tea. ab ara Orthna venderetur triis tIel modius, istimenti Ioeo Verres poetiniam sibi dari iussit, ita ut proaἔnguli odiis duoden; sestertii set se. 6 eentes.) penderentur.
Eineatii setilentia. I. V. L. 4. Condemnem. Emeiam ut a indi-eibus condemnetur. 5. Emptum. Tenebantur sietili vectigales pop. romano Immenti quantum vellet, eerto pretio vendere. I. Trnetrabias. Ad quaestores Pertinebat aerarii et portiniae ratio. . Deducito. Deminutio , quae a Verre saeta est diveraIs nominibus, ut in Verr. III videre est. s. nuncipes. sunt publἱcari romprincipea . qui certo pretio decuinas a
246쪽
tatibus pro frumento pecu uiam exegerunt. Quid p hoc erre praetore iactum est solum p non; sed etiam quaestore Caecilio. Quid igitur 3 daturus es huic crimini.
quod et potuisti prohibere, ne fieret, et debuisti λ an totum id relinques Θ Ergo id omnino Verres in judicio
suo non audiet, quod quum faciebat, quemadmodum defensurus esset, non reperiebat 9. XI. Atque ego haec, quae in medio posita sunt, commemoro. Sunt alia magis Occulta surta; quae ille, ut istius, credo, animos atque impetuS retardaret, cum quaestore suo benignissime communicavit . IIaec tu scis ad me esse delata : quae si velim proserre, facile omnes intelligent, vobis inter vos non modo Voluntatem suisse conjunctam, sed ne praedam quidem adhuc esse divisam. Quapropter si tibi indicium' postulas dari, quod tecum una secerit, concedo, si id lege permittitur; sin autem de accusatione dicimus, concedas oportet iis', qui nullo suo peccato impediuntur , quo
minus alterius peccata demonstrare possint. Ac vide quantum interfuturum sit inter meam atque tuam accusationem. Ego etiam quae tu sine Verre commisisti,
praetore redimebant. De his et toto hoe erimiue vide plura vere. III. 9. Non reperiebat. Quia manis inmaerat Crimen, et Pariter peccaverant praetor et mancipes. XI. I. Gmmunienὐit. Ironia est.
u. Indyeiam. Indeae dicitur is, qui sarinus, eritis ipse est eo eius . Impunitate proposita, deseri. Postulat Minciam qui ultro se oneri ad sociosisIminis deserendos. Non senatoria persona , inquit AMOU . potest in. .lteium prosteri unde salso, opinor, senatorem fui e Caeeilutim existimant Desiard. et Auger. . neque repetundarum causa per indiem agἰ solet. si postulas, inquit Tullitia. potestatem 1 hἱ indieandi seri. qti a Verres les Inm erἱminum habuerit, ni Dimirum impunitatem consequare , hoe enim tibi restat unum; tunc accusare non potes. Notanda inde illa indisii et cleensationis oppositio, quam non animadvertit Ernest. 3. ID. VI tat arrogantiam, in multos trana reos, quod de se ipse I quitur. 4. Impediantur. Qui nulla et in Iaeum reo societate ac conscient;a imp diti, nullo modo prohibentur, etc. Tangit Caecilium . qui Hecali socius,
247쪽
uo6 Μ. Τ. CICERONI sVerri crimini daturus Sum , quod te non prohibuerit, quum summam ipse haberet Potestatem : tu contra ne quae ille quidem fecit objicies, ne qua ex parte
Quid illa, Caecili λ contemnendane tibi videntur
esse, sine quibuS CauSa SUStirieri, praesertim tanta β,
nullo modo potest Z aliqua facultas agendi λ aliqua dicendi consuetudo λ aliqua in soro, judiciis, legibus
difficilique in loco verser : nam qUum omnis arrogantia odiosa est, tum illa ingenii atque eloquentiae multo molestissima. Quamobrem nihil dico de meo ingenio : neque est, quod POSSim dicere; neque, si esset, dicerem : aut enim id mihi satis est, quod 7 est de me opinionis, quidquid est; aut, si id parum est, ego majus' id commemorando facere non possum. XII. De te, Caecili jam mehercule hoc , extra hanc contentionem Certamen qUe n OStrum, similiariter tecum loquar'), tu ipse quemadmodum existimes, vide etiam atque etiam ; et tu te collige; et qui sis , et quid facere possis, cori Sidera. Putasne te posse de maximis acerbissimisque rebuS', quum Causam sociorum , somtunasque provinciae, juS Populi romani. gravitatem judicii legumque Susceperis, tot res, tam gra Ves, tam varias, VOCE, memoria, conSilio, iugenio, sustinere pPutasne te posse, quae C. Verres in quaestura, quae in
s. Tanta. In qua maxima et ae eo bissima erimina sunt explieanda.
quam disiἰelli Oeois. I. V. L. . otiod est. Ea qualiaeamqtie damo eat apud vos opinio. g. M tis. Hominum opinione. XII. x. Metius sorte abest hoe apodnusnian. de Figuris, eap. Io. I. V. L. 2. Loquar. Da te quid ait iudieandum , dieam tibi libere si amice , mo nendi potius quam eontendendi causa, et sublata omni comparatἱone ani litvgatione. Aliud irridendi genus. quo Carenium tamquam diseipulum edocet. 3. Rebus. Suband. disere. Quum de
censat re conat; nendo ambigatur, qualis accusatio esse debeat, ostendit,
248쪽
legatione, quae in praetura, quae Romae, qM se in Italia Α, quae in Achaia, Asia, Pamphyliaque patrarit , ea, quemadmodum locis temporibusque divisa sint: sic criminibus et oratione distinguere λ Putasne posse, id
quod in ejusmodi reo maxime neceSsarium est, sacere, ut, quae ille libidinose, quae nefarie, quae crudeliterfecerit, ea aeque acerba et indigna Videatitur esse iis, qui audient, atque illis visa sunt, qui senserunt 3 Magna sunt ea, quae dico, mihi Crede': noli haec contemneres. Dicenda, demonstranda, explicanda sunt omnia: causa non solum exponenda, Sed etiam graviter copioseque agenda est; perficiendum est, Si quid agere aut perficerer vis, ut homines te non solum audiant, Verum etiam libenter studioseque audiant. In quo si te multum natura adjuvaret; si optimis a pueritia disciplinis atque artibus studuisses, et in his elaborasses: si Iiteras' meeas Athenis, non Lilybaei, latinas Romae, non in Sicilia, didicisses; tamen esset magnum, tantam causam, tam exspectatam, et diligentia consequi, et memoria complecti, et oratione exponeres, et voce et viribus sustinere. Fortasse dices : Quid λ ergo haec in te sunt omnia λ Utinam quidem essenti verumtamen ut esse possent, magno studio mihi a pueritia
nt proinde ae vieit, videatur acturus.
4. In Diaria. Quum e et praetortirianua; la enim ad nsque rent eatismum lapidem itis dieebat. 5. In multas eodd. me rit . quod defendit Garat. 6. mihi erede. Ita e tamquam Impe. εἱto dieit, quibos et auetoritaa loquen lis et eontemptus ostenditur audientia, Mi aBImadvertit Donat. ad Terentii Adelph. I. Ir, II. . Pro isere. Ex eod. Cri. Lamh. 8. Literras. sermone utebantur sicuti . ne acie plane graeco, neque plane latἱnO. sed qui ex utroque esset mixtus; quod e Cicerone et Meonio in tolligi potest. Nine Plaut. In Persa, dabuntur dotia inde sexeenti tibi Logi , atque Atiiei omnea: nullum Siculum acceperian, et in Menechm. Prol. ra, singit verbum sicemsitiare . quod etiam abiit in prouerbium ira eos . qui siculorum more, vitios. loquerentur. s. Alii, expromere. I. V. L.
249쪽
2Ο8 M. T. CICERONISost elaboratum '. Quod si ego haec, propter magnitudinem rerum ac difficultatem, assequi non potui, qui in omni vita nihil aliud egi: quam longe tu te ab
his rebus abesse arbitrare, quaS non modo antea numquam cogitasti, sed ne riuiac quidem, quum in eas ingrederis, quae et quantae Sint, SuSPicari Potes λ . . XIII. Ego, qui, sicut omnes sciunt, in foro judi- iisque ita verser , ut ejusdem aetatis aut nemo, aut Pauci, plures causas defenderint; et qui omne tempus, quod mihi ab amicorum negotiis datur, in his studiis laboribusque consumam, quo paratior ad usum so-rensem, Promptiorque eMe possim: tamen, ita deos
mihi velim propitios, ut quum illius temporis mihi xenit in mentem, quo die, citato reo, mihi di
cendum Sit, non solum commoVeor animo, sed etiam toto corpore perhorreSCO'. Jam nunc mente et cogit
tione prospicio, quae tum Studia hominum, qui concursus suturi sint; quantiam exspectationem magnitudo judicii sit allatura; quantam auditorum multitudinem C. Verris infamia concitatura ; quantam denique audientiam orationi meae improbitas illius iactura β. Quae quum cogito, jam nunc timeo, quidnam pro ossensione hominum, qui illi inimici insensique sunt. et exspectatione omnium, et magnitudine rerum dignum
eloqui possim. Tu horum nihil metuis, nihil cogitas,
to. Eliaboratiam. Quantum autemrlaborarit, ostendit in libro de elae.
xIII. t. Alii eodd. mersor. I. V. L. u. Temporis sie NSs multi et Priaseian. lib. XVII. p. Ictora, ed. Pulsch. Illiti, disi dedit Manutias ex Aaeonio, quem aequuti sunt Desiard. Seh. eis. Nempe quod in Epp. ad Att. II,
dies nullus erat quo die, etc.. Cur in tanto grammatieorum Ustorumque tonsensu MIdquam mutemna non vl- deo. Ceterum in illis vethla abeat verbum recordatio. 3. Perhorres . De hoe CieeronIsmetu vid. Cluent. I 8 ; de Orat. I, 26. Plist. C;e. vIt. Quintil. XII, 5 4. concitum legendum existIma- hae Grono.Itis pater ad Liv. XXXVIII, 33. Q uiola Tullianum esse conet a Gra sateretur. s. Mettiria sit in ed. Ven.
250쪽
IN Q. CAECILIUM DIVINATIO. aosi
IOVEM EGO OPTIMUM MAXIMUM, aut, VELLEM, SI FIERI
TU IssET, IUDICES, aut aliquid ejusmodi ediscere potueris, Praeclare te paratum in judicium venturum
arbitrariS. Ac si tibi nemo responsurus esset, tamen ipsam causam, ut ego arbitror, demonstrare non POSSES. Nunc
ne illud quidem cogitas, tibi cum homine disertissimo,
et ad dicendum paralissimo, futurum esse Certam OH ;quicum modo disserendum 7, modo omni ratione pugnandum certandumque sit. Cujus ego ingenium ita laudo, ut non pertimescam; ita probo, ut me ab eo delectari facilius, quam decipi putem POSSe. XIV. Numquam ille me opprimet consilio; numquam ullo artificio pervertet; numquam ingenio me suo labefactare atque infirmare conabitur ' : novi omnes hominis petitiones rationesque dicendi; saepe in iisdem, saepe in contrariis CauSis Verinti sumus. Ita contra me ille dicet, quamvis sit ingeniosus, ut nonnullum etiam de suo ingenio judicium fieri arbitretur. Τe vero, Caecili, quemadmodum Sit elusuruS, quam
6. Ex vetere. Quales Catonis Consoriἱ orationes, qui solebat in omnἱ-tina prooemiἰa deorum mentionem suiseere. Cf. serv. adaen. VII, 259. Festἱτε Caee ilium irridet, quem ea sidicorum
imperitorum more, translatilio exor- dici rasurum esse ait, et exorsurum velah al eritis numinis invocatione . vela superiorum temporum reprehenissione. . Disserendum. Disserere est argumentari . rem subtiliter explicare. Ptignara est vim et copiam orationis
XIV. I. Opprimet. Numquam mE Olerita sua impugnabit. Nota hoe i. I. Ge. pars secunda. rapite allegoriam a gladiatoribus trans-
a. conabitu . Non me eloquentiae vIrihus obruere tentabit . quod ieeum
3. Nonntilium. It me de illio, itigenio iudicare Pome sentiat. Non tanta dieet eoos dentia, ut putet sibi eum homine imperito, et qni de ill Itia In
genici indieare non possit, esse nygotio m. sἱe Desiard. Interpretatur vero Manni. ut de suo angenio iudieatorum populum arbitretur; ut Certamen me tucit enitis erit iudex populus. Pei e sensus inἰhi magis cum anteeedd. et seqq. verbis congruere videtur.