Disputatio academica de Amoso

41쪽

.um ah linaeis narretur. Cuius libro vel leviter perlustrato, dubitas, utram maiaiorem dieas, redulitatemne ipsius in recipiendis uiuscumque generis narrationibus..ti sordidam in chronologia tractanda negligentiam. Ah is vero labo neque ae Hebraeus immunis erat. Iraditionum secisndarum studium passim prodidit, ejusque indicia haud obseura saepius in Chronte dedit. , Migris igitur veterum Christianorum argutiis adeamus inscriptionem omnibus his te,ditionibus eris longe antiquiorem Perhibet haec eum vixisse aetas Uariae et

dum hane desinitionem, aetas, vel potius munus prophetieum, ut dieitur, ineiditi illud tempus, quo hi rege simul regnarunt quod fuisse sertur citervallum 14 annorum Uraia enim regiam adeptus est dignitatem anno a regni Ierobeami et Beg. 15 Qt hic autem per i annos imperium tenuit a Reg. 14 23). I. I. Selivitensius in Sebolis IISS. existimat, verosimillimum esse, Amosum duodeeimum inter et vigesimum Eniae regnantis annum vaticinatum esse. Sunt soris, qui huic sententias objieiant, exi Potuisse, ut Paulo ante quam hic Iudaeorum Rex ereatus It in publicum prodierit, eoque regnanto boo munus etiam professus sit. Gravior est quaestio, a Dalilio l. I. Eini. P. 5 seqq. mota mense tempus, per quod quo ex imul regnaverit, intervallum suisse circiter a annorum. Beeepit enim

di Rog is x lectionem aecundum quam maias, non rnno ausim e vitesimo , ut exhibet textus receptus, sed anno quinco decimo ego Ieroboam Rex ereatus esso dieitur. Atque hae lectio tot tantisque oonfirmatur argumentis, ut ipsi assentiritio duhitemus. Amaaias nimirum imperavitum et annos a Reg. 1 r so et Ie-xobeamus II imperium accepit anno 1 regu Amaziau 1 Reg. 14 23ὶ Uterque igitur simul egnavit per il sero annot quod consirmata loco a Reg. 144 1 , ubi

Amaxia post Ioas moris perob aratio euam imperium Produxisse sertur. Cuin auxem Ulaias, ex vulgari lectione, anno a Ierob mi, ast regiam provectus sit dignitatem, supersunt anni duodecim, Per quos Iudaei nullum Regem habuisse μα- Mutur Quod ut probetur, Interpretes, in iisque Viri eruditione clari putarunt, Judaeam. Amaaia conjuratorum manu interfecto, turbis civilibus aliquarudin eorum iam fuisse. mue refertur etiam formula casses. 14 21 De stimat umoeraue -- eorum populas,et et sic explicatur, Iudaeos, vel Iudaeorum4νrtes , stirpe Davidia addictas, luxhia sopitis, principem, ex serit regia tandem Regem constituisse. Alii

42쪽

Histe quaesumem solvere eonati sunt Carpetov. l. l. I. p. a66 seq. Ita ero sentensa quamquam multa habet, quibus se eommendet, neque verosimilitudini proesus repugnat, tamen suis etiam, iisque non levibus, dissicultatibus premitor Non respieio ebraeorum do turbis illis silentium. Nam quis est, qui dubitet, quin permulta in brevibus eorum Annalibus praetaxmissa sint Sed hoc tantum in medium assero, ejusque ei indietum eruditioribus relinquo , utrum formula tri iis disexta ait ad hane sententiam vindicandam , addita sorte hoe Ioco, quo niam agias, mania truculen morte sublato, non olenni mors, sed rebus novis exoriis, haud ita multo post i adhibita regno admotus uerit. Etiam oemeretur expendi, num verosimile sit, Regem interfectum, bellis civilibus flagrantibus , sepultum esse in urbe avidis 3 eontra suspiceris, partes, avidicae Dynassae inimicas, si tune temporis tantopere existimantur invaluisse, orpus mortuum eo honore non dignum censuisse a Reg. Iέ I9,2o . Porro narratione uno tenore perlecta, et cum a Chr. 25 27, 28 et 26 1 collata, diceres fore, suspicionem augera, haec omnia facta esse intra temporis non longi intervallum Giavissimum omnium certo est argumentum, Chronologiam universam retenta Iectionis recepta, mirifice turbari. Qua quomodo tunc bene expediatur, non video. Assu-- tu quidem v. e. a Reg. II 8 , interregnum a annorum, quod post mortem Ierobeam intercesserit, antequam Zacharias, lius ipsius, ex creatus sit. Sed et

haec sententia noti aeeurate eonvenit cum receptis Hebraei Codicis rationibus, ut

cuique locis laudatis perpensis, apparebit. Verosimilius est, illud interregnum per xx annos durasser siquidem verum sit, Ierobeamum anno malae regnantis septimo et vigesimo mortuum esse, et retineatur lectio a Beg. 15 8, cuius ejicienda nulla est eausa, quaeque refert, Zachariam anno eiusdem Judaeorum Begis S regno esse praepositum. Atque hoc traditionis auctoritas, euius originem exploratam esse vellem, tuetur. Traditionem minmeniorarit Elmacinus l. l. , de metiae regno exponens.

Mentione de Ierobeam saeta, sic pergit via in se H

43쪽

Ahvliarasius ab imaeino in eo dissentit, quod λἰs Dun ed. Poe. p. a reserat,

Ieroheamum mortuum esse anno Gaiae nono et pigerimit est quo loco facile expli-eatur vitium Bar Hebraei l. l. p. έη, narrantis Zachariam eodem anno patri suce sisset siquidem illud post eum ν. P. Abuis hie de te ore proximo aeeepo, rit. quidem scio, utrumque hunc Scriptorem vulgo unum eumdemque haberi es Cl. Gesen, inl. l. l. P. ). At sequor amaverum, Virum ciarissimum, cujus a tiones, quibus Probat, hos diversos fuisse, tales sunt, ut Iubenter iis aequi eam tquod omnes facturos confidimus, si quando Vix Summus, quod ipsi consilium est, eas publice exnonati Lectionem vulgarem a Reg. Isto tuentur omnes veteres VerHones, et Codd. Hebr a Kennicotto collati. Codice tamen Graee dissentiunt in ed. iam. ex quibus duo i, 45 pro receptis , ἔτει εἰκώτα και ἐβώαν habent πευτε καὶ δικἀ sLeesionis varietatem antrivissimam esse, probat sorte Iosephus si si ex Hebr. , sive ex . Graee Codico hauserit. Legebat annos Anu. IX Io S. 3 i inquit, ὁ του ἀμασί es Hae τέταρτον σφὶ του δεκα βασιλευοWrui βοάμου , τῶν δυο φυλῶ ἐβασ υσεν. mblius l. l. suspicatiis primam lectionem xx α 5 muta- iam esse in ri mos . Constat saltem veteres Iudaeos literis usos fuisse ad numerus exprimendos, cuius rei indicia eum ex nummis, tum ex collatione Iocorum v. e. si Sam. αέ 13 in Hebr. mentio sit famis autem annorum, in Graecis vero trium, ut in loco paraues a Cha xx a I protulit Cl. Gesenius Geschiel, te de Hebr. Spr. cet. p. 175 seqq. PM Eic ornium, Beverum, alios. Itaque non miramis litteras

illas aliquando, qua de causa nescio, essa permutatasa minus est forte literarum, numeros illos indicantium, in antiquissima Hebraeorum aeriptura diserimen. Quidquid sit numer lactannorum, computandi rationem Iudaeorum, annorum partes pro anno integro habentium, Pirat, nec Tecentiorum Christianorum maxime, quibus numerus

1 annorum potius convenit, ingenium redolet. Quae cum ita sint, temporis intervallum, per quod tetias et Ierobeamus simul regnaverunt, non I sed a circiter est annorum. Cum ergo quo longius sit spatinmillud, o dissicili is a tempus, quo prodierit aecurato definire, addita in inseriptione verba Perpendi merentur. Sunt haec dimi mTuldi, id est, verbum

uellovae, quod vidit anno secundo ante term motum De usa Aecusatiri haeamini exposuit Cl. Gesenius in comm a Jes XX S uI p. 6.6). Praeterea a temporia nota non ad primam modo orationem est reserenda, sed ad totum librum.

44쪽

Si illud voluisset inseriptionis auctor, sine dubio reliquis orationibus acenotiorem temporis desinitionem praemisisset, cujus rei inulis indicia, Iesaiae, Ieremiae, aliorum Prophetarum scripta praeben Hujus inscriptionis auctor id tantum sit, ut. Ius additis, praeeedentia magis restringerentur. Perperam igitur statuit Aharbe uetus ap. Carpa. I. LIII. p. 23), verbis laudatia totum temporis spatiam, intra quod Pophetae munus gesserit, significari Rus dem sententiae patronus laudatur a Carpa l. l. baldaeiis interpres, quod tamen ex ipsius versione immerito collegiti dein vero diserto profossus est ex veteribus Christianis Theodoretus ad h. I. τουτον, inquit, σεῖμον inscripuo αιτα δυο τῆς προπητεεις ἐνιαυτους γεγενῆσθαι. Ex recentioribus Permulti in his AcasMontanus, quem Vulgata Versio in errorem duxisse videtur. Nec magis pxobanda est alia eorumdem verborum interpretatio ante duo annos terrae motua quae nonnullos, quos Marchius recenset, in comm. p. 55. d. 4.s,m. in opinionem perduxerat terrae motum Per duo anno durasse et Amosum,

ante hoe temptis indefinito Prodiisse. Illam versionem sequitur rabs h. I. scr- vilis Graeci Codicis interpres quamquam ipsi Graeci aliam prorsus se isse video tuesententiam. II enim reddiderunt πρὸ δυο Dων του σιΒαου quae sormula inclius exteintelligetur, si transponas vocabula , δύο ετ veliti δευτέρι πρὸ του εἰσαου. Dicendi ratio explicanda est ex idiotismo, Hellenistis imprimis usitato, cuius exemplum ab omni parte similo, exstat Iob. Iar xi 'I σου πρὸ ἱξ uἐρων του πάσχα λθὸν εἰς MaHαν, pro ἐξ uέρας vel κτ si ulpa . . . Nam Paschatia festum non perae die durasse, euique notam est. Quod etiamsi verum esse posset, illud ex dies admodum frigeret. in dabium tollit collatio versiouis Alexandrinae Amos i

τριῶν ηνων οὐ τρυγήτου, idest τρεῖ uῆνας π. . . Intelliguntur nimirum sinis mensi, Februarii, Mars et prilis initium, per quos ἰαυλ serotina cadebat, quae frugesereseentes ad dimetendum aptas reddebat. Dictis addendus est locus a Mace ibi 56, ubi populus diem festum instituisse narratur in memoriam victoriae, quam Iudas Maccabaeus de Nicanores, Surorum Regis praesecto, reportaverat ἔχειν δὲ ἐπ&ηueν τὴν τρισκαιδεκατην του δωδεκατου um,ia Ἀδα - προ ιας 1αέρας τῆς αρδ α κη cum

quibus est Graeca. stb. 9 17. Vidd. porro a ter ad h. l. et F. Vigeras de Idiotiam. d. cum Lips. 13a . p. 57 . Eadem ratio a tinet in Latinorm pridie v. e.

45쪽

Ialen a id est pro die hasendas, id est, die pro Iatindia si verum sit, illud priidem esse atque pro particulam obsoletam, cujus vestigium superest in Graeeo . D. Itaque rei ieienda L. Cappelli Crit. Sacr. p. 568. opinio, conjicientis Vulgatari

verba illa transposita in Hebr. legisse. Quae, ne dieamus nullum eius permatationis vestigium in veterum versionibus et Codd. repertum esse, linguae etiam regulis adversatur. Tune enim pro raram, , restituendum esset b. In vul-ghi enim . I. Graeca verbolenus sunt reddita canis duos annos terrae mortis), et si etiam Iob. 12 anta ex die machab et Maevi St Mypridi Moγ- hae diei . Sed Amos 6 7. Hebraeorum verborum sensus ibidem si bene e primitur eum arauerare menoe oversint,aqua ad measenti S. 7. Terrae motus tempus , - descriptio. Inepta est sententia nonnullorum apud Maxeh. l. l. p. a55 non terrae morum; sed motus ibiles intelligentium. Veteres Hebrae opinati sunt, illum terrae motoriaecidisse anno 25 regni gaiae, eodem tempore, quo hic templum ingressus erat ad sussimenta I ara Ictovae adolenda. Quod cum ebova indigne tulisset, hae voanimi, ira commoti, indicium dederit. Putant praeterea illum terrae motum etiam intelligi es. 6, ubi verba anno mortis Gaiae suo modo explicant da anno, quot pra ait affectus, cuiusmodi homines eisiliter mortui, ut aiunt, habentur. aue opinionem amplexi sunt Chaldaeus, Saadias, Iarchius obarbenelus, taehias ,idd. l. Gesen iant in Iea. P. 3, 77, 12 seqq. Comm. ad Jos. 6 I et 7 8, s . A Judaeis illam Christiani reeeperunti Hieronymo nimirum non latebat ad Ies et Zaeb. 16 6 5 negno Eusebio et laxillo et Theodoreto ad h. Zach. o. Eiusdem sententia Patroni intex recentiores fuerunt haud pauci carpx. l. LIII. p. 3di serium, Amosum vaticinia loeutum esse existimantem anno mundi suis, ante C. N. 781 relatavit Ligilaotus opp. I. . si , contendens, motum illum sae- tum esse anno mundi Sata, regni tetiae 1 a Ierobeam M. Collato eap. 4 quo Jer eamus adhuc vixisse narratur, ejus vaticinia ad postrema ejus egis temporaxeserre non dubiist, eumque motum ab Amos eap. 5 15 et praedierum, et indicarum esse suspicatur ibid. p. M . Alios mittimus. Veteres, qui dierum amplexa sunt opinionem, Theodoreius ad Amo it inmerito vocat τοῖς μαι οὐκ

46쪽

'ει βῶς πιοσε γαμαμ. Aberi rixa hane e tradisibne e Cabbata, non e S, o F rum Drusius ad Am. I iri repetit. Repugnat autem illa Iudaeorum sententia

Modie Hebraeo, nisi remptam, a Res isto Ieinonem eommutes, et Amosum anno altero ante illum terrae motuin Prodiis neges. Nam Iothamus, cum pater, lepra asseetus, non amplius Tegnum tenere pom et suum impera administrationem susce- sit. At varo ineundum illorum argumentandi rationem Unxias anno regni Ierobea in a regnare eoepit, I anno natus quo iacto tempus, quo bie cum Ierobeamo simul regnatit, est intexvallum I annorum Amosum autem anno altero ante illum terraemotum prodiisse euam eontendunt. Vix igitur compleverat Iothamus hoc tempore annum 14, uamsi statuas eum paulo Post patrem, regem creatum, natum suisae atquo hac aetate regno administrando sorte impar erat. Videant iorue Iudaei, quoniodo, has omnibus retensis, suam opinionem cura Chronologia concilient, si terrae movum cum leprametatae coniungant, eumque anno regni eius Laeeidisse serant. Huic vero temporis notae eum veri quid inesse videatur, quaestio accuratins

Perpendi meretur. e primum quidem videamus, quaenam ex antiquitate de illo toreae motu nobis innotuerint deinde quare Iudaei hune cum Iepra, Utriae inmeta,

Iunxerint denique, quid igitur secundum hane huius libri inseriptionis definitionem statuendum sit de tempore ipso, quo Amosus, Propheta, in publicum Prodierit.

I. Iulio terrae motus nulla sit mensiori Reg. 15 4 , 5 et loco parallelo, ubi eadem auus enarrantur, a Chr. ax 16 - I. Solus Iocus, quo is diserte commemoratur, est Zach. 16 S. Putavit quidem Eusebius Dem Euang. VI 18 ed. Ceson. p. si), Amosum illum deseripsisse eap. 9 I quem locum tamen nemo, ut redo, odio huc reserati Siquideri illum aliquando ob oculos habuerit, et motus ille tam ve- fuerit, quam veteres tradiderunt, potius suspicareris eiusdem eventui tribuen- esse urbium eversionem, ad quam respexit Irox quod eo verosimilius est quia . 15 Iehovae maiestatem depingens, Eum montes terras ealcantem describit, qua imagine apud Prophetas saopissime motus ejusmodi adumbrantur ' Sebroederus in Scholis M. S. S. ad Am. I 1 opinatur magnum hominum numerum hae opportuni--te Periisse, ex collatione es 5 25, quem locum huc etiam tradurit Cl. Gesenius in eorument. I. p. 246 . Nec mirum est Iesaiam, cujus aetata illud omnium men

ira taliaeserit, tale quid respexisse. Idque magis eredibile est, quoniam Chaldaeus anterpres, qui circa aetatem . . vixit, in Musdem memoriam etiam recurrit, eius-

47쪽

γε stirexi vi metit vera facit a Ies a r II. Praeterea tam graves saerunt hae Miseasione alamitates, ut poeis etaub. l. I. sua imagines exinde desumatiae, et I sephas, ex hoe item loco, descriptionem, quam de motra illo dedis, esiore assa τμdsantur. remnque Ioeum igitur Perlustrismius, deinde , quid Prob imo aeeidarit.

ecillitamus, idque eo natis eiusdem rei inmeiae Cod indisiis adsistiam . Moha oliva,um, ab oriente Hierosol morum . regione templi aitua, valle edinis isti ab hae, e erat reparatus. In longitudinem a meridie ad septentrionet pater et tres habet vettiees, Morem vertex septemtriotialis est aluasimaa RaI. Pa I. p. 333. C. Menm haud b. l. Lm B. 1 in P. his CL Gesen in comm. IEMissia p. 6 9 mae bene sunt tenenda in explicando loeo utro di, et mittendis ad Zaeh. I. Bieronrini, usebii, aliorum, allegoriae, de Christo in eoesos a lato, et qua sunt huius generis plura edam Theodoreti de aptis Hierosolymia interpreta-tἔo. Poeta ivibus inii, tune Iieet ad inmmas augustias redactia laeti a Iempora depinast sapis est urbs, vel potius In eo est, ut rapiatur, ne tamen de talute me Peranda desperandum ess monet. m tes Phem undiqua tingunt, eaque ah nuxi Parte imminent, nee tamen ausa est desperata, non omne auxilium vescissum. Jhi, liniam ah hostibus Prorsus oecupatae, Iehova, hostilem exerestum ad internecionem usque deleturus, succurrit, eumque sequuntur agmina, agmina Sanctorum. In monte Olivarum, amplissimo et latissimo urbi universae. Qiquisque longo lais quo cireumiacentibus exactibus imminenti, hostes astra erant meism Processit -- hova atque hiae monti cut ηecb. Mi as, o pedem imponit mane corum ventur et exedunt. mons seinditur, saxorumque iniae axutus, totus exercitu perit. Vallis existit, vilia montium Ru si redditur a Chiad. et Syro, idquoreeis, d. seu tibineb. I. p. 5a ne initum ad urbem Meludat, denuo impletur. Sic haec eum Proxiinis videntur cohaerere. Neque dubito, quin initio verilauti reeipienda sit Iectio tanti et Meruetur, quam tamen Alexandrini,

Arabs et Symmaehus Perperam Per totum versum Tetinuerunt nee melius egerunt

laxus et Vulg., qui Perpetuo u egerunt Optime omnino Chaldaina iam rete In initio, hoe in sequentibus, eumque aequitur recensio Iudaeorum orienistis cuidd. Drusia M a Rossi ad h. l. . Praeterea observandum est, verba tam 'aura

serra oossae, a librario, primum citaria in inius versiculi, rediem daa rese

48쪽

- 4 ridi

mns, olim inarsini adseripina. Sic saltem intelligitur , quare Poeta seripserit m. His in tarm. Neque etiam, si quis in eorum 6 verba re' uti a nam glo.

sis annumeret, epugnabo. Quam incommodo enim haec omnia Poeine orationi nil eris quisque, ut Puto, sentit. Quae, sint omissa, non desiderantur ad ampli- scandum sensum, qui, si vel absint, ininsu est et egregie pro diu At vero, eonidetur non placeat, cui transimanda nulla, quantum scio, superest uet-- αῖ , animadvertenda est lusus verborum in v et mi , evius haud pati specimina in Hebraeorum Vatum scriptis operiuntur. Ceteram de ejusmodi eonieeturis inetoritate licet destitutis, egit Cl. Gesen eini. I. L p. 4. Lootis Iosephi exstat Antia IX trio. 6, quem etiam descripsit Eusebius Dem. Evang. I. p. 41. . apud Dein leve mi discrimen, ut locus integer fere ad nos pee- veniisse rideatur Iosephus, postquam metum, Pecca Patris sequentem qua de re in Hebri Cod nihil legitur perstrinxit, narrat, eum esto die, totique popu-

Io sacro veste sacerdotali indutum templum ingressum fuisse et in ara Iehovae auiaxea thura adolevisse. Quod eum aegre semet Sacerdos summas, hie a Boisaeerdotibas adjutus, prohibere conatus est, quominus ex illud facinus Perpetraret. In

πρωιτεον, o G μὸν εἰσθια Ἀμναν ἐπίδραμῖν Προ Θης πὀλεως. Eus perpe- m p τὸ καλουμένη ἔρον του Dori darina Duu τὸ μισυ του κα- τὴν - καὶ κυψθὲν τέσσαρας maiah- ω τὸ ἀνατολικω δεος in M, τῶ τε παρόδους - αγῆ αι Lus ι pax haud καὶ τούς παρα αἰνους τους βαναικους. Quoni- hie non est dispurundi loeus, de fide, ut aiunt, Ustorica, Iosepho ui-hnenda, potius res eram ad eos, qui hanc pertractarunt quaestionem zo . Fatendum est omnino eum Oroandi iudi nimis subinde Indulsisse, et Verius est aeu tum Chr3sostomi dictum, 'Iίσωπον λέγω, τὸν καλῶς συμψομ αδ- 'Iουδαίων)- γ σα- , καὶ τὸν παλαιοὶ διαθήκην περιφρ arma πῶσαν. in sine testim Q. Haveri. praemissa No. 56 . t fictis vexa haud raro inesse , nemo est, qui neget Cavete imprimis . ne cuneis reiiciatis, quorum nuria sit mentio in Hebri Cod. ais praeter Libros Sacros, diligente traditionem consuluit, quam accepit vel narratione, ore propasata, vel potius fortasse ex libris Elisebias l. l. ad nem peraueta, de lo-pra zzxiae inflicta, narratione, sic Perot τομο ιὼν ἄν inimo των βασιλιuis πιινμ

49쪽

ὲβ atii, τυγχανων. m. i. δεπερώσεις identur esse ea, quae adjeeta sunt librojum historieorum . . narrationibus, quae, scripto mandata, idem nomen acceperint, quod datum est iis, quae Legi Mosaicae sunt addita, et deinde Mimbtia atque etiam διυτιρίσεις voeabantur. Si autem haec, ut nonnulli suspicantur, Graeco sunt reddita vid CI. Gesen Geschichte l. l. p. do illa eadem sorte gavisa esse, nihil obstat, quod statuamus. Quidquid assumatur, Josephum praeter Libros Sacros, alia quoque populi s. seripis adiisse, misso Eusebio, ipse testatur εγω δὲ inquit, καὶ ἔν τοῖς ἐπιχω/iοις μων βιβλhις ευρον, ἔτι -τα φαραωνα τὸν Σολομωνος xl,θερον. υκ ἔτι νυδιὶς τουτο τὸ δνομοι βασιλιυς ιγυπτων κληθη Anu. VIII 6 a Quae utrum cum historia consentiant, nec ne nunc non quaerimus illud certe exinde constat, nisi eum mentitum esse dicas. Neque etiam eorum librorum maximum pretium suisse, -- rosimile est, quoniam maximam Partem constitisse videntur traditionibus quae, nullam certe probaudi vim habent, nisi antea penitus exploratae sint. Minime ver6 mirandam est Iosephum traditionem anxie prosecutum esse, cum ingenium ipsius, Iudaicae superstitioni maxime addicium sueri. Cuius propensionis permulta dedit speeitana, ex quibus hoc unum attulisse sussiciat, quod in enumeratione praecepto-xum Decalogi Iudaeorum more aenaum ejus, non perba tradat ου λίγους inquit, οὐ θεμιτόν ἐστis μῖν λιγειν φανερω προς λαιν Anti III 5 ά . Neque dubitandum est, quin narratio, supra ommemorata ex traditione, fortasse ex libro, eam eontinente nuxerit. In multis, ut quisque isset, hae eum dieis Iudaeorum sententia, conveniti Barinebraeus et Abiasaragius, etiam Elmaestius Ieorum commenta licet subinde tradentes, haec vel leviter tractarunt, e prorsus

50쪽

Aritia Aude traditioni veri quid subesse , eiusdem propagatio si sola speetetur.

aio exuidem prohati, Malia sunt, quae dubitare non sinunt, quin gravis terea motus, UEEia regnanto revera aceiderit. Ita enim comparata est Ioseph narratio, ut pronaua et Esse nono sit. Aetaxatiua nonnulla sunt desinita. Fateor, edam

translata esse videri ex es. 6, quod a veteribus Judaeis ut vidimus ad hoc tem vos relatum esL So . Concedo quoque lacrim Iose a universum sua coepisse or- timenta ex acti. I. l. , cuius orba non aeriora a Josepho intellecta. sunt. Verum instituis inter utrumque, et hunc et Iosepbi locum, comparatio accuratius oris indieat, qui tune probabiliter Metum sit. Quod melius Perspiciatur, si certiores sim .

preta in verbis tim, reddendis haesexunt, oculinxi Graecis rescribentes. Proia hab Io es , eua subinde foras Einras, rammis 'eadibus tali in casu reposuisse. Sic saltem incile explieari potest codicum Graecorum variotas. xima totur Iectio videi fuisse ΛΖΛ, quae saeiIlime in Z et AZ eo uinii potuit. Quae tria oririnerisorio inexunt riplicis generis variantibus lectionibus. Vocales antiquitus adiaetae sint a librariis, alia ab aliis. Hine ille dissensus. Ex hoe igitur promanavit laetio, quae in Cod. at tantum invenitur, rura, et in Vers. M. quibus proxime convenit Cod. 23. IMMλ. Ex ει nuxit Cod Bais. et tam , p. Theodoret. et in Codd. a caprima manu , quod dein in a aha est mutatam , Si, 86, xv, 31 aM ex hoc iterum originem suam duxit ασανια Cod. a . Euason sit lectionis aditiquissimae, Origenia certe minis omnium frequentissimae, eamque oti ausam ab eo in Hexaptis recopino, lautionis nimirum ἀσώλ, quin Eus .

I. l. Cod. Alen et alii quam plurimi Mi, 6, o, 6a, o, 3 8 , si , 97, 1o6,

298, 28, 239, Ao, si et M. Ve . Arm. expresseaeunti jusdemque iudiei prae se seri illud ασὸλ t etiam Aquilae et Theodotionis versiones do quibus sie Hieronymus ad locum aeta Aquila, inquit, imum verbiam Nebriateum posuit ιper a brevem literim, ἁζut Theodoti per exinnsam ἄγλ. inus iacile extilleatur Ieetio Iosephi Inciri, ut Iegitur in ed. ως pro quo in sodis Codd. Big. et Gul. 1, a manu secunda repositum est ἐMωγὴ Valgaris lectio in omnibus Codd. reperitur. eaque, jam ab Eusebio lecta, antiquissima esse videtur. Alii alio modo hoe voeabulam inrerpretari conati sunt vid. Havexia ad h. l. Opinio L. de Die legentismpiam, egregie potest defendi ex repetiis ulum vocis praeeedenticia liter . Illud

Era enim