Disputationum forensium d. Io. Francisci Marciani Neap. patritii Scalensis, ... senatoris integerrimi, cum decisionibus supremorum regni tribunalium liber primus secundus ... Cum duplici indice argumentorum vno, verborum altero 2

발행: 1654년

분량: 498페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

13 2 Io. Francisci Marciani

li , non potest scrificari conditio illa

si non valet, cum eo tempore non

diim nato posthumo,validum sit, nec ruptum dici possit ii Io non nato; non valebit codicillaris clausula per ver-hst praesentis temporis concepta, fusi operari effectum, tam pore quo dein de natiuitate posthumi ruptum dici'tur, quia conditio dicitur defeetii , nec praesumitur hoc casu testator de filijs cogitasse salte in genere, ideoq; neque praesumendum, velle suam so- .holem excludere , diim ignoranter

Secus tamen dicebam esse iudicandum , quando codicillaris clausula fuit concepta per verba futuri temporis, vel apta illud comprehendere, puta si non valet, nec valebit, ' vel ut in casu nostro , quando fuit concepta per verba infinitivi modi,

nimirum volo valere iure codicillorum , tunc enim quia illud verbum infinitum, aptum est plura temporae scomprehendere , S conisquenter etiam tempus futurum, l. s. g. Aipula-iis,ubi Glo in υerbo datum,& caeteri, Is de verb.obligat. & post Paulum de Monte co, Ripam, & alios, refert, &sequitur Fufar. de fideicommisiq. 3 69.

videtur, ac si concepta esset per verba futuri temporis , & ita in nostris terminis fundat optime omnino videndus Corn. in confit 3 3,num. . tib. 6.& eum sequitur Nico Bellon. in con-AL8s. num.6. ubi addit hoc etia proincedere ex clausula,Omni meliori via, quae eiusdem,imo maioris est potentiae allegans Alex. in conss o.voL7. O

In hoc igitur casu,quo verba clau sulae futurum tempua comprehendud magis communis opinio est , quod 3 clausula suum operetur effectiim, ut censeatur posthumus rogatus, haereditariam portionem, retenta sibi legitima, heredi scripto restituere, it Bart. sibi contrarius in l. qui filiabus, num. 6. Ude leg. I. Otarad. in cons I 9.

A causa, quas. 7. num.47. ad nem, &quamuis nonnulli contraria sequa tur sententiam,& communem etiam dicant,& magis aequiorem ; nihilominus Rotan.d Valle in conf7.nu. I 2. 6 lib. q. triginta sex Doctores pro contraria opinione referens, sexaginta quinque pro nostra opinione adducit, ex quibus decem de nouem dicommuni, & nouem de magis communi attestantes enumerat, infinito Letiam pro hac opini une recenset videndus Caualc. decis 24. num. I. cum

in essectu,ubi nec in iudicijs, nec extra, ab hac opinione recedendum afirmati pro qua adducit eundzm Bart. in ιμ ita quis,in princ. st de leg. I. dein si ita legatum, ante num.7. F.deati . ct arx. teg. 8e in LFitascripsisset, in . FH leg. a. Illa praecipue rationes. 7 quia quando haec clausula futurum tempus comprehendit, praesumitur testator saltim in genere cogitassiade filijs, ad text.in taure miltiara, Udemiliis.tessam. ubi Bald.ct Anges. caeteriq; in ae autbent. ex causa, C. de liber. praeter. & post alios idem Turrest. quaeH. 69. num. 6. O Iψ. cum sqq. &consequenter cogitando de filijs, videtur non ignorantῆr, sed scienter posthumum praeterisse, licet non in

specie de illis cogitauerit, sed in geri

nerei

152쪽

Disputatio LXVI 133

nere, quod sati, esse fatetur Gratian.

Ex quibus , in casu de quo disputabatur, facilius dicebamus admi tendam fore opinionem pro clausu. Ia codicillari, quia non solum praesumptiue testator de filijs cogitasso vid batur ex clausula codicillari per verba infinitivi modi concepta, quae

etiam futurum tempus apta erat coprehendere; sed expresse ex eiusdetestamenti verbis co ligebatur; ibi, Et case,che io predesto Testatore moressi senetastyli masoli, tosis ebe Atta Cornelia,si is quesiastylia femina, ch stro-uciasuper te, simorui se dispotiio nesia transitione. Ergo cogitauit in specie de alia filia nascitura post dictam Corneliam, quam itinc iam habebat ; ita similiter etiam de filiis mentioncm fecit in substitutione, indatione tutorum, in taxatione alimu-

torum, & alibi palsin; & certum est 8 appellatione filiorum, venire etiam posthum os, ut per Bal in l.Titius te-namento, st de liber. ct posthum.versic. O nota, unde sufficit in aliqua parte testamenti, de illis factam fuisse mentionem, ut late per Fufar. quaest. 3 I 8.

Cum igitur de expressa testatoris voluntate constaret, voluisse haeredescriptum uniuersaliter instituere, nihil de alijs ordinando, licet de eis Discerit mentionem, colligitur coniectura,voluisse illum tantum odo uniuersalem haeredem esse,caeteros vero

in legitima, & propterea eo cassi suu operabitur esse et ii codicillaris claus sula, ut censeatur post humus rupto sua natiuitate testamento rogatus, retenta legitima, reliquum quod ab intestato esset accepturus, haeredi scripto restituere, it, optime docuit De- eius in conf49o.num. 3. O 6. allegans Balaein ZI. qui siliabus, in princ. s. de

quas o. in . Menoch. lib. q. praef3 I. Lib. II.

V. io 3. num.qib. I. v bi,quod ad hocvt codicillaris clausula suum operari possit effectum, duo debere concurrere docet,nimirum quod testator defit ijs cogitauerit saltem in genere, &quod sit concepta per verba futuri temporis, vel infinitivi modi, optime

etiam Gratian.aecap. 48.num. I 6.

Atqui dubio procul, haec opinio locum tibi vindicabit, quotiescumq;IO non extraneus, sed testatoris filius,&ille primogenitus fuerit haeres institutus; cum enim hoc casu cessare videatui praesumptio ι. cum auus, Ol. cum acuti mi, nimirum nolle aliena sobolem, proprie anteponere, sequitur omnino testatoriS voluntatem ,

qui filium haeredem scriptum, alijs

maluit anteponere, esse scruandam .

Ideo contrariae opinionis sectatores illam procedere dicunt instituto haerede extraneo, non autem alio filio, ita Puteus decisa 36 n m. a. ct 3 par. 2.

num. 23. lib. 2. asserit Rotam Romanam nemine discrepante ita iudicassese r optime etiam omnino videndus Thesaur. d. decf. I 4 r. num. Io. qui hoc

casu parum interesse dicit, an Plausula codicillaris fuerit concepta per verba praesentis, vel futuri temporis bene etiam loquitur Berous in confl7. num 3O .lib. 2. ubi fatetur, quod quan- II do in testamento est institutus pariter dilectus, tunc clausula codicillaris suum operatur effectum, quanto magis in casu nostro,in quo non pariter, sed magis dilecta fuit haeres instituta, ita etiam Menoch. d praesumpt.

3 2.num. I O.veg. eptimus casus,in . conferunt etiam dicta per Bertrand. cons. I o .lib. I. par.poster. vers. ct i Iudultimum, imo in casu suo erant instrui uti testatoris fratres , sequitur P as guer. Diuitiaco by Cooste

153쪽

I et a Io. Francisci Marciani

bene Nico Bellon. in conf8 . qui ta-Ia men opinatur hoc casu posthumum duas posse detrahere quartas,ex quo non videtur eode tempore purὰ grauatus,de qua quaestione non erat nostrum disputare,cum expresse fuisset in corpore testamenti prohibita Fal-

13 cidis, & Trebellianicς detractio,quae tia in filijs primi gradus posse prohiberi no ambigitur,ut lath per Diam.

praecipue in casu fidei commiis, siue grauaminis inducti ex clausula codi

pro principali limitatione nonnullos etia adducit idem Cauala. d. decis 2Φ. lib. 3. num. I 7. s. Ubi contrariam opinionem procedere posse affirmat extraneo instituto, non autem filio, quia censetur praedilectus posthumo nascituro , Et ideo ex his omnino dicebamus legitimam tantum in bonis allodialibus D. Ioannae competereias ι¶gium in seu dalibus. Vide in sequenti.

. . stuamuis alius aequalis illi fuerit.

a Proximi dicuntur omnes in eodem gradu existentes... βuamuis sngulari numero fuerit proximus ἀ teriatore vocatus... Et hoc ratione incertitudinis umignoretur de quo intellexerit tecta

tor .

3 Singularis numerus ad plures no per tinet cessante incertitudine. 4 Incertitudo adesse nequit, diwm de te

fatoris voluntate consutis

3 Geminatio, ct repetitio singularitatis

multum operatiar, ad hoc ut ad plureι , singula is numerus non exten- ,

6 Infudis unis, non plures possunt esse haeredes , ct ille primogenitus in vi

uentibus Iure Francorum.

7 malitas, qua uni tantum conuenit, non intelligitur, nec extenditur ad plurei, licet't eiusdem gradus . 8 rasator, dum in una resumenti parte intellexit proximum de uno, O primogenito, ita etiam debet intelogi in alia. 9 Clausula cuius tenor habeatur pro expresso, operatur, ac si realiter, et cueffectu, omnia essent repetita cum omnibus qualitatibus.

Io I Hitutio de uno facta, intelligitur de primogenito.

E N Τ V M. Proximi appellatione, unum , & illum primogenitum contineri, quamuis plures eiusdem sint gradus, quando de clara testato

ris voluntate constat. I. M. I.

D IS P UT ATIO LXVII. IN hac eadem causa inter praedictas

sorores de Aquino videns ex aduerso pars, ex capite nullitatis testamenti,ob posthumi praeteritione paru iuvaminis accipere, recursu habuit ad alia rationem,ex qua pr supponebat ad virilem portione in alto dialibus D. Ioannam posthumam esse admi tendam Diuitigod by Cooste

154쪽

Disputatio LXVII. 133

tendam eκ ipsam et testatoris voluntate ; dicebat . n. quod licet D. Ioantia fuerit posthuma, no tamen praeterita,sed expresse instituta pro aequa-Ii fuerat per Principem patrem ; &proinde ad virilem portionem erat admittenda seruata forma voluntatis

paternae.

Fundabat hoe, ex eo quod Princeps pater in testameto uniuersalem sibi haeredem in omnibus eius bonis fecerat proximum, & imme citatumia successorem, qui tempore mortis superstes esset, absque particularis nominis expressione, ac propterea cum 1 proximus dicatur ille , quem nemo praecedit, ς. in fine princ. βδε reb.dub.verfnἀm ct qui inteum .proximus 9 r. Jde verb.Ans ubilate Io.Θου sus, TiraqucIl. ae retras. Mnv.f. II gloss. l nu. I Valentin .F-- s. m. defuersi ab intest. lib. I. cap. 3 O. anum. 9. Uc admittit gradum mediu, ut per Roxam penes Farinae par. a.de-e 693 num. 2. in . in recent. ipsa setia videbatur instituta , cum ab alio no prscederetur,licet adesset D.Cotanelia primogenita in pari gradu, quia satis erat illam non a ate ire, licet aequalis fuerit gradus ut per Bald in

Et quamuis Princeps te stator pr x ximum singulari numero instituerit, omnes tamen eiusdem gradus esse admittendos, decernit in puncto Im-phrator in f β urer, et eUO quamuis, Innit. de legitima agnator. IucceF. inquiens : Et quamvis Autilari n.m

ro etfa lex i a. tabularum proximum avocet, tamen dubium non est, qui mafl pluris sint eiusdem gradus omnes ad ' mittantur; Et ideo aequaliter ad burgen laticorum successionem erat admittenda D. Ioanna, cum eiusdem gradus esset cu D. Cornelia,& utraq; proximi appellatione veniret, prout Lib. I l. . iam fuerat per Magn. Curi mediante decreto praeambuli decisum; aequaliter utramq; in altodialibus declarando haeredem. Nihilominus dicebamus, nequ ex hac alia ratione posse aliquo modo iuuari. Quoniam licet verum fuerit, D. Ioannam proximi appellatione contineri cum eiusdem gradus fuerit, nec ullus eam gradu praecederet, licet testator singulari numero usus fuerit,ut dixit Imperator in aeg. ω- res , & ita etiam declarat Vlpianus in a. f.haereditas , Τ defuis, O legitim. Attame illud euenit propter incertitudine, etenim nulliso simplicitὸr testator proximn instituit, ignoratur,de quo intellexerit, cu omnes sint eiusdem gradus , ideo ne dispositio reddatur elusoria, omnes in pari graduexistentes , quasi omnes fuerint sub illo nomine vocati, admittuntur, adrext.in Ldu uut Tity 3o st de testim. tutet. & ita praedictum text. in d. 9 pDrra In tit.de tigit.aenui succes intclligit Craucti. in cons. I 8o sub ηu.3.vem. non omitis aliam d clarationem,& eum sequitur Menoch. in cons. I 8. num. s .versita declarat: At quando

3 cessat huiuimodi incertitudinis ratio, tuc singularis numerus ad plures no pertinet, t .s ad Sen. Cong. Trebeli. O cap gaudemus, de diuortiis. Cessare autem dicitur incertitudo, quotiescumque de testatoris v uinta te costat, voluisse .f. de uno tantum , & quidem de primogenito inis 4 telligere; dum enim de voluntate certii est, non potest adesse incertitudo , ut dicit fureconfultus Paulus in d. l.duofunt Giij; ubi eum datum esse tutorem asserit, de quo testator sensit. & facit etiam Vlpian. in l. fl quisita I 6.9. si quis cum ignoraret, Τ. eod. tit. de test . m. tutel. de propterea quotiescumq; de intentione testatoris noclubitatur, uni tantum deserendam e ste successionem, quamuis plures eiusdem gradus proximi appellati ne comprehendantur,probat ex plu-M 1 cibus

155쪽

Io. Francisci Marciani

In casu autem de quo disputabatur ex pluribus de huiusmodi testa. toris voluntate constare dicebam id evno scilicet uniuersali haerede, norus autem de pluribus, quamuis eiusdem gradus intellexisse. Primo, quia semper, quod de uniuersali haerede mentionem secerat testator, semper numero singularis usus fuerat, ut in tota testamenti serie legi poterat,quam repetitionem multu in hoc esse consideranda dixit

imo Suraenum. 16. fatetur id specifice procedere , non solum quando do uno facta fuit explicita mentio ; sed etiam quando in numero singulari, allegans Lupum in rubr.de donat.1nter

Secundo ex qualitate rei: testator enim haeredem uniuersalem, & parcularem proximum instituit in Omnibus bonis burgensaticis, dc Dudalibus coniunctim , & consequent evoluit illum esse haeredem in omnibus praedictis bonis. At certum est, 6 quod in seu dalibus unus, non plures possunt esse haeredes, & ille primogenitus in viventibus Iure Francorum: Ergo de uno dicendum est intellexisse testatorem , licet plures essent eiusdem gradus, ut optime in nostris terminis declarat Menoch. u

illud quod relinquitur, uni dumtaxat

conuenit, non intelligitur de pluribus, licet eodem gradu positi lint, ut ex Old Lin cons. 23I .ces .ct Guiae. Pap. deci . 67. Tiraqueit de primogen. quaest. 64. insne,& alijs, probat idem

ca finem. Tertio dicebamus, expressis ver bis testatorem hoc declarasse: Etenim post haeredis institutione in sub nomi de proximi, subdidit, quod si dictus hi res foret masculus,tunc ipsi filie primogenitε daretur duc. 3 o.mil.

pro eius dotibus; ergo nec esurio de uno herede uniuersali intellexit; nam eum D. Cornelia eiusde gradus proxima esset cum masculo, noluit tamen illam ad haereditatem aequaliter admittere, sed tantu ei dotes legare. Item decedente ipso haerede uniuersali in pupillari aetate; & absque fi ijs, substituit D. Corneliam; ergo de uno intellexit. Item, & clarius decedentibus timpraedicto haerede, luam D. Cornelia, vocavit proximiore de familia praeserendo masculos foeminis,& primogenitum alijs secundogenitis; ergo de uno tantu voluit intelligere dum 8 enim in una parte testamenti dictum verbum proximiorem declarauit, &intellexit de uno,& primogenito, ideintellexisse praesumitur in alia, & c6- ferunt dicta per eundem de Praetts d. fol. 337. num. 2. & facit sext. 1n d. qui Atabus,in princ. F.de leg. . Insuper in casu mortis ipsius testa, toris absq; filijs masculis, mandauit,

quod ipsa D. Cornelia, seu illa filia

foemina, quae ecpore mortis reperiretur superstes, scrvare deberet disposita in transactione inita inter ipsos fratres de Aquino, quam voluit haberi de verbo ad verbum in ipso tostamento pro inserta, & expressa . Ergo dupliciter ex his colligebatur

eius voluntas,ut de Uno,non autem

de pluribus heredibus, quamuis eiu dem gradus , intelligeretur insti

tutio.

Primo, quia in defectum masculorum,& in casu quo foeminae superessent, digit, quod D. Cornelia, seu illa alia semina, quae tempore mortis sutis superstes esset, seruaret disposita

in transactione, &conssequenter per verba alternatiuasu, non autem per verba coniunctiva ct e quia eius voluntas, ct intentio erat, ut D. Cornelia. quae in casu deficientiae malculorum erat haeres uniuersalis, seruaret conuentionem; at quia poterat cou-riingere,

156쪽

Disputatio

tingere, quod illa praemoreretur, dixit , seu illa alia, quae superstes esset, ergo non habuit intentionem vocare omne., sed unam,alias dixisset D. Cornelia, & alia Reminaiquae superstes esset. Secundo,& clarius, dum voluit, praedicta transactio, & omnia in illaia contenta haberentur pro expressis,& insertis in eius testamento de verbo ad verbum; quae clausula Operos tur, ac si realiter, & cum effectu omnia essent repetita csi omnibus qua

ctione D. Cornelia semper, & ubiq; uniuersalis haeres nuncuparetur Per testatorem; ita etiam dici debebat intestamento,ctim ad ipsam transactionem fuerit facta relatio, ut in terminis ex P. regrino, assii mat Balthasse Thomaffract. 8. de pactis primogenιιu

His igitur positis, certum erat, quod quando de uno intelligitur fa- Io ista institutio; de primogenito est intelligenda,ut post alios refert Molin.

tos sed expressa de illa facta fuerat mentio in testamento, & haereditas erat pro maiori parie seu datis; quod non solum suadet, sed impellit, ut de primogenito intelIigeretur facta dispositio,vi ex Menoch. ct de Praetis supra fundauimus ; Et ideo ex his legitimam tantum in bonis altodialibus D. Ioannae competere dicebam, parum refragante decreto prae- ambuli Magnae Curiae , quod fuit interpositum ipsa D. Cornelia in minori aetate existente, cui non po- Lib. II.

tuit per Τutorem praeiudicari. Haec controuersia cum inter Sorores versaretur, fuit transactiones

I bus caducato primo gradu,sequen tes substitutiones minime caducan

. . Praecipue in compendiosis. a m editas etiam caducatis medijs,prines haeredem grauatum cumsuo one

re remanet.

.. Suia videtur te tor hoe easi υ seriores substitutos speeiatiter v casse. 3 Substitutus uni, videtur etiam subn

tutus alteri.

4 Substitutioni locus eme nequit, quando praeter medii gradus caducitat , eoncurrit etiam conditionis defectus, stib quasubstitutifuerunt vocati. . avod procedit etiam quado ades defetius conditionis adiectae de ρν mo substituto adfecundum. s Moi non dicitur, qui nunquam n tus e H 6 Conditio, o thumus decedat, dicitur habere aliam conditionem implici ia,

si nascatu . 7 Conditione defecta, omnes subsituri nes ab illa dependentes deficiunt. 8 conditio debet adimpleri informa ομeifica,O idco non sit extensio de υ

casu ad alium.

ς Substitutio ficta sub conditione , si

poshumus decedat, non vermeatur posthumo non nato. I o Casus mortis G coniecturata mentia testatoris trabisur ad casum non M.titii tatis.

. . auod inteIlle in innitutionibus, in quibus semper At iam interpre-

. . Secus vero in substitutionibu ei fideicommissis. II Sub tuti ub conditione,videtvrsub

contraria conditione adempta.

157쪽

138 Io. Francisci Marciani

i a Subctitutio compendiosa, in qua comprehendi r υulgaris, compr bendit etia casum non natiuitatis poshumi. . . continet reim plures c. yus molan. latissilicet, ct impotentiae.

ra Vulgaris sub titutio etiam sub cominpendiosa comprehensa, tunc extendi poterit de casu noluntatis ad casum impotentiae, quando unus ex his ca

. . At quando unus casus impotentiae exprimitur, non trahitur ad alium etiam impotentia.

14 Casu impotentiae expreso, conditio diacitur voluntaria, ct ιδεῖ non extendtur .is Conditio adiecta substitutioni compendiose attendi debet, ne diam respectu stib titutionis fideicommissariae , sed etiam respectu vulgaris,quae illi tacite ine L . Conditio, quae dsicis si repugnat etias bHituto , tunc caducato medio gradu , caducati etiam dicuntur δε-quentes .

x et conditio, dicientesubnituto habetur pro non octa. i 8 Alienationis prohibitis, O digresso ad

plures Iubstitutionum gradus operatur,ut onus tmunctum primo, dure retiam in beneficiums quem ium,etiadsciente medio gradu... Quod intellige quando casui , er- conditiones a te natore appositae versecantur. . . Secus quando ab initio defecerunt.

etiam quod adesset di AIiosemper, O

in perpetuum.

I; Tectator prae mitur,volasse tunc=deicommi sum ess perpetuum,quando conditio υem catur. . . Secus Adsceret. . . Praecipuequado alienationis prohibitio fuit νωνι u ad nominatim insitutos, subsitutos, quia n. extenditur ad alios. . . Etiam si appareret caectura con- ruandae agnationis... zamuis de hoc nonnulli dubitet. Eo Cla uia codiciliaris eius es υirtutis; vi quἀmuis tesJamqntum ob de cientiam insituti caducum efficiatur quὼad illum gradum ; non tame et . caducum dici poterit quoad alios , a quibus incipere pol rit. . . Quod intellige quando conditionisve νba veri atur incutst deficiant. et i Clausula codicilluris tantumodo πο-- ratur, ut quod non potest exi teHamento aberi debeatur ablute Iato. - . Sed non quando casus a testatore prouisus non euenit. 22 Substitutionum medio gradu nedum. caducato, sed pro nonscripto habito, . sequentosubstitutiones ab illo δε- pendentes indistincte caducantur, et desciunt.

23 Dispissis ubi pro non scripta habetur in per na illius, cui onus iniungitur, onus etιam pro nonscripto habetur. - . . avo ecus es in caduco, cuius differentiae ratio adducitur.

24 Nullitatis plus en in eo, quod a principio nonsubsistit, quam in eo, quod ex ponsacto isi it. 2s Caducato mediojub titutionis gradu,

sun eguem admittitur,quando υocatur ad hareditatίm,aa quam erat vocatus ille medius... Secussi ad rem diuersam, vel gularem. . . Tunc enim vulgaris non poterit suum producere effectum,quia υidetur repugnare te Italoris voluntas... Alias haereditas remaneres pro

parte in spense. 2 6 Fructus redditus aequiparantur in

iure.

27 Fructus habentur ut qui paratum a proprietato,d ubsantia. 28 Peregrino in art. II. num. Iq. & I6.

occurritur.

29 Barioli doctrina in l. quandiu , S. is

aute,ff. de acquir. hered. quod caducato medio gradu, non caducatu e-

158쪽

Disputatio LXVIII. 139

Voeato aliquo in re tarta per verba communia ,sub comperiosa non comprehenditur vulgaris. Vocatus poct morte primi haeredis, non

potes venire per vulgarem inedpcr dicommissariam. . . Nisi in milite. 3 1 Iura directasmet assisa ossibus prim haeredis, non homini in substitutum transfundi,n e deicommissum. . . Etiamsi F ub tuta Ecelesia. 3 3 Conditione deficiente inperson. primi iubstituti, ridiciunt omnes etcom missariaefluentes.

ARGUMENTUM. Caducato medio substitutionum gradu , caducari etiam sequentes , si conditio quoque sub qua sequentes Conceptae fuerint , deficiat, vel pro non scripta habeatur, aut in diuersa re fuerint substituti, ad declaratione doctrinae Bart.in L quandiu 68. f. rs autem, 1. de acqu/renda haereditate.

I. M. I.

DISPUTATIO LXVIII.

x Egula est, i ,4 missis,si uel in fideicornis,sive substitutio

nibus, caducato medio gradu, sequentes s substitutiones minime

caducari, in substitutionibus praecipue compendiolis,ad text. in I.quandiu 68. F.1s autem ,sf. de acquir. hareae ubi Vlpianus ait: Is autem, qui t rato

gradu scriptus est,si primo Hub rante, fecundus decedat, V psites fιccedi re .

iuxta praedicta , ante signanus hanc firmauit opinionem , dicens, quod si testator filium heredem instituat,eiq; pupillariter substituat Titiu , & qua- documq; decesicrit Titius sine liberis, ei substituat Sempronium, si Ti. tius an tu pupillum decedat, & demum moriatur pupillus, Semproni si succedere vigore pupillaris substitit tionis assirmat ex dicto Vlpiani respo-so, &hanc opinionem contrarijs reo

spondendo confirmat. Haereditas . n. . etiam caducatis mediis, penes haeredem grauatum,cum onere suo remanet: vidctur enim testator,etiam in

casu quo gradus medius in causa caduci fuerit, ulteriores substitutos specialiter vocassie,l. Unica g prosecundo , ibi nsio in hune casum, vel DbHitutus, vel coniunctus eos antecedat,o- in S. autem aliquid, C. de caduc. toli. Substitutus enim uni, videtur cita in

substitutus alteri, cui ille erat substia tutus,tsi Titius 27. ubi Bartot & cete

tutu uerit, deinde eι Sempronius, veritis putare in Utramq, partem Sempro

nium substitutum esse.

Et proinde in causia Principis Satriani Hectoris Raua herii vertente in S.C.cora OIim Reg. Cons. acutissimi ingenii D. Fracisco Salgado cause Comissi rio, cli interesse prstudetibus dicebatur huiusmodi Bart. doctrina omnino seruanda, nec posse ullo modo praetendi substitutionem caducatam, & sidcico minimam extinctum. Instituerat enim Ioan . Ambrosius Rauas cherius uniuersalem haeredem praedictum Hectorem nunc Principe Satriani filium . Posthumum deinde quem sperabat ex vκOre nasciturum masculum, in quinta haereditatis par. te , foeminam vero in sextante haeredem fecerat. Hectori vero haeredi quandocumque decedenti sine filijs substituit Petrum Franciscum fratre, & Caro Diuitiaco by Corale

159쪽

I4o , Io. Francisci Marciani

& Carolum nepotem; quos quidem posthumum, Petrum Franciscum, &Carolum, in praedictis calibus respective vulgariter, pupillariter,& per fideicommissum vocavit, & substituit.

Prohibuit etiam praedictis heredi-hus, quos nominatim expressit, praedictae haereditatis in totum , vel in spartem ex qua uis etiam urgentissma causa, alienationem, & dispositione, ipsumq; alienationis actum ipso iure annullando, in pr iudiciu in eius testamento vocatorum, volens ut eius

haereditas esset omnino inalienabilis,& strictissimo fidei commissi vinculo

Obnoxia.

Deficientibus autem masculis ex dictis Petro Francisco , & Carolo,&descendentibus masculis ex eis,eius haereditatis fructus,& introitus, inter descendentes utriusq; sexus aliquorum de familia Raua scheria diuide-dos,& distribuendos mandauit. Defuncto deinde testatore, ad itaq; haereditate per Principem haeredem, ac posthumo non nato, praedicti Petrus Franciscus, & Carolus ut supra

substituti sine filijs Principe adhuc

vivente, diem suum obierunt. Petijt propterea Princeps auditis interesse praetendentibus, declarari substitutionem caducatam, ac fideicommissum extinctum, praedictamq; distributionem in beneficium praedictorum de familia minime faciendam , sed liberam penes ipsum totius haereditatis remansile disposi

tionem.

A t contrarium per praefatos de familia praetendebatur ex praedictata, Barioli doctrina, quam sequi videtur

Quibus addebatur, quod cum testator omni tepore,& ex qua uis causa licet urgentillii ma, alienationem prohibuerat in pridiudicium vocato rum, ita ut eius haeraeditas esset in alienabilis, & strictissimo sideicommissi vinculo obligata, videbatur ad illam per fidei commissum vocasset predictos de familia, alias inutilis esset iudicanda prohibitio.

Quin etiam, cum ad tot substitutionum gradus progresseri vocando primo loco Posthumum, deinde Petrum Franciscum, postea Carolumia,& illis omnibus absq; liberis defiet tibus, fructus haereditatis inter ipsos de familia distribuendos mandauerit: eius videbatur fuisse mentis, ve etiam si illi substituti pr morerentur haeredi instituto,post tamen eius obitum, locus esset distributioni:& pr pterea satis dici debebat verificata conditio, si tempore mortis haeredis instituti,nulli descendentes ex eo, &ex substitutis existcrent, argumento l. i. Code indict. viduit. tollen. O d. l. I. autem aliquid, G. de caduc. tollend.

Veru enim vero his omnibus parum refragantibus distributioni predictae minime locum fore dicebam. Quoniam quamuis vera si regu-Ia , quam Bart. dc caeteri, qui eum sequutur ex praedicto ripiant responso in d.l.quandiu, 3.is aute, desumunt, multas tamen patitur declarationes.

Et primo, quando ultra caducitatem me dij gradus, concurrit etiam

4 defectus conditionis, sub qua substituti fuerunt vocati,nullatenus eo casti locus potest esse regulae r Duplex enim in eo casu adest obstaculum , eaducitatis nempe propter substituti praedecedentia, & defectus conditionis sub qua substitutio fuit c Pepta: Hoc quidem casu caduc to medio substitutionis gradu, caducari etiam

omnes sequentes non tam ex vi caducitatis, quam ex conditionis defectu necesse est , ut per Alex. & alios in l.qui habebat,num. 2 st de Dust de in cohaeredi in princ4feod.tit. Olis,ad. in

subsitat.cauth. aq. nu. a. ubi sic in specie limitari asserit doctrinam Bart. ind.ι quandiu, A.de acquir. hared. ad sal legat

160쪽

Disputatio LXVIII. 14 I

allegat Balae in conf428. quia in substitutione, lib. q. dc innumeros, quos longa serie ad propositum refert omnino videndus Ludovic. de Cafanat.

tionib2s , legibus, & authoritatibus id firmat, & comprobat. Id autem, ut propius ad nostram hypothesim accedamus non solum procedere dixerui, quando ultra caducitatem medii gradus,deficit conditio adiecta de primo haerede instituto ad primum substitutum, sed etiaquando praeter caducationem med ij gradus, adest etiam defectus conditionis adiectedoe primo substituto ad secundu ,ut in nostrassipecie: Hi enim de familia,quibus erant distribuendi

fructus, & introitus haereditatis, fuerant vocati ad distributionem sub illa conditione, si posthumus primo loco substitutus quandocumque decederet sine filijs , & consequenter conditio si sine filijs erat apposita de ptimo substituto, ad secundum , , siue rectius de primo substitutionis

gradu, ad secundum. Desina igitur praedicta conditione, ac caduca eto hoc medio substitutionis gradu , imo caducatis etiam alijs sequenti bus ob mortem Petri Francisci , &Caroli, ultimus etiam gradus substitutionis in beneficium illorum de familia, quatentis tamen substituti Γici possent,quod negabamus, caducatus

quoq; videbatur, ut post antiquiore Lin d.l. qui babebat, tenet optime Simon de Praetis lib. 2. interp. 3. b. 6. flui. l.

quitur, & innumeri quos in specie allegat idem Casanat. in conf3. nu. I. sq. ubi omnium latissime hanc quaestionem disputauit, & contrarijs

omnibus occurrit.

Defecisse etiam conditiones omnes, sub quibus fuit facta substitutio, seu ordinata distributio. facile ostendebatur: Ipso enim posthumo primo

loco substituto no nato,defecisse cos stat , coditione si sine filijs decederet;

non enim mori ur, qui nunqua natus est, Glus in L qui duos, 3. I . de manum. te tam . cum concord. OUrad. in aeconsI77. in casu fortiori, quem ab Omni- . bus communiter approbari fatetur Alciat. videndus in confqq. num. 2 o. lib. 9. Io. And. ad Specul. in tIt.de tectam. S.in primis, in Ut. addit. Habet enim

illa conditio si post humus decedat, 6 aliam conditionem implicitam si nascarur ideoq; illa non imo leta ob natiuitatem non sequutam, dicitur defecta conditio si decedat, &conse-7 quenter omnes subsequentes sub ili- tutionum gradus ab illa dependen

Nec poterat fieri extensio de uno 8 casu ad alium, quia conditio debet adimpleri in forma specifica qui hς-

ditione defecisse, j.de conaeo demonstri Ideo cum substitutio huiusmodi facta fuerit, si post humus moriatur fine filijs, & sic ' nascatur, & deinde moriatur sine filijs, non potest adimpleri

per aequi polles , scilicet natiuitate non sequuta post humi precipue cum casus no sint similes,sed diuersi, climaliud sit non nasci,aliud nasci,& prς- decedere,ideo dixit AveLin conf93.

9 visis, ct insectis, quod haec substitu

tio facta, si posthumus decedat, non

verificatur post humo no nato, sequi

noch. d. conss. 326. a num. I. ad 32. O fanat.

SEARCH

MENU NAVIGATION