Disputationum forensium d. Io. Francisci Marciani Neap. patritii Scalensis, ... senatoris integerrimi, cum decisionibus supremorum regni tribunalium liber primus secundus ... Cum duplici indice argumentorum vno, verborum altero 2

발행: 1654년

분량: 498페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

3 α Io. Francisci Marciani

Consiliario Io. Andrea de Georgio

illius Curatore,validissima erat iudicanda, non obstate insinuationis defectu,accede te praeterea specifico iuramento, quod habet etiam vim duplicis,& repetiti consensus, ad nota-I; ta per Gloisin aecap.cum continga de iure iur. imo maiorem in se habet enficaciam,vt post alios tradit Couar.in

Propterea no multum faciendum erat de dictis per Ahiat.M nard.O 'Apon. in contrarium per Dominum Rouitum pro sua opinione allegatos. Quia cum arbitrati fuerint insinuationem principaliter fuisse inductam ad euitandas fraudes in praeiudicium

ereditorum: postea contrahentium,

non mirum si opinati etiam fuerint non posse in illorum praeiudiciunia, huic sollemnitati etia cum iuramen to renunciari ex praedicta regulata,

quod iuramentum non nocet tertio,

quando principaliter illum respicit;

o asserit, ideo hoc fuisse per Reges Galliae decisum, quia ipsi sanctiones

de insinuatione promulgarunt in fauorem potissimum creditorii, idcirco non mirum,si ipsemet aelo. 2.q. 3. tenuerit, quod donatio antequam insinuata fuerit, non praeiudicat creditoribus, qui interim bona fide contraxerunt, & allegat Alaiat. in d. cap.

eum contingat,praecipuc cum nequo

de donatione iuramento vallata loquatur . Ita etiam Papponius loquitur attetis predictis Pragmaticis sanctionibus Regii Franciae de insinuatione loquentibus,& praecipue Constitutione postrema Molincsi, in quibus fraus in praeiudicium futurorum creditorum fuit principaliter considerata, unde non erat de librum dictis habenda ratio, cum particulari rationi desumptae ex legibus, & sanctionibus illius Regni nitantur, doquibus etiam mentionem facit Boris

Appendix in L arressi. Panon. & do hac ctiam Constitutione post Rebuss. l. 87. de verbsignificat.ver dboc,me. minit doctissimus Faber in suo Codice lib. 8. tit. 4o. de in .aeon. di . I. O s. ubi aliud esse de iure communi fatetur,allegans Clarum in g.donatio, quas. I 8. de in istis terminis particularis statuti loquitur Cancer. vhise cum in Principatu Cathaloniae adsit

Constitutio , ut non valeat donatio absque insinuatione,& refert etiam Fontaneli.de pact.nuptiacetius . gloss29. num. II. I 2. ubi circumscripta Constitutione praedicta asserit de iure communi, insinuatione esse quandam sollemnitatem iuris, priuatam respicientem utilitatem donantium ,

ne domesticis fraudibus prodigaliter donando decipiantur, & bonis pri-

uentur,& hanc etiam suisse rationem inducendar insinuationis dixit Fa chin. lib. 3.Vontrou. cap. 83.ct P. Molin. tract a. dissut. 238. nu. s. & ita etia interminis statutariae Costitutionis lo

Ita etiam intelligi debet dictum C

uetra in cons. 228.num. 7.per Domina

Rouitum allegati, dum asserit, iuramentum minime tertio praeiudicium inferre,cuius fauore aliquod fuit introductum , quod quidenti Os noris negamuS,quoties principaliter illum respicit, & proinde Domini multi opinio videtur aliqualiter authorit tibus, praeter sua, quae alioquin magna semper apud me fuit' & ratione etiam destituta. Accedat,quod ex his, & alijs m tus Dom. Regem de Ponte in cons. 84.2I lib. I. in prine. dixit, huiusmodi insinuationis sollemnitatem in hoc nostro Regno, in quo sola facti veritate inspecta proceditur , non esse in

usu, quia est mera iuris subtilitas, &cum

52쪽

Disputatio LIV. 33

eum refert, fle sequitur Disc. Riceius in collecticis. χο7s .in et .hmit. de idem in addit. ad Tiraquei de priuile .ptae causae priuileg. Ia .in eὰν Nouar. in - tract.de m ferab person .priu .l υ mu. I l. N ante eos dixit Caiderin. in cons. I. de donM.Caro de Grassa de regat. Fraciae iur. 7. Boer. in consuetud.Bituricens ιι t. 9 e donat. S. 2.prope finem, vers. dhodie, caeteri , per eundem Dom .Rouit.num. 8. adducti qui omnes de hoc nostro Regno loquuntur. Hinc videmus,quod cum innumeras donationes mille ab hinc annis factas fuisse constet, nunquam tamen

de huiusmodi insinuationis sollemnitate oppositu fuisse legitur; & ideo Cave. in d. decisao 3. licet affirmet, cystricto iure insinuatio in donatione

summam quingentorum aureorum excedente,requiratur, pro validitate

tamen donationis ibi decisum fuisses, affirmat, ex eo quia in similibus donationibus,nunquam fuerit opposita haec insinuationis exceptio,ut legitur ibi num. II. vers in hae causa. Et licet huic instantiae per Dom. Rouitum replicetur ; quod si hoc verum esset, noesset necessaria huic sollemnitati renunciatio specialis cum iuramento in omnibus donationum contractibus , ut passim fit; illud nihilominus' fieri dicebamus ad maiorem cauthe-Ιar cumulum, & ad omnes difficultates tollendas ex supradictis. Demiam neque pretereundum dicebamus Rot. Raman. in decis 6 3. num. I. tom. a. in collectis per Farinae.

ardixisse ad propositum, donationem ab auia nepoti factam propter naturalem erga eum affectionem insinuationis sollemnitate non egere, prout neque in donatione facta alicui de agnatione,& cognation dixit Anna

VI cons Io 8. num. 26. & sequitur Confri Georgis in allegat. 33.num. I 6.9 22. quod videtur concordari curia his, quae notat Picbaraein g.aliae, Inssit.de donat. niam. Io. ubi assirmat huiusmodi insinuationis necessitatem a lege inductam,fuisse postea per Imperato- . rem Pium Constantinum quoad filios, & parentes immutatam, de qua in I.4.tis.de donat. Codic.Theodosian. quam tamen in libro meo inuenire non potui. Ex quibus olbus, ni fallor,videtur primum hoc moti uu per Dom.Regentem Rouitum in decis. 48. deficientiae Ad uocatorum addendo, excitatum, in casu de quo agebamus, minim8 potuisse procedere, stante expressa renunciatione insinuationis, iureiurando firmata.

Decisionem vide in sequenti.

I Praelatio potius danda est ijs, qui dia

damno,quam qui de lucro ιertant... Et ideo creditores ex causa onero praeserendi funt causum lucrativam habentibus,ex Cumani doctrina. 2 Praelatio ex causa onerosa procedit in ter creditores in actione persenali,no autem inter spothecarios, inter quos procerit regula prior in tempore,potior in iure . Creditores ex causa oneros eis praefereris creditoribus ex causa lucrativa, licet anterioribus nulla lege ca

Text. in l. priuilegi j , T de priuile g.

credit. loquitur de creditaribus in amone personati,ctiau eius verba

ponderantur.

'potbeca es ius assiciens, equiturrem sicut lepra leprosum.*potheca est adeὰ potes, vi praeferatur priuilegio. Fisus praefertur ei, qui adrefectionem

pecuniam credidit. . . Non tamen praefertur spothecario anteriori ,

Intellectus ad text. in d.I. priui Iegia, E de priuileg.credit. assertur. Asιonum personalium priuilegia ex

causa, non ex tempore extimantur. . . Et ideo inter eos non cadit regula

53쪽

3 Io. Francisci Marciani

a o Text. in t .assiduis, S duabus, C.qui

potior. in pign.hab. ponderatur. II Temporis ordo inter mulIerem , ct FI- sum es attende iussis credito contentio fit,non priuilegIum. 12 Item text. in d. l. alliduis,3.laaec aute, C. qui potior. in pign. explicatur. I 3 Donatio ante nuptias non dicitur m-plex donatio, sed ob causa authoritate Domini Cons de Carleuat. . . Nec habet priuilegias plicis do. nationis , Osignanter ut non tenea tur in quantum facerepossit. Sed contrarium ex eadem i. assiduis,g. laaec autem, ostenditur ubi lucrum ab Imperatore appellatur. I Text.in I.fin .g. Lucius,ff. de donat.oc curritur,ct explicatur.

Ibi enim illud deciditur, non ex praerogatiua causae, sed quia fueratres donata absq; θρotheca ... Et ideo creditor spothecarius,licet posterior debebat praeferri, non rati ne causae, sed ratione spothecae, qua actioni personalisemper praesertur. I s Doctrina Barioli in d.l.Lucius reis

estur,cttemus verba enucleantur. 16 Dominia rerum traditionibus, non pacto nudo, nudaq; voluntate transse

i In bpotheca consituenda susscit rem in dominio obligantis esse.

1 8 Res antequa is donatore tradatur,manet in eius dominio, qui potuit eam ebligare,er ideo traditione sequuta transii cum sua causa.

contrarium sentientis xo Actio spothecaria, ratione,fatis di seri a personali. 2I Occurritur etiam Reg. Con de Car- leuat dkm videtur petere principia. a a Text. in l. I. C. de iure fisci lib. Io. explicatur. 23 Perfecta donatio conditionem non admittit . 24 Res non pote I dici seundo inedito iobligata, risi a primo debito liberatarer fuerit. . . Vel nisi consensus illius, cui primores obligata fuit interueniat. 23 Traditio rei nulla requiritur ad Oblia

gandam rem h othecae vinculo. . . Non enim cori iratur,cui res priamo tradita fuit ,sed cui primo obti

a 6 Creditores prGruntur Fisco in poenis ex l. placuit 37. de iure fisci, etiam quod in his Fi sicus spotheca habeat

ex praerogatiua cause oneros , qualuerat sua praefertur. . . . Sed contrariu osenditur num.seq.27 Fiscus in poenis spotbeca priuilegis

non gaudet... Non ante sntentiam , quia tune nullum ius habet in bonis. . Nec possntentiam, quia statim s. essectus en dominus,ct in re propria non sat pignus. 28 Texta n l. si maritus i I.C. de donat. inter vin& uxor. explicatur. ety Textui etia in c. I. de not. laud. oc curritur, quia procedit in actionibus personalibus, no autem 'pothecaris.

ARGUMENTUM. Praerogatiua causae onerosae non haberi in consideratione, nisi inter creditores in actione personali, quorum priuilegia ex causa,

non ex tempore eXtimantur, non autem inter hypothecarios, in

quibus militat regula, qui prior in tempore, potior in iure: ad declarationem deci 8. Domini Regentis Rouitι.

54쪽

I. M. l.

DISPUTATIO LV.

Ecundo Ioco principuli ter mouebatur Dom. Regent Rouitus ad de-eidendum in fauorem posteriorum creditOrum,ex eo iacu huiusmodi donatio fui se

set mere luerativa, omnino erat d natarius posthabendus, & praeferendi creditores onerosam causam prae- se ferentes,licet tempore posteriores, cum certum esse assirmaret anteponendos isse eos, qui damno,qua qui de Iucro certant, LM in . de coiciti. Ucimus vlt. S.Iicentia, C.de iure dehber. I C. de acquir φή cum alijs per Menoch .likal sumpto a. nuJ. Huius autem opinionis ante signanum fuisse, dicit, Cuman. in ιpriuil sis 17. 1. de priuileg. credit. is enim . num. I o. ita loquitur: Aia tamen priuilegia ego reperio.Primum,inter ereditores chirographarisiprafertur ille, qui prius adf nte notam venit,υι Linter eo de re iudic. quando non est unde omniis buffatu ι, e, ibi fuit illatum ad er ditores habentes inurumentum publiacum, quod habet vim sententiae. Aiude Rut creditores ex causa oneros proerantur creditoribus ex causa lucrativa, quod es singulare ad reuocandas donais riones, soluἔionessu Ias; quod deduco: Donans habetia e priuilegium, ut non conueniatur nisi in quantum facere potest deducto aere alieno,sicut ergo irae dibitor potes deducere,ita ct crediarines eo inuito, Fcui, c.de non numeri pecvn. Cumanum autem neq; singularem in hac opinione remansisse, sed eum plurimos fuisse sequutos inquie DomRouisus,de praecipue Iason.inael. int eos, num. 7.O 8. Ude re iudic. ALciat. in I. pupillus, num. Iq. g. quae in 'uaecredit.Cvrc. decis 7 φ.nu. I. A .ae exequut.3.7.ca 47. Casili.deris. 72. in prisc. latissime Guttur. de iuram.

Urm. par. 3. cap. I s. num. O. insine, Antonin. Amat. qui innumeros colligit, licet multos in alio casu loquet

ego vero, C. de A. inciat. lib. Confra-sca de virib patri potest. par. . cap. q. nu.q6. Cur blane.in singui. I poti trarii. de Baron. ct ex Theologis quam plurimos adductos per Surum in claui Re

ad conmi. Medio de iure, O priuileg. ci cap. q.num. I 4.cumseq. alios etiam ad hoc colligit Dom.Confri Carleuat olim meus collega, doctrina, O probitate insignis par. a. de iudiciis disput. 3 o. num. 9. ubi mordicus hanc defendit opinionem, tenet quoq; Barbat. de in eηtgo . num. I T. eq.dc nouissim ε doctissimus Nogucrol.allig. I 4. num. 68. O sq. ubi ait ex praedicta Domini Regentis Rouiti decisione magnam acquisiuiste authoritatem huiusmodi Cumani sententiam. Nihilominus hanc quoq; Dom.Ro- uiti opinionem, aliorum qi, qui ea dem amplexati fuere sententiam,salua pace tantorum viroru dixerim, in casu de quo disputabamus , nullo modo potuisse procedere, ex multis

demonstrabamus. Vt aute a capite exordiamurno

nulli ex Doctoribus superius allegatis,ex praedicta Cumani doctrina assumunt generale axioma, ex praerogatiua scilicet causae onerosae, praeferri creditores ipsis donatarijs, quamuis tempore anterioribus,prout sentire videtur inter alios castili. d. decis a. in princi & quamplurimi ex adductis

Attamen nos no ita generaliter,&indistincte intelligi huiusmodi pro- pofitionem debere, dicebamus, sed tantum creditores inter in actioneo personali, inter quos locu habere poterit huiusmodi distinctio cauis lucrativae,& onerosae, minime autem inter creditores, qui hypothecario etiam munimiae roborantur, quia inter

55쪽

inter eos locum sibi vindicabit regu a Ia qui prior in tempore, potior in iure, de qua in cap.qui prior sq.de regul. .ur. 6. I undu q. cxim duabusfeqq. c.qui potior.in pign.hab. In quibus r. gula haec canonizatur, ut in pignori-.bus,& hypothecis potior sit in iures, qui prior est tempore. Fudabamus hoc, primo loco, nulla, lege sanciri, creditores hypothecarios ex causa onerosa, esse praeserendos creditoribus hypotheca habentibus, licet ex causa lutraliua,undi nullo modo debet eis hoc priuilegiucontra ius commune indulgeri, titulas enim de priuilfg ijs creditorum de e hoc no loquitur, sed tantum de cre-ς ditoribus in actione personali , Vt post alios tradit A ict. in decis I9o. rum. 6.& ideo bene dixit Gl in ael.

priuil gia,in υerbo priuilegia, textum

illum loqui de priuilegijs personalibus, non realibus, quia ut dicit ibi Paulus Iureconsultus. Priuilegia no extempore extimantur,sed ex causa; vnde non poterat extendi ad creditores hypothecarios, in quibus temporis prioritas attendi deciditur in d. l. Afundum,cum aliis concorae sed tantuin creditoribus in actione personali, quorum priuilegia ex causa, non extempore extimantur, ut dicit idem Paulus ibi,licet diuersitates temporis in

his se rint; & ideo in hypothecarijs

attendi debet ius commune, non priuilegium,quia ut dixit idem Cuman. in d1priuilegia sub num. 2. in Gn. verso quod dicitur, in hypothecaria non est priuilegium , sed ius commune e propterea Gusfibidem in verbo causa, clarius docet inter hypothecarios esse praeserendos tempore priorem per d. l. undum, & ratione a Ignat ide

s quia inquit hypotheca est ius assiciens , & sequitur rem sicut lepra leprosum ; sed actio personalis sequitur personam, que est capax plurium obligationum; quasi dicat non sic in bypothecaria, quae cum sit ius aff- ciens, no poterit tolli nisi satisfactio.

ne, res enim non potest dici secunda creditori obligata, nisi a primo debito liberata res fuerit, i. ct qua non dum I s. f. qui ressent, F. de pignoriridi ideo incapax plurium obligatio- numin propteret idc Cuman.d. nu. R. et f. tamen vos debe is sie eoncludere, dicit, quod in creditoribus in actione personali attenditur priuilegium, in creditoribns vero hypothecarijs, siue hypothecam haheat ex conuentione,ad text.in LI .de pignor. aEI. siue ex priuilegio,attenditur prioritas teporis, ut qui prior est tempore potior sit in iure si agerent hypothecaria 6 sin autem personali, idem quod in alijs personalibus, imo subdit, quod hypotheca est adeo potens, ut praeseratur priuilegio. Quod facile covincitur, ex eo quia licht Fiscus sit priuilegiatus, adeo ut

7 etiam praeferatur ei, qui in refectione pecuniam credidit, ut dicit Maristianus in quod quis I 8. F. depriuilei credit. no tamen praefertur hypothecario creditori anteriori, ut respon

tior.in pign. dc decreuit Imperator in ZI. undum 4. C.eod.tit. 8c propterea non erit dubitandum,quin praeroga tiua causae in personalibus tantum actionibus sit consideranda, no item in realibus, quia in eis no attenditur

priuilegium, ut in d. t.si pignus, ubi Fiscus etiam hypotheca habebat, IN

cet posteriorem. Nec text. in ae priuilegia potest alio modo intelligi, nisi in ereditoribus in actione personali , alioqui magnusequeretur absurdum; dicitur enim 8 ibi, quod si creditores eiusdem tituli fuerint, concurrunt,licet diuersitates teporis in his fuerint,ex quibus verbis sequitur, quod si contigerit duos adesse creditores priuilegiatos, licet

unus obligationem antiorem ha- habeat, ambo tamen concurrere debeant , secundu textas litteram; at si

hoc quoq; in creditoribus hypoth carsis y Cooste

56쪽

Disputatio G

eariis IntellIgere velimus , & praeeruiue in creditoribus ex causa oneroii esset absurdum dicere, ut concurrere habeant, sed priorem in tempore, potiorem esse in iure , id ehq; necessario debet Pauli responsum in d. priuilegia intelligi in creditoribus in actione personali,in quibus certum est, prioritate temporis non attendi , sed causam,& in eis bene verificari poterit textus dispositio, quod si omnes sint eiusdem tituli concurrunt , licet alter altero prior , creditu contraxerit. Hinc bene dixit Docti Imus Ant.Fabere inseo Codice lib. 7.tit. 33. des bonis autb.Iudupos i . 3. Perianalium actionum priuilegia ex causa snon ex tempore, extimanda esse, noenim inquit, sicut inter hypothec rios, ita inter chirographarios, qui prior est tempor potior in iure. Conuincitur hoc etiam ex textu notabili, quamuis vulgato in L assiaduis, F.duabus, C. qui potiori in pignori, o hab. Miser quam ab alijs ponderato, ubi licet dos sit priuilegiatissima in

adeo ut etiam ad resectione, veI emptionem mutuanti praeseratur sicut Fiscus, ῆ.eoas quens, aut b. de aquasit. dotis. Nihilominus si duas dotes contingerit esse satisfaciendas , licet sine eiusdem tituli, non ideo concurrunt ex dispositione d. l. priuilegia, sed ex

tempore eorum praerogatiuam extrumari decidit Imperator in aes.duabus, ratione dat ibi Glus in verbo ex tempore , hoc scilicet esse propter hypothecam,in qua non consideratur priuilegium causae, sed temporis,& ideo text. in ael. priuilegia in personalibus tantum procedere dicendum, ut diacit etiam Gloss. in d. i. quamuis, C. de a1 priuileg. ra,vbi si mulierem inter,&Filcum,contutio de credito sit, temporis ordinem esse attendendum deciditurin dum Glis opponit d. priui- Iegia, respondit, ut ibi agitur de personalibus priuilegijs,in quibus ait ditur causa in aevero Lquauis, de reatibus agitur,qui ex tepore eΣtimatur. Lib. II.

Comprobatur etiam haec nostra conclusio ex eadem i. assiduis, 3. Me

autem, C. eoaetit. ubi Haec autem i Ia quit Imperatoo tantum ad dotem sancimus,non ad ante nuptias donati nem,qua uo temporiferuire disponiamus,ct habere inter creditores sui temporis ordinem. Ex quibus verbis clarissime colligitur prslationis priuilegium mulieri pro dotibus conces

sum, quia ex causa onerosa procedunt, non ei competere pro donatione ante nuptias,que lucrativa est, sed temporis ordinem esse attendendum,licet pro ea etiam detur mulie

ri hypotheca, Lubi adhuc, de ibi Glossin verbfuppositas,C.de iure dotium.Et ideo videtur inter hypothecarios noattendi praerogatiua causae, sed temporis, alioqui, seper creditor ex causa onerosa esset praeferendus mulieri etiam anteriori pro ante nuptias donatione, cotra dictum textum, quem ad hoc eleganser nouiter expendit doctissimus Gallus in appendiar. 2.re

flat. 3.num. 9o.ct 9..in sine, qui dum haec tipis mandantur sula diem christiane ob ij t. Neq; satisfacit responsio, quam idem DOm.Conforte I in d.din. 3onum. 3 9. illi adaptare conatur, ideo is scilicet in eo textu per Imperatore ita decerni, quia ante nuptias donatio non dicitur simplex, sed ob cau

& ex alijs innumeris per eum adductis, nec habet priuilegia simplicis donationis,ur per de Franch. in decis 428.O 637. &signanter non potitur hoc priuilegio,quod non teneatur in quantum facere potest, ex quo fonte

consequuntur creditores prioritatis Praerogatiuam, ex GraqIn t si qua, verbo donatione largitus,nu. 8, o I 44.

Ideo non mirum inquit, si mulierem inter, ex dicta causa donatariam, &creditores attendatur temporis o

do , non causa quasi donatio prae D dicta

57쪽

3 8 Io. Francisci Marciani

dicta lucrativa dici non possit.

Quoniam contrariu express h declarauit idem Imperator ibi de , eandem donationem lucrum appellans , dicens : Non enim pro lucro fovemus mulieres,sed ne damnum patiantur, &explicat etiam ibidem Gotthosted. Et hoc non obstante, noluit Imperator illam creditoribus ex causa onerosa postponere, sed temporis ordinem inter eos esse attendendu decreuit, non quidem alia ratione, nisi hypothecae, quae ex tempore, non ex causa extimatur, ut videtur sentire Glof irim in verbo suo tempori. Fulcitur etiam nonnullis aliis iuribus haec opinio,de quibus latissime per eundem Dom. Dum in praedicto

cum plurseqq.& in appenae par. 2.ct 3. ubi etiam ab intellectu, & responsisper eundem Dom. Carleuat oppositis expurgat,& defendit. 14 Neque in contrariu quicquam rem fragatur text.1n l. . S.Lucius, Fri donat. ubi qui donauit rem,ante tametraditione potest eam posteriori creditori obligare, qui firmam retinebit sui pignoris obligation ς, etia sequuta deinde traditione,prout notat post

Etenim hoc ibi deciditur, non ex praerogatiua causae, sed quia ibi fuerat donata res absque hypotheca, &ideo cum tantum actione personali poterat donatarius experiri, ut notabiliter dieit Glusin d. S. Lucius, in verbo perfectam , per text. in ιsi quis argentum, g. penuit. C. de donat. prae ferri debebat creditor hypothecarius, qu*muis posterior, non ratione causae onerosae,sed ratione hypothecae, quae semper personali etiam anteriori praeponitur, ad text.in I. crediator qui prior, F siprimus,st . qui potior.in pign. bab. Et quamuis Bart. in Z3.Luciux, pertransendo interpretauerit illud ver, II bum donauit, id est ex causa donationis obligauit, & promisit, tamen unde hoc collegerit ignoro, cum ex verbis,& verborum contextu id percipi nequaquam possit, nec Glus. ibi de hoc mentionem fecit, sed illud

verbis,donauit, intellexit, id est quantum ad destinationem, neq; somniauit de obligatione. Quinimo idem Suuola Iureconfultus in predicto textu, quando voluit de obligatione Io-qui,illam clare expressit,inquit enim: Lucius Titius fundum Muio donauit,

ante traditionem eundem fundum

post diei paucos Seio pignori obligauit; Unde colligitur,quod si in principio voluisset dicere,quod Lucius donando fundum, ill si Meuio obligauerat,

expressisset, prout in secudo casu expressit,& ideo dum non expressit no

seqq. ubi late prosequitur, & minime

attendendam comprobat Bartoli expositionem, ut euitetur aliorum iurium correctio. Praecipue cum in eo textu dumtaxat fuerat dubitatum, si res simpliciter donata,& non tradita, dici posset perfecte donata, taliter quod obligatio deinde pendente traditione valida dici posset; nec fuit unquam disputatum,an donati O fuisset cum hypotheca , vel non, & an creditor ex causa onerosa, etiam posterior, praeferretur creditori quamuis anteriori ex causa lucrativa, sed sollim an res donata potuisset alteri ante traditionem obligari, ut colligitur ibi ira an donatio pers cta ty & ita etiamin G. I.C.de iure ci lib. Io.ut optime considerauit Amata ibidem num. 32.

Vnde de hoc solum quaerebatur, &respondit Seruola ingeniosissime donationem quidemscundu ea, quae proponerentur perfectam, verum creditore

Armam pignoris obligationem habere Ea ratione, quia licet donatio solo consensu perficiatur, ad tex. in F.alis,

Insiit.

58쪽

Disputatio LV. 39

Insit.de donat. O d. inquis argentum, 9. . C.de donat. nihilominus quoad dominii translationem, opus est tra- 16 ditione, alias illa non sequuta, dominium in donatarium no transscr-tur, cum rerum dominia traditionibus, non autem nudo pacto , nudaq; voluntate transscrantur, Liradition

bus, C.de pactis, ct F. per traditionem iuncto Sse quidem, Insit.de rer. Hulf praesertim in donatione , ut post

alios refert Mantic.de tacit. ct ambig. bb. I 3. tit. I. num. 4. Et ideo cum dominium rei donatae penes ipsum d natorem remanserit , bene potuit illam ante traditionem in alterius beneficium hypothecae vinculo subnectere, quia in hypotheca constituen

17 da , sui scit rem sub dominio obligantis esse, l.quae praedium, C.Fallen. res pign. dat. & propterea Optime respondit Scruola donationem quidem perfectam esse, quia solo consensuperficitur, sed quia ante traditionem valido iure illam obligauit, nedum creditorem firmam pignoris obligationem habere, sed etiam illius virtute praeferri donatario, qui soli personali actioni innitebatur, ad text. imis Leos, C.quipol. natura enim hypothecae est,ut constituatius in re, adeo vis per mille manus res transierit,semper transeat illo nexu affecta , ut per Gomesium ct caeteros in F.omnium n-Πι .de action. quia ut diximus, sequi tur rem sicut lepra leprosum. Et con

sequenter ex his nunqua colligi poterit S uola considerasse distinctione tituli lucrativi, & onerosi, quia erat penitus extranea ab eo, st in qstione erat, sed finalis causa decisionis fuit obligatio pendete trassatione domi nis valide per donatorem constituta. Neque etiam multum officit alia 18 ponderatio eiusdem Dom. Conf. Carinisual excerpta a Celso Ugone in cof 3.

videlicet quod res antequam a d natore tradatur, ut diximus, manet

etiam sub eius dominio, ideoq; poterit hypothecae vinculo subiici,& deinde tradita donatario transire cum sua causa, & sic cum eodem vinculo pignoris recte imposito, cuius virtu te creditor erit praeserendust at haec ratio dicit Dom. Carleual, qua motuS fuit ad ita respondendum Iureconsultu. Seruola, aeque militare videtur

in casu quo quis simplicit Er s& nudo pacto donat, quam in casu quocum hypotheca donatione promittit: ctim non minus tunc ante traditionem illius rei dominium penes ip. sum remanere dicendum sit; Idcirco etiam si primo donatario res tassetcu hypotheca donata, manebit quo que posteriori, cui ante traditionem fuit res validε hypothecata, firmum pignus,& illius virtute excludet d natarium anteriorem, alias non poterit dici manere firmum pignus.

I9 Quonia non ben8 huiusmodi C V

oms traditio procedere poterit, nec termini sunt pares,nec aeque militaret ratio decisionis Seruola tam in uno casu, quam in alio, sed satis diuersum produceret effectu; Etenim quado donatio fuit simplex, & absq; hypotheca,creditor posterior,cui res fuerat pendete traditione validE hypothecata, bene, & recto iure poterit praeserti donatario personalitanis tum actione munito; quia licet res fuerit deinde tradita, & consequεter transsatum dominium, illud tametis transiuit cum sua causa, & sic nexu

pignoris implicitum ; sed quado fuit

donata res cum hypotheca,licet ante traditione dominium remanserit penes donantem,qui licite potuit illam alteri hyoothecare, non mi uus transibit deinde sequuta traditione res

cum sua causa respectu posterioris obligationis, quam etiam respectu primae hypothecae, sub qua res fuit donatario donata,& promissa,& hoc

casu ex regula communi omnium legum, illa praefertur, nec unquan

quis dicere audebit esse huiusmodi D a dona

59쪽

o Io. Francisci Marciani

donatarium posthabendum eredit ri posteriori, dii m non actione persinnali, sed hypothecaria anteriori experiatur, cuius priuilegium non ex

causa, sed ex tempore extimatur, l. I.

F. O C. qui pol. in pign. hab. cum alijs

concord. & notabiliter aduertit doctissimus Anton. Fabi r de error. Pragm.

quidem prior hypotheca per traditionem inde sequutam no extinguitur,di domini u reuocabiliter dicere. tur trastatu,casu quo secudo creditori hypothecario , actio exesu silua daretur, quia tuc reuiuisceret prior hypotheca, F debitori 1ad Trebessi cum concorae cuius vigore poterit praeserri ipse donatarius. Et ideo non eadem, sed diuersa militaret ratio, cum zo actio hypothecaria ratione satis differat a persidnali, & parem effectu, α decisionem nullatenus liabere poterit, ad tιxt.in Ilignoris,=de pignorib. iuncita ι.eos, C. qui pος. inpign. hab. ut late considerat idem Gait. in avex . . a .3.res Α.num. O cum seqq. ai Nec satisfacit responsio eiusdem Domini consilia ιν Carleuat huiusmodi dissicultatem satis vrgere sentientis, dum ait, quod licet transeat res ipsa cum sua causa, tam respectu primae,quam secudae hypotheca, quod vel inuitus negare no potuit, tamen quia causa onerosa praefertur lucrativae, ita etiam hypotheca ex causa onerosa praeserri debeat hyhothecae ex causa lucrati ua: Quoniam,sua pace dixerim, hoc est petere principia, de quibus disputatur, cum ned ut hoc nullo iure probetur, sed contrarium supra ex pluribus fundauimus, in hypothecarijs scilicet priuilegia

Glimari ex tepore, non ex causa, ocomnia iura clamare in illis procedere regula, qui prior in tepore, potior in iure, di ideo hic text. in S. Luciuι potius nostram quam defendimus, quam contraria probare sententiam videtur. Quini mo ex his, ut haec ominnia e vitentur, di iurium antinomistia excludatur, necessarib dicendum est xem in M. Lueius loqui in donatione

simplici absq; hypotheca, quia si illa

in donatione interueniat, necesse est rem illa cum dictae prioris hypothecae nexu transire, ex decisione eiusdem S. Luciu/, ut optime etiam post alios notat,& decisu refert Reg. Consde Xart. in icis Sardis. 79. per totum,

satis post haec 1 cripta,& decisa in lucem editus,ubi respodet mm.Rouito. 22 Et ex his confunditur alia Dom. Regeniis Rouiti obiectio, siue responso, ad text.in l. t.Ctae iure cilib. io. v3. quod ibi agebatur de donatione speciei iam per traditionem persecta, in qua non poterat per donante iuribus donatari, inferti praeiudiciud. ι quidem, C de donat. imer vir. eras uxori cum persecta donatio conditionem non admittat, L perfecta, C.de donat.quae sub modo, sed nos versamur in donatione quantitatis, qua non

potest dici persecta, traditione ad huc non sequuta: Quonia licet simus in donatione quantitatis, tamen fuit cum hypotheca, & obligatione omnium bonorum, unde radicato tur donatarij per hypothecam super b his donantis, non poterit deinde donator super eisdem bonis in preiudicium donatarij aliam hypothecam

quamuis ex causa onerosa constituere , sed stabit res cum sua causa, pert si conuenerit, S undus, Vis pignori

iura coniungit Gog. ω d. g. Lucius, in verbo hab re, & sequitur optime ex-pIicans idem Gait. d. q. I I. num. Ia Me sq. &in append par. 2 es . I 6. cum seqq. res enim ut diximus, non ar potest dici secundo creditori obligata, nisi a primo debito liberata res fuerit , d. l. ct quae non dum, g. qui rersuasa de pignor.vel nisi consensus illius,cui primo res obligata fuit inter ueniat, ad notata in I Ad bitor, voruntate, F.quib.modpign.vel spora.

solvis. nulla data contractuum,& causarum distinctione nisi in casibus exceptis,

60쪽

Dilputatio LV. 4 I

ceptis, ad text. ἰn tres f. Fri pignor.& licet ad perficienda totaliter donationem, requiratur traditio, ut per Bart. O Uteros in d. I. c. de iure citib. Io. & in ι S. Lucius, ad hoc ut se quens obligatio non teneat, tamen

secus erit,si in donatione hvpothecaas adiecta fuerit, ad obligandum enim rem hypothec ε vinculo,nulla requi ritur traditio rei, ut per Negus depi

tat Reg. Ualenetuela Salmaticensis scopus in cons. I . num. S. quia no consideratur cui primo res sit tradita , sed cui primo res obligata fuerit, ut per Uen. in cons. II. num. 32. &late etiam comprobat idem Gait. d. q. II.

num. 1267.erseqq. Nec etiam multum obstare viden tur textus ab eodem Dom. Cons. Car-

leuat allegati in Lquodplacuit 27 1de iure ci , O I. I. C. paen. ca credit. praefer ib. I o. Exquibus probare nititur onerosam causam praeferri lucrativae etiam in Fisco,qui pro poenis fiscalibus,que lucro cedunt, posthabetur alijs creditoribus ex causa onerosa, &ex Partiae in sexquirent. disso I. num. I . comprobat; quia pro

poenis datur Fisco hypotheca, ut late etiam ipsemet disputat rit. a.dissut. I.

num. 23. O 26.

Quoniam illud euenit, vel quivi poenae odiosae sunt,ut post Odosredibi

Fiscus tacitat hypothecae priuilegio non gaudet, ut late post alios com probat Amara in l. vnic. Cloen. ca

inedit praeferri lib. Io.ὰ num. II. cum seqq.non ante sententiam,quia nullo ius tune habet in bonis , ex iudici rum 2o.st de accusat. neque post se tentiam, quia effectus est dominus, commo, e publican. & in re pro pria pignus non consistit, i. nequepὶ-gnαι - . 1 de regu iur. saltem respectu creditorum,ut latius prosequitur Gai in append. par. 3.res sper totam.

Lib. II.

Textus autem in IF maritus Iet. C. de donat.inter vis.ct uxor. nihil etiam x8 negoti j tribuit, cum ex eo procedat, quia donatio fuit nulla a principio, di consequenter semper dominium remansit penes virum, qui ideo potuit illam obligare,quin imo ex illa

obligatione censetur reuocata don tio, de ita explicat Glogis verboretio catam, & melius O .in ael. . s.Lucius, in verbo perfectam. αρ Neque etiam repugnat text. in cap. I. de not.fud. quia procedit in

actionibus personalibus, non autem hypotbecariis, ut ex Reg. connantis in Li .ct a.C.desilijs inciat. lib. I a. nu. II o. aduertit idem GaD.de credit. in Upend par. 3.refol. s. Quin imo fuisse decisum, refert idem Reg. Consantius in conuetu grauisti morum Virorum, cuinteruentu clarissimi Viri Io.Be trandi de Gueuara Visitatoris Generalis, quod quado in donationibus a Rege factis adest hypotheca,tuc donatari j connumerantur inter alios creditores, quamuis ipse aliqualiter

Ex quibus omnibus facili ni fallor, demonstrari dicebam generale hoc axioma, nimirtim creditores ex praerogatiua causae onerosae praeferri donatarijs, nullo modo posse,nec debere intelligi ita generaliter,& indistincte,sed tantum inter creditores in actione personali, quorum priuilegia

ex causa, non ex tempore extimatur.

vide insequentibus.

I Onatori competit beneficium, ur non teneatur insolidum , sed inquantumfacere potess,deducto omni

aere alieno.

.. Etiam pin donationem Oontracto. x Privilegium donatori competens, ut non teneatur nisi in quantu acere poterit, deducto aere alieno, compulit etiam eius creditoribus... Etiam' ipso inuito.

SEARCH

MENU NAVIGATION