장음표시 사용
71쪽
toris , omnesq; alios ab eo causam habentes ad text. in l. intra Iram mandatori, ct disi cui, C.de no numeri pecvn. quae no applicantur ad casum
de quo disputabamus, quia hoc beneficium donatori copetens non perimit,nec extinguit donationem,nec
de sui natura est transmisibile, ut optime obseruat idem Dom. Praeses μι
Hinc apparere dicebamus, quam bene allegauerit Gallus text. iu d. l. 4.S si quis, 1. de priuileg.credit. ubi deci-3 3 ditur, priuilegium tacitae hypothecae competens pupillis, & alijs, in bonis
tutorum, & administratorum, non competere eius creditoribus , quia
personale est priuilegium, nec benedixisse Dom. Rouit. salua sua pace dixerim, quod n6 facit ad Rhombum,
ex eo quia no sunt applicabiles termini,cum ibi non transeat tacitae hypothecae priuilegium, hic autem bene transeat ex doctrina Cumani in
d. priuilegia; Etenim si de huiusmodi Cumam doctrinae veritate disputamus, quomodo poterit in probatiorinem adduci, hoc est iterum petere principium, imo ex hoc ostendimus Cumani doctrinam non procedereis, quia cum ambo priuilegia personalia sint,& respectu personae, non causae concessa, bene quod fuit decisu in uno,applicari poterit in altero; de ideetiam probatur in L quia tale i q. ubi
marium , dicit huiusmodi priuilegiudonatori concessum non esse transse
misibile, neque cessibile ad credit res. Quinimo si fideiussor,qui aliquomodo creditor principalis dici poterit, imo maiori priuilegio munitur dum omnibus exceptionibus debi-a tori competentibus, etiam illo inuito uti posse,deciditur in Lomnes,ss de eme . & refert Berta zzοι de elausicinArum. cla I gloss. 7.πum. . DO tamen hoc beneficio uti poterit, q u iapersonale est, nec debitoris pelion a
iudις. & late Pyrr. Uaur. Are . de dei sor=eLI. 9. ciap. II. num. M. f. quanto minus creditorem ipsum hoc
priuilegio potiri dicemus , qui noria ita priuilegiatus, sicut fideius lor a Iu-se rc peritur. Caeterum quatenus citra veri praeiudicium, concederemus hoc beneficium donatori competens, ctia eius creditoribus competere, qui ex persona ipsius uti possent hac exceptione, ne teneatur, ultra quam facer
possit, deducto omni aere alieno, n sua liberalitate periclitetur ἱ quod iterum negamus debet hoc tame citru ullam controuersiam intelligi vivente ipso donatore , quia illo de-3 s functo cessat ratio, propter qua huiusmodi beneficium conceditur, scilicet persona donatoris, ne sua liberalitate inops factus, perire cogatur,
ideo illius persona simpliciter, ac
principaliter venit contemplata ilia hac beneficii concessione,idcirco illacessante, cessare debet beneficium ,& dicendum est cum Paulo Iurocon fulto in I.in omnibus 59.1.de regu tur. In omnibus causis Mobfruari debere rivi ubi persona conditis Deum facis be-nseio,ibi risciente e beneficium quoque defiat. Cum igitur Principissa
donatrix iam dudum vitam csi mor te commutauerit, omnino beneficiuilli concessum defecisse, neq; ad eius nepotem transsatum fuisse dicendum est ael sciendum, Ocnesnnius, de re iudie. quia donatoris tantum persona hunc mgruit fauorem eκ conHi tutione Diui Pis,ut recte admonet Cu- iacius in d. nefennius,in lib. I 6. quas .
Hinc cessare etiam necessario dicendum est illud, quod idem Dom. Regens Rouitus affumit, debere scilicet, haeredem contra se ipsum exceptiones illas opponere quas defunctus
72쪽
ctus posset, si viveret ; Nam intelligi id debet de illis exceptionibus, quae
in haeredem, & contra haerede transmisibiles sunt, non autem de hoc beneficio . quod in haeredem non transit; Etenim ponamus casum, quod huiusmodi donatio facta esset extraneo , non autem ipsi Principi nepoti,& haeredi, cenῆ si ille donatarius ageret contra Principem haeredem, non posset ille de hoc beneficio ex cipere , quod ad haeredem non fuit transmissum, d. I. ctsisideiussor, O LIsciendum,cum aliis concorae ergo idedicendum erit in hoc casu, in quo Princeps duas reprssentat personas, donatarij scilicet, & haeredis, ut nequeat contra se ipsum de hoc beneficio opponere, quod non posset contra extraneum: quia sublata fuit persona, cuius contemplatione concedebatur.
Praeterea quando quis vult uti heneficio ex persona alterius, no potest 36 illo uti,nisi cum qualitate, & natura illi beneficio, & personae attributa a Ihine dixit Ant. Gomex in I. o. Tauri,
rum. I a. vers. 6. simila, O versJed contrarium, quod creditores possunt uti exceptione non numeratae pecuniae debitori eompetente etiam illo inuito per d. lsicuti C. de non numerlecun. sed tamen cum qualitate, & natura
illi exceptioni, & personae debitoris
copetente, nimirsi ut nequeat oppo
ni,nisi tantum infra legitima tempo-37 ra, infra quae per ipsum debitorem ,
potuisset opponi, qui mutuum confessus est,& consequenter infra biennium, ut late per Barbos in I. I.par. 6. num. 37. in princin lux.matrim. Man-tie. de tacit. ct ambig. lib. II. 6L27. nu. II. & idem Gomee in I. 43. Tauri nu. 86.in prine. ProindE cum huiusmodi exceptio donatori copetens ultra vi tam ipsius non ex te datur, ita ut neq; ad haeredes transmittatur LIsieno, O nesennius, quatenus concederemus, illam etiam ad creditores spectare, non poterit ullo modo com-
petere, nisi durante ipsius donatoris
vita, & non ultra, quia cum ex illius persona competere dicatur, extincto illius iure, ius etiam acceptoris extingui oportet, & sublata persona , quae erat causa priuileg ij, priuilegiuipsum etiam tolli necessiario dicendu I.Titia Seio, S. um, Τ.de legat. 2. Ad cuius quidem corroboratione facit satis optimE text. omnino relegendus in t si cum procuratore, j. de re 38 iudie. ubi deciditur,quod licet fideiussori hoc beneficium minime competat,sicut neque haeredi,quia personale est, neque personam donatoris egrediatur,ut fundauimus exae fideiussori,ct i sciendum, eoaetis. Nihi-3ρ Iominus dicit ibi Iureeonfultus Paulus , quod beneficium hoc competit defensori mariti, vel similium, qui huiusmodi priuilegio potiuntur, de ratione differentiae assignat post alios satis optime insignis Barbos in L Lmaritus, num. 83. olui.matrim. quia defensor, inquit, eade prorsus actione conuenitur, qua maritus, vel d natarius tenebatur; defendere enim est eandem vicem,quam reus subire, minor, S. quoniam, J. de procurat. de ideo eodem modo venit condunandus,ac ipse maritus, vel donatoru-- res vero licet conueniatur ea denui actione,qua ipse donator,conuenitur
nihilominus tempore,quo iam ille defunctus est, & consequenter post extinctum eius priuilegium,ideoque condemnatur haeres insolidum absq; o deductione no egeat: item fideiu sor nomine proprio,&ob propriam obligationem conuenitur non nomine principalis, ideo neque eidem beneficium impartitur; Propterea Gut
dat fideiussiori cautelam, ut tamquam principalis rei defensorin eius nom, ne iudicium suscipiat, ad hoc ut huiusmodi beneficio gaudere etia pos
ss proficio. Modo inquit Patitas in ZLA cum procurator 23. aperte decidens
73쪽
hanc, de qua disputamus quaestione, quod defensor mariti in id, quod facere potest condemnatur, sed statim subdit hoc intelligi quousque vivit
maritus, mortuo aute illo,insolidum. Ecce quod aperte decidit textus, 'quando potest huiusmodi exceptio alteri competere ex persona donatoris, non potest practicari nisi ipso donatore uiuente; cuius decisio iis rationem dat ipsemet Cumanus cociariae opinionis antesignanus in aec fleum procuratore, in verbo insolidant quia scilicet mortuo marito, vel donatore, non potest dici amplius illo. rum defensor, sed haeredis, qui hoc beneficio utiq; non gaudet d. l.sciendum . Ideoqi eadem Ctimani doctrina in L priuilegia, quatenus esset vera, debet intelligi secundum deci tationem ipsiusmet in Zis eum procuratore,& sic clauo, clauus truditur, ut ipsemet Dominouisus notat, quia cessante causa priuilegi j,cessat priui- Iegium, ex quo etia satisfit dictis per D.ConfCarleuat aedisp. 3 o n. 39.m Hine Conf. rasat. Gisupra nu. vers. unde habita, fatetur non pr0cedere Cumani doctrinam, in casibus, in quibus huiusmodi priuilegiu cessaret, de quibus per Barbosin di m risum, num.77. Oseq. qui in primis ponit casum , quando mortuus esset donator, quia tunc cessat beneficiu, neque ad haeredem, neque ad fiscum transit
Subdit etiam P sialis ad propositum aenum.4 . very . quod donans, de
bere ad hanc deductione aeris alieni faciendam, attendi tempus exactio. nis,& deductionis,sive petitionis,aut rei iudicatae,cum miserationis gratia
concedatur, ad text. in crei indieatae 1 . F. solui. matrim. cum concord. late idem Gait. d. quas . II. num. I 2q3. &expressε admiserunt idem Dom. Ro-ult. ecf. 48.num. I 8.O 29.& clarius in appendice num. 36.O Cons Carleualaedlisur. 3o.sub num. I Q. & proinde γcum hoc tepore petitionis inspecto, iam donatrix ab hae vita discesserat, cessat omnino ratio concedendi hoc beneficium, ideoq; neq; haeredi, neque creditoribus donantis beneficium huiusmodi ullo modo competere poterit. Decisionem vide in sequenti.
ι Benscium donatori concessum ne teneatur, ultra qua facere possit, deducto omni are alieno, quatenus eius ereditoribus competeνet , ipso etiam defuncto locum habere videtur in inuente donatore, iussuum creditores fuerint persequuti.
x Ius quaesitum in cuius qua quaerendum aufertur.3 Donato si nihil de hoe beneficio opposuit,non poterit ius eius creditoribus acquiri. 4 Ius quaesitu ereditoribus dicitur προ- nendi de buiusmodi bene cio donatori conce os iii fueritsuper eo coni sata . . Sed non Ruficere litis conte Hatio. nem, magis eomuniter probatur pertexti in l.si cum procuratore a 3. s. de re iudic. . . Imo nequesviscere sententiam , tenuit Baldant. 2.C.quod cum eo. . . auia es beneficium iuris,nonsensentiae, quae nil aliud quam declarare
3 Deductis aeris alieni iam facta in viata donantisit an tia haeredes, exs
tentia Io. Fabri quasti.m fierit in
patrimonio donantis. 6 Donator exsperiali priuilegio etiam a quod ad pinguiorem peruenerit βω- tunam , non tamen tenetur semel δε- ductum restituere... Astamen contrarium fuisse deeiis ossenditu per S.C. vi refert de Frachis in decis697.& 698. . . auia beneficium Me temporale es,
Decisio ta4. Christinet adducitur,et declaWatur, ut procedat in donatione causa
74쪽
. . Vel in domatione abrique θρο-
eFrea alium ab eo causim halentem. . . Ad quod ponderatur text in 1.ne
sennius, ff. de re iudie. O doctrina Iasonis pos Cuman. ibidem.
. . rutamen hoc procedit quando interuenit delegatio, ut loquitur text. in dJ.nesennius,o- Iasibidem. io Delegatione interuenine anator incipit esse debitor delegatari' , O ideo
contra illum non poterit de beneficio donatori concessum opponere, quia illi non donauit.
E N T V M. Beneficium donatori concessum,ne teneatur insolidu, non acquiri eius creditoribus, etiam si Vivente donatore lite contes auerint,sententiam reportauerint, imo si deductionem habuerint, cum temporale beneficium sit, non perpetuum .
Emanet ut aliquando his Disputationibus circa praelationem causae On rosae, te Iucrativae finem imponamus , aliquibus et oppositionibus, quas in eadem causa pro creditoribus posterioribus allegabat Eloquetissimus caularum Patronus Iulius Cisar Caracetolus, quem nobis satis immature inuida mors abstulit, satisfacia-
Dicebat enim huiusmodi beneficisi
in casu de quo disputabatur, etiam post Ptincipissae donantis mortem, creditoribus competere , ex eo qui ipsi creditores, vivente adlide ipsa Principissa donante, eorum credita petierant, imo sententias etiam re scissionis contractuum obtinuerant,
quo quidem tepore poterat illa hoc priuilegio deductionis aeris alieni co. tra Principe donatarium uti , & consequeter dicebat, luisse ex tune ipsis ereditoribus ius qu situm,adeo ut licet deinde ipsa defecerit, & diem suum obierit, non tamen beneficium illud,creditoribus iam acquisitu tollix debebat, dissicilitis enim ius quaesitum, quam quaerendum aufertur, is ira scriptum ,. I. OLFiros iri et,1
de reguLiuri Alex.cons is s. lib. . n. C.de acquislog.Glo γω in eruus, ydepas.ct Suraecon s .num. 3 8. Vertim enim vero, quo iures aut quo facto haec praetensio fundari posset,penitiis ignorare dicebam. Certum enim,& indubitatum erat in facto,quod licet creditores sententiam viuete adhuc Principissa pro eorum creditis obtinuissent, nunquam tamε neque per ipsam,neque per credit res fuit de hoc beneficio cotra Principem donatarium oppositum, neq; aliquod super hoc deductu, nec sententiatum;vnde si tempus sententiae, siuε deductionis attendi debet, ut in praecedeti nu.qI. fundauimus,sequi
tur nihil fuisse creditoribus quaesitum
75쪽
tum in vita Principissae donantis.
Praeterea neque esse poterat tunctεporis huic oppositioni locus, cum enim haec exceptio aduersus donata lium opponi debeat, qui pro consequenda donatione experiatum, d unus Princeps donatarius vivente Principissa donante, donationis satisfactionem nunquam petierit, neque petere, nec consequi poterat, ex quo donatio erat facta,ex nunc pro tunc sequuta ipsius Principissae morte; con-lequenter neque potuit per Principissam,neque per eius creditores de hoc beneficio contra eum opponi,&roindὰ nullum ius quaeri potuit ip-s creditoribus.
Hinc sequitur Primo,quod ad hocvt huiusmodi beneficium competere possit, necessarium est, quod opponatur , ut post alios tradit optime idems doctissim us Gai tus in appendiar. 3 .re
cundo, nullo modo posse hodie per creditores, mortua iam Principiss. . donate opponi, ex persona illius har- redis, cum ad illum uti personale notransierit ex multis in antecedeti disputatione adductis, & praecipue ex
Nec obstat illud,quod ex aduerso ceplicabatur, susticere scilicet hoc beneficiu potu i sse esipetere donanti, ad hoc ut quaesitum ius creditoribus illud opponendi etiam post mortem dici possit. Quoniam Doctores hanc
quaestionem in terminis sortioribus disputant, si enim maritus, vel don, tor, vel alius, cui hoc priuilegiunia competit,de illo in iudicio opposue rit, & deinde decesserit, an beneficiuillud in iudicio deductum , ad haere des transeat, quasi ex illa deductione, & oppositione in iudicio, fuerit illis ius quaesitum Θ & licet Socc. post
γι. videatur tenere, quod si fuerit contestata lis super exceptione Opposita, transeat eo casu beneficium
illud adhaeredes quantumcunqi Pera
sonale fuerit,quasi per litis contestationem incipiat deberi, ad rex in l. eum, s. qui iniuriarum,ss quis eaur. Nihilominus ceteri contrarium amrmant non suffcere,scilicet, super illa exceptione fuisse litem contestatam, sed esse necessariam sententiam ex
generalitate text. in maritum II. cu
F. e re iudic.eumq; perbelle sequitur
doctissimus Ba bos in aec maritum a
sub num. 77. O 78. ubi respondet ad text.in aeg. qui iniuriarum, & ad hoc probandum adducit text. notabilem quem nos in praecedenti adduximus
in L LA cum procuratore 23.1de re tu te. ubi fuerat contestata lis cum marito super hac exceptione, & tamen illo mortuo deciditur exceptione praedictam non prodesse illius haeredibus, & ideo concludit litis contestationem non suscest,sed requiri sententiam,quia per eam elidiatur actio, ne possit exequi insolidum, ιβ unus , S. pactu ne peteret . de pactis.
Verum enim vero, neque sententiam satis esse, tenuit subtiliter iuxta morem Bald. omnino videdus in I. a. C. quod cxm eo, ubi ponit easum in terminis, quo quis sententiam obtinuerit, ne teneretur vltra quam facere posset, ct nihilominus concludit , beneficium huiusmodi licet iam
per sententiam debitum, non transi. re ad haeredes, quia est beneficium iuris, non sententiae, quae nil aliud operatur,nisi declarare, idq; probari asserit in lix diuersa. . Mut.matrim. ubi si in iudicio dotis, Iudex ignorantia iuris lapsus, condemnauerit maritum insolidum, poterit tamen maritus doli exceptione iuuari,& exinde colligi fatetur non esse beneficium sententiae,sed iuris: concludit igitur, quod cum iure statutumst, beneseium huiusmodi esse perso-
76쪽
nate , & eum ipsa persona extingui,
d. quia trie, si Mut. matrim. cum con cor d. sequitur non esse transitorium
ad haeredes, quamuis per sententiam declaratum,& multo minus in bene. Mium creditorum,& hanc Baldif--
sentiam, sequitur etiam Brun. in tra L de cession. bonor.par. q. princ. quaH. 6.
Hine licet quando deductio aerisue alieni fuerit iam facta in vita donantis,cocludat Io. Fab. in F sed O AEquis,
sitoriam ad haeredes, quasi iam fuerit in patrimonio donantis , & eum se
quatur ibidem Io. de Platea, et Aretin. quos refert idem Barbos in dimarι- tum,nu. 78. in sine, Sc videtur etia amplecti Ant. Pubar. in ae sed Osiquis,& latius in manu mone ad praxim
o quia ut ipse asserit, speciale est in donatore,ut licet perueniat ad pingui
rem fortunam no teneatur semel deductum restituere; Attamen contrarium tenuit Ias in d. inter eos, nu. II.
de re iudic. ex quo beneficium hoc teporale est, non perpetuum, &ideo tantum impedit exactione,quousque perueniat ad meliorem fortunam, de concludit post Ol .Alber. Imo CasmAlex. & alios. Praeterquam quod D. Fabeν dubitanter etiam loquitur; &secundum hanc Iasonia opinionem afuisse in nostris terminis decisum, refert D-.de Francb.in aedeess698. ubi dism Martia Dεtice donauisset Pom- peo Latro eius filio annuos duc. 27O.& fuisset effecta non soluendo , fuit facta deductio in eius beneficium, Ut
dicitur in decis aecedenti sy7. sed mortua deinde Martia donante, fui edecisum illam deductionem iam factam in eius beneficium annuorum duc. IIo. non transire ad haeredes ipsius donantis, sed omnes annui duc. 27o. iam donati, integraliter deberi haeredibus Pompei donatarii, ut legitur , litEt aliqualiser confuse in ,
aedecis698. 6e clarius in actis, & processis in Banca Balsami, quem vidi
fol. 388.& 49 t. Si igitur secundum praedicta, neq;
litis contestatio, neque sententia quini mo neqtie deductio facta, sufficiens
est ad transmittendu huiusmodi beneficium ad hqredes,qua ratione,aut quo iure praetendi poterat transmisibile, & cessibile ex eo quod poterat opponi, dirin no fuit oppositum, imo
neque poterat Opponi contra Prin-eipem donatarium , qui nequiuerat uiuente adhuc Principissa pro docatione agere ξEt ex his non videbatur esse mul-7 ti faciendum de deos ii . Christaei
rendum creditorem etiam in actione personali, donatario anteriori deci-- sum asserit: quia ut authoritas tanti
Senatus defendi possit; ut bene ob- Ω'uauit id ε Dominus Praef3 non potuit alitῆr procedere, nisi quia erat donatio causa mortis, & quasi in anticipationem successionis, quae nisi deducto omni aere alieno deberi nequit, ut ipsemet Chrsineus dissicultatem decisionis aduertit: praeterquam quod non aperitur ibi donationem fuisse cum hypotheca, unde non miartim, si creditor licet tempore posterior ex causa onerosa praelatus fuerit donatario, licet anteriori absque t men hypothcca, quia inter eos bene priuilegium extimatur ex causa; &praefertur creditor ex causa onerosa.
Neque multum eiusde Dom.Prae dis Mirlini animum torquere debe-8 bat decisio S. C. quam in aedecf. ψ8. retulit idem Dom. Regens Rourtus cuius S.C.authoritas fuit omnibus sem. per in veneratione habita, adeo ut doctissimus Noguera in L allegat. Iq. num 69. magnam ex illa decisionGDomini Rount,acquisiuisse authoritatem huiusmodi pro creditore oneroso opinionem asseveret. Quoniam nunquam S.C. hoc decidere cogitauit,et enim ut id e DomRegens
77쪽
Regens Ravisus ibidε refert , fuit tantummodo per S. C. decisum esse procedendum ad venditione Terrarum Casarant,& Casaranelli, quae fuerant
eiusde Principissae donantis,& possidebantur per Principem haeredem ,& donatarium firmo remanente sequestro pro affictu illius anni. Ex quo decreto, nullo modo videtur futura decisus articulus de quo disputamus, quia eum Princeps esset donatarius
duc. o.mil.in pecunia numerata, nopoterat retinere Terras pro summa
praedicta,quae pluris valerent,& con sequenter nequiuerat illarum vendiationem impedire, eo magis instanti hus creditoribus anterioribus eiusdε Principissae, sicut neque impedire d positum faciendum per conductore. At tantum abest,quod S.C huiusmodi articulum ad fauorem creditorum ex causa onerosa deciderit, ut facto deindὸ deposito per conductorem ,
fuit illud liberatum ips Principi donatario, exclusis creditoribus post rioribus, quamuis ex causa onerosa ι
quod decretum fuit deindE confirmatum per S.C. reiectis nullitatibus per eosdem creditores propositis , ut apparet ex actis,quae videre volui,eκ quibus videtur predictus Dom.Regens Rotiitus, ut sui ingeni j acumen ostenderet, voluisse potius proprium vota in lucem edere , quam sententiam S.C. Typis mandare, per quam appa rei contra creditores posteriores, licet ex causa onerosa, fuisse decisum.
Et proindE satisfactis ni fallor om. nibus oppositionibus ex aduerso adinductis,& excitatis, ita etiam fore decidendum in hac eadem causa dicebam .
Die 2. Octobris I 64s. Facta relatione in Collaterati Co-silio per eundem Dominum tunc Regentem Mersinum causae Commisi rium delegatum cum interue tu ali rum Dominord Regentium fuit Deis ei sum contra creditores posteriores
Principissae donantis cetiam ex causa onerosa, ad fauorem DueIs Magdaloni creditoris Principis donatarii ,
cui fuerui liberati duc. 8 4 . restantes ex pretio prεdictarum Terrarum: penes Anastasium a MIdatis Scriba.de qua sententia mentionem facit Dom. Reg Sanfelicius in praxi iudieia rugoect. 27.anu. 38. ad finem, ubi primas nostras Iucubrationes imprimi curauit; & de ea etiam doctissima, &accuratam decisionem exarauit ide
At unus ex Dominis retulit mihi suisse etiam in dicta decisione consideratum, quod respectu Ducis Magdaloni maior aderat facilitas ita deincidendi, ex eo quia hoc priuilegium donatori concessiim sicut est personale respectu ipsius donantis aditu ,s ita ut non transeat ad haeredes, neq; ad fideiussores, & multo minus ad creditores ex supra dictis, ita etiam
est personale passive respectu ipsius
donatarij, ita ut non possit opponi
nisi contra ipsum donatarium, notus autem contra alios, etiam habentes causam ab eo, per notabilem doctrinam Iasonis in aetnsennius, Fri re
iudicivbi hoc semel, de bis obseruasse
videtur v3. num. I. ubi asserit, quod exceptio ne quis teneatur, ultra qua facere possit deducto ne egeat, est
merd personalis, & ideo soli donatario obijcitur,& non alteri praeledenti
causam ab eo onerosam, vel etiat lucrativam: Replicat hoc etiam sub
num. 3. in I. Orab. dicens, quod licet donator si conueniatur a donatario habeat contra eum hanc exceptionem,per text. in L ister eos, tamen si delegatur alteri etiam ex causa Iu- crativa, non habet contra eum hanc
exceptionem, & sic videtur, inquit,
quod sit in potestate donatarii priuare hac exceptione donatorem, &facere quod ipse donator ex sua liberalitate inops factus periclitetur contra L ne liberalitate, infra eodem repetit hoc quoque sub num. 6. in 3 arotab.
78쪽
3.notab. inquiens,quod sieut haec e septio est persona iis ex parte eius , cui comperit,& sic actiuE ita ut non transeat ad eius finedes,i ta etiam est personalis ex parte eius, contra quu
competat contra donatarium, tamen non competit cotra habentem ab eo causam siu8 onerosa, siuὸ luerativa. Et hoc elarε desumi dicebat ab eode tex.in ἀι. nes ius,ubi querens Nesenius Apollinaris a Paulo Iure-
consulto,Si te donaturum mihi delega uero creditori meo,an insolidum conueniendus sis / Respodit Paulus,quod nulla credior exceptiove submouetur, licetis,qui ei delegatus eneoterit exceptione uti,aduersus eum, cuius nomine promi-μ; Ideoq; concludebat,quod cir non Princeps donatarius , sed Dux Magdaloni,qui causam onerosam ab eo habebat, iudicium instituerat, non poterae cotra eum opponi huiusmodi exceptio per eande Principissam donantem , & multo minus per eius creditores,quiuis ex causa onerosa. Verum enim vero, licet in praecedenti disputatione incidenter,& pedi transendo , hoc assumptum tradiderim sub nu. 28.ex doctrina Cumam ιn
debatur mihi huiusmodi doctrinita, valde, & undiq; tuta, & parum aplicabilis ad casum de quo disputa-
Etenim haee lasonis, siue Cumani doctrina, imo Pauli Iureconsulti locusibi vindicat quando interuenit delegatio,& ita loquitur Paulus,& explicat Iason ind. I.nora ub num.3. licet in alijs locis non ita clare loquatur, di eo casu videtur clara ratio decidendi , nam quando interuenit dele-2o satio, tunc conator incipit esse debitor illius in cuius beneficium delegatur, & ideo quia illi non donauit,
non poterit contra eum hac uti ex ceptione , sicut poterat contra donatarium; & hanc ratiota, quae restringit dictum, resert idem Paulus Iur confultus in sine,ubi asserit,quod sieuehaeres donatoris insolidum condemnatur, de ipse etiam fideiussor, qui in donando adhibuit,ita & ei, cui noris donauit insolidum codemnatur, qua Tationem videtur considerare idem Iasae I .not. ubnum. 3. Unde cum in casu contingεti Principissa donatrix non fuerit per Principem donatariuDuel Magdaloni delegata, no videtur applicabilis doctrina. Quoniam Dux hoc casu no agebat ex persona propria, nec ex credito, siue obligatione contracta cum ipsa Principissa, eum qua nihil contraxit, sed ex persona ipsius Principis donata rij exer- cedo illius iura; unde omne id,quod poterat contra ipsum Principem opponi, poterat etiam obdei contra ipsum Ducem: secus autem esset,si delegatio interuenisset, quia tunc peream,ipsa donatrix effecta esset debiatrix creditoris donatarij, & ille tunc ageret non ex illius persona, sed ex propria, & ex contractu, seu ex obligatione , cum ea inhita per nouati
Et ideo ide Ia oe aduertes aeu.6. in 3.notab. subdit: Ad hoc limita ictum textum in procedat quiado ex tali obi satione muta in obligatis, ct actis, o eius qualitar, ut in ae textu cprout est quando interuenit delegatio, quia tunc mutatur actio,&obligatio,dum delegatus non est amplius debitor delegantis, sed si debitor eius, in cuius beneficium fit delegatio subdie
deinde : Nam atia H obligatis, ex qua nunc eonuenitur donator ἀ marito, quam At illa,ex qua tenebasiar donata.
io, o es alterius qualitatis ficus qua
do non mutatur obligatio, nec amo, nec eius qualitas respe δει rei renuenti,
licet persona actoris mutetur, O ea text.in is II diuortium,ct in maritus, Molui. matrim. ubi maritus, O fere habent active hanc exceptionem ne teneiatur ultra quam Iacere possin
illam habent non soli AE exigatur
79쪽
ab Uxore ined etiamsi exigatur ab hae. rede mulieris,ueta eo, eui dos ob delictum mulierisfuit consistat ubdens, Nota bene sam limitationem, quia ea fundamentalis, O necessario. Vndecu Dux non haberet de legutione ,sed tantum creditor esset Principis donatari j, de illius actione ageret,nsi videbatur posse applicari Pauli Iureconfulsi responsum, O Cumani, O Iasonis doctrina, & haec sunt, quae
nos in hac causa no considerauimus, vi refert Dom. Regens caricius Latro
t Fructus in actione spothecaria no
.. Ni ver eis iam pendetibusβι- rit factum sequemum... Uet possententiam res ipse abduri uerit. a Fructus fundi in in obligatione veniatis ciι ut fundias tantum oblia getur , q amuis de eis nominatim actum non At ecundum opinionem Aecursij. . . At contia Salle. O atii. . . Et diHinctione coneordantur. 3 Fructus pendentes dicuntur parassedi, ideo fus illius obligatione compre
Fructus non posunt obligari utifur ctus de parse ined uti pars fundi se-
eundum Negusantium. a Fructusfundi pendentes,ad hoc ut va- Iid. vlipara fundi obligari possin requiritur , ut tepore obligationis fumos ipse in dominio debitoris fuerit. 6 Hasus fundi, qui tempore obligatio nis non pendent ined pinea nascuntur, licetis peciali obligatione sum
H υeniant, duo tamen aecessari. requirunsur. . . Primum, quod nascantur. Secumdo, quod dominium illorum ad eum perueniat, qui illos obligauit et eius
7 Fructui Apenei renium nascantur in
obligatione non veniunt . . Nisi Penei obligavi saltem conceptι r,velfati. . . auia eo casu Uidetur aliquo mo
do suis in dominis debitoris aliis
gantis . 8 Fructuum dominium perceptione acquiritur.
9 Fructus etiam sub generali spotheca
veniunt tamquam hona sutura. . . . Licet de illis non fuerit nominatim
. . Dummodo nascantur, ct ab ipso debitore percipiantur. Io Litis contesatio malam em in eis. 11 Cini Asinctio in l. quamuis, C. tius, qui b. caus pign. vel hypoth. tacit. eontrahinsutituν Ia Fructus precepti pon litem tamenata indistincte Iudιcis incio sunt rin tuendi, e extantes inae consumpti ob malam cm. . 13 Text.in I.certum M. C. de rei uendis disserentiam fructuum extantium νει consumptorumsuism ocis antetalitem contestatae secus ponsitis eo'- testationem, quia tue indisincte ominnes in restitutionem veni t.
14 Fructus . bono ei .possessore perce
mi, etiam manete dominio penes δε-bitorem,quamuis extantes in resita - tione non veniunt, ex l.qui scit a DS. I. cum seq. isde usuroecundum
opinionem Antonii Fabri. I s Mala fidei, qua ex litis conteRatione prouenit quoadfructuum renitutis-nem, non habet lorum nisi in iudicio eluendicationis, υei Universati, vel interdictis. . . . Secus autem in actione spolia
IS Fructussequuntur dominium, O ad eum spectant qui dominus en . I Iudietum os entia non aufert dominium,sed possessionem. 18.Τext. in da.qui scit, S.bonae fidei, T
de usuri contra icit text. in l.bonae - fidei,g. in contrarium, isde acquir.
80쪽
De quorum eomordia late agunt Culac. Facchin. Pichard.& Κolit... βuἀmuis Couarr. nullo modo posse ais concordiam reduci fateatur.
Is Leges de fructuum perceptorum post
litem contesatiaresitusione loquen- res,omnes loquuntur in iudicio rei. endicationis vel uniuersasi,vel alio, de cuius natura veniuntfructus... Et omne gillatim numerantur. 2o . . Solummodo autem text. in l. si fundus I 6. f. in vedicatione, vers. interdum, g. de pignor .videtur aliquo modo loqui in iudicio spothe
.. De cuius stamen intellectu late agitur. 11 Clota intellectus assertur, que e quitur etiam Greg.Lopez ad da .si fundus, F. de pignor. a I Intellectus Dom. Regetis Sanselicii in decis. II9.ad dJ. si fundus, S. interdum, ff. de pignor.adducitur. ,3 Dominii causa in necessarium antece dens debet praecedere causa pignoris. Praesidis Merlini doctrina explanaintur in controu. 2 . lib. I.
as Maia fides non prii s induci potest, quam possessoν incipiat scire rem ad se non pertinentem possidere. . . Cum aliud non sit n cientia rei
alienae.,6 Mala es in actione 6 thecariata
prelisis contesationem no inducitur. . . auia noperinia res ad petitorem pertinet, nec emptor desinit esse δε-
28 Pignoris obligario dominij transationem nequaquam impedit. 19 Litis conte Hatio non potensacere main
ta ei possessorem illum, qui plus quam bonae dei possessor es, cum sit
3o Litis contenariosacta a creditore non inducit mala de edtantum lia Ia, quaesitis domino. . . Tunc enim incipit scire rem ad alium pertinere. Lib. II. at Litis contectatio in actione hypothecaria potius auget bonam Mem quam minuit... auia magis incipit scire rem ad se utι dominum persinere, licet alteri obligatam. 3 2 Possessores omnes post litem contectatam sunt in pari care . . . Excepto eo,qui nedum possessor es, sed etiam dominus. 33 helio Utilis seruiana non competit pro fructibus, quamuis directa competat profundo. . . auia fructus nunquam debitoris fuerunt. 3 Malo possidere nemo potos rem , euius ipsemet dominium babet. 3s I ala ei ex hiis contesatione causata, nunquam poterit operari,ut res, quae nullo tempore in dominio debitoris fuit, in obligatione υenirepossit. 36 Ius domini, potentius es quam ius h
3 7 Illatio ex diu rsis si ri non potes.
3 8 Iudicia,quae dominium υindicant, reis quirut rectitutionem rei cum causa, iis cum accession1bus. 39 Hipothecaria iura tantum possessionyauocat,cuius nulla est accesso. o In Θpothecuria no debet de fructibus etiam data morapronunciari. . . auia no veniunt accessionis iure, cui in iudietys in rem. 4t Possessor qui rem meliorauit, potes pignoris extimatione osserae, lices m nor sit credito. a Intellectus ad i. I. g. cum praediunia, aede pignor. accomodatur. 43 'pothecaria actio contra et scapiem rem fructus, bene conceditur: non sic contra emptorem , qvi illas percepit, ct de ratione.
4 Decisio 63. Dom.Regentis Capycii
Latro loquitur in reluendicationis iudicis... Et tamen non ἀ die litis conte Haiatae sed ἀ die publicationis fructus υμnire,deeisu fuissed de hoc dubitatur.