장음표시 사용
61쪽
magis iam minus universalis, modo minor nunc maior apparet. Senem stipponas, sola rigiditate inusculorum laboraniein, qui praeterea quod solitos motus corporis Peragere nequeat, auum omnino se esse fatetur, cuius tamen Si cornea rigidior evadat o visum impediat, ad statum inorbosum nihil confert sanum adhuc se sa-tetur, si saltim visus obscuratus, et ob membranae tympani duritiem aut callositatem auditus defietat Pari ratione et gravida, licet actiones consuetas perficere haud possit, irritabilitato maiori afficiatur et varias pereipiat molestias, nihil tamen aegri desse eontendit, donec phlegmatia pedum, vel scites, vel haemorrha-giae aeeedant, quae statum adesse morbosum luculento monstrant.
46. Optima aegritudinis definiti quoque nostra est, ob insignomquem praestat usum in praxi ipsa exercenda. Quodsi enim virium tantum nostrarum aequilibrium sublati in statutinus aegritudinem, nihil peregrini inveniemiis in statu morboso, ohservabimiis easdem vires adhuc adesse, quamvis non adeo vigentes nec in eadem amnitate, quam animadvortimus in statu sano Cessantibus enim viribus omnibiis, mors illico conseqititur adsiliat quidem vitia virium, o desectus modo huius vis, iam illius, attainen complexus, atque eonsensus omnium virium, linii penitus destructus sed tantum laesus apparet. in therapeutae medici est, ad hasce vires in medendo respicere, deminutas nugere, nimis auctas deminuere, eaque methodo restituere perditum aequilibrium, ut sanitas consequatur. Creator medicus linquat orit,
sed nihil nisi auxiliator et moderator deficientium virium corporis humani et animalis. 47. His praemissis patet lain ad notionem morbi, qua diutius
adhue occupabitnur, transitus Morbum proxime sequi concursum caussariam aegritudinis statuimus, et esse eumdem statum corporis humnni internum eum, quo funetiones nodantve quam definitionem ἀναλυMκως decet considerare. 1. Statiis est, non actio ipsa patitur enim semper aliquid, no- quo mutationis ratio in arte ipsa assecta soliimmodo quaerendo, sed in externis, quae glint in eamdem. alibilem qualitatem
dixit inorbui eum scholasticis veteribus Fernelius melis, indieans, res non tam logicae, iram logieam rebus subsistere examinandis et diiudicandis. - inpotentiam hinc esse morbiim, non caussativo sed subiective, provenientem ex praeternaturali dispositione et constitutione partium, quae non indurat privationem sive negationem, sed Oppositionem ipsam, maiores nostri censuerunt; non esse morbum in ipsa e satione actuali et reali sed in impotentia ad agendum ex sulis tantia obstanto dependente. 2. Internus, non externus, est status corporis humani eum externa vitia sunctiones laedentia magis ad caussas morbiscas ipsas, Dipjlias by Cooste
62쪽
vel ad physica pertineant obstacula Miasma putridum, cibi ipsi
in eorpus ingesti, exercitationes nimiae ad morbos iusto non censentur, cum ad externas ottiis pertineant caussas. - . Fuit-etiones ipsae proxime laeduntur morbo, hinc distinguitur a caussis morbificis et symptomate. Caussae producere debent prius morbum ipsum, neque proxime laedunt unctiones; sed morbus ipse, videlicet ira bilis, lithiasis, corbutus, syphilis, pendetis caussis morbificis et producit unctiones laesas, qualitates sensibilos alienatas et excretionum vitia. in patet, laesam ipsam unctionem nunquam nomine morbi, nisi καταχρηστικήυς insigniri debere, v. g. febris, phlegmasia, poplexia sunt laesae suneti alios ipsae, vel syndrome inpioinatum passionem On8iituentium. Id quod ebrim autein, phlegmasiain etc. in hoc vel illo ensu rο- ducit, . . ni arrheu tua, neu rosis, est Proprie morbus dicendus, quoniam est status corporis humani internus, quo lanctiones laeduntur.
. Quaeritur, cum protophilosophi inter inedicos Graecos morbum dixerint in διαθέσει is ποθισrικῆ consistero, hanc autem in eo, quod manent, undari, uin morbus non possit, sicut saepius fit, cum qualitate, sive quantitato alienata saepius coniungi Aristoteles quidem solam qualitatem, qua corpus assicitur, dixit διυθεπιν, Galenus autem quidquid corpus nostrum qualicunque modo adgreditur praeter naturam, quod a quihiisdam recentiorum accurate diseernitur ab assicioni contra naturam. Ad prius enim Pertineret, secundum Forneliu in meum, status neuter, de quo supra locuti sumus, ad hoc vero status morbosus ipse quo lanctiones revera laeduntur, eum nusSis, PasSionihil ct symptotnatilaus suis. - Morbus unum genus est, neque ia-bere potest species in diversis categoriis, itaque articipatione unius generis, morbos omnes unum esse dixit immortalis Leonti. Fuelis ius hv et stabilivit, inorbum esse, quidquid in Orpore praeter naturam exsistat, evertens temperiem aut structuram, ad quas tamen saepius appellavit magnus ergoanenus , atque ita laedens operationem. Usurpare autem videtur Galonus vocu- Iam διυθεσις ad morem veterum, scilicet Platonis et Aristotelis, neque ver proprie adean uti praeter locum in lib. II. Methodi, ubi desinit eamdem: et esse ait, quasdam morborum mussas, quae sint nisectiones et quasdam, qua non sint, et quaedam syinplomata, quae sint asseetiones, ut quaedam, quae non sint. - Arabes autem atque Latino barbari solebant morbum dicere ineuiati eoru in ex quibus corpus constat, in em- periebus quatuor aut in structura i) Consistit autem haec ame-
63쪽
tria in vulgo si diei ratione reali, quae in categoria ad aliquid colloeanda Hine dixerunt cum Nicol Bertrue ei et os idio Corboliensi sere omnes latinobarbari morbii messe ad aliquid. - Aristoteles autem ipso . aperte r ponit inorbiu in categoria qualitatis, iam dicit homo mutatur, ex calido frigidum stibiens et ex sanitate morbuin Morbum vero omnem manifesto idem vel in habiti vel in dispositione olloeat ut et Galenus dixit νοσον τῆ εξιν νοσυν-α κ διαθεσιν h/ποδιστικην ad illos v. g. eetica, ad hos nutet septie sobris. Per calidos morbos intelligit calorem, vel qua alor est, vel qua male disponens, morbus calidiis autem plerumque est qua mala dispositio. Itaque non ad categoriam itanti, sed qualis pertinet:
calorem ni in inmodicum Galenus non eatissam febris, sed febrim ipsam dicit. Qualitas manet excedens cum metria, caussae autem possunt manere et non manere cum morbo hinc qualitas excedens non est caussa, sed morbus ipse, metria. - Quod ad relationis categoriam itinei, per se est nullius actionis,
itaque per se laedere nequit, diui nequicquam potest per e operari neque quantitas est efficiens ali liiid, cum in trahem nihil agat sustinens undarum congregatio, et ex substantia molitis declarentur, quam ex quantitate. Sic et similitudo nihil agit per se, sed corpiis simile attrahit simile corpus, nequc qua relatio aliquid potest emeere. - Qualitates igitur primo actiones laedunt, neque consistit morbus in μετρέα ipsa quamquam enim adsint in ilibuslibet morbis intemperius quaedam calidi, frigidi, sicci et hinnidi, partium tamen haec nulla relatio est, sed δια θεσις quaedam, qua male disponitii corpus, quae tamen non in
eodea potest manere statu an momento, sed proportio assidua
laeditur et manet irrationalis ').49. Consentiunt eum Galeno' in plerique, morbum haudqv
quam esse assectioitum primaru in Dχού corporis animalis, quippe quae, tanqualia τοι α , nullam patiantur assectionem. Quodsi enim ex τορέοις, quae pati non possunt, seiunctis in nihil viribus primariis, constaret corpus nimale, compositionis duntaxat qualitatem, annioris, minorisqii rationem susciperet volui domus, quae ex lapidibus, iii nihil patiantur, constructa est. Hinc patet, statum illum corporis humani internum, quo functio-82 Aristoteles de motu ita Vi I. c. 3. 33'Categor. l. V. 84 Eruiit omnino. iii altis superciliis haec tenerint et scholaκtica putaverint et paedantica, ut harhara ista voce utar. 3 his, qui profundum scientiam χοuteinnulit, soliti sunt rabes dicere:
num camelo variegato super equitantem Avicen n. anon. l. IV. ecl. III. r. II. a. LII 85 De mor hor. disserent. Lib. I. Dj jti eum Cooste
64쪽
ues laedantur, inesse artibus dissimilaribus, sed haudqvaqvam oleinentis aut simplicibus, quippe quae nihil nil morbum
constitu nilum conferre possunt. Itigiditas ipsa labrariim simplicium museularium morbus non est, nisi ad dissimilares partes transeat, nisi musculi toti cum vasis et nervis inde assiciantur et functiones laedantur.
50. Probe praeterea in desiniendo morbo discernendum erit id, quod primario laedit unctiones, et affectus ipse, qui laedit
alias funetiones. Quodsi corpus, quod in tumorem attollitur, nullam propriam habet unetionein unus tantum erit morbus, puta obstructio, quae functionem laedat. Nonnunquam praeter hunc alius quoque corporum dfectus instat, qui obstructionem efficit; eorporis vero, quod in tumorein attollitur, adfectus, non morbiis, sed morbi ipsius caussa censetiir. Si enian ex gr. tunica venae, quae in sim iocinoris parte eontinetur, uitismodi quempiam adlaetum sustinens, mentum constipet, per quem gibbi ipsius vasa sanguinem recipi unt, duo existimandi sunt morbi, alter ipsius ciane adfectus, alter obstruetio meatus, quippe v nae adlaetus obstat, quominus sanguis utilis generetur obstructio vero ipsius per corpus digestionem inpedit. Cum vero harum lanctionii in itraque est antinanti necessaria, inanifestum est, eos affectus, ii primo functioni officiunt, morbos esse nominandos. Ubi vero nihil patitur, crassi autom et viscidi humores meatibus infixi digestionem per corpus remorantur, hic adfectus, nempe obstructio, uniciis erit visceris morbus. Haud liter in intestino: si sola suerit obstructio, uniciis erit inorbus ni si phlegmone quoque infestetur, atque ob hanc internum ipsius spatium clauciatur, prohibeatiirque excrementorum transitias, duo erunt morbi. Nam subinde inorbus ex morbo nascitiir, ut infra pluribus ostendemiis. - Caussam pigenematum et phaenomenorum si liis morbos totius magnus Pergamenus sere semper unctipat mosebum sic ββ febrem erysipelaceam ex refrigerio ortam habet a Sionem cum suo symptomate febre ex morbo catarrheumate,
oriundnm. N. Serram contentionis iam reciprocarunt super vetusta desilitione τῆς νοσου Cas p. o mannus Instit. ed. IlI. . . . si et Schegkius Demonstr. V. 44651. Platon licet παν γαρ τιπέρ αν πάσχῆ τις πάθος προς-
ρητεον dixerit, haud tamen ad medicos transiit eiusmodi ustiatus et communis vocillae πάθος significatiis. Namque, Praeterquam quod veteres librorum, inui vulgo ippocrati tribituntur,
65쪽
metores περὶ Ουσων et πεοι πάθων curatius istud observaverint, discrimen, Galenus etiam valde cireumspectus suit, ut probe discriminaret passionem et morbum. Recenset Galenus cap. 1.
libr. de disserent symptom. Lvol. VII. p. b. d. . Platonis
denominationem passionis, neque eidem consentiens, exempli tantum gratia eamdem citat, ut monstret, passionem non id esse, quod actionem producat, sed motum ipsum actionis. Post addit: χρη με ινηιιένους, Περ ἀεὶ λέγεται ρος ανιῶν, υπi μἐν των ὀνοματων, τι ταχιστα συντιθεσθαι no αλληλους in δῖ τὰ πράγματα σπενδειν αυτ και διαλέβειν τε και χρονοι ἐν ἐκείνοις - Passionem itaque, Galeni more, dicimus motum circa materiem ab efficiente procedentem, disserentein in eo a morbo, quod hic sit proprie διαθεσις, manens affectus, primo laedens functionem affectus autem, qui hunc praecedunt, non esse nisi
caussas morbi. Pergamenus noster his expositis statuit nexum caussalem in statu morboso quein eum calculis ordine dispositis comparat, quorum si primum moveas, Sequente per se promoventur. Hinc rite diiudicare non possumus unam partem status morbosi, nisi ad praecedentem et sequentem simul respiciamus.
Caussam dicimus omne id, quod par est morbo producendo; morbum, statum corporis humani internum, quo unctiones primo laedantur passionem autein, vel lanctionea laesain, vel syndromen symptomatum, unctionem laesam indicantium sympto in vero, sequelam status morbosi sensibilem molestam. 52. Cum itaque passionem dicamus partem quamdam intermediam
status morbos inter morbum et syinptoma, recedimus omnino a multorum eorumque omni doctrinae genere cumulatissimoruin virorum sententia. Attamen sequentia pro nobis stant, quibus fixi innitimur, argumenta. - 1. Cum morbum dixerimus secundum Galeni sententiam affectui corporis tranani praeternaturalem, quo actiones primari laedantur, intercedat aliquid necesse est, antequam symptomata ex morbo ipso fluere apertis eredamus atque ananifestis argumentis. Exemplo illustremus, quae modo protulimus Fac adesse in corpore coniunctionem atra bilariam, quam vere morbum pronunciamus, cum primario laedat unctiones accedunt caussa debilitatis pectoris topicae, abusus victus et potus exaestuantis, dyspepti, animi adfectus moesti, lenti, obtingit constrictio pectoris pastica, a motu aut cibo sumto adaucta, eum suffocationis subitaneae linore, pulsu irregulari, lipothymiis frequentibus, levatis sub quiete et victu, modico.
Nonne syndromen horuin symptomatum nuncupare licet ortho - pnoeam, quae tali modo constituit παθος, passionem, inediam inter morbum o symptomata. - . Morbus quidem lauetiones primario laedit, laesam vero ipso in unctionem nonnisi priinariam, ceterisque almam praeripientein recte insigniri symptomatis ο-mino haud facile crediderim quippe eum adsit pigenematum et
66쪽
sequelarum status morbos interva, quae omnia in una primaria functione laesa eonveniunt, ab ipsa originem derivantia. 3. Morbum esse per se invisibilem iam edixit Galenus, hine haudquaquam in rem sere persuasus sum, quod vulgo quodcunque profluvium, luxatio, gangraena te dicantur morbi. - . viatamus tali modo facile disserentiam arduam inter morbum proto et deute pathicum quos et saepius confundi eum idiopathie et sympathico et distingui aegre posse, quisque concedit. b. In praxi ipsa multa ex eadem re et praesentissima manant commoda, eum nunquam passionem, sed ubique morbum curati ne profligemus. Ita quicunque mederi cupit poplexiae, paralysi, subri tritaeae medeatur oportet atrae bili, corbulo, arthritidi, eurosi, lethorae etc. et profligabit cum morbum tum passionem. 53. Quamvis Galenus optime distinguat inter νοσον et παθος. quorua prior vocatur διαθεσις γεγονυῖα, posterius vero ἐνέργεια sive κινησις ἐν γενεσθαι, solent tamen multi, iique egregii medici promiscue usurpare modo hanc, modo illam vocem, quod tamen nos, eximii inter nostros cives medici, Doct. Danielis, ductu accurate sacere conati sumus, cum et in rari ipsa dignia talem et praestantiam iusiuod discritianis saepenumero confirmatam viderimus. 54. Temporis angustis circumseriptus limitibus Optarem, reliqua, quae mihi proposueram de disserentiis morborum et passionum ex viribus corporis humani derivandis proferre, Verum enim vero minima tantum parte absolutae pellae hic coronidem imponere cogor alia occasione autem, quae magno hic dixi transcursu, amplius dilucidaturuin esse polliceor. Nihil vero iam superest, nisi iterum iudices aequos summis obsecrationibus Inoneam, ut tentamen hoc meum benigne accipiant, sperentque iuvenem iuvenili labore haud adeo insignem, maturior aetate meliorem prae
Iudicialis corporum iuventorum sublatio fere unquam est probanda.
Theoria respirationis, quae crawsordio et irWano deho-tur, rationi haudquaquam analoga videtur. Di ilias Cooste
67쪽
Classificatio aegritudinum, more holanicorum est perversa.
Castoreum praestantissimum est remedium antispasticum uti et Μagisterilini uisimuth ain plius tentanduim.
Syphilis scori,iittis, et rhachitis Hippocrati iam innotii erunt.
Critici dies nostro adlluc aevo saepius Ohservantur.
Ohsunt tu carie et ossi uin denudatione spirituosa et exsiccatilia.
Docimasia pulmoniim est allux. 104 Aphthae sunt pleriimqΗ criticae, seqtientes cardialgiatu. 11. Annina pectori cum si absurdii ii nomen, ad Ortlio pnoeam alii hi luit alii reserenda, et guinnii resiliae triti alitiinoti ialibus tentandae.12. Ex 1ulla re plura praesetitissima manati iii rem pii liticani nostram detrimenta, quati ex magnetismi esinoriani usu ideoque odio iliternecilio est profligandus.
PROLUSIO AEUA SPUTATIONEM PUBLICAM FILII GULI ELIii NPn GEL. CHIRURGORUII CASTRENSIUII PRAEFECTI, EIUS- ou Pn OTIONEI D. XX. APRIL. IIDCCCXVI, INDICIT. Cum in Lius, collega amicissimus, in litoris uinanissimis nuper nunciaret, se in eademia erolinensi de veteriri frumcntis lectionem 3 habiturum, a mea de τίφη et siligine sententia discedere, ut hanc denuo Perpenderem atque retractarem instinctus, mox sensi, si novo post Plures annos studio quaestio-
68쪽
nes iterum ventilantur, emolumenti haud parum inde manare. Itaque, quae inin milii vero videntur proxima esse de veteruin uinentis quibusdam, ingenuo satear cum quibus sive eongruerit collegae opinio, sive ab iis recesserit, id saltem seio, me veriatatem sectari.
Tis ην igitur, frumenti genus, Theophrastus pluribus mem rat locis. Os οιο πυρον s. tritico si initum dicit histor plant.
tenuique calaino iustructain, hinc in tenui solo provendio ib. VIII, 9. 3. Hanc et cain transii utari in triticum, si istae suerint, scd contingere id tertio demum anno ibid. l, ., Triticum tamen, vice versa, neutiquam in τι φνην abire, si abortavcrit. docatis s. plant. IV, 6. His accedit Aristotelis locus histor. animal. VIII, 21. i, ubi ad sues alendas utilem censet τίφην atque ad tollendas grandines. Mnesitheus Cyzicenus, qui Alexandriae vixit, περ ἐδεστων nuetor, riget; cuin confudisse, illam praetulisse tritico, huic Ver et stενωδη tribuisse grana et digestu difficilia dicitur. Galen de facultat alimentor. I, p. 12. d. . Vol. VI. p. 12 sq. Diocles vero Carystius bene iitruinque frumenti genus distinxerat, cum τι φην insertorein tritico haberet.
Memoratu perquain digniti est, a Dioscoride τίφην plane negligi, neque Verbo inemorari. Eius loco ,ειά describitur ἐν δυσιν ἐλυτιλοι Semen gerens, in serius triticeo, superius hordeaceo firmat.1mcd. lib. II. c. 111.). Hanc eamdem esse Mnesithoi Γειαν , Theophrasti τίφην, cum Anguillara, uelisio, Dodonaeo sacile crediderim. Hesychio τίφη dicitur λυρα lex ed. Alberti, Vol Il. p. 395. . herius oro de ea Galenus de facultate alimentor I p. 312 313.) esse panem e φη istum nigrescentem, mali odoris et μενωδεοτέραν υσίαν. Semen habere extus λώιρια s. solliculum, ut et λυρα et κριθη esse aviorem seminis colorem et inolem minorem quam tritici Coli in Thracia,
ubi nomine veniat. Quodsi Hector in Iliade VIlI, 188.J dicatur μελίφρονα πυρον equis dedisse, τίφην hanc intelligi, quod
haec sine noxa equis exhibeatur, triticum oro haud sine noxa. Ex omnibus his quidem testimoniis olim histor rei herbar. I. p. 80 280. cine posse arbitratus sum, Se cale strum cereale τίφης nomino intolligi. Nam i te nigreseens panis color, sterile solum, quo provenit, et similitudo cum tritico, prodere id videbantur. Accedit, quod eum librum eum scrib rem, me latuit, Secale cereale certissimo spontaneum inventum Dipjlias by Cooste
69쪽
esse a Marsehalli Biebersteinio, eximio viro, in arena mobili Tauriae prope a portu Theodosiano stor taur enuc. I. p. 4.ISee fragile M. B.J3. Eius cultura igitur acillime potuit in
Graeciam introduci, cum tam norentiastinum esset ominercium
Chersones illius cuin Attica, ut quadringenties millia medimnum frumenti quotannis adveherentur Wol ad Demosthenis orat. in Leptin p. 251. 252.). Habui insuper, quem sequerer, maioribus nostris Ruellium histor stirp. lib. II. c. 17.), qui βοῆαν Thracum pro secate venditaret. At vero plura repugnant, quin eidem etiamnum sententiae possim adhaerere. Protinus enim contraria est πολυλοπος grani indoles, quam Theophrastus diserte tradit quamque Galenus ita exponit, ut 14uti sitnile adesse ac in λυρα et hordeo, dicat rhoc autem solliculo carent secales grana. Dein ξανθοτερον dicitur frumentum triticeo, quod haud facile de secatino grano dixeris. Iis argumentis iam contra Ruellium utitur Dodonaeus stirp.
p. 500. et post cum . Bauhinus hist. II, p. 16.). osset quidem τὴν pro Tritico pelta aut ea Ilost haberi, ni repugnaret eadem parvitas gratii, cum maior sit peltae moles, ni contraria etiam esset et μνοκάλαι oce λεπτοκαλutio herbae indoles. Confugeris sorte ad Hordeum eo crithon, euius semen
subrusum pluribus solliculis cingitur, quod in agro parisino Vaillant bot paris p. 105. et in ducatu siesvicensi colitur, ubi proventus eius ad annonam Hordei distichi se habet, ut 22 12 Vibor uo dc Ger sic, p. 1.3. Posset igitur Dpri huc
trahi; sed obstant nonnulla Soluin cnii poscit cocrithou sertile τιφη vero tenui contenta esse consuevit. Dein λεπτοκύλ- ιιον etiamsi sit ut τιφη, haud ininen ονοκαλutio est, sed πολυκαλαειον culmorum enim insignem producit multitudinem Faret in dieitur haud nigrescens, sed eximium Vibor l. c. . 0. et candidum. Boli mors techn Gesch der stan E. I. p. 287. Schrober Graser, I p. 27. Denique ιιοιο- κοιλ magis est hoc frumentum quam ὁμοιοπυρον.
Iam ad Triticum monococco me converto, quod nostrates et ors horn Emmer, in horn vocare solent. Est id oνοκαλatio et λεπτοκαλ ιον tenui solo contentum est colitur in Suevia solo, quod nec triticum nec speltam sert. Thaors Grund sat et dor ration Land wirili sch. IV. p. 67. Follieulo duplici includitur granum, quod rutili est coloris et multona inoris molis quam triticeum Mola, ut pelta, decorticari debet. Trag., re uter b. s. 245. a. Far est ingratum nigrescens. Boh mers techn Gesch de Ps lana. l. p. 282.3Itaque in Suevia magis ad tisanam adhibetur, aut ad spiritum frumenti, quam ad panein. Hinc Plinius illustratur, qui lib.
XVIII, 20. . . sic loquitur: Tipho et ipsa ius deinest generis nempe triticeii, ex qua sit in nostro orbe oryza ptisana oryzae stimilis. Nihil profecto video, quod
70쪽
nostrae sententiae, Tritieum nono econ esse θην repugnet. His necedit auctoritas maioru u. Tragus eni in Κrout orbi et s. 245. n. D in hol nomine, sicut olim et τιφη eum λυρα commutabatur, ad εαν veterii in trahit et sterilibus locis in de Εys sol und in e stri et eoi tradit; sed panem ex eo solo consectum ess subsu-scum et ingratum misceri igitur sar cum pelta Mnesithoi Zeam, quae τι pr est Theophrasti et om Thracum, osse hoc si umentum, Dodonaeus dserit stirp. his t. p. 403. 494. . Ruellius stirp. his t. ih. l. c. 17. granum fron mont lo- ear, quasi loculare, vocari ait in Gallia Narbonensi, quia pluribus tunicis, perinde ac loculis, condatur etiam rubrum fro ument Ouge dieitur, quod granui nil cum colorem accedat. s. Date chami liis t. lugdii n. p. 395. Far on- nuculuin et rutilum Columellae lib. l. c. . huc trahore haud ausim, quod ponderis maioris ubin Clusinum esse dicitur: nostri autem seu menti sar levius est triticeo vel spollino Rotet ius amicus seni Romer n. matvax ter, p. 25. ad Hordeum Zeocrithon sar vennuculum pertinere persuasum habet. II.
D SILIGI ΝΕ Colum olla o Plinii.
Bruns et sit herbar tom. III. s. 203. potissimul et Sentigeri auctoritas comment. in Thoophr. do in uras. 'lam l. lih. IV. c. 12. in olim impulit, ut siliginem Romanorum pro secate nostrato haberem hist rei herb. l. p. 151.3. In quo me vehementer salsum esse, ingenuo laterer, etiamsi Ret2ii Om Romer n. matvax ter, p. 127. et inhil amicorum animadversionibus
eoinmonefactus haud essem. Elonii ad primum rei rustieae romanae auctorem Catoncinadscensuro Occurrit protinus Cato de re rust. c. b.), siligianem triticum dici. Post eum Varro de re rust. lib. I. e. 23.3in pingui solo siliginem et triticum serunda esse iubet, quod deseeale nunquam dixisset Coli mel a lib. II. e. 6. siliginem habet manifesto tritici speciem in siliginis speciebus et tritieum trimestre s. aestivum nitinerat. Disertius etiam Plinius lib. XVIII. 20. o siligine lautissimi in panem pistrinarumque laudatissimaeonfici opera tradit; dein similaginem appellari in tritico, quod
storem in siligine ait. Sine arista esse, excepta, quae Laconica dicatur. Tritici etiam delicias dicit candorem esse et sine vi tute et sine pondere, convenire humidis tractibus biennio in triticum transire. Postremam observationein quoque apud Padi ad iii mid e mina. lib. I. it. 6. legeris. Ἀecedit i in ad is locus sari.
Sed tener et niveus mollique siligine factus Servatur domino V panis . Disjtia ' Cooste