Curtii Sprengelii ... Opuscula academica

91쪽

los et sabulas traductas ad similitudinem imbecillitatis humanae.

Religionis est christianae. Deum venerari et amare, Patrem generis humani propitium, haud iracundum aut elotypum, sed immutabilem, aeternis legibus a se conditis universitatem rerum gutiernantem ac regentem, eoque modo imperio naturae moremque moderantem, ut iis, qui eum ament, omnia emolumento veroque usui inserviant. Superstitionis est, Deum sibi fingere tyrannum, qui naturae turbas, morbos, bella et calamitates publicas ac privatas tanquain Poenas generi humano instigat; qui ipse omnibus providere rebiis nequeat, egeat igitur ministris seu legatis, daemonibus linirum bonis malisve, humano more et cogitantibus et agentibus. Superstitionis est, aeternas a creatore-conditas leges

viresque naturae cum his commutare daei nibus, consortionem

statuere et amicitiam hominum piorum elim his providentiae divinae ministris, quos igitur adorare, venerari atque adeo carminibus, precibus et incantationibus propitios sibi reddere fas sit, ut naturae leges vincantur et pervertantur. Superstitionis eat, negligere naturae leges, Atque phaenomena, quae fortuito iuneta sunt, reipsa caussali nexu iungere: hinc preces religiosi hominis eredere posse naturae leges infringere. mortuorum animas posse spectra esse; auiin humano, maxime cui ad daemonum naturam et dignitatem evectus fuerit, tribuere vim, in remotissima agere loea, eaque solo arbitrio mitissimaque voluntate producere, quae a physicis legibus aliena aut iis adversa sunt, sutura etiam, quae Ortuita sunt, praedicere et morbos solo tuti curare. Non rudium solii modo hominum, sed doctrinae cultu etiam insignium est visium superstitio. Fingitur enim proclivitate in admirationem et mirabilium rerum desiderio neque barbariem sae- li notat, sed corruptam doctrinae indolem. Doctam voeo superstitionein, quae disiecta eius apud rudes homines populosque membra coniungit, ac hactenus adaptat, efformat decoratque, ut doctrinae speciem prae se serant. Doctam voco superstitionem, quae ab Alexandrinis inventa, omnium pristinarum gentium commenta, Iudaeorum, Persarum, sectarum denique christianarum eum Platonis male intellectis aut depravatis minatibus confunderet atque in unum corpus coniiceret. Eius labis dicat an pestis, vestigia et nostra etate obvia sunt. Namque etiamsi rerum naturalium caussae nostra aetate multo melius notae sunt, quanquam rudiora commenta de daemonum efficaei atque sagarum potestate irrideantur, praestantissima tamen doctrina de imponderabiliti in sul,stantiarum natura rationibusque ipsi superstitioniansam praebuit Eequis enim nescit, laud deesse nostris teinporibus, iii redont, voliintate hominis posse mirabiles prodite naturae mutationes, in remotissima loca agi, sutura posse praesagiri, vaticinandi etiam id donum cum aliis posse communicari Taceo varias narrationes de cognitionum excitatione in somnambulis, quarum nulla prorsus antea informatio in hominibus fuerat. Taee speetrorum defensionem a Jungi tentatam, e lumine Diyitia i Corale

92쪽

illo hosphorieo s. coeruleo, quod somnambuli videre dicuntur

quodque animae habetur vehiculum. Taceo liabdomantiam iterum resuscitatam atque ex incredibili inninoque explorato somnambulorum sensu acutissimo erga metalla expositam. Taceo denique Gas sneri artificia et daeinonum expulsiones, quae iterum nostris teinporibus a Spindlero exponuntur En nemo seri etiam et M e re Hi nugas religiosas de uitraculis antiquitatis hue trahendis atque vel hodieque per sacrorum bibliorum verba dictaque efficiendis. Inscium vulgus solet, ut mirabilia naturae phaenomena videt, quae vulgarei haud admittunt explicationem, protinus clamare cum Mahspearii amleto Plurima sunt in terra coeloque, quae ne sotnniavit quidem nostra philosophia. Est id commune segnitiei ac inscitiae asylum, ad quod ostigiunt, qui vel voluntate carent vel aptitudine, rerum naturam perscrutari atque Phaenomena, quae ipsis osseruntur, rite ac integra mente examinare. Nolu-inua tamen tantam turpitudinis notam inurere medicis nostrae aetatis, ut ex hac inscitia ac inertia superstitiones eorum nasci perhibeamus. Verius multo est, honestiores esse eorum errorum origines. Quaerendae autem videntur primum in philosophandi ratione, qua in Germania utuntur, qui naturales se dicunt philosophos. Haec quidem apta videtur ac idonea arcana naturae adyta revelare, quoniam, reiecta disserentia materie et vis, utramque habet formam vitae omnia gubernantis; quoniam o puscularem philosophiam, seu ex atomorum ratione petitam expositionem, respuit, dynamica sic dicta substituta. Neque laineneo minus abusum insignem admittit, si materiei indoles plane negligitur sertilissima est hypothesium ac commentorum sibi contrariorva mater, quae superbientes assectae abstruso sermone barbaroque pronunciant, ut possit nostra sacile aetas cum saeculo decimo sexto aut septimo comparari, dum nonnullos eiusmodi commentarios legeris. Accedit, excoli hanc doctrinam potissimum

a iuvenibus, servido quidem ingeni praeditis, a rerum usu tamen et observandi studio alienis. Hi, ut famam sibi pariant, nihil habent antiquius, quam paradoxa pronunciare, mirabilia praecipere, irridere denique optimo cuivis, qui naturae investigationem legibus certis adstringit. Alteram quaero caussam in doctrina de imponderabilibus substantiis, optime quidem stabilitam variaque natiirae Phaenomen egregie illustrantem, neque tamen eo minus hypothesibus abundaniem, quas experientia vel iam refutavit, vel valde dubias tamen reddit. Probabilis est coniectura, substantias eas haudquaquam legibus hysicis vulgaribus aut chemicis obtemperare, sed efficientias esse puras, spirituum atque animarum aemulas. Quodsi his immoramur, necesse est, proxime accedamus ad opinationes eas, quae a spiritibus regi corpora, atque voluntatem humanam, si modo pura sit, integro et sortissime agat, miracula posse exhibere tradunt. Neque tamen eo minus tota haece doctrina tantum abest, ut omnibus partibus sit absoluta, ut innumeris potius scateat lacunis. Rationes autem, Dissilia πιν Ooste

93쪽

quibus convelluntur nec cominenta, videntur esse sequentes: Volunt: iis imperium etialias maximia in est in corpore proprio, ut et sensus possit exstinguere holninem lite durare ad dolores, eruciatus summumque supplicium aequo animo serendum, nihil tamen nos cogit, ut potestatem eius corpus proprium transgredi et in ali abire corpora credamus. Etenim necessarium esset, dum voluntas, sui corporis terminos transsiliens, in alieno corpore potentiam svain exserit, dispendium ingens viriuin artifex sentiret. Quod quidem licet nonnulli queruntur, plures tamen novimus, qui, postquam diutius magnetico modo Pertractaverint aegrum, nullo modo infirmatas percipiunt vires. Qui sentiunt, musculorum artuumque vim sine dubio nimis exercuerunt, unde et sudare et contremiscere vidimus artifices, quasi laboribus satigati essent. Equidem vero non ogo, fidem artificis firmamque voluntatem plurimum posse ad excitanda phaenomen magnetica, neque tamen id proficisci arbitror eo ιετεμψνχεύσεως ita lam Specie, sed ex imaginatione pertractandi homiliis magnopere excitata, dum artiseem cernit, solemni quodam ardore et insigni voluntatis intentione operantem spes et exspectatio eum fiduci crescunt,inaxime dum, quod vulgare est, debiles sunt mulierculae, imaginationis excessui subiectae. Nominimus enim, homines eodem teinporis articulo nortem subire, quo mortem sibi ipsi praesagi-verant, vel alii ipsis nunciaverant. Tali modo evanesei miraculum, rationi ius suum vindicatur.

Saepius animadversum est, et doctissimos viros, qui eum iterarum di sciplina ornatissimi tum rorum usu essent conspicui, eum vulgi avorei captare, sua potius ommoda nugere, quam aegrorum salutem gestirent, a veri, recti adeoque honesti tramite devios et se et alios decipere, ut pateat, mendaciis inservire sutilibusque erroribus, qui nati omnino is amplificandam iterarum doctrinam atque ad aegrotorum incolumitatem viderentur. Ut venia utar, quam gens mea, omerana nimirum, aperte eitraque ambages loquendi more saeilo impetrat, adere haec videntur inprimis in Halinem anni novam de homo oo pathi ea medicina doctrinam, quaan rationis trutina et scientiae pensare huevSque vetuere Diyitias by Coo le

94쪽

alia negotia. Cum vero nuper id officii mei esse duxerim, quippe

qui historiam artis nostrae et ad recentissima usque evapor persequi debeam, nec alienum ab huius celebritatis institui nee lectorum attentione indignum esse existimo examen eius doctrinae ac medelae, maxime cum utraque apud nos tanta percrebuerit fama, ut in omnium re sit, pluresque aegroti unicam exspectent ab hac methodo salutein Neque invidiae aut simultatis vitium excusatione deprecari meum est, utpote qui innibus notus sim veri amore potius quam partium studio. Est autem id primum sere alivemanni praeceptum, Plerosque morbos e ratione virium alienata aut dynainico modo nasci, ueque, si humores corrumpantur, ex horti in reactione in partes solidas vivasque aliani quicquain oriri. Palmarium hoc a princeps praeceptu in aliis stipatui est commentis, quae inde fluunt. Quippe pleraque symptomata morborum initio complecti rationem virium turbatam queinlibet etiam morbum constitui symptomatum syndroane, quae protinus ut tollantur, auserri otiain morbum. Quibus aceedit doctrina de inedicaminii in actione mere dynamica, quae e simili morboruin indole proficiscitur. Haec praecepta omnia secum ex Si accuratius ventilantur, veritas quidem dynamicae morboruin indolis emergit, cui vero adversaria neutiquam est humorum pravorum reactio in partes solidas, siquidem nec in sordibus astricis vulgaribus, nec in uris collectione, nec in plet hora, nec in ingenti aliarum aegritudinum caterva humorum Lficacia in nutandis partibus solidis reiicienda est. Quae cum trivialia sint, rotissima etiam docto illius theoriae auctori esse debebant, de industria tamen ac cogitate ea igni rare voluit, ut stabilire posset ac firmare princeps praeceptu in tolli nimirum morbos infinita prope medicaminis exiguitate, qua similis assectus cieatur. Id vero cum in ulterioribus uberius examinanduin sit, addamus, symptomatum syndromen constituere quidem το πάθος seu passionem, neutiquam vero morbuin ipsum, quippe qui status est internus, quo functiones laeduntur, nequo sublatis symptomatibus illico tolli morbum. Etenim quid vulgatius quam tonia

est viscerui digestioni inservientium diuturna, e qua existuntium pastici assectus, tuin articulorum dolores, tum haemorrhoidum aegritudo, tum calculi etiam viarum riuariarum t Assectus ii singuli Olli omnino possunt, superstite tamen morbo ipso ut et in syphilide et corbulo modo haec modo alia nascuntur haenomen arti cedentia, quae vero mori, ipsi debellando par haudquaquam est. Super hae impingimur etiam caussarum neglectu, quas alia nostrae aetatis Secta, quae a Brownio nomen habet, solas respiciens, syinplomata fere perinde habuit. Caussarum autem aestimatio saepissitne morbum sotiit, nisi persuadere nobis vult ahuemannus, sanis quidem considerandum esse, quod coelum, quod una sit tempus aegris vero non esse, quibus tanto magis omnis observatio necessaria est, quanto magis obnoxia onsensis infirmitas est mines veteres empiricos reeentioresquo

95쪽

sequens, nihil interesse dieit, quid morbum faciat, sed quid tollat, neque ad rem pertinere, quoinodo, sed quid optime digeratur. Itaque labascit hoc doctrinae sundamentum, rationi adversum et experientiae.

Alterum est et notatu dignissimum quidem praeceptum, o pus nempe animale multo magis ac vehementius artificialibus affiei medicaininum stimulis quam naturalibus morborum. Dispicere autem mihi videor caussam, cur id in medio posuerit praeceptum, quippe, si nimia gaudet orpus animale proelivitate ad medicaminum efficaciam, multo minore vero ad caiissarum morbosaruinaetionem, quid tacilius est, quam exigua illorum portione hanc supprimere ac penitus amovere 3 At vero desunt argumenta ratione petita observationibusque, quale quodvis ratiocinium probo

stabiliendum poscit. Etenim medicamina saepe ex ipsarum rerum classe promuntur, quae norboruin caussas exhibent, aeris exemplo et venenoruin, unde nullui esse discrimen verum patet. Dein summam saepe animadvertimus propensionem corporis ad morborum emeaciam, maxime dum populariter grassantur ut

dum eontagio propagantur. Ecquis enim negaverit, popularibus eiusmodi constitutionibus adeo ingentem produci proclivitatem, ut eontagii infinite exigua molecula cladein diram trucemque addi ea corporis ruinam i equis ignorat, tenerrimas seminas sensu pollere acutissimo eo, ut, si levissime etiam perfrixerint ut

animus perturbatus fuerit, gravissimus inde morbus saepe nnsentur Ergo et hoc eorruit doctrinae fundainentum, rationi adversum et experientiae.

Tertium praeceptu in unitatem expriinit affectuum quippe Orpus humanum dicitur semel unam tantum eamdem lite dynn-mieam capere posse affectionem, quae simulac altera necedit, vel in hanc abit, priore silente ac prorsus cessante, vel duin posterior nimis diu moratur, cum eadem consus complicationem pro ducit. Repetitum id dogma est ex antiquata sere doctrina Browniana, quae diu iam uno eodemque nodo posse Solumniodo corpus assici statuerat. Necessaria autem alineinania ea propositio erat, quod unico remedio, eodemque in infinite exigua portion propinato profligare se posse plerosque morbos gloriatur. Rei ra-gari vero et hoc praeceptum tum rationi tum experientiae, iamdudum contra Browni asseclas monitum fuit. Siquideli et simplices morbi varias organorum coinpages vario ac diverso plane modo mutant, ita ut vel febris continens simplicissima vasorum sanguiferorum vim nervorumque vehementer sollicitet, sufflaminata sere lacultate digerendi secernendique. Sic et inflammationem viscerum vulgarem comitantur saepe musculorum pasini, nervorum resolutiones aliaque phaenomena diversae satis indolis, quae haudquaquam eodem modo semper universum corpus affici

probant. Quanta denique est affectionum diversitas ex eodem morbo diuturno, arthritide puta aut syphilide, corbulo etiam manantium Itaque nec hoc praecepturi solido nititur fundamento.i

96쪽

Sed properandisui est ad quartu in praeceptum, quod e prioribus fluit. Silere inorbui ac penitus tolli protinus, ut sitnilis existit, propterea quod duae affectiones imul adesse in corpore

nequeant. Id quidein quadantenus cuin experientia congruere videtur, siquidem ulcera interna ulceribus arte factis externis pro-stigantyr iustaininationes viscerum irritantibus externis, vesicatoriis inprimis ac sinapismis debellantur. Neque tamen semper si- initis morbus exigitur, sed saepe diverso eadem medela consequitur. Namque o febre tolluntur stases, et arthriticis doloribus uervorum resolutiones, et alvi fluxibus obstructiones, o sanguinis cursibus menstrui cursus suppressio. Neque linil morbo semper praevius ubique oppriinitur, cuin et morbillos cui variolis, et

inflammationes viscerui duorum et dolores plurium membrorum organorumque stinui adesse cadeinque veheinenti saevire observemus. Quibus positis intelligitur, et hoc praeceptui experientiae contrarium SSe.

Ad ipsam veniendum est eurationem, quam auctor huius do etrinae ita instituit, ut victus rationein suinina industria praeci piat, praeter aeris puri usum tenues cibos useulaque parum nutrientia iubeat, proliibeat ver valentiora quaeque, nc ea, unestianulos praebeant inedicamentorum more agentes, in quibus et theae et osseae potuin, et aroninta, et cere visiam generoSctinnumerat quibus assueti eapropter medelae novae resistant, quod corpus ain perpetua morbosa laboret agitatione. Quae praecepta quamvis vituperanda non sunt, memoriam tamen revocant veteris methodi, quae, ut κυκλον suum ναληπτικον adhiberet, in eo tota suit, ut de die in diem ciborii in copiam curiose praescriberet et qualitatein Callide profecto haec praecepta commentus est auctor. Eteniin, si in si uita prorsus medicaminum exilitate nihil innino molitur ars, fiducia omnis ponenda est in vietus ratione, quam cum cautissime ac circumspectissime servant

aegroti, naturae potentia eo magis ininet atque per se morbum saepius tollit. Magnopere autem Halinemannus urget differentiam priinarii, quem produnt medieainina essectus, et secundarii, quoru in hic plerumque longe alienus est, ni quandoque Oppositus. In illo

vero situm esse sibi persuadet rinceps artis adininiculum, ut symptomata siluilia producantur, quibus morbosa Phaenomena cedant. Reactionein lintrita solis primariis effectibus coinprehendi, nequo excipere secundarios. Qito quain erroneum sit, proficiscitur ex ipsa phaenomenorum investigatione. Namqtie, si Verum est, vomitum e. g. vomitu, alvi fluxum codein affectu curari, secundarios esseetus mixtos esse primariis neque discerni posse, neminein sugi Dein ipsa sententia, similibus assectibus similes tolli morbos, longo a veritate recedit. Quod cum nimis longii in sit, per omnes curationes persequi, pauca duntaxat monenda esse videntur. Ut ni in hoc praeceptum specie quadam experientiae ornet ac suffulciat, alinemannus in pharmacologia

97쪽

ingentem observationum sarraginem collegit, quibus, quid quodvis efficiat medicamentum, proficisci dicitur. At sunt eae observationes haud purae, fidemque eo minus merentur, quo remotior saepe a nostra aetate est vetustas exemplorum, quoque minus liberi saepe a praeconeeptis opinionibus suerunt observatores, quoque magis obiter ac velut per transennas naturam contemplati

sunt. Dein egregie falluntur, qui vel typhum pestilentem, vel inflammationem, vel syphilidem etiam similibus excitatis symptomatibus profligare gestiunt, quandoquidem in praeceps rueret

aeger, si hoc modo curaretur. Tandem infinita exiguitas remediorum rationi adversa est et quotidianae experientiae. Contendit quidem, remedia eo magis animatam induere naturam, quo teneriores et minores sint pa ticulae, ut penetrare omnia ac effectum primarium eo promtius

producere possint unde diluendam esse guttulam aut granulum Pulsatillae vel Belladonnae in oceano, ut ita dicam, aquae, si emeaeiam idoneam inde exspectaveris. At vero quantopere id repugnet quotidianae experientiae, vel inde ossicitur, quod vini vel osseae potus maxime dilutus alioquin potentissimus esse deberet guttula igitur vini quae tanta copia, quantam amplissimum capit vas cellarium, diluta vires validissime refocillaret. Quae cum risum moveant, credibile est, abnemanni insinite parvas remedioriri doses nihil prorsus per se moliri, sed omnem

curationem victus ratione ipsaque natura absolvi.N.

PROLUSI II QUA IUV. OnΝ. DoLPHI ARNOLD, DESSAVIEN- SIN, DISPUTAT. IXAUG. D. XXX. IUΝ. MDCCCXXXII ABEΝDAM INDICIT. Plures iam anni elapsi sunt, cuin parem nactus occRSionem, de hoinoeopathica medicina conscriberem eommentariolum, qui, motam parvi aestiinatus, ut reperire eum etininnum nequeain, a doctrinae istius auctore taliae vitio adeo versus fuit, ut diem seremit, in peculiari epistola diceret et ad mortis provocaret articulum. Equidem vero tantum abest ut viro, a me nunquam viso, succenseam, ut potius e quadraginta annis scientiam eius singularemque artis peritiain, eruditionem etiam praedicaverim N que tamen observantia, quain ipsi tribuo, obstat, quominus prae-eepta artis, quae in organo medicinae vulgavit, figmenta ha-

98쪽

heam, ratione experientiaque destituta. Orditur autem a regula, omnibus sanioribus artis consiliis opposita, petenda nimirum esse praesidia e solis morbi symptomatibus, neque e ratiociniis, quae

nos ad caussas latentes conducant. Neutiquam enim interesse, quid morbum saeiat, sed quisnam sit manifestus eius effectus, ut similem remediis nostris passionem producamus. Siccine negastu, quem bonorificis prosequi verbis mallem, quam taxare aut vituperare, negas insignia emolumenta in artem nostram ex anatomi pathologica, o hemia etiam et physiologia redundantia tSiccine rudes doctrinarum earum artifices requiris, in id solummodo intentos, ut remedia noscant, quae similes morbosis affectus producant Improbus est sane labor, quo senex ille ex omnibus, etiam obseuris, nulliusque fidei auctoribus congessit, quaecunque inservire ipsius praeceptis atque veritatis speciem sacere possent. Non abs re esse videtur, praecipua exempla homoeo- pathicae officaciae recensere, ut quam male intellecta aut captiose torta aut plane efficta sint, quae observata voeat, pateseat. Folia se nnae dicuntur tormina ventris curare, quoniam eadem cieant. Quando vero unico exemplo, quod et hard ingius notavit, pervicacem alvi obstructionem expediverunt, doloribus colicis iunctam quivis fatebitur, haudquaquam doloribus colicis excitatis, sed sublata eorum caussa, Obstructione pertinaci, eadem iuvasse. Si a praepostero usu corticis eruviani digestionis

Iabes, ventriculi dolores et ipsa animi deliqui quandoque animadversa leguntur, inde alinemannus exponit eiusdem remedii usum in eadem digestionis labe in quo quantum insit aptionis, neminei latere potest. Simili et perversa quidem ratione pii

usus adversus ileum ex effectu alvum obstruente explicatur, cum tamen spasmis sedatis intestinorum multo melius commoda exponantur. Cantharides dicuntur in ischuria opitulari, quia eundem affectum producant sed ecquem fugit, cantharides tum d Inum proficuas esse, cum a torpore fibrarum vesicae muscul

rium, quibus collum vesicae linis resistit, urina intercipitur Cum plumbi vis adstringens vulgaris sit notitiae, auctor itide derivat usum plumbeorum globorum in ileo, quem testantur non nulli ni vero eino non videt, si unquam anceps id remedium iuvit, actum id esse pondere metalli, sicut et hydrargyrum viavum tentatum in leo legiinus. quae frigidae usus in ambustis ab auctore penitus negatur, cum tamen quotidiana doceat experientia, expeditius nullum esse aliud remedium. Opponit nivis usum in algentibus gelu meinbris. Nobis vero salubris is nivis effectus inde derivandus esse videtur, quod ni tum minorem habeat algoris graduin tum sensim a paullatim possit sensiferam vim gelu pessuindatam suscitare. Praemissis iis exemplis, quae totidem pinatur esse sulcimenta doctrinae, ad historica progreditur argumenta, ut doceat, iampridem homoeopathicain doctrinam divinatam fuisse. Incipit a

libro de locis in homine Hippocratio sed K. Vol. II. p. 143d,

99쪽

e quo sequentem locum excitat δια τὰ διιοι νοῖσος γίνεται, καὶ δια τα διιοι προς τεροιιεν ἐκ νοσευντων Παίνονται , er, similia morbus oritur, et per similia oblata ex morbis sanantur. Quae verba, e medio nexu rapta longe aliut largiuntur sensum, dum, quali modo cohaerent cum praecedentibus et sequentibus, eonsiderantur. Auctor autem Hippocraticus tali modo argumentatur: Ars medica ut cito addiscatur fieri nequit, propterea quod se in ea firma aliqua doctrina tradi non potest. Namque diversa se saepe, imo contraria in eodem morbo ab iisdem producuntur se reinediis. Etenim nec alvum subdueentia semper eumdem esse--ctum Praestant, et ex alvo ipsa suppressa propter pituitae in is ventre colluviem alvus fluxa existere potest. Ea ratione, quae se sistunt alvum, subducentibus removentur, vicissimque alvum is subducentia sistentibus. Sic dolor nascitur ob frigus et ob aestum is propter nimiam copiam et Propter paucitatem. Itaque et diverissis et contrariis praesidiis, pro indole morbi diversa, doloresis curantur. Alio autem modo per similia morbus oritur et perissimilia oblata ex morbis sanantur, sicut vomitus vomitu sedariis Potrat, quia saepe, quae vomitum excitant, per inferiora deis mittunt, quod intus vomitum effecit. Ex hoc nexu apparet longe alius sensus citati loci, quam is, quem extorsit Haliuemannus. Namque generatim omnis ippocraticae scholae ars medica praecepto nitebatur: sntraria contrariis curanda esse, quod in febribus ardentibus ratio docet et usus quotidianus. Ecquis enim, nisi vesanus, aestui labrilem unquam oppugnaverit Xaestuantiabus Eequis unquam impetum sanguinis versus nobilia organa iis, quae impetum augere possunt Hippocrates ipse apti. I, 22.

., Vol. III. p. 714. monet Morbos a repletione vacuantibus, ex inanitione replentibus curandos esse, καὶ των αλλων ἡ πε- ναντίωσις, et in aliis opponenda esse contrarita Sic et auctor

libri sexti de morbis popularibus seci. V. aph. 7. d. . Vol li I. p. 607. Iησις, αντίνοον M 3ιονοεῖν τε πάθει. Medicatio est,

contrarium cogitans, non consentire affectui.' Quam parum igitur novae doctrinae Hippocratis auctoritas faveat, satis elucet. Alium errorem, e socordia maloque eonsilio natum, diluere mihi uino. Cum rosarum odor nonnullis hominibus molestus

sit, dicaturque animi deliqui gignere, deducit Halinemannus inde vim aquae rosarum in lipothymiis, cuius exemplum sequentibus

verbis adiungit: organon . 122 p. 227. - hali die rinetes-

,, si Eudoxia iner linmaeliti ge Menenen Person it οδο--στανα senWasser Hist. ygant scriptores. P. Vel ipse non legit locum ahnemannus, vel negligenter perstrinxit, vel allide imo captiose in suam rem convertit Inest enim locus Alexi di, seu storiae lexi I. a filia Anna omne na conseriptaei lib. XV. p.ram e Possevin. Cum nimirum Alexius Imperator ultimo morbo gravissimo eorreptus decumberet, animique praesertim deliquia requenter recurrentia timorem iniicerent, Maria Por

100쪽

σταλαπι ipsi aspersit, quo vires ad tempus saltem refocillari

videbanti ir Eudociam, alteram amitam suain, aegro tantum n sedisse, nec praesidia artis administrasse, Anna testatur. Quid autem fuerit το των ροδων σταλαγυα, non satis liquet, eum nee in aliis ' seriptoribus occurrat, nec idem cum odoσταπατι sit. Hoc enim ροδοσταγιέα, in Ono seu Theophane se. 97.Jobvium, idem suisse cum ροδοστακτω videtur, cuius parandi modum Paullus Aegineta lib. VII. c. 15.J tradit, dum petata rosarum cum dupla portione mellis coqui iubet, donec quarta fuerit pars c sumta. Haec vero compositio ei usui neutiquam apta est, ad quem Maria Porphyrogetinet in aegro ratre Alexio adhibuit. Aspergi enim vel saeie vel manibus nequit. Nec id, quod ελαιον ρυδινον Graeci a Dioscoride ad Alexandrii in usque Trallianum appellant, ad ροδοστωλαrti aut ad oleum rosarum destillatum referri potest. Est enim oleum cui rosis coetum, quemadmodum similia olea hyoscyami et absinthii in officinis nostris prostant. Quae cum ita sint, ροδοσταλαγιι videtur vel aqua rosartim destillata, vel oleum essentiale. Illius prima sit mentio in Me sues iunioris, amech filii, scriptis, quae initio saeculi undecimi prodierunt simpl. e. 10. f. 4. b.). Quamquam textus arabicus obvius non sit, interpretatio latina tamen diserte de destillationerosarum, ad parandam ain aquai loquitur. Ab Arabibus autem sine negotio potuit notitia eius aquae cum usu eiusdem in Curiam Constantinopolitanam abire, cum Constantini VII. , Orphyrogen-neti aetate, medio sere saeculo decimo, Saraceni iam in simu- Iitim aulicum reciperentur. Eum morem servatuin suisse a pluribus, qui sequebantur, imperatoribus, inde patet, quod Anna Comnena mentionem Saracenorum fidorum lacit. Ex his vero allatis exemplis luculenter patet, quam Pammsidendum sit testimoniis, quae ex innumeris veterum monumentis librisque recentiorum abnemannus adducit. Priusquam autem pedet figam, aliud tangam praeeeptum, quod opprobrio esse auctori videtur. Ut extracta plantarum parentur emeacia et eorruptionis expertia, spiritum vini, et aequalem plerumque succo portionem addit. Sed inventum, quod iam 1810 evulgaverit, sibia Buchol Ei ereptum, expeditioni ruthenicae anni 18 12 perperam' s Eustathius de Ismenia et Ismenes amoribus lib. I p. 6. d. Gaul milii Paris 1687. . arrat Ismeniam non ut praeconem sed ut numen exceptum SMe συνερεχε et πλῆθος, κοσυoi σι τὼς αγυιας, μνύωμαι τὴν ὀδμ οι circi cirro υσιν, δμοις - αεδεα θολουσι κα1αroεχουσι τὰ παρεστὼς οδων σταλαγμοις. Salmasius ad Ael. Lampridium p. 93. haec hahet ., Sic Atariam npro Atagma apud Prudentium in Romano Dum sanguis extra destitit scaturiens Persus pulciter menta russo tam mate. Sic recentiores Graeci Ooδοσrαμμα pro Dodoσιαγρια dixere. iceta Choniates in Graeco arbarico libro καὶ λειπει μυριάσμαrre eos OGIαμμα1ων πανroia' n.I