Iacobi Pholii De beneficentia libri tres. ..

발행: 1557년

분량: 261페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

adumbrata illa immortalitate uera aeternitas , optanda . ,

quaerenda .Audyli, inquit Antonius, Iuli, quae ciuitatum, populo: rumq; moderatoribus, benefici ut ese velint, tribui oportere Iarcobus natuerit : iustos enim , , pietatis cultores primum , dein continenteoc hos esse uult, ut non in se ipsis tantumded in abyetiam uitae continentiam hanc ament. Hac tibi in primis praecespia esse putato:nam pridem ad aliorum tenenda gubernacula.te non tantum maiores ιui amplisimi, clarissimiq; Dies iure lures ditario uocant .sed ista criam dignitas, qua uitio te allitum, porgiae maiestati compellit,ut cogitationes tuas,sudia, curas om nes huc tibi conferendas e se putes: nus enim, quoi religio ipssa consecraujt,debet augere maxime pietatis studium,er uirtustis. Quanquamsi exempla magis placent, patrem habuisti, quo iustiorem,continentiorem ; ducem nullum, aut seque paucos Vrs binates habuerunt Me uero,inquit Iulius, magnopere haec telis Eunt,tum quod noua quaedam, atq; bactenus, quod legerim , aut audierim,de benescentia a nullo tra lita nostris auribus insules rit, tum quod in explicandis praeceptis hunc eam uideo ingre silinese rationent,ut multis praeterm bis quaestionibus, quae polunt hinc exibiere,riuulos ne consectaretur,stasentes ipsos aperiret. Etenim quibus regibus , aut rerum publicarum gubernatoribus persuaψῖm fuerit, uirtutes omnes aliorum utilitatis causa siti e fecolendas, pietatemq; feruandam, nullo docente ipsi, quae sint adcumulatam laudem benescentiae agenda, cognoscent. Pergat mos

do reliqua: nisi a te uerendum sit, ne sat temporis suppetat ad

ea oratione explicanda, quae animo est ipse complexus. Reae,insi quam, Iul me admoneanam i hac,quae tu dicis,ad exitum usp

182쪽

DE BENEFICEN. LIB. II. I 6s persequi uoluero ies me desciet. Quamobrem satius esse iaco in aliud tempus,eum, qui reliquus est, differre siermonem. Ego me interim quieti dabo, nox ad te reuersurus,ubi ad audien m tam tum ocis nagus eris,quantum utriq; dies hodiernus tulit. ia

IACOBI PHOLIl DE BENEFICENTIA

VM expectarem,quonam te reuersurus e seni ad institutum de benescentia sermornem,ad i3. Id Nossembris ecce mihi summo mane a Iulio nuntius,qui refert Iulium, erAntonium cupere , distulationem, quam aliquot ante dies imperfectam reliqueram,uti absoluerem, proin ad prandium imitare : a meridie enim ad uel eram usq; ocio abun laturos. Libenter,inquam , in utroq; Iulio morem geram: nam , nihil e l,quod ego malim,quam cumulato bene scio pro mereri,quem benescum maxime est e decet , tr hilaritatem poeglulat bie dies Diuo Martino consecratus:non queretur me hodie cmuruas morari .Fit prandium; idq; satis laute, em hilariter. Multi autem tum aderant conuiuae: qui ubi omnes pois varios

sermones,qui epulassequisolent,abire)e uelle dixi sent, ad bir

183쪽

, i 66 IACOBs P noti Ibliothecam, inquit Iulius. ora nos quos admonet, Antoni, lit res uertamur I uin Antonius,camus, inquit, Iacobe : uideo enim te hemi clum lectare,qui,cum cateri dudum inter se colloquerens

theca nos excepit, uobis, inquam ,exoluam nunc, quat animo ante cogitata sit recordainini, ad exitum ne perducerem , temporis an

guiniae e fecerunt. Satis, inquit Iullus,ea memini, quibus,qui praessunt caeteris, a i beneficentiam abs te altero sermone in tructi sunt neq; enim tam multa sunt, ut facile memoria retineri non

poJint. Rei autem hujusce summam paucis fere uerbis complexus satuitu,regeri eum,aut magistratum,qui beneficus ese,er hasberi uelit,iuisum, tr pium in primis, ein continentem e se oporatere:neq; enim, quae siua sunt, adimet alicui, qui, pro diguitate omnibus con Aultum iasi,usci: nec, si poterit,eaenquam patietur egere, quem pietas libera blatem amare coget: nec cui quam pus dicitiam uiolabit,qui is vitae exemplo , brure osici, alios a tur: pituitne avocabit allud autem, ut urteo,reliquum est, edoceas, quo pacto tu anguitas priuatae fortunae aedes ben Kentia deduci post quam ha tenus in amplis regum , principumq; theatris es gregie ornatam collocaisi: tum quae in collatione benesciorum yeruari oporteat: etiam, squa in controuer)ram posint uorsiri, nobis explices: neq; tamen omnia , quae de his rebus dis utari sostent, aut possunt,ea te nunc amplecti uolor satis ero bis contens

traduntur, in se ipsis continere uideantur. Faciam, inquam, Iuli,

ut iubes:neq; in iss, qui priuati sunt,eruirendis ab his, quae hucunt i tradita sunt, tam diverse a seram , ut publicis hominibus

184쪽

horum pleraq, non postit ese communia. Ita isqva illic forisse defunt, ea hinc petenda erunt. su autem sunt magis propria

priuatorum praecepta,. quae ad honorum petitionem adhibere nescese en ,quae qualia snt, modo ex me'cognoscetis. Quanquam nihil horum latet Antonium qui non modo tantum meminerit, quantum legerit,ae Zidicerit: sed ingenio etiam ilesuo excogistare multa possit. Vellem,inquit Antonius,ita esse, ut dicis:tans tum enim abe S,ad ea, uae paulo reconditiora Junt, alitum ipse tentare ut audeam , ut etiam munus ii, quod pro seor , sentiam.

me uix tueri posse: quod quidem ipsim quale sit uides: ujus enim

plus requirit,cogitationis uero minus. Me tamen non mediocriter

deliotat pii aliquasso eiusmodi audio ab alijs, quod animum insterius alere, ac detinere Hyst:quanquam haec ipsa, quae tu nuncti trutas, non nimis abhorrent ab hoc nostro genere forens: nam, quae de moribus philosophi praecepta deiere intra parietes,

baec Joctores nosri in forum ad communem Hum uitae traduxes τunt. Sed ιam tempus eblint, quae sunt reliqua, pertexas: in quo, ut radio texenti fla,ubi nihil currentem remoratur , sic tibi Ascenti oratione longius licebit excurras : nos te rubii impediemus: ni quid eiusmodi incitent,quod ambigetes at quaerendii trahat. Neq, uero, inquam,illustri quadam,ω excelso loco positi homines soli, tanquam bonι athletae, uocantur ad palmam, aut his tantum in regno beneficentiae collocatis licuit summa cum laude, admirationeq; omnium coronari ,priuato etiam cuiq; , , , quem virtutis in signia nulla decorarunt, altus patet ad gloriam: cuius perfruendae hyem huic exploratam a ferre poterit cum facultate iuuandi adiuncta ad praeclarum sudium animi alacritas: haec

185쪽

168 IACOBI Puo Li Ienim una non patitur otio , ac de ira torpere languentem , filuel ipsas uires auget at gratilicanium, uel stimulum addit ad larborem. Ad, licet ex collato bene scio laus in publica persona sit

clarior,quam in priuata nihilominus: aut par praemum utris, ab aequissimo iudice deo tribuitur, aut in referenda gratia ortaqusis hoe ebl potiora conditio priuatorum , quo leuius ob nullam ex publico munere impellentem causam, quae uel inuitos trabit, his promerendi onus imponi solet es tamen , quoniam eadem lege naturae tenemur omnes , em unius imperio dei subiscimur,eius, cuius participes e fecit, rationis opus ab unoquoq; exigentis, desbent 'satuere sibi non minus,quam illis,eam uiuendι rationem esse amplectentam, quae nascentibus omnibus,atq; eam, quae cum corpore coniuncta et i, uitam legentibus communis esse uideatur; tantum qi persoluere, quantum permittit uiriumfacultas:ut omnis

no sat ase actum quiuis putet, si det, aut agat, quantum pobi: atq; etiam, ut po bit, enitendum es . In primis autem priuatus quisq; animum debet inducere, nihil ut habeat antiquius, nihil chartus,nihil sinatus, quam patriam ipsem, quamsalutem oris

nium,quam commune bonum:praecipua cura huc referenda : neces praetermittentum quicquam,quo ciuitatis contineatur utilitas, ac iacus, quod non agatur sedulo . Ac, quoniam, quae habentur ampli sima, ea iis pauci a s sequuntur, qualia uni rem p. legibus, O institutis jundare, ac sabilire, florentem augere, afflictam recreare b ec enim non sunt abyssi ingenio,consilioq; magno, tropibus frudiu benescentiar haudquaquam is carebit, qui, quae res

liqua sunt, ei diligenter ,sudioseq; praeiterit oscia r quae nec contemnenda μ' maioraforta besunt,quam ut elis illa esse pus

tetr

186쪽

DE BENEFICEN. LIB. III. ISγtet,tenuem quandam , er quasi obscuram, nisi rem perpendas, praeses eciem benesciorumferentiaetea autem sunt,quae a iusistia in primis, uirtutibusq; quibusiam, a pubus benescentiam nunquam secernimus,projiciscuntur. An parum is ciuitati prosdese uidetur,qui amore in patriam , non p marum metu , suis contentus,aliena quae sunt,minus ipse concupiscit aut , si accides rit,ut imprudenter pitis aequo habeat, tenti,quod Juum es, has ui Ut opus aduocato,nec ut protrahere in iudicium renitentem qui jurtum, rapinam,caedem putat e ste morte grauiora'adulteria odituram, quae alteri noceat,compepit flaturq;sibi esse ab oni: nibus mi urbs,contumel3sq; abstinendum praeterea, siJors ita tuslerit,mortem pro patria ultro fortiter oppetendam'. qui denis iura omnia ciuitati eruat inuiolata leges uult reiecta libidine dominari inagistratum colit regem obseruat, , ueretur Haec ego tanti facienda duco,ut haud facile his maiora a priuato ciuein rem. p. beneficia desideres: his enim offici s uidetur omnium salus ipsa contineri.In quo quidem caueat illud , ne perniciosas liges,se aut in libera ciuitate libertatem impugnantes,aut publiscam labefa lantes utilitatem, dignitatem,e earum auctores ipse suo fauore prosequatur, aut quavis ratione sebis aliquod in pautriam, b rem.p. bentes iuuet:horum csqui unquam existent impis nefarijs conatibus obstabit:secus si aget,hoc e l ,si aut in scelere socium sie dabit, aut metus alicuius mali coget communem causam deserere, maxime utiq; malescus is erit. Atq; cum,ut dis xi rei. p. bostes execrandi, O pellenditum uero dei unius, erChri; Si saluatoris nosti praecepta, ac iacreta refellentium,at pii lignantium , prater ea , quae ad religionem pertinentia dim

187쪽

LIO, IACOBi PHoci I inium Gri lianorum consensu pridem sunt recepta , conuellenatium ita detulanda es impietas, ac furor, ut tormenta qua ης tumuis ingentia pro defen sone C stiani nominis, eorum H quae ad bene,beate ; uiuendu a deo elotti sanoli patres servanda docuerunt, refugerest nefas. id quod ab innumeris hominibus olim fa utatum legimus, lato animo)upplicia ipsa adeuntibus,

ἐν gloriam uel maximam ex morte, quae ab impi s turpi linia hasbebatur,quaerentibus tum,quum saeuientium populorum, res gum praeceps insania, ἐκ furor inustatis poenarum generibus, quibus delere nitebatur, rem chri lianam augeret,ir nometi , , in unius capitis iugulum dimissus en sis , inuetar ternaei moti iri, quamplurimas quotidie Chrso deo uictimas immolaret. Hoc staquis agat,idem , nolit, quod iniuolum est, imperanti obtemperasre, tantum abest, benescus ut non sit, , iusius, ut, qui alterum, atq; huic repugnans malit, maletaei, omnium mari mi, b crimis nis reus ele uideatur. Neq, enim his, qui se pro pietate morti ob in deuouerunt, arce essent a poseris en ecta neq; dy ex hominisbusfacti uerius, quam , quos sulta con secrauit antiquitas, nisi praedari sunt se ii exemplo reliquos traherent ad ea imitanda, quae amplisima omnium in uniuersum humanum genus bene is . cia haberentur de quibus poeta quidam ita cecinit, Mart Mes binc, atq, inde Senes,, magnus Adonis

Asabunt laeti, quoniam qui sanguinefuso id utum iter aeternoe nobis frauere salutis: neq; de homine probo, O sapienti tanto cum asen se audientium carmen illud diceretur, JPeius , laeto lagitium timet,

188쪽

DE BENEFICEN. LIB. II. IZis. ubi turpe est in homine imbecilliore, uiri praepotentis excussuret austoritas. Atq, de hoc genere bene)iciorum haec)asis. . .escvj minus huiusmodi uidebuntur, quia uel honesti uis tans quam maxime debita ipsa reposcat, uel, non sciit ex arca Irus

Eus in alios uideatur extare tenuior,cogitet is ad ea , qua modo

explicaui:non enim beneficia sola resimantur pecunia: Iunt alia multo ampliora. Quibus autem priuatus quiuis nullo auri ponde: re,aut pretio comparatis, ei aut sola animi uoluntate,qui eiquii erga alterum propensum habet, benesciorum thesaurus est in ximus,aut 6 ci o, quum hoc est opus, rem. p. iuuare pulit, ea sunt in primis, quae expo sui ex quibus quidem tanquam initi s , ea,quar

benesciorum secum ferunt exprelorem es igiem , oriuntur.

Quem enim amor uirtutis impellit, ut noceat nemini: aequum se omnibus praebeat; incolumem rem. p. optans legum, em iuueta inisperantium iu ssa persequatur,non tantum minus hones a is oderit quod ipsum tamen est laudanium, . t Virtus enim uitium est fugere, tr sapientia prima Stultitia carui ste 'sed improbitatis odium continuo subsequetur is amor probitatis, qui nullo pacto ignauum, desiemq; elle patietur. Alterum enim non seiungitur omnino ab altero aut potius, si rem paulo diligo; tius con sideremus,seri non potest, ut odium deformitatis non incutiat pulchritudinis desiderium, utq; uitium jugeris,uirtutem prope necessario non sequatur, si eorum , quae pugnantia sutit, sublato altero remanere alterum omnino eis necesse. Sed haec poetarum more separauit Horatius:nis dicas hunc scfeciste,ut

ex odio uiti', naturam repugnantis inchoari, O statui uoluerit,

189쪽

ira IACOBI PHOLi Iate, hoc issum tanquam initium alterius nomine uirtutis appetilaui Foeeus uirtutis magis es, quae sunt honesa, Vere, quam vitare turpia ut detur distrahi haec aliquando posse: id, tamen, feri qui possit, non uideo sit ad redie agenae uoliuntatemfacultas

comes acce serit. Verum , quoniam ea, quae in multis cernitur, uitae ratio a malo inferendo remotior , quam procliuis ad iuuan dum,uidetur harum rerum diuerstatem quandam constituere, dicamus,utrumq; quidem rectum esse, , toti ciuitati salutare, atq; utile, sed alterum cum natura ipsa, rationeque uirtutis hones litus,tumfama illus Irius, quo tota mente,ῆν' animo , amota omGm, ablegataq, procul ignauia in alterius auxilium infiititur; praecterea quo laudabilius, b oc arctiore uinculo nostrum quemlibet ad idipsum teneri,ir a tringi. Quare haudquaquam contenti nos priore, laet,ut ostendi rei .p. intersit habere moderatos, , conrtinentes ciues, ad alterum 23s,hominibusq; approbantibus pergasmus omnes er, quandiu nobis in hoc obscuro corporis domicilio

commorandum Ut ludeamus tales nosmeti os prasare,quales ut 69emus, tr natura ejecit, , prius auctor, atq; opifex natus vaesanxit. Itas in primis eniti debemus,ut publicie saluti,tr hos nori consulatur, opibus haec magis aut protegendo, aut augendo, quam nullum inferenio incommodum. Qua quidem in re, quae necessaria sunt,er utilia,*s, quae ornatus tantum causa sunt, semper si teponenturivi,quum bellum urget atrox, et calamitos sumsi se suis opibus, uectigabiusq; aut libera ciuitas, aut rex tueri nequeat,tum,qui priuati sunt ius ortuniis auxibum, ut ratiam nullus cogat, periclitantibus ferre negrauentur,praesertim

si iusum id fuerit,is magis aut libertatis, aut defendendi im

190쪽

DE BENEFICEN. LIB. III. 373

per3 causa,pὸm ob cupiditatem propaganii, j sceptum . Plane non uideo,curaron sitfacturus turpissime, r graui bine repres

hendendusol quem rerum leurorum iaEura moueat in eius periscub,pro curus Jalute iure is naturae, O gentium omnium uita

est ei proondenda. Praeclare P. Cornelius Scipio, is, qui deuicto Annibali,debellata que Carthagine triumphum omnium egit clasrissimum: nam post carmensem pugnam cum ciues quo Jam rosmanos actum omnino de romano imperio metuentes seni spei de fuga cogitare frictosuper eos ense in uerba quaedam iurare cos

gens nunquam,inquit, ego rem. p. descram, neq, alium ciuem ros

manum te erere patiar. Labentibus igitur rebus publicis prismum,ac praecipue succurrendum Ut adminiculo rerum priuatas rum, quas nec rectius usquam, nec laudabilius expen as dices. Laus autem ex benescio,quod commune sit, huic proxima sequis tur quum multorum Jubleuatur inopia opem a re. p. ipsa impios rantium, quam uniuersis pro necessiate,er ordine considere os

portet si east optime instituta loc est i eas leges struet, quae a Christo flutares,, optimae Junt datae. Ex hoc genere junt iisti,aut i cui multa supersint, patere ciuitati horrea ipsa , unde depromi po bint, egentibus quae dentur,alimenta ,aut , s largiri nolis, quod benefici magis es hominis, pecuniam ,si habeas, non habenti absque oro mutuari, unde illa comparentur . In quo a plerisq; delinqui solet,contra, quam feri oporteat, annonam in summa eius penuria supprimendo , benignitati fores occludentis

bus, nec pecunia iuuantibus egentes,quos prae nimia eius cupi lita te misero a me erecruciatos volunt: booselere non multa atrosciora inuenias: uerest; in hostium humani sene ris numero has

SEARCH

MENU NAVIGATION