Examen narrationis, quam, historicae relationis nomine insignitam, de colloquio Ratisbonensi, edidit Aegidius Hunnius praedicans. Ad norman historicae veritatis institutum. Authore Adamo Tannero Societatis Iesu theologo. In quo etiam non pauca, tum d

발행: 1602년

분량: 285페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

δη nunxian Relationis

externo saluati sintπam abiurdus,credo, no eritHun, oius,ut asserat;& tamen certe nusquam scriptum reperitur,quodnam fuerit eiusmodi externum remedium. vel hoc igitur exemplo discat Hunnius,multa crededa

osse, quς scripta non sunt,&simul agnoscat, nihil a C tholicis absurde,sed asse potius absurdissime dictu, om-mes infantes Demellas,&paruulos ante octauum diε defunctos In ullo extemo remedio fuisseis saluatos.

Quod reipsa nihil aliud est, quam lege euangelio praeferre,vel potius ex lege euangelium,exMose Christum sacere,quod tamen Hunnium fecisse,non magnopera mirandum est, eripseMosaicus sit docto cui Cathedra μή sis aeterna, non temporalis.1 L iuie absurduati, inquit Hunnius,connexaerataltera, in nouo Telamento,infantes Christianorum e piisem decea*ω,quantumuis per necessitatis casium inde elusi damnentur pliciter. Sed eum hanc doctrinam absurditatis accusae Hunnius, ipsam quoque Catholicam Ecclesiam uniuer-1am,non praesentem modo, sed etiam quae ante annos plures mille ducetos extitit, diij tot sanctos Patres, ipsumc imprimis sanctum Augustinum, absurditatis damnat, qui Catholicae huic doctrinae testimonium luculentissimum praebet,quo non tantum suam priua- tam,sed totius quoq, Ecclesiae sententiam declarat,his: verbis, Nob credere,noti dicere, infantes an uam baptisentur, morte aeuento eruenis osse ad Originalium is diagentiam Gratorum, SI UIS ESSE GAET MI IC a. Et rursus Atima r=; , iri eandc sententiam alio loco, squisaat,dixerit quodim

ticipatione e vita exeunt, hisprosiecto se contra Apostolicampr. incalionem veni o totam condemnata taesam. Hirpyterea

122쪽

Exam cap. z.

et Iaptondis paruulis ABnatur er eurritur, quia sne dabis

ereditur,alitereos in Christo omnino vivificarim nposse. Ita S. Augustinus,cui,si vel solus esset, infinita Praedicantium turba esset postponenda. Vides igitur Hunni, pronunciatum illud Collocutorum nostrae parti Catholicum non abirdum esses Vides contrariam tuam assertionem Mn Catholicam, sed Haereticam,di contra A sol an praedicationem esse' vides,cum nos absurditatis ac in re accusas, te totam condemnare Ecclesiam, etiam illam quae ante annos plures mille ducentos vixit. Vident etiam Praedi Cantes Neoburgenses,sibi minue Collegis, non esuiticam tantu,sereseras excogitatam,sed AppenKprovκα Catholicam e uti are constitutasuisse . vident, se eontra emthoticam adiquida uereconato uisse: Vide cum hoc da

se dici audiunt, nullam in eo sibi iniuriam fieri, quasi

hoc nemo vere Catholicus dixerit, multo minusprobauerit m luam. Iam enim Catholic' Augustinus hoc dixit, Tan-ner' Catholicus post alios hoc ex Augustino probauit. . .

Neq; vero id e vimus,ut fingit Hunnius, Deum imeismentius assectum erga insantes Christianorum noui Testamenti. quam erga infantes Itaaeorum. Noc enim ex Hunni pronunciato sequituita, ut paulo antea me euidenter demonstratum est , minime vero ex nostra Catholicoru, vi qui nec infantibus quidem veteris Testamenti salutem, sine remedio externo, concedimus.

III. In absurd1s numerat Hunnius, quod Sess r. dictum, beatum illu latrone tumChristo crucifixum martyras,&baptismosnguinis salua tu Sed etsi de re nulla, tota de nomine modoq; loquendi quaestio sit,nunquam tamen . Pri hunc ipsum loquendi modum ullius absurditatis conuincentPr dicantes, etsi rumpatur,&vel propriuiugv- luin furcς subdant,ut suomet experimento&exemplo

123쪽

ros Hunniana Tistionis

probent,furciferos quoslibet Martyres non esse. Esto enim non sit ita tritus &consuetus in scholis, ille de B. Latronis Martyrio loquendi modus, quis tamen prohibui toro,cum Martyrem appellare,acMartyri O,sanguinis'; Baptiirno saluatum dicer Certe quidem cum latro in cruce clarissimum Christo testimoniunta perhibuerit, qui non videt eum optima ratione Maristyrem, hoc est testem verae id Christum fidei, eius autem , tin mentum Martyrium, seu testimonium poste appetilari. Deinde cum in eo tormento&sanguinis effusi

si Beatus ille latro plenissimum , Omnium , suorum speccatorum , remissionem , , non inferiorem illa, quae

alioquin in baptismo hominibus c5tingere solet, adeptus sit nihil sane obst abit,latronem bapti)mo snguini, saluatum este assirmare.Ne C desunt ex veteribus huius loquendi modi autores approbatores. Ita enima. loquitur S. Cyprianus Martyr qui cum dixisset, Ca- Liau. 'techumenos istos,quipro Christo anguinem fuderint, baptismo gloriosissimo,o maximosanguinis baptismo,de quo domin d rebat, haberest alm baptisma, baptiori, asson unctiscatos

consuanmari, diuinaepollicitationis vatiam consequi, mox ad hoc confirmadum latronis exemplum adducit. Decla rat, inquit, hoc in Euangetio idem Dominus,quando adlatronem

in i apassione credentem se confitentem locutus, quoad secumfuturinsit in Paradisopollicetur. Eundem loquendi modum probabilem judicat Augustinus, quando sic ait Baptis

minem aliq/rando impurepassionem,delatrone illo, uino baptia Pio dictam es, hodie mecum eris in Paradiso, nonisue documenta. idem beatus C prianin assumit. Itaq; tantum abest, Vt S. Aum .lib. eon Augustinus hunc modum loquendi damnet,ut potiue M' P δὴ aperte comprobet. Atq; haec cum ita circa hanc ΠΟ- minis Corale

124쪽

Exam cap. x Ioue

minis quaestionem scripsissem,S hanc lucubrationem absoluissem ecce praeter opinionem in manus veniunt digressiones p. Iacobi Greiseri, calumnij Hunnianis oppositae, in quarum prima hanc Pseudo euangeli Corum tam Praedicantium, quamPoetarum Calumniam, luculentismime amolitu , eumq; loquendi modum ., passim apud Ecclesiasticos scriptores usitatum esse copiose demonstra: adductis pluribus testimonij non solum S. Cypriani, S. August ini, sed etiam Hieronymi, Athanasiij, usebi Emeseni, seu Eucherij Lugdunensis,Anselmi, Bonaventurae, Ludolphi Saxonicnsis,

Drogonis Episcopi Ostiensis, Iansenij,&c. quin etiam Iuris Canonici: quod apud Aduersiarios maius omnibus est, biquistarum Parentis Ioannis Brentij, Praedicantis Wirte bergensis; cuius testimonium, in gratiam omnium nostrorum Wirte bergensium Mite-bergensium Praedicantium hic describere placuit, voqui digressiones illas forte non habent,hic legant. Ita ergo Brentius: Docet Chri s his verbis, Hodie mecum , .h ἡ- eris in Paradiso iam se rationem, qua ea fgplicia quae nobis in Luci

inferuntur, mutari possint in sanctam passionem, o ut vocant M A RTTI IU M. Latro agi anitentiam insupplicissio, o continia ita udicatur justus o snctus, ut pronuntietur dignus Paradiso. Itai passii eius si anctificatur, ut ipse alpost crucia ionem Christi,primus MART TR Chrisei. Ita Brentius,

quem si placet,nouo etiam encomio exornar poterunt Pseudoeuangelici Poetae. Ad rem quod attinet, duplicem ob causam absu dimimum fuit, ad necessitatembaptismi pro infantibus noui Testamenti destruendam, latronis 'exemplum sabsq; baptismo saluati producere,primo quia baptismi

125쪽

Io Hunniana Relationis

praeceptu,tune nodum obligabat, cu post resurrectio Matth a. e. . ne primu ad bapti Eandas omnes gentes missi sint Apostoli.Αltera, galatro in cruce,ri etiamnia adultus quilibet,p proprios act'fidei,paenitentiae,&charnatis, sine alio externo remedio applicare sibi potuit fructupassonis Christi, an fates tropossunt.Igitur in eo bis absurdi sui Pretdi Cates, in quo Catholicos absurditatisaccusat. IIII Absurdum sime Paradoxum numerat Praedicans, Relat. 1-εD.; quod Catholici,iatronem mortemsua ibiscisse meritoriam, dixerunt: Sedo istaCatholica fides est,nullius absurdi culpanda,nisi ab absurdo haeretico, qui si ita placet, etiam Christum vocare absurdum poterit, qui tum obfidem&poenitentiam, tum ob insignem confessionem&poenitentiam in cruce, latroni Paradisum propra mio designauit. Hodie inquit,mecum eris in aradiso Talis inquit S. Augustinus atrofuit illi,quiin angelio erucifixus, xvi. Saluatoreclamasse iucitur: Memento mei Domine, euveneris in regna tuum. Attendite ergo charissimi or videte, draclis binet. γ' arm is a. dMERETUR Regnsi Saluatoru latro poscit in eruce dum poenae multitudinepatitur,ad PRAEMIA aterna perducituros. Vides Hunni, in latrone meritum, audis praemiirmi V.Absurdu qu bd dictώChristi fermen o Pharisiorum caue do,non de doctrinasidis morabin intesigendum diximus. Sed latim . .a hoc non in absurdis Iesiuiticis, sed in mendacijs Hunnianis numerandum est. Nunquam enim absolute & indeterminate negatum est , de doetrina esse intellirrisan.-h4 gendum,sed hoc duntaXatasTrmatum, non esse intel ligendum de doctrina, quaPharalae excathedra cumpubi ea authoritate quippiam decernerem. Ita enim habent verba responsionis ad han Cobiectionem allatae. -

126쪽

aamores m quoaddoctrinam, UA DOCEBANT EX CATHEDRA. Sed quid mirum, quodHunnius ab-shns de absentibus mentiri ausus est, cum idipsum in eadem re Iacobus Hailbronner,in ipso Colloquio prς-ion depraesentibus fecerit, de quo a me alibi dictu est. ' VI. Colloquutorem Catholicum eonvictum in ea, falsitatis,inat. Praedacam,menda mendacio passatoris his, ' i' η' prodigiosissimae ab urditatis peperasse abortum: intesilendum esse uictam Christi dedo bina Pharissorumpriuata,non depublica, ira qua non errainini,cum tamen passim falsam suam doctrianaan. templod in omnibu Synagogis pati publicecontra risu repugnarint. Sed nostrum ullius falsitatis in suo uis, isti . illo affirmato conuictum, Iunniana .etiam veritas est. Quomodo enim aliquis falsitatis conuinci in ea affirmatione possit,quam nunquam ipse posuit Itaq; non 3am Hunui mendacium mendacio Elasti,sed illustrasti. De . inde dictum illud,pharisaeos excisi a docentes quando nimirum aliquid cum publica aut ritate,&summa potestate judiciaria,definiebant,errare non . Potuisse,notam Catholicoru dictum est,quam ipsi Christi, aperte prςcipienti supercathiaram Moysi demniscnbaeis Pharasini OMVIA ergo VAE CUNWEdiae,ini bis sate facilescundum opera vero eomm nolit aure.Sed erraruntpublice docendo ait Hunnius .Esto,at non errarunt ta- me in doctrina illa iubtica, qua vi sumi Magistrat'in causa quapia religionis dubia, alia Suniuers populo Obseruadu prescribebat, o lucatholici asseruerant. Sed absurdus Pindicans,verbis absurdo ludedo, iacuimparitis facere conatur,quasi vero a nobis unqua ammatust,Doctores seu noui,seu veteris Testamenti no posse, aut no potuisse falso quippiam in aliquo publico loco diuo ucri bominum docere.etiam priuata autoritat .

127쪽

HunnianaRelationis

J JHIL A CATHOLICIS DE

. μυρ arimis circa cultumidolo

calumniantur Praedi-

X tertia Sessione duo absurda circa Moysens Aaronem nostris imponit Hunnius Pri-imum, quod nos septimo loco numeramus, Sarn . - Aaronem J U-mum Sacerdotem. :c quo propositio, ut hic nude legentis roponitur ab Hunnis,noi inno innis asstrinaminia, sin Hunniimendaciun insentin dictum est; r secrauiticinetis consecutatiore aeris Mn tam aperte in Psalmis dicitur: ----- insererisiis --.Vbi non solum pari gradu Sacerdotii,cunia Aaroneponitur Moyses; sed Aaroni Moyses praeponiatur. Quod si posteriore hoc sensu dictum illud, striam in absurdis ponitHunnius,net ille non modo D inde Prophetam, sed&sinctos Patres absurditatis accinis necesse habet, quandoquidem etiamin

128쪽

nam Cap. XI. IIo

quando contrarium Hunni, pronunciatum in , absurdis numerabim': Idq; eo maiore jure quo minus probat Hunnius,nostrum pronunciatum absurdum ess Quomodo enim probatiplane fortiter. Quia in epistola adHebraeos non Moyses Aaron introduciturpontifex.Εt nonne firma haec probatio'Imb si Hunnio credimus euidens, qui eadem probandi forma probare potuisset, nec Elea Earum quidem Aaronis successbrem fui Pontificem, sia in Epistola ad Hebraeos non EleaZarus, sed Aaronintroducitur Pontifex. Sed facessat haec caeci Pr dicantis euidens probatio. Alterum absurdum,octauum a primo refert Hunnius istud : Ea qua aransegitur fecisse circa cultum Idolo&rricum vituli permissiue duntaxat inusilenda esse . Sed nec verba , nec sententiam nostram bene refero Praedicans. Duplex lutio a nostris in Colloquio ad obiectionem ill a peccati ab Aarone commissi, Circa elusinodi Idololatriam,data est, utraq; talis,quae a Praedicantibus nec refutata fuit, nec refutari unquam poteritis omnemsempiternitatem. Prima Aaronem, cum

hoc faceret,non fuisse simplici tersummum faCerdote, id quod verimimum esse patet non solum ex dictis, sed L 4 ,' etiam quia Moses Aaronem primum, post illud scelus Idololatriae perpetratum, summi sacerdoti dignitato

initiauio,&consecraui ut euidens es ex Scriptura .

Quae solutio firmissima, &solidissima est . Altera,Aaronem non fuis illo modo autorem illius Idolomaniq,nec ex animi sui sententia quicquam, imo nec per seipsum piaera fecis sed tantum timore mortis victum , tumultuanti&insanienti populo ad tempus cessisse,atqueadeo concessiim vi permissis R eius-

129쪽

11 Anniana aetitionis

eiusnodi eutrum Idololatricum Tantum abesse, res quicquamipse exam visui sentetia, quod ad prom , venduin uinum illum sineret, ument, in adeos ἀν nuberrarit. Et hanc si mr onsionein dieantes ininsui, vitatib'numerat,sed nos ipses in absurdis. nicentinabesti virilius absurditatis evinci possit, ut distript

rae, sanctis Patribus, ipserum Aduersarioru coment m maxime sit consentanea, contraria vero assertio, in videlicet,ut asserebant praedicantes,Aaron populo auctor fuerit Idololatriae, scripturae,in Patribus,&ipti quoq; Aduersariorum comentarijs,aperte repugne . . Primo enim adscriptura quod attinet, hoc Conuinis

surus sit, ni suae postulationi consentiat. Vides deinde, populuρr , qua Aaronem de Idololatria instituenda cogitasse. Vides tertio,popuIunon accessisse tantu ad Aaronem, eius in dubio sententiae exquirendae causa, sedinetis ne a se opinionis approbationem abriar no armatis precibus extorquendi eriania

Hebraei etsi mrsitanislso asserunt,Ηur,quem alioqui Moyses Aaroni vicariae Administrationis secium Ajunxerint, jam ante a populo bisse interemptum vioquem destinito itis non esse a serent secum

130쪽

Exam cap. XI

secundo idipsum colligere licet ex illis verbis

immediate sequentibus: Dixit adeos mron: Tollite inam res aureas rivorum,filiorum sectiliarum vestrarum auribin, erasserte adme . ix quibus verbis colligitur. I. Aaronem non sponte, sed timore mortis postulatata populi,quamuis non . ex animo assentientem, admississe , ut etiam in eundem locum notauit Lyranus. II. Colli Lyran. in Exod. imgitur,vsque adeo Aaronem inuitum ad Idololatrici se Ieris communionem pertractum esse, ut ei etiam impediendo artificiose, etsi non fatis sortiter, obsisteret. vi optime post alios aduertit idem Lyranus. Cred bas mi inquit,Aaron,qu)dVxoresflydr Legrauiterferrent.

sacciperentur eorum ornamenta. Etsic ex hoe, cupiditate Iudaeorum credebat, impedire comuumpopuli, vel altem retardare via; ad aduentum Moysis qui opulum reprimeret. Idem . anteLyranum notauit utraq; glosia, meundem locum.

Interlinearis quidem his verbis: Non est ausus Aaron resisere, quia siciebatpopulum pronum ad occidendum. Rema, est praecipit,vi ab intentione reuocet. Ac in eundem sensum glossa ordinariaci Intelligitur, inquit, ηυν-Fusi Δαόρω is tapraecipere nona absolitio praecepto, sed hypothetico,si Lit. quidem a scelere desistere n0lint ut hae modo eos abitu

intentione reuocaret,

Nihil ergo aduersarios iuuant verba illaia, quae in . latinata vulgatata, edition habentuc, fecit 'pu qu usserat, Aaron deferens inaures ad ron. Non enim alio refertur h. jussio Aaronis inscriptura,quana ad conferendas inaures c. Vtis ex textu euidens est. Nec ad prouehendum, sed ad impediendum cultuma

Idololatricum spectabat,ut ex diliis liquet.

SEARCH

MENU NAVIGATION